Gezondheid
alle pijlers
Dementerende ouder
dinsdag 4 juni 2019 09:24
Dag allemaal,
Ik schrijf al vele jaren (zeker acht jaar) op het forum, maar maak nu een nieuwe Nick aan voor dit specifieke onderwerp, omdat dit verhaal me in combinatie met al het andere dat ik hier schrijf wel behoorlijk herkenbaar maakt en ik vind juist de anonimiteit hier erg prettig.
Mijn verhaal is het volgende:
Ik heb een dementerende moeder die er alleen voorstaat, geen partner. Wij, ik en sibs, zijn er wel voor haar. Ook heeft ze een redelijk grote familie. Helaas zijn de verhoudingen niet helemaal soepel en is ook niet iedereen het eens met de diagnose en behandeling. Dat laatste is zeer frustrerend. Ik heb hierdoor ook al eens conflicten gehad met ooms en tantes die vinden dat wij niet goed voor onze moeder zorgen.
Ik heb het daar moeilijk mee, niet in de laatste plaats omdat ik mijn moeder als steun en toeverlaat al kwijt ben. Wij hebben jonge kinderen en ik kan mijn moeder bijvoorbeeld niet meer laten oppassen of om advies vragen.
Ik wil hier graag van me afschrijven. Mocht er al een dergelijk topic zijn, dan sluit ik me graag aan. Alleen ik kon het niet vinden.
Ik hoor graag van jullie, dank!
Ik schrijf al vele jaren (zeker acht jaar) op het forum, maar maak nu een nieuwe Nick aan voor dit specifieke onderwerp, omdat dit verhaal me in combinatie met al het andere dat ik hier schrijf wel behoorlijk herkenbaar maakt en ik vind juist de anonimiteit hier erg prettig.
Mijn verhaal is het volgende:
Ik heb een dementerende moeder die er alleen voorstaat, geen partner. Wij, ik en sibs, zijn er wel voor haar. Ook heeft ze een redelijk grote familie. Helaas zijn de verhoudingen niet helemaal soepel en is ook niet iedereen het eens met de diagnose en behandeling. Dat laatste is zeer frustrerend. Ik heb hierdoor ook al eens conflicten gehad met ooms en tantes die vinden dat wij niet goed voor onze moeder zorgen.
Ik heb het daar moeilijk mee, niet in de laatste plaats omdat ik mijn moeder als steun en toeverlaat al kwijt ben. Wij hebben jonge kinderen en ik kan mijn moeder bijvoorbeeld niet meer laten oppassen of om advies vragen.
Ik wil hier graag van me afschrijven. Mocht er al een dergelijk topic zijn, dan sluit ik me graag aan. Alleen ik kon het niet vinden.
Ik hoor graag van jullie, dank!
anoniem_64a4a4726d758 wijzigde dit bericht op 04-06-2019 09:34
Reden: Kleine aanpassing
Reden: Kleine aanpassing
0.58% gewijzigd
woensdag 18 maart 2020 16:30
Hoi hoi,
Mijn moeder is ook altijd erg corrigerend Juultje. Het brengt een hoop frustratie bij mijn vader en dat is lastig. Zolang we het over het hier en nu hebben, wat de kinderen doen enz is het best gezellig. Maar mijn moeder heeft heel erg de neiging om te reageren op alles wat hij zegt. En dan tegen mij te reageren van hij weet het niet meer enz. Het is een heel vervelende situatie.
Afgelopen zondag ben ik jammer genoeg niet geweest. Er waren toen al bezoekers beperkingen. En nu mag er helemaal niemand meer komen.
Mijn moeder laat ook duidelijk weten als ze op bezoek geweest was en het niet leuk was. Door de gebrekkige communicatie weet ik niet hoe vaak ze erheen gaat. Soms vraag ik om hoe het gegaan is. Dan zegt ze bijvoorbeeld dat hij onrustig was en steeds aangaf dat hij naar huis wilde. Snap dat dat vervelend is, maar dan trekt ze zich een beetje de slachtofferrol aan. En dat valt bij mij moeilijk.
Ik hoop, ook al betwijfel ik het, dat alle beperkingen snel voorbij zijn. Zo vervelend voor alle oudere dat er nu weinig mogelijkheden zijn voor activiteiten enz.
Mijn moeder is ook altijd erg corrigerend Juultje. Het brengt een hoop frustratie bij mijn vader en dat is lastig. Zolang we het over het hier en nu hebben, wat de kinderen doen enz is het best gezellig. Maar mijn moeder heeft heel erg de neiging om te reageren op alles wat hij zegt. En dan tegen mij te reageren van hij weet het niet meer enz. Het is een heel vervelende situatie.
