Gezondheid
alle pijlers
Jong en Burn-out deel 2
maandag 19 juni 2017 15:58
Hier schrijven we verder over onze ervaringen rond burn-out.
Deel één werd gestart door ingeb84 en kan je hier vinden:
gezondheid/jong-en-burnout/list_messages/238113
Iedereen op dit topic kent het gevoel dat je lange teksten niet kunt lezen door de 'mist' in je hoofd, door vermoeidheid of nog een andere reden. Je hoeft je dus zeker niet te excuseren als je niet alles leest of niet altijd op iedereen reageert.
Deel één werd gestart door ingeb84 en kan je hier vinden:
gezondheid/jong-en-burnout/list_messages/238113
Iedereen op dit topic kent het gevoel dat je lange teksten niet kunt lezen door de 'mist' in je hoofd, door vermoeidheid of nog een andere reden. Je hoeft je dus zeker niet te excuseren als je niet alles leest of niet altijd op iedereen reageert.
Always believe that something wonderful is about to happen.
donderdag 1 november 2018 16:11
@Fleur: eerst maar een dikke knuffel, of zelfs twee. 
Wat naar dat ze zo met je omgaat, en vooral heel onterecht. Heel dapper dat je het gesprek wilt aangaan. Ik hoop dat met haar te praten valt. Heb je al eens overwogen om een second opinion bij een andere bedrijfsarts aan te vragen? Als deze bedrijfsarts zo rot is, is dat wellicht een idee.
@Vienna: Hoe was de afspraak bij de specialist? Ik hoop dat het geholpen heeft!
Hebben mensen hier ervaring met reintegreren via het UWV (vanuit de ziektewet) omdat het contract niet verlengd wordt? Wellicht dat dat wel hetzelfde is als spoor 2, ik zie even door de bomen het bos niet meer. Vanaf januari heb ik geen contract meer, tot die tijd ben ik volledig afgekeurd door de bedrijfsarts. Vanaf januari heb ik dus persoonlijk te maken met het UWV en deze week begin ik daar plots om te stressen. Het lijkt opeens zo snel! Hebben jullie fijne ervaringen in het contact? Denken ze mee met de situatie? Wordt er daadwerkelijk passend werk gezocht met/voor jou, of krijg je maar wat en moet het je het simpelweg accepteren? Als ik in januari in staat ben om een paar uur te werken sta ik daar zeker voor open, ik werk graag mee aan het traject. Ik heb echter zulke horrorverhalen gehoord en gelezen over het UWV, brrr!
Het gaat gelukkig wel nog iedere week duidelijk een stuk beter met me, dat blijft zo fijn! Deze week ben ik zelfs een paar uur naar mijn studie gegaan! Ondanks dat ik een halve dag i.p.v. hele dag ben gegaan en moe was na afloop, heb ik me daar goed doorheen gewerkt en was ik verrassend snel weer hersteld. Heel fijn om te merken.
Vanaf volgende week start ik waarschijnlijk medicatie, ik ben heel benieuwd.
Hoe is het met jullie?
Wat naar dat ze zo met je omgaat, en vooral heel onterecht. Heel dapper dat je het gesprek wilt aangaan. Ik hoop dat met haar te praten valt. Heb je al eens overwogen om een second opinion bij een andere bedrijfsarts aan te vragen? Als deze bedrijfsarts zo rot is, is dat wellicht een idee. @Vienna: Hoe was de afspraak bij de specialist? Ik hoop dat het geholpen heeft!
Hebben mensen hier ervaring met reintegreren via het UWV (vanuit de ziektewet) omdat het contract niet verlengd wordt? Wellicht dat dat wel hetzelfde is als spoor 2, ik zie even door de bomen het bos niet meer. Vanaf januari heb ik geen contract meer, tot die tijd ben ik volledig afgekeurd door de bedrijfsarts. Vanaf januari heb ik dus persoonlijk te maken met het UWV en deze week begin ik daar plots om te stressen. Het lijkt opeens zo snel! Hebben jullie fijne ervaringen in het contact? Denken ze mee met de situatie? Wordt er daadwerkelijk passend werk gezocht met/voor jou, of krijg je maar wat en moet het je het simpelweg accepteren? Als ik in januari in staat ben om een paar uur te werken sta ik daar zeker voor open, ik werk graag mee aan het traject. Ik heb echter zulke horrorverhalen gehoord en gelezen over het UWV, brrr!
Het gaat gelukkig wel nog iedere week duidelijk een stuk beter met me, dat blijft zo fijn! Deze week ben ik zelfs een paar uur naar mijn studie gegaan! Ondanks dat ik een halve dag i.p.v. hele dag ben gegaan en moe was na afloop, heb ik me daar goed doorheen gewerkt en was ik verrassend snel weer hersteld. Heel fijn om te merken.
Vanaf volgende week start ik waarschijnlijk medicatie, ik ben heel benieuwd. Hoe is het met jullie?
vrijdag 2 november 2018 10:03
Goedemorgen.
Fleur0029, Ten eerste een knuffel voor jou. Wat een kwetsend en vreemd gedrag zeg van je leidinggevende. Hoe is het gesprek gegaan? Is er eventueel een vertrouwenspersoon in op je werk die je kan benaderen. Anders toch kijken of je naar de bedrijfsarts kan. Wat dit gedrag staat jouw herstel in de weg.
Zon123, Wat lastig dat je traject nog niet is begonnen. Is er een mogelijkheid dat er ter overbrugging gesprekken met je huisarts zijn. Zeker omdat je met een nieuwe baan bent begonnen en je niet in dezelfde valkuil wil vallen.
roanjoty, jou vragen of je wel of niet meer de zorg in wil zijn voor mij zo herkenbaar.Wordt er vanuit jou werk druk op je uitgeoefend om weer te starten werken? Aangezien de te korten in de zorg heel hoog zijn? En hoe sta je erin met betrekking tot de drukte van de komende maanden en je kinderen?
Met mij gaat het redelijk. Ik merk wel als ik te veel doe dan wordt ik door mijn lichaam terug gefloten. Ook merk ik dan dat ik weer drukker in mijn hoofd wordt.
Ik heb laatst weer een gesprek gehad op mijn werk, ik weet niet goed wat ik er van moet denken. Ik heb aangegeven dat ik niet meer aan het bed wil en dat de wisselende diensten voor mij niet goed is. Daar was mijn leiding gevende niet blij mee. Maar goed ik ben voorlopig nog niet toe aan om te gaan werken. Ook is het wel vreemd dat ik niet meer bij de bedrijfsarts hoeft terug te komen.
Verder loop ik nog steeds hard, de ene keer gaat het beter dan de andere. Maar ik heb al weer wat doelen staan voor de komende jaren, qua afstanden.
Fleur0029, Ten eerste een knuffel voor jou. Wat een kwetsend en vreemd gedrag zeg van je leidinggevende. Hoe is het gesprek gegaan? Is er eventueel een vertrouwenspersoon in op je werk die je kan benaderen. Anders toch kijken of je naar de bedrijfsarts kan. Wat dit gedrag staat jouw herstel in de weg.
