Zwanger worden/zijn na stilgeboorte (IUVD)

Fietsertje89 woensdag 10 maart 2021 22:11

Hopelijk kan dit topic een functie krijgen om ervaringen te delen over opnieuw zwanger worden na een stilgeboorte (IUVD).

Ik weet dat er al wel topics bestaan over zwanger worden na een miskraam maar vind dit te anders voelen, en een topic over 'niet onbezorgd zwanger' wat inmiddels van zo'n leeftijd is dat het vooral over de kinderen ofwel vergevorderde zwangerschappen gaat (ook superfijn en hoopvol natuurlijk, maar daar past mijn verhaal nu minder tussen). Vandaar toch een nieuwe. Hopelijk helpt dit voor meerdere mensen!

Ik zal hieronder zelf aftrappen, maar hoop vooral dat ieder die zich aangesproken voelt, zich welkom voelt om te delen, ook als je niet perse nu opnieuw zwanger wilt worden maar over een tijdje, of als je misschien juist net opnieuw zwanger bent en daarover je ervaringen wilt delen.

Heb lief, houd moed. Komt goed.

SusieFlower zondag 20 juni 2021 15:35

@ Whoopsa, wat een beslissingen krijgen jullie voor de kiezen zo. Ik kan me voorstellen dat je even aan pauze/rust toe bent.

@ Fietsertje, fijn dat je cyclus weer engiszins op de rit is nu.

@ Hier, inmiddels 25 weken zwanger en het gaat goed. De volgende echo is de groeiecho.

PS: wellicht hebben jullie het al gelezen maar het forum gaat stoppen (per 2 aug).

C'est la vie

Fietsertje89 zondag 20 juni 2021 20:22

Ja ik had begrepen dat het forum stopt, echt heel jammer!

@whoopsa, als je vermoedt dat het daarna nog prettig kan zijn om ervaringen uit te wisselen, stuur gerust een berichtje voor contactgegevens (mogen anderen desgewenst natuurlijk ook doen).

Verder bleek mijn vader bij gelegenheid van vaderdag een gedicht voor mijn dochter te hebben geschreven. Wat een prachtige actie (en heel mooi gedicht) heel warm!

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Whoopsadaisies dinsdag 22 juni 2021 09:41

Wat balen inderdaad dat het forum stopt... ik was er de afgelopen ook niet meer heel actief, maar het is soms zo fijn om even te kunnen spuien. @Fietser: dank je voor je aanbod, erg lief! Ik denk er nog even over na of ik uit de anonimiteit wil stappen

.

En wat prachtig, dat gedicht!

@Susie: wat fijn dat het goed gaat! Op naar een goede groei-echo

.

happiness = reality - expectations

Fietsertje89 dinsdag 29 juni 2021 15:49

@Whoopsa; je kunt ook mijn mailadres krijgen zonder je anonimiteit op te geven, en later nog bedenken of je dat zou willen door te mailen of niet.

Of, lees ik nu, tzt naar ouders.nl forum meeverhuizen. Wel gok ik dat het topic dan niet meeverhuist maar opnieuw gemaakt zou moeten worden. Als daar animo voor is geen bezwaar om te doen natuurlijk.

Ik was ontzettend ontroerd inderdaad door het gedicht van mijn vader. Ook omdat hij voor het eerst echt uitsprak dat hij zich opa voelt

Fijn te horen Susie! Op naar nog meer goede echo's, ik duim mee!
Ook voor de andere zwangeren overigens.

Hier opeens heel misselijk sinds gisteren. Denk eerder aan een virusje dan HCG, maar het brengt wel meteen herinneringen terug aan de zwangerschap. En ik was de boel net zo lekker aan het loslaten... Wat aanzienlijk beter ging tot nu toe (10dpo). Hopelijk lukt dat na herstel ook weer.

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Gember1 donderdag 8 juli 2021 15:45

Eventjes geleden dat ik gereageerd heb, hoe gaat het bij jullie dames?

SusieFlower hoe is het bij jou? Hoe was de groeiecho?

Whoopsa en bij jou? Eventjes wat rust en tijd nemen, veel info komt er zo op je af. Hoe voel je je nu?