Afgelopen zondag ben ik jammer genoeg niet geweest. Er waren toen al bezoekers beperkingen. En nu mag er helemaal niemand meer komen.
Mijn moeder laat ook duidelijk weten als ze op bezoek geweest was en het niet leuk was. Door de gebrekkige communicatie weet ik niet hoe vaak ze erheen gaat. Soms vraag ik om hoe het gegaan is. Dan zegt ze bijvoorbeeld dat hij onrustig was en steeds aangaf dat hij naar huis wilde. Snap dat dat vervelend is, maar dan trekt ze zich een beetje de slachtofferrol aan. En dat valt bij mij moeilijk.
Ik hoop, ook al betwijfel ik het, dat alle beperkingen snel voorbij zijn. Zo vervelend voor alle oudere dat er nu weinig mogelijkheden zijn voor activiteiten enz.
zaterdag 21 maart 2020 13:23
Ik heb vrijdag met mijn kinderen samen via Facetime gebeld met mijn ouders, dat was erg leuk om te doen. Ze hadden mijn jongste al 2 maanden niet gezien, mijn oudste zondag nog toen ik daar met haar was. Ik denk dat we dit elke vrijdag maar gaan doen, dan zien ze elkaar tenminste regelmatig, tussendoor bel of Facetime ik dan ook nog met hen. Ik heb meteen een paar leuke foto's van hen kunnen maken via Facetime. Mijn moeder vertelde dat een paar buren hulp hebben aangeboden voor boodschappen etc als dat nodig is. Een van hen kwam ook met een mooie bos bloemen aan de deur. Fijn dat er op hen gelet wordt, ze weten dat mijn broer en ik verder weg wonen. Ik heb hen nog wel op het hard gedrukt om hun handen goed te wassen als ze boodschappen hebben gedaan of bv bij de apotheek zijn geweest, dat deden ze niet...
Wat rot dat je zo'n slechte communicatie hebt met je moeder, Lellebel. Kun je op een andere manier contact hebben met je vader nu er niemand meer heen mag?
Wat rot dat je zo'n slechte communicatie hebt met je moeder, Lellebel. Kun je op een andere manier contact hebben met je vader nu er niemand meer heen mag?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zaterdag 21 maart 2020 22:49
Ik heb even gekeken, er zitten er wel een paar bij die geschikt zouden zijn voor mijn kinderen, hoewel ze het wel redelijk begrijpen. Ze zijn niet heel klein meer. 'Kapsalon Romy' is vorig jaar verfilmd, nog niet gezien, eens zien of die ergens te vinden is.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
dinsdag 24 maart 2020 20:12
Als je KPN hebt kun je m iig kijken via het ‘on demand’ menu.
Mijn kindjes zijn nog te klein voor kapsalon Romy, anders was het wel mooi geweest om die te kijken.
Waar kun je die boekjes vinden Nlies? Via Alzheimer Nederland? Heb je misschien een link? Ik reageer later weer.
dinsdag 24 maart 2020 20:28
ja gewoon www.alzheimer-nederland.nlIlaria_Viva schreef: ↑24-03-2020 20:12Als je KPN hebt kun je m iig kijken via het ‘on demand’ menu.
Mijn kindjes zijn nog te klein voor kapsalon Romy, anders was het wel mooi geweest om die te kijken.
Waar kun je die boekjes vinden Nlies? Via Alzheimer Nederland? Heb je misschien een link? Ik reageer later weer.
Waarschijnlijk ook via de cafés maar die zijn nu ook dicht natuurlijk.
Die cafés hebben vaak ook interessante onderwerpen zoals herkennen en omgaan met alzheimer, maar ook over geldkwesties of een verplegende of arts komt praten.
Het ene onderwerp heb je op een bepaald moment meer aan dan aan het andere.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 26 maart 2020 20:48
Even afwachten wanneer de cafés weer op gang komen.
Hoe gaat het bij jullie trouwens met de thuiszorg? Ik merk dat er best vaak wisselingen zijn en dat mijn moeder daarvan in de war raakt. Hoe is dat bij jullie ouders? En nu met Corona vind ik het al helemaal niet fijn al die verschillende mensen over de vloer.