Zon123, Wat lastig dat je traject nog niet is begonnen. Is er een mogelijkheid dat er ter overbrugging gesprekken met je huisarts zijn. Zeker omdat je met een nieuwe baan bent begonnen en je niet in dezelfde valkuil wil vallen.
roanjoty, jou vragen of je wel of niet meer de zorg in wil zijn voor mij zo herkenbaar.Wordt er vanuit jou werk druk op je uitgeoefend om weer te starten werken? Aangezien de te korten in de zorg heel hoog zijn? En hoe sta je erin met betrekking tot de drukte van de komende maanden en je kinderen?
Met mij gaat het redelijk. Ik merk wel als ik te veel doe dan wordt ik door mijn lichaam terug gefloten. Ook merk ik dan dat ik weer drukker in mijn hoofd wordt.
Ik heb laatst weer een gesprek gehad op mijn werk, ik weet niet goed wat ik er van moet denken. Ik heb aangegeven dat ik niet meer aan het bed wil en dat de wisselende diensten voor mij niet goed is. Daar was mijn leiding gevende niet blij mee. Maar goed ik ben voorlopig nog niet toe aan om te gaan werken. Ook is het wel vreemd dat ik niet meer bij de bedrijfsarts hoeft terug te komen.
Verder loop ik nog steeds hard, de ene keer gaat het beter dan de andere. Maar ik heb al weer wat doelen staan voor de komende jaren, qua afstanden.
zaterdag 3 november 2018 21:51
Hier een drukke periode gehad. Werk is klaar. Uwv heeft mijn inkomen overgenomen (wia). Alle mega stress dingen zijn nu achter de rug. Was echt pittig afgelopen weken. Alleen nu komt er van die periode toch nog stress en spanning uit blijkbaar. Of ontlading misschien. Maar zelfs zo erg dat ik dan af en toe zelfs bijna flauwval. Dat vind ik heel heftig. Ik heb dit vaker als ik te moe ben of overprikkeld. Herkennen sommigen van jullie dit ook?
Ik hoop de komende tijd weer te herstellen van de afgelopen periode.
Rodelimo, heb jij je (gedeeltelijke) wia ook al ontvangen? Hoe gaat het met jou?
Alles rondom uwv en werk kan heel heftig zijn, het geregel maar ook mentaal. Hoop dat het bij jou ook snel duidelijk is, hoe en wat.
Sterkte iedereen!
Ik hoop de komende tijd weer te herstellen van de afgelopen periode.
Rodelimo, heb jij je (gedeeltelijke) wia ook al ontvangen? Hoe gaat het met jou?
Alles rondom uwv en werk kan heel heftig zijn, het geregel maar ook mentaal. Hoop dat het bij jou ook snel duidelijk is, hoe en wat.
Sterkte iedereen!
zondag 4 november 2018 10:33
Stress oorzaak enorme crisis
©Telegraaf 51 min geleden in BINNENLAND
HELMOND - De westerse wereld staat aan de vooravond van misschien wel de grootste crisis ooit. De oorzaak is stress. De mens als soort functioneert niet meer in de huidige samenleving, wat momenteel al desastreuze gevolgen heeft. Dat zegt Erik Matser, klinisch neuropsycholoog uit Helmond.
Hij is daarbij niet terughoudend. ,,Als wij zo doorgaan hebben we geen atoombom nodig om onszelf volledig uit te roeien. We hebben een andere levensstijl nodig om een ramp te voorkomen.’’
De steeds toenemende gevallen van burn-out in Nederland kosten de samenleving 20 miljard euro per jaar, zegt Matser. Hij baseert zich daarbij op eerder door OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) verstrekte cijfers. Bovendien leidt de aandoening in veel gevallen tot blijvend hersenletsel.
,,In Nederland werkt ongeveer 1 op de 5 mensen niet, als gevolg van stress en een burn-out'', aldus Matser. ,,Deze mensen zijn door een gebrek aan energie letterlijk te moe om te werken. Het gaat doorgaans om relatief jonge mensen.’’
Matser: ,,Door onze manier van leven ontwikkelen veel mensen hersendisfuncties en krijgen daardoor hardnekkige klachten die het functioneren ernstig kunnen belemmeren. Zelfs huisartsen weten dat vaak niet.’’
Matser heeft, mede op basis van eigen bevindingen, meerdere medische publicaties over het onderwerp achter zijn naam staan. ,,We zijn het contact kwijt met wie we werkelijk zijn. En we weten niet meer wat we nodig hebben om gezond en energiek te blijven.’’
"Perfectionisme is een dolk in de rug van jonge mensen"
Baanbrekend voor Matser, die internationale bekendheid verwierf met onderzoeken naar hersenletsel in de sport, was een lezing van kinderarts Nadine Burke uit San Francisco. ,,Haar bevinding was dat aanhoudende stress (‘Toxic Stress’) bij kinderen hersendisfuncties veroorzaken en veranderingen in de hersenanatomie.''
Matser: ,,Mensen die gedurende hun jeugd opgroeien met aanhoudende stress ontwikkelen daadwerkelijk andere connecties in de hersenen, waarbij het angstcentrum sneller geactiveerd wordt en langdurend geactiveerd blijft. Dat gaat niet zomaar weg. De consequenties zijn vaak levenslang.’’ Harvard Medical School toonde eveneens onlangs aan dat bij leven in een stressvolle omgeving zenuwbanen letterlijk afbreken als gevolg van de aanhoudende hoge mate van alertheid.
Matser: ,,In onze samenleving worden te veel mensen overvoerd met informatie. Tachtig procent van mijn eigen studenten geeft aan zelfs geen dag zonder mobiele telefoon en e-mail te kunnen. De hersenen blijven continu onder hoogspanning en kunnen dat voor een deel bij tal van jonge mensen niet verwerken.’’
Op te jonge leeftijd belangrijke keuzes moeten maken, werken onder toenemende druk, ook dat zijn zaken die rampzalige gevolgen hebben. Matser: ,,Perfectionisme is een dolk in de rug van jonge mensen. Let wel: perfectionisme is een angststoornis, je wordt er ziek van.’’
We moeten opgroeien, ons ontwikkelen in een leven wat past bij je mentale snelheid en je eigen unieke motivationele instelling. ,,Vraag je zelf eens af in welke bedrijfscultuur je het best functioneert. Een boekhouder kan mislukken bij een bedrijf omdat hij niet in de cultuur past. Maar in een andere omgeving kan hij waarschijnlijk fantastisch functioneren. Waarom mislukt Bergkamp bij Inter en krijgt hij bij Arsenal een standbeeld? Hij vond de juiste omgeving.’’
Autopsies tonen onomstotelijk de injectieschade aan.
dinsdag 6 november 2018 23:22
Hoi Allemaal,
Het is al weer even geleden dat ik heb geschreven.
De afgelopen week is het niet zo goed met mij gegaan. Ben erg gestrest, moe en ben het liefste alleen.
Het zorgen voor de kinderen,huishouden valt me zwaar, hoewel ik dit erg graag doe en er ook regelmatig heel erg van kan genieten. Maar als het even tegen zit en er even niet geluisterd wordt, merk ik dat ik een kort lontje heb.
