Zwanger worden vanaf juni/juli 2019

Fijn dat je een afspraak hebt staan Sunshine. Dat is toch weer een volgende stap. En voor jou dat je cyclus weer op gang was Elmen, heeft het lang geduurd?

@Mindsey, wat is het herkenbaar wat je omschrijft. Ik heb echt exact hetzelfde. De wens is er maar het heeft bij mij ook even geduurd. Bijzonder hoe moeder natuur dan toch ineens anders besluit.

@Koekiemonster ja het is gewoon een hele grote verandering en verandering vind ik erg lastig haha. Vervelend dat je dochtertje ziek is, hopelijk knapt ze snel op. Dat lijkt me inderdaad zó pittig als er nog een kleine zou zijn. Maar zoals ik altijd denk ‘je bent niet de eerste die het doet, dus je red het vast wel’.
@mindsey Het is inderdaad de angst voor het onbekende. Alles gaat nu hartstikke goed, waarom zou je daar iets aan veranderen? Maar aan de andere kant is de wens zo groot, zo een klein hummeltje hebben. Ik kan alleen al verliefd worden op het idee!

Fijn om al jullie positieve kanten te zien van kinderen. Je hoort toch vaker hoe zwaar/vermoeiend het hebben van kinderen is. Mensen zullen niet snel zeggen 'zo een leuke dag gehad met x hij was zo lief' maar meer ' x heeft bijna niet geslapen vannacht en is nu zo vervelend'.

Af en toe vliegt het idee me zo aan, zo een verantwoordelijkheid die ik (wij) krijg(en). Maar ik wil dit al zo lang en nu gaan we er dit jaar dan echt voor. Zo vreemd, maar ik kan niet wachten

supersmoothie ik kan me niet eens voorstellen dat mensen alleen maar klagen over vermoeidheid en zware dagen. Natuurlijk zijn die er en soms wat meer dan je zou willen, maar ze hoeven maar één lief/schattig ding te doen en je bent weer "vergeten" dat je ze achter het behang wilde plakken.
Ik vind het fantaseren over hoe onze dochter op een baby zou reageren zo leuk, het fijne aan het hebben van een pasgeboren neefje is toch wel dat ik ongegeneerd kan kijken naar babykleertjes, speelgoed, kamertjes
Mijn man kan dat nog niet, helaas...
Ik merk ook dat ik allerlei scenario's bedenk, wat nou als het snel gaat dan zijn wij met familie op vakantie hoe kan ik het dan voor me houden? Wil ik dan wachten tot na de vitaliteitsecho (zoals we bedacht hadden) of nemen we dan iets mee op vakantie. Dan vertel ik dat aan mijn man en dan kijkt hij me toch een beetje aan alsof ik gek ben

Ah wat leuk dat er zoveel geschreven wordt! Dan kijk ik even niet door drukte met werk en dan een paar dagen later hele verhalen!
Die twijfel of je er klaar voor bent heb ik ook regelmatig! Laatst liep ik in de supermarkt en ik hoor ineens een kind keihard brullen en krijsen. Lag er een jongetje op de grond te brullen omdat hij zijn zin niet kreeg met een semi wanhopige moeder er naast. Toen dacht ik echt even van heb ik hier nu al wel zin in? Later trekt dat gevoel dan ook wel weer weg maar ik denk dat er ook zeker minder leuke punten zitten aan ouder zijn . Wat ik ook wel merk is dat ik op mijn werk veel kinderen tegen kom die iets psychisch mankeren en soms heb ik bijna niet meer door hoe ‘gemiddelde’ kinderen functioneren en krijg ik een beetje vertekend beeld

lisanne dat kind wat op de grond ligt te brullen en krijsen... Helaas is dat ook een fase. Ik doe dan ook heel hard alsof ik dat (mijn) kind niet herken hahaha. Achteraf kun je er dan om lachen. Peuterpuberteit hè. Ik hou me vast aan de mantra: het is een fase, het is een fase, het is een fase....
Ik kan me voorstellen dat als je werkt met kindjes die psychisch iets mankeren je daar een vertekend beeld van krijgt. Gelukkig heb je best veel tijd om je kindje te leren kennen en leer je vervolgens elke dag weer iets nieuws. Ook herken je dingen van jezelf en man, maar ook van familie (naast heel eigen dingen die zo'n hummeltje heeft). Ik moet haar nu aanmelden bij de basisschool, vanwege wachtlijsten en aannamestops en ik ken haar nu ze bijna 2 is nog steeds niet goed genoeg om daar voor mijn gevoel een weloverwogen beslissing in te nemen.