Hoe gaat het bij jullie trouwens met de thuiszorg? Ik merk dat er best vaak wisselingen zijn en dat mijn moeder daarvan in de war raakt. Hoe is dat bij jullie ouders? En nu met Corona vind ik het al helemaal niet fijn al die verschillende mensen over de vloer.
donderdag 2 april 2020 00:20
Wij, ik en mijn sibs, merken dat mijn moeder achteruit gaat nu![😢]()
![😢]()
Tot een paar weken terug had ze op drie dagen standaard een vorm van dagbesteding. Zowel via de officiële kanalen als via ons. Nu heeft de oudste van ons bepaald dat alleen dat gezin nu voor mijn moeder mag zorgen, op zich helemaal in lijn met Corona ed en vanuit dat oogpunt ben ik het er ook volledig mee eens, alleen de isolatie doet mijn moeder geen goed. Dat merkt ook mijn oudste sib. Mijn moeder vergeet nu nog meer en vraagt zelfs of ze weer naar huis mocht. Bij navraag bleek dat ze het huis bedoelde wAar ze zelf is opgegroeid. Zo pijnlijk en verdrietig.
Hoe is het met jullie allemaal? Levert de huidige situatie ook meer stress op bij jullie?
Tot een paar weken terug had ze op drie dagen standaard een vorm van dagbesteding. Zowel via de officiële kanalen als via ons. Nu heeft de oudste van ons bepaald dat alleen dat gezin nu voor mijn moeder mag zorgen, op zich helemaal in lijn met Corona ed en vanuit dat oogpunt ben ik het er ook volledig mee eens, alleen de isolatie doet mijn moeder geen goed. Dat merkt ook mijn oudste sib. Mijn moeder vergeet nu nog meer en vraagt zelfs of ze weer naar huis mocht. Bij navraag bleek dat ze het huis bedoelde wAar ze zelf is opgegroeid. Zo pijnlijk en verdrietig.
Hoe is het met jullie allemaal? Levert de huidige situatie ook meer stress op bij jullie?
vrijdag 3 april 2020 21:14
Hey, hier gaat het ook niet goed.
Er mag geen bezoek meer komen, logisch, maar daardoor is hij meer in de war.
Zijn indicatie moet omhoog, denk dat je het zo zegt? Zijn gedrag is niet positief.
Erg lastig weer. Hij zal dus meer begeleiding nodig hebben.
Al die veranderingen nu zijn niet goed voor ze. Niemand die er iets aan kan doen maar we hebben er jammer genoeg wel allemaal mee te maken.
Er mag geen bezoek meer komen, logisch, maar daardoor is hij meer in de war.
Zijn indicatie moet omhoog, denk dat je het zo zegt? Zijn gedrag is niet positief.
Erg lastig weer. Hij zal dus meer begeleiding nodig hebben.
Al die veranderingen nu zijn niet goed voor ze. Niemand die er iets aan kan doen maar we hebben er jammer genoeg wel allemaal mee te maken.
zaterdag 4 april 2020 18:57
Dat is het Lellebel, ze krijgen het hoe dan ook mee. Wij hebben eerder al gezien wat spanningen voor verslechtering met zich brengt. Mijn moeder gaat nu echt zwaar aftakelen, zo naar om te zien. Ze verzorgt zichzelf steeds slechter en heeft steeds meer hulp nodig. We vragen ons serieus af hoe lang ze nu nog op zichzelf kan wonen, heel verdrietig dit allemaal!!
En een heel rot bijeffect van de Coronacrisis![😔]()
En een heel rot bijeffect van de Coronacrisis
maandag 27 april 2020 01:28
Ik ben me net de tering geschrokken! De telefoon van mijn man ging over dus ik dacht dat er iets met zijn ouders was, maar nu lijkt mijn moeder hem te bellen. Dit heeft ze kennelijk al vaker gedaan, ik bedoel hem bellen zonder aanleiding. Maar nu doet ze dat dus ook midden in de nacht. Het voelt helemaal niet fijn, vooral niet omdat mijn moeder alleen is.
Ik zit nu echt rechtop in bed. Mijn moeder is onbereikbaar. Ze heeft de telefoon niet goed terug gezet waardoor ze nu ‘in gesprek’ is en haar mobiele telefoon staat uit (waarsch batterij leeg, ze kan nauwelijks meer omgaan met haar iPhone). Dus ik kan haar niet spreken om te vragen wat er aan de hand is.
Wat zouden jullie doen?
Ik zit nu echt rechtop in bed. Mijn moeder is onbereikbaar. Ze heeft de telefoon niet goed terug gezet waardoor ze nu ‘in gesprek’ is en haar mobiele telefoon staat uit (waarsch batterij leeg, ze kan nauwelijks meer omgaan met haar iPhone). Dus ik kan haar niet spreken om te vragen wat er aan de hand is.
