Gezondheid
alle pijlers
Galblaas laten verwijderen?!
dinsdag 27 maart 2007 om 11:07
Al een aantal jaren heb ik af en toe (zit vaak wel een half jaar tussen) last van een hele heftige aanval van pijn in mijn buik, die wel uren kan duren. De aanvallen zijn echt heftig; ik weet dan niet waar ik het zoeken moet van de pijn en kan niet meer zitten, liggen, staan; eigenlijk niets meer. Door het maken van een echo is nu vastgesteld dat het galstenen zijn en de arts heeft nu geadviseerd de galblaas eruit te laten halen. Geadviseerd, want er is (nog) geen noodzaak en de keuze ligt bij mij. Het is echter wel zo volgens de arts dat de aanvallen altijd terug zullen blijven komen en mocht er uiteindelijk bijvoorbeeld een ontsteking oid bijkomen, dan moet hij wel acuut verwijderd worden.
Maar aangezien ik me nu natuurlijk prima voel, vind ik het nogal een beslissing om 'zomaar' een orgaan eruit te laten halen. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Die er voor hebben gekozen de galblaas er (nog) niet uit te laten halen of die hem er juist wel uit hebben laten halen? Viel het mee? Hoe is de herstelperiode? Sommige mensen schijnen veel aan te komen na het eruit laten halen; iemand ervaring mee? Kortom; alles wat iemand me erover kan vertellen, positief of negatief is welkom!!
Want ik weet echt even niet wat ik moet beslissen; als iets noodzakelijk is, dan heb je uiteraard geen keus, maar nu weet ik het niet!!!
Maar aangezien ik me nu natuurlijk prima voel, vind ik het nogal een beslissing om 'zomaar' een orgaan eruit te laten halen. Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Die er voor hebben gekozen de galblaas er (nog) niet uit te laten halen of die hem er juist wel uit hebben laten halen? Viel het mee? Hoe is de herstelperiode? Sommige mensen schijnen veel aan te komen na het eruit laten halen; iemand ervaring mee? Kortom; alles wat iemand me erover kan vertellen, positief of negatief is welkom!!
Want ik weet echt even niet wat ik moet beslissen; als iets noodzakelijk is, dan heb je uiteraard geen keus, maar nu weet ik het niet!!!
zondag 8 april 2007 om 11:18
Allereerst: Muis, ik ben echt ontzettend benieuwd hoe het met je gaat, meid! Ik denk veel aan je en duim ontzettend hard dat je weer hard aan het herstellen bent nu! Dikke virtuele knuffel alvast *;!
Laat het gauw weten hoor...
Jeetje, wat een verhalen allemaal weer!! Ik heb wel een hoop losgemaakt met mijn vraag, maar ik ben superblij met al jullie verhalen, hoe naar ze soms ook zijn!
Duet, jeetje dat jij na 1 galkoliek al geopereerd werd! Ik heb er nu vier keer 1 gehad en heb tussendoor maanden geen last, dus ik vond eigenlijk al dat het bij mij 'nog niet echt nodig' was! (Maar ik ben er ondertussen wel achter dat het toch wel nodig is hoor...),
Wat een ellende ook weer bij jouw verhaal; dat lijkt me wel eng, dat je vooraf niet weet of het echt bij een kijkoperatie is gebleven of dat er toch een 'volledige' operatie nodig was! En wat lijkt me dat schrikken toen je erachter kwam dat je toch een flinke jaap eraan over had gehouden en veel langer nodig had om te herstellen... Ik begrijp dat ik me dus niet moet vastpinnen op een bepaalde herstelperiode, ik kan alleen maar hopen dat het heel erg meevalt...
Westlandse, ik ben er ondertussen wel achter dat ik hier niet mee moet blijven rondlopen!! Door alle verhalen hier op het forum blijkt wel dat ik dat risico niet kan nemen. Alleen zitten er ook risico's aan wel opereren, dat vind ik zo eng. Maar ja, ik heb geen keuze denk ik.
Waarom werd jij pas na 4 maanden geopereerd, als je zoveel pijn had? Dat kan ik dan echt niet begrijpen...
Muis van dit forum werd gelijk de volgende dag na haar gesprek met de chirurg geopereerd omdat ze maar pijn bleef houden!!
Dirkje, met Hovaman gaat het momenteel best goed. Zijn operatie is nu 6,5 week geleden en over twee weekjes mag hij, als alles goed gaat, weer autorijden, tillen enzovoort. Hij mag dan ook langzaam aan weer beginnen met sporten en kan dan zijn conditie weer wat opbouwen!! Lief dat je ernaar vraagt...
Zo'n ERCP lijkt me echt vreselijk, hoor! En dat heb jij dan zelfs twee keer meegemaakt! Gelukkig ben je de tweede keer niet wakker geworden!!
Ja, dit wordt inderdaad een spannend weekje voor me! Dinsdag moet ik al naar de tandarts (net zoals jij heb ik daar altijd een vreselijke angst voor gehad, maar na mijn bevallingen inderdaad was dat al een stuk minder. Maar ik blijf er een hekel aan hebben) en donderdag mijn gesprek met de chirurg. Aan de ene kant hoop ik op enige uitstel omdat dan in ieder geval Hovaman weer helemaal hersteld is, aan de andere kant heb ik zoiets van: als het toch moet, dan maar het liefst zo snel mogelijk...
Maar goed, we zien wel... (ik hoop eigenlijk nog steeds op een wonder en dat hij zegt dat het bij mij helemaal niet nodig is ).
Weer een heel lang verhaal geworden, maar ik vind het heel fijn dat jullie me al jullie verhalen vertellen dus dan moet ik ook even reageren natuurlijk!!
Groetjes, Hova
Laat het gauw weten hoor...
Jeetje, wat een verhalen allemaal weer!! Ik heb wel een hoop losgemaakt met mijn vraag, maar ik ben superblij met al jullie verhalen, hoe naar ze soms ook zijn!
Duet, jeetje dat jij na 1 galkoliek al geopereerd werd! Ik heb er nu vier keer 1 gehad en heb tussendoor maanden geen last, dus ik vond eigenlijk al dat het bij mij 'nog niet echt nodig' was! (Maar ik ben er ondertussen wel achter dat het toch wel nodig is hoor...),
Wat een ellende ook weer bij jouw verhaal; dat lijkt me wel eng, dat je vooraf niet weet of het echt bij een kijkoperatie is gebleven of dat er toch een 'volledige' operatie nodig was! En wat lijkt me dat schrikken toen je erachter kwam dat je toch een flinke jaap eraan over had gehouden en veel langer nodig had om te herstellen... Ik begrijp dat ik me dus niet moet vastpinnen op een bepaalde herstelperiode, ik kan alleen maar hopen dat het heel erg meevalt...
Westlandse, ik ben er ondertussen wel achter dat ik hier niet mee moet blijven rondlopen!! Door alle verhalen hier op het forum blijkt wel dat ik dat risico niet kan nemen. Alleen zitten er ook risico's aan wel opereren, dat vind ik zo eng. Maar ja, ik heb geen keuze denk ik.
