
traktaties op het werk/hebberigheid

zaterdag 12 oktober 2019 om 13:35
Naar aanleiding van een paar posts in het gierige acties-topic op deze pijler:
Traktaties op het werk. Ik vind ze leuk. Sommige mensen schijnen zich niet te kunnen beheersen wanneer er lekkers voor het grijpen ligt. Misschien kieperen ze wel een zak minimarsen in hun tas of schuiven ze de saucijzenbroodjes per twee naar binnen.
Andere mensen zeggen: ja, maar nu lust ik het niet, dus ik neem het mee naar huis, want dan lust ik het wel en feitelijk eet ik dan niets meer dan een ander. En weer andere mensen vinden daar dan weer van alles van.
Wat zijn jouw ervaringen met traktaties op je werk?
Traktaties op het werk. Ik vind ze leuk. Sommige mensen schijnen zich niet te kunnen beheersen wanneer er lekkers voor het grijpen ligt. Misschien kieperen ze wel een zak minimarsen in hun tas of schuiven ze de saucijzenbroodjes per twee naar binnen.
Andere mensen zeggen: ja, maar nu lust ik het niet, dus ik neem het mee naar huis, want dan lust ik het wel en feitelijk eet ik dan niets meer dan een ander. En weer andere mensen vinden daar dan weer van alles van.
Wat zijn jouw ervaringen met traktaties op je werk?

zondag 13 oktober 2019 om 12:12
Ttroeteltje schreef: ↑13-10-2019 11:42Wij hebben 1 collega die het voor elkaar krijgt om, niet eenmaal en wel meermaals, van het gebak met slagroom een vinger van de room te wippen om op te likken. Het gebak zelf blijft liggen voor een ander.
Ook hebben collega’s meermaals meegemaakt dat hun gesmeerde bammen in de koelkast met hun naam erop uit hun verpakking waren gehaald en er opnieuw ingedouwd waren. Zowel in een boterhamzak als in een broodtrommel. Duidelijk zichtbaar van wie het was. Raadsel wat er dan mee gedaan of gebeurd is.
zondag 13 oktober 2019 om 19:08
Er zijn heel rare, brutale mensen. Op een vroegere werkplek, in een bedrijfsverzamelgebouw, waren ineens de ijshoorntjes die ik had gekocht weg. Toen stond ik toch wel even raar te kijken, want ik was de enige die deze smaak in het vriesvak had liggen.
In mijn laatste baan zat ik ineens met met drie bruine bollen en nog maar twee plakken kaas: iemand had een plak kaas weggenomen. Niet fijn, want ik had een lange dag en had om een uur of half vijf toch wel graag kaas op dat laatste broodje willen hebben. Ook omdat er geen supermarktje in de buurt was en ik nog anderhalf uur terug moest reizen. Ik vind het heel raar (en ook best asociaal) dat mensen iets uit de gezamenlijke koelkast pakken wat overduidelijk niet van hun is. En ik had ook nog zo'n plakbriefje met mijn naam op de kaas geplakt.
In mijn laatste baan zat ik ineens met met drie bruine bollen en nog maar twee plakken kaas: iemand had een plak kaas weggenomen. Niet fijn, want ik had een lange dag en had om een uur of half vijf toch wel graag kaas op dat laatste broodje willen hebben. Ook omdat er geen supermarktje in de buurt was en ik nog anderhalf uur terug moest reizen. Ik vind het heel raar (en ook best asociaal) dat mensen iets uit de gezamenlijke koelkast pakken wat overduidelijk niet van hun is. En ik had ook nog zo'n plakbriefje met mijn naam op de kaas geplakt.


zondag 13 oktober 2019 om 19:17
En niemand zegt wat van die vinger in de slagroom?
Van mij had ze een emmer vol gekregen.


zondag 13 oktober 2019 om 19:22
MinkeDeWit schreef: ↑12-10-2019 13:50E.e.a. werd aangezwengeld door een cursus op een externe locatie waar in de koffiehoek schalen met mini candy bars stonden. Kennelijk is het dan hebberig als je er een of enkele meeneemt voor in de auto of thuis.
Ik vind dat heel iets anders dan een traktatie van een collega meenemen naar huis, of eigenlijk vind ik dat ook niet erg. Ik bewaar mijn taart vaak voor ‘s middags. En weer iets anders dan de snoeppot van je collega’s leegroven voor thuis. Dat is natuurlijk wel heel ongepast.
Kennelijk? Dat is toch ook gewoon raar? Eet er ter plaats eentje en blijf er verder af. Zorg voor je eigen eten en drinken in je auto en thuis denk ik dan.

