Gezondheid alle pijlers

Van de trap gevallen! Auw!

03-11-2010 11:48 226 berichten
Alle reacties Link kopieren
Afgelopen maandagochtend werd ik om een uur of 03.00 wakker met darmkramp, en later diarree, een buikgriep. Gelukkig zakte het na een paar uur wel maar omdat ik de halve nacht niet geslapen had en ik nog niet helemaal fit was besloot ik om toch maar thuis te blijven. Ik heb een paar uur slaap ingehaald en toen ik wakker werd voelde ik me al een stuk beter.



Na een warme douche wilde ik naar beneden gaan omdat mijn dochter bijna uit school kwam en toen gebeurde het. Wat er precies gebeurde weet ik niet, of ik nu uitgegleden ben of duizelig werd door de buikgriep, maar ineens lag ik beneden, zo'n 10 treden overgeslagen.



Ik voelde meteen dat het niet goed was. Mijn knie en enkel hebben een rare draai gemaakt en in mijn knie heb ik het voelen scheuren. Gelukkig was mijn 16 jarige zoon thuis en die heeft me naar de bank geholpen, daar ging ik even van mijn stokje van de pijn.



We hebben eerst een tijdje mijn knie en enkel gekoeld maar ik had zo veel pijn dat ik er volgens mijn zoon groen van zag, ik was ook misselijk van de pijn en hij heeft vervolgens de dokter gebeld.

Na een barre tocht waarbij ik elke straatsteen heb gevoeld zijn we via de huisarts op de Eerste Hulp aangekomen.

Achteraf werd ons gevraagd waarom we geen ambulance hadden gebeld.......eh....tja dat was even niet in ons opgekomen......



En nu zit ik van mijn lies tot mijn voet in het gips, mijn kniebanden en mijn enkelbanden zijn gescheurd. Het is echt gips, geen kunststof dus het voelt of er een blok beton aan mijn been hangt. Ik mag beslist niet belasten en over 2 weken moet ik naar de orthopaed.



Vanochtend is er een bed gebracht door de thuiszorg, dat is erg prettig want ik kan niet naar boven. En al kon ik boven komen, ik heb een waterbed, daar kom ik met dat blok beton aan mijn been nooit meer uit....



Pffff.....wat een gedoe, mijn kinderen van 16 en 11 zijn super, ze helpen me zo goed als ze kunnen, Mijn vriend-sinds-kort komt iedere dag even buurten en doet wat hij kan en mijn ouders komen dagelijks buurten voor de overige hand en spanddiensten en voor de morele steun.



Stilzitten staat niet in mijn woordenboek maar er zit nu weinig op vrees ik, dat gips is echt loodzwaar en moet door iemand opgetild worden als ik opsta om naar het toilet te gaan. Het bed, de stoel en het toilet zijn zo'n beetje mijn wereld.



*Einde klaagstand, ik moest het gewoon even kwijt!*



Iemand overigens ervaring met gescheurde kniebanden? Ik ben doktersassistente / triage assistente op een HAP, de theorie weet ik wel maar ervaring is vaak een ander ding!



Dank voor het lezen!

Groetjes,

NannieB
Alle reacties Link kopieren
Hoi Stitchy,

Wat stoer dat je voor een ruggeprik hebt gekozen!

Aan een kant ben ik wel nieuwsgierig hoe dat dan is tijdens een operatie (ook een beetje beroepsgekte denk ik hoor!) maar aan de andere kant vind ik het ook wel eng.

Je hebt de boel lekker opgehouden met je wegtrekkende bloedvaten, hahaha



Hoe gaat het nu met je, ben je al in training voor de vierdaagse van Nijmegen? En is je enkel al minder dik intussen, ik ben ook benieuwd of je al wat meer kan belasten inmiddels!



Hier loopt het niet zo lekker, letterlijk en figuurlijk.

Ik boek nog steeds vooruitgang met fysio maar het gaat niet hard genoeg en ik heb nog steeds erg veel pijn.



De fysio is terug van vakantie en zoals afgesproken zouden we bespreken hoe we nu verder gaan. Ik moet dus terug naar de orthopaed want hij vind het ook gek dat ik zo veel pijn hou.

Ik heb gisteren gelijk gebeld en ik kan pas 8 februari naar het ziekenhuis. Meneer de Dokter gaat op vakantie.......Lekker dan weer!



Ik heb direct gevraagd of ik dan niet naar een andere orthopaed kan maar dan wordt ik als nieuwe patient aangemeld en dan duurt het 6 tot 8 weken, hetzelfde geldt voor ziekenhuizen "in de buurt". Met in de buurt bedoel ik 45 km, 70 km en nog iets verder.