Waarom werd jij pas na 4 maanden geopereerd, als je zoveel pijn had? Dat kan ik dan echt niet begrijpen...
Muis van dit forum werd gelijk de volgende dag na haar gesprek met de chirurg geopereerd omdat ze maar pijn bleef houden!!
Dirkje, met Hovaman gaat het momenteel best goed. Zijn operatie is nu 6,5 week geleden en over twee weekjes mag hij, als alles goed gaat, weer autorijden, tillen enzovoort. Hij mag dan ook langzaam aan weer beginnen met sporten en kan dan zijn conditie weer wat opbouwen!! Lief dat je ernaar vraagt...
Zo'n ERCP lijkt me echt vreselijk, hoor! En dat heb jij dan zelfs twee keer meegemaakt! Gelukkig ben je de tweede keer niet wakker geworden!!
Ja, dit wordt inderdaad een spannend weekje voor me! Dinsdag moet ik al naar de tandarts (net zoals jij heb ik daar altijd een vreselijke angst voor gehad, maar na mijn bevallingen inderdaad was dat al een stuk minder. Maar ik blijf er een hekel aan hebben) en donderdag mijn gesprek met de chirurg. Aan de ene kant hoop ik op enige uitstel omdat dan in ieder geval Hovaman weer helemaal hersteld is, aan de andere kant heb ik zoiets van: als het toch moet, dan maar het liefst zo snel mogelijk...
Maar goed, we zien wel... (ik hoop eigenlijk nog steeds op een wonder en dat hij zegt dat het bij mij helemaal niet nodig is ).
Weer een heel lang verhaal geworden, maar ik vind het heel fijn dat jullie me al jullie verhalen vertellen dus dan moet ik ook even reageren natuurlijk!!
Groetjes, Hova
zondag 8 april 2007 om 18:36
Hoihoi
Daar ben ik dan weer.................zonder galblaas;)
Ben vandaag pas uit het zh gekomen, het duurde allemaal helaas iets
langer dan verwacht. Donderdagavond wel naar huis gegaan, maar kreeg
vrijdagmiddag weer ineens enorme pijn, soort koliekaanval, dus meteen
terug naar de EHBO.
Van alles onderzocht en gelukkig bleek alles in orde, blijkbaar heeft
mijn lichaam erg heftig op de operatie gereageerd en ben ik dus ook te
snel weer naar huis gegaan.
De arts zei dat elke operatie natuurlijk mensenwerk is en ook elk
lichaam anders reageert, maar het was wel schrikken natuurlijk!
Nu gaat het best, probeer weer wat te eten, vind de wond (4
sneetjes) dus enorm meevallen, alleen die bij je navel zit wel op
een lastige plek....daar heb ik dus iets meer last van. Maar ach, als
dat alles was.....dat stelt echt niet veel voor (in mijn ogen
dan).
Ik vond het tegenvallen in die zin, dat je veel verhalen hoort van
mensen die de volgende dag al op de bank zitten, weer gewoon eten
enzo.....en tja, dat was bij mij dus niet. Daar heb ik gewoon wat pech
mee gehad, een langer herstel dan bij de gemiddelde patient.
Nu houd ik het ook kort, want lang rechtop zitten voelt ook nog niet
echt prettig...................bedankt voor jullie medeleven en Hova,
alvast heel veel succes bij de chirurg.
Ik ben ondanks dit, toch erg blij dat ik het heb gedaan, het geeft
enorm veel rust om te weten dat ik die koliekaanvallen niet meer zal
krijgen (gaan we vanuit dan heh....) en dat ik straks weer normaal kan
eten.
Ik ben er binnenkort weer om wat meer te vertellen, mocht je daar nog beheofte aan hebben
doeidoei
Daar ben ik dan weer.................zonder galblaas;)
Ben vandaag pas uit het zh gekomen, het duurde allemaal helaas iets
langer dan verwacht. Donderdagavond wel naar huis gegaan, maar kreeg
vrijdagmiddag weer ineens enorme pijn, soort koliekaanval, dus meteen
terug naar de EHBO.
Van alles onderzocht en gelukkig bleek alles in orde, blijkbaar heeft
mijn lichaam erg heftig op de operatie gereageerd en ben ik dus ook te
snel weer naar huis gegaan.
De arts zei dat elke operatie natuurlijk mensenwerk is en ook elk
lichaam anders reageert, maar het was wel schrikken natuurlijk!
Nu gaat het best, probeer weer wat te eten, vind de wond (4
sneetjes) dus enorm meevallen, alleen die bij je navel zit wel op
een lastige plek....daar heb ik dus iets meer last van. Maar ach, als
dat alles was.....dat stelt echt niet veel voor (in mijn ogen
dan).
Ik vond het tegenvallen in die zin, dat je veel verhalen hoort van
mensen die de volgende dag al op de bank zitten, weer gewoon eten
enzo.....en tja, dat was bij mij dus niet. Daar heb ik gewoon wat pech
mee gehad, een langer herstel dan bij de gemiddelde patient.
Nu houd ik het ook kort, want lang rechtop zitten voelt ook nog niet
echt prettig...................bedankt voor jullie medeleven en Hova,
alvast heel veel succes bij de chirurg.
Ik ben ondanks dit, toch erg blij dat ik het heb gedaan, het geeft
enorm veel rust om te weten dat ik die koliekaanvallen niet meer zal
krijgen (gaan we vanuit dan heh....) en dat ik straks weer normaal kan
eten.
Ik ben er binnenkort weer om wat meer te vertellen, mocht je daar nog beheofte aan hebben
doeidoei
You don´t have to believe everything you think
zondag 8 april 2007 om 19:46
Hoi Muis, wat goed om van je te horen!!! Ben ontzettend blij voor je dat je weer thuis bent, maar wel balen dat je weer terug moest naar het zhs zeg...
Iedereen reageert uiteraard anders op een operatie, maar ik kan me voorstellen dat het je wel tegenviel dat je nog een paar daagjes extra in het ziekenhuis moest blijven!!
Gelukkig gaat het nu goed met je en ik hoop en duim voor je dat het van nu af aan snel alleen maar beter met je zal gaan!!
Hoe gaat het met eten bij jou nu trouwens? Kun je alweer voorzichtig aan van alles eten of is het even uitproberen? En heb je veel pijn of valt het mee?
Heel veel sterkte met het herstellen!!!
Groetjes, Hova
Iedereen reageert uiteraard anders op een operatie, maar ik kan me voorstellen dat het je wel tegenviel dat je nog een paar daagjes extra in het ziekenhuis moest blijven!!
Gelukkig gaat het nu goed met je en ik hoop en duim voor je dat het van nu af aan snel alleen maar beter met je zal gaan!!
Hoe gaat het met eten bij jou nu trouwens? Kun je alweer voorzichtig aan van alles eten of is het even uitproberen? En heb je veel pijn of valt het mee?
Heel veel sterkte met het herstellen!!!
