Actueel
alle pijlers
Peter R. De Vries neergeschoten
dinsdag 6 juli 2021 om 20:20
https://www.parool.nl/amsterdam/peter-r ... %3Famp%3D1
Peter R. De Vries neergeschoten op Lange Leidsedwarsstraat
Misdaadjournalist Peter R. de Vries is dinsdagavond neergeschoten op de Lange Leidsedwarsstraat. Hij is zwaargewond afgevoerd naar het ziekenhuis.
Volgens onbevestigde berichten zou de misdaadjournalist door zijn hoofd geschoten zijn. De schietpartij vond omstreeks half acht plaats op de Lange Leidsedwarsstraat. Daar wordt het televisieprogramma RTL Boulevard opgenomen. Peter R. de Vries was daar vanavond te gast.
Heftig dit wel..
Peter R. De Vries neergeschoten op Lange Leidsedwarsstraat
Misdaadjournalist Peter R. de Vries is dinsdagavond neergeschoten op de Lange Leidsedwarsstraat. Hij is zwaargewond afgevoerd naar het ziekenhuis.
Volgens onbevestigde berichten zou de misdaadjournalist door zijn hoofd geschoten zijn. De schietpartij vond omstreeks half acht plaats op de Lange Leidsedwarsstraat. Daar wordt het televisieprogramma RTL Boulevard opgenomen. Peter R. de Vries was daar vanavond te gast.
Heftig dit wel..
zondag 18 juli 2021 om 20:16
Dat hebben er meerderen hier, waaronder ik. Niet gek hoorShamRock schreef: ↑18-07-2021 20:13Ik ben ook nog nooit eerder zo aangeslagen, geweest een gevoel van rouw ervaren n.a.v. een overlijden van een BN’er dan nu met Peter R. de Vries. Dit valt in het niet natuurlijk met de directe nabestaanden. Maar op in mijn belevingswereld ben ik er regelmatig mee bezig. Gevoel van verdriet en gemis.
Ik heb een keer een hele fijne mailwisseling met hem gehad. Ik stuurde hem in 2015 een mailtje zonder vraag, alleen een uiting van bewondering over een paar dingen waar hij zich destijds voor inzette. Onverwacht kreeg vrijwel meteen ik een hele sympathieke reactie terug. Dat mailtje koester ik nu extra.
Ik brand voor hem een kaarsje op woensdag en donderdag als blijk van laatste eer.
Leuk van die mail: ik heb in de jaren ‘90 hetzelfde meegemaakt. Laat wel zien dat het gewoon een aardige vent was.
Dat van dat kaarsje is een mooi idee. Ik doe met je mee!
zondag 18 juli 2021 om 20:17
Ik herken zo wat je zegt, ga ook een kaarsje branden !ShamRock schreef: ↑18-07-2021 20:13Ik ben ook nog nooit eerder zo aangeslagen, geweest een gevoel van rouw ervaren n.a.v. een overlijden van een BN’er dan nu met Peter R. de Vries. Dit valt in het niet natuurlijk met de directe nabestaanden. Maar op in mijn belevingswereld ben ik er regelmatig mee bezig. Gevoel van verdriet en gemis.
Ik heb een keer een hele fijne mailwisseling met hem gehad. Ik stuurde hem in 2015 een mailtje zonder vraag, alleen een uiting van bewondering over een paar dingen waar hij zich destijds voor inzette. Onverwacht kreeg vrijwel meteen ik een hele sympathieke reactie terug. Dat mailtje koester ik nu extra.
Ik brand voor hem een kaarsje op woensdag en donderdag als blijk van laatste eer.
zondag 18 juli 2021 om 20:19
"De familie en partner van De Vries willen graag dat iedereen voor wie hij iets heeft betekend, de kans krijgt om afscheid te nemen. Daarom is er woensdag de mogelijkheid voor het publiek en is er donderdag een besloten plechtigheid voor familie, dierbaren en mensen die Peter persoonlijk kenden. Ook die dienst is in Carré. ‘De familie en partner van Peter zijn dankbaar dat het theater haar deuren voor deze gelegenheid opent’, aldus RTL."