Wat zouden jullie doen?
maandag 27 april 2020 19:52
Ik heb contact gehad met mijn sib die dichterbij woont. Aan onze casemanager hebben we niets!! Zij heeft aan de wijkverpleging gezegd dat ze niet langs hoeven te komen terwijl we op hadden gedragen de zorg op te voeren. De manager van de thuiszorgorganisatie die mijn moeder onder haar verantwoordelijkheid had, werd vervolgens boos op mij omdat we zo vaak van wensen zouden wisselen de afgelopen tijd. Maar we hadden maar één keer gesproken over het opschalen van de zorg.
Van een van mijn andere sibs kreeg ik vervolgens te horen dat zij al regelmatig was gebeld door verschillende organisaties met de vraag: ‘mevrouw Flipsen is toch uw moeder?’ ‘Uhm nee, mijn moeder is mevrouw Jansen’ of ‘Over dat onze vader zijn heup gebroken zou hebben’ etc etc.
Die vrouw is een totaal warhoofd!! Af en toe denken we dat ze zelf dement is
. We hebben echt behoefte aan iemand die ons écht kan omdersteunen, maar tot nu toe is die er niet helaas.
We gaan ook maar met de huisarts bellen en we hebben KPN Vitaal Thuis aangevraagd om mijn moeder ook van een afstand te kunnen monitoren. Dan komt het niet steeds op een persoon, die vervolgens overbelast raakt, juist nu, met baan, peuter en weer een kleuter thuis...
dinsdag 28 april 2020 09:42
Wat balen van jullie case manager zeg, daar heb je niet veel aan nee. Kun je daar niets mee? Aangeven bij een leidinggevende dat het niet werkt of dat er geen klik is en vragen of er iemand anders is?
Met je moeder was alles wel goed, ondanks dat ze dus ‘s nachts gebeld had naar je man?
Met je moeder was alles wel goed, ondanks dat ze dus ‘s nachts gebeld had naar je man?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
zaterdag 6 juni 2020 22:04
Hi Juultje!Juultje schreef: ↑28-04-2020 09:42Wat balen van jullie case manager zeg, daar heb je niet veel aan nee. Kun je daar niets mee? Aangeven bij een leidinggevende dat het niet werkt of dat er geen klik is en vragen of er iemand anders is?
Met je moeder was alles wel goed, ondanks dat ze dus ‘s nachts gebeld had naar je man?
Sorry, ik heb het de afgelopen maand best druk gehad omdat wij nu ook hebben gezorgd voor mijn moeder. Ze kan vanaf komende week weer naar de dagbesteding. Dus tot nu toe moesten wij sibs haar opvangen in deze tijd.
Daardoor nauwelijks tijd gehad voor het forum.
Met mijn moeder gaat gelukkig alles redelijk ok. We merken dat ze nog steeds achteruit gaat (logisch gezien het ziektebeeld), maar gelukkig niet zo heftig als aan het begin van Corona.
En die casemanager, ja die willen we eigenlijk gewoon kwijt. De klik is er idd daardoor ook niet echt. Ze is weliswaar heel lief e vriendelijk, maar daar hebben we niets aan! We willen iemand met daadkracht.
Wat ik me verder nog afvroeg, werd/wordt bij jullie naaste met enige regelmaat getest hoe het zit met de hersenfunctie en het geheugen? Ik ben benieuwd
zaterdag 6 juni 2020 22:13
Volgens mij is mijn moeder alleen getest toen ze opgenomen was in het verpleeghuis.
En verder heeft het niet zoveel zin, je weet dat het geheugen achteruit gaat, en dan gaan testen brengt vaak alleen verwarring.
Een vriend van me, met een moeder met dementie zei af en toe heel trots dat ze dat en dat nog wist want dat had hij getest. Maar wat ze een uur daarvoor gegeten had.. geen idee.
Testen is pesten, wordt gezegd, want dementerenden kunnen daar onzeker van worden, er wordt iets gevraagd en ze weten het niet
En verder heeft het niet zoveel zin, je weet dat het geheugen achteruit gaat, en dan gaan testen brengt vaak alleen verwarring.
Een vriend van me, met een moeder met dementie zei af en toe heel trots dat ze dat en dat nog wist want dat had hij getest. Maar wat ze een uur daarvoor gegeten had.. geen idee.
Testen is pesten, wordt gezegd, want dementerenden kunnen daar onzeker van worden, er wordt iets gevraagd en ze weten het niet
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
zaterdag 6 juni 2020 23:34
Misschien is het voor sommige van jullie iets om https://www.hulpstudent.nl/ in te schakelen als het bij jullie ouder(s) in de buurt zit. Mijn vader had 2 wandelmaatjes die, samen, 3 keer in de week kwamen wandelen. Dan gingen ze de stad in, koffie drinken, broodje eten. Vond mijn vader altijd heel gezellig. Hij woonde op een PG afdeling maar vond het maar raar dat hij niet alleen naar buiten mocht. Hij bepaalde altijd waar ze naar toe gingen en hoe lang het duurde. We hadden 3 uur per keer staan, maar soms was hij het na een uurtje al zat, of zat lekker 3 uur op een terrasje met maatje.