Groetjes, Hova
zondag 8 april 2007 om 19:54
Hoi Muis,Goed te horen dat je weer thuis bent. Rechtop zitten blijft de komende week waarschijnlijk nog lastig. Ze hebben tijdens de operatie lucht in je buik geblazen om overal makkelijker bij te kunnen. Hoewel ze erg hun best doen dat er weer uit te krijgen blijft er altijd wat achter. Dat drukt op vervelende plekken als je lang rechtop zit. Lekker nog even op de bank of op bed blijven liggen dus.Sterkte!
maandag 9 april 2007 om 08:23
hoi ben ik nog een keer, ik erd niet eerder geholpen omdat ik keizersnede gehad had en met die galblaas operatie blazen ze je buik op dan zou dus mijn buik open schuren en ik moest wachten dat mijn bloed goed was, omdat ik steeds aanvallen had was mijn bloed niet goed en dus kans dat het weer naar mijn alvleesklier zou door schieten vandaar al die medicijnen.
oja ik ben nog steeds bang voor de tandarts hihihi en ook als ik bloed moet laten prikken, na zo vaak bloed te moeten geven was er geen ander meer over om te prikken dus dat ging steeds meer pijn doen.
ik wilde ook nog zeggen er zitten overal risico's aan maar om lang door te lopen maak je het nog erger maar dat is je eigen keus.
ik zag je verhaal dus dacht ff reageren want ik wil niet meer terug naar die tijd en hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt, ik heb echt gesmeekt om mijn gal eruit te halen en ze deden het maar niet.
nu kan ik alles weer en geen kolieken meer , heerlijk!!!! meid succes met je beslissing.\
gr westlandse
oja ik ben nog steeds bang voor de tandarts hihihi en ook als ik bloed moet laten prikken, na zo vaak bloed te moeten geven was er geen ander meer over om te prikken dus dat ging steeds meer pijn doen.
ik wilde ook nog zeggen er zitten overal risico's aan maar om lang door te lopen maak je het nog erger maar dat is je eigen keus.
ik zag je verhaal dus dacht ff reageren want ik wil niet meer terug naar die tijd en hoop dat je wat aan mijn verhaal hebt, ik heb echt gesmeekt om mijn gal eruit te halen en ze deden het maar niet.
nu kan ik alles weer en geen kolieken meer , heerlijk!!!! meid succes met je beslissing.\
gr westlandse
maandag 9 april 2007 om 10:19
Ik heb ook galstenen. Eind februari kreeg ik mijn eerste aanval (wat erg!!!! dat wens je niemand toe.) TOen was het drie weken rustig en eind maart kreeg ik veeeeeel aanvallen. Opeens had ik om de twee dagen een aanval. Ik ben naar de dokter gegaan, echo gemaakt en er waren meerdere kleine stenen te zien. Ds de galblaas moet eruit en 25 april moet ik naar de anesthesist. De datum van de operatie hoor ik nog.
Alleen nu....... sinds vorige week heb ik geen aanval meer gehad, het lijkt rustig en ik ben ook niet echt misselijk meer (ik was tussen/tijdens de aanvallen door heel erg misselijk) Ook had ik steeds wat verhoging maar dat is ook verdwenen. Dus momenteel voel ik me prima en dan ga ik toch weer een heel klein beetje twijfelen................ Maar goed, dat ding gaat eruit want ik wil echt geen aanvallen meer krijgen.
Fijn om jullie ervaringsverhalen te lezen.
Voor degene doe nog moeten/of net geopereerd zijn... Sterkte !!!
Groetjes Ezta
Alleen nu....... sinds vorige week heb ik geen aanval meer gehad, het lijkt rustig en ik ben ook niet echt misselijk meer (ik was tussen/tijdens de aanvallen door heel erg misselijk) Ook had ik steeds wat verhoging maar dat is ook verdwenen. Dus momenteel voel ik me prima en dan ga ik toch weer een heel klein beetje twijfelen................ Maar goed, dat ding gaat eruit want ik wil echt geen aanvallen meer krijgen.
Fijn om jullie ervaringsverhalen te lezen.
Voor degene doe nog moeten/of net geopereerd zijn... Sterkte !!!
Groetjes Ezta
maandag 9 april 2007 om 12:36
Westlandse, jeetje wat een vreselijke rottijd moet dat voor jou geweest zijn zeg, met al die pijn! En dat terwijl je kindje net geboren was en je eigenlijk zou moeten genieten... Ik ben blij dat het nu goed met je gaat en hoop dat je nu van je kleintje kunt genieten!!
Ezta, we zitten in hetzelfde schuitje dan! Ik heb nu ook geen aanvallen, maar ben wel soms heel misselijk! De ene dag meer dan de andere, maar het is wel heel vervelend. Maar geen pijnaanvallen meer gehad gelukkig, want inderdaad; die zijn vreselijk!!!
Ik heb donderdag een gesprek met de chirurg en dan hoor ik verder hoe of wat. Maar uit mijn echo was gebleken dat ik ook meerdere stenen heb.
Ik ben ook stevig aan het twijfelen gegaan omdat ik tussen de aanvallen door maanden van geen pijn heb, maar ik ben er ook achter (mede door alle verhalen hier) dat die galblaas er beter toch uit kan...
Ben jij ook zo vreselijk zenuwachtig voor die operatie? De operatie op zich ben ik eigenlijk niet zo bang voor (merk je toch niets van, als het goed is), maar ik ben er wel bang voor dat het toch niet bij een kijkoperatie zal blijven of dat er andere dingen fout gaan...
Maar goed, die risico's horen natuurlijk bij elke operatie...
Muis, hopelijk heb je toch nog een beetje van de paasdagen kunnen genieten! Misschien een beetje buiten zitten in een lekkere stoel in het zonnetje??? Sterkte met herstellen, meid!!
Groetjes, Hova
Ezta, we zitten in hetzelfde schuitje dan! Ik heb nu ook geen aanvallen, maar ben wel soms heel misselijk! De ene dag meer dan de andere, maar het is wel heel vervelend. Maar geen pijnaanvallen meer gehad gelukkig, want inderdaad; die zijn vreselijk!!!
Ik heb donderdag een gesprek met de chirurg en dan hoor ik verder hoe of wat. Maar uit mijn echo was gebleken dat ik ook meerdere stenen heb.
Ik ben ook stevig aan het twijfelen gegaan omdat ik tussen de aanvallen door maanden van geen pijn heb, maar ik ben er ook achter (mede door alle verhalen hier) dat die galblaas er beter toch uit kan...
Ben jij ook zo vreselijk zenuwachtig voor die operatie? De operatie op zich ben ik eigenlijk niet zo bang voor (merk je toch niets van, als het goed is
), maar ik ben er wel bang voor dat het toch niet bij een kijkoperatie zal blijven of dat er andere dingen fout gaan...Maar goed, die risico's horen natuurlijk bij elke operatie...
Muis, hopelijk heb je toch nog een beetje van de paasdagen kunnen genieten! Misschien een beetje buiten zitten in een lekkere stoel in het zonnetje??? Sterkte met herstellen, meid!!
Groetjes, Hova
woensdag 11 april 2007 om 14:15
Hoihoi
Daar ben ik weer even.....wat een verhalen allemaal mbt die galblaas zeg....
