Gezondheid
alle pijlers
De lepeltjes theorie!
woensdag 3 april 2013 om 13:48
Ik kwam een tijdje terug dit verhaal tegen,, en de moeite waard om te delen.. Ik leef zelf met een borderline persoonlijkheidsstoornis, een posttraumatische stress stoornis,astma, altijd rugpijn (enorme hernia gehad incl uitval,met spoed geopereerd, binnen 9 maand wéér een hernia.. en deze pijn blijft.. ook heb ik een stuk of 6 tumoren in mn lever (nog goedaardig)door de AC pil, waar ik ook veel pijn van heb, en waardoor ik altijd veel moe ben..
Hier een link met de Lepel theorie.. veel mensen vonden het maar gezeik en een te lang verhaal, dus hier de link, als je er behoefte aan heb, kun je daar dus op klikken! scheelt vast een hoop gezeur Dit is dus niet mijn verhaal, maar een verhaal wat ik op internet vond!
De lepel theorie
Hier een link met de Lepel theorie.. veel mensen vonden het maar gezeik en een te lang verhaal, dus hier de link, als je er behoefte aan heb, kun je daar dus op klikken! scheelt vast een hoop gezeur Dit is dus niet mijn verhaal, maar een verhaal wat ik op internet vond!
De lepel theorie
anoniem_177055 wijzigde dit bericht op 03-04-2013 14:26
Reden: te lang
Reden: te lang
% gewijzigd
woensdag 3 april 2013 om 14:40
quote:NYC schreef op 03 april 2013 @ 14:30:
[...]
Oké, dat was flauw van me. Maar ik vraag me serieus af waarom iemand de metafoor 'lepels' gebruikt, terwijl je ook kunt zeggen: Ik heb een beperkte hoeveelheid energie. Die moet ik per dag/week/maand verdelen etc. De ene dag iets doen/ondernemen betekent de dag of week erna rustiger aandoen.
"Iets ondernemen", ook al zo vaag. Had jij uit jezelf bedacht dat je wassen, je aankleden, je tanden poetsen en koffie voor jezelf zetten ook valt onder "iets ondernemen"?
Mijn ervaring is dat veruit de meeste mensen dat niet bedenken. Dat vind ik zo goed aan de tekst uit de OP, dat je je opeens bewust wordt van het feit dat álles wat je doet inspanning is. Niet alleen dat uitje buiten de deur, maar ook alle stappen die nodig zijn om überhaupt zo ver te komen dat je de deur uit kúnt.
Als ik zeg dat ik niet elke dag douche, vindt iedereen me een luie viespeuk. Als ik uitleg dat ik moet kiezen tussen douchen en ontbijt voor mezelf maken, of tussen douchen en mijn kind van school halen, dan snapt iedereen het dat douchen helemaal niet zo belangrijk is in mijn leven en dat me dat geen luie viespeuk maakt.
[...]
Oké, dat was flauw van me. Maar ik vraag me serieus af waarom iemand de metafoor 'lepels' gebruikt, terwijl je ook kunt zeggen: Ik heb een beperkte hoeveelheid energie. Die moet ik per dag/week/maand verdelen etc. De ene dag iets doen/ondernemen betekent de dag of week erna rustiger aandoen.
"Iets ondernemen", ook al zo vaag. Had jij uit jezelf bedacht dat je wassen, je aankleden, je tanden poetsen en koffie voor jezelf zetten ook valt onder "iets ondernemen"?
Mijn ervaring is dat veruit de meeste mensen dat niet bedenken. Dat vind ik zo goed aan de tekst uit de OP, dat je je opeens bewust wordt van het feit dat álles wat je doet inspanning is. Niet alleen dat uitje buiten de deur, maar ook alle stappen die nodig zijn om überhaupt zo ver te komen dat je de deur uit kúnt.
Als ik zeg dat ik niet elke dag douche, vindt iedereen me een luie viespeuk. Als ik uitleg dat ik moet kiezen tussen douchen en ontbijt voor mezelf maken, of tussen douchen en mijn kind van school halen, dan snapt iedereen het dat douchen helemaal niet zo belangrijk is in mijn leven en dat me dat geen luie viespeuk maakt.
woensdag 3 april 2013 om 14:41
quote:NYC schreef op 03 april 2013 @ 14:30:
[...]
Maar ik vraag me serieus af waarom iemand de metafoor 'lepels' gebruikt, terwijl je ook kunt zeggen: Ik heb een beperkte hoeveelheid energie. Die moet ik per dag/week/maand verdelen etc. De ene dag iets doen/ondernemen betekent de dag of week erna rustiger aandoen.
Heb je het verhaal uberhaupt gelezen?
Ze gebruikt de metafoor lepels omdat ze in een restaurant/cafe zaten en dát (lepels dus) op dat moment voorhanden was. Als ze bijv thuis was geweest had ze pennen gepakt ofzo.
[...]
