Gezondheid alle pijlers

Dementerende ouder

04-06-2019 09:24 249 berichten
Dag allemaal,

Ik schrijf al vele jaren (zeker acht jaar) op het forum, maar maak nu een nieuwe Nick aan voor dit specifieke onderwerp, omdat dit verhaal me in combinatie met al het andere dat ik hier schrijf wel behoorlijk herkenbaar maakt en ik vind juist de anonimiteit hier erg prettig.

Mijn verhaal is het volgende:
Ik heb een dementerende moeder die er alleen voorstaat, geen partner. Wij, ik en sibs, zijn er wel voor haar. Ook heeft ze een redelijk grote familie. Helaas zijn de verhoudingen niet helemaal soepel en is ook niet iedereen het eens met de diagnose en behandeling. Dat laatste is zeer frustrerend. Ik heb hierdoor ook al eens conflicten gehad met ooms en tantes die vinden dat wij niet goed voor onze moeder zorgen.
Ik heb het daar moeilijk mee, niet in de laatste plaats omdat ik mijn moeder als steun en toeverlaat al kwijt ben. Wij hebben jonge kinderen en ik kan mijn moeder bijvoorbeeld niet meer laten oppassen of om advies vragen.

Ik wil hier graag van me afschrijven. Mocht er al een dergelijk topic zijn, dan sluit ik me graag aan. Alleen ik kon het niet vinden.

Ik hoor graag van jullie, dank!
anoniem_64a4a4726d758 wijzigde dit bericht op 04-06-2019 09:34
Reden: Kleine aanpassing
0.58% gewijzigd
Juultje, dank je wel! Wij kijken er ook naar uit. En over die dingen die je al langer geleden hebt geleerd, dat geloof ik ook! Telefoon is hier ook een ramp, autorijden had ze waarschijnlijk nog gekund, maar familieleden vonden het te gevaarlijk. Toen durfde ze niet meer en nu heeft ze al zeker twee jaar niet meer auto gereden, heel verdrietig. Ze ging vroeger elke dag met de auto naar haar werk, reed elke weg die je maar kon bedenken op vakantie met of zonder caravan, dus de kunde moet er zeker (ergens nog) zijn.
Maar nieuwe dingen zijn geen aanrader, dus ik snap je vader wel. Zodra er een andere auto is, dan wordt het voor hem heel moeilijk! Hier ook met haar mobiele telefoon... die doet het bijna niet meer, maar een nieuwe dan weten we zeker dat ze onbereikbaar gaat zijn.

Hoe was de verjaardag van je zoon? Opa ook een fijne dag gehad?

Wij zijn aan het kijken naar leuke dagbesteding. Dat is nog knap lastig voor een relatief jonge dementerende. De meesten zijn zoveel ouder en daardoor zijn veel dingen helemaal niet haar stijl. Mochten jullie tips hebben...ze zijn welkom☺️
Alle reacties Link kopieren
Verjaardag van mijn zoon was heel gezellig. We hadden bewust wat minder mensen uitgenodigd, alleen familie en geen vrienden, dan was het voor hem ook wat rustiger en overzichtelijker.

Mijn vader mag nu weer rijden, maar op 1 december verloopt zijn rijbewijs en moet hij weer een rijtest doen. Dat mag hij nog wel, hij is al medisch gekeurd, maar of dat nog lukt voor 1 december?

Lastig om een leuke dagbesteding te vinden lijkt me. Wat vindt ze leuk om te doen? Is ze creatief? Hoe oud is je moeder?

Waar ik wel benieuwd naar ben, is hoe open jullie ouders hier zelf zijn over hun dementie? Vertellen ze het aan anderen, willen ze er over praten of negeren ze het? Mijn vader is er helemaal niet open over, wil liever dat niemand het weet, omdat hij dan denkt dat anderen denken dat hij gek is. Het is ook kop in het zand steken, zo van als ik doe alsof het er niet is, valt het allemaal wel mee.