Ad.nl
"Want iedereen verdient een 23ste kans"
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
Remco Veldhuis (Een lang verhaal kort)
zondag 18 juli 2021 om 20:19
Ha ShamRock. Ik ervaar het net zo maar wat leuk dat je een mail terugkreeg.ShamRock schreef: ↑18-07-2021 20:13Ik ben ook nog nooit eerder zo aangeslagen, geweest een gevoel van rouw ervaren n.a.v. een overlijden van een BN’er dan nu met Peter R. de Vries. Dit valt in het niet natuurlijk met de directe nabestaanden. Maar op in mijn belevingswereld ben ik er regelmatig mee bezig. Gevoel van verdriet en gemis.
Ik heb een keer een hele fijne mailwisseling met hem gehad. Ik stuurde hem in 2015 een mailtje zonder vraag, alleen een uiting van bewondering over een paar dingen waar hij zich destijds voor inzette. Onverwacht kreeg vrijwel meteen ik een hele sympathieke reactie terug. Dat mailtje koester ik nu extra.
Ik brand voor hem een kaarsje op woensdag en donderdag als blijk van laatste eer.
zondag 18 juli 2021 om 20:19
minnimouse schreef: ↑18-07-2021 20:13Dat heb ik dan weer niet. Ik kijk altijd wel als ik naar een uitvaart ga en heb ook meerdere familieleden verzorgd.
Dat vind ik heel knap.
Mijn twee nichtjes hebben hun eigen moeder (dus mijn tante) verzorgd toen ze was overleden.
Ik heb hier diep respect voor.
zondag 18 juli 2021 om 20:29
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
zondag 18 juli 2021 om 20:30
Dit is precies waarom ik nog twijfel. Ik word snel niet lekker op plekken waar veel mensen bijeen zijn.
Misschien toch maar kaarsjes branden woensdag en donderdag.
Dierproeven.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
zondag 18 juli 2021 om 20:30
Wat zou je daar ook als familie de ganse dag staan doen?
Bekijk eventueel later de beelden of foto's die er ongetwijfeld wel gemaakt zullen worden.
Al was het maar door een aantal kranten over het aantal aanwezige mensen.
En neem donderdag als familie en directe vrienden afscheid.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 18 juli 2021 om 20:31
Snap ik helemaal.
Mijn twee nichtjes, dochters van mijn broer, hebben hun oma (dus mijn moeder) verzorgd toen ze was overleden.
Ik had het niet gekund.
Dierproeven.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
De kat kan heel goed aangeven of ik lekker heb gekookt.
zondag 18 juli 2021 om 20:32
Dankjewel.
Ik vind het zelf een soort afscheid als in: het laatste wat ik voor iemand kan doen. Ik doe het niet bij iedereen hoor. Heb het afgelopen november als laatste bij mijn oma gedaan met wie ik een hele intense band had.
Maar ik snap het goed als iemand dat lastig vindt. Je raakt toch het lichaam van een overleden dierbare aan. Het is heel intiem.
zondag 18 juli 2021 om 20:32
Dankjewel.
Ik vind het zelf een soort afscheid als in: het laatste wat ik voor iemand kan doen. Ik doe het niet bij iedereen hoor. Heb het afgelopen november als laatste bij mijn oma gedaan met wie ik een hele intense band had.
Maar ik snap het goed als iemand dat lastig vindt. Je raakt toch het lichaam van een overleden dierbare aan. Het is heel intiem.
zondag 18 juli 2021 om 20:33
zondag 18 juli 2021 om 20:50
Dat lijkt me ook niet.
Vind het wel heel ' bijzonder mooi ' de familie hier ruimte voor geeft. Ik kan het juiste woord niet goed vinden. Bijzonder mooi, attent, lief.
Iedere dag is het bij me dat hij is overleden. Zoals iemand al schreef het is natuurlijk niet zoals de pijn van het verlies van een dierbare maar toch is het wel echt verdriet ondanks je iemand niet echt hebt gekend.