Zo wat is er al veel geschreven zeg! Leuk! Welkom nieuwe dames

Ik merk dat ik er zelf wel veel mee bezig ben, ook alerter op mijn lijf. Leer zo min cyclus wel goed kennen

Merk dat vriend er ook wel mee bezig is hoor, veel meer dan toen we voor de eerste gingen. Hij vind het erg leuk om vader te zijn en kijkt wel uit naar nog een baby. Van de week zei hij spontaan, ik wil een baby, dan graag een meisje. Lijkt mij ook mooi om hem met een meisje te zien. De beschermende papa, in plaats van de rouwdouwer haha!

Hi allemaal, welkom nieuwe schrijvers. Wij zijn lekker op vakantie dus ik moest even teruglezen. Kan niet op alles reageren maar erg leuk jullie verhaal te lezen. Wij genieten met onze dochter van de zon! Heerlijk. Ook ben ik opnieuw ongesteld. Cyclus is nu 26-28-27. Mijn LF fase was de vorige keer kort en denk nu gelijk misschien is dat nu weer? Miss toch ovutesten halen voor de zekerheid. Voor nu staat mijn nod op 14 juni uitgaande van 27 dagen. Ik ga weer actief meelezen dus tot snel

Bumpersticker oh dat herken ik zeker! Mijn man weet nu wat vader zijn is. Het lijkt hem nu juist leuk als het een jongen mag zijn, al kun je met een meisje ook echt rouwdouwer hebben al begrijp ik de fantasie zeker! Mij lijkt het heel leuk de verschillen te ervaren, mijn dochter kan echt wel stoeien en gek doen..maar is ook echt een tuttebel die dol is op glitters, altijd zorgt voor haar "baby" (de pop) en mijn haren kamt. (Ik ben verre van het getut, dus dat is wel even schakelen voor mij)

pebbles wat heerlijk! Geniet nog maar even van het zonnetje!
Wat fijn dat je cyclus al regelmatig lijkt te zijn en die NOD komt dan al best dichtbij! Lijkt me erg fijn te weten dat alles goed loopt. Gaat dit de eerste echte ronde zijn?
Ik heb ook een vrij korte luteale fase, maar ook een vrij korte cyclus. Weet je nog hoe kort jouw luteale fase was? Anders kun je inderdaad eens wat testen halen om het te achterhalen.
Hier geen ovulatietesten gedaan en we zijn er maar van uitgegaan dat mijn eisprong inderdaad is geweest, dus ik zou de 26e ongesteld moeten worden. Als dat zo is dan is mijn NOD nog vlak voor onze vakantie
Dan hoeven er geen stiekeme testen mee op vakantie
Ik ben echt heel benieuwd hoe het allemaal gaat bij iedereen en hoe snel het gaat. Ik merk dat ik het echt leuk zou vinden als het lukt dit jaar nog zwanger te worden en dat ik al echt kan fantaseren over de reactie van mijn dochter

prettymama schreef: ↑

15-05-2019 16:44

Ik was er zo klaar voor toen we voor de 1ste gingen ik wilde het namelijk al toen ik 18 was maar nooit de juiste partner gevonden. Maar toen ze eenmaal geboren was kwamen al die vragen pas naar boven. Het was voor mij echt heftig die overgang van niets naar 1 kind. We hadden ook een enorme huilbaby en ik ben hierdoor in een postnatale depressie beland. Ik vroeg me echt af waarom we dit gedaan hadden mijn leven was voorbij ik kon niets meer, ik had amper slaap want ze werd elke 2 uur wakker voor een voeding. Gelukkig bleef ik hier niet heel lang in hangen en ging het steeds beter. Na een paar maanden voelde ik me super en wilde we zelfs al voor een 2de gaan. Ik was alweer zwanger toen mijn dochter 7 maanden was. Dolgelukkig maar ook bang voor wat er zou gaan komen. Mijn zoontje was daarentegen zo'n makkelijke baby! Hij ging er gewoon in mee echt heerlijk en hij sliep gewoon de hele nacht door. Na een half jaar begon hij pas lastiger te worden en nu is het soms wel pittig hoor met 2 peuters in huis. maar het is te doen en ook heel leuk zo dicht op elkaar.