Al met al voor mij het bewijs dat het nog niet goed me me gaat.
Ik ben doorverwezen naar een gespecialiseerde ggz psycholoog omdat de basis psycholoog me niet voldoende kan helpen..
Binnenkort moet ik naar de bedrijfsarts en ben hier heel erg gespannen voor. Bang weer aan het werk te moeten of dat er van alles van me gevraagd wordt wat ik nog niet aan kan.
Heel erg lastig allemaal.
Het ene moment merk ik dat het goed gaat en voel ik me schuldig dat ik thuis zit. Het andere moment gaat het weer super slecht en ben ik erg down en kan ik nergens van genieten. Lastig dat dit zo op en neer schommelt.
@serendipity ik werk ik de zorg ja. Er is tot nu toe nog geen druk uitgeoefend maar ben heel benieuwd naar het gesprek bij de bedrijfsarts. Ik heb de laatste tijd veel nagedacht en kom op het zelfde punt als jou : onregelmatige diensten en aan het bed staan dat trek ik niet meer. Het liefste ga ik op dit moment helemaal de zorg uit. De vorige keer bij de bedrijfsarts heb ik wel al aangegeven dat ik twijfel of ik nog wel in de zorg kan werken, er is toen aangegeven dat het doel wel is om weer mijn oude functie uit te gaan voeren. Mocht dit binnenkort ter sprake komen, dan ga ik op advies van psycholoog aangeven dat ik een belastbaarheids test wil om te kijken of ik dat nog wel kan.
Inderdaad raar dat je niet meer naar de bedrijfsarts moet.
Gaan ze bij jou op het werk nu wel kijken naar een geschikte plek of hoe werkt dat precies?
@gele_suikerspin
Ik kan begrijpen dat dat allemaal wel voor veel stres zorgt ja. Hoe gaat het nu ?
Succes allemaal
Het is al weer even geleden dat ik heb geschreven.
De afgelopen week is het niet zo goed met mij gegaan. Ben erg gestrest, moe en ben het liefste alleen.
Het zorgen voor de kinderen,huishouden valt me zwaar, hoewel ik dit erg graag doe en er ook regelmatig heel erg van kan genieten. Maar als het even tegen zit en er even niet geluisterd wordt, merk ik dat ik een kort lontje heb.
Al met al voor mij het bewijs dat het nog niet goed me me gaat.
Ik ben doorverwezen naar een gespecialiseerde ggz psycholoog omdat de basis psycholoog me niet voldoende kan helpen..
Binnenkort moet ik naar de bedrijfsarts en ben hier heel erg gespannen voor. Bang weer aan het werk te moeten of dat er van alles van me gevraagd wordt wat ik nog niet aan kan.
Heel erg lastig allemaal.
Het ene moment merk ik dat het goed gaat en voel ik me schuldig dat ik thuis zit. Het andere moment gaat het weer super slecht en ben ik erg down en kan ik nergens van genieten. Lastig dat dit zo op en neer schommelt.
@serendipity ik werk ik de zorg ja. Er is tot nu toe nog geen druk uitgeoefend maar ben heel benieuwd naar het gesprek bij de bedrijfsarts. Ik heb de laatste tijd veel nagedacht en kom op het zelfde punt als jou : onregelmatige diensten en aan het bed staan dat trek ik niet meer. Het liefste ga ik op dit moment helemaal de zorg uit. De vorige keer bij de bedrijfsarts heb ik wel al aangegeven dat ik twijfel of ik nog wel in de zorg kan werken, er is toen aangegeven dat het doel wel is om weer mijn oude functie uit te gaan voeren. Mocht dit binnenkort ter sprake komen, dan ga ik op advies van psycholoog aangeven dat ik een belastbaarheids test wil om te kijken of ik dat nog wel kan.
Inderdaad raar dat je niet meer naar de bedrijfsarts moet.
Gaan ze bij jou op het werk nu wel kijken naar een geschikte plek of hoe werkt dat precies?
@gele_suikerspin
Ik kan begrijpen dat dat allemaal wel voor veel stres zorgt ja. Hoe gaat het nu ?
Succes allemaal
donderdag 8 november 2018 20:08
Hey lieve allemaal!
Wat is er weer veel geschreven.
Gele Suikerspin: wat fijn dat je eindelijk door de stressvolle periode bent en alles rond uitkering en werk klaar is. Voelt het als een opluchting? Ken het gevoel van (bijna) flauwvallen bij veel stress. Meestal blijft het bij duizeligheid en heeft bij mij te maken met mijn ademhaling. Dan adem ik te oppervlakkig en adem ook de 'oude' lucht te weinig uit.
Tortilla: wat fijn dat je iedere week vooruitgang ziet en voelt.
Serendiptedy: Jammer dat je leidinggevende niet zo positief reageerde. Misschien moet ze nog aan het idee wennen dat je niet meer alles kunt doen en onregelmatig werken er niet in zit. Mijn ervaring is dat veel leidinggevenden vooral bezig zijn met 'problemen oplossen' en niet zozeer met de persoon voor hen. Misschien reageert ze anders als ze een oplossing heeft. Onthoud dat het niet jouw probleem is. Goed dat je wel naar je lichaam luistert en dat je merkt wanneer het je terugfluit.
Jaja: bedankt voor het delen van het artikel.
Roanjoty: Wat jammer dat je je niet zo goed voelt en het gevoel ook zo fel schommelt. Het hoort jammer genoeg bij BO. Herstellen gaat niet in een mooie rechte lijn omhoog en kan heel wisselt gaan. Voel je vooral niet schuldig, je omgeving weet dat je hard werkt aan je herstel, maar ook tijd en rust nodig hebt. Probeer deze zoveel als mogelijk te nemen. Kan er iemand meegaan naar de bedrijfsarts? Of kun je een verslag van je arts en psycholoog meenemen? Ze gaan je nu echt niet aan het werk zetten als je net bent doorverwezen naar een meer gespecialiseerde psycholoog.
Hoe gaat het verder met iedereen?
Mijn afspraak bij de specialist is verzet naar volgende week. Daar baal ik wel van. Op zich gaat werk best goed (de 12u die ik nu doe), maar lichamelijk wil het niet echt mee. Veel pijn in gewrichten en spieren. Vandaag ook niet naar de revalidatie geweest. Lukte gewoon niet.
Wat is er weer veel geschreven.
Gele Suikerspin: wat fijn dat je eindelijk door de stressvolle periode bent en alles rond uitkering en werk klaar is. Voelt het als een opluchting? Ken het gevoel van (bijna) flauwvallen bij veel stress. Meestal blijft het bij duizeligheid en heeft bij mij te maken met mijn ademhaling. Dan adem ik te oppervlakkig en adem ook de 'oude' lucht te weinig uit.
Tortilla: wat fijn dat je iedere week vooruitgang ziet en voelt.