Hova, het eten gaat nog voorzichtig, durf nog niet zoveel te eten, dus
eet voornl. beschuit, rijst, wit brood enzo, ben ook af en toe nog wat
misselijk dus daar houd ik het nog even bij.
Heb eigenlijk geen pijn meer, behalve een vervelend gevoel aan de
wondjes en dan met name die bij mn navel. Het ziet er allemaal wel heel
netjes uit hoor, het zijn echt hele kleine sneetjes. Onvoorstelbaar dat
ze op deze manier zon operatie kunnen uitvoeren!
Heb ook nog wel last van buikkrampen en diarre, ga ik morgen even navragen bij de chirurg, moet dan op controle.
Nou, het lijkt een hele klaagzang, maar het valt best mee hoor. Het
valt mij alleen een beetje tegen, maar ik was waarschijnlijk ook veel
te opmistisch ingesteld;)
Ik vind het vooral lastig nu dat je zo weinig kan en zo afhankelijk
bent van anderen. Wij zitten ook nog eens midden in een verhuizing
(0ver 1,5 gaan we over....hellup) en natuurlijk 2 kleine kids, dus dan
is rustig aan doen ook wel erg moeilijk.......
Ik doe het wel en heb gelukkig een hele lieve vriend die veel doet, maar het is niet makkelijk!
Ben erg benieuwd wat de chirurg morgen zegt, laat je het weten hier?
In ieder geval veel sterkte!
Daar ben ik weer even.....wat een verhalen allemaal mbt die galblaas zeg....
Hova, het eten gaat nog voorzichtig, durf nog niet zoveel te eten, dus
eet voornl. beschuit, rijst, wit brood enzo, ben ook af en toe nog wat
misselijk dus daar houd ik het nog even bij.
Heb eigenlijk geen pijn meer, behalve een vervelend gevoel aan de
wondjes en dan met name die bij mn navel. Het ziet er allemaal wel heel
netjes uit hoor, het zijn echt hele kleine sneetjes. Onvoorstelbaar dat
ze op deze manier zon operatie kunnen uitvoeren!
Heb ook nog wel last van buikkrampen en diarre, ga ik morgen even navragen bij de chirurg, moet dan op controle.
Nou, het lijkt een hele klaagzang, maar het valt best mee hoor. Het
valt mij alleen een beetje tegen, maar ik was waarschijnlijk ook veel
te opmistisch ingesteld;)
Ik vind het vooral lastig nu dat je zo weinig kan en zo afhankelijk
bent van anderen. Wij zitten ook nog eens midden in een verhuizing
(0ver 1,5 gaan we over....hellup) en natuurlijk 2 kleine kids, dus dan
is rustig aan doen ook wel erg moeilijk.......
Ik doe het wel en heb gelukkig een hele lieve vriend die veel doet, maar het is niet makkelijk!
Ben erg benieuwd wat de chirurg morgen zegt, laat je het weten hier?
In ieder geval veel sterkte!
You don´t have to believe everything you think
woensdag 11 april 2007 om 15:16
Hoi Muis!
Fijn weer van je te horen! Gelukkig heb je niet veel pijn, maar het lijkt me wel heel lastig met het eten zo, als ik het zo hoor! Ik had eigenlijk ook wel het idee dat je na de operatie toch wel weer snel van alles kon eten, maar dat valt dus nog wel tegen begrijp ik. Rustig opbouwen maar weer dan, he! Ik hoop dat je snel weer wat meer kunt eten...
Die diarree en maagpijn heb ik wel meer gelezen na deze operatie. Misschien is het zo dat de maag weer opnieuw moet wennen nu de galblaas eruit is? Ben benieuwd wat jouw arts erover zegt.
En die misselijkheid; daar heb ik nu zoveel last van (het wordt eigenlijk steeds erger) en ik hoopte toch echt straks na de operatie daar vanaf te zijn, maar als ik jou zo hoor...
Ik hoop voor je dat dat snel ook beter wordt!
En jeetje; morgen dus verhuizen, begrijp ik?? Ik dacht dat mijn operatie slecht uitkwam, maar bij jou komt het nog slechter uit dus! Maar ja, dit soort dingen kun je niet plannen...
Ik hoop dat je veel mensen kunt regelen die je kunnen helpen! En dat je daarna rustig bij kunt komen in je nieuwe huis! Laat anderen even het werk voor je doen en het uitpakken/inrichten van alle dingen die niet direct noodzakelijk zijn, kun je misschien even laten wachten??
Ik hoop dat je je heel snel weer wat beter voelt en kunt gaan genieten van je nieuwe stulpje!
Ik laat zeker even weten wat de chirurg morgen zegt!
Sterkte he!!
Groetjes, Hova
Fijn weer van je te horen! Gelukkig heb je niet veel pijn, maar het lijkt me wel heel lastig met het eten zo, als ik het zo hoor! Ik had eigenlijk ook wel het idee dat je na de operatie toch wel weer snel van alles kon eten, maar dat valt dus nog wel tegen begrijp ik. Rustig opbouwen maar weer dan, he! Ik hoop dat je snel weer wat meer kunt eten...
Die diarree en maagpijn heb ik wel meer gelezen na deze operatie. Misschien is het zo dat de maag weer opnieuw moet wennen nu de galblaas eruit is? Ben benieuwd wat jouw arts erover zegt.
En die misselijkheid; daar heb ik nu zoveel last van (het wordt eigenlijk steeds erger) en ik hoopte toch echt straks na de operatie daar vanaf te zijn, maar als ik jou zo hoor...
Ik hoop voor je dat dat snel ook beter wordt!
En jeetje; morgen dus verhuizen, begrijp ik?? Ik dacht dat mijn operatie slecht uitkwam, maar bij jou komt het nog slechter uit dus! Maar ja, dit soort dingen kun je niet plannen...
Ik hoop dat je veel mensen kunt regelen die je kunnen helpen! En dat je daarna rustig bij kunt komen in je nieuwe huis! Laat anderen even het werk voor je doen en het uitpakken/inrichten van alle dingen die niet direct noodzakelijk zijn, kun je misschien even laten wachten??
Ik hoop dat je je heel snel weer wat beter voelt en kunt gaan genieten van je nieuwe stulpje!
Ik laat zeker even weten wat de chirurg morgen zegt!
Sterkte he!!
Groetjes, Hova
donderdag 12 april 2007 om 13:52
Ik zou nog even laten weten hoe mijn gesprek bij de chirurg ging, dus hier ben ik dan...
Ik heb een stuk of 5, 6 redelijk grote galstenen in mijn galblaas zitten. Ik heb gevraagd of ik eventueel nog kan wachten met een operatie, maar hij raadt dat niet aan. Hij zegt dat de kans groot is dat de aanvallen elkaar steeds sneller zullen opvolgen en/of dat de boel ontstoken raakt. Ik heb dus eigenlijk gewoon geen keus vind ik.