Zondag ga ik samen met mijn broer met mijn vader op stap. Mijn moeder gaat met mijn dochter en de dochter van mijn broer een middagje shoppen, gaan we iets leuks doen met hem.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Al even niet meer geschreven hier ivm kerstdrukte, griep bij het hele gezin incl onze kleine baby, dus veel zorgen! Ik merk dat ik mijn moeder op zulke momenten echt mis!!! Ze kan echt niet meer voor ons kleintje zorgen, om advies vragen lukt ook nauwelijks. Ik vind dat allemaal erg verdrietig. Over zichzelf lukt het nog wel wat zinnigs te zeggen, dus toen er recent familieconflicten ontstonden rond haar zorg, toen heeft ze daar ook wat van gezegd. Het jammere is alleen dat ze niet meer (volledig) serieus wordt genomen, terwijl ze haar gevoelens prima kan uiten.

Met de dagopvang gaat het nu wat sneller. Toen ik ze belde had ik wel het gevoel te bellen met een kinderdagverblijf qua activiteiten en natjes en droogjes, maar goed... in zekere zin verandert mijn moeder nu ook in een extra kind.

We zijn nu ook in contact gekomen met een aantal verpleegtehuizen om te kijken. Ik ben benieuwd.
Alle reacties Link kopieren
Gaat je moeder al naar een dagopvang, Ilaria? Verdrietig dat ze niet meer voor je babietje kan zorgen en advies ook niet echt meer lukt.

Mijn vader gaat ineens heel hard achteruit. Hij moest vrijdag een rijtest doen en heeft die niet gehaald. Nu appte mijn moeder vandaag dat ze zich erg zorgen maakt, hij is veel erger in de war, vertelt dingen waar ze geen touw aan vast kan knopen. Ze kan ons er ook niet over bellen, omdat hij er altijd bij zit en ze dan niet vrijuit kan praten. Mijn moeder had het nu ook over dagopvang, maar dat is al eens eerder ter sprake gekomen en toen wilde hij niet. Heel verdrietig dit.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Oh wat verdrietig Juultje! Hoe oud is je vader eigenlijk? Ik vroeg me af of hij al medicijnen kreeg. Mijn moeder krijgt nu Galantamine en voor ze dat kreeg was er ook geen touw meer aan vast te knopen als ze wat probeerde te vertellen. Nu gaat dat wel weer.
Maar ook bij mijn moeder merken we dat ze achteruit gaat, zij het langzaam, maar toch... Voorheen had ze een bepaalde opmerking die ze maar bleef herhalen, maar die maakt ze nu niet meer. Nu zit ze op zulke momenten apathisch voor zich uit te staren, dat maakt mij dan stiekem echt verdrietig.

Dagopvang is echt een lastig ding hè? Mij moeder wil er ook niet aan, dus we blijven met haar leuren, want wij vinden het wél prettig. Het geeft ons nl wel ademruimte en ook zorg wordt uit handen genomen. We weten dat ze dan echt eet en dat hoeven we dan niet te controleren noch te verzorgen. Dat is fijn.
Maar die opstandigheid hè?... dat is volgens mij ook echt een symptoom.
Wat bij mijn moeder verder nog meespeelt is dat ze gemiddeld 15 jaar jonger is dan wat er om haar heen zit. Dus waar dat allemaal mensen zijn die bewust de tweede Wereldoorlog hebben meegemaakt en volwassen werden in de jaren ‘50 in traditionele rollenpatronen, heeft mijn moeder dat niet. In dat opzicht is ze een echte (jonge) boomer, een bloemenmeisje, getrouwd in een gebatikte jurk met flaphoed en sloblaarzen. Vervolgens altijd (Fulltime) blijven werken waarmee ze zelfs toen wij klein waren in de jaren ‘80-‘90 nog een relatieve uitzondering was. Ze is dus best een misfit in de opvang en dat maakt het ook lastig. Ook haar hobby’s zijn niet echt makkelijk als dementerende. Ze leest heel graag en puzzelt ook graag, maar aan dieren en breien heeft ze bijv een pesthekel. Dus een zorgboerderij waar we eerder mochten kijken vond ze verschrikkelijk. 🤣 Ze neemt ook niet echt meer een blad voor de mond🤣 Dus ja, waar kunnen we met onze moeder terecht??