Serendiptedy: Jammer dat je leidinggevende niet zo positief reageerde. Misschien moet ze nog aan het idee wennen dat je niet meer alles kunt doen en onregelmatig werken er niet in zit. Mijn ervaring is dat veel leidinggevenden vooral bezig zijn met 'problemen oplossen' en niet zozeer met de persoon voor hen. Misschien reageert ze anders als ze een oplossing heeft. Onthoud dat het niet jouw probleem is. Goed dat je wel naar je lichaam luistert en dat je merkt wanneer het je terugfluit.
Jaja: bedankt voor het delen van het artikel.
Roanjoty: Wat jammer dat je je niet zo goed voelt en het gevoel ook zo fel schommelt. Het hoort jammer genoeg bij BO. Herstellen gaat niet in een mooie rechte lijn omhoog en kan heel wisselt gaan. Voel je vooral niet schuldig, je omgeving weet dat je hard werkt aan je herstel, maar ook tijd en rust nodig hebt. Probeer deze zoveel als mogelijk te nemen. Kan er iemand meegaan naar de bedrijfsarts? Of kun je een verslag van je arts en psycholoog meenemen? Ze gaan je nu echt niet aan het werk zetten als je net bent doorverwezen naar een meer gespecialiseerde psycholoog.
Hoe gaat het verder met iedereen?
Mijn afspraak bij de specialist is verzet naar volgende week. Daar baal ik wel van. Op zich gaat werk best goed (de 12u die ik nu doe), maar lichamelijk wil het niet echt mee. Veel pijn in gewrichten en spieren. Vandaag ook niet naar de revalidatie geweest. Lukte gewoon niet.
Always believe that something wonderful is about to happen.
zaterdag 10 november 2018 14:43
Hey allemaal,
Even een berichtje om mijn hart te luchten. Misschien hebben jullie tips.
Het werk gaat op zich oke. Dat het geen fijne werkplek is of word dat weet ik. Een spoor 2 wil de bedrijfsarts nog niet aan beginnen omdat ik nog niet op 50% van mijn uren zit. We kijken daar later naar.
Ik baal zo van mijn down gevoel.
Heb een slechte week achter de rug, onrustig gevoel, paniekaanvallen etc etc.
Maar ik wil zo zo zo enorm graag! Ik wil mijn huis opruimen, schoonmaken, mijn hobby oppakken. En iedere keer kan ik 1 stap doen en dan lijkt het alsof mijn positieve vibe in een zwarte kist word gebouwd in mijn lijf. Ik weet dan ineens niet meer waar ik moet beginnen, een van hot naar her in huis en beland uiteindelijk weer op de bank voor de tv. En iedereen zegt, laat die tv dan uit en focus je op 1 ding. Maar het gaat het, Ik blokkeer op een of andere manier.
Ik wil zo enorm graag mijn positieve energie weer terug, mijn energie weer opbouwen en het weer voelen, echt voelen.
Ik weet dat ik niet met een vingerknip weer mijn positieve ik word, maar ik wil een beetje, gewoon een beetje zodat ik weet dat ik de goede kant weer op ga.
Dat mijn werk niet leuk is, oke. Maar laat me dan in ieder geval genieten in mijn huis, maar zelfs dat lukt nu niet
Alles is gewoon even poep nu, sorry voor het negatieve bericht maar ik moest ergens mijn ei kwijt.
Even een berichtje om mijn hart te luchten. Misschien hebben jullie tips.
Het werk gaat op zich oke. Dat het geen fijne werkplek is of word dat weet ik. Een spoor 2 wil de bedrijfsarts nog niet aan beginnen omdat ik nog niet op 50% van mijn uren zit. We kijken daar later naar.
Ik baal zo van mijn down gevoel.
Heb een slechte week achter de rug, onrustig gevoel, paniekaanvallen etc etc.
Maar ik wil zo zo zo enorm graag! Ik wil mijn huis opruimen, schoonmaken, mijn hobby oppakken. En iedere keer kan ik 1 stap doen en dan lijkt het alsof mijn positieve vibe in een zwarte kist word gebouwd in mijn lijf. Ik weet dan ineens niet meer waar ik moet beginnen, een van hot naar her in huis en beland uiteindelijk weer op de bank voor de tv. En iedereen zegt, laat die tv dan uit en focus je op 1 ding. Maar het gaat het, Ik blokkeer op een of andere manier.
Ik wil zo enorm graag mijn positieve energie weer terug, mijn energie weer opbouwen en het weer voelen, echt voelen.
Ik weet dat ik niet met een vingerknip weer mijn positieve ik word, maar ik wil een beetje, gewoon een beetje zodat ik weet dat ik de goede kant weer op ga.
Dat mijn werk niet leuk is, oke. Maar laat me dan in ieder geval genieten in mijn huis, maar zelfs dat lukt nu niet
Alles is gewoon even poep nu, sorry voor het negatieve bericht maar ik moest ergens mijn ei kwijt.
zaterdag 10 november 2018 17:07
Volgens mij leert een burnout juist, dat energie gevende en energie kostende dingen in balans moeten zijn. Anders raak je opgebrand, moe, ellendig.
Ik denk dus dat je niet moet accepteren dat je werk niet leuk is. Je moet energie krijgen van je werk.
Ik denk dat je per dag max. 1 ding moet doen, naast je werk. Dus of koken, of huis opruimen. Minder willen dus.
En met genieten van tv kijken is niks mis. Ik kan daar echt van opladen.
Tip is dus; lijst maken met energie kostende dingen en energie gevende dingen en die moeten per dag even lang zijn.
Tip 2, ga voor leuk werk. Accepteer geen alleen maar energie kostend werk. Ze zijn verplicht je ander meer passend werk te bieden.
Andere tip, als je te weinig tijd overhoud om op te laden en noodzakelijke regel dingen (huishouden etc) te doen. Dan werk je te veel. Er moet energie overblijven voor ontspanning.
Ik denk dus dat je niet moet accepteren dat je werk niet leuk is. Je moet energie krijgen van je werk.
Ik denk dat je per dag max. 1 ding moet doen, naast je werk. Dus of koken, of huis opruimen. Minder willen dus.
En met genieten van tv kijken is niks mis. Ik kan daar echt van opladen.
Tip is dus; lijst maken met energie kostende dingen en energie gevende dingen en die moeten per dag even lang zijn.
Tip 2, ga voor leuk werk. Accepteer geen alleen maar energie kostend werk. Ze zijn verplicht je ander meer passend werk te bieden.
Andere tip, als je te weinig tijd overhoud om op te laden en noodzakelijke regel dingen (huishouden etc) te doen. Dan werk je te veel. Er moet energie overblijven voor ontspanning.
maandag 12 november 2018 09:48
Dat minder willen is zo enorm lastig. Iedereen had al gewaarschuwd dat het beter worden van een burn-out niet alleen met ups gaat. Het is zo lastig, bij een verkoudheid weet je wanneer je je weer een beetje beter voelt en vaak blijft het dan ook beter gaan. Nu voelde ik mij 2 weken geleden aan de betere kant, eigenlijk gewoon goed, mijn oude ik. Maar afgelopen week was een drama en dat demotiveerd enorm en ik merk dat ik mezelf daar dan in verlies.