En nu word ik dus de 25e geopereerd, ik moet om 7.30 uur in het ziekenhuis. En ik ben ineens bloed- en bloednerveus! Moest gelijk de hele riedel aflopen daar: bloed prikken, gesprek met de anestesist, naar de afdeling opnamen enzovoort... Heb er bijna 3 uur doorgebracht. En mijn bloeddruk was ook aan de hoge kant, maar dat kwam volgens de anestesist waarschijnlijk door de stress:(.
Maar goed, nog 13 dagen dus....
Gaat het met jou ondertussen weer een beetje beter, Muis? Volgens mij had jij vandaag ook een afspraak in het ziekenhuis toch?
Groetjes, Hova
Ik heb een stuk of 5, 6 redelijk grote galstenen in mijn galblaas zitten. Ik heb gevraagd of ik eventueel nog kan wachten met een operatie, maar hij raadt dat niet aan. Hij zegt dat de kans groot is dat de aanvallen elkaar steeds sneller zullen opvolgen en/of dat de boel ontstoken raakt. Ik heb dus eigenlijk gewoon geen keus vind ik.
En nu word ik dus de 25e geopereerd, ik moet om 7.30 uur in het ziekenhuis. En ik ben ineens bloed- en bloednerveus! Moest gelijk de hele riedel aflopen daar: bloed prikken, gesprek met de anestesist, naar de afdeling opnamen enzovoort... Heb er bijna 3 uur doorgebracht. En mijn bloeddruk was ook aan de hoge kant, maar dat kwam volgens de anestesist waarschijnlijk door de stress:(.
Maar goed, nog 13 dagen dus....
Gaat het met jou ondertussen weer een beetje beter, Muis? Volgens mij had jij vandaag ook een afspraak in het ziekenhuis toch?
Groetjes, Hova
donderdag 12 april 2007 om 14:09
Hoi Hova,
He, dat is dan toch wel schrikken heh, als het nu dan toch echt moet
gaan gebeuren......maar goed, je arts heeft natuurlijk gelijk, je kan
er maar beter vanaf zijn, maar ja, leuk is anders.....
Gaat het weer met je zenuwen? Eerlijk is eerlijk, ik was ook
bloednerveus voor de operatie hoor, maar das ook helemaal niet erg. Des
te blijer ben je als het dadelijk allemaal voorbij is en je ook niet
meer misselijk bent en ook geen zenuwen hoeft te hebben voor een evt.
koliekaanval.
Hier gaat het ietwat beter, lang lopen vind ik nog echt niet prettig en
zitten ook niet, maar ach......houd er gewoon rekening mee dat dit
alles nog zeker een weekje zal duren, dus leg me er maar bij
neer.....er zijn tenslotte ergere dingen.
Ik moet vanmiddag nog even naar de arts, hectingen zullen er wel
uitgaan (au) en ben benieuwd of ie nog wat te vertellen heeft....
Nu ga ik weer even gestrekt in het zonnetje....goede manier van uitrusten heh
Hova, sterkte meid en ik leef met je mee!
He, dat is dan toch wel schrikken heh, als het nu dan toch echt moet
gaan gebeuren......maar goed, je arts heeft natuurlijk gelijk, je kan
er maar beter vanaf zijn, maar ja, leuk is anders.....
Gaat het weer met je zenuwen? Eerlijk is eerlijk, ik was ook
bloednerveus voor de operatie hoor, maar das ook helemaal niet erg. Des
te blijer ben je als het dadelijk allemaal voorbij is en je ook niet
meer misselijk bent en ook geen zenuwen hoeft te hebben voor een evt.
koliekaanval.
Hier gaat het ietwat beter, lang lopen vind ik nog echt niet prettig en
zitten ook niet, maar ach......houd er gewoon rekening mee dat dit
alles nog zeker een weekje zal duren, dus leg me er maar bij
neer.....er zijn tenslotte ergere dingen.
Ik moet vanmiddag nog even naar de arts, hectingen zullen er wel
uitgaan (au) en ben benieuwd of ie nog wat te vertellen heeft....
Nu ga ik weer even gestrekt in het zonnetje....goede manier van uitrusten heh
Hova, sterkte meid en ik leef met je mee!
You don´t have to believe everything you think
donderdag 12 april 2007 om 14:29
He Muis, wat een snelle reactie!!
Tja, je hebt natuurlijk gelijk; er zijn altijd ergere dingen! Dat probeer ik mezelf ook maar steeds voor te houden, maar ik vind het ondertussen wel behoorlijk eng!
Ik ben stiekum wel een beetje jaloers op jou (raar hoor, om jaloers te zijn op iemand die aan het herstellen is van een operatie
), want jij bent er tenslotte al vanaf (van de operatie dan tenminste...)! Ik vind het gewoon zo raar omdat ik me nu eigenlijk wel goed voel en niet weet hoe ik me straks na de operatie voel: het 'wat doe ik mezelf aan'-gevoel eigenlijk
Maar goed, nu heb ik weer even rust. Ik denk dat de 24e de zenuwen wel weer toe zullen slaan..
Doe rustig aan, geniet maar lekker van het voorjaarszonnetje, en sterkte vanmiddag met het eruit laten halen van de hechtingen!
Groetjes, Hova
Tja, je hebt natuurlijk gelijk; er zijn altijd ergere dingen! Dat probeer ik mezelf ook maar steeds voor te houden, maar ik vind het ondertussen wel behoorlijk eng!
Ik ben stiekum wel een beetje jaloers op jou (raar hoor, om jaloers te zijn op iemand die aan het herstellen is van een operatie
), want jij bent er tenslotte al vanaf (van de operatie dan tenminste...)! Ik vind het gewoon zo raar omdat ik me nu eigenlijk wel goed voel en niet weet hoe ik me straks na de operatie voel: het 'wat doe ik mezelf aan'-gevoel eigenlijkMaar goed, nu heb ik weer even rust. Ik denk dat de 24e de zenuwen wel weer toe zullen slaan
..Doe rustig aan, geniet maar lekker van het voorjaarszonnetje, en sterkte vanmiddag met het eruit laten halen van de hechtingen!
Groetjes, Hova
donderdag 12 april 2007 om 15:21
Hoi Hova,
Best spannend he? Toch denk ik dat het wel de beste keus is en hoe eerder hoe beter, zeker als je toch zo misselijk bent.
Ik was ook heel zenuwachtig van tevoren. Ging eerst nog een weekje op vakantie (hoefde er toen niet zo veel aan te denken, gelukkig) en mocht daarna meteen aantreden. Ik moest op dinsdagochtend binnenkomen en zou pas de dag erna geopereerd worden (balen!) Heb dinsdag de hele dag zitten wachten/vervelen en om 17.00 uur moest ik bij de anasthesist komen en die vertelde doodleuk dat ik woensdags pas om half vier 's middags geopereerd zou worden! Ze hebben me toen weer naar huis gestuurd voor 1 nacht en op woensdag moest ik dan nuchter om 13.00 uur binnenkomen. Ik heb die nacht thuis zelfs nog goed geslapen (haha), maar toen ik op woensdag om 13.00 uur weer op mijn ziekenhuiskamer zat, werd ik pas echt zenuwachtig. Er lag niemand bij me op de kamer, dus ik had niemand om tegenaan te kletsen. Ben wel 10 keer naar de WC gegaan, had klamme handjes, noem maar op.