Ik herken het niet vrijuit kunnen spreken wat je moeder heeft ook wel een beetje, ook al woon ik niet eens bij mijn moeder in huis. Dus ik kan me voorstellen dat het voor je moeder nu heel beklemmend moet zijn om met je vader in een huis te wonen. Dus ook sterkte aan je moeder!
Alle reacties Link kopieren
@Juultje, Denk er ook aan je vader te laten controleren op een blaasontsteking. Klinkt raar misschien, maar ouderen of dementerenden voelen vaak niet meer dat ze een blaasontsteking hebben, maar hun gedrag kan er enorm door veranderen, Ze kunnen er ook verwarder van raken.
Geldt ook voor Ilaria trouwens, hou je moeder wat dat betreft in de gaten
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Nlies, dank voor je tip! Ik merk nu geen grote veranderingen dus ik ga er niet vanuit dat ze een blaasontsteking heeft, maar controleren kan natuurlijk altijd.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de tip, nlies, ik ga aan mijn moeder doorgeven of ze bij de huisarts een test op blaasontsteking kunnen doen.

Ilaria, mijn vader slikt al medicijnen, geen idee welke alleen. Deze neemt hij al een aantal jaar, maar lijken niet te werken. Mijn vader wordt komende zondag 74.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Juultje schreef:
08-01-2020 07:54
Bedankt voor de tip, nlies, ik ga aan mijn moeder doorgeven of ze bij de huisarts een test op blaasontsteking kunnen doen.

Ilaria, mijn vader slikt al medicijnen, geen idee welke alleen. Deze neemt hij al een aantal jaar, maar lijken niet te werken. Mijn vader wordt komende zondag 74.
Hmm, spijtig dat ze niet werken! Jouw vader is dus ook nog best jong😔
Alle reacties Link kopieren
Ja, hij is nog niet heel oud inderdaad. Het speelt ook al jaren, alleen werd eerst gedacht dat het door de ziekte van Lyme kwam. Daar heeft hij heel veel behandelingen voor gehad, had hij ook echt, maar dementie is wel echt Alzheimer en komt niet door Lyme.

We proberen nu een beetje inzicht te krijgen in alle mogelijkheden voor dagbesteding en woonvormen die er zijn in hun omgeving. We (mijn broer en ik) willen ook binnenkort aanschuiven bij een gesprek met de case manager dat al gepland staat.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Juultje schreef:
08-01-2020 17:29
Ja, hij is nog niet heel oud inderdaad. Het speelt ook al jaren, alleen werd eerst gedacht dat het door de ziekte van Lyme kwam. Daar heeft hij heel veel behandelingen voor gehad, had hij ook echt, maar dementie is wel echt Alzheimer en komt niet door Lyme.

We proberen nu een beetje inzicht te krijgen in alle mogelijkheden voor dagbesteding en woonvormen die er zijn in hun omgeving. We (mijn broer en ik) willen ook binnenkort aanschuiven bij een gesprek met de case manager dat al gepland staat.

Heftig die combi met Lyme.

Ik ben benieuwd hoe het met de dagbesteding gaat bij jullie. Ik had laatst gebeld en toen kreeg ik dus uitleg over hoe het in z’n werk gaat daar. Dat vond ik toch wel confronterend, het klonk alsof ik contact opnam met een nieuw kdv voor mijn kinderen. Alleen dat was dus niet zo... heel bizar vind ik dat.

Maar het hoort er helaas bij.

Naar woonvormen zijn we ook al aan het kijken. We willen binnenkort bij een aantal vragen wat zij een goed moment vinden om ‘over te stappen’, want aan de ene kant is de zelfstandigheid van mijn moeder dan in het geding, maar als we haar te laat verplaatsen dan vraag ik me ook af of ze nog haar rust gaat vinden dan..
Alle reacties Link kopieren
Dat lijkt me ook heel moeilijk om te bepalen wanneer het thuis niet meer gaat. Zeker omdat jouw moeder alleen woont, je hebt niet overal zicht op dan. Maar als je te laat bent hiermee, gaat ze zich dan nog wel thuis voelen op haar nieuwe plek?

Bizar inderdaad en confronterend, dat contact met de dagbesteding. In ons geval staan wij daar nog wat verder van af, omdat dat in de eerste plaats aan mijn moeder is, maar wij bieden daar natuurlijk wel hulp bij en denken mee.