Hoi prettymama dankjewel voor het delen van je ervaring. Klinkt alsof het in het begin heel zwaar was.. kan me zo goed voorstellen dat je dan denkt waar ben ik aan begonnen.. juist omdat je er al zo lang naar uitkeek. En wat fijn dat het snel beter werd!

Ik ben min of meer de laatste in mijn vriendinnenclub om aan kinderen te beginnen. Dat is fijn, want veel ervaring in mijn omgeving . Maar heb ook meerdere vriendinnen enorm zien worstelen. En ze zijn zo bloedeerlijk, dat ze alles delen - misschien soms juist ook alleen wat moeilijk is. Als een soort verzet tegen de roze wolk illusie, maar dan een beetje de andere kant op doorgeslagen .

Koekiemonster26 schreef: ↑

15-05-2019 18:38

mindsey ik was ook echt onzeker of ik er klaar voor was, het is gewoon allemaal zo onbekend en ik ben een enorme controlfreak. Toen ik zwanger was langzaam aan het idee gaan wennen en eigenlijk zodra ze geboren was, was het meteen alsof ze er altijd al is geweest. Ik heb helemaal nooit het gevoel gehad dat we ons heel erg hebben hoeven aanpassen en nog nooit zo gelukkig geweest als nu ik moeder ben. Ik vond dat heel bijzonder, omdat ik niet had verwacht dat het zo makkelijk zou gaan. De echte aanpassingen merkte ik pas later denk ik, vooral in hoe snel de agenda zich vult nu de avonden er toch altijd een van ons thuis moet zijn. Ook omdat we de eerste waren in de vriendenkring denk ik, was het meer wennen voor onze omgeving dan voor ons.
Natuurlijk zijn er wel dingen die je niet meer (zo snel) doet, maar ik zou voor geen goud meer terug willen.

Wat fijn om dit te lezen koekiemonster, ik herken me er enorm in (tenminste het begin... en dat ik langzaam aan het idee zal moeten wennen, hopelijk ook het vervolg haha). Soms denk ik ook wel, wie weet valt het wel allemaal erg mee, juist omdat ik het nu zo zwaar inschat. Maar het hangt natuurlijk ook gewoon erg af van wat voor kind je krijgt. En wat er verder om je heen gebeurt .

Iig heel fijn om jullie ervaringen te lezen.

Sinnieee schreef: ↑

15-05-2019 22:37

@mindsey wat spannend zeg. Ook schreeuwende kinderen kunnen vast heel lief zijn! Twijfels over alles...heb ik ook gehad. Maar waren allemaal verdwenen toen ze er was. Ze was en is heel makkelijk. We nemen haar ook overal mee naar toe. Iedereen zegt altijd...wacht maar totdat je kinderen hebt. Je leven zal nooit meer hetzelfde zijn. Nou...wij hebben ons leven niet heel veel aangepast. We genieten nog steeds van het leven, maar nu met haar erbij.

En wat fijn om te lezen dit Sinnie. Hier ga ik ook voor!

Ik ben meestal beter in situaties die gewoon zo zijn, ook als ze zwaar of moeilijk zijn, dan in 'open eindjes' zeg maar. Dus heb er wel vertrouwen in dat we er hoe dan ook iets heel moois van zullen maken .

Wij zijn het gewoon onveilig aan het doen al... en ook op mogelijk vruchtbare dagen. Dus officieel ben ik aan het valsspelen in het juni/juli topic, want het is nog maar eind mei . Denk dat ik maar eens een NOD moet gaan invullen haha. Die is dan wel weer in juni - 3 juni om precies te zijn.
Mijn vriend begon er vanochtend in de auto ook weer over, over hoe hij de toekomst ziet en dat we maar veel babies moeten gaan maken haha . Dan gaan we dat maar proberen.

