
Gierige acties deel VII
donderdag 21 september 2017 om 11:28
Na een heleboel gierige acties gedeeld te hebben (met hier en daar een discussie tussendoor), is het alweer tijd voor het zevende deel.
Hier gaan we weer verder met rinkelende dubbeltjes en theezakjes die hun beste tijd hebben gehad.

Linkjes naar de vorige delen:
Deel VI
Deel V
Deel IV
Deel III
Deel II
Deel I


Linkjes naar de vorige delen:
Deel VI
Deel V
Deel IV
Deel III
Deel II
Deel I

zaterdag 23 september 2017 om 10:20
Als ik je man was geweest had ik gevraagd of ze dan ook nu meteen de kosten terug wilde betalen die zij had gemaakt,taxi kost tenslotte ook geld he....2reebruineogen schreef: ↑22-09-2017 02:00O wacht! Ik was nog niet klaar!![]()
Mijn vriend, die dat alles niet direct had meegekregen vond dat ik een beetje overdreef. Maar waarom kwam hij dan chagarijnig terug nadat hij haar naar het station had gebracht? (want taxi te duur?)
Ze waren erg vroeg aangekomen en zij wilde dus nog een koffie. Dat wilde vriend ook wel en dat nam zij dan voor hem mee. Of hij dat wel meteen terug wilde betalen, want anders vergat hij dat later bij het afscheid nemen vast.![]()
We zaten in een klap weer op een lijn.....
zaterdag 23 september 2017 om 11:54
Op mijn werkplek (school) was een oud-leerling ernstig ziek geworden. Was een collega zo attent om een kaartje te kopen. Ik zag haar wel daarna bij de directeur om het bonnetje van de kaart in te leveren en om een postzegel te vragen.
Ik vind dat gierig. Hoe vaak komt t nu voor dat je eens een kaartje moet sturen? Dan betaal je die €2,00 toch zelf?
Ander voorbeeld:
Bij het kdv ging er een leidster weg. We moesten met wat ouders bedenken wat t afscheidscadeau zou worden. Bedrag stond vast.
Binnen deze oudergroep is er iemand die een ateliertje heeft en zelf ansichtkaarten maakt. Zij wilde wel een kaart maken voor de leidster, moesten we wel betalen. Vind ik ook gierig. Ik maak zelf ook wel eens kaarten. Ik zou er gewoon een gemaakt hebben en die erbij gedaan hebben zodat het budget voor t cadeau hetzelfde zou blijven.
Ik vind dat gierig. Hoe vaak komt t nu voor dat je eens een kaartje moet sturen? Dan betaal je die €2,00 toch zelf?
Ander voorbeeld:
Bij het kdv ging er een leidster weg. We moesten met wat ouders bedenken wat t afscheidscadeau zou worden. Bedrag stond vast.
Binnen deze oudergroep is er iemand die een ateliertje heeft en zelf ansichtkaarten maakt. Zij wilde wel een kaart maken voor de leidster, moesten we wel betalen. Vind ik ook gierig. Ik maak zelf ook wel eens kaarten. Ik zou er gewoon een gemaakt hebben en die erbij gedaan hebben zodat het budget voor t cadeau hetzelfde zou blijven.