Dat raakt me ook wel, dat je hem niet echt kende in je privé maar dat het zo'n diepe indruk nu achterlaat. Ik kan zomaar ineens huilen en het verdriet me overvalt doordat ik me dan ineens weer realiseer dat hij nooit meer terugkomt, dat hij gewoon echt dood is.
Ben er echt van uit m'n doen en schaam me er dan ook beetje om , simpelweg omdat ik hem niet persoonlijk kende
zondag 18 juli 2021 om 20:57
Voor iedereen hier, het is niets om je voor te schamen, dat je verdriet hebt van zijn dood. Het is schokkend en destructief bedoeld door de daders. Natuurlijk zijn we van slag. We zijn mensen.
Laten we gewoon samen een kaars aansteken woensdag/donderdag.
RIP Peter
Laten we gewoon samen een kaars aansteken woensdag/donderdag.
RIP Peter
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
zondag 18 juli 2021 om 21:00
ik vind het juist fijn om de overledenen te zien en aan te raken, bij mijn opa heb ik hem ook echt nog geknuffeld en gekust en zijn hand vastgehouden en zo. En mijn moeder heb ik zelf verzorgd, bij haar had ik bij wijze van spreken wel samen met haar in de kist willen kruipen die nachten dat ze nog opgebaard lag.minnimouse schreef: ↑18-07-2021 20:13Dat heb ik dan weer niet. Ik kijk altijd wel als ik naar een uitvaart ga en heb ook meerdere familieleden verzorgd. Maar kan me goed voorstellen dat niet iedereen daar zo in staat.
Ik ga niet naar Carré. Ik moet gewoon werken en woon in Tilburg. Eer dat ik daar ben is het afgelopen denk ik. Ben wel benieuwd hoe het is.
Ik weet nog niet of ik naar Carré ga, ik werk in Amsterdam dus ik zou er wel naartoe kunnen maar het voelt ergens ook wat raar om naar iemand te gaan die je niet persoonlijk hebt gekend. Terwijl ik er echt erg verdrietig om ben verder, ik heb sinds donderdag dat ik meermaals per dag als ik ergens iets lees of een fragment zie ofzo toch echt even wat tranen moet laten. Ik voel me ook echt wat depressief, eigenlijk.
Am Yisrael Chai!
zondag 18 juli 2021 om 21:02
Dit herken ik.
Alsof je niet het ‘recht hebt’ zo verdrietig te zijn, omdat je hem niet persoonlijk kende.
Maar we waren gewoon heel erg op hem gesteld, en als iemand zo vaak op televisie te zien was is het heel logisch dat je diegene erg gaat missen.
Ik had ooit een collega die hem een kwal vond. Ik vond hem juist leuk, en als we het dan in de pauze over hem hadden (naar aanleiding van een televisieprogramma), moest ze altijd weer benadrukken dat ze hem zo vreselijk vond. Ik voelde me dan altijd persoonlijk beledigd, terwijl dat ook nogal eigenaardig was natuurlijk, aangezien ik niets met hem van doen had.
Maar ik vond hem gewoon gaaf.
En er is zoveel beeldmateriaal van hem, maar dat er nooit meer nieuw zal bijkomen stemt me onwijs, echt onwijs verdrietig.
zondag 18 juli 2021 om 21:07
fashionvictim schreef: ↑18-07-2021 21:00ik vind het juist fijn om de overledenen te zien en aan te raken, bij mijn opa heb ik hem ook echt nog geknuffeld en gekust en zijn hand vastgehouden en zo. En mijn moeder heb ik zelf verzorgd, bij haar had ik bij wijze van spreken wel samen met haar in de kist willen kruipen die nachten dat ze nog opgebaard lag.
Dat laatste klinkt echt lief, weet je dat?
Ik zou willen dat ik het ook zo voelde, maar helaas is het bij mij totaal anders.