"De cursus rietdekken is afgelast".
"Riet is ziek"
"Riet is ziek"
zondag 7 juni 2020 10:04
hallo
Sinds de laatste keer dat ik hier geschreven heb er ook veel veranderd. Mijn moeder is eind oktober gevallen op straat en is in een revalidatieoord beland omdat ze het lopen weer voorzichtig moest opbouwen na die val. In het revalidatie oord is duidelijk naar voren gekomen dat ze al verder heen was mentaal dan ik zelf dacht. Uiteindelijk is ze getest door een neuropsycholoog (waar ze ook absoluut niet blij mee was en het allemaal maar onzin vond) en kreeg de de diagnose vasculaire demente/alzheimer (ik wist niet dat je 2 diagnoses kon krijgen). Ze was in de tijd ook zeer boos en wantrouwend naar mij toe, was geen fijne tijd. Ze heeft er 3 maanden gezeten. Duidelijk was wel dat ze niet meer naar huis kon, was niet veilig, ik heb heel erg zitten dubben tussen wel en niet naar huis gaan. Heb er nachten van wakker gelegen
heb veel overleg gehad met de zorgverleners daar, huisarts en de neuropsycholoog en dat was wel fijn maar uiteindelijk moet de keuze bij mij liggen. Na heel veel wikken en wegen heb ik besloten dat ze niet meer naar huis kon maar ja...wat nu? Ik heb een aantal verpleeghuizen bezocht maar daar werd ik ook niet vrolijk van. Op dat moment kreeg ik van de huisarts een tip. In het dorp waar mijn moeder woont is een hele grote woning die verhuurd word aan een stichting die kleinschalig wonen heeft opgezet voor demente mensen, er is plek voor 5 demente ouderen en 24 uur zorg en begeleiding, het is een prachtige plek met een mooie grote tuin, dus ik ben er 2 x geweest om te kijken en er was op dat moment een kamer vrij dus besloten om haar daar heen te verhuizen. Het heeft even wat moeite gekost om de hele boel te verhuizen, kamer in te richten en haar te overtuigen maar ze woont er nu 4 maanden en ik heb het idee dat ze het erg naar haar zin heeft en dat geeft mij een goed gevoel. Ze weet gelukkig nog wie ik ben en als ik haar zie is ze altijd vrolijk en maakt grapjes en lijkt alle verdriet en emoties te zijn vergeten die er geweest zijn om haar daar te krijgen. Het is inderdaad erg verdrietig dat mijn moeder van vroeger er niet meer is maar ik ben blij dat ze haar laatste jaren op een mooie plek kan doorbrengen.
Sinds de laatste keer dat ik hier geschreven heb er ook veel veranderd. Mijn moeder is eind oktober gevallen op straat en is in een revalidatieoord beland omdat ze het lopen weer voorzichtig moest opbouwen na die val. In het revalidatie oord is duidelijk naar voren gekomen dat ze al verder heen was mentaal dan ik zelf dacht. Uiteindelijk is ze getest door een neuropsycholoog (waar ze ook absoluut niet blij mee was en het allemaal maar onzin vond) en kreeg de de diagnose vasculaire demente/alzheimer (ik wist niet dat je 2 diagnoses kon krijgen). Ze was in de tijd ook zeer boos en wantrouwend naar mij toe, was geen fijne tijd. Ze heeft er 3 maanden gezeten. Duidelijk was wel dat ze niet meer naar huis kon, was niet veilig, ik heb heel erg zitten dubben tussen wel en niet naar huis gaan. Heb er nachten van wakker gelegen
heb veel overleg gehad met de zorgverleners daar, huisarts en de neuropsycholoog en dat was wel fijn maar uiteindelijk moet de keuze bij mij liggen. Na heel veel wikken en wegen heb ik besloten dat ze niet meer naar huis kon maar ja...wat nu? Ik heb een aantal verpleeghuizen bezocht maar daar werd ik ook niet vrolijk van. Op dat moment kreeg ik van de huisarts een tip. In het dorp waar mijn moeder woont is een hele grote woning die verhuurd word aan een stichting die kleinschalig wonen heeft opgezet voor demente mensen, er is plek voor 5 demente ouderen en 24 uur zorg en begeleiding, het is een prachtige plek met een mooie grote tuin, dus ik ben er 2 x geweest om te kijken en er was op dat moment een kamer vrij dus besloten om haar daar heen te verhuizen. Het heeft even wat moeite gekost om de hele boel te verhuizen, kamer in te richten en haar te overtuigen maar ze woont er nu 4 maanden en ik heb het idee dat ze het erg naar haar zin heeft en dat geeft mij een goed gevoel. Ze weet gelukkig nog wie ik ben en als ik haar zie is ze altijd vrolijk en maakt grapjes en lijkt alle verdriet en emoties te zijn vergeten die er geweest zijn om haar daar te krijgen. Het is inderdaad erg verdrietig dat mijn moeder van vroeger er niet meer is maar ik ben blij dat ze haar laatste jaren op een mooie plek kan doorbrengen.