zaterdag 23 september 2017 om 12:14
Ik snap nog steeds waarom ze dat dan nu wel ineens wil terwijl ze eerst niets wilde hebben.Roos_85 schreef: ↑23-09-2017 09:51Nee, helemaal niet meer. Mijn man vindt dat ik het genoeg heb aangeboden en genoeg bedankjes heb gegeven. En juist omdat het een flinke afstand was bleef ik het aanbieden maar ze vond het zo leuk om te autorijden en van vergoeding was gewoon echt geen sprake. Maar ik ben nu door omstandigheden met die cursus gestopt, dus ik hoef er niet meer te zijn. En nu gaat ze dus geld eisen.
Heb je dat ook zo expliciet gevraagd aan haar? Heeft ze daar dan ook antwoord op gegeven?
Wat je man vind maakt toch niets uit? Ik vind dat ook maar jij bepaalt toch wat je wel of niet doet?
zaterdag 23 september 2017 om 12:31
Ja dat is raar. je hebt het meermaals aangeboden, zelfs met geld in je hand. Blijkbaar wilde ze het al die tijd wel, maar vond ze de daadwerkelijke stap van het ook echt aannemen te moeilijk of zo? Daar is als aanbieder geen doorkomen aan.Roos_85 schreef: ↑23-09-2017 09:35Ok, even een vraag. Een tijdlang heb ik voor een cursus mee kunnen rijden met iemand. Uiteraard vergoeding aangeboden,maar was écht niet nodig. Hier en daar wel eens een drankje betaald of een bosje bloemen meegenomen. "Oh wat lief, had je niet hoeven doen". Nu rij ik door omstandigheden niet meer mee met bewuste persoon en gaat ze geld eisen. En echt, ik heb het keer op keer aangeboden en zelfs toen ik met een briefje van 20 in mn handen stond wuifde ze het weg. En puntje bij paaltje nu wél geld gaan eisen? Wat moet ik nu doen?
Wat je er mee doet ligt aan hoe jij dit wilt afsluiten voor jezelf en voor haar.
Ik zou haar zeggen dat ik het prima vind, maar dat het me erg verbaasd omdat je het zo vaak hebt aangeboden en ze het toen niet wilde aannemen. Ik zou haar vragen hoeveel ze wilt dat ik betaal. Dan laat je haar toch een beetje zweten (ze mag zich best wat ongemakkelijk voelen) en je krijgt later niet te horen dat het te weinig was. Het moet wel redelijk blijven natuurlijk.
anoniem_104030 wijzigde dit bericht op 23-09-2017 12:41
Reden: het is horen, niet hoeren!
Reden: het is horen, niet hoeren!
0.04% gewijzigd
zaterdag 23 september 2017 om 14:18
Op mijn werk is er een budget voor als iemand met pensioen gaat. Dat wordt dan besteed aan een borrel voor iedereen, of de pensionaris gaat met een paar mensen uit eten. Of iemand heeft daar geen behoefte aan en dan gebeurt er niets.
Nu is er laatst een collega met pensioen gegaan en die heeft van haar budget een paar externe contacten uitgenodigd voor een etentje. Prima.
Kreeg ik daarna het verzoek van een collega om met zijn allen uit eten te gaan en haar dan vrij te houden. Vond ik een beetje vreemd, maar wie dat wil moet dat natuurlijk doen. Ik ben er zelf niet op ingegaan en ik begreep naderhand dat daarover gezegd is dat dat gierig was (niet over mij specifiek, maar er waren er nog twee die expliciet zeiden dat ze dat niet deden omdat haar afscheid al geweest was).
Dat snap ik dan weer niet.
En ergens vind ik het juist een gierig randje hebben om je budget niet aan je collega's te besteden maar je dan wel door hun te laten trakteren.
Nu is er laatst een collega met pensioen gegaan en die heeft van haar budget een paar externe contacten uitgenodigd voor een etentje. Prima.
Kreeg ik daarna het verzoek van een collega om met zijn allen uit eten te gaan en haar dan vrij te houden. Vond ik een beetje vreemd, maar wie dat wil moet dat natuurlijk doen. Ik ben er zelf niet op ingegaan en ik begreep naderhand dat daarover gezegd is dat dat gierig was (niet over mij specifiek, maar er waren er nog twee die expliciet zeiden dat ze dat niet deden omdat haar afscheid al geweest was).
Dat snap ik dan weer niet.
En ergens vind ik het juist een gierig randje hebben om je budget niet aan je collega's te besteden maar je dan wel door hun te laten trakteren.

zaterdag 23 september 2017 om 15:02
Beetje raar inderdaad. Wie zei dat het gierig was van degenen die niet er niet op in waren gegaan? De pensionaris zelf of je collega's?Soldanella schreef: ↑23-09-2017 14:18Op mijn werk is er een budget voor als iemand met pensioen gaat. Dat wordt dan besteed aan een borrel voor iedereen, of de pensionaris gaat met een paar mensen uit eten. Of iemand heeft daar geen behoefte aan en dan gebeurt er niets.
Nu is er laatst een collega met pensioen gegaan en die heeft van haar budget een paar externe contacten uitgenodigd voor een etentje. Prima.
Kreeg ik daarna het verzoek van een collega om met zijn allen uit eten te gaan en haar dan vrij te houden. Vond ik een beetje vreemd, maar wie dat wil moet dat natuurlijk doen. Ik ben er zelf niet op ingegaan en ik begreep naderhand dat daarover gezegd is dat dat gierig was (niet over mij specifiek, maar er waren er nog twee die expliciet zeiden dat ze dat niet deden omdat haar afscheid al geweest was).
Dat snap ik dan weer niet.
En ergens vind ik het juist een gierig randje hebben om je budget niet aan je collega's te besteden maar je dan wel door hun te laten trakteren.
zaterdag 23 september 2017 om 16:08
Mijn dierbaarste vriendin (ooit) en haar vriend presteerden het volgende;
Ze zaten echt dag en nacht bij mij met hun zoontje. Aan de koffie, wijntje, aten vaak mee, regelmatig bbq-en, kerst sinterklaas etc. Toen vriend wegens omstandigheden een paar maanden van huis was bleef vriendin en zoontje regelmatig logeren, ik nam zoontje kosteloos mee op vakantie en op een andere vakantie kwamen ze een dag naar ons. Ik betaalde altijd alles, ze hadden het niet zo breed (dacht ik toen nog), ik ook niet als alleenstaande moeder van 3 kinderen. Ik kwam door omstandigheden eigenlijk nooit bij hun. Op een dag voelde ik me erg rot door een gebeurtenis en ik moest er even uit. Ik was welkom met zoontje van 3, de anderen waren bij ex.
Op een gegeven moment was het etenstijd, ze hadden niks in huis dus haar vriend ging naar de friettent. Ik bestelde heel bescheiden een frietje met en voor zoon een kroketje zodat ik ze niet op kosten zou jagen. Bij terugkomst kreeg ik, voordat er uitgepakt werd een apart bonnetje voor het frietje en de kroket. Als ik het niet contant had mocht ik die 2,85 ook wel overmaken. Als ik me al niet rot gevoeld had was dat ter plekke alsnog gekomen.
Als ze eens bij hoge nood (details zouden helaas te herkenbaar worden) mij ergens brachten met de auto, mss 1 keer per jaar als niemand anders kon en waarvoor ik royaal de benzine vergoede, werd het als volgt berekend: via een cd-rom van een bevriende taxichaffeur. Kilometerprijs met alles erop en eraan. Ze hadden een zuinig autootje en ik was dan ruim 25 euro kwijt voor een rit die aan benzine hooguit 15 euro kostte. Toen ik haar daarop zei dat ik voortaan de koppen koffie en het eten zou berekenen naar ingredienten, water, stroom, gas en slijtage vonden ze dit de achterlijkheid ten top en verschool mijn vriendin zich achter haar vriend, kwam allemaal door hem, zij wilde het ook niet zo. Jaja.
Hierop (waren slechts 2 voorbeelden, waren er zoveel meer) is de vriendschap uiteindelijk op stuk gelopen.
Kan er nog verdrietig om worden.
Ze zaten echt dag en nacht bij mij met hun zoontje. Aan de koffie, wijntje, aten vaak mee, regelmatig bbq-en, kerst sinterklaas etc. Toen vriend wegens omstandigheden een paar maanden van huis was bleef vriendin en zoontje regelmatig logeren, ik nam zoontje kosteloos mee op vakantie en op een andere vakantie kwamen ze een dag naar ons. Ik betaalde altijd alles, ze hadden het niet zo breed (dacht ik toen nog), ik ook niet als alleenstaande moeder van 3 kinderen. Ik kwam door omstandigheden eigenlijk nooit bij hun. Op een dag voelde ik me erg rot door een gebeurtenis en ik moest er even uit. Ik was welkom met zoontje van 3, de anderen waren bij ex.
Op een gegeven moment was het etenstijd, ze hadden niks in huis dus haar vriend ging naar de friettent. Ik bestelde heel bescheiden een frietje met en voor zoon een kroketje zodat ik ze niet op kosten zou jagen. Bij terugkomst kreeg ik, voordat er uitgepakt werd een apart bonnetje voor het frietje en de kroket. Als ik het niet contant had mocht ik die 2,85 ook wel overmaken. Als ik me al niet rot gevoeld had was dat ter plekke alsnog gekomen.
Als ze eens bij hoge nood (details zouden helaas te herkenbaar worden) mij ergens brachten met de auto, mss 1 keer per jaar als niemand anders kon en waarvoor ik royaal de benzine vergoede, werd het als volgt berekend: via een cd-rom van een bevriende taxichaffeur. Kilometerprijs met alles erop en eraan. Ze hadden een zuinig autootje en ik was dan ruim 25 euro kwijt voor een rit die aan benzine hooguit 15 euro kostte. Toen ik haar daarop zei dat ik voortaan de koppen koffie en het eten zou berekenen naar ingredienten, water, stroom, gas en slijtage vonden ze dit de achterlijkheid ten top en verschool mijn vriendin zich achter haar vriend, kwam allemaal door hem, zij wilde het ook niet zo. Jaja.
Hierop (waren slechts 2 voorbeelden, waren er zoveel meer) is de vriendschap uiteindelijk op stuk gelopen.
Kan er nog verdrietig om worden.

zaterdag 23 september 2017 om 17:41
Dat is niet gierig, dat is hebberig en inhalig.Troeteltje schreef: ↑23-09-2017 09:00Lidl boodschappen helemaal prima!
De smiley in haar bericht geeft aan dat ze het met een knipoog bedoeld. Dus niet zij is gierig of van mening dat boodschappen van Lidl minderwaardig zijn aan AH boodschappen.
Gierige actie op kantoor.......
Iemand neemt uit eigen tuin fruit mee zodat eenieder die interesse heeft er wat van kan pakken. Voor persoon te veel in zijn 1-persoons huishouden en zo kan hij velen blij maken met onbespoten fruit uit eigen aanbouw. Hmmmmm, heerlijk denk 1 persoon. Twee stuks op dat moment, 2 stuks voor dag erna en 6 stuks voor thuis. Want kinderen lusten dat ook wel. Resultaat......zak bijna leeg.
zaterdag 23 september 2017 om 17:42
Hmm.. ik vind beide voorbeelden eigenlijk wel begrijpelijk. Als het kaartje van uit de school gestuurd wordt waarom zou dan die ene collega moeten betalen ipv de school? Natuurlijk maakt een keer 3,50 betalen voor een kaart niet echt uit, maar als directeur zou ik ook om het bonnetje vragen en als de directie er om vraagt zou ik de bon inleveren.Zomer28 schreef: ↑23-09-2017 11:54Op mijn werkplek (school) was een oud-leerling ernstig ziek geworden. Was een collega zo attent om een kaartje te kopen. Ik zag haar wel daarna bij de directeur om het bonnetje van de kaart in te leveren en om een postzegel te vragen.
Ik vind dat gierig. Hoe vaak komt t nu voor dat je eens een kaartje moet sturen? Dan betaal je die €2,00 toch zelf?
Ander voorbeeld:
Bij het kdv ging er een leidster weg. We moesten met wat ouders bedenken wat t afscheidscadeau zou worden. Bedrag stond vast.
Binnen deze oudergroep is er iemand die een ateliertje heeft en zelf ansichtkaarten maakt. Zij wilde wel een kaart maken voor de leidster, moesten we wel betalen. Vind ik ook gierig. Ik maak zelf ook wel eens kaarten. Ik zou er gewoon een gemaakt hebben en die erbij gedaan hebben zodat het budget voor t cadeau hetzelfde zou blijven.
En het andere voorbeeld, als je iets als werk doet kan ik me voorstellen dat je daar geld voor voor wil. Dit zal niet de enige gelegenheid zijn dat ze een kaartje 'moet' maken. Dan maakt het ene kaartje nu financieel niet uit maar alle dingen op jaar basis misschien wel en de vanzelfsprekendheid dat je het maar even gratis moet doen zal ook vervelend zijn. Ik vind het wel een verschil of ze het aangeboden heeft en er betaald voor wil worden of dat ze gevraagd is het te doen en dan aangeeft het welnee willen doen maar dan wel voor het normale tarief.

zaterdag 23 september 2017 om 17:54
Ik werk regelmatig mee aan projecten waar nog wel eens cadeaupapier of tissues ofzo voor gekocht moeten worden. Vind ik aan de ene kant ook altijd heel stom om een bonnetje voor in te gaan leveren, want hoe veel kost dat nou? Maar uiteindelijk, als je dan alles bij elkaar op gooit kost het best wat
. Zo breed heb ik het nu ook weer niet.


zaterdag 23 september 2017 om 18:12
Ga je die persoon nog zien of tegenkomen? Mee samenwerken? Indien niet zou ik een gulle middelvinger opsteken. Spreekwoordelijk he.Roos_85 schreef: ↑23-09-2017 09:51Nee, helemaal niet meer. Mijn man vindt dat ik het genoeg heb aangeboden en genoeg bedankjes heb gegeven. En juist omdat het een flinke afstand was bleef ik het aanbieden maar ze vond het zo leuk om te autorijden en van vergoeding was gewoon echt geen sprake. Maar ik ben nu door omstandigheden met die cursus gestopt, dus ik hoef er niet meer te zijn. En nu gaat ze dus geld eisen.
Wanneer je persoon nog gaat tegenkomen bij belangrijke dingen zou ik het zonder spreekwoordelijke middelvinger afhandelen echter wel aangeven dat je het een vreemde plot-wending vind.

zaterdag 23 september 2017 om 18:21
Wanneer iemand steeds maar weer zelf gemaakte zaken geacht wordt in te brengen voor activiteiten of jubilarissen etc kan ik me voorstellen dat op gegeven moment die knop wel omgaat. Misschien door schade en schande wijsheid verkregen?
Even een vergelijking waarbij het om iets meer tijd en energie en kosten gaat, maar toch.......
Bevriende jongen/man legt in enkele uren laminaat in woning voor de verhuizing plaatsvind. Hij is naar aanleiding van zijn beroep zeer bedreven en snel in deze. Resultaat: zijn omgeving vraagt hem graag wanneer het leggen laminaat, karpet, tapijt betreft. Met als gevolg dat hij regelmatig werd geacht enkele uren en soms enkele dagen in de weer te zijn voor familie, vrienden en kennissen. Dat doet hij inderdaad voor hen, inmiddels wel tegen betaling. Lijkt mij ook zeer realistisch en fair.
Bij eigen ouders, broer en zus zal hij dat kostenloos doen.
Even een vergelijking waarbij het om iets meer tijd en energie en kosten gaat, maar toch.......
Bevriende jongen/man legt in enkele uren laminaat in woning voor de verhuizing plaatsvind. Hij is naar aanleiding van zijn beroep zeer bedreven en snel in deze. Resultaat: zijn omgeving vraagt hem graag wanneer het leggen laminaat, karpet, tapijt betreft. Met als gevolg dat hij regelmatig werd geacht enkele uren en soms enkele dagen in de weer te zijn voor familie, vrienden en kennissen. Dat doet hij inderdaad voor hen, inmiddels wel tegen betaling. Lijkt mij ook zeer realistisch en fair.
Bij eigen ouders, broer en zus zal hij dat kostenloos doen.
zaterdag 23 september 2017 om 18:26
Nee er stond dat het een uitje van de personeelsvereniging was dat voor een deel van de collega's onder werktijd is. Ik denken dan aan iets als ziekenhuis personeel, horeca of iets anders waar gewoon 7 dagen in de week gewerkt wordt. Als er dan een uitje georganiseerd wordt door de personeelsvereniging zal dat altijd wel voor een deel van het personeel tijdens de werk uren zijn, vind je het niet de moeite waard om er vrij voor te nemen ga je toch gewoon niet.Fee-de-Goede schreef: ↑22-09-2017 22:57Ik niet. Als het een uitje/teambuilding is onder werktijd gaat hij die werkuren maar gewoon vergoeden. Ik ga daar niet voor vrij nemen. Want dat stond er he?
Anders ga ik niet mee.
Is het een leuk uitje na kantoortijd ga ik mee als ik het een leuk uitje vind en kan.

zaterdag 23 september 2017 om 18:36
Eens.my-little-appletree schreef: ↑23-09-2017 17:42Hmm.. ik vind beide voorbeelden eigenlijk wel begrijpelijk. Als het kaartje van uit de school gestuurd wordt waarom zou dan die ene collega moeten betalen ipv de school? Natuurlijk maakt een keer 3,50 betalen voor een kaart niet echt uit, maar als directeur zou ik ook om het bonnetje vragen en als de directie er om vraagt zou ik de bon inleveren.
En het andere voorbeeld, als je iets als werk doet kan ik me voorstellen dat je daar geld voor voor wil. Dit zal niet de enige gelegenheid zijn dat ze een kaartje 'moet' maken. Dan maakt het ene kaartje nu financieel niet uit maar alle dingen op jaar basis misschien wel en de vanzelfsprekendheid dat je het maar even gratis moet doen zal ook vervelend zijn. Ik vind het wel een verschil of ze het aangeboden heeft en er betaald voor wil worden of dat ze gevraagd is het te doen en dan aangeeft het welnee willen doen maar dan wel voor het normale tarief.

zaterdag 23 september 2017 om 18:37
Precies .my-little-appletree schreef: ↑23-09-2017 18:26Nee er stond dat het een uitje van de personeelsvereniging was dat voor een deel van de collega's onder werktijd is. Ik denken dan aan iets als ziekenhuis personeel, horeca of iets anders waar gewoon 7 dagen in de week gewerkt wordt. Als er dan een uitje georganiseerd wordt door de personeelsvereniging zal dat altijd wel voor een deel van het personeel tijdens de werk uren zijn, vind je het niet de moeite waard om er vrij voor te nemen ga je toch gewoon niet.
zaterdag 23 september 2017 om 18:56
Wat erg. En ik kan me erg goed voorstellen dat je daar verdrietig om bent! Het is gierig, maar ze heeft ook totaal al die tijd geen respect gehad voor wat jij voor haar deed. Zonde als daar een vriendschap op stuk loopt, en erg verdrietig inderdaad.lievelieveke66 schreef: ↑23-09-2017 16:08Mijn dierbaarste vriendin (ooit) en haar vriend presteerden het volgende;
Hierop (waren slechts 2 voorbeelden, waren er zoveel meer) is de vriendschap uiteindelijk op stuk gelopen.
Kan er nog verdrietig om worden.
zaterdag 23 september 2017 om 19:12
Wat betreft dat gratis verwachten te krijgen van spullen die zelfgemaakt zijn terwijl het iemands werk is, dat is nog zo'n lastige.
Als zo iemand gevraagd wordt om iets te maken mag je verwachten dat dat betaald wordt. Er gaat geld en tijd inzitten en je mag niet verwcahten dat dat dan gratis wordt geleverd. Als je daar bij voorbaat al van uitgaat heb je dus geen waardering voor het geld en de tijd die iemand in het artikel steekt. Als dat verzoek regelmatig komt (want het is toch maar een kaartje) kan ik me voorstellen dat je er flauw van wordt. Het is wel iemands werk, geen liefdadigheid.
Als de zelfmaker zelf aanbiedt om het gratis te leveren dan is dat anders natuurlijk.
Als zo iemand gevraagd wordt om iets te maken mag je verwachten dat dat betaald wordt. Er gaat geld en tijd inzitten en je mag niet verwcahten dat dat dan gratis wordt geleverd. Als je daar bij voorbaat al van uitgaat heb je dus geen waardering voor het geld en de tijd die iemand in het artikel steekt. Als dat verzoek regelmatig komt (want het is toch maar een kaartje) kan ik me voorstellen dat je er flauw van wordt. Het is wel iemands werk, geen liefdadigheid.
Als de zelfmaker zelf aanbiedt om het gratis te leveren dan is dat anders natuurlijk.