SannevanS87 schreef: ↑

16-05-2019 09:39

@Mindsey, wat is het herkenbaar wat je omschrijft. Ik heb echt exact hetzelfde. De wens is er maar het heeft bij mij ook even geduurd. Bijzonder hoe moeder natuur dan toch ineens anders besluit.

Ha Sanne, mooi he! Ik vind het zo'n bijzonder proces. Mijn hoofd gaat zoals hierboven beschreven nog weleens alle kanten op , maar mijn lijf/hart duwt me nu duidelijk in een richting. En dat vind ik eigenlijk ook wel fijn..

Supersmoothie schreef: ↑

16-05-2019 10:43

@mindsey Het is inderdaad de angst voor het onbekende. Alles gaat nu hartstikke goed, waarom zou je daar iets aan veranderen? Maar aan de andere kant is de wens zo groot, zo een klein hummeltje hebben. Ik kan alleen al verliefd worden op het idee!

Fijn om al jullie positieve kanten te zien van kinderen. Je hoort toch vaker hoe zwaar/vermoeiend het hebben van kinderen is. Mensen zullen niet snel zeggen 'zo een leuke dag gehad met x hij was zo lief' maar meer ' x heeft bijna niet geslapen vannacht en is nu zo vervelend'.

Af en toe vliegt het idee me zo aan, zo een verantwoordelijkheid die ik (wij) krijg(en). Maar ik wil dit al zo lang en nu gaan we er dit jaar dan echt voor. Zo vreemd, maar ik kan niet wachten

Haha ik was een paar dagen afwezig, dus nu heel veel om op te reageren, leuk!

Mooi hoe je die andere kant beschrijft supersmoothie inderdaad als een soort verliefdheid op iets dat er nog niet is. De liefde ligt al klaar zeg maar .

En logisch inderdaad dat jonge ouders juist eerder wat stoom afblazen. Vind ik ook fijn hoor, dat ze eerlijk de zware kanten kunnen benoemen! Maar heb laatst ook tegen mn vriendinnen gezegd dat ze meer mogen delen over wat er ook mooi aan is . Een aantal zijn ook al aan een tweede begonnen, dus die kanten zijn er zeker.
Soms denk ik ook wel dat ze niet teveel als een 'kwelende mama' willen worden gezien en daarom ook extra 'realistisch/kritisch' erover doen.

lisanne22 schreef: ↑

17-05-2019 09:47

Ah wat leuk dat er zoveel geschreven wordt! Dan kijk ik even niet door drukte met werk en dan een paar dagen later hele verhalen!
Die twijfel of je er klaar voor bent heb ik ook regelmatig! Laatst liep ik in de supermarkt en ik hoor ineens een kind keihard brullen en krijsen. Lag er een jongetje op de grond te brullen omdat hij zijn zin niet kreeg met een semi wanhopige moeder er naast. Toen dacht ik echt even van heb ik hier nu al wel zin in? Later trekt dat gevoel dan ook wel weer weg maar ik denk dat er ook zeker minder leuke punten zitten aan ouder zijn . Wat ik ook wel merk is dat ik op mijn werk veel kinderen tegen kom die iets psychisch mankeren en soms heb ik bijna niet meer door hoe ‘gemiddelde’ kinderen functioneren en krijg ik een beetje vertekend beeld

Haha herkenbaar! En zeker zullen er ook minder leuke dingen zitten aan ouder zijn . De ideale situatie bestaat niet natuurlijk. Wel de situatie met de nadelen die je het liefst op de koop toeneemt .

Kan me voorstellen dat het veel in aanraking komen met kinderen die psychisch iets mankeren je beeld wat vertekend Lisanne. Merk je ook dat je je daar dan meer zorgen over maakt als je denkt aan zelf een kind krijgen?

Haaai dames en nieuwe dames!
Leuk om weer even alles rustig bij te lezen!