Ik ga in ieder geval maandag vast eens bellen met een instelling waar mensen met dementie kunnen wonen. Die is in de buurt van waar mijn ouders nu wonen en ik wil gewoon vast eens kijken of dat later iets voor hem zou zijn. Volgende week komt de case manager bij mijn ouders, die afspraak is vervroegd om te zien hoe het nu met hem gaat. Op haar advies is gecheckt op blaasontsteking, maar dat heeft hij niet.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Alle reacties Link kopieren
Mijn ouders gaan binnenkort samen bij een dagopvang, dat is positief dus. Ik hoop dat mijn vader inziet dat het goed voor hem is. Ik heb er nog wat meer over gelezen en het schijnt zo te zijn dat als je Alzheimer (of een andere vorm van dementie) hebt en je gaat naar zo’n dagbesteding je minder hard achteruit gaat, omdat je geestelijk en lichamelijk meer geprikkeld wordt. Ook kunnen mensen dan vaak langer thuis blijven wonen.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Alle reacties Link kopieren
Juultje schreef:
16-01-2020 17:08
Mijn ouders gaan binnenkort samen bij een dagopvang, dat is positief dus. Ik hoop dat mijn vader inziet dat het goed voor hem is. Ik heb er nog wat meer over gelezen en het schijnt zo te zijn dat als je Alzheimer (of een andere vorm van dementie) hebt en je gaat naar zo’n dagbesteding je minder hard achteruit gaat, omdat je geestelijk en lichamelijk meer geprikkeld wordt. Ook kunnen mensen dan vaak langer thuis blijven wonen.
Heb de dagopvang meer ervaren, dat de zorgende partner bij kan komen, iets voor zich zelf kan doen en bijslapen. Dat de dagopvang als prettig wordt ervaren en er ook fysiotherapie Ed mogelijk is meegenomen. Mijn schoonvader maakte regelmatig stennis met het warm eten thuis bij mijn schoonmoeder. En maakte gebruik van de mogelijkheid om op de dagopvang warm te eten, dat gaf een stuk rust.
Juultje schreef:
16-01-2020 17:08
Mijn ouders gaan binnenkort samen bij een dagopvang, dat is positief dus. Ik hoop dat mijn vader inziet dat het goed voor hem is. Ik heb er nog wat meer over gelezen en het schijnt zo te zijn dat als je Alzheimer (of een andere vorm van dementie) hebt en je gaat naar zo’n dagbesteding je minder hard achteruit gaat, omdat je geestelijk en lichamelijk meer geprikkeld wordt. Ook kunnen mensen dan vaak langer thuis blijven wonen.
Dat heb ik laatst ook begrepen. Wij zijn nu heel druk bezig met mijn moeder daar binnen krijgen. We zijn met verschillende mogelijkheden bezig en het zal niet lang meer duren voor ze begint. Dus positief!
Alle reacties Link kopieren
Mag ik me voorzichtig bijvoegen in dit topic?
Mijn vader is pas terug definitief opgenomen bij een verpleegtehuis vanwege dementie.
Hij ging al een korte tijd naar een dagbesteding.
Door een in eerste instantie tijdelijke opname, ivm operatie vrouw, is er toch besloten dat hij daar moet blijven. Mijn vader is ook pas 74 jaar.

Ik woon op enige afstand en het contact is niet bijster goed, jammer genoeg. Ik ben dus niet op de hoogte van alle regels, veranderingen enz.
DaantjeJesseSanne schreef:
23-01-2020 16:27
Mag ik me voorzichtig bijvoegen in dit topic?
Mijn vader is pas terug definitief opgenomen bij een verpleegtehuis vanwege dementie.
Hij ging al een korte tijd naar een dagbesteding.
Door een in eerste instantie tijdelijke opname, ivm operatie vrouw, is er toch besloten dat hij daar moet blijven. Mijn vader is ook pas 74 jaar.

Ik woon op enige afstand en het contact is niet bijster goed, jammer genoeg. Ik ben dus niet op de hoogte van alle regels, veranderingen enz.

Ja, natuurlijk mag dat, Daantje. We zitten helaas allemaal in hetzelfde schuitje.
Hoe vind je het dat hij nu opgenomen is? Lijkt me ook lastig als het contact niet geweldig is, vooral als je vader de situatie ook aan het vergeten is. Ik heb ook begrepen dat juist heftige emotie Alzheimer kan doen verslechteren. Heeft je vader Alzheimer of iets anders? Of weten ze het niet?