Morgen maar weer met de fysio overleggen of hij niet alvast via het ziekenhuis een mri kan aanvragen want die zit er wel aan te komen. En dan is die maar vast gemaakt en kan ik op 8/2 de uitslag krijgen. Nou ja, ik zie wel.



Intussen ga ik wel gewoon verder met fysio, alle vooruitgang die ik intussen kan boeken is natuurlijk mooi meegenomen.



Ik wacht weer op een telefoontje van de arbo, die zouden deze week bellen voor een update. Ik wil me beter melden voor mijn diensten, nog niet voor kantoorwerk want dat zie ik echt nog niet zitten. Ik ben benieuwd hoe ze daar over denkt, de vorige keer was ze daar helemaal niet zo blij mee en mocht ik me niet beter melden. Het was prima dat ik af en toe een dienst ging doen maar dan moest er wel iemand achter de hand zijn voor het geval het niet zou gaan.



Sterkte maar weer, en zet je beste beentje voor he?!!

Groetjes,

NannieB
Alle reacties Link kopieren
Hoi,

Is wel vaag hoor om wakker te blijven vond ik, maar ik kreeg er helemaal niks van mee alleen een beetje gepiep van de monitor en gepraat van de mensen in de operatiekamer.

Er hangt toch zo'n groene doek voor je, had het eigenlijk wel willen zien.



Ik mag het nou iets meer belasten, maar het valt echt vies tegen, het doet gewoon pijn.

Gisteren voor het eerst moeten fietsen en soort van bankdrukken, het was in totaal maar 20 minuten, maar mijn conditie is helemaal naar zijn grootje.

Vandaag ook heerlijk spierpijn.

Dus de vierdaagse van Nijmegen zit er echt nog niet in.

Mijn fysio zei ook al dat de enkel 1 van de vervelendste dingen was om weer normaal te krijgen.

Nou joepie :-s



Balen dat je zoveel pijn houd zeg en van die wachttijden wordt je toch helemaal gek van.

Is je fysio bang dat ze iets over het hoofd hebben gezien?

Ik hoop dat het niks is.

Het is blijkbaar ook erg druk met alle mensen die zijn uitgegleden met die gladheid.



Mijn zoons zijn deze week heerlijk puberaal bezig, alles wat ik vraag is te veel en ze willen niks, krijg continue als antwoord dat ze alles moeten en geen vrije tijd hebben enz... pffff...., wat ze moeten doen duurt vaak maar een half uurtje, nou ik zou het graag zelf doen hoor.

Dus altijd fijn dat soort momenten, vanaf vandaag gaat het gelukkig weer iets beter.



Maar we gaan gewoon door.

Ik zou ook graag weer werken, maar met mijn beroep gaat dat moeilijk als je niet kunt lopen.

Normaal als je kunt werken, moet je weer aan de gang, maar bij jou ligt dat anders om .





Sterkte,

Groetjes Stitch
Alle reacties Link kopieren
Hoi Stitch,



Hoe gaat het met je? Ik hoop dat je vooruitgang merkt na het verwijderen van het oud-ijzer. Lukt het een beetje met ondersteuning van je fysio?



Fijn he, pubers.....

Mijn oudste is 17, die kan er ook wat van af en toe.

Lekker onhandig, motorisch een beetje (eh....heleboel!) klungelig maar stiekum ook best lief.

Hij heeft gisteren een nieuwe douchekop gekocht en gemonteerd, kadootje omdat de oude douchekop al 5 x door de woningbouw was vervangen in tijd van 3 maanden.

En nu hebben we zo'n heerlijke regendouche!



Fijne lui he die fysiotherapeuten.

Ze doen je pijn en hebben allerlei akelige voorspellingen.

Ik hoorde inderdaad ook al dat een enkel een lastige kwestie is.

Mijn enkel wil ook helemaal niet maar kan pas gaan herstellen als mijn knie weer goed is. En dat is lang niet het geval dus voorlopig ben ik nog wel even zoet.



Vanochtend, zo pratende voort kwamen we toch nog wel op minstens 3 maanden, ik moet pas 8/2 naar de orthopeed, dat is nu nog 3 weken en dan schiet je al lekker op.

Dan onderzoek, weer een paar weken verder en de fysio heeft het idee dat er nog wel een operatie in zit.



Ik moet er maar niet te veel aan denken, iedere dag is er 1, ik zie wel hoe het allemaal gaat verlopen.



Inmiddels heb ik een oproep voor de bedrijfsarts gehad.