Bedankt voor alle lieve succeswensen!
Mijn sollicitatiegesprek vorige week ging erg goed, en de klik was er ook. Maar ik kreeg toch wat antwoorden op vragen die ik even niet had verwacht.
Zo heb ik bijvoorbeeld wel gevraagd naar de mogelijkheden om eventueel in de toekomst parttime te gaan werken. Nou.... die waren er eigenlijk niet. Of ja, dat zagen ze eigenlijk niet zo zitten. Nou, dan kan de rest heel leuk zijn, maar dan houdt het voor mij wel op. Ik wil niet straks op straat staan zodra ik ben bevallen, en ik wil ook niet fulltime blijven werken. Nou kan dat natuurlijk nog heel lang duren, maar als het wel snel raak is dan heb ik daar uiteindelijk niets aan.
Dus ik blijf nog lekker zitten waar ik zit, met m'n vaste contract, en kijk rustig om me heen. Wie weet...

Al jullie verhalen over die twijfels etc. zijn trouwens erg herkenbaar hoor!
Voor mij werkt het dan heel fijn, om te weten dat we echt een geweldig vangnet om ons heen hebben, mócht het toch heel moeilijk worden of iets. Dat geeft wel een fijn gevoel.

Wij worden trouwens ook steeds minder voorzichtig qua seks...
We hebben daar niet over gesproken, het gaat vanzelf ha ha.
Het afgelopen jaar hebben we bij alle seks 'voor 't zingen de kerk uit' gedaan.
Nu doen we dat alleen nog rond mijn vruchtbare dagen.

Ohhhh man mei is al bijna voorbij!
Voor degenen met een NOD in juni.... ik duim!

@mindsey opzich ben ik daar niet zo bang voor omdat ik vaak die ouders/achtergrond ook ken . Wij hebben van het weekend voor het eerst twee keer onveilige seks had. De eerste keer waren we allebei een beetje gespannen. Wat nou als het gelijk raak is? Aan de andere kant slik ik nu twee weken de pil niet meer. Geen idee wat mijn cyclus is en of deze überhaupt al op gang is gekomen. Het idee dat het nu echt kan gebeuren vind ik mega spannend en ook heel leuk!

lisanne22 schreef: ↑

20-05-2019 15:09

@mindsey opzich ben ik daar niet zo bang voor omdat ik vaak die ouders/achtergrond ook ken . Wij hebben van het weekend voor het eerst twee keer onveilige seks had. De eerste keer waren we allebei een beetje gespannen. Wat nou als het gelijk raak is? Aan de andere kant slik ik nu twee weken de pil niet meer. Geen idee wat mijn cyclus is en of deze überhaupt al op gang is gekomen. Het idee dat het nu echt kan gebeuren vind ik mega spannend en ook heel leuk!

Dit is zo herkenbaar! Ik ben nu al 4 weken zonder spiraal en nog steeds geen ongesteldheid, en heb ook inderdaad dat ik het spannend en leuk vind dat het zo maar raak zou kunnen zijn
Ik vraag me alleen af wanneer ik dan zou moeten gaan testen met een zwangerschaps test. Het kan natuurlijk ook gewoon even duren voor mijn cyclus op gang is. Voel me verder kiplekker dus dat ik zwanger zou zijn lijkt me stug, maar toch knaagt er iets in me dat het misschien wel gewoon in 1 keer raak was.

Zuid87 schreef: ↑

20-05-2019 16:33

Dit is zo herkenbaar! Ik ben nu al 4 weken zonder spiraal en nog steeds geen ongesteldheid, en heb ook inderdaad dat ik het spannend en leuk vind dat het zo maar raak zou kunnen zijn
Ik vraag me alleen af wanneer ik dan zou moeten gaan testen met een zwangerschaps test. Het kan natuurlijk ook gewoon even duren voor mijn cyclus op gang is. Voel me verder kiplekker dus dat ik zwanger zou zijn lijkt me stug, maar toch knaagt er iets in me dat het misschien wel gewoon in 1 keer raak was.

Spannend he! Ik weet ook niet zo goed hoe je dan weet of je zwanger bent! Ik was vandaag echt megaaa moe, ken ik niet zo van mijzelf. Toch lijkt mij het heel stug dat dat nu al een teken zou zijn

Zuid87 schreef: ↑

20-05-2019 16:33

Dit is zo herkenbaar! Ik ben nu al 4 weken zonder spiraal en nog steeds geen ongesteldheid, en heb ook inderdaad dat ik het spannend en leuk vind dat het zo maar raak zou kunnen zijn
Ik vraag me alleen af wanneer ik dan zou moeten gaan testen met een zwangerschaps test. Het kan natuurlijk ook gewoon even duren voor mijn cyclus op gang is. Voel me verder kiplekker dus dat ik zwanger zou zijn lijkt me stug, maar toch knaagt er iets in me dat het misschien wel gewoon in 1 keer raak was.