Vanzelfsprekend geen plicht om te antwoorden! Maar als je het wil vertellen, dan ben je welkom ☺️
Alle reacties Link kopieren
De achteruitgang van mijn vader van begin januari lijkt weer 'ongedaan' te zijn gemaakt. Ik denk dat het niet halen van de rijtest te veel voor hem was, waardoor er een tijdelijk verslechtering is opgetreden. Niet dat het nu ineens goed gaat natuurlijk, maar niet zo erg als het toen ineens leek.

Intussen in ook gebleken dat hij begin december bij een val een ruggenwervel heeft gebroken. Hij had daarna veel pijn in zijn rug, is ook bij de huisarts geweest en fysio, maar toen leek het niet nodig om een foto te laten maken. Dat is intussen wel gebeurd, waar die gebroken ruggenwervel uit bleek. Omdat de pijn weer erger wordt, heeft hij vandaag een MRI gekregen, daar krijgt hij morgen de uitslag van.

Hij staat nu ook op de wachtlijst voor de dagbesteding. Die is een half jaar, hij wil er niet heen, maar we kijken over een half jaar wel hoe het dan is.

Ook heeft hij nog een nacht in het ziekenhuis gelegen, omdat hij per ongeluk voor 3 dagen medicijnen had ingenomen. Sindsdien heeft mijn moeder die in bewaring... Gelukkig geen schade van ondervonden.

Ilaria, is je moeder al gestart bij de dagopvang?

Daantje, hoe gaat het met jouw vader?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Het klinkt alsof jouw vader nog iets minder ver is dan mijn moeder. Zij ontkende het ook lang, maar dat is inmiddels écht onmogelijk. Een van mijn sibs probeert het ook nog steeds voor de buitenwereld te verhullen, maar dat gaat niet meer.
Laatst zijn er ook conflicten geweest in het gezin, waardoor mijn moeder nog verder achteruit gaat. Dat is zo naar!! Naast die conflicten is mijn moeder ook nog bestolen, dat maakt het ook niet beter...
Alle reacties Link kopieren
Jammer dat je familielid het probeert te verhullen. Iedereen kan de ziekte krijgen, je krijgt hem niet omdat je slecht geleefd hebt het is gewoon een roulette. En als de buitenwereld het weet, snappen zij ook beter waarom er dingen gebeuren bij je moeder. Of dat wat ze zegt niet waar hoeft te zijn, zonder dat ze echt liegt
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
Is zo Nlies, maar ja, probeer ze maar eens te overtuigen van het verstandige ervan. Dit familielid ziet het niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik ga dit weekend naar mijn ouders, ik heb hen een paar weken niet gezien. Volgens mijn broer die er vorig weekend was, is hij nu verwarder dan de laatste keer dat we daar waren. We hebben toen gezamenlijk hun zolder opgeruimd, maar daar was mijn vader het niet heel erg mee eens. Hij wilde alles 'op zijn gemak' eens bekijken of er wat weg kon. Uiteindelijk heb ik alles wat echt afval was achterin mijn auto geladen en meegenomen en dat thuis naar de stort gebracht.

Wat naar dat je broer/zus het probeert te verhullen.. Weet je waarom ze dat doet? Schaamt ze zich?
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'
Alle reacties Link kopieren
Hoi hoi, Ik heb dit topic al eventjes gevolgd en wil nu graag met jullie meeschrijven.

Mijn vader is helaas aan het dementeren. Nog relatief jong, halverwege de 70.
Na gedwongen opname ivm operatie van mijn moeder is hij flink achteruit gegaan. Inmiddels definitief opgenomen.
Jammer genoeg woon ook ik op flinke afstand en ben daardoor niet in de gelegenheid om hem vaak te bezoeken. Dit weekend ga ik er weer heen.
Hij heeft eerst een tijdje bij een dagbesteding groep gezeten, vond dit ook leuk.
Wat ook erg jammer is, is dat de communicatie met mijn moeder slecht is. Ik krijg vooral de ''slechte'' dingen te horen. Behoorlijk frustrerend. Dat snappen jullie denk ik wel.
Aankomend weekend ga ik de kamer ook een beetje gezellig maken. Hij heeft weinig spullen staan en hoewel de kamer best groot is, is het daardoor echt ongezellig. Hij heeft nu sinds een paar weken wel een tv en een goede stoel. We gaan nu een dressoir kast neerzetten.
Het valt me enorm tegen hoe de rest van de familie ermee bezig is. Ik ben de enige die met voorstellen komt voor een kast enz.