Ik hoop voor jou dat je lekker vroeg aan de beurt bent, maar dat zal wel als je al om 7.30 uur binnen moet zijn.
Probeer er nu nog maar even niet te veel aan te denken en te genieten van het mooie weer!
Heel veel succes en sterkte!
duet
Best spannend he? Toch denk ik dat het wel de beste keus is en hoe eerder hoe beter, zeker als je toch zo misselijk bent.
Ik was ook heel zenuwachtig van tevoren. Ging eerst nog een weekje op vakantie (hoefde er toen niet zo veel aan te denken, gelukkig) en mocht daarna meteen aantreden. Ik moest op dinsdagochtend binnenkomen en zou pas de dag erna geopereerd worden (balen!) Heb dinsdag de hele dag zitten wachten/vervelen en om 17.00 uur moest ik bij de anasthesist komen en die vertelde doodleuk dat ik woensdags pas om half vier 's middags geopereerd zou worden! Ze hebben me toen weer naar huis gestuurd voor 1 nacht en op woensdag moest ik dan nuchter om 13.00 uur binnenkomen. Ik heb die nacht thuis zelfs nog goed geslapen (haha), maar toen ik op woensdag om 13.00 uur weer op mijn ziekenhuiskamer zat, werd ik pas echt zenuwachtig. Er lag niemand bij me op de kamer, dus ik had niemand om tegenaan te kletsen. Ben wel 10 keer naar de WC gegaan, had klamme handjes, noem maar op.
Ik hoop voor jou dat je lekker vroeg aan de beurt bent, maar dat zal wel als je al om 7.30 uur binnen moet zijn.
Probeer er nu nog maar even niet te veel aan te denken en te genieten van het mooie weer!
Heel veel succes en sterkte!
duet
donderdag 12 april 2007 om 18:44
Jeetje Duet, dat is ook flink balen als je de hele dag zit te wachten en dan weer naar huis wordt gestuurd... En dan is het bij jou ook nog langer geworden dan 1 nacht natuurlijk doordat je een bloeding had....
Brrrr... ik moet er nog even niet aan denken. Maar dit zenuwachtige gevoel zal wel weer afzakken de komende dagen. tot het bijna de 25e is, hihi!
Lief dat jullie zo meeleven, hoor!!!
Groetjes, Hova
Brrrr... ik moet er nog even niet aan denken. Maar dit zenuwachtige gevoel zal wel weer afzakken de komende dagen. tot het bijna de 25e is, hihi!
Lief dat jullie zo meeleven, hoor!!!
Groetjes, Hova
donderdag 12 april 2007 om 20:12
Hoihoi
Nou, bezoekje viel reuze mee....hechtingen eruit halen deed helemaal geen pijn (gelukkig) en ik stond eigenlijk zo weer buiten.
Arts had geen directe verklaring voor mn misselijkheid en diarree,
noemde zelfs de mogelijkheid van een evt. buikgriep...mmmm. Terwijl ik
dacht dat dat toch een best voorkomend verschijnsel was na een galblaas
verwijdering.
Verder heb ik nog een blik mogen werpen op mijn galblaas vlak voor de
verwijdering....hij liet me 3 (bloederige) foto's zien van mn
buikholte/galblaas, erg interessant....haha.
Dus, ik ben er (hopelijk) klaar mee nu, heerlijk! Rustig aan herstellen en dan komt alles weer goed....
Hova, ik moest ook al zo vroeg komen en werd om 9.30 geopereerd, moest
om 9.00 uur al naar beneden. Erg fijn, want dan hoef je niet zo lang te
wachten.
Je kan ook vragen om iets rustgevends, heb ik ook gedaan, hielp wel wat
hoor, de piek vd zenuwen is er dan even af. En 9 vd 10 x gaat alles
gewoon normaal, zonder gekke dingen, en jij zal heus wel tot die groep
van 9 behoren!
In ieder geval, sterkte er nog mee en over 2 weekjes ben je er alweer vanaf (de operatie dan..).....
doeidoei
Nou, bezoekje viel reuze mee....hechtingen eruit halen deed helemaal geen pijn (gelukkig) en ik stond eigenlijk zo weer buiten.
Arts had geen directe verklaring voor mn misselijkheid en diarree,
noemde zelfs de mogelijkheid van een evt. buikgriep...mmmm. Terwijl ik
dacht dat dat toch een best voorkomend verschijnsel was na een galblaas
verwijdering.
Verder heb ik nog een blik mogen werpen op mijn galblaas vlak voor de
verwijdering....hij liet me 3 (bloederige) foto's zien van mn
buikholte/galblaas, erg interessant....haha.
Dus, ik ben er (hopelijk) klaar mee nu, heerlijk! Rustig aan herstellen en dan komt alles weer goed....
Hova, ik moest ook al zo vroeg komen en werd om 9.30 geopereerd, moest
om 9.00 uur al naar beneden. Erg fijn, want dan hoef je niet zo lang te
wachten.
Je kan ook vragen om iets rustgevends, heb ik ook gedaan, hielp wel wat
hoor, de piek vd zenuwen is er dan even af. En 9 vd 10 x gaat alles
gewoon normaal, zonder gekke dingen, en jij zal heus wel tot die groep
van 9 behoren!
In ieder geval, sterkte er nog mee en over 2 weekjes ben je er alweer vanaf (de operatie dan..).....
doeidoei
You don´t have to believe everything you think
vrijdag 13 april 2007 om 11:08
He Muis,
Gelukkig viel het mee, met het hechting eruit halen!! Raar, dat van de diarree enzo had ik ook als meer voorkomende klacht na een galblaasverwijdering gelezen. Wordt het al wel minder?
he jakkes, ik geloof niet dat ik bloederige foto's van mijn buik/galblaas zou hoeven zien hoor, hihi!
Ik hoop ook dat ik zo vroeg word geholpen; dat zou wel fijn zijn! Dan zit je toch niet zolang in de zenuwen... Maar dat zal ook wel afhankelijk zijn van of er geen spoedgevallen zijn enzo. Nou ja, we zullen wel zien. Ik heb vannacht wel erg slecht geslapen moet ik zeggen, maar ik ga proberen de komende anderhalve week maar even zoveel mogelijk aan andere dingen te denken!!
Hoop dat je snel weer helemaal hersteld bent!
Groetjes, Hova
Gelukkig viel het mee, met het hechting eruit halen!! Raar, dat van de diarree enzo had ik ook als meer voorkomende klacht na een galblaasverwijdering gelezen. Wordt het al wel minder?
he jakkes, ik geloof niet dat ik bloederige foto's van mijn buik/galblaas zou hoeven zien hoor, hihi!
Ik hoop ook dat ik zo vroeg word geholpen; dat zou wel fijn zijn! Dan zit je toch niet zolang in de zenuwen... Maar dat zal ook wel afhankelijk zijn van of er geen spoedgevallen zijn enzo. Nou ja, we zullen wel zien. Ik heb vannacht wel erg slecht geslapen moet ik zeggen, maar ik ga proberen de komende anderhalve week maar even zoveel mogelijk aan andere dingen te denken!!