En Fietsertje? Spannend laatste berichtje lees ik..

Hier; ruim 36 weken zwanger dus ik vind het spannend en de eerste jaardag van ons lieve kindje is geweest. Emotionele maar fijne dag, zo trots zijn we, liefde overheerst

Whoopsadaisies vrijdag 30 juli 2021 11:32

hey dames, hoe gaat het hier?
Gember, hebben jullie je kleintje inmiddels verwelkomd? Fijn dat de eerste jaardag een fijne dag was.

Hier gaat alles z'n gangetje. Wel toe aan vakantie, maar die hebben we pas eind augustus

.

Blijven jullie op het viva forum, of zijn jullie overgestapt op die nieuwe (viafora of zoiets)?

happiness = reality - expectations

Fietsertje89 vrijdag 30 juli 2021 22:00

Fijn Gember dat het een goede dag was. Hoop dat de laatste loodjes niet te zwaar zijn!

Whoopsa ik snap het aftellen! Helpt weekend ook een beetje?

Hier gaat het best goed. De uitgerekende datum hebben we besloten liever het bestaan van ons meisje te vieren dan het gemis te herdenken. Dus bosbesjestaart gemaakt om haar te eren (bosbesje was tijdens de zwangerschap haar bijnaam) en die gedeeld met goede vrienden waarmee we een weekje weg waren.

Waar ik wel een beetje tegenaan loop, is wat er gebeurt in mijn hoofd nu ik 2-3 dagen overtijd ben; ik kan prima beredeneren dat het niks hoeft te betekenen (en ik test sowieso nog niet want met een relatief korte LF moet je best was overtijd zijn voordat een test echt betrouwbaar is), maar mijn gedachten vliegen uiteraard toch álle kanten op.
Gelukkig dat mijn werk érg druk (en leuk!) is....

Ik heb intussen ook een viafora account,maar vind hier blijven geloof ik wel makkelijk. Wat jullie?

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Fietsertje89 zondag 1 augustus 2021 07:27

Hmm toch positieve test vandaag... Ik geloof er nog niks van (vooral niet dat het nu goed zou gaan, heel bang voor miskraam), en toch zijn er ook levels waarop dit hoop geeft

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Gember1 zondag 1 augustus 2021 11:22

Oh fietsertje wat spannend! Ik herken het gevoel van niet geloven en bang zijn voor een miskraam. Terwijl ik dat nooit heb meegemaakt (weet zo even niet of jij dat wel hebt?) Mij hielp het wel om tegen mezelf te zeggen dat ik er geen aanleiding voor had om te denken dat dat nu zou kunnen gebeuren. Maar ja dat is wel lastig (en moest ik echt blijven herhalen tegen mezelf), en zeker de eerste weken duren zo ontzettend lang voor je wél steeds een klein beetje meer bevestiging krijgt. Al zal het voor ons allemaal hier pas echt veiliger voelen als de baby er gezond is. Ik duim in ieder geval met je mee!
En wat mooi van de bosbesjestaart en om haar bestaan te vieren, lief!

Hier nog rustig, ik ben zo benieuwd en wil ook gewoon de bevalling achter de rug hebben en een gezonde baby in bed. Spannend en vooral ook heel benieuwd!

Fietsertje89 zondag 1 augustus 2021 11:38

Ja ik snap dat het bij jou ook ontzettend spannende tijden zijn Gember! Kun je dit goed 'parkeren', of heeft een gesprek met partner en of VK wat rust?

Ik heb zelf ook geen ervaring met miskramen, maar weet natuurlijk hoe vaak het voorkomt en voel dat meer dan ooit omdat als je een IUVD verhaal deelt met je omgeving, dat kennelijk uitnodigt tot het delen van miskraamverhalen die je anders ws nooit gehoord had... Wat op zichzelf goed is geweest voor een heel aantal contacten die zich verdiept hebben, maar nu eventjes werkt het tegen hahah.
Voor mij werkt het vooral om bewust te zijn van het feit dat áls een miskraam gaat gebeuren, het toch wel gebeurt. Of ik me nou heb drukgemaakt of niet. En onafhankelijk van de voorzorgen die ik allemaal netjes tref etc. Het mantra is 'ik doe alles wat ik kan, de rest is overgave'.
Op zich heeft hoop nog nooit iemand geschaad geloof ik, en toch is het een beetje eng om die (nu al, ws 4 weekjes) toe te laten.