Maar ik vraag me serieus af waarom iemand de metafoor 'lepels' gebruikt, terwijl je ook kunt zeggen: Ik heb een beperkte hoeveelheid energie. Die moet ik per dag/week/maand verdelen etc. De ene dag iets doen/ondernemen betekent de dag of week erna rustiger aandoen.
Heb je het verhaal uberhaupt gelezen?
Ze gebruikt de metafoor lepels omdat ze in een restaurant/cafe zaten en dát (lepels dus) op dat moment voorhanden was. Als ze bijv thuis was geweest had ze pennen gepakt ofzo.
woensdag 3 april 2013 om 14:42
Als jij echter gaat roepen dat je geen lepels hebt om te douchen, dan verklaar ik je voor gek. En dan nog, waarom moet jij je verklaren? Ik neem aan dat je niet stinkt. En ik neem aan als je wel stinkt dat je je opfrist op een manier die op dat moment wel past, hetzij met behulp van je partner of wat dan ook.
Ik vind het echt infantiel om mensen om je heen de lepel-theorie te vertellen/mailen etc. Je bent niemand een verklaring schuldig. ook je moeder niet.
En als mensen het niet snappen, rot voor ze.
Ik vind het echt infantiel om mensen om je heen de lepel-theorie te vertellen/mailen etc. Je bent niemand een verklaring schuldig. ook je moeder niet.
En als mensen het niet snappen, rot voor ze.
woensdag 3 april 2013 om 14:44
quote:Beeldig schreef op 03 april 2013 @ 14:36:
[...]
Als het om je bloedeigen moeder gaat bijvoorbeeld, dan denk je daar al snel iets genuanceerder over.
Oftewel, in sommige gevallen is het wel handig om het uit te blijven leggen en mijn ervaring is dat als je blijft steken in "energie" en "vermoeidheid", men het een stuk minder snel snapt dan wanneer je het hebt over lepels, punten, of euro's.
Iedereen snapt dat als je in een week 70 euro te besteden hebt en je hebt er maandag al 35 uitgegeven, je de rest van de week een probleem hebt. Terwijl mensen bij "vermoeidheid" al snel (en echt, je wilt niet weten hoe vaak) zeggen dat je dan maar even moet gaan slapen en dan is het weer over. Want bij gezonde mensen werkt dat zo. Maar bij zieke mensen dus niet. Terwijl het bij iedereen zo werkt dat als je geld op is, je dus niets meer uit kunt geven. Dus dat voorbeeld begrijpen mensen een stuk sneller.
Jouw motto hieronder
Wel jammer dat deze discussie hier komt, aan de andere kant misschien ook eens duidelijk dat één uitleg misschien niet voor iedereen staat.
Wat Truffelmania ook aanhaalt: dat je wel 5 dagen kunt skiën, maar niet 5 dagen per week naar je werk kunt fietsen, elke week weer. Dat er arbo-artsen zijn, die zeggen dat je wel kunt werken, want je kunt toch ook je huishouden doen. En dat zelfs zo'n (zou je zeggen) intelligente man niet snapt, of wil begrijpen, dat je wel óf óf kunt, maar niet én én. En dat dus blijven werken zoals je werkte inhoudt dat je je huishouden niet meer kunt doen of niet meer met je kinderen naar de kinderboerderij kunt (of zelfs voorlezen)
[...]
Als het om je bloedeigen moeder gaat bijvoorbeeld, dan denk je daar al snel iets genuanceerder over.
Oftewel, in sommige gevallen is het wel handig om het uit te blijven leggen en mijn ervaring is dat als je blijft steken in "energie" en "vermoeidheid", men het een stuk minder snel snapt dan wanneer je het hebt over lepels, punten, of euro's.
Iedereen snapt dat als je in een week 70 euro te besteden hebt en je hebt er maandag al 35 uitgegeven, je de rest van de week een probleem hebt. Terwijl mensen bij "vermoeidheid" al snel (en echt, je wilt niet weten hoe vaak) zeggen dat je dan maar even moet gaan slapen en dan is het weer over. Want bij gezonde mensen werkt dat zo. Maar bij zieke mensen dus niet. Terwijl het bij iedereen zo werkt dat als je geld op is, je dus niets meer uit kunt geven. Dus dat voorbeeld begrijpen mensen een stuk sneller.
Jouw motto hieronder
Wel jammer dat deze discussie hier komt, aan de andere kant misschien ook eens duidelijk dat één uitleg misschien niet voor iedereen staat.
Wat Truffelmania ook aanhaalt: dat je wel 5 dagen kunt skiën, maar niet 5 dagen per week naar je werk kunt fietsen, elke week weer. Dat er arbo-artsen zijn, die zeggen dat je wel kunt werken, want je kunt toch ook je huishouden doen. En dat zelfs zo'n (zou je zeggen) intelligente man niet snapt, of wil begrijpen, dat je wel óf óf kunt, maar niet én én. En dat dus blijven werken zoals je werkte inhoudt dat je je huishouden niet meer kunt doen of niet meer met je kinderen naar de kinderboerderij kunt (of zelfs voorlezen)
Later is nu
woensdag 3 april 2013 om 14:45
Ja, ik heb het verhaal gelezen. Maar ik vraag me af waarom er een metafoor gebruikt moet worden. Ik ben opgegegroeid met een moeder die MS heeft, dus ik weet dat ALLES energie kost, van een brief gaan posten op de brievenbus die 500 meter verder staat, tot huishoudelijke dingen, een telefoongesprek, tot verjaardagen en uitstapjes.