Ik kan het niet helpen, maar ik vind het eng.
Is een soort afwijking van me, waar ik denk ik nooit vanaf zal komen.
Maar wat jij beschrijft klinkt heel mooi.
zondag 18 juli 2021 om 21:07
Dat ookLotte35 schreef: ↑18-07-2021 21:02Dit herken ik.
Alsof je niet het ‘recht hebt’ zo verdrietig te zijn, omdat je hem niet persoonlijk kende.
Maar we waren gewoon heel erg op hem gesteld, en als iemand zo vaak op televisie te zien was is het heel logisch dat je diegene erg gaat missen.
Ik had ooit een collega die hem een kwal vond. Ik vond hem juist leuk, en als we het dan in de pauze over hem hadden (naar aanleiding van een televisieprogramma), moest ze altijd weer benadrukken dat ze hem zo vreselijk vond. Ik voelde me dan altijd persoonlijk beledigd, terwijl dat ook nogal eigenaardig was natuurlijk, aangezien ik niets met hem van doen had.
Maar ik vond hem gewoon gaaf.
En er is zoveel beeldmateriaal van hem, maar dat er nooit meer nieuw zal bijkomen stemt me onwijs, echt onwijs verdrietig.
zondag 18 juli 2021 om 21:09
fashionvictim schreef: ↑18-07-2021 21:00ik vind het juist fijn om de overledenen te zien en aan te raken, bij mijn opa heb ik hem ook echt nog geknuffeld en gekust en zijn hand vastgehouden en zo. En mijn moeder heb ik zelf verzorgd, bij haar had ik bij wijze van spreken wel samen met haar in de kist willen kruipen die nachten dat ze nog opgebaard lag.
Ik weet nog niet of ik naar Carré ga, ik werk in Amsterdam dus ik zou er wel naartoe kunnen maar het voelt ergens ook wat raar om naar iemand te gaan die je niet persoonlijk hebt gekend. Terwijl ik er echt erg verdrietig om ben verder, ik heb sinds donderdag dat ik meermaals per dag als ik ergens iets lees of een fragment zie ofzo toch echt even wat tranen moet laten. Ik voel me ook echt wat depressief, eigenlijk.
Toen mijn vriend was overleden had ik exact dat gevoel. Zijn kaak was scheef, vastgelijmd omdat het gebroken was. En toch voelde ik enkel liefde en verliefdheid.
zondag 18 juli 2021 om 21:15
Nouja, dat dus. En ik kan ook echt geraakt worden als bijv een bekend iemand overlijdt.Lotte35 schreef: ↑18-07-2021 21:02Dit herken ik.
Alsof je niet het ‘recht hebt’ zo verdrietig te zijn, omdat je hem niet persoonlijk kende.
Maar we waren gewoon heel erg op hem gesteld, en als iemand zo vaak op televisie te zien was is het heel logisch dat je diegene erg gaat missen.
Ik had ooit een collega die hem een kwal vond. Ik vond hem juist leuk, en als we het dan in de pauze over hem hadden (naar aanleiding van een televisieprogramma), moest ze altijd weer benadrukken dat ze hem zo vreselijk vond. Ik voelde me dan altijd persoonlijk beledigd, terwijl dat ook nogal eigenaardig was natuurlijk, aangezien ik niets met hem van doen had.
Maar ik vond hem gewoon gaaf.
En er is zoveel beeldmateriaal van hem, maar dat er nooit meer nieuw zal bijkomen stemt me onwijs, echt onwijs verdrietig.
Maar dit is anders.
En natuurlijk gaat het leven door. Morgen nog werken en dan vakantie. Blij mee, ben er aan toe en toch voel ik me verdrietig/somber.
zondag 18 juli 2021 om 21:15
Hier gaan heel veel op afkomen.Calamitycat schreef: ↑18-07-2021 20:30Dit is precies waarom ik nog twijfel. Ik word snel niet lekker op plekken waar veel mensen bijeen zijn.
Misschien toch maar kaarsjes branden woensdag en donderdag.