Ziek melden op mijn werk mag ik niet. Nu is er afgesproken dat ik deze week op dezelfde uren door ga. Ik zou namelijk een paar uur meer gaan werken. Enige mindere er aan is, is dat ik het mijn baas de eerst volgende werkdag zelf mag gaan vertellen.
Van de week weer een gesprek met mijn psycholoog, daar kijk ik enigzins wel weer naar uit. Kijken of hij mij weer verder kan helpen hier mee.
Ziek melden op mijn werk mag ik niet. Nu is er afgesproken dat ik deze week op dezelfde uren door ga. Ik zou namelijk een paar uur meer gaan werken. Enige mindere er aan is, is dat ik het mijn baas de eerst volgende werkdag zelf mag gaan vertellen.
Van de week weer een gesprek met mijn psycholoog, daar kijk ik enigzins wel weer naar uit. Kijken of hij mij weer verder kan helpen hier mee.
maandag 12 november 2018 10:47
Natuurlijk mag jij je wel ziek melden. Meld je anders ziek via de bedrijfsarts. Een werkgever mag niet bepalen of je wel of niet te ziek bent.
Ook kun je tijdens burnout gewoon een griepje hebben of virus. Dus natuurlijk kun je je dan ziek melden.
Het is juist belangrijk dat je in dit punt voor jezelf op komt. Zelf naar je eigen lijf en grenzen luistert. En niet naar die van anderen.
Ook kun je tijdens burnout gewoon een griepje hebben of virus. Dus natuurlijk kun je je dan ziek melden.
Het is juist belangrijk dat je in dit punt voor jezelf op komt. Zelf naar je eigen lijf en grenzen luistert. En niet naar die van anderen.
maandag 12 november 2018 19:53
Mag ik hier ook meeschrijven?
Ik zit sinds een kleine 2 weken thuis. Ik werk in de zorg, ben nog bezig met studeren maar ben nu aan het afronden. Praktijkgedeelte is al klaar, nu is het alleen nog wat examens doen de komende weken.
Ik werk sinds april op mijn huidige locatie. Vanaf het begin was er al een personeeltekort, maar het viel toen goed op te lossen met wat uitzendkrachten. Om lang verhaal kort te maken: In de loop van de tijd zijn er wat collega's weggegaan. Of ze namen ontslag, of ze kwamen overspannen thuis te zitten. Met als gevolg dat er nog meer personeeltekort kwam. In die tussentijd waren er ook wat problemen met bewoners, waarbij bepaalde collega's niet goed hebben gehandeld. Dit zorgde voor spanningen in het team, maar ook uiteraard bij de andere bewoners.
Een maand geleden merkte ik al aan mezelf dat het niet lekker ging. Ik sliep slechter, zat continu in de stress als ik naar werk moest, had nergens zin in.
De omslag kwam toen ik met familie een dagje uit was. We gingen naar een pretpark en als je me ergens wel wakker voor kunt maken, is het dat wel.
Toen we rondliepen in het pretpark, kon ik nergens van genieten. Ik was ontzettend moe en was het liefst thuisgebleven, maar vond het ook wel fijn om mijn familie te zien. En die hebben die dag gezegd: Meld je ziek. Zorg dat je weer jezelf wordt. Maar ik durfde het niet. We hebben al zo'n personeel tekort, ze zien me al aankomen. Maar uiteindelijk zag ik ook wel in dat het beter was.
Goed, nu zit ik dus zo'n kleine 2 weken thuis. Ik ga 1 dag in de week naar school vanwege examens, maar verder blijf ik thuis. Ik ben nu ook bezig met solliciteren want de locatie waar ik werk, gaat dit jaar nog dicht. Vanuit school heb ik ook een jobcoach, die gelukkig achter me staat. Nu merk ik dat het langzaam weer wat beter gaat. Ik doe/probeer elke dag een activiteit. Nu de feestdagen er heel langzaam aan zitten te komen, merk ik dat ik daar best wel naartoe leef.
Ik herken veel in jullie verhalen.
Ik zit sinds een kleine 2 weken thuis. Ik werk in de zorg, ben nog bezig met studeren maar ben nu aan het afronden. Praktijkgedeelte is al klaar, nu is het alleen nog wat examens doen de komende weken.
Ik werk sinds april op mijn huidige locatie. Vanaf het begin was er al een personeeltekort, maar het viel toen goed op te lossen met wat uitzendkrachten. Om lang verhaal kort te maken: In de loop van de tijd zijn er wat collega's weggegaan. Of ze namen ontslag, of ze kwamen overspannen thuis te zitten. Met als gevolg dat er nog meer personeeltekort kwam. In die tussentijd waren er ook wat problemen met bewoners, waarbij bepaalde collega's niet goed hebben gehandeld. Dit zorgde voor spanningen in het team, maar ook uiteraard bij de andere bewoners.
Een maand geleden merkte ik al aan mezelf dat het niet lekker ging. Ik sliep slechter, zat continu in de stress als ik naar werk moest, had nergens zin in.
De omslag kwam toen ik met familie een dagje uit was. We gingen naar een pretpark en als je me ergens wel wakker voor kunt maken, is het dat wel.
Toen we rondliepen in het pretpark, kon ik nergens van genieten. Ik was ontzettend moe en was het liefst thuisgebleven, maar vond het ook wel fijn om mijn familie te zien. En die hebben die dag gezegd: Meld je ziek. Zorg dat je weer jezelf wordt. Maar ik durfde het niet. We hebben al zo'n personeel tekort, ze zien me al aankomen. Maar uiteindelijk zag ik ook wel in dat het beter was.
Goed, nu zit ik dus zo'n kleine 2 weken thuis. Ik ga 1 dag in de week naar school vanwege examens, maar verder blijf ik thuis. Ik ben nu ook bezig met solliciteren want de locatie waar ik werk, gaat dit jaar nog dicht. Vanuit school heb ik ook een jobcoach, die gelukkig achter me staat. Nu merk ik dat het langzaam weer wat beter gaat. Ik doe/probeer elke dag een activiteit. Nu de feestdagen er heel langzaam aan zitten te komen, merk ik dat ik daar best wel naartoe leef.
Ik herken veel in jullie verhalen.
dinsdag 13 november 2018 20:15
Welkom Kwebbeltje! Je verhaal is jammer genoeg heel herkenbaar, steeds meer werk voor minder mensen en dan gebeuren er fouten en loopt alles nog moeizamer. Goed van je familie dat ze je hebben aangeraden om thuis te blijven. Steeds verder van jezelf afstaan en jezelf niet meer herkennen, is een duidelijk teken dat het allemaal teveel is. Ben je naar de HA geweest? Krijg je nog andere begeleiding? Zou je vooral aanraden om goed naar jezelf te luisteren. Ook met de examens in het vooruitzicht, het is knap dat je naar school gaat, maar probeer je gezondheid op de eerste plaats te zetten. Dan herstel je het snelst en heb je minder kans op herval/dat het erger zou worden.
Fleur: Dikke Soms is alles even heel *** en dat is ***! BO wil jammer genoeg niet in een mooie rechte lijn omhoog herstellen. Herstel is met veel hobbels en dalen met rot-momenten, maar gelukkig ook met fijne periodes waarin je steeds meer jezelf wordt en weet wat je wil. Waar je nu duidelijk in bent is dat je huidig werk écht niets voor jou is. Dat kost veel energie en demotiveert. Is het mogelijk om bij je huidige werkgever een andere functie uit te oefenen?
Gele Suikerspin: hoe gaat het met jou? Alle paperassen eindelijk van de baan?
Ben vandaag bij de specialist geweest. Dat was niet echt een opbeurend gesprek. Blijkbaar moet je vooruit gaan bij revalidatie en ondanks dat ik momenteel een goede conditie heb, ga ik niet meer vooruit (omdat ik nu telkens mijn pijngrens moet opzoeken om nog vooruit te kunnen en dan slaap ik weer niet van de pijn). Arts heeft beslist om de revalidatie daarom maar stop te zetten
Ben deze namiddag een wandeling gaan maken en ben tot de conclusie gekomen dat ik ga proberen om zelf een programma te maken (op basis van wat ik tijdens de revalidatie geleerd heb). Manlief stelde al voor om morgenavond te gaan zwemmen.
Fleur: Dikke
Soms is alles even heel *** en dat is ***! BO wil jammer genoeg niet in een mooie rechte lijn omhoog herstellen. Herstel is met veel hobbels en dalen met rot-momenten, maar gelukkig ook met fijne periodes waarin je steeds meer jezelf wordt en weet wat je wil. Waar je nu duidelijk in bent is dat je huidig werk écht niets voor jou is. Dat kost veel energie en demotiveert. Is het mogelijk om bij je huidige werkgever een andere functie uit te oefenen? Gele Suikerspin: hoe gaat het met jou? Alle paperassen eindelijk van de baan?
Ben vandaag bij de specialist geweest. Dat was niet echt een opbeurend gesprek. Blijkbaar moet je vooruit gaan bij revalidatie en ondanks dat ik momenteel een goede conditie heb, ga ik niet meer vooruit (omdat ik nu telkens mijn pijngrens moet opzoeken om nog vooruit te kunnen en dan slaap ik weer niet van de pijn). Arts heeft beslist om de revalidatie daarom maar stop te zetten
Ben deze namiddag een wandeling gaan maken en ben tot de conclusie gekomen dat ik ga proberen om zelf een programma te maken (op basis van wat ik tijdens de revalidatie geleerd heb). Manlief stelde al voor om morgenavond te gaan zwemmen.
Always believe that something wonderful is about to happen.
maandag 19 november 2018 11:07
Hoe gaat het met iedereen?
Sinds mijn burn-out zoveel last van mijn menstruatie. Buikkrampen en vooral weinig energie en mentale klachten.
Gelukkig is het vaak maar 1,5 week. En weet in het nu beter. Dus ik stel beslissingen vaak een week uit. En sowieso alle sombere gedachten. Vaak zie ik het na die week allemaal weer realistischer.
Hier heel veel moeten regelen met uwv. Nog steeds niet helemaal klaar. Ze hebben een aantal fouten gemaakt, qua berekeningen en betalingen, en het gaat sowieso erugh traag allemaal.
Verder zijn de bladeren van de bomen, ik vind het er maar treurig uit zien.
Ik zie op tegen deze dag. Voel mij erg sloom en moe lijf.
Sinds mijn burn-out zoveel last van mijn menstruatie. Buikkrampen en vooral weinig energie en mentale klachten.
Gelukkig is het vaak maar 1,5 week. En weet in het nu beter. Dus ik stel beslissingen vaak een week uit. En sowieso alle sombere gedachten. Vaak zie ik het na die week allemaal weer realistischer.
Hier heel veel moeten regelen met uwv. Nog steeds niet helemaal klaar. Ze hebben een aantal fouten gemaakt, qua berekeningen en betalingen, en het gaat sowieso erugh traag allemaal.
Verder zijn de bladeren van de bomen, ik vind het er maar treurig uit zien.
Ik zie op tegen deze dag. Voel mij erg sloom en moe lijf.
maandag 19 november 2018 15:53
Hi,
Hier weer een up date van mij. Het gaat steeds beter, Moet van me therapeut wel rustig aan doen, Wat ik weer heel lastig vind. Ik heb immers al een heleboel zaken geschrapt. En ik verveel me soms.
Wat betreft mij werk, er is nog geen duidelijkheid. Ik heb wel gesprekken maar soms ook het gevoel dat ik eruit wordt gewerkt, Heel vreemd ik sta ook niet meer op de dienstlijst. Daar kan ik zo boos over worden.
Welkom kwebbeltje, zo herkenbaar wat jij schrijft in de zorg. Werk er al jaren in. Mijn advies is ga niet in december starten met een nieuwe werkplek. Neem lekker de feestdagen vrij, je zal er nog genoeg moeten werken.
Gele suikerspin, kom jij wel voldoende buiten? Ik twijfelde of ik vanmorgen zou gaan hardlopen. Het was namelijk grouw en grijs. Echter ik ben toch blij dat ik ben gegaan. Want als je in de natuur loopt kan je ook zien hoe mooi alles is.
Hier weer een up date van mij. Het gaat steeds beter, Moet van me therapeut wel rustig aan doen, Wat ik weer heel lastig vind. Ik heb immers al een heleboel zaken geschrapt. En ik verveel me soms.
Wat betreft mij werk, er is nog geen duidelijkheid. Ik heb wel gesprekken maar soms ook het gevoel dat ik eruit wordt gewerkt, Heel vreemd ik sta ook niet meer op de dienstlijst. Daar kan ik zo boos over worden.
Welkom kwebbeltje, zo herkenbaar wat jij schrijft in de zorg. Werk er al jaren in. Mijn advies is ga niet in december starten met een nieuwe werkplek. Neem lekker de feestdagen vrij, je zal er nog genoeg moeten werken.
Gele suikerspin, kom jij wel voldoende buiten? Ik twijfelde of ik vanmorgen zou gaan hardlopen. Het was namelijk grouw en grijs. Echter ik ben toch blij dat ik ben gegaan. Want als je in de natuur loopt kan je ook zien hoe mooi alles is.
maandag 19 november 2018 16:16
@Vienna: Ik ben inderdaad bij de huisarts geweest. Het is geen BO maar dat gaat het wel worden als ik op deze manier door zou gaan met werken.
@Serendipity: Bedankt voor je advies. Je hebt wel een punt, alleen weet ik nog niet hoe school daarover denkt. Mijn jobcoach had gebeld naar ze, maar zolang ik deze opleiding doe, moet ik verplicht een stage-adres hebben. Mijn huidige stage-adres gaat binnenkort sluiten. Nu heb ik nog steeds geen stageplaats gevonden, dus het zou zomaar kunnen zijn dat het inderdaad pas januari gaat worden.
Ik ben vandaag met mijn tante een dagje gaan kerstwinkelen. Wat spullen gekocht, maar ik ben echt doodop. Het weer werkt ook niet echt mee.