zondag 13 oktober 2019 om 19:22
Wat doe je overigens met een collega die zelf nooit om broodjes gaat?
Maar elke keer als iemand anders naar de broodjeszaak trekt wil hij wel iets.
Hij betaalt netjes zijn broodje, maar zal werkelijk nooit zelf voorstellen dat hij gaat.
Als er die middag toevallig niemand loopt omdat iedereen eigen brood mee heeft, heeft ie ook gewoon geen eten.
Hij vindt het blijkbaar geen wereldramp om honger te hebben of te leven op een overgebleven appel uit de fruitschaal, want als er dan iemand een overgebleven boterham aanbiedt moet ie de helft van de tijd niks hebben.
Het is dus niet zozeer hebberigheid, eerder luiheid.
Maar elke keer als iemand anders naar de broodjeszaak trekt wil hij wel iets.
Hij betaalt netjes zijn broodje, maar zal werkelijk nooit zelf voorstellen dat hij gaat.
Als er die middag toevallig niemand loopt omdat iedereen eigen brood mee heeft, heeft ie ook gewoon geen eten.
Hij vindt het blijkbaar geen wereldramp om honger te hebben of te leven op een overgebleven appel uit de fruitschaal, want als er dan iemand een overgebleven boterham aanbiedt moet ie de helft van de tijd niks hebben.
Het is dus niet zozeer hebberigheid, eerder luiheid.

zondag 13 oktober 2019 om 19:26
Ik ga ook nooit om broodjes. Ze zien me aankomen, ik zou een uur weg blijven op de fiets.Marnamai schreef: ↑13-10-2019 19:22Wat doe je overigens met een collega die zelf nooit om broodjes gaat?
Maar elke keer als iemand anders naar de broodjeszaak trekt wil hij wel iets.
Hij betaalt netjes zijn broodje, maar zal werkelijk nooit zelf voorstellen dat hij gaat.
Als er die middag toevallig niemand loopt omdat iedereen eigen brood mee heeft, heeft ie ook gewoon geen eten.
Hij vindt het blijkbaar geen wereldramp om honger te hebben of te leven op een overgebleven appel uit de fruitschaal, want als er dan iemand een overgebleven boterham aanbiedt moet ie de helft van de tijd niks hebben.
Het is dus niet zozeer hebberigheid, eerder luiheid.
zondag 13 oktober 2019 om 19:27
Niks. Waarom is dat erg?Marnamai schreef: ↑13-10-2019 19:22Wat doe je overigens met een collega die zelf nooit om broodjes gaat?
Maar elke keer als iemand anders naar de broodjeszaak trekt wil hij wel iets.
Hij betaalt netjes zijn broodje, maar zal werkelijk nooit zelf voorstellen dat hij gaat.
Als er die middag toevallig niemand loopt omdat iedereen eigen brood mee heeft, heeft ie ook gewoon geen eten.
Hij vindt het blijkbaar geen wereldramp om honger te hebben of te leven op een overgebleven appel uit de fruitschaal, want als er dan iemand een overgebleven boterham aanbiedt moet ie de helft van de tijd niks hebben.
Het is dus niet zozeer hebberigheid, eerder luiheid.

zondag 13 oktober 2019 om 19:28
De huidige broodjeszaak zit bij ons aan de overkant van de straat.Lady*Voldemort schreef: ↑13-10-2019 19:26Ik ga ook nooit om broodjes. Ze zien me aankomen, ik zou een uur weg blijven op de fiets.
150 meter verder.
Het is dus niet dat je een uur onderweg bent.
zondag 13 oktober 2019 om 19:29
Ik zou dat niet zo erg vinden, ik vraag ook altijd als ik naar de winkel ga of ik wat mee kan nemen. Naar de winkel wil ik dan sowieso, want ik wil even lopen en van mijn werkplek weg. Maakt mij niet uit. Soms ga ik zelfs mee met een andere collega voor het loopje, al hoef ik niks.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zondag 13 oktober 2019 om 19:30
In de koelkast niet nee, maar in onze gewone voorraad kasten wel af en toe (laboratorium, en heel soms blijkt er iets veel te ouds nog te staan en ontploffingsgevaarlijk). We hebben inderdaad wel eens zo’n man in maan-pak op bezoek gehad.
Maar ik geloof niet dat die dingen veel gejat worden door collega’s

