Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 8)

DaisyLiz schreef: ↑

11-09-2020 13:03

Ik weet het ook echt niet meiden... Alles ziet er steeds zo goed uit. Cryo's waren van goede kwaliteit. We hebben al zoveel bloedonderzoek gehad en kijkoperaties, hysteroscopiën, noem maar op. Ze zeggen dat zo vroeg misgaan vaak gebeurt en dat er dan iets mis was met het vruchtje. Maarja, dit is nu de derde keer. Alles bij elkaar begint het een redelijk kansloos verhaal te worden zo. Word ik nu in korte tijd twee keer zwanger, lijk ik er weer een nieuw probleem bij te hebben. En sowieso geloof ik niet meer zo in pech in ons geval. 5 keer zwanger, waarvan drie keer biochemisch, een keer een missed abortion en een keer bevallen met 19 weken. Dat kan toch niet allemaal pech zijn?

Dank je Moos, wellicht het overwegen waard. Maar volgensmij doen ze dat niet in Gent toch?

.
Heb je nu PGD gehad?
Heel misschien kunnen ze dat in Gent ook nog op jullie huidige cryo's doen... geen idee of het misschien iets oplevert... (bij ons zeker wel!)

Het DNA onderzoek kost €1500 per keer, ongeacht hoeveel embryo's.

Ah nee Daisy! Het is zó herkenbaar wat je schrijft (ook goede hysteroscopiën, bloeduitslagen, voldoende en goede embryo’s...). En tóch wil het niet blijvend lukken. Ik geloof ook niet dat het alleen maar pech is.
Zelf probeer ik te accepteren dat het waarschijnlijk nooit helemaal duidelijk wordt wat echt het probleem is (naast de dingen die het voor ons moeilijker maken). Maar liever weet je het natuurlijk wel. Zo moeilijk! Heel veel sterkte, denk aan je

Daisylizz heel veel sterkte

Dank jullie wel voor dit vriendelijke welkom

En als aller eerst, Daisylizz; wat een naar nieuws. Heel veel sterkte.

En zoals ik al had voorspeld, ben ik niet veel op het forum geweest na mijn eerste reactie. Heb wel vol bewondering teruggelezen hoe iedereen zijn eigen traject doorloopt, alleen ben ik echt een oelewapper in het onthouden van wie wat gezegd heeft. Wel heb ik de voorbij gekomen onderwerpen gelezen, dus vertel ik iets daarover mijzelf in de hoop dat het een ander misschien helpt, omdat je zo wat vergelijkingsmateriaal hebt...

Maar wat heftig allemaal eigenlijk hè? Iets wat je je helemaal niet realiseert als je het zelf niet ondergaat. Ik zelf ben mega nuchter en zie pas hoe heftig het is, wanneer ik het van een ander lees. Ik ervaar het zelf niet eens direct zo.

Deze week leven wij naar de punctie toe, en dit is voor ons een eerste ronde. Dus alles is nieuw en nog wat onwennig.

Tot nu toe nergens last van gehad. Spuiten gaat goed, geen bijwerkingen en/ of gekke dingen. Enige is dat mijn onderbuik wat vreemd voelt, soms wat gevoelig hier en daar en iets opgezwollen is. That’s it!

Vandaag tweede controle echo gehad en dit lijkt goed te gaan. Al viel het aantal eicellen me afgelopen woensdag nog een tikje tegen, iets wat waarschijnlijk nergens op slaat omdat het veel “erger” kan. Maar vandaag blijken er sowieso 7 goede te zijn en 4 die misschien nog mee komen de aankomende dagen.

Het spande er even om, omdat een eicel dreigde met overstimulatie (ik zie nu een rebellerende eicel voor me ) maar hebben maandag de punctie. Morgen krijgen we meer details over wat wanneer wel of niet te spuiten. Wederom een eerste keer, en ondanks dat ik geen problemen heb met naalden, ben ik toch wat nerveus voor de punctie.

Ik heb ook nog nooit eerder iets medisch hoeven ondergaan, dus misschien is dat het ook wel.