@Serendipity: Bedankt voor je advies. Je hebt wel een punt, alleen weet ik nog niet hoe school daarover denkt. Mijn jobcoach had gebeld naar ze, maar zolang ik deze opleiding doe, moet ik verplicht een stage-adres hebben. Mijn huidige stage-adres gaat binnenkort sluiten. Nu heb ik nog steeds geen stageplaats gevonden, dus het zou zomaar kunnen zijn dat het inderdaad pas januari gaat worden.
Ik ben vandaag met mijn tante een dagje gaan kerstwinkelen. Wat spullen gekocht, maar ik ben echt doodop. Het weer werkt ook niet echt mee.
anoniem_63988565891a9 wijzigde dit bericht op 19-11-2018 17:34
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
3.82% gewijzigd
zondag 25 november 2018 18:37
Hier even een update.
Met mij gaat het redelijk. Mentaal ben ik er weer een beetje bovenop. Het feit dat ik nu geaccepteerd heb dat ik uiteindelijk een andere baan mag en kan zoeken heeft mij ergens heel veel rust gegeven. Ik wist het al langer alleen de acceptatie is er pas sindskort.
Fysiek heb ik nog veel klachten, mijn spieren schieten kort na de fysio behandeling weer in de gespannen houding waardoor ik alweer een aantal weken last op mijn borst heb. Die pijntjes op de borst, mijn hoofd, nek, schouders etc dat begint me nu wel een beetje te killen. Als ik me nou maar oke voel fysiek, dan kan ik weer wat meer en zal de angst ook wat af gaan nemen, denk ik.
Met mij gaat het redelijk. Mentaal ben ik er weer een beetje bovenop. Het feit dat ik nu geaccepteerd heb dat ik uiteindelijk een andere baan mag en kan zoeken heeft mij ergens heel veel rust gegeven. Ik wist het al langer alleen de acceptatie is er pas sindskort.
Fysiek heb ik nog veel klachten, mijn spieren schieten kort na de fysio behandeling weer in de gespannen houding waardoor ik alweer een aantal weken last op mijn borst heb. Die pijntjes op de borst, mijn hoofd, nek, schouders etc dat begint me nu wel een beetje te killen. Als ik me nou maar oke voel fysiek, dan kan ik weer wat meer en zal de angst ook wat af gaan nemen, denk ik.
woensdag 28 november 2018 17:36
woensdag 28 november 2018 20:31
Hi,
Hier gaat het met ups en downs. Ik moet mezelf echt in acht nemen
Alleen met de sociale drukte van deze periode is het erg lastig. Mijn kinderen zitten volop in Sinterklaas.
Ik probeer echt rust te nemen want als ik te veel doe voel ik gelijk weer overal spierpijn.
Gele_suikerspin jou verhaal is heel herkenbaar.
Verder heb ik deze week een gesprek op mijn werk, daar zie ik tegen op. Er moeten weer wat recht worden gezet. Dat geeft ook weer een extra spanning.
Hier gaat het met ups en downs. Ik moet mezelf echt in acht nemen
Alleen met de sociale drukte van deze periode is het erg lastig. Mijn kinderen zitten volop in Sinterklaas.
Ik probeer echt rust te nemen want als ik te veel doe voel ik gelijk weer overal spierpijn.
Gele_suikerspin jou verhaal is heel herkenbaar.
Verder heb ik deze week een gesprek op mijn werk, daar zie ik tegen op. Er moeten weer wat recht worden gezet. Dat geeft ook weer een extra spanning.
vrijdag 30 november 2018 07:01
vrijdag 30 november 2018 11:18
Fleur009, heel naar gevoel is dat. Bij mij was het een combinatie van heel veel spanning en hyperventilatie. Ik heb het toen wel besproken met huisarts. Kreeg tijdelijk medicatie. Uit eindelijk hielp spanning verminderen en ademhalings oefeningen bij mij. Verder loop in hard ook in een groep en die tijd staat vast. En verder denk dat als ik naar buiten ben geweest ik me ook fijner/ lekkere voel. Denk dan dat die douche erna of het kopje koffie zo lekker is.
Ik heb gisteren een gesprek met mijn werk gehad krijg een loopbaan coach. Om te kijken wat ze mij kunnen bieden en wat ik wil. Was een goed gesprek maar ik blijf achterdochtig.
Ik heb gisteren een gesprek met mijn werk gehad krijg een loopbaan coach. Om te kijken wat ze mij kunnen bieden en wat ik wil. Was een goed gesprek maar ik blijf achterdochtig.
maandag 3 december 2018 14:03
Hallo allemaal,
Het is alweer even geleden dat ik hier heb geschreven. Ik ben bij de bedrijfsarts geweest vorige maand en blijf sowieso thuis tot begin van het nieuwe jaar. Dat geeft me wel wat meer rust. Binnenkort heb ik mijn intake gesprek bij de gespecialiseerde psycholoog. Dat vind ik wel spannend. De afgelopen weken gaat het op en af. Merk dat ik wel weer meer momenten kan genieten maar het schommelt allemaal nog wel heel erg.
Om half 1 in de middag ben ik alweer op en moet ik ook echt even rusten op bed. Ik ben gewoon echt zo moe.
Ik zie wel weer op om over een maand naar de bedrijfsarts te gaan, bang om weer te moeten gaan werken. Ik merk dat ik de afgelopen maand weer wat meer rust kreeg. Maar nu het december is merk ik dat ik weer gespannen wordt om het idee dat ik misschien weer aan het werk moet over een maand.
Ik ben er nu wel over uit dat ik niet meer terug wil naar mijn oude functie, ik heb regelmaat nodig. Dit wil ik de volgende keer aan gaan geven bij de bedrijfsarts.
Hoe lang zitten degene die thuis zitten al thuis? En hoe lang hebben degene die inmiddels alweer aan het werk zijn thuis gezeten?
Ik vind het lastig om het allemaal de tijd te geven. Aan de ene kant wil ik ook wel weer aan het werk omdat ik thuis alleen maar meer tijd heb om na te denken, maar als ik al aan het werk denk dan wordt ik weer gespannen.
@gele_suikerspin lastig he die december maand. Ik merk ook dat me dit extra spanning oplevert.
@serendipity & gele_suikerspin
Ik herken me wel in het lastig vinden van de balans. Als ik me even goed voel, dan doe ik zelf ook weer snel teveel. Hoe proberen jullie de balans te vinden?
Ik vind het zelf lastig om de balans te vinden. De kinderen hebben toch ook echt hun uitstapjes en aandacht nodig. Hierdoor moet ik soms wel over mijn grenzen heen stappen, dat merk ik dan de volgende dag ook meteen omdat ik dan erg moe ben.
Wat fijn serendipity dat je een loopbaancoach krijgt. Hopelijk kan je zo uitvinden wat je nu echt graag wilt.
@fleur
Ik heb ook regelmatig een soort spanning/ steken op de borst. Ik heb dat vooral als ik erg gespannen ben. Ik probeer dan diep in en uit te ademen en afleiding te zoeken. Meestal helpt dat wel.