Hoop dat je snel weer helemaal hersteld bent!
Groetjes, Hova
zaterdag 14 april 2007 om 17:51
Aloha,
Daar zijn we weer.......ook aan het genieten vh zonnetje Hova? En even lekker alle pre-operatiestress aan het vergeten..?
Hier gaat het weer stukken beter, merk echt elke dag vooruitgang. Ben
alleen nog erg snel moe, lig 's avonds om half negen echt uitgeput in
mn bedje.......maar kan weer meer bukken en beter lopen zonder steeds
naar mn buik te grijpen.
Diarree blijft, maar dat zal ook wel weer over gaan
uiteindelijk.......ben ook steeds meer aan het eten en heb zowaar weer
chocola op (oh, kon het niet laten heh, de hele kast ligt hier nog vol
met paaschocola en na weken van onthouding begon het weer erg te
kriebelen....smaakte trouwens veel minder lekker dan voorheen!)
Nou, jij nog sterkte met je "wachtperiode" , hopelijk is het snel de 25e.
Ik heb ook een druk weekje voor de boeg, want volgende week dus
verhuizing, hellup! Probeer wel alwat te doen, maar te vaak bukken is
echt niet fijn en tillen mag de komende 4,5 week nog niet......
fijn weekend nog!
Daar zijn we weer.......ook aan het genieten vh zonnetje Hova? En even lekker alle pre-operatiestress aan het vergeten..?
Hier gaat het weer stukken beter, merk echt elke dag vooruitgang. Ben
alleen nog erg snel moe, lig 's avonds om half negen echt uitgeput in
mn bedje.......maar kan weer meer bukken en beter lopen zonder steeds
naar mn buik te grijpen.
Diarree blijft, maar dat zal ook wel weer over gaan
uiteindelijk.......ben ook steeds meer aan het eten en heb zowaar weer
chocola op (oh, kon het niet laten heh, de hele kast ligt hier nog vol
met paaschocola en na weken van onthouding begon het weer erg te
kriebelen....smaakte trouwens veel minder lekker dan voorheen!)
Nou, jij nog sterkte met je "wachtperiode" , hopelijk is het snel de 25e.
Ik heb ook een druk weekje voor de boeg, want volgende week dus
verhuizing, hellup! Probeer wel alwat te doen, maar te vaak bukken is
echt niet fijn en tillen mag de komende 4,5 week nog niet......
fijn weekend nog!
You don´t have to believe everything you think
zondag 15 april 2007 om 14:16
He Muis!
Ja, inderdaad; heerlijk weer he!! Echt genieten hoor!! Ik zit vandaag lekker in de tuin!!
Gelukkig gaat het weer een heel stuk beter met je! Laat je niet verleiden veel te doen hoor, tijdens de verhuizing! Laat anderen maar voor je lopen, hihi!
Heb je ook nog kleintjes thuis eigenlijk of had jij geen kinderen (weet het niet meer, sorry...).
wij zijn ook al tijden op zoek naar een ander huis en gisteren op de open huizen dag zijn we een superleuk huis tegengekomen waar we van de week nog een keer gaan kijken en misschien ook wel een bod op gaan doen! Heel leuk en het leidt me gelukkig heel erg af.... Ik probeer er gewoon nog maar even niet te veel aan te denken; we zien wel hoe het gaat straks. Ik heb nog niet echt een oplossing voor het niet mogen tillen, aangezien mijn dochtertje van net 2 nog wel steeds in en uit haar bedje en haar kinderstoel getild moet worden. Mag dat echt 6 weken niet??
Nou ja, ook dat zien we wel weer...
Ik laat in ieder geval ook van me horen na de operatie. En als je nog tijd hebt van de week, hoor ik natuurlijk nog graag hoe het verder met je gaat!!!
In ieder geval heel veel plezier in je nieuwe huisje straks!!
Groetjes, Hova
Ja, inderdaad; heerlijk weer he!! Echt genieten hoor!! Ik zit vandaag lekker in de tuin!!
Gelukkig gaat het weer een heel stuk beter met je! Laat je niet verleiden veel te doen hoor, tijdens de verhuizing! Laat anderen maar voor je lopen, hihi!
Heb je ook nog kleintjes thuis eigenlijk of had jij geen kinderen (weet het niet meer, sorry...).
wij zijn ook al tijden op zoek naar een ander huis en gisteren op de open huizen dag zijn we een superleuk huis tegengekomen waar we van de week nog een keer gaan kijken en misschien ook wel een bod op gaan doen! Heel leuk en het leidt me gelukkig heel erg af.... Ik probeer er gewoon nog maar even niet te veel aan te denken; we zien wel hoe het gaat straks. Ik heb nog niet echt een oplossing voor het niet mogen tillen, aangezien mijn dochtertje van net 2 nog wel steeds in en uit haar bedje en haar kinderstoel getild moet worden. Mag dat echt 6 weken niet??
Nou ja, ook dat zien we wel weer...
Ik laat in ieder geval ook van me horen na de operatie. En als je nog tijd hebt van de week, hoor ik natuurlijk nog graag hoe het verder met je gaat!!!
In ieder geval heel veel plezier in je nieuwe huisje straks!!
Groetjes, Hova
woensdag 18 april 2007 om 10:42
Ik weet inmiddels ook al de operatiedatum. 2 mei (25 april naar de anesthesist) brrr..... dat is al over twee weken..... Gemengde gevoelens hoor, ben blij dat dat ding eruit gaat, maar ik heb nog nooit in het ziekenhuis gelegen (alleen 1 nachtje na de bevalling) dus ik ben best wel zenuwachtig.
Hova, jij bent volgende week aan de beurt he, veel sterkte en ik hoop dat je een beetje afleiding hebt.... Zie je er erg tegenop?
Muis, hoe is het met jou, ik lees dat je je iedere dag beter voelt, wanneer ben jij precies geopereerd?
Mag je nou echt 6 weken niet tillen? Dan heb ik een groot probleem met mijn werk... (werk in de kinderopvang) Ik heb mijn leidinggevend verteld dat ik in ieder geval twee weken niet kom, en daarna zie ik het wel....
Verder nog een stom probleempje.... Ik moet precies op de operatiedag ongesteld worden, volgens mij bestaat er wel iets om het uit te stellen toch? Ik zal mijn huisarts eens vragen...
Nou muis nog veel beterschap en hova succes volgende week
Groetjes Ezta
Hova, jij bent volgende week aan de beurt he, veel sterkte en ik hoop dat je een beetje afleiding hebt.... Zie je er erg tegenop?
Muis, hoe is het met jou, ik lees dat je je iedere dag beter voelt, wanneer ben jij precies geopereerd?
Mag je nou echt 6 weken niet tillen? Dan heb ik een groot probleem met mijn werk... (werk in de kinderopvang) Ik heb mijn leidinggevend verteld dat ik in ieder geval twee weken niet kom, en daarna zie ik het wel....