Spannend he!

Toen ik stopte met de pil, duurde het even voordat mijn cyclus weer regelmatig werd.
Omdat ik dus ook niet wist wanneer ik ongesteld zou worden, deed ik vanaf 4 weken maar gewoon elke vrijdag een testje (zonder verwachtingen verder, we deden voor 't zingen de kerk uit, maar wel voor de zekerheid).
Dan kon ik in 't weekend zonder zorgen een wijntje drinken .
Testjes zijn volgens mij 2 voor 1,50 bij de action. Of 2 voor 5 euro bij de kruidvat - die staan bekend als heel goed. Dus vond k dan wel 't geld waard.

lisanne22 schreef: ↑

20-05-2019 19:16

Spannend he! Ik weet ook niet zo goed hoe je dan weet of je zwanger bent! Ik was vandaag echt megaaa moe, ken ik niet zo van mijzelf. Toch lijkt mij het heel stug dat dat nu al een teken zou zijn

En dit heb ik ook haha.. Veel bewuster van m'n lijf. Vandaag hele dag een drukkend gevoel in m'n onderlijf en niet fit.. 't lijkt stug maar alles kan natuurlijk .
Zal ook wel minder worden als het wat langer duurt. Er is zo ingeramd vroeger om 't altijd veilig te doen, dat k onbewust het gevoel heb bij één keer onveilig vrijen meteen zwanger te zijn haha . Zal wel meevallen.

Hahaha mindsey, herken mij zo in jouw verhaal. Ik denk ook inderdaad dat ik bij het minste geringste zwanger kan worden omdat ik daar altijd zo voorzichtig mee ben geweest. Ze zeggen dat het gemiddeld een jaar duurt toch

Wow wat is er veel geschreven! En hoera de eerste NOD Mindsey wat super spannend. Ik vind het wel tellen hoor
Ik merk ook wel dat ik de verhalen over hoe zwaar het allemaal is graag wat afzwak, het is namelijk maar net hoe jij bent als persoon/ouder en hoe jullie kind is. Natuurlijk is het zwaar, slaapgebrek en iemand die 24/7 afhankelijk is van je en waar je meer om geeft dan wie dan ook (sorry lieve man van me ) en als ze ziek zijn dan is het niet alleen lastig, maar breekt het ook nog eens je hart dat het kleine mensje zich slecht voelt... maar dat werkt de andere kant natuurlijk ook op, dus positieve dingen met je kind zijn 100 keer zo leuk. Geloof me ik ben echt heel nuchter, maar je gaat je echt zoooo trots voelen om super stomme dingen.... of zo lachen om echt hele kleine dingen.
Mijn dochter gisteren tijdens het avondeten:
Papa prinses,
*haar naam* prinses,
mama ridder!

VietjeH Wat jammer van je sollicitatie, kan me voorstellen dat je dan kiest te blijven. Het is te begrijpen toch dat je steeds onvoorzichtiger wordt, de wens is er en de kans dat je meteen zwanger wordt ik klein. Nog even volhouden en jullie gaan er ook voor! Wij hadden dat deze maand ook heel erg, het is welkom maar liever nog even niet. Dus doe je voorzichtig, maar je eierstokken zijn het daar eigenlijk niet mee eens

