zwanger worden vanaf augustus deel 2!
vrijdag 19 mei 2017 om 09:15
Hier is het "starten in augustus 2016" topic mét tabel!
Inloggegevens om de tabel te bewerken:
Gebruikersnaam: zwanger-augustus2016
Wachtwoord: zwanger2016
Mama's to be
ZWANGER!!
Bevallen
Inloggegevens om de tabel te bewerken:
Gebruikersnaam: zwanger-augustus2016
Wachtwoord: zwanger2016
Mama's to be
| Naam | Leeftijd (v/m) | Kindje | Bijzonderheden |
| Zaphod | 29/31 | 1e | |
| AV1992 | 25/26 | 1e | OFO was goed, tot sept 2018 zelf proberen |
| Naam | Leeftijd (v/m) | Uitgerekend | Kindje | Bijzonderheden |
| Naam | Leeftijd (v/m) | Kindje | Bevallen |
| Door87 | 29/23 | Eerste | |
| AutumnTunes | 28/40 | Eerste | |
| Mermaid89 | 27 | Tweede | |
| Herstblaadje89 | 27/29 | Eerste | |
| HermioneJeanGranger | 26/29 | Eerste | |
| Hassebassie | 29 | Eerste | |
| Pandi | 26/26 | Eerste | |
| summer87 | 29/32 | Eerste | |
| sneeuwwitje86 | 30/32 | Eerste | |
| Mellala | 26/31 | Eerste | |
| Floor789 | 24/26 | Eerste |
anoniem_63adbbda85a84 wijzigde dit bericht op 05-04-2018 10:21
51.80% gewijzigd
zaterdag 18 november 2017 om 18:40
zondag 19 november 2017 om 12:27
zondag 19 november 2017 om 12:44
In mijn omgeving weet inmiddels bijna iedereen er wel van, dat geeft over het algemeen veel rust. Soms ook wel irritant omdat mensen zich ermee bemoeien ('je moet niet teveel naar de sauna gaan hè' of 'toen ik het losliet lukte het'. Dat laatste zei die buurvrouw bij wie het in de 2e ronde raak was..). Maar over het algemeen heel veel begrip en dat is echt fijn. Ik zit ook in het ziekenhuis waar ik zelf werk, dus dan is het wel fijn als iedereen het weet (zo ongemakkelijk als je ineens bekenden tegen komt terwijl je daar met je vriend richting poli voortplanting gaat haha).
Ik ben wel bang dat morgen sowieso een teleurstelling wordt. Ik weet al dat er niks geks gevonden is, dus als ze zeggen 'wacht maar af, we gaan niks doen' is dat medisch gezien best logisch, maar voor m'n gevoel heb ik nu lang genoeg gewacht en is het zinloos om langer te wachten. Aan de andere kant, als ze zeggen 'inderdaad, je hebt nu al 18 pogingen gehad, we gaan starten met iui' dan wordt dat ook wel heftig om te verwerken. Dan gaan we dus écht de 'medische molen' in..
Dus ik weet eigenlijk niet waar ik op hoop. Ik vind elke optie kut
ik hoop vooral dat ze me serieus nemen, begripvol zijn, met me meedenken en met goede argumenten komen. De eerste keer vond ik deze arts heel fijn dus ik heb goede hoop
Ik ben wel bang dat morgen sowieso een teleurstelling wordt. Ik weet al dat er niks geks gevonden is, dus als ze zeggen 'wacht maar af, we gaan niks doen' is dat medisch gezien best logisch, maar voor m'n gevoel heb ik nu lang genoeg gewacht en is het zinloos om langer te wachten. Aan de andere kant, als ze zeggen 'inderdaad, je hebt nu al 18 pogingen gehad, we gaan starten met iui' dan wordt dat ook wel heftig om te verwerken. Dan gaan we dus écht de 'medische molen' in..
Dus ik weet eigenlijk niet waar ik op hoop. Ik vind elke optie kut
zondag 19 november 2017 om 17:09
maandag 20 november 2017 om 13:09
Bedankt voor de succeswensen, lief! Zoals ik al wist waren er geen afwijkingen gevonden. Mede vanwege mijn leeftijd is daarom het advies om tot september te wachten. Ze tellen niet in aantal pogingen, maar in aantal maanden. Daar valt niks aan te veranderen. Omdat met iui en ivf de kansen ook niet fantastisch zijn, geven ze ons het liefst nog een tijdje de kans om het zelf te proberen. Als we nu al een traject in gaan en dat mislukt, staan we daarna op relatief jonge leeftijd al met lege handen en zijn er geen opties meer. Dus de arts zei: liever nu nog even door proberen en dan kan dat traject altijd nog.
Ik verbaas me erover hoe rustig we eronder zijn. M'n vriend wil aan de vitaminepillen en ik wil eigenlijk vooral rust. Ik ga proberen wat minder op het vivaforum te kijken, ik hoop dat het me lukt. Onwijs bedankt voor al het medeleven
Ik verbaas me erover hoe rustig we eronder zijn. M'n vriend wil aan de vitaminepillen en ik wil eigenlijk vooral rust. Ik ga proberen wat minder op het vivaforum te kijken, ik hoop dat het me lukt. Onwijs bedankt voor al het medeleven
maandag 20 november 2017 om 15:41
Het klinkt ergens wel logisch wat de gyn zegt maar kan ook begrijpen dat het niet is wat je wil horen. Zie je het zelf zitten om te wachten tot september?
Ik kan me goed voorstellen dat je nu gewoon rust wil. Het is iedere keer weer zo stressvol.
Sterkte met alles. Je mag me ook altijd een pb sturen als je dat wil!
Ik kan me goed voorstellen dat je nu gewoon rust wil. Het is iedere keer weer zo stressvol.
Sterkte met alles. Je mag me ook altijd een pb sturen als je dat wil!
dinsdag 21 november 2017 om 15:26
Wat lastig voor je AV, ik zou denk ik veel behoefte hebben aan een plan als ik in jouw schoenen zou staan. Begrijpelijk ook dat je even minder hier wil zijn en je wil focussen op andere dingen. Sterkte!
Hier inmiddels babynieuws: met 41 weken en 4 dagen (op 31 oktober) ben ik bevallen van onze dochter. Zij is helemaal gezond, met mij begint het nu gelukkig ook beter te gaan. Ik was de eerste twee weken erg angstig en somber. Dat had met name te maken door de bevalling die zo snel ging dat de verloskundige er pas tijdens de persweeën bij was. Tijdens de ontsluitingsweeën was de pijn zo heftig en de tijd tussen de weeën zo kort dat ik in paniek raakte; tijdens zwangerschapscursussen had ik niet anders gehoord dan dat bevallingen van een eerste erg lang duurden dus ik had een uur of 20 in mijn hoofd, waardoor ik geen rekening had gehouden met anderhalf uur in mijn geval. Ik dacht alleen maar: als ik deze pijn nog urenlang vol moet houden overleef ik dit niet. Een heel nare ervaring dus, en wat had het me geholpen als er iemand bij was geweest die had gezien dat ik er al bijna was. Helaas kan ik het niet over doen. Toen mijn dochter op mijn borst gelegd werd kon ik ook niet met haar bezig zijn en daar voel ik me nog steeds vervelend over. En ook tijdens de eerste twee weken lukte het me niet echt om me op haar te focussen. Nu is ze precies 3 weken oud en begin ik me steeds beter te voelen, en gelukkig groeit daarmee de interesse in haar ook.
Al met al totaal niet wat ik me had voorgesteld van die eerste periode, maar hopelijk zet de stijgende lijn zich voort en lukt het steeds beter om te gaan genieten van ons mooie meisje.
Hier inmiddels babynieuws: met 41 weken en 4 dagen (op 31 oktober) ben ik bevallen van onze dochter. Zij is helemaal gezond, met mij begint het nu gelukkig ook beter te gaan. Ik was de eerste twee weken erg angstig en somber. Dat had met name te maken door de bevalling die zo snel ging dat de verloskundige er pas tijdens de persweeën bij was. Tijdens de ontsluitingsweeën was de pijn zo heftig en de tijd tussen de weeën zo kort dat ik in paniek raakte; tijdens zwangerschapscursussen had ik niet anders gehoord dan dat bevallingen van een eerste erg lang duurden dus ik had een uur of 20 in mijn hoofd, waardoor ik geen rekening had gehouden met anderhalf uur in mijn geval. Ik dacht alleen maar: als ik deze pijn nog urenlang vol moet houden overleef ik dit niet. Een heel nare ervaring dus, en wat had het me geholpen als er iemand bij was geweest die had gezien dat ik er al bijna was. Helaas kan ik het niet over doen. Toen mijn dochter op mijn borst gelegd werd kon ik ook niet met haar bezig zijn en daar voel ik me nog steeds vervelend over. En ook tijdens de eerste twee weken lukte het me niet echt om me op haar te focussen. Nu is ze precies 3 weken oud en begin ik me steeds beter te voelen, en gelukkig groeit daarmee de interesse in haar ook.
Al met al totaal niet wat ik me had voorgesteld van die eerste periode, maar hopelijk zet de stijgende lijn zich voort en lukt het steeds beter om te gaan genieten van ons mooie meisje.
woensdag 22 november 2017 om 10:41
Gefeliciteerd Sneeuwwitje!
Een hele snelle en heftige bevalling kan je inderdaad best een tik geven. Mijn advies, praat erover om het te verwerken. Lukt dat niet met je omgeving vraag de huisarts om hulp. Een paar gesprekken met een psycholoog kunnen je vaak al goed helpen. (Zegt degene die er lang over heeft gedaan om eindelijk een verwijzing naar de psycholoog te vragen omdat ik het allemaal wel zelf kon
) achteraf had ik het veel eerder moeten doen om alles een plekje te geven.
Het komt goed! Je bent een goede moeder en hebt het toch wel even geflikt om een dochter op de wereld te zetten.
Als je wat wilt weten over mijn traject bij de psycholoog mag je me altijd een pb doen hoor
het komt echt helemaal goed!
Een hele snelle en heftige bevalling kan je inderdaad best een tik geven. Mijn advies, praat erover om het te verwerken. Lukt dat niet met je omgeving vraag de huisarts om hulp. Een paar gesprekken met een psycholoog kunnen je vaak al goed helpen. (Zegt degene die er lang over heeft gedaan om eindelijk een verwijzing naar de psycholoog te vragen omdat ik het allemaal wel zelf kon
Het komt goed! Je bent een goede moeder en hebt het toch wel even geflikt om een dochter op de wereld te zetten.
Als je wat wilt weten over mijn traject bij de psycholoog mag je me altijd een pb doen hoor
zaterdag 25 november 2017 om 10:45
Gefeliciteerd Sneeuwitje! Ik had precies hetzelfde gevoel, al was het bij mij zo dat mijn bevalling lang en zwaar was, en maar niet wilde opschieten. Toen hij op mijn buik werd gelegd voelde ik niks en was ik meer bezig met mezelf. De weken erna voelde ik me erg ongelukkig en heb ik meerdere malen huilend tegen mijn man gezegd dat ik dit niet wilde. Ik gaf de verzorging ook totaal uit handen en voelde me ontzettend verwijderd van alles. Gelukkig is het allemaal goed gekomen en houd ik nu ontzettend veel van hem. Ik kijk ook regelmatig met iets van spijt terug op de eerste periode en denk dan: kon ik het maar overdoen. Maar dat kan niet, en uiteindelijk is het vooral vervelend voor jezelf, want je kindje zal er niks aan overhouden.
Erover praten helpt inderdaad (zowel over de bevalling als over hoe je je nu voelt) en sta jezelf vooral toe je zo te voelen. Je hoeft niks (ook al zegt iedereen dat je moet 'genieten'), en je bent echt geen slechte moeder als je er nu nog niks aan vindt.
Je mag me altijd pb'en hoor! Hoop dat het snel beter gaat, maar zo klinkt het gelukkig wel
Erover praten helpt inderdaad (zowel over de bevalling als over hoe je je nu voelt) en sta jezelf vooral toe je zo te voelen. Je hoeft niks (ook al zegt iedereen dat je moet 'genieten'), en je bent echt geen slechte moeder als je er nu nog niks aan vindt.