zondag 7 juni 2020 17:03
Wat klinkt dat bekend, testen is pesten.
Mijn moeder heeft allerlei fotos van vroeger en nu bij mijn vader neergelegd. Toen ik er was pakte ze het boek en vroeg aan mijn vader waar het was enz. Hij wist het niet meer te benoemen. Echt heel vervelend was dat. Je kon, tot voor de corona tijd, nog met hem kletsen over de dagelijkse dingetjes. Niet over wat hij gegeten had, maar meer over zijn kleinkinderen. Dat vond hij altijd prima. Toen mijn moeder er een keer niet bij was, was het gewoon gezellig. Het is zo jammer dat het niet lekker loopt daardoor.
Leentje_71, klinkt als een fijne plek voor je moeder. Goed dat je verder gezocht hebt omdat de andere locaties niet goed voelde. Het zijn moeilijke beslissingen kan ik me zo voorstellen.
Mijn moeder heeft allerlei fotos van vroeger en nu bij mijn vader neergelegd. Toen ik er was pakte ze het boek en vroeg aan mijn vader waar het was enz. Hij wist het niet meer te benoemen. Echt heel vervelend was dat. Je kon, tot voor de corona tijd, nog met hem kletsen over de dagelijkse dingetjes. Niet over wat hij gegeten had, maar meer over zijn kleinkinderen. Dat vond hij altijd prima. Toen mijn moeder er een keer niet bij was, was het gewoon gezellig. Het is zo jammer dat het niet lekker loopt daardoor.
Leentje_71, klinkt als een fijne plek voor je moeder. Goed dat je verder gezocht hebt omdat de andere locaties niet goed voelde. Het zijn moeilijke beslissingen kan ik me zo voorstellen.
maandag 8 juni 2020 11:49
Illaria, fijn dat het redelijk gaat met je moeder en dat ze deze week weer naar de dagbesteding gaat. Dat scheelt wel veel in de belasting voor jullie denk ik.
Mijn vader hoeft eigenlijk nooit terug voor controle voor zover ik weet om te testen hoe het gaat. De case manager houdt hier in de gaten hoe het gaat en trekt aan de bel als het nodig is. En wij merken natuurlijk ook dat hij achteruit gaat en zullen ook actie ondernemen als wij vinden dat dat moet.
Tickel, ik ga die site eens bekijken, bedankt. Ik heb daar ook wel eens aan gedacht en de case manager (CM) van mijn vader ook, maar ik betwijfel of hij er voor open zal staan eigenlijk.
Leentje, wat naar dat je moeder gevallen is en ook de periode daarna, dat ze zo boos op je was… Maar wat fijn dat ze nu een mooie plek heeft om te wonen! Het lijkt me een goede beslissing geweest om daarvoor te kiezen als ik het zo lees.
Lellebel, wat vervelend dat het niet lekker loopt bij je ouders. Testen is inderdaad niet zo belangrijk, het helpt ook niet en zorgt alleen maar voor frustratie.
Mijn vader gaat vrij snel achteruit vind ik. Afgelopen donderdag ben ik er geweest en heb mijn vader meegenomen voor thee en appelgebak, zodat mijn moeder met de CM kon praten, zonder dat mijn vader dat wist. Dat heeft ze heel fijn gevonden, maar ze is ook erg geschrokken, omdat de CM heeft gezegd dat zij denk dat mijn vader over een jaar niet meer thuis woont. Ze vindt dat hij erg snel achteruit gaat, dat vindt mijn moeder op zich ook wel, maar ze denkt blijkbaar echt nog steeds dat hij nog wel jaren thuis kan blijven wonen. Ik heb er al zo vaak achteraan gezeten dat hij ergens op een wachtlijst moet komen en ze actie moeten ondernemen, maar blijkbaar is dat nooit echt binnengekomen en is dat steeds iets geweest voor 'later'.
Toen ik donderavond thuis was, belde mijn vader omdat hij 'eens wilde horen hoe het met mij ging'. Hij wist dus al niet eens meer dat ik er die dag geweest was
Mijn vader hoeft eigenlijk nooit terug voor controle voor zover ik weet om te testen hoe het gaat. De case manager houdt hier in de gaten hoe het gaat en trekt aan de bel als het nodig is. En wij merken natuurlijk ook dat hij achteruit gaat en zullen ook actie ondernemen als wij vinden dat dat moet.
Tickel, ik ga die site eens bekijken, bedankt. Ik heb daar ook wel eens aan gedacht en de case manager (CM) van mijn vader ook, maar ik betwijfel of hij er voor open zal staan eigenlijk.
Leentje, wat naar dat je moeder gevallen is en ook de periode daarna, dat ze zo boos op je was… Maar wat fijn dat ze nu een mooie plek heeft om te wonen! Het lijkt me een goede beslissing geweest om daarvoor te kiezen als ik het zo lees.
Lellebel, wat vervelend dat het niet lekker loopt bij je ouders. Testen is inderdaad niet zo belangrijk, het helpt ook niet en zorgt alleen maar voor frustratie.
Mijn vader gaat vrij snel achteruit vind ik. Afgelopen donderdag ben ik er geweest en heb mijn vader meegenomen voor thee en appelgebak, zodat mijn moeder met de CM kon praten, zonder dat mijn vader dat wist. Dat heeft ze heel fijn gevonden, maar ze is ook erg geschrokken, omdat de CM heeft gezegd dat zij denk dat mijn vader over een jaar niet meer thuis woont. Ze vindt dat hij erg snel achteruit gaat, dat vindt mijn moeder op zich ook wel, maar ze denkt blijkbaar echt nog steeds dat hij nog wel jaren thuis kan blijven wonen. Ik heb er al zo vaak achteraan gezeten dat hij ergens op een wachtlijst moet komen en ze actie moeten ondernemen, maar blijkbaar is dat nooit echt binnengekomen en is dat steeds iets geweest voor 'later'.
Toen ik donderavond thuis was, belde mijn vader omdat hij 'eens wilde horen hoe het met mij ging'. Hij wist dus al niet eens meer dat ik er die dag geweest was
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
maandag 8 juni 2020 22:12
Als je vader nog mobiel is, dan is wandelen, om mee te beginnen, laagdrempelig. Het is fijn als de regie tijdens het wandelen bij je vader gelaten kan worden. Ik merkte bij de mijne dat hij met zijn hakken in het zand ging als je zei dat iets niet mocht, of te ver was. Het is fijn als je dan iemand hebt die het zo weet te draaien dat het zijn eigen idee is.Juultje schreef: ↑08-06-2020 11:49Illaria, fijn dat het redelijk gaat met je moeder en dat ze deze week weer naar de dagbesteding gaat. Dat scheelt wel veel in de belasting voor jullie denk ik.
Mijn vader hoeft eigenlijk nooit terug voor controle voor zover ik weet om te testen hoe het gaat. De case manager houdt hier in de gaten hoe het gaat en trekt aan de bel als het nodig is. En wij merken natuurlijk ook dat hij achteruit gaat en zullen ook actie ondernemen als wij vinden dat dat moet.
Tickel, ik ga die site eens bekijken, bedankt. Ik heb daar ook wel eens aan gedacht en de case manager (CM) van mijn vader ook, maar ik betwijfel of hij er voor open zal staan eigenlijk.
Leentje, wat naar dat je moeder gevallen is en ook de periode daarna, dat ze zo boos op je was… Maar wat fijn dat ze nu een mooie plek heeft om te wonen! Het lijkt me een goede beslissing geweest om daarvoor te kiezen als ik het zo lees.
Lellebel, wat vervelend dat het niet lekker loopt bij je ouders. Testen is inderdaad niet zo belangrijk, het helpt ook niet en zorgt alleen maar voor frustratie.
Mijn vader gaat vrij snel achteruit vind ik. Afgelopen donderdag ben ik er geweest en heb mijn vader meegenomen voor thee en appelgebak, zodat mijn moeder met de CM kon praten, zonder dat mijn vader dat wist. Dat heeft ze heel fijn gevonden, maar ze is ook erg geschrokken, omdat de CM heeft gezegd dat zij denk dat mijn vader over een jaar niet meer thuis woont. Ze vindt dat hij erg snel achteruit gaat, dat vindt mijn moeder op zich ook wel, maar ze denkt blijkbaar echt nog steeds dat hij nog wel jaren thuis kan blijven wonen. Ik heb er al zo vaak achteraan gezeten dat hij ergens op een wachtlijst moet komen en ze actie moeten ondernemen, maar blijkbaar is dat nooit echt binnengekomen en is dat steeds iets geweest voor 'later'.
Toen ik donderavond thuis was, belde mijn vader omdat hij 'eens wilde horen hoe het met mij ging'. Hij wist dus al niet eens meer dat ik er die dag geweest was
Ze doen meer dan alleen wandelen hoor. Ook gewoon gezelschap houden, puzzelen, spelletjes, computeren, sommige hebben een auto, dan kunnen er ritjes gemaakt worden. Net wat je vader leuk vindt.
Mijn vader had ook een fietsmaatje, vond ie helemaal geweldig. Weet niet of dat bij jullie in de buurt ook is? Dat gaan ze op een elektrische duofiets op pad.
"De cursus rietdekken is afgelast".
"Riet is ziek"
"Riet is ziek"
maandag 8 juni 2020 22:14
Ik deed dat al niet meer. Pakte gewoon het boek en vertelde zelf waar en wanneer het was. En dan hoorde ik heel vaak een "oh, ja!". Dat is gewoon veel leuker voor beide.Lellebel81 schreef: ↑07-06-2020 17:03Wat klinkt dat bekend, testen is pesten.
Mijn moeder heeft allerlei fotos van vroeger en nu bij mijn vader neergelegd. Toen ik er was pakte ze het boek en vroeg aan mijn vader waar het was enz. Hij wist het niet meer te benoemen. Echt heel vervelend was dat. Je kon, tot voor de corona tijd, nog met hem kletsen over de dagelijkse dingetjes. Niet over wat hij gegeten had, maar meer over zijn kleinkinderen. Dat vond hij altijd prima. Toen mijn moeder er een keer niet bij was, was het gewoon gezellig. Het is zo jammer dat het niet lekker loopt daardoor.
Leentje_71, klinkt als een fijne plek voor je moeder. Goed dat je verder gezocht hebt omdat de andere locaties niet goed voelde. Het zijn moeilijke beslissingen kan ik me zo voorstellen.
"De cursus rietdekken is afgelast".
"Riet is ziek"
"Riet is ziek"
maandag 8 juni 2020 22:17
@Juultje. Ja zorg dat hij op een wachtlijst komt. Als je dat niet doet en hij moet ineens opgenomen worden, plaatsten ze hem in het eerste het beste huis war een plekje is, en dat kan, dan net een huis zijn wat je liever niet had omdat de afstand naar het huis van je moeder lastig is of zoiets. Bij spoedopname helpt zelfs inschrijven niet altijd, maar als je nog voorbereidingstijd hebt, gebruik die
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
maandag 8 juni 2020 22:18
Mijn vader is niet zo heel erg mobiel helaas. Hij heeft in december een ruggenwervel gebroken die daardoor is ingezakt. Hij heeft nu een corset en een rollator. Met de rollator kan hij kleine stukken lopen, mijn moeder oefent met hem om steeds een beetje verder te gaan. Fietsen doet hij al tijden niet meer, hij is een paar jaar geleden omgevallen in een bocht omdat hij te weinig vaart had. Sindsdien durft hij niet meer.
Om zo foto’s te kijken is veel leuker inderdaad. Dan wordt hij niet gefrustreerd dat hij het niet meer weet en is het juist leuk als hij het zich nog wel weet te herinneren.
Om zo foto’s te kijken is veel leuker inderdaad. Dan wordt hij niet gefrustreerd dat hij het niet meer weet en is het juist leuk als hij het zich nog wel weet te herinneren.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
maandag 8 juni 2020 22:21
Dat weet ik en zeg ik al 2 jaar tegen mijn ouders. Maar dan moeten ze daar zelf ook wel actie op ondernemen, vooral mijn moeder. Ze is nu met de neus op de feiten gedrukt door de cm, dus nu komt er hopelijk wel schot in. Binnenkort ga ik ook met mijn broer om de tafel en ik heb deze week een belafspraak met de cm.nlies schreef: ↑08-06-2020 22:17@Juultje. Ja zorg dat hij op een wachtlijst komt. Als je dat niet doet en hij moet ineens opgenomen worden, plaatsten ze hem in het eerste het beste huis war een plekje is, en dat kan, dan net een huis zijn wat je liever niet had omdat de afstand naar het huis van je moeder lastig is of zoiets. Bij spoedopname helpt zelfs inschrijven niet altijd, maar als je nog voorbereidingstijd hebt, gebruik die
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