Mijn ervaring is dat mensen dit ófwel snappen, óf denken dat je je niet aan moet stellen, je er over heen moet zetten, iets voor een keertje wel kan of dat je rusten (mijn moeder heeft haar hele leven al middagrust moeten nemen) toch best voor een keertje kunt overslaan.
Maar ik geloof dus niet dat iedereen ineens het licht ziet als je zegt: "Mijn energie is te vergelijken met een lepel."
Mensen die het probleem niet begrijpen zullen namelijk nooit snappen dat iets "eenvoudigs" als een telefoongesprek of brief posten óók "een lepel" kost.
Mijn ervaring is dat mensen dit ófwel snappen, óf denken dat je je niet aan moet stellen, je er over heen moet zetten, iets voor een keertje wel kan of dat je rusten (mijn moeder heeft haar hele leven al middagrust moeten nemen) toch best voor een keertje kunt overslaan.
Maar ik geloof dus niet dat iedereen ineens het licht ziet als je zegt: "Mijn energie is te vergelijken met een lepel."
Mensen die het probleem niet begrijpen zullen namelijk nooit snappen dat iets "eenvoudigs" als een telefoongesprek of brief posten óók "een lepel" kost.
woensdag 3 april 2013 om 14:46
quote:Beeldig schreef op 03 april 2013 @ 14:25:
[...]
Blijkbaar begrijp je het niet zo goed als je zelf denkt, want het gaat niet om energieverdeling over een dag. Het gaat om energieverdeling over een dag, in combinatie met energieverdeling over de week en de maand. Met daarin keuzes die misschien wel meer energie kosten, maar die je wel kunt maken mits je de dagen eromheen keuzes maakt waarbij je verhoudingsgewijs meer rust neemt.
En je wilt niet weten hoe vaak ik de vraag van intelligente mensen krijg op welk momenten van de dag ik dan vermoeid ben en of ik dit-of-dat nog kan. Als het zo simpel was, dan zou ik zulke vragen niet krijgen. Blijkbaar is het wél ingewikkeld om te begrijpen hoe zoiets ongrijpbaars als "energie" verdeeld moet worden. Terwijl het met lepels (of wasknijpers of euro's of verzin iets concreets) opeens een stuk beter te begrijpen is.
Iedereen snapt dat je om op vakantie te moeten wekenlang geld moet sparen, terwijl mensen het een stuk minder blijken te begrijpen dat een uurtje museumbezoek met mijn kind best kan, maar dat ik dan de dagen eromheen wel in mijn bed moet blijven liggen en dus óók geen eten kan koken en in extreme gevallen dus óók mijn tanden niet kan poetsen. Maar dan ben ik wel mooi een uurtje naar het museum geweest met mijn kind en dat is me die dagen (of weken) sparen meer dan waard.
Het klinkt zo simpel, dat begrijpen van die energieverdeling, maar zelfs uit je antwoord lees ik dat je het niet voldoende begrijpt. Anders had je het niet over energieverdeling over de dag gehad. Het werkt niet per dag immers.
De mensen die jou kennen, snappen heus wel dat je beperkt bent in je energiehoeveelheid. Maar je kunt niet van die mensen verwachten dat ze exact weten hoevéél energie je dan hebt en of je toevallig een wat betere of wat slechtere dag hebt. Ze snappen wél dat jij minder kunt, en ze snappen ook dat je keuzes moet maken, maar ze kunnen natuurlijk niet ruiken of jij vandaag totaal kapot bent (omdat je gisteren met je kind naar het museum bent geweest), of dat je nog genoeg "lepels" over hebt om even een uurtje koffie te drinken. Mensen zijn meestal wel begripvol, maar niet helderziend.
Dat mensen begrijpen dat jij minder energie tot je beschikking hebt en daardoor beperkt bent in je mogelijkheden, lijkt me voldoende. Het is echt niet nodig dat ze tot in detail weten hoe jij dan je keuzes maakt, welke consequenties die keuzes hebben, hoe jij je daarbij voelt, enz. om te begrijpen dat je die beperking hebt. Net zo goed als dat ik ook kan begrijpen dat iemand in een rolstoel een beperkte bewegingsvrijheid en mobiliteit heeft, zonder dat ik daarvoor eerst een week zelf in een rolstoel hoef te gaan zitten.
[...]
Blijkbaar begrijp je het niet zo goed als je zelf denkt, want het gaat niet om energieverdeling over een dag. Het gaat om energieverdeling over een dag, in combinatie met energieverdeling over de week en de maand. Met daarin keuzes die misschien wel meer energie kosten, maar die je wel kunt maken mits je de dagen eromheen keuzes maakt waarbij je verhoudingsgewijs meer rust neemt.