Het is alweer even geleden dat ik hier heb geschreven. Ik ben bij de bedrijfsarts geweest vorige maand en blijf sowieso thuis tot begin van het nieuwe jaar. Dat geeft me wel wat meer rust. Binnenkort heb ik mijn intake gesprek bij de gespecialiseerde psycholoog. Dat vind ik wel spannend. De afgelopen weken gaat het op en af. Merk dat ik wel weer meer momenten kan genieten maar het schommelt allemaal nog wel heel erg.
Om half 1 in de middag ben ik alweer op en moet ik ook echt even rusten op bed. Ik ben gewoon echt zo moe.
Ik zie wel weer op om over een maand naar de bedrijfsarts te gaan, bang om weer te moeten gaan werken. Ik merk dat ik de afgelopen maand weer wat meer rust kreeg. Maar nu het december is merk ik dat ik weer gespannen wordt om het idee dat ik misschien weer aan het werk moet over een maand.
Ik ben er nu wel over uit dat ik niet meer terug wil naar mijn oude functie, ik heb regelmaat nodig. Dit wil ik de volgende keer aan gaan geven bij de bedrijfsarts.
Hoe lang zitten degene die thuis zitten al thuis? En hoe lang hebben degene die inmiddels alweer aan het werk zijn thuis gezeten?
Ik vind het lastig om het allemaal de tijd te geven. Aan de ene kant wil ik ook wel weer aan het werk omdat ik thuis alleen maar meer tijd heb om na te denken, maar als ik al aan het werk denk dan wordt ik weer gespannen.
@gele_suikerspin lastig he die december maand. Ik merk ook dat me dit extra spanning oplevert.
@serendipity & gele_suikerspin
Ik herken me wel in het lastig vinden van de balans. Als ik me even goed voel, dan doe ik zelf ook weer snel teveel. Hoe proberen jullie de balans te vinden?
Ik vind het zelf lastig om de balans te vinden. De kinderen hebben toch ook echt hun uitstapjes en aandacht nodig. Hierdoor moet ik soms wel over mijn grenzen heen stappen, dat merk ik dan de volgende dag ook meteen omdat ik dan erg moe ben.
Wat fijn serendipity dat je een loopbaancoach krijgt. Hopelijk kan je zo uitvinden wat je nu echt graag wilt.
@fleur
Ik heb ook regelmatig een soort spanning/ steken op de borst. Ik heb dat vooral als ik erg gespannen ben. Ik probeer dan diep in en uit te ademen en afleiding te zoeken. Meestal helpt dat wel.
dinsdag 4 december 2018 19:11
Hey allemaal!
@Gele Suikerspin: hoe gaat het nu? december is best een moeilijke maand. Het is allemaal zo dubbel veel leuks, maar ook teveel en dan ook nog verplichtingen. Probeer keuzes te maken en de zaken die je wel leuk vindt voorrang te geven.
Serendipty: lukt het met de Sinterklaasgekte? Nog voldoende rust voor jezelf?
Fleur: hartkloppingen heb ik wel gehad. Zo'n gevoel van druk op je borstkas? Is dat wat je bedoelt? Bij mij ging het over toen ik meer rust kreeg. Merk je verschil als je ontspanningsoefeningen doet? Qua bewegen, als ik heel moe was had ik mijn dagelijks rondje of een kort youtube filmpje yoga en stretchoefeningen. Omdat het zo behapbaar was, lukte het mij wel om dit dagelijks te doen.
Roanjoty: Focus je niet teveel op hoe lang je thuis zit of nog thuis blijft. Je geeft aan dat je s middags alweer moet gaan slapen, dan heb je echt nog wel rust nodig. Probeer daarop te focussen. Schrijf de dingen die je met de bedrijfsarts wil bespreken (zoals niet naar je oude functie terug gaan) op. Dan weet je dat je het niet gaat vergeten en hoef je je daar niet op te focussen. ipv heb je ruimte om jezelf rust te geven.
Gisteren bij de arbeidsgeneesheer geweest. Die vond dat ik te weinig klaagde (????). Toen ik vroeg wat hij bedoelde zei hij dat met mijn diagnoses ik toch veel pijn moet hebben en dan was het raar dat ik niet klaagde. Hij heeft zonder moeite toestemming gegeven om nog twee maanden deeltijds te werken.
Wij hebben gisteren de kerstboom gezet. Maakt de woonkamer meteen veel sfeervoller
@Gele Suikerspin: hoe gaat het nu? december is best een moeilijke maand. Het is allemaal zo dubbel veel leuks, maar ook teveel en dan ook nog verplichtingen. Probeer keuzes te maken en de zaken die je wel leuk vindt voorrang te geven.
Serendipty: lukt het met de Sinterklaasgekte? Nog voldoende rust voor jezelf?
Fleur: hartkloppingen heb ik wel gehad. Zo'n gevoel van druk op je borstkas? Is dat wat je bedoelt? Bij mij ging het over toen ik meer rust kreeg. Merk je verschil als je ontspanningsoefeningen doet? Qua bewegen, als ik heel moe was had ik mijn dagelijks rondje of een kort youtube filmpje yoga en stretchoefeningen. Omdat het zo behapbaar was, lukte het mij wel om dit dagelijks te doen.
Roanjoty: Focus je niet teveel op hoe lang je thuis zit of nog thuis blijft. Je geeft aan dat je s middags alweer moet gaan slapen, dan heb je echt nog wel rust nodig. Probeer daarop te focussen. Schrijf de dingen die je met de bedrijfsarts wil bespreken (zoals niet naar je oude functie terug gaan) op. Dan weet je dat je het niet gaat vergeten en hoef je je daar niet op te focussen. ipv heb je ruimte om jezelf rust te geven.
Gisteren bij de arbeidsgeneesheer geweest. Die vond dat ik te weinig klaagde (????). Toen ik vroeg wat hij bedoelde zei hij dat met mijn diagnoses ik toch veel pijn moet hebben en dan was het raar dat ik niet klaagde. Hij heeft zonder moeite toestemming gegeven om nog twee maanden deeltijds te werken.
Wij hebben gisteren de kerstboom gezet. Maakt de woonkamer meteen veel sfeervoller
Always believe that something wonderful is about to happen.
woensdag 5 december 2018 15:21
Het gaat hier niet goed. Altijd lastig toe te geven. Vooral aan mezelf. Deze week nog naar de dokter. Ik ben nu wel, dat ik eerder hulp vraag. Waarschijnlijk nog te laat. Afgelopen tijd amper tijd om op te laden gehad. Het ging maar van uwv, naar wmo, naar dit, naar dat. Allerlei dingen die ook lastig zijn om af te zeggen. Dan moeten ze later als nog.
Even geen puf om op jullie te reageren. Ga komende tijd mij weer op mezelf richten en wat ik nodig heb.
Hopelijk trekt het dan, en met hulp, weer bij.
Even geen puf om op jullie te reageren. Ga komende tijd mij weer op mezelf richten en wat ik nodig heb.
Hopelijk trekt het dan, en met hulp, weer bij.