En voor wie het vroeg over pennen: ik zit regelmatig op een congres/vergadering en constateer dat ik weer eens geen pen bij me heb. De vorige is dan door iemand geleend of ik heb hem laten liggen. Of ik heb een tas bij me die ik niet zo vaak gebruik. Dan ben ik dus best blij met de gratis pennen die daar liggen. Ik neem er overigens wel maar 1, dat dan weer wel
En inderdaad, er is een verschil tussen promotie materiaal (dat bedoeld is om de (bedrijfs)naam te verspreiden en catering voor gebruik ter plekke. Het gratis t shirt dat je van een bedrijf krijgt, kun je prima aan naar voetbaltraining. Dat willen ze zelfs graag, want is exposure. Maar het is dan weer niet de bedoeling om de volledige koekjesschaal van de koffie van hetzelfde congres in je tas te kieperen om in de rust met datzelfde voetbalteam op te eten.

zondag 13 oktober 2019 om 19:31
' in mandarijntjes zitten geen vitamines hoor, je kunt net zo goed een stukje karton eten'minnimouse schreef: ↑13-10-2019 00:04Ik was ooit aan het lijnen en had een Strepsil genomen omdat ik keelpijn had. Toen zei ook iemand dat daar suiker in zit![]()
' dat soort appels is net zo zoet als een paar dropjes'
' mag ik even lachen om jouw falafelsalade'
Afkomstig van collega twee keer mijn postuur die letterlijk elke dag een trolley met bakken gekookte eieren, gebakken eieren, wraps, zelfgemaakte salades en fruit binnen komt rijden.
Volgens mij is 3 kilo zogenaamd gezond voedsel nog steeds drie kilo wat je onder je neus stopt, Sterre.

zondag 13 oktober 2019 om 19:33
Marnamai schreef: ↑13-10-2019 19:22Wat doe je overigens met een collega die zelf nooit om broodjes gaat?
Maar elke keer als iemand anders naar de broodjeszaak trekt wil hij wel iets.
Hij betaalt netjes zijn broodje, maar zal werkelijk nooit zelf voorstellen dat hij gaat.
Als er die middag toevallig niemand loopt omdat iedereen eigen brood mee heeft, heeft ie ook gewoon geen eten.
Hij vindt het blijkbaar geen wereldramp om honger te hebben of te leven op een overgebleven appel uit de fruitschaal, want als er dan iemand een overgebleven boterham aanbiedt moet ie de helft van de tijd niks hebben.
Het is dus niet zozeer hebberigheid, eerder luiheid.
Dat zou mij dus niet eens opvallen, laat staan dat ik er iets van vind.
Als ik naar de broodjeszaak ga, dan ga ik toch. Of zo'n figuur nou wel of niets neemt. Maakt het mij dan uit of ik iets voor hem meeneem, als hij maar betaalt.
Dat was dertig jaar geleden bij mij wel een dingetje, een collega waar je altijd drie keer om je geld moest vragen. En dan ging het om een paar gulden, maar als je dat wekelijks doet loopt het aardig op.
anoniem_65b93a10517d3 wijzigde dit bericht op 13-10-2019 19:46
0.22% gewijzigd