Ik duim voor een vlotte en vooral veilig voelende bevalling Gember!

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Anoniem_65637e4250581 woensdag 4 augustus 2021 17:49

Hoi dames,

Ik kwam dit onderwerp tegen en zou graag meeschrijven. Half maart is ons eerste zoontje na 25 weken zwangerschap totaal onverwacht en zonder aanwijsbare oorzaak in mijn buik overleden. Ondanks het enorme verdriet dachten ook wij al snel weer aan een nieuwe zwangerschap. Medisch gezien waren er geen redenen om langer te wachten en totaal onverwacht hadden wij na de eerste poging een positieve test in onze handen...

Inmiddels ben ik bijna 10 weken zwanger en staat volgende week de termijnecho gepland. De echo's tot nu toe zijn goed maar ik vind het echt ongelooflijk spannend. Natuurlijk ben ik ook blij, maar de angst voor weer een slechte afloop overheerst, simpelweg omdat dat onze enige ervaring is. Ik hoop heel erg dat deze zwangerschap na het eerste trimester en sowieso na de 25 weken wat 'echter' wordt maar dat duurt natuurlijk nog wel een tijdje.

Fietsertje, mag ik jou voorzichtig feliciteren met een positieve test? Hoe gaat het met je en hoe voel je je?

Liefs van Caro

Fietsertje89 woensdag 4 augustus 2021 21:38

Welkom Caro,

Fijn dat je meeschrijft!
Wat fijn dat het zó snel weer raak was! En heel begrijpelijk dat de angst hoog zit. Hopelijk wordt het gaandeweg makkelijker om dat voor een tijdje los te laten, ook als het daarna weer terugkomt misschien.

Ik ben zelf druk aan het oefenen met loslaten. Tegelijk merk ik dat ik het besef nog niet zo toelaat, ook omdat het zo ontzettend vroeg is nog (ik denk dat ik het de vorige keer bij deze termijn nog niet eens wist...). Kennelijk is de hoop nog een beetje eng, en het scenario waarin het goed blijft gaan lijkt ver weg en vaag en onwaarschijnlijk, ofzo. Al zie ik het om me heen gelukkig erg vaak goed gaan.
Voor nu is mijn tactiek om nog een test te doen morgenochtend en als die mooi oploopt de gyn en VK te mailen (ook om mezelf te dwingen het eens uit te spreken, wat tot nu toe soort van onmogelijk lijkt. Heb manlief simpelweg de test onder zijn neus gehouden en een plaatje ervan naar mijn beste vriendin gestuurd, verder kwam ik niet).

Leerzaam proces. Fysiek gaat het verder goed, vleugje misselijk bij lang niet eten maar het is heel mild te noemen. Word ik ook weer onzeker van hahah maar zo is er altijd wel wat als je het spannend vindt.

Ik hoop dat je jezelf wat tijd en ruimte kan geven hiervoor Caro. Je hoeft niet perse te genieten nu, hoop niet dat daar vanuit jezelf of je omgeving druk op ligt. Het beinvloedt de uitkomst verder niet om meer of minder vertrouwen te hebben, laat het er gewoon maar zijn.
Mocht je gebaat zijn bij verder vertellen over je ervaringen uit je eerdere zwangerschap of juist van nu, altijd welkom! Als je

Is het bij jou fysiek okay, of veel klachten? Heb je het al mensen om je heen verteld?

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Anoniem_65637e4250581 donderdag 5 augustus 2021 09:18

Hoe is de test gegaan vanochtend Fietsertje? Ik herken heel erg wat je zegt over het nog niet willen geloven. Het scenario dat alles goed blijft gaan en we begin maart met een gezond hummeltje zitten is écht nog enorm ver weg.