Ik werk parttime (in de zorg), dus ik kan het meest daarbuiten plannen. Deze en volgende week heb ik vakantie. Op het werk weten ze (collega’s, niet de cliënten) het inmiddels en reageerde gelukkig heel begripvol. Maar ze weten het nog maar pas, omdat ik inderdaad ook terughoudend was in het delen.

Ook hebben wij besloten om onze directe familie niet te vertellen wanneer de terugplaatsing is, omdat ik nog niet goed kan inschatten hoe ik ga reageren op de teleurstellingen, die -laten we eerlijk zijn- realistisch zijn. Hebben jullie je familie gelijk verteld wanneer de tp is geweest?

Ik persoonlijk denk dat ik ook pas gerust ben als we de 10 weken, of zelfs langer goed doorgekomen zijn, mocht het ons gegund zijn om überhaupt zwanger te mogen worden natuurlijk. Laat staan de eerste paar dagen of weken... Pfff, wat een stress

Jeetje, het lijkt wel een eerste hoofdstuk van mijn nieuwe Roman! Oeps, sorry. Ik zal bij deze dan maar gewoon beloven niet te veel te posten en eens in de zoveel tijd een nieuw hoofdstuk te plaatsen, haha.

Groetjes,
Jay

flipje2 schreef: ↑

11-09-2020 19:41

.
Heb je nu PGD gehad?
Heel misschien kunnen ze dat in Gent ook nog op jullie huidige cryo's doen... geen idee of het misschien iets oplevert... (bij ons zeker wel!)

Het DNA onderzoek kost €1500 per keer, ongeacht hoeveel embryo's.

Of je het moet willen is een tweede, maar onze kliniek in Spanje kon dat inderdaad.

Toegevoegd: ze hebben ons indertijd uitgelegd dat ze dan het embryo zouden ontdooien, een cel weghalen, invriezen en de cel onderzoeken. 2 keer invriezen/ontdooien zou kunnen volgens hen, al zou de kans groter worden dat met 2e keer ontdooien het niet goed zou gaan. Ik heb er indertijd naar gekeken en kwam wat Amerikaanse artikelen hierover tegen.

Meiden, voor diegene die er naar vroegen een update vanuit mijn kant. We zijn gisteravond weer thuisgekomen vanuit Spanje. Waar onze vorige kliniek al goed was, is deze kliniek echt next-level. Heel bijzonder. Iedereen lief, aardig, alles ging heel vlot. Een heleboel onderzoeken gehad donderdagochtend (oa hysteroscopie, een 3D-echo en bloedonderzoek), de uitslagen duren een week of 3-4. Dan hebben we opnieuw contact. De dokter gaf aan dat nog een poging voor het eind van het jaar wel haalbaar is, dus dat is ook fijn. Ik start vandaag met metformine omdat er een PCOS-beeld zichtbaar was op de echo's, dat zou moeten zorgen voor een betere zwangerschapskans en betere eitjes. Natuurlijk geen garanties gaf ze aan, maar zeker het proberen waard. Gelijk in Spanje gekocht, moest wel €1.94 afrekenen. Wat wel een keer een fijne afwisseling was na alle eerdere medicijn-rekeningen. We gaan nu 10 dagen in quarantaine, maar dat was het wel waard.

Welkom Jay en succes komende week!

Knuffels voor iedereen die het nodig heeft!

zot-83 schreef: ↑

12-09-2020 10:50

Of je het moet willen is een tweede, maar onze kliniek in Spanje kon dat inderdaad.

Uiteraard, maar daar kunnen ze in Gent heel goed advies over geven.

In ons geval adviseerden ze om het niet te doen voor het resterende cryo in Amsterdam, omdat dat maar om één cryo ging en de kans van slagen dan inderdaad erg klein was. Maar volgens mij had Daisy nog wel heel veel cryo's?

Een keer extra ontdooien en invriezen is natuurlijk een risico, maar het kan heel goed. Zeker als het embryo al 5 of 6 dagen oud is, dan lukt het vriezen en dooien beter dan bij bijv een 3 daagse. Dat komt omdat het embryo dan veel meer en veel kleinere cellen heeft.

De grootste vraag is, welk DNA onderzoek eventueel zinvol zou kunnen zijn. Maar daar kan de arts vast meer over vertellen.

Lauwie: bijzonder dat je in zo'n high tech kliniek bent geweest. Hopelijk kunnen ze jullie over 3-4 weken meer vertellen over een behandelplan nav de uitslagen en hoef je niet al te lang te wachten om te starten. De mertformine is echt een koopje, heb van de stof nog nooit gehoord ondanks dat het blijkbaar veel wordt voorgeschreven bij PCOS. Ik volg het even graag, gezien mijn eigen PCOS.

Daisy: je bent vandaag regelmatig in mijn gedachten. Ik denk aan je

Daisy, wat vreselijk. Snap dat dit geen toeval meer is, en dat je de reden niet weet maakt het extra onverteerbaar. Hopelijk kun je snel een arts spreken.

Maestro, heb je ziekenhuis gebeld ver je lang cyclus? Bij mij werd de cyclus ook plotseling erg lang op het moment dat ik mocht starten, dit heeft nooit problemen opgeleverd. Nu zat ik wel bij een heel groot ziekenhuis. Duim voor je dat er snel een start is, dat vond ik destijds heel fijn.

Lauwie, zo gebeurt er weer veel, spannend ook, ben benieuwd naar de bevindingen. Laat jij je bloedsuiker weleens prikken?

Hier moet man de productie verdelen over twee bakjes, daar had ik nog nooit van gehoord.Ik ben benieuwd want ik mag er niet bij zijn.

Daisy; wat een ellende ! Ik snap heel goed dat je vertrouwen steeds verder aan het afbrokkelen is...
Kennelijk lukt het innestelen wel, maar gaat het met het door delen alsnog mis. En dat is zo verdrietig. Ik heb destijds PGS voorgesteld gekregen (dit was na 6 embryo transfers en 1 vroege miskraam met vruchtzak en een biochemische zwangerschap). Maar wij hebben dat destijds niet gedaan. Ik snap ook goed dat je niet gelooft dat het allemaal maar toeval is... Heel veel liefs en kracht Daisy.

Lauwie: Spannend weer. En fijn dat het allemaal goed lijkt te gaan en je hopelijk nog in 2020 een embryo transfer kan hebben.

Kasteel: waarom moet je man produceren in twee bakjes? Is trouwens in Engeland vrij standaard dat een partner er niet bij kan zijn. Hopelijk is er bij jou ook snel schot in de zaak.

Duuf: ik hoop dat het nog steeds goed gaat met jullie pleegzoon. Is zijn school dicht bij jullie? Je schreef elders dat hij speciaal onderwijs volgt.

Jay: succes vast maandag. Ik vertelde in het begin wel meer over wanneer we mochten testen, maar dan loop je ook het risico dat je goed bedoelde berichtjes krijgt op momenten dat je er niet op zit te wachten. Ik ben steeds terughoudender geworden wat dat betreft. Toen ik uiteindelijk voor de 3e keer een positieve test had, heb ik dit pas na de eerste echo verteld toen er hart activiteit was.

Hier ben ik bijna klaar met het project. Ik heb vanaf midden april alle uren gewerkt die ik kon werken, 60 per week, en merk dat ik echt moe begin te worden, kort lontje, etc. Normaliter zou ik denken: we gaan op vakantie, maar dat zit er even niet in. Mijn vader wordt woensdag weer geopereerd. Ben benieuwd en hij met mij...

Al even niet op het forum geweest ivm digitaal afkicken. Speciaal voor Daisy weer even gekeken. Wat een verdriet weer. Ik leef zo onwijs met je mee. Je bent regelmatig in mijn gedachten. Heb je geen kloot aan, maar toch.

Daisy wat ontzettend naar, natuurlijk zakt de moed je dan in de schoenen

Jay, naar vrienden en familie waren wij altijd heel open over het traject. Maar de dag van tp hielden wij voor onszelf. Als mensen ernaar vroegen zei ik ook dat we dat niet willen delen, al is het maar om te voorkomen dat mensen twee weken later ernaar vragen terwijl je dan zelf misschien op dat moment vol zit van verdriet wegens een mislukte poging of dat je pril zwanger bent maar dat voor je wilt houden.

Lauwie, dat klinkt als een fijne kliniek! Goed dat ze zo uitgebreid onderzoek doen, en dat je dit jaar nog kunt starten.

Jay, wij zijn open tegen familie en vrienden over het traject. We hebben ze ook verteld hoeveel eicellen, hoeveel bevrucht, etc. Ook vertellen we wanneer de tp is, maar zeggen gewoon eerlijk dat we dan nog niet weten wanneer ze weer een update krijgen. Want zowel bij goed als slecht nieuws, willen we dat even voor ons zelf kunnen houden.
Het is lastig, want er is altijd wel iemand te nieuwsgierig om er toch naar te vragen.
En succes maandag! Ik ga voor je duimen dat die 4 nog mee gaan doen. Ik snap best dat het "erger kan", maar het is ook logisch dat je graag veel follikels wilt.

Kwam nog even kijken voor Daisy... hoop dat je je gedachten een beetje kunt verzetten.

Zelf volgende week (eindelijk weer) een cryo terugplaatsing als alles goed gaat.

Daisy, wat een ellende steeds zeg! Echt heel rot. Hopelijk kun je ergens nog aanvullend onderzoek laten doen. Lijkt me ook geen toeval!

Hier nog 1 cryo en dan sluiten we het traject af. Spannend om hem terug te laten plaatsen is dan zo definitief.

Daisy
Heel herkenbaar ook. Wij hadden tijdens ons traject ook zoveel 'pech' (geen embryo's, afwijkende embryo's, zwangerschap van een kindje met een genetisch probleem...) dat je op een gegeven moment ook echt niet meer kunt geloven dat het allemaal pech is. De Duitse arts gaf op een bepaald moment ook aan dat hij dat ook niet geloofde, dat er wel echt iets 'mis' moet zijn als je zoveel afwijkingen tegenkomt. De vraag is dan een beetje hoever je wilt (en kunt) gaan om uit te zoeken waar het probleem zit. Dat is heel moeilijk.
Hoop dat je je weg hierin vindt. Sterkte!

Lauwie dat klinkt posifief! Fijn. Heel veel succes met het vervolg. Het wordt ik elk geval goed quarantaine-weer de komende dagen

Spannend Vienna. Succes!

Baggal, wat blijft dat aanslepen met je vader. Hoop dat deze operatie hem wat gaat helpen.
Hier gaat het goed. We hebben af en toe best wat lastige dagen en de eerste schoolweek was een flinke uitdaging . Allemaal nieuwe dingen en veel spanning en dan dus ook veel woedeuitbarstingen en dat soort ellende. Maar nu gaat het weer prima. Het is een beetje met vallen en opstaan, maar over het algemeen gaat het heel goed en we genieten ook echt van hem. Het is een heel leuk mannetje, dat het af en toe een beetje moeilijk heeft.

Bedankt voor alle lieve berichtjes en tips lieve meiden. Ik heb ze gelezen en neem het zeker mee. Ik ben oke hoor, teleurstellingen wennen echt. Maar we hebben wel behoefte aan een gesprek met onze arts voor we verder gaan. Gelukkig kon dat gesprek al ingepland worden over 2,5 week, dat viel me alles mee. Ik hoop dat er iets positiefs uit dat gesprek komt, want het vertrouwen op een goede afloop is echt even helemaal weg. Verder moet ik deze week opnieuw bloedprikken om te kijken of de waarde goed gedaald is. En als het goed is wordt er dan binnenkort ook een biopt afgenomen van het baarmoederslijmvlies.

Lauwie wow wat een fijn bericht van jou. Fijn dat alles zo vlot ging! Ben heel benieuwd naar de uitslagen en de bijbehorende aanpak.