zondag 13 oktober 2019 om 19:38
Als ik 3 keer om mijn geld moet vragen, sla ik hem volgende keer wel over met vragen of hij nog iets nodig heeft.
Maar het zou voor mij én collega's toch echt eens tof zijn als hij eens zou gaan en voor iedereen zou meenemen ipv altijd maar te hopen dat een ander wel effe loopt.
En dan maar zielig op een appel te gaan knauwen aan een tafel vol uitgebreid etende mensen omdat er toevallig niemand ging.
Of maar weer te moeten voorstellen "H., ik heb nog een mandarijn op overschot als je wil". (Waarbij je die mandarijn eigenlijk voor de volgende dag wou houden, maar je het niet kan aanzien dat iemand honger lijdt.)
Maar het zou voor mij én collega's toch echt eens tof zijn als hij eens zou gaan en voor iedereen zou meenemen ipv altijd maar te hopen dat een ander wel effe loopt.
En dan maar zielig op een appel te gaan knauwen aan een tafel vol uitgebreid etende mensen omdat er toevallig niemand ging.
Of maar weer te moeten voorstellen "H., ik heb nog een mandarijn op overschot als je wil". (Waarbij je die mandarijn eigenlijk voor de volgende dag wou houden, maar je het niet kan aanzien dat iemand honger lijdt.)
zondag 13 oktober 2019 om 19:53
Waarom maak je een probleem als er geen probleem is? Je vult van alles zelf in, maar hij vindt die appel kennelijk prima. En misschien denkt hij wel dat anderen het fijn vinden om even te lopen (ik wel nl).Marnamai schreef: ↑13-10-2019 19:38Als ik 3 keer om mijn geld moet vragen, sla ik hem volgende keer wel over met vragen of hij nog iets nodig heeft.
Maar het zou voor mij én collega's toch echt eens tof zijn als hij eens zou gaan en voor iedereen zou meenemen ipv altijd maar te hopen dat een ander wel effe loopt.
En dan maar zielig op een appel te gaan knauwen aan een tafel vol uitgebreid etende mensen omdat er toevallig niemand ging.
Of maar weer te moeten voorstellen "H., ik heb nog een mandarijn op overschot als je wil". (Waarbij je die mandarijn eigenlijk voor de volgende dag wou houden, maar je het niet kan aanzien dat iemand honger lijdt.)
Of als het je écht zo dwars zit vraag je toch gewoon "Hee Piet, loop jij vandaag een keer voor broodjes?".


zondag 13 oktober 2019 om 20:04
Nou ja, ik deed alles wat ik niet wilde delen, maar wanneer ik toch even van tafel moest, even heel demonstratief aan likken.Betty_Slocombe schreef: ↑13-10-2019 19:28Die slagroomtroela was voor mij geweest. Wat denkt zo iemand?
zondag 13 oktober 2019 om 20:16

zondag 13 oktober 2019 om 20:24
Met collega’s en mensen die zich bemoeien met wat ik op mijn bord heb maak ik direct korte metten. Bemoei je met je eigen eten. Ook als het gewoon interesse is kap ik dat meteen af. En bij wie de eerste hint niet oppakt zeg ik dat ook op botte wijze.Het-groepje schreef: ↑13-10-2019 19:31' in mandarijntjes zitten geen vitamines hoor, je kunt net zo goed een stukje karton eten'
' dat soort appels is net zo zoet als een paar dropjes'
' mag ik even lachen om jouw falafelsalade'

zondag 13 oktober 2019 om 20:49
Wij bestelden in het verleden regelmatig bij een traiteur avondmaaltijden voor groepen. Buffetvorm. Wat over was werd weer opgehaald en meegenomen. Niemand die overgebleven eten overschepte om mee te nemen. Bedenk ik me nu net. Was wel betaald en soms nog voor een aantal gezinnen onaangetast.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 14-10-2019 02:18
0.34% gewijzigd

zondag 13 oktober 2019 om 21:36
Grappig dat bananen op veel plekken favoriet zijn. Bij ons moet ik ze van de ondergang redden. Neem regelmatig een flinke tros bruine bananen mee naar huis.
Wat traktaties betreft: ik neem gerust meer als er iets is wat ik lekker vind. De meeste collega's zijn op dieet, dus het komt regelmatig voor dat traktaties niet op raken. Dan wil ik me ook best opofferen, want 'ik kan het hebben'.
Wat traktaties betreft: ik neem gerust meer als er iets is wat ik lekker vind. De meeste collega's zijn op dieet, dus het komt regelmatig voor dat traktaties niet op raken. Dan wil ik me ook best opofferen, want 'ik kan het hebben'.
zondag 13 oktober 2019 om 22:02
Nee, jij gaf aan dat je 4 reepjes in je tas had gestopt voor je kinderen, en dat je het er met je collega over had en dat zij lachend haar tas opende waar er 6 in zaten.MinkeDeWit schreef: ↑12-10-2019 13:50E.e.a. werd aangezwengeld door een cursus op een externe locatie waar in de koffiehoek schalen met mini candy bars stonden. Kennelijk is het dan hebberig als je er een of enkele meeneemt voor in de auto of thuis.
Ik vind dat heel iets anders dan een traktatie van een collega meenemen naar huis, of eigenlijk vind ik dat ook niet erg. Ik bewaar mijn taart vaak voor ‘s middags. En weer iets anders dan de snoeppot van je collega’s leegroven voor thuis. Dat is natuurlijk wel heel ongepast.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