En je wilt niet weten hoe vaak ik de vraag van intelligente mensen krijg op welk momenten van de dag ik dan vermoeid ben en of ik dit-of-dat nog kan. Als het zo simpel was, dan zou ik zulke vragen niet krijgen. Blijkbaar is het wél ingewikkeld om te begrijpen hoe zoiets ongrijpbaars als "energie" verdeeld moet worden. Terwijl het met lepels (of wasknijpers of euro's of verzin iets concreets) opeens een stuk beter te begrijpen is.
Iedereen snapt dat je om op vakantie te moeten wekenlang geld moet sparen, terwijl mensen het een stuk minder blijken te begrijpen dat een uurtje museumbezoek met mijn kind best kan, maar dat ik dan de dagen eromheen wel in mijn bed moet blijven liggen en dus óók geen eten kan koken en in extreme gevallen dus óók mijn tanden niet kan poetsen. Maar dan ben ik wel mooi een uurtje naar het museum geweest met mijn kind en dat is me die dagen (of weken) sparen meer dan waard.
Het klinkt zo simpel, dat begrijpen van die energieverdeling, maar zelfs uit je antwoord lees ik dat je het niet voldoende begrijpt. Anders had je het niet over energieverdeling over de dag gehad. Het werkt niet per dag immers.
De mensen die jou kennen, snappen heus wel dat je beperkt bent in je energiehoeveelheid. Maar je kunt niet van die mensen verwachten dat ze exact weten hoevéél energie je dan hebt en of je toevallig een wat betere of wat slechtere dag hebt. Ze snappen wél dat jij minder kunt, en ze snappen ook dat je keuzes moet maken, maar ze kunnen natuurlijk niet ruiken of jij vandaag totaal kapot bent (omdat je gisteren met je kind naar het museum bent geweest), of dat je nog genoeg "lepels" over hebt om even een uurtje koffie te drinken. Mensen zijn meestal wel begripvol, maar niet helderziend.
Dat mensen begrijpen dat jij minder energie tot je beschikking hebt en daardoor beperkt bent in je mogelijkheden, lijkt me voldoende. Het is echt niet nodig dat ze tot in detail weten hoe jij dan je keuzes maakt, welke consequenties die keuzes hebben, hoe jij je daarbij voelt, enz. om te begrijpen dat je die beperking hebt. Net zo goed als dat ik ook kan begrijpen dat iemand in een rolstoel een beperkte bewegingsvrijheid en mobiliteit heeft, zonder dat ik daarvoor eerst een week zelf in een rolstoel hoef te gaan zitten.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
woensdag 3 april 2013 om 14:47
quote:NYC schreef op 03 april 2013 @ 14:45:
Ja, ik heb het verhaal gelezen. Maar ik vraag me af waarom er een metafoor gebruikt moet worden. Ik ben opgegegroeid met een moeder die MS heeft, dus ik weet dat ALLES energie kost, van een brief gaan posten op de brievenbus die 500 meter verder staat, tot huishoudelijke dingen, een telefoongesprek, tot verjaardagen en uitstapjes.
Mijn ervaring is dat mensen dit ófwel snappen, óf denken dat je je niet aan moet stellen, je er over heen moet zetten, iets voor een keertje wel kan of dat je rusten (mijn moeder heeft haar hele leven al middagrust moeten nemen) toch best voor een keertje kunt overslaan.
Maar ik geloof dus niet dat iedereen ineens het licht ziet als je zegt: "Mijn energie is te vergelijken met een lepel."
Mensen die het probleem niet begrijpen zullen namelijk nooit snappen dat iets "eenvoudigs" als een telefoongesprek of brief posten óók een lepel kost.Maar voor sommige mensen is dit juist wél duidelijker. Zoals iedereen anders leert, zo hebben ook diverse mensen baat bij diverse vormen van uitleg.
Ja, ik heb het verhaal gelezen. Maar ik vraag me af waarom er een metafoor gebruikt moet worden. Ik ben opgegegroeid met een moeder die MS heeft, dus ik weet dat ALLES energie kost, van een brief gaan posten op de brievenbus die 500 meter verder staat, tot huishoudelijke dingen, een telefoongesprek, tot verjaardagen en uitstapjes.
Mijn ervaring is dat mensen dit ófwel snappen, óf denken dat je je niet aan moet stellen, je er over heen moet zetten, iets voor een keertje wel kan of dat je rusten (mijn moeder heeft haar hele leven al middagrust moeten nemen) toch best voor een keertje kunt overslaan.
Maar ik geloof dus niet dat iedereen ineens het licht ziet als je zegt: "Mijn energie is te vergelijken met een lepel."