Je mag me altijd pb'en hoor! Hoop dat het snel beter gaat, maar zo klinkt het gelukkig wel
maandag 4 december 2017 om 19:05
He verdorie Zaphod. Dan krijg je toch onbewust hoop of niet? Lijkt me enorm frustrerend.
Floor, lekker verlof! Ben je er klaar voor?
Hier gaat het met de kinderen ook goed. Handen vol
twee kleine druktemakers. Vooral m’n handen vol aan de oudste, leuk die peuterpuberteit, brengen en halen naar de peuterspeelzaal en tussendoor ook nog de logopedie afspraken. De kleine is gelukkig lekker flexibel en interesseert het niet veel als ik haar overal mee naartoe sleep.
Floor, lekker verlof! Ben je er klaar voor?
Hier gaat het met de kinderen ook goed. Handen vol
dinsdag 5 december 2017 om 14:00
Gefeliciteerd Sneeuwwitje! Fijn dat je je weer wat beter voelt inmiddels.
Frustrerend Zaphod, dat overtijd zijn is zo naar. Ik ben vandaag weer ongesteld geworden. Was twee dagen te laat voor mijn doen (cyclus van 26 dagen ipv 24 dagen), maar daar rekende ik ook op omdat m'n borsten twee dagen later dan normaal zeer gingen doen, dus dat scheelt. Begin m'n lichaam inmiddels goed te kennen. Hierna nog ongeveer 10 teleurstellingen te gaan en dan beginnen we aan IUI. Volgende NOD is op oudjaarsdag. Zie er nu al tegenop.
Frustrerend Zaphod, dat overtijd zijn is zo naar. Ik ben vandaag weer ongesteld geworden. Was twee dagen te laat voor mijn doen (cyclus van 26 dagen ipv 24 dagen), maar daar rekende ik ook op omdat m'n borsten twee dagen later dan normaal zeer gingen doen, dus dat scheelt. Begin m'n lichaam inmiddels goed te kennen. Hierna nog ongeveer 10 teleurstellingen te gaan en dan beginnen we aan IUI. Volgende NOD is op oudjaarsdag. Zie er nu al tegenop.
dinsdag 5 december 2017 om 18:15
Geniet van je verlof Floor.
Balen AV dat je toch weer ongesteld ben geworden.
Snap helemaal dat je aan het aftellen ben voor je met een behandeling mag beginnen. Lijkt me erg lastig hoor.. maar ik blijf hopen voor je.
Ik wacht er ook nog steeds op. Had zaterdag ongesteld moeten worden maar nog nergens last van. Wel erg opgeblazen gevoel maar dat is het ook.
Morgenochtend maar weer eens testen.
Balen AV dat je toch weer ongesteld ben geworden.
Snap helemaal dat je aan het aftellen ben voor je met een behandeling mag beginnen. Lijkt me erg lastig hoor.. maar ik blijf hopen voor je.
Ik wacht er ook nog steeds op. Had zaterdag ongesteld moeten worden maar nog nergens last van. Wel erg opgeblazen gevoel maar dat is het ook.
Morgenochtend maar weer eens testen.
donderdag 7 december 2017 om 08:19
Lief van je Mermaid.
Vandaag kan ik wel een knuffel gebruiken, ben namelijk net weer ongesteld geworden. 6 dagen over tijd geweest en dan ga je toch wat hoop krijgen. Helaas is die hoop nu volledig weg. Vraag me af of het ooit nog zal lukken, heb er weinig vertrouwen meer in.
Sorry voor mijn depri post. Ben er gewoon helemaal klaar mee en onwijs verdrietig.
Vandaag kan ik wel een knuffel gebruiken, ben namelijk net weer ongesteld geworden. 6 dagen over tijd geweest en dan ga je toch wat hoop krijgen. Helaas is die hoop nu volledig weg. Vraag me af of het ooit nog zal lukken, heb er weinig vertrouwen meer in.
Sorry voor mijn depri post. Ben er gewoon helemaal klaar mee en onwijs verdrietig.