zaterdag 23 september 2017 om 19:46
Precies. Dat is sowieso raar dat mensen dat gratis verwachten/ willen, dat is echt veel werk en kost veel eigen vrije tijd.Troeteltje schreef: ↑23-09-2017 18:21Wanneer iemand steeds maar weer zelf gemaakte zaken geacht wordt in te brengen voor activiteiten of jubilarissen etc kan ik me voorstellen dat op gegeven moment die knop wel omgaat. Misschien door schade en schande wijsheid verkregen?
Even een vergelijking waarbij het om iets meer tijd en energie en kosten gaat, maar toch.......
Bevriende jongen/man legt in enkele uren laminaat in woning voor de verhuizing plaatsvind. Hij is naar aanleiding van zijn beroep zeer bedreven en snel in deze. Resultaat: zijn omgeving vraagt hem graag wanneer het leggen laminaat, karpet, tapijt betreft. Met als gevolg dat hij regelmatig werd geacht enkele uren en soms enkele dagen in de weer te zijn voor familie, vrienden en kennissen. Dat doet hij inderdaad voor hen, inmiddels wel tegen betaling. Lijkt mij ook zeer realistisch en fair.
Bij eigen ouders, broer en zus zal hij dat kostenloos doen.
Maar ook elke keer een kaartje voor collega's. Kleinigheidjes voor verjaardagen voor in de klas, schriftjes hier en pennen daar. Even dat halen bij de action, even daar heen rijden voor handpoppen voor nieuwe thema in de klas ect.
Mijn leerkracht vrienden zijn er ook klaar mee om zulke dingen voor elkaar, school en de klas uit eigen zak te betalen. Even dat halen bij de action, even daar heen rijden voor handpoppen voor nieuwe thema in de kals ect.
Daar is een potje voor en de meeste dienen dat gewoon in tegenwoordig. Terecht.
zaterdag 23 september 2017 om 22:59
Ik vind het een beetje suf dat B en C beide minimaal 250 euro bij leggen van hun budget aan een bedrijfsuitje dat ook voor jou is en jij dan gaat miepen over dat van jouw 3 euro ze beide ook een euro krijgen. Als ik B of C was en ik had dit gehoord had ik bij nader inzien liever een etentje gehad met naaste collega's dan bij te leggen aan een bedrijfsuitje waar jij/mensen die zo denken ook bij ben.MinkeDeWit schreef: ↑21-09-2017 13:23Wij hebben binnnekort een bedrijfsuitje en er zijn drie jubilarissen die hun vergoeding bij het budget voegen (je krijgt afhankelijk van het aantal jaren 250-1000 euro voor een borrel of etentje). Voor de jubilarissen wordt geld ingezameld voor een cadeau. Ik had bedacht alleen iets te geven voor collega A, omdat ik daar naast zit en de andere twee alleen ken van hoi en doei in de lift. Helaas hebben de secretaresses bedacht dat ze een enveloppe voor drie personen doen, omdat anders de kans groot is dat A en B beduidend meer krijgen dan C.
Is dat eerlijk? Ik vind het een beetje suf en gierig dat mijn 3 euro nu ook nog door drie wordt gedeeld.
zaterdag 23 september 2017 om 23:18
Ik snap nooit dat er niet gewoon voor iedereen ook genoeg vega is. Lekker als afwisseling en dan is er ook altijd genoeg voor de vegetariërs. Dan wordt er meteen weer minder vlees gegeten ook.

zaterdag 23 september 2017 om 23:21
Ik ga geen 3 euro per persoon geven aan mensen die ik amper ken. We zijn met 160 collega's dus als die allemaal drie euro pp geven wordt het cadeau iets meer dan een kleinigheidje. Ze krijgen dat budget voor een festiviteitje met hun collega's en daarnaast nog een speciaal uitje met jubilarissen van dit jaar plus nog een maandsalaris bruto netto plus bloemen van de baas.my-little-appletree schreef: ↑23-09-2017 22:59Ik vind het een beetje suf dat B en C beide minimaal 250 euro bij leggen van hun budget aan een bedrijfsuitje dat ook voor jou is en jij dan gaat miepen over dat van jouw 3 euro ze beide ook een euro krijgen. Als ik B of C was en ik had dit gehoord had ik bij nader inzien liever een etentje gehad met naaste collega's dan bij te leggen aan een bedrijfsuitje waar jij/mensen die zo denken ook bij ben.

zondag 24 september 2017 om 05:57
Ik zelf zou nooit een jubileum vieren met de grote meute. Zou kiezen voor een gezellig gemoedelijk samenzijn met een klein clubje.MinkeDeWit schreef: ↑23-09-2017 23:21Ik ga geen 3 euro per persoon geven aan mensen die ik amper ken. We zijn met 160 collega's dus als die allemaal drie euro pp geven wordt het cadeau iets meer dan een kleinigheidje. Ze krijgen dat budget voor een festiviteitje met hun collega's en daarnaast nog een speciaal uitje met jubilarissen van dit jaar plus nog een maandsalaris bruto netto plus bloemen van de baas.

zondag 24 september 2017 om 09:22
Ben ik het wel mee eens. Het is aso om de vegadingen op te eten zodat de vegetariërs niks meer hebben.
Maar het is heel ouderwets om alleen voor de 100% vegetariërs vegahappen te hebben. Alsof anderen altijd alleen maar vlees willen eten.
(Sorry, eigenlijk verkapte tvp)