De 27 moet ik er naar toe maar daar moet ik wel 50 km voor reizen, en weer terug. Fijne toestand.



Ik heb me in overleg met de arbo beter gemeld voor mijn diensten, dat is ongeveer 14 uur per week en ik moet nu 2 x per week een paar uurtjes naar kantoor. Dat is niet echt een pretje want mijn werkplek op kantoor is niet dusdanig ingericht dat er een krukje onder het buro kan om mijn been op te leggen. Ik zit dus de hele tijd met mijn been naar beneden en dat is niet prettig. (zwak uitgedrukt!)

Gelukkig is dat therapeutisch en kan ik gaan als het me te gek wordt. Het meeste werk kan ik ook thuis doen dus dat is wel prettig.



Nou ja, het schiet hier allemaal niet erg op dus.

Gelukkig heb ik ook af en toe wel leuke dingen in de agenda, lekker borrelen met een stel vriendinnen, een etentje, dat houdt de moed er wel in.



Sterkte maar weer,

Groetjes

NannieB
Alle reacties Link kopieren
hallo dames,



Mag ik mij bij jullie aansluiten. Ik ben begin december gevallen met de fiets toen het zo glad was. Mijn enkel is op twee plaatsen gebroken en mijn enkelbanden zijn ingescheurd. Ik moest geoppereerd wrden en ik heb een metalen plaat met vier schroeven gekregen. Ik heb 6 weken gips gehad waarvan de laatste 2 mocht ik proberen te lopen. Nou ja, eigenlijk ging dat wel goed. Gelukkig heb ik goede hulp thuis, en een hele lieve puber die ook wel zijn best doet. Het is zo herkenbaar wat jullie schrijven. Ik ben alleen wel wat teleurgesteld in mijn werk. Ik heb een vaste collega waar ik mee werk, en die is in al die tijd maar 1 keer heel even langs geweest (valt mee erg van haar tegen). En de manager heeft niet eens zelf even gebeld, alleen de assistente. Maar ja, ik heb wel gelukkig een hele aardige bedrijfsarts. Die zat me gewoon uit te lachen omdatt ik een rollator gebruik inplaats van krukken. Morgenga ik voor het eerst naar de fysio en als ik jullie verhalen zo lees gaat dat best wel zwaar worden. Ik geloof dat dit een lange weg gaat worden, en ik ben het zo beu nu. Ik mis mijn sport best wel, ik hoop dat ik dat snel weer kan oppakken. Ik lees en schrijf lekker met jullie mee, als dat kan. groetjes en veel sterjte e komende tijd.
Alle reacties Link kopieren
quote:Nammma schreef op 03 november 2010 @ 13:10:

Dan heb je toch nog mazzel gehad...ik viel ook van 12 treden en brak mijn rib...twee maanden thuis gezeten en de eerste weken kon ik nog niet alleen naar de wc/douche etc.!Ik zou liever mijn rib breken dan enkel en kniebanden scheuren hoor.. brr..
Alle reacties Link kopieren
En brr dames wat een herkenning! Ik ben er gelukkig wel al een stuk verder mee maar ik weet nog als de dag van gister hoe ik daar zat in mijn bedje in de woonkamer en af en toe als ik me doodverveelde in de rolstoel om rondjes door de kamer te rijden (had ook gips van lies tot enkel)



Inmiddels zijn mijn schroeven er ook uit gehaald (wond is daarna nog gaan infecteren, ook zo fijn) en ben ik langzaam weer wat aan het zwemmen etc. Veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Ik ben helaas ook van de trap gevallen(sterker ik stond nog) alweer 6 jaar geleden.

maar ik hoop niet dat het voor jullie zo een lijdensweg wordt.



Ik sloeg sávonds laat 2 treden van de zoldertrap over ,dacht dat ik er was maar moest er nog 2 zet m,n linker been in 1 keer pats op de grond en krak was het.

gevolg 2 kuitbeenbreuken,enkelvork verwijd ,en scheur in sprongbeen.

Vervolgens geopereerd stelschroef in enkel plaatje tegen kuitbeen,en andere schuine breuk losgelaten.

En dan kom je weer thuis na 5 dagen ziekenhuis en 5 kinderen thuis waaronder een baby van 7 maanden.

gelukkig kreeg ik na veel gedoe huishoudelijke hulp.

Maar pfff wat zal ik allemaal gedaan hebben op 1 been.

Ik mocht 8 weken niet belasten.

uiteindelijk is na 4 maanden de andere breuk ook vastgezet en na in totaal 7 maanden alles er weer uitgehaald ivm dystrofie klachten.