Oefenen met loslaten is wel een goed plan ja, en je hebt helemaal gelijk dat de uitkomst toch niet wordt beïnvloed door meer of minder vertrouwen. Ik probeer alle gevoelens er te laten zijn zoals ze komen, dat is sinds het overlijden van Oliver mijn 'strategie' geweest en werkt nog steeds goed. Maar ik hoop wel dat ik op den duur in dit nieuwe kindje ga geloven zoals ik in Oliver deed, met alle leuke dingen om naar uit te kijken die daarbij horen. Iets simpels als een groeiapp downloaden heb ik zelfs nog niet gedurfd...

De begeleiding die we krijgen is gelukkig heel fijn. Alles kan en mag op ons tempo. Eerst het eerste trimester door met alle controles die daar nog bijhoren en daarna pas verdere plannen maken.

Wij hebben inmiddels wel wat mensen verteld dat ik weer zwanger ben. Als het nu eerder mis zou gaan zou ik dat ook wel willen delen. En de lol van het 12 weken geheim houden en dan een verrassing delen is er wel een beetje vanaf...

Fysiek vind ik het best weer pittig. Ik ben erg moe, kom de dag niet door zonder een dutje, en vaak misselijk. Ik denk dat de moeheid ook wel mentaal is, én ik ben net pas weer begonnen met werken na mn verlof. Dat kost ook energie. Mijn klachten begonnen overigens ook niet direct en het wisselt een beetje per dag hoe ik me voel.

Ik hoop dat je test vanochtend goed was en dat het goed voelt om de gyn en vk te mailen met dit nieuws! Ik mocht met 6 weken een eerste echo, toen konden ze net het hartje zien. Hopelijk mag jij ook snel langskomen!

Fietsertje89 donderdag 5 augustus 2021 10:20

Ja, mentaal pittig en daardoor moe is ontzettend voorstelbaar.
Hoelang heb je verlof gehad na de bevalling? Ik weet niet zo heel goed hoe dat werkt omdat het bij ons nog veel vroeger was qua termijn (en ik na een week perse weer wilde werken).
Ik gun je enorm dat het steeds wat leuker wordt maar hoop vooral dat je je niet schuldig voelt als dat er nog even niet inzit. Komt vanzelf, of dat nou tijdens de zwangerschap is of wanneer je kleine er is (heb hier gelezen dat dat op z'n minst een omslagpunt is

)

Ik snap dat je het sommige mensen juist wel vroeg wil vertellen om het ook te kunnen delen als de afloop niet goed blijkt. Maar ook denk ik om spanning te kunnen wegpraten in de komende tijd. Denk zelf ook dat ik het met wat meer goede vriendinnen zou willen delen, alleen zit ik nog een beetje met allereerst het feit dat ik hardop zeggen dus nog niet voor elkaar krijg, dat een van die vriendinnen zelf bezig is zwanger te worden en ik niet weet of dit nu fijn nieuws voor haar is, en wat bijv een goede termijn is om het mijn ouders te vertellen (ze zijn heel lief en betrokken en ik gun ze nieuwe hoop, maar ze hebben zo'n ontzettend zwaar jaar achter de rug dat ik ze evt slecht nieuws misschien liever geheel bespaar... lastig). Nouja, komt tijd, komt raad...

Van die groeiapp; ook herkenbaar! Maar ik had maar wel de zwangerhap app gedownload voor checks wat er qua eten niet mag (lijkt een klein beetje te verschillen in de tijd, grappig genoeg), en daar zit ook een stukje in waar je kunt zien 'je kindje in nu zo groot als een...' Misschien is dat een tussenversie? En weet je, anders weet je even niet precies hoe groot het is, daar lijdt ook niemand onder.

De test was wat ik hoopte; inmiddels een teststreep die dikker was dan de controle.
Had van de gyn binnen het halfuur een mailtje terug met een voorstel voor afspraak met echo over 1,5 week. Superfijn deze doc... Hoop maar dat er dan al wat te zien is.
Fijn dat bij jou de begeleiding ook goed is! Kan echt enorm schelen. En dan maar op naar die echo

Mooie naam, Oliver! Fijn dat je hem noemt.

Ik denk veel aan kleine Mirte, misschien wel extra veel. Dat voelt als losstaand van de zwangerschap verder, maar troostrijk is het wel, als ik me gespannen voel. Dan loop ik vaak even naar haar herdenkingsplekje in de natuur. Misschien is loslaten daar makkelijker. Of is wandelen gewoon the way to go

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Anoniem_65637e4250581 donderdag 5 augustus 2021 15:32

Wat mooi dat de test bevestigend was! En heel fijn dat je snel terecht kan inderdaad. Hopelijk kunnen ze iets zien en groeit daarmee het geloof een beetje.

Ik snap je twijfel over het vertellen, zeker aan een vriendin waarbij zwanger worden nog niet is gelukt. Toch hoop ik dat zij ook gewoon blij kan zijn voor je, ze zal als geen ander beseffen dat het niet vanzelfsprekend voelt voor jullie na wat er gebeurd is. En lastig van je ouders, ik hoop ook echt heel erg dat ik niet nog een keer de brenger ga zijn van zulk verdrietig nieuws. Misschien zijn er nog meer redenen voor het zware jaar bij ze, dan kan ik me zeker wel voorstellen dat je ze nog even geen valse hoop wil geven. Misschien even afwachten hoe je je voelt na de echo?

Ik merk bij het vertellen heel blije maar ook emotionele reacties, mensen leven zo enorm mee. Maar iedereen gelooft er direct in dat het nu wel goed zal komen, dat merk ik vooral bij vriendinnen die een probleemloze zwangerschap hebben gehad. Dat is dan voor mij echt zo'n herinnering, van oh ja, dat kan dus ook het resultaat zijn.

Ik heb 16 weken verlof gehad, de volle mep dus. Dat recht gaat in vanaf 24 weken zwangerschap. Wat mij betreft nogal arbitrair, maar ze moeten natuurlijk ergens de grens trekken. Ik dacht eerst dat is echt veel te lang, wat ga ik in hemelsnaam doen zonder kindje om voor te zorgen. Maar ik heb uiteindelijk vooral heel goed voor mezelf gezorgd, rustig aan gedaan, alle gevoelens er laten zijn en dat heeft me erg goed gedaan. En veeeeel gewandeld haha, zo veel gewandeld. Dat is sowieso altijd de oplossing.

Wat een mooie naam ook Mirte

Wat voor plekje hebben jullie in de natuur gemaakt? Heel fijn om ergens naartoe te kunnen denk ik? Wij hebben de as nog thuis maar gaan in het najaar een boom laten planten in een herdenkingsbos en daar dan ook de as uitstrooien.

Whoopsadaisies vrijdag 6 augustus 2021 11:40

Ach Fietsertje, wat mooi

, proficiat! Ik snap helemaal dat je het nog niet van de daken wilt schreeuwen, maar er is in ieder geval een begin

.

Carov: hoi! Wat ontzettend verdrietig zeg, van jullie zoontje. En gefeliciteerd met je zwangerschap. Doe rustig aan, helemaal logisch dat het erg pittig is door hormonen, verdriet, angst, en ook weer werken.

Gember, hoe is het bij jullie?

Hier de 'eerste ronde' alweer gehad. Ondanks dat de vorige zwangerschap 1.5 jaar op zich liet wachten, was ik toch wel teleurgesteld om weer ongesteld te worden. Iedere maand weer die achtbaan, ik vind het maar vermoeiend.

happiness = reality - expectations

Fietsertje89 vrijdag 6 augustus 2021 12:15

Caro: wat een mooi idee, die boom in het herdenkingsbos! Kan me voorstellen dat je daar ook graag de as uitstrooit.
Het plekje van Mirte is op een landgoed bij ons praktisch om de hoek, waar we op een voor ons vertrouwd en geliefd plekje een stukje van de navelsreng begraven hebben bij een jong boompje. Inderdaad heel fijn om heen te kunnen. We hebben in huis ook een herdenkplekje met foto's, een kistje waar alle kaartjes uit die tijd inzitten en haar geboorteakte en de voetafdrukjes die zijn gemaakt, maar 'naar haar toe kunnen wandelen' voelt toch ook heel rustgevend en mooi.
Daarnaast ligt het op mijn meest gebruikte wandel- en hardlooproutes, zodat ik altijd even een kusje kan toeblazen in het voorbijgaan. Heb de eerste tijd sowieso heel veel hardgelopen (verbazend hoe snel dat weer kon, hahah), totdat mijn pezen dat niet meer toestonden. Dus nu ook vooral weer wandelen