Hoop dat jullie mijn verhaal een beetje kunnen begrijpen. In ieder geval bedankt voor het lezen!!
Welkom Lellebel!
Wat mooi dat je de kamer van je vader wat fijner voor m gaat maken, of eigenlijk al hebt gemaakt!
De communicatie met je moeder zal ook lastig zijn, omdat je moeder vast ook verdriet heeft doordat alles nu zo anders is geworden. Wil ze niet misschien gewoon haar ei kwijt? Wie weet helpt het om haar eerst haar frustratie kwijt te laten raken en dan ook over andere zaken of mooie dingen te praten. Maar heel eerlijk, Alzheimer is niet mooi. Ik vind er geen fuck aan! Vaak word ik alleen maar verdrietig van ALLES dat mijn moeder vergeten is. Laatst dacht je dat ik haar buurmeisje was, vond ik heel heftig.
Mijn moeder is de afgelopen weken veel bij ons thuis geweest en dat vond ik ook erg pittig! Mijn man ook! Dan moeten we soms ook lucht hebben, naar elkaar maken we dan ook wel foute grappen. Anders wordt het echt loodzwaar!! Op sommige momenten merken we nl al dat mijn moeder functioneert op hetzelfde niveau als onze kleuter. Dat vinden we heel heftig.

En familie en dementie, dat is ook heel lastig! Wat ik eerder al schreef, hier gaat dat ook verre van geweldig. Het feit dat je opeens over een ander moet beslissen en dat iedereen denkt het het beste te weten...


En nu Corona....ja ook hier🙈, maar toch, mijn moeder behoort toch echt tot de risicogroep. Vorige week dacht ik nog, we gunnen haar die quick death, maar als het nu zo dichtbij komt😔. Nu vinden we het toch heel griezelig! De dagbesteding gaat in principe nog door, maar ja... pfffffffff
Alle reacties Link kopieren
Welkom, Lellebel! Is het gelukt om de kamer van je vader wat gezelliger te maken?

Ilaria, ik sluit me helemaal bij je aan. Er is echt geen fuck aan Alzheimer, niets moois, alleen maar narigheid en verdriet. Kan jouw moeder nog alleen blijven wonen of is er gewoon nog geen plek ergens voor haar?

Mijn ouders horen beiden ook bij de risicogroep. Sowieso qua leeftijd, mijn vader ook door zijn herseninfarcten van vorig jaar en mijn moeder heeft een hoge bloeddruk waarvan niet bekend is waardoor. Als ik moet gokken zeg ik stress... Ik ben dit weekend alleen met mijn dochter naar mijn ouders geweest. Mijn zoon was verkouden, dus mijn man is met hem thuis gebleven.

Het gaat niet lekker. Dat hele Corona komt wel half binnen, maar hij ziet er absoluut de ernst niet van in. Als wij het ergens over hadden dat anders gaat dan anders of nu niet meer kan, vroeg hij elke keer waarom dat dan niet kon. O, ook door Corona? Waarom dan?

Daarnaast hebben ze nieuwe stoelen gekocht en dat is echt een groot probleem. Hij weigert erin te gaan zitten, wil niet dat de oude stoel wordt opgehaald door de kringloop en ik vond hem ook erg bozig. Ik denk dat mijn moeder wat minder hem moet corrigeren. Zo noemde hij mijn dochter een aantal keer met de naam van haar nicht. Dochter boeit het niet, die zegt ik luister overal naar, maar mijn moeder corrigeert hem dan als ze dat hoort. Of hij noemde landen op waar hij allemaal geweest was met daarin steeds een bepaald land, waar hij niet geweest is en elke keer corrigeerde mijn moeder hem. En dan wordt hij bozig. En herhaalt dan het rijtje weer, weer correctie en zo door.

Hij kan niet meer alleen de deur uit en mijn moeder wil hem niet meer alleen laten. En nu ook geen bezoek meer door de beperking van de sociale contacten, dus dat wordt er niet gezelliger op daar. En ze kan mij niet bellen en vrijuit spreken, want hij is er altijd op de achtergrond bij. Als zij ergens anders heen loopt in huis om te bellen, loopt hij gewoon achter haar aan...

Heel verhaal, maar wel fijn om dat hier af en toe even kwijt te kunnen bij mensen die hetzelfde meemaken.
'Geniet van elke dag, want er komt geen dag terug'

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven