Gezondheid
alle pijlers
Mevrouw u heeft kanker
vrijdag 20 maart 2020 23:29
Op 16 februari ben ik voor de 2jaarlijkse MRI scans in het ziekenhuis geweest (Omdat ik het Men1 syndroom heb)
er worden dan scans van je hoofd ,hals en buik gemaakt en het gekke was dat ik nooit bang ben geweest en dit keer wel dacht: ze zullen toch niks vinden he.
Op 19 februari ging de telefoon en de specialist die je dan verteld dat er afwijkingen zijn gevonden in je alvleesklier en je lever .
Je spreekt af dat je een bloed prikbriefje en een briefje om je urine in te leveren krijgt ,maar dat duurt een week omdat het carnaval is en dan letterlijk alles hier plat ligt .
Vrijdag 28 februari bloed geprikt en urine ingeleverd, zaterdag 7maart een gerichte MRI van mijn lever en alvleesklier .
12 maart word er dan door de specialist gezegd : Mevrouw u heeft kanker en hij snapt er net zoveel van als ik , ik weet niet meer wat ik voel of denken moet ik ga van nul naar honderd van huilen naar lachen en ondertussen zit daar de specialist die een fitte gezonde vrouw voor zich heeft en er zelf ook van ondersteboven is.
Afgelopen dinsdag een punctie van de lever laten doen,daarna in alle rust op een kamer gelegen die ik door de Corona niet heb hoeven delen en weg kon doezelen.
Wanneer ik de uitslag krijg weten we nog niet het weefsel moet een week op kweek daarna maakt de specialist waar ik bij loop een afspraak met de juiste oncoloog ,als we die afspraak hebben zal ook de specialist er bij zijn .
Ik weet gewoon niet meer wat te doen ,ik probeer me te concentreren op de mooie dingen ,maar ik betrap mezelf erop dat ik niet aan de toekomst durf te denken dat de onbevangenheid weg is , ik heb het gevoel dat ik haast moet maken met alles dat er van alles geregeld moet worden ,maar ook dat ik sterk moet zijn voor mijn man ,mijn dochters en de omgeving .
Vandaag van de collega"s van mijn man een heel mooi boeket en een lief beertje ontvangen ,en voor het eerst gewoon gehuild ik zag de bezorger ons tuin pad oplopen en ik was vol ongeloof en zo emotioneel .
Ik ben dankbaar voor al het mooie wat op ons pad komt en opgelucht dat mijn man zo gesteund word op zijn werk,maar ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet ik wil nog niet weg ,ik wil nog blijven ik zou zo graag het gewoon willen uitgillen .
Ik schrijf het daarom maar van me af ,want ik weet het niet meer .
er worden dan scans van je hoofd ,hals en buik gemaakt en het gekke was dat ik nooit bang ben geweest en dit keer wel dacht: ze zullen toch niks vinden he.
Op 19 februari ging de telefoon en de specialist die je dan verteld dat er afwijkingen zijn gevonden in je alvleesklier en je lever .
Je spreekt af dat je een bloed prikbriefje en een briefje om je urine in te leveren krijgt ,maar dat duurt een week omdat het carnaval is en dan letterlijk alles hier plat ligt .
Vrijdag 28 februari bloed geprikt en urine ingeleverd, zaterdag 7maart een gerichte MRI van mijn lever en alvleesklier .
12 maart word er dan door de specialist gezegd : Mevrouw u heeft kanker en hij snapt er net zoveel van als ik , ik weet niet meer wat ik voel of denken moet ik ga van nul naar honderd van huilen naar lachen en ondertussen zit daar de specialist die een fitte gezonde vrouw voor zich heeft en er zelf ook van ondersteboven is.
Afgelopen dinsdag een punctie van de lever laten doen,daarna in alle rust op een kamer gelegen die ik door de Corona niet heb hoeven delen en weg kon doezelen.
Wanneer ik de uitslag krijg weten we nog niet het weefsel moet een week op kweek daarna maakt de specialist waar ik bij loop een afspraak met de juiste oncoloog ,als we die afspraak hebben zal ook de specialist er bij zijn .
Ik weet gewoon niet meer wat te doen ,ik probeer me te concentreren op de mooie dingen ,maar ik betrap mezelf erop dat ik niet aan de toekomst durf te denken dat de onbevangenheid weg is , ik heb het gevoel dat ik haast moet maken met alles dat er van alles geregeld moet worden ,maar ook dat ik sterk moet zijn voor mijn man ,mijn dochters en de omgeving .
Vandaag van de collega"s van mijn man een heel mooi boeket en een lief beertje ontvangen ,en voor het eerst gewoon gehuild ik zag de bezorger ons tuin pad oplopen en ik was vol ongeloof en zo emotioneel .
Ik ben dankbaar voor al het mooie wat op ons pad komt en opgelucht dat mijn man zo gesteund word op zijn werk,maar ik weet gewoon niet wat ik met mezelf aan moet ik wil nog niet weg ,ik wil nog blijven ik zou zo graag het gewoon willen uitgillen .
Ik schrijf het daarom maar van me af ,want ik weet het niet meer .
woensdag 1 juli 2020 12:41
ik wil dat wel voor je betalen hoor
Stuur maar een pb
smulrol wijzigde dit bericht op 01-07-2020 12:57
5.06% gewijzigd
donderdag 2 juli 2020 22:32
Ik hoop dat het langzaam weer iets beter gaat Vlinder. Neem je rust en tijd voor Gizzy, Vlinder. Samen met je man moet je daar achter staan en aan toe zijn. Het kan bijvoorbeeld best zijn dat Gizzy ook een lever- of nierprobleem heeft. Ook dan krijgen ze een slechte vacht en kunnen ze in de war raken.
vrijdag 3 juli 2020 16:22
Vlinder1963 schreef: ↑03-07-2020 16:05Het is weer dag 5 hopelijk de laatste moeilijke van deze kuur. Last van mijn hoofd, buik, maag, concentratie zeg maag alles, ik word er niet goed van
zaterdag 4 juli 2020 18:32
Vandaag was nog steeds een dag van wel en geen dingen kunnen verdragen, lekker vinden if gewoon niet kunnen.
Moeten plassen en gewoon niet kunnen plassen, geen ceintuur of elastiek aan je middel kunnen verdragen dus geen hangbroek maar een nachthemd aan, geen hangbroek maar plaid over je benen. Eten is nu een hapje brood, slokje water of thee, stukje fruit en zo door elkaar steeds een beetje naar binnen werken en veel slapen.
Vandaag veel geslapen, maar ik klaag niet het gaat eindelijk de goede kant op
Moeten plassen en gewoon niet kunnen plassen, geen ceintuur of elastiek aan je middel kunnen verdragen dus geen hangbroek maar een nachthemd aan, geen hangbroek maar plaid over je benen. Eten is nu een hapje brood, slokje water of thee, stukje fruit en zo door elkaar steeds een beetje naar binnen werken en veel slapen.
Vandaag veel geslapen, maar ik klaag niet het gaat eindelijk de goede kant op
zaterdag 4 juli 2020 21:20
In het begin van de avond iets uitgeprobeerd, zoals jullie weten heb ik pas geleden een week in het ziekenhuis gelegen, in die week kreeg ik medicijnen die daar in de computer vermeld staat. In de lijst staat ook nog oxazepam en dat is iets wat ik zelden gebruik, ik nam het wel aan en legde het weg, want waarom slikken als je het niet nodig hebt. Ik heb daar achteraf wel goed aan gedaan door dat ik de oxazepam nog had liggen heb ik het begin van de avond uitgeprobeerd hoe het uitwerkt op mijn lijf met deze neuropathie klachten.
Heel goed dit word dus vanaf de volgende keur de 6&7dag oxazepam gebruiken ik heb niet meer het gevoel gek van mijn lijf te worden niet meer te willen vluchten.
Het haalt de pijn niet weg maar wel de overmatige prikkeling.
Heel goed dit word dus vanaf de volgende keur de 6&7dag oxazepam gebruiken ik heb niet meer het gevoel gek van mijn lijf te worden niet meer te willen vluchten.
Het haalt de pijn niet weg maar wel de overmatige prikkeling.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