Lijkt me heel uitdagend, de reacties van anderen op het nieuws! Vooral het zomaar aannemen dat het nu goed zal gaan, daarvan weet ik niet of ik dat goed zou trekken... Tegelijk kun je met wat mazzel misschien een beetje 'meeliften' op hun vertrouwen.

En tja, dat vertellen... In het algemeen wacht ik voorlopig nog maar even (uitgezonderd 2 goede vriendinnen). Mijn ouders hebben het inderdaad op nog meer manieren zwaar gehad (het werd bijna een beetje bizar wat er allemaal aan ellende gebeurde), dus vandaar de voorzichtigheid. Als dat kan denk ik dat ik liefst wacht tot ik een NIPT uitslag heb. Gezien de trisomie bij Mirte zal dat waarschijnlijk vraag 1 zijn namelijk...
En die andere vriendin, tja, ze heeft een kindje en is echt pas nét weer aan het proberen dus niet perse supergecompliceerd, maar ze gaf wel recent juist aan dat ze er heeel veel spanning over heeft. Dus ik neig ernaar te wachten, ook al was ze vorige keer zowat de eerste die het wist.
Scheelt misschien oor nu ook voor mezelf om niet ook andermans hoop erbij te hebben. Vanochtend de verloskundige aan de lijn gehad, en met dat soort vooruitdenken siepelt er toch langzaam weer hoop door. Wat okay is, denk ik. Maar verwarrend. En erg slecht voor de concentratie merk ik, haha.

Whoopsa: dankjewel! Je hebt gelijk over dat begin, zo zie ik het ook. En oh, zo invoelbaar wat je aangeeft over de achtbaan van ronde 1 en verder... Zelf vond ik het in eerste instantie rust geven om mijn cyclus wat beter in kaart te brengen (met uitgebreide LH testen en temp meting). Maar oen die zowaar normaal bleek in tegenstelling tot voor de zwangerschap, werd het zaak om dat spaarzamer te gaan doen, anders was ik er véél teveel mee bezig. Ik hoop dat het snel iets rustiger voelt in dat opzicht (en ook dat het snel raak is

)

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Anoniem_65637e4250581 vrijdag 6 augustus 2021 20:04

Whoopsa, wat spannend dat jullie weer aan het proberen zijn! Ik hoop dat het lukt het een beetje los te laten maar ik snap de teleurstelling heel goed. Hopelijk mag het voor jullie ook snel raak zijn!

Fietsertje, klinkt als een prachtig plekje voor Mirte, een plekje waar ze extra dichtbij voelt. Fijn om daar zo makkelijk langs te kunnen lopen. Wij hebben thuis ook een plekje met foto's, een mutsje en een kaarsje. En ik heb laatst een album gemaakt met foto's van de zwangerschap en van Oliver en met alle kaartjes. Dat werkte nog wel therapeutisch moet ik zeggen.

Ik snap dat je het nog heel lastig vindt om hoop toe te laten, dat herken ik goed. Ik had deze week nog een intake bij de verpleegkundige en ook al sloeg ze veel zaken nog over, ineens zit je weer met al die informatie in je handen die de vorige keer zo leuk spannend was om te krijgen. Op den duur moet je natuurlijk wel gaan nadenken en regelen maar daar durf ik ook nog niet al te actief mee aan de slag te gaan.

Ik kan me goed voorstellen dat voor jullie de NIPT een belangrijke stap is deze eerste weken. Extra spannend. Ik hoop enorm dat het ons allemaal gegund is om deze keer een gezond kindje te mogen krijgen

SusieFlower zondag 8 augustus 2021 09:32

Gefeliciteerd Fietsertje, het is inderdaad heel spannend, stap voor stap.