Mensen die het probleem niet begrijpen zullen namelijk nooit snappen dat iets "eenvoudigs" als een telefoongesprek of brief posten óók een lepel kost.Maar voor sommige mensen is dit juist wél duidelijker. Zoals iedereen anders leert, zo hebben ook diverse mensen baat bij diverse vormen van uitleg.
Later is nu
woensdag 3 april 2013 om 14:50
quote:Beeldig schreef op 03 april 2013 @ 14:40:
[...]
"Iets ondernemen", ook al zo vaag. Had jij uit jezelf bedacht dat je wassen, je aankleden, je tanden poetsen en koffie voor jezelf zetten ook valt onder "iets ondernemen"?
Mijn ervaring is dat veruit de meeste mensen dat niet bedenken. Dat vind ik zo goed aan de tekst uit de OP, dat je je opeens bewust wordt van het feit dat álles wat je doet inspanning is. Niet alleen dat uitje buiten de deur, maar ook alle stappen die nodig zijn om überhaupt zo ver te komen dat je de deur uit kúnt.
Als ik zeg dat ik niet elke dag douche, vindt iedereen me een luie viespeuk. Als ik uitleg dat ik moet kiezen tussen douchen en ontbijt voor mezelf maken, of tussen douchen en mijn kind van school halen, dan snapt iedereen het dat douchen helemaal niet zo belangrijk is in mijn leven en dat me dat geen luie viespeuk maakt.
Dit dus.
Een paar maanden geleden gold dit voor mij ook, en omdat ik eruit zie als Hollands welvaren, snappen mensen het gewoon niet.
Gelukkig heb ik ondertussen weer wat meer lepels, maar er moeten er nog heel wat bij.
[...]
"Iets ondernemen", ook al zo vaag. Had jij uit jezelf bedacht dat je wassen, je aankleden, je tanden poetsen en koffie voor jezelf zetten ook valt onder "iets ondernemen"?
Mijn ervaring is dat veruit de meeste mensen dat niet bedenken. Dat vind ik zo goed aan de tekst uit de OP, dat je je opeens bewust wordt van het feit dat álles wat je doet inspanning is. Niet alleen dat uitje buiten de deur, maar ook alle stappen die nodig zijn om überhaupt zo ver te komen dat je de deur uit kúnt.
Als ik zeg dat ik niet elke dag douche, vindt iedereen me een luie viespeuk. Als ik uitleg dat ik moet kiezen tussen douchen en ontbijt voor mezelf maken, of tussen douchen en mijn kind van school halen, dan snapt iedereen het dat douchen helemaal niet zo belangrijk is in mijn leven en dat me dat geen luie viespeuk maakt.
Dit dus.
Een paar maanden geleden gold dit voor mij ook, en omdat ik eruit zie als Hollands welvaren, snappen mensen het gewoon niet.
Gelukkig heb ik ondertussen weer wat meer lepels, maar er moeten er nog heel wat bij.
woensdag 3 april 2013 om 14:50
Ik probeer het altijd uit te leggen met punten. Ik kan zoveel punten besteden per dag, meer niet. Ga ik er overheen kost me dat hele dagen dat ik niets kan en dat is met een kind niet handig. Een wachttijd bij de dokter o.i.d. met van die voor mij slecht zittende houten stoelen kost me meer punten dan zitten op een goede stoel bv. Een verjaardag met veel staan kost me véél meer punten dan eentje waar je rustig kunt zitten. Lullig voor degene met veel familie maar ik ga mijn kind (en mijzelf dus) niet tekort doen omdat diegene zo graag wil dat ik kom. Als ze dat niet begrijpen is dat jammer maar helaas. Het kost me al moeite genoeg om te accepteren dat ik bepaalde dingen niet kan of dat het me veel punten kost. Keuzes maken is dan moeilijk maar omgaan met mensen die het niet (willen?) snappen is nog veel zwaarder.
woensdag 3 april 2013 om 14:50
quote:pejeka schreef op 03 april 2013 @ 14:46:
Dat mensen begrijpen dat jij minder energie tot je beschikking hebt en daardoor beperkt bent in je mogelijkheden, lijkt me voldoende. Het is echt niet nodig dat ze tot in detail weten hoe jij dan je keuzes maakt, welke consequenties die keuzes hebben, hoe jij je daarbij voelt, enz. om te begrijpen dat je die beperking hebt. Net zo goed als dat ik ook kan begrijpen dat iemand in een rolstoel een beperkte bewegingsvrijheid en mobiliteit heeft, zonder dat ik daarvoor eerst een week zelf in een rolstoel hoef te gaan zitten.Op dat niveau leg ik mezelf ook echt niet uit hoor, maak je geen zorgen (kan mijn energie wel beter besteden! ). Maar dat neemt niet weg dat mensen soms wel vragen hebben over het hoe en wat. En dat die vragen beter te beantwoorden zijn met een paar concrete handvatten dan met een vaag begrip als "vermoeidheid" (wat gezonde mensen op een heel andere manier invullen dan chronisch zieke mensen).