Verder nog een stom probleempje.... Ik moet precies op de operatiedag ongesteld worden, volgens mij bestaat er wel iets om het uit te stellen toch? Ik zal mijn huisarts eens vragen...
Nou muis nog veel beterschap en hova succes volgende week
Groetjes Ezta
woensdag 18 april 2007 om 10:45
woensdag 18 april 2007 om 12:19
Hallo Hova en anderen,
Heb net alle verhalen zitten doorlezen. Ieder verhaal is weer anders.
Zelf ben ik afgelopen maandag 16-4 geopereerd en verlost van mijn galblaas met 13 kleine steentjes.
Ik moet zeggen....het is me allemaal erg mee gevallen!
Ik scheet in mijn broek op de dag van de operatie, maar dat is dus nergens nodig voor geweest!
Ik heb 4 kleine sneetjes, heb nog niet onder de pleisters gekeken hoe het eruit ziet
. Verder wat last van spierpijn en een beurs gevoel.
Kom hierdoor nog wat moeilijk uit mijn waterbed...maar ja..eenmaal eruit loop ik weer als een kievit! Ik moet me inhouden om niet gelijk met de hond te gaan wandelen en alle boodschappen in huis te laten. Ik laat me lekker vertroetelen de komende week.
Dus Hova, als je mijn verhaal leest, hoop ik wat van je angst weg genomen te hebben!
De operatie is een peuleschilletje in tegenstelling van een galsteen koliek! Ik moest daar altijd een dag van bijkomen, was snel moe en mijn humeur was daardoor ook niet altijd even best.
Ik ben om 14:00 geholpen en om 22:00 uur liep ik al naar het toillet!
Mocht niet alleen lopen, maar dat had makkelijk gekunt hoor.
De volgende ochtend heb ik me heerlijk aan de wastafel gewassen en om 12:00 was ik alweer thuis!
Heb toen een paar uurtjes geslapen, want in een ziekenhuis kom je niet echt tot rust.
Heb je nog vragen...ik hoor ze graag!
Liefs,
Nancy
Heb net alle verhalen zitten doorlezen. Ieder verhaal is weer anders.
Zelf ben ik afgelopen maandag 16-4 geopereerd en verlost van mijn galblaas met 13 kleine steentjes.
Ik moet zeggen....het is me allemaal erg mee gevallen!
Ik scheet in mijn broek op de dag van de operatie, maar dat is dus nergens nodig voor geweest!
Ik heb 4 kleine sneetjes, heb nog niet onder de pleisters gekeken hoe het eruit ziet
. Verder wat last van spierpijn en een beurs gevoel.Kom hierdoor nog wat moeilijk uit mijn waterbed...maar ja..eenmaal eruit loop ik weer als een kievit! Ik moet me inhouden om niet gelijk met de hond te gaan wandelen en alle boodschappen in huis te laten. Ik laat me lekker vertroetelen de komende week.
Dus Hova, als je mijn verhaal leest, hoop ik wat van je angst weg genomen te hebben!
De operatie is een peuleschilletje in tegenstelling van een galsteen koliek! Ik moest daar altijd een dag van bijkomen, was snel moe en mijn humeur was daardoor ook niet altijd even best.
Ik ben om 14:00 geholpen en om 22:00 uur liep ik al naar het toillet!
Mocht niet alleen lopen, maar dat had makkelijk gekunt hoor.
De volgende ochtend heb ik me heerlijk aan de wastafel gewassen en om 12:00 was ik alweer thuis!
Heb toen een paar uurtjes geslapen, want in een ziekenhuis kom je niet echt tot rust.
Heb je nog vragen...ik hoor ze graag!
Liefs,
Nancy
woensdag 18 april 2007 om 16:32
Hoi hoi!
Etza, nou, dan ben jij ook al snel aan de beurt he! Ik ben overdag niet echt erg ermee bezig, Hovaman is zaterdag jarig dus ik heb genoeg om me mee bezig te houden (feestje organiseren, kadootjes kopen...) en we zijn in de beginfase van het kopen van een nieuw huis (afspraken met de makelaar, met de bank, bezoeken huis enzovoort...). Maar ik slaap wel heel onrustig en vaak word ik wakker 's nachts en dan ga ik er wel over liggen nadenken ja.... Ik ben niet echt bang voor de operatie zelf, meer voor wat de gevolgen kunnen zijn als het niet zo goed zou gaan. Maar ja, aan elke operatie zitten nu eenmaal risico's he... Maar ik voel me eigenlijk prima momenteel, zelfs de misselijkheid is vrijwel verdwenen, dus dan denk je weer; zou ik die operatie nou wel doen?!? Heb jij die twijfels ook nog?
Nancy, heel fijn om een reactie te krijgen van iemand die zich zo snel alweer goed voelt!! Wauw, pas twee dagen geleden geopereerd en je voelt je nu alweer zo goed!! Dat geeft hoop ! Ik hoop dat het bij mij net zo goed gaat als bij jou! Ik ben 's ochtends aan de beurt denk ik, want ik moet om 7.30 uur al in het ziekenhuis zijn, dus ik hoop ook lekker de volgende ochtend weer vroeg naar huis te mogen (en ga dus proberen net als jij zo snel als het kan weer zelf rond te lopen in het ziekenhuis, zodat ze zien dat ik echt wel naar huis kan, hihi).
Muis, alles goed bij jou?
Groetjes, Hova
Etza, nou, dan ben jij ook al snel aan de beurt he! Ik ben overdag niet echt erg ermee bezig, Hovaman is zaterdag jarig dus ik heb genoeg om me mee bezig te houden (feestje organiseren, kadootjes kopen...) en we zijn in de beginfase van het kopen van een nieuw huis (afspraken met de makelaar, met de bank, bezoeken huis enzovoort...). Maar ik slaap wel heel onrustig en vaak word ik wakker 's nachts en dan ga ik er wel over liggen nadenken ja.... Ik ben niet echt bang voor de operatie zelf, meer voor wat de gevolgen kunnen zijn als het niet zo goed zou gaan. Maar ja, aan elke operatie zitten nu eenmaal risico's he... Maar ik voel me eigenlijk prima momenteel, zelfs de misselijkheid is vrijwel verdwenen, dus dan denk je weer; zou ik die operatie nou wel doen?!? Heb jij die twijfels ook nog?
Nancy, heel fijn om een reactie te krijgen van iemand die zich zo snel alweer goed voelt!! Wauw, pas twee dagen geleden geopereerd en je voelt je nu alweer zo goed!! Dat geeft hoop ! Ik hoop dat het bij mij net zo goed gaat als bij jou! Ik ben 's ochtends aan de beurt denk ik, want ik moet om 7.30 uur al in het ziekenhuis zijn, dus ik hoop ook lekker de volgende ochtend weer vroeg naar huis te mogen (en ga dus proberen net als jij zo snel als het kan weer zelf rond te lopen in het ziekenhuis, zodat ze zien dat ik echt wel naar huis kan, hihi).
Muis, alles goed bij jou?
Groetjes, Hova