Vienna weet je al wanneer je terugplaatsing gepland staat? Heel fijn dat jij ook eindelijk weer een kans hebt. Ik ga ontzettend hard voor je duimen.

Baggal jeetje dat klinkt echt als heel veel. Neem je na dit project wel even vrij, ook al kunnen jullie niet op vakantie? Ik zal duimen voor je vader woensdag.

Duufje ik blijf het zeggen, maar wat schrijf je liefdevol over jullie pleegzoontje. En super lief dat je hier af en toe nog leest en schrijft.

Jay fijn dat het tot nu toe goed gaat! Wij deelden in het begin best veel, maar inmiddels niet meer. Elke keer goed nieuws en daarna weer een teleurstelling delen is echt niet leuk. Gewoon doen wat voor jullie goed voelt!

@ Daisy: fijn dat jullie binnenkort een gesprek hebben. Hoop dat het een heel goed gesprek wordt.
Begrijp echt goed dat je geen vertrouwen meer hebt. Hier hetzelfde, maar we geven nog niet op.

Hier nog steeds gedoe met zorgverzekeraar, hoewel toegegeven dat het misgaat aan hun kant. Deel eindelijk vergoed, maar heel groot deel ook nog steeds (onterecht) niet.
Het lijkt wel steeds meer op een ontmoedigingsbeleid vanuit die kant. Ben wel bijna op een punt dat het een rol kan gaan spelen in ons vervolgtraject, want op zoveel extra stress, tijd en gedoe, zit je echt niet te wachten.

HOOFDSTUK 2

Lauwie; zo hopen dat alle onderzoeken positief zijn. En zo niet, in ieder geval hulp kunnen bieden bij een goede oplossing. Kan me zo voorstellen dat dit weer moed geeft en nieuwe kansen. Maar vooral misschien vernieuwde hoop.

Vienna Is het niet een idee om over te stappen naar een andere verzekeraar, aankomend jaar, ipv je huidige verzekeraar er een berg stress boven op te laten gooien! Dat moet je ze niet gunnen hoor

Maar jeetje, wat spannend de geplande terugplaatsing! Onwijs veel succes en ook ik ga voor je duimen.

Daisy Wat fijn! Misschien geeft dat gesprek inderdaad ontzettend veel rust in je hoofd.

Baggal Jeetje, zoveel werken naast alles wat op dit moment al in je leven speelt... Respect!!!

Duufje Pleegouders die het gedrag van kinderen, en vooral het lastige gedrag oprecht begrijpen en ze van daaruit willen en daarom vaak kunnen helpen, zouden echt een officiële onderscheiding moeten krijgen

Het feit alleen al dat je zegt; “ Het is een heel leuk mannetje, dat het af en toe een beetje moeilijk heeft.” ipv dat je zegt dat hij moeilijk doet... want die stempel zal hij vrijwel overal krijgen of gekregen hebben. Misschien redden jullie hiermee wel de toekomst van dit lieve jongetje, die waarschijnlijk alleen maar begrepen en echt geliefd wil zijn.

Piene Ik kan me niet eens echt voorstellen hoe rot dit idee alleen al zal zijn...

Blauwe_kat, Zizo en de rest die er op gereageerd had dank jullie wel. Het is in ieder geval fijn dat het dus niet “gek” is dat we het moment van terugplaatsen voor ons zelf willen houden. In de rest van het traject heel open geweest. Hebben een groepsapp, waar Ik zo de meeste mensen in onze directe omgeving tegelijk kan vertellen waar we staan.

De enige beweegreden om de TP niet te delen is inderdaad de mogelijke teleurstelling die je dan ook moet vertellen om vervelende situaties te voorkomen. Wat niet weet, wat niet deert.

Dit neemt niet weg dat ik er tegen die tijd helemaal anders over kan denken en het wel wil delen, maar dat denk ik niet. En joh, dat zien we dan wel.

Gisteren de punctie gehad. Was ongelooflijk zenuwachtig. En dat waarvan ik dacht dat heftig zou zijn viel mee, en dat waar ik me niet druk over maakte viel mega tegen.