Het delen met de omgeving vond ik ook een lastig iets, we hebben het eerst met de mensen heel dichtbij gedeeld (ouders en broertjes) en later na de 16 weken met anderen. Kijk gewoon wat prettig voelt voor je.
De reacties als "nu komt het goed" vind ik ook lastig om mee om te gaan. Mensen weten vaak echt niet wat ze moeten zeggen.

Inmiddels ben ik 31 weken, en het voorbehoud blijft bij mij ook bestaan.
Hoop echt dat alles goed mag gaan deze keer.

C'est la vie

Anoniem_65637e4250581 woensdag 11 augustus 2021 09:43

Wat spannend voor jullie SusieFlower, hopelijk blijft alles goed gaan. Ik kan me je voorbehoud goed voorstellen. Voel je het kindje goed? En heb je binnenkort nog een echo?

Op dit moment zie ik echt nog niet voor me hoe ik überhaupt bij de derde termijn ga raken. Ik denk stap voor stap maar de tijd kruipt voor mijn gevoel voorbij.

Vandaag ben ik 11 weken en de termijnecho was goed maar dan loop ik naar buiten en denk ik het kan nu alweer mis zijn... Ik lijk ook iets minder misselijk te zijn, wat natuurlijk bij de termijn kan horen maar het zorgt ook voor twijfels.

Zo zal het wel heen en weer blijven gaan gok ik.

Fietsertje, hoe gaat het met jou?

Gember1 woensdag 11 augustus 2021 17:49

He lieve dames,

Caro; welkom hier, een clubje waar je niet had willen schrijven natuurlijk maar wat schrijf je mooi over Oliver! Wat een verdriet en wat onvoorstelbaar moeilijk.

Fijn dat je termijn echo goed was, ik probeerde het maar stapje voor stapje te zien. Maar inderdaad, die geruststelling werkt maar heel even. Ik wilde in die eerste periode zo graag een luikje in mijn buik om zelf af en toe even te spieken.

Fietsertje wat een mooi plekje voor jullie dochter en fijn om er zo langs te kunnen lopen, ook al is het maar eventjes gauw in een kort rondje. Je echo komt er aan he? Hoe voel je je?

Hier heb ik babynieuws, vorige week is ons zoontje geboren. Wat een opluchting toen hij er gezond was. Ik moet wel zeggen dat vooral ongeloof en opluchting overheerste de eerste uren, die echte pure liefde moest eventjes groeien. Kwam gelukkig heel snel. Dat hadden we bij ons eerste kindje echt meteen, maar dat was ontmoeting en meteen weer afscheid dus zo'n andere lading. Nu echt mega opgelucht toen hij gezond op mijn borst lag en het heeft even moeten landen allemaal. Ook omdat de bevalling zo snel en vlot ging, maar daardoor wel even heel pittig voor mij was. Nu geniet ik vol trots en verliefdheid!

Fietsertje89 donderdag 12 augustus 2021 09:43

Gember; Gefeliciteerd met de geboorte van je zoontje! Wat fijn om te horen dat dat gevoel toch ook snel kwam, dat je een paar uur moet wennen en bijkomen is niet zo gek natuurlijk

Ik hoop dat jullie lekker kunnen genieten samen.

Caro; Ik herken heel erg wat je zegt... de zorgen zitten zó hoog, elke geruststelling is een kortdurende.
Ik merk dat ik heel ambivalent ben over de eerste echo; enerzijds kan ik niet wachten en heb ik hoop dat het een heel klein beetje rust geeft als er een hartje te zien is, maar vooral ben ik er benauwd voor dat er geen hartje te zien zou zijn...
En ook besef ik dat als het wel geruststellend is, dat van korte duur zal zijn. Want daarna is de nipt spannend. En daarna de volgende echo. En daarna... En zo kun je elke dag twijfelen, en twijfel ik ook of de tijd dat echt beter gaat maken.

Daarom toch de vraag aan alle dames; wat deed jij tijdens de zwangerschap wanneer de zorgen je boven het hoofd groeiden?
Ik merk dat wandelen helpt, maar dat kan natuurlijk niet non-stop. Nog andere supertips?