Lisanne ik kan me voorstellen dat het gek voelt het onveilig te doen, dat had ik ook heel sterk voor mijn dochter. Onveilig is ook niet helemaal het juiste woord denk ik in dit geval. Mijn man zei de eerste keer ook dat het voor hem ook anders was, door de kans mij zwanger te kunnen maken. Nu ook hoor, we hebben na wat ik dacht dat de eisprong was nog wel "onveilig" seks gehad. Ook al was er hoogstwaarschijnlijk geen kans nu toch voelt het ergens gek, iets wat je zo lang probeert te voorkomen, probeer je nu juist voor elkaar te krijgen.
Ik geloof dat het na de eisprong nog 5 dagen duurt voordat je een innesteling hebt en dan ga je pas HCG opbouwen. Dus de eerste symptomen heb je vaak echt pas rond de testdag. Geen symptomen betekent niet dat je niet zwanger bent en ik moet eerlijk bekennen dat ik me nog goed herinner dat ik mezelf dingen aan heb gepraat de vorige keer. Goh doen mijn borsten nu zeer, ben ik misselijk? Dit is echt anders dan anders, maar in werkelijkheid let je nu pas echt op je lichaam en hoe het reageert, als je er met zon vergrootglas op gaat zitten dan merk je ineens hoeveel een cyclus met je lichaam doet. Uiteindelijk was ik dus zwanger toen ik dacht, oh nu is het niet gelukt. Mijn borsten doen geen pijn, ik voel me niet misselijk of anders... achteraf gezien was ik echt super moe en lag ik elke dag vroeg in bed, maar dat schoof ik dan weer onder dat ik het druk had. Andere symptomen hebben echt wel even op zich laten wachten, wat ik toen echt lastig vond want ik wilde een soort van "bevestiging".

Zuid ik zou inderdaad de tactiek van Mindsey aanhouden, doe gewoon elke week een testje. Ik hoor over die van de action wisselende verhalen, maar die van de kruidvat gebruikten wij ook inderdaad. Die zijn gevoelig, goedkoop en makkelijk (je hoeft er niet overheen te plassen, dat is een stuk minder rommelig voor mijn gevoel haha). Die van clearblue zijn leuk hoor, zwanger / niet zwanger, maar deze tekst blijft niet in beeld dus kun je niet bewaren mocht je dat leuk vinden. Echt puur voor een fotomomentje, dus ik zou altijd eerst een goedkope test doen en als je echt nog een keer bevestiging wilt dan misschien een dure kopen.

Ik ben echt zo benieuwd hoe het bij iedereen gaat het is toch wel echt leuk dit te delen met jullie. (oke en met mijn oude groepje, daar klets ik nog steeds regelmatig mee in een whatsappgroep en we spreken ongeveer 1 keer per jaar af voor een vergelijkend warenonderzoek )

Hoi allemaal!

Ik will ook graag meeschrijven als ik niet te laat ben daarvoor.

Mijn partner(31) en ik(27) willen ook voor een kindje gaan. We zijn nu 5 jaar bij elkaar en het voelt goed. Soms dan haha.

Hij lijkt me echt een geweldige vader, hoe hij speelt met nichtjes en neefjes en hoe beschermend hij is over de hond. Ik smelt helemaal als ik het zie. Ik heb altijd al een enorme kinderwens gehad en het voelt dan ook perfect, we hebben een leuk huisje (kan groter maar past prima met een kindje), partner heeft een goede baan. Dan de minpunten! Ik ben net begonnen met een nieuwe baan, we wonen in het buitenland dus minder steun van mijn eigen moeder of netwerk. Ik gok gewoon spanning, want dit is waar ik altijd al van heb gedroomd. Ik ben bang om een slechte moeder te zijn, om ons kindje niet te kunnen geven wat het verdient.

Ooh het voelt goed om dit te kunnen delen en ik hoop dat jullie het niet erg vinden als ik ook mee ga schrijven!

Zellithyia welkom!
Die onzekerheid is heel normaal, zoals je kunt lezen bij andere dames. Het is gewoon spannend en onbekend. Wanneer gaan jullie "echt" beginnen?
Het lijkt mij heel spannend in het buitenland een kindje te krijgen, ik woon zelf anderhalf uur rijden van mijn moeder en dat vind ik al spannend (al heb ik gelukkig lieve schoonfamilie in de buurt wonen). Het is toch anders dan je eigen moeder.
Kun je zelf je naam toevoegen aan het tabel? Inloggegevens staan erbij!

Het word al een leuk groepje zo! Gezellig!

Dankjewel!

In februari heb ik mijn spiraal laten verwijderen en we gaan vanaf volgende maand echt beginnen!

Ik ben echt super enthousiast en sinds afgelopen week is de onzekerheid echt begonnen eigenlijk. Mijn schoonmoeder is echt geweldig en woont gelukkig niet ver weg.