Het prikken zelf heb ik nauwelijks gevoeld. Maar die eendenbek/ spreider direct aan het begin... Wat een hel! Misschien wel omdat ik zo gespannen was, al heb ik hierover vrijwel nooit over gelezen of gehoord. Maar het voelde of ze een jampot naar binnen ramde met de hulp van een autokrik Brrr...

Ook vond ik de echo zelf mega pijnlijk, want mijn baarmoeder lag kennelijk in de weg en mijn eierstokken waren flink vergroot en gespannen, dus ze moest nogal porren en duwen om de follikels achterin goed te kunnen zien en aan te prikken.

Nadien echter totaal nergens last meer van gehad. Heb alleen als ik opsta en loop dat het gek voelt en het wat beurs lijkt. Zowel mijn buik, als down under

Eindstand: 10 eicellen, waarvan 8 rijp. En inmiddels - tegen alle verwachtingen in, omdat hij twee keer moest - 8 eicellen bevrucht! Vrijdag horen we hoeveel er na de biopsie voor de PGD ingevroren kunnen worden. Tweede week oktober uitslag van de PGD.

Jullie begrijpen dat ik na deze ervaring eenden traumatisch vind en de rillingen krijg bij de gedachte dat ze voor een TP ook een autokrik gebruiken...

Ah Jay, even een korte reactie wat vervelend dat het zou pijnlijk was. Mijn ervaring is dat het verschilt per type eendbek, wie hem plaatst, en soms is het gewoon pijnlijk en andere keren helemaal niet. Dus ik stuur wat positieve vibes naar je toe, hopen dat het met de tp geen pijn doet.
PGD ken ik niet betekent dit dat je deze maand nog geen tp hebt, omdat je die resultaten moet afwachten?

Spannend Jay! Hopelijk houd je een aantal mooie embryo's over die gen-proof zijn! Eendenbekken zijn echt vreselijk, maar wel fijn dat de punctie meeviel. Mooie score voor nu!

Vienna: het is toch ongelooflijk hoeveel stress en ongemakken je kunt hebben van verzekeraars. Wat mij betreft moet dat toch nooit de reden zijn om een traject af te moeten sluiten ... Kun je een seconde opinion vragen of iemand met verdere kennis inschakelen? (Wellicht in je omgeving?)

Duufje: ik vind het fijn je te lezen, mooi hoe je alles omschrijft en zichtbaar er voor hem bent. Hij boft met jullie!

Baggal: sterkte met je vader, hopelijk komt er een stap vooruit na de operatie. Je werkuren herken ik overigens wel (zelfs als niet freelancer eerlijk gezegd), is vakantie binnenkort een optie? Avondje weg kan al wonderen doen. Kun je " thuiswerken". In een andere omgeving?

Daisy: ik hoop dat het enigszins goed met je gaat. Je bent veel in mijn gedachten.

Nerdella en Mia: lang niets van jullie gehoord ..hoe is het met jullie?

Kasteelbewoner: ook voor jou spannende tijden! Hoe is het met jou ondertussen?

Hier maandag gebeld door het ziekenhuis, gezien mijn aankomende poging. Nog geen eisprong en dus geen start helaas. Volgende week wel instructie voor prikken, medicatie en dan wordt de knoop doorgehakt: kuurtje, wachten of iets anders. In elk geval bewegen ze mee, maar LUMC heeft restricties in aantal behandelingen ingesteld per week, het wordt dus wel een beetje mazzel hebben of het lukt te starten. Ze gaven mij goede kans, maar het is niet met zekerheid te zeggen. Wel prima contact, benieuwd volgende week.

Even ego, want weer pupo. Gelukkig is het ontdooien heel goed gegaan en was het embryo zelfs al door gaan delen.
Hoop echt zo dat het dit keer blijft zitten.

Vienna yes eindelijk weer een kans. Ik duim meis!

Wat naar dat het zo pijnlijk was Jay. Wel een mooi resultaat. En nu duimen!

Maestro ik hoop ontzettend voor je dat je binnenkort van start mag!

Vienna, yes meis! wat fijn! mijn duimen draaien voor jullie!