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Gember1 donderdag 12 augustus 2021 09:54

Wandelen inderdaad haha, kilometers lang!
Mijlpalen toch vieren, kleine puntjes houvast.
Zorgen met verloskundige of gynaecoloog delen, we mochten altijd langs komen tussendoor als we daar behoefte aan hadden.
Niet te veel Googlen... Maar ja dat is lastig want je denkt daarop antwoorden te kunnen vinden.
En veel praten samen. M'n man kan heel goed relativeren, en we probeerden echt dan hardop te zeggen dat de kans groter is dat het goed gaat dan mis. Dat blijven herhalen als een soort mantra.
Verder duren zeker die eerste weken gewoon heel erg lang, dus ook wat afleiding plannen? Weekendje weg, uit eten, en ik vond het bijvoorbeeld ook leuk om extra uitgebreid te gaan koken.

Fietsertje89 donderdag 12 augustus 2021 12:00

Mijlpalen vieren is misschien wel een goede ja, ik hoop dat is dat durf

Ik ben kennelijk je tips al aan het combineren; volgende week een wandelweekend in zwitserland op de planning hahah.
Eten met mensen zou goede afleiding zijn maar vind ik vaak weer lastig omdat ik dan niet weet of ik iets voor mn neus krijg wat je zwanger mag eten (en ik het nog niet iedereen wil vertellen). Misschien meer mensen bij ons uitnodigen...

Ben niet zo'n googleaar gelukkig, mede doordat ik met vragen tussendoor ook altijd de gynaecoloog mag mailen en dan ook nog binnen een dag antwoord heb. Die man is echt van goud. De verloskundigen ook overigens, maar ik heb het gevoel dat hun rol pas net iets later in het verhaal komt. Misschien onterecht, en moet ik toch eens een afspraak vragen nog voor de intake is?

Werd het iets makkelijker na de eerste weken? Of is dat ijdele hoop? Ik blijf steeds hopen dat de onzekerheid went, ofzo.

Misschien ook eens kijken of ik wat ontspanningsoefeningen kan leren. Is nog nooit nodig geweest in mijn leven, maar kan nu vast geen kwaad om achter de hand te hebben.

Mijn man is gelukkig erg goed met praten en superbegripvol, inderdaad ook beter in relativeren wat dit betreft. En hij vraagt dan vervolgens hardop aan mijn buik of 'het aardbeitje' please bij ons wil blijven, omdat we dat zo geweldig zouden vinden. Zo lief.

Heb lief, houd moed. Komt goed.

Anoniem_65637e4250581 donderdag 12 augustus 2021 15:37

Van harte gefeliciteerd Gember! Wat fantastisch dat jullie zoon is geboren, prachtig nieuws. En fijn dat de liefde exponentieel groeit. Ik denk dat je eerste verbazing en ongeloof heel logisch was. Ineens is dan die zwangerschap voorbij en mag je geloven in wat je tot dan toe niet durfde. Ik ben heel blij voor jullie

Ik vind mijlpalen vieren een heel mooi streven. Voor mij is nu echt elke goede echo er 1, veel verder dan de volgende afspraak kan ik nog niet kijken/denken/voelen.

Na het overlijden van Oliver ben ik veel gaan schrijven. Dat deed ik eerder nooit maar ik merkte dat het me rust gaf - en geeft - om mijn zorgen en gedachten op papier te zetten en dan ook weer weg te kunnen leggen. Ze bestaan maar hoeven niet heel de tijd in m'n hoofd te zitten.

Ik merk nu na een paar echo's wel iets meer besef dat dit een nieuw kindje is en een nieuwe zwangerschap (ook omdat de kwaaltjes echt anders zijn) en dat we alle reden hebben om aan te nemen dat het nu wel goed gaat. Maar het blijft lastig, alle tips die anderen hebben om de zorgen een beetje de baas te blijven zijn zeker welkom

Wat een fijn wandelweekend heb je in het vooruitzicht Fietsertje! Wij waren 3 weken geleden in de Duitse Alpen, ook veel gewandeld. Heerlijk die afleiding maar helaas niet realistisch om tot maart te blijven verstoppen

Actieve topics