Dat mensen begrijpen dat jij minder energie tot je beschikking hebt en daardoor beperkt bent in je mogelijkheden, lijkt me voldoende. Het is echt niet nodig dat ze tot in detail weten hoe jij dan je keuzes maakt, welke consequenties die keuzes hebben, hoe jij je daarbij voelt, enz. om te begrijpen dat je die beperking hebt. Net zo goed als dat ik ook kan begrijpen dat iemand in een rolstoel een beperkte bewegingsvrijheid en mobiliteit heeft, zonder dat ik daarvoor eerst een week zelf in een rolstoel hoef te gaan zitten.Op dat niveau leg ik mezelf ook echt niet uit hoor, maak je geen zorgen (kan mijn energie wel beter besteden! ). Maar dat neemt niet weg dat mensen soms wel vragen hebben over het hoe en wat. En dat die vragen beter te beantwoorden zijn met een paar concrete handvatten dan met een vaag begrip als "vermoeidheid" (wat gezonde mensen op een heel andere manier invullen dan chronisch zieke mensen).
woensdag 3 april 2013 om 14:52
quote:Dreamer schreef op 03 april 2013 @ 14:47:
[...]
Maar voor sommige mensen is dit juist wél duidelijker. Zoals iedereen anders leert, zo hebben ook diverse mensen baat bij diverse vormen van uitleg.
Daar heb je wel gelijk in, ik heb zelf echt helemaal niks met metaforen, dus komt een dergelijke "theorie" op mij onzinnig over. Mensen die het op deze manier wel begrijpen zullen het waarschijnlijk maar alleen tijdens de uitleg zelf begrijpen. Het is voor anderen niet voelbaar, dus je blijft de vraag houden "wanneer is die lepel dan echt op/weg, bij wat voor soort activiteit of handeling?"
Zoals ik vaak zie hoe er op mijn moeder wordt gereageerd: "Kost bezoek jou dan moeite? Maar je kunt toch gewoon blijven liggen op de bank als wij er zijn?"
Dan kun je zeggen: het kost mij 1 (of 5) lepels, of het kost mij veel energie. Maar 't probleem blijft exact hezelfde.
[...]
Maar voor sommige mensen is dit juist wél duidelijker. Zoals iedereen anders leert, zo hebben ook diverse mensen baat bij diverse vormen van uitleg.
Daar heb je wel gelijk in, ik heb zelf echt helemaal niks met metaforen, dus komt een dergelijke "theorie" op mij onzinnig over. Mensen die het op deze manier wel begrijpen zullen het waarschijnlijk maar alleen tijdens de uitleg zelf begrijpen. Het is voor anderen niet voelbaar, dus je blijft de vraag houden "wanneer is die lepel dan echt op/weg, bij wat voor soort activiteit of handeling?"
Zoals ik vaak zie hoe er op mijn moeder wordt gereageerd: "Kost bezoek jou dan moeite? Maar je kunt toch gewoon blijven liggen op de bank als wij er zijn?"
Dan kun je zeggen: het kost mij 1 (of 5) lepels, of het kost mij veel energie. Maar 't probleem blijft exact hezelfde.
woensdag 3 april 2013 om 14:54
Ik heb het lepelverhaal ooit eens gebruikt om dingen proberen uit te leggen. De eerste twee weken daarna kreeg ik heel veel begrip. Daarna waren mensen in hun reactie weer net als vele reacties hier. En over die reacties kun je je schouders ophalen, maar het zijn mensen die dichtbij je staan die het dus niet willen of kunnen begrijpen en waaraan je het zo graag wilt uitleggen omdat het zo'n pijn doet dat ze jou en je 'ziekzijn' niet serieus nemen.
Pas na verloop van tijd haal je je schouders over die mensen op en besef je dat je wereld steeds kleiner is geworden en dat je dankbaar bent voor de mensen die het misschien ook niet begrijpen, maar in elk geval wel hun best doen om rekening met je te houden.
Pas na verloop van tijd haal je je schouders over die mensen op en besef je dat je wereld steeds kleiner is geworden en dat je dankbaar bent voor de mensen die het misschien ook niet begrijpen, maar in elk geval wel hun best doen om rekening met je te houden.
woensdag 3 april 2013 om 14:55
quote:NYC schreef op 03 april 2013 @ 14:45:
Ja, ik heb het verhaal gelezen. Maar ik vraag me af waarom er een metafoor gebruikt moet worden. Ik ben opgegegroeid met een moeder die MS heeft, dus ik weet dat ALLES energie kost, van een brief gaan posten op de brievenbus die 500 meter verder staat, tot huishoudelijke dingen, een telefoongesprek, tot verjaardagen en uitstapjes.
Mijn ervaring is dat mensen dit ófwel snappen, óf denken dat je je niet aan moet stellen, je er over heen moet zetten, iets voor een keertje wel kan of dat je rusten (mijn moeder heeft haar hele leven al middagrust moeten nemen) toch best voor een keertje kunt overslaan.
Maar ik geloof dus niet dat iedereen ineens het licht ziet als je zegt: "Mijn energie is te vergelijken met een lepel."
Mensen die het probleem niet begrijpen zullen namelijk nooit snappen dat iets "eenvoudigs" als een telefoongesprek of brief posten óók "een lepel" kost.
Zoals ik al schreef merk ik in het dagelijks leven dat véél meer mensen het begrijpen als ik een concreet voorwerp (lepels, punten, wasknijpers, euro's) gebruik als metafoor voor energie/vermoeidheid dan wanneer ik het bij de weinig concrete en op meerdere manieren te interpreteren begrippen "energie" en "vermoeidheid" houd.
En blijkbaar is het toch moeilijker te begrijpen zonder die concrete voorbeelden, want ik heb mensen wel degelijk het licht zien zien met deze zogenaamde "lepeltheorie". Ik pas 'm zelf al jaren toe, nog voordat ik ooit over deze theorie gehoord had (en zonder de infantiele lepels dus, want die spreken mij ook niet zo aan... ik heb het liever over punten of euro's).
Ja, ik heb het verhaal gelezen. Maar ik vraag me af waarom er een metafoor gebruikt moet worden. Ik ben opgegegroeid met een moeder die MS heeft, dus ik weet dat ALLES energie kost, van een brief gaan posten op de brievenbus die 500 meter verder staat, tot huishoudelijke dingen, een telefoongesprek, tot verjaardagen en uitstapjes.
Mijn ervaring is dat mensen dit ófwel snappen, óf denken dat je je niet aan moet stellen, je er over heen moet zetten, iets voor een keertje wel kan of dat je rusten (mijn moeder heeft haar hele leven al middagrust moeten nemen) toch best voor een keertje kunt overslaan.
Maar ik geloof dus niet dat iedereen ineens het licht ziet als je zegt: "Mijn energie is te vergelijken met een lepel."
Mensen die het probleem niet begrijpen zullen namelijk nooit snappen dat iets "eenvoudigs" als een telefoongesprek of brief posten óók "een lepel" kost.
Zoals ik al schreef merk ik in het dagelijks leven dat véél meer mensen het begrijpen als ik een concreet voorwerp (lepels, punten, wasknijpers, euro's) gebruik als metafoor voor energie/vermoeidheid dan wanneer ik het bij de weinig concrete en op meerdere manieren te interpreteren begrippen "energie" en "vermoeidheid" houd.
En blijkbaar is het toch moeilijker te begrijpen zonder die concrete voorbeelden, want ik heb mensen wel degelijk het licht zien zien met deze zogenaamde "lepeltheorie". Ik pas 'm zelf al jaren toe, nog voordat ik ooit over deze theorie gehoord had (en zonder de infantiele lepels dus, want die spreken mij ook niet zo aan... ik heb het liever over punten of euro's).
woensdag 3 april 2013 om 14:58
Ik ben denk ik heel infantiel en zwakbegaafd dat ik door dit verhaal zelfs mezelf weer een beetje beter ging begrijpen.
Nee ik ga niet mijn vrienden in de snackbar een hand met lepels geven.... maar deze metafoor helpt mij wel de dingen weer wat duidelijker te zien.
Alleen ben ik vooral geinteresseerd in de vraag: Waar scoor ik zoveel mogelijk lepels?
Koninginnedagmarkt maar eens proberen.
Nee ik ga niet mijn vrienden in de snackbar een hand met lepels geven.... maar deze metafoor helpt mij wel de dingen weer wat duidelijker te zien.
Alleen ben ik vooral geinteresseerd in de vraag: Waar scoor ik zoveel mogelijk lepels?
Koninginnedagmarkt maar eens proberen.
woensdag 3 april 2013 om 15:15
quote:Moonlight82 schreef op 03 april 2013 @ 14:58:
Ik ben denk ik heel infantiel en zwakbegaafd dat ik door dit verhaal zelfs mezelf weer een beetje beter ging begrijpen.
Tuurlijk niet. Hetzelfde verhaal, maar dan in punten, wordt bijvoorbeeld ook bij revalidatietrajecten gebruikt, juist omdat het zo moeilijk is om te begrijpen aan de hand van "energie" en "vermoeidheid". Dus laat je niks aanpraten hier, het is een prima theorie en als je lepels te infantiel vind, dan vervang je dat gewoon voor voorwerpen die jou meer aanspreken.
Ik ben denk ik heel infantiel en zwakbegaafd dat ik door dit verhaal zelfs mezelf weer een beetje beter ging begrijpen.
Tuurlijk niet. Hetzelfde verhaal, maar dan in punten, wordt bijvoorbeeld ook bij revalidatietrajecten gebruikt, juist omdat het zo moeilijk is om te begrijpen aan de hand van "energie" en "vermoeidheid". Dus laat je niks aanpraten hier, het is een prima theorie en als je lepels te infantiel vind, dan vervang je dat gewoon voor voorwerpen die jou meer aanspreken.
woensdag 3 april 2013 om 15:15
TO: als dit voor jou voldoet om goed met je energie om te gaan is het toch prima? Veel mensen kunnen er echter sceptisch naar kijken omdat er geen wetenschappelijke onderbouwing bij wordt geleverd, dus zal het wel bullshit zijn . . . .
Ik heb zelf ook zo'n energieprobleem maar nooit behoefte gehad aan een "lepeltjes-theorie" , het is een kwestie van goed plannen.
En ja, 's morgens heb ik de meeste energie maar er moet 's middags ook wel eens iets gebeuren. Dan is het zaak om je 's morgens koest te houden. Wat ook wel wil helpen is je pijnmedicatie zorgvuldig te plannen, zo lijk het alsof je veel meer kunt dan dat er feitelijk in je zit. Op het actie-moment lijkt het goed maar wat mensen daarna niet zien is je herstel, wat veel langer duurt dan gewoonlijk.
Als mensen weinig begrip voor mijn mogelijkheden hebben vraag ik altijd of ze een dagje willen ruilen. Dan is het snel over met het gezeur!
Ik heb zelf ook zo'n energieprobleem maar nooit behoefte gehad aan een "lepeltjes-theorie" , het is een kwestie van goed plannen.
En ja, 's morgens heb ik de meeste energie maar er moet 's middags ook wel eens iets gebeuren. Dan is het zaak om je 's morgens koest te houden. Wat ook wel wil helpen is je pijnmedicatie zorgvuldig te plannen, zo lijk het alsof je veel meer kunt dan dat er feitelijk in je zit. Op het actie-moment lijkt het goed maar wat mensen daarna niet zien is je herstel, wat veel langer duurt dan gewoonlijk.
Als mensen weinig begrip voor mijn mogelijkheden hebben vraag ik altijd of ze een dagje willen ruilen. Dan is het snel over met het gezeur!
woensdag 3 april 2013 om 15:19
Beeldig, het was zelfspot. Maar ik had er echt iets aan om me weer eens te beseffen dat ook dingen als douchen, ergens heen fietsen etc energie kosten. Ook al zou ik willen dat het vanzelf ging allemaal.
En ik herken ook het onbegrip van mensen bij wie dingen wel een stuk makkelijker gaan.
Het is hartstikke mooi dat mensen die hier reageren het kennelijk allemaal al wisten... maar dat geldt helaas niet voor iedereen.
En ik herken ook het onbegrip van mensen bij wie dingen wel een stuk makkelijker gaan.
Het is hartstikke mooi dat mensen die hier reageren het kennelijk allemaal al wisten... maar dat geldt helaas niet voor iedereen.
woensdag 3 april 2013 om 15:22
Het verhaal is oorspronkelijk geschreven door iemand in Zuid Amerika(??) die lupus heeft, namelijk Christine Miserandino. Het verhaal is door velen vrij vertaald naar eigen situaties en dat zoveel mensen dat doet, bewijst wel dat er dus ergens behoefte aan is om op een simpele manier uit te leggen hoe je leven met pijn en/of vermoeidheidsklachten eruit ziet.
Als je zelf in staat bent om het zonder zo'n verhaal te kunnen, petje af. Als je het wel prettig vindt om door een verhaal jouw verhaal duidelijk te kunnen maken is dat ook goed. Ieder mens is in zekere mate op zoek naar begrip en respect, daar zijn vele wegen voor te bewandelen, het gebruik van dit verhaal is er eentje.
Als je zelf in staat bent om het zonder zo'n verhaal te kunnen, petje af. Als je het wel prettig vindt om door een verhaal jouw verhaal duidelijk te kunnen maken is dat ook goed. Ieder mens is in zekere mate op zoek naar begrip en respect, daar zijn vele wegen voor te bewandelen, het gebruik van dit verhaal is er eentje.
woensdag 3 april 2013 om 15:23
Dat dacht (hoopte) ik al, Moonlight, maar desalniettemin zijn opmerkingen over "intellectueel genoeg zijn om dit zonder zo'n theorie te snappen" ronduit beledigend voor mensen die zo'n theorie wel nodig hebben voor zelfinzicht of ziekte-inzicht.
En dat deze theorie (of een variant erop, of andersom, de theorie waar deze lepeltheorie een variant op is) gebruikt wordt voor ziekte-inzicht, is een feit. Met zo'n opmerking wordt de hele groep mensen die er zelf last van heeft en die zo'n theorie nodig heeft om hun leven weer op te bouwen, doodleuk bestempeld als "dom". Jouw opmerking was een mooie kapstok om daar mijn frustratie daarover aan op te hangen.
En dat deze theorie (of een variant erop, of andersom, de theorie waar deze lepeltheorie een variant op is) gebruikt wordt voor ziekte-inzicht, is een feit. Met zo'n opmerking wordt de hele groep mensen die er zelf last van heeft en die zo'n theorie nodig heeft om hun leven weer op te bouwen, doodleuk bestempeld als "dom". Jouw opmerking was een mooie kapstok om daar mijn frustratie daarover aan op te hangen.