Helaas na ruim een jaar zijn ook nog eens m,n enkelbanden ingekort.



En nu 6 jaar later blijkt dat m,n rechter knie die ik toen op de trap heb laten staan,een heerlijk optater heeft gehad.

Dat blijkt dat ik erge kraakbeenschade heb, en m,n kruisband gescheurd is.

Dus nu is het wachten op .........



succes!
Alle reacties Link kopieren
Goeiemorgen,

Wat een bedrijvigheid ineens hier, gezellig!!

Iedereen kan aansluiten hoor, het is niet ons privé topic,



Elive, jij hebt ook een lekkere smak gemaakt zeg, bah!!

Ik kan me indenken dat het je tegenvalt dat er geen contact wordt opgenomen door je collega's / manager.

Hier lag de brievenbus echt vol in de eerste weken, hartverwarmend, ook veel bezoek gehad van collega's maar dat ebt op een gegeven moment een beetje weg. Best logisch ook want voor iedereen gaat het leven door terwijl het jouwe even stil lijkt te staan. Ik heb zelf wel veel contact met mijn leidinggevende maar ik ben ook haar directe collega (assistent manager) dus dat ligt een beetje anders.

Ik werk ook veel van huis uit en alleen om de werk-dingen hebben we al 2 tot 3 keer per week contact. En ik ben inmiddels een beetje aan het werk, 1 a 2 diensten per week, alleen niet op kantoor want dat gaat niet.



Veel sterkte met je eerste fysio, ik ben benieuwd hoe het gaat.

Ik mis het sporten ook enorm, al ben ik nu bij de fysio 3 x per week 1 1/2 a 2 uur bezig, het is toch niet hetzelfde. En ik baal van de afhankelijkheid, ik moet steeds iemand vragen om ergens heen te kunnen dus dat beperk ik tot mijn werk, de fysio en een enkele keer terug langs de supermarkt.



Tomatesoep (leuke nick ) wat is er met jou gebeurt?

Ik heb geen rolstoel gehad want die was niet beschikbaar. Onhandig, maar goed, met kunst en vliegwerk hebben we het evengoed gered.



Jeetje Esmee, jij bent ook lekker terecht gekomen.

En dan met je kleine kinderen, hoe heb je het allemaal kunnen redden? Fijn dat je hulp kreeg, dat kan ook bijna niet anders met zulke kleine kinderen!

Je wacht nu dus op een nieuwe operatie? En wat gaan ze dan doen? Je kruisbanden vervangen, kraakbeen transplanteren?

Sterkte!!



Groetjes,

NannieB
Veel sterkte allemaal! Het enige voordeel is dat het in de winter gebeurde, je mist niets aan het weer en het gips is ook wel te doen, qua temp. dan! Daar moet je toch niet aan denken, met 25 graden in het gips! Hoop dat iedereen goed herstelt zonder restverschijnselen!
Alle reacties Link kopieren
idd wat gezellig hier ineens.

Ik had vandaag weer fysio en moest 10 km fietsen, dat was behoorlijk zweten zeg, want die conditie van mij is helemaal naar z'n grootje, maar voelde wel lekker toen ik het gehaald had en in een half uur.



Ik mag nu ook met 1 kruk lopen, maar dat valt ook vies tegen.

Mijn enkel is nog zeer pijnlijk, maar kan volgens de fysio ongeveer met 2 weken auto rijden en daar ben ik heel blij mee, want ik moet nu steeds vragen of iemand me kan brengen.

Gelukkig heb ik hele lieve ouders die in de buurt wonen en altijd voor me klaar staan, dus brengen en halen.

Maar ik heb al geregeld dat mijn kids morgen een grote bos bloemen voor hun halen.



Ik heb nu af en toe, dat ik rechtop sta, dat ik gewoon denk van ik loop wel ff, maar vind het zo irritant, dat alles wat verder dan een meter van me af ligt (als ik sta)eigenlijk net dat ene pijnlijke stapje te ver is en daar baal ik van.

Eigenlijk zit ik nu gewoon in een fase, dat ik het allemaal hartstikke zat ben en gewoon weg wil, al is het alleen maar even wandelen met de hond in het bos wat ik normaal elke middag als ik vrij ben doe en ik zie ook dat ie het echt mis en dat vind ik zo zielig.

Als ik naar de gang loop (lees strompel), gaat ie al meteen bij de deur zitten.



Maar goed, we slaan ons er wel door heen en het is nog maar even ga ik vanuit en ik ben op de goede weg.



Iedereen veel sterkte met alles, want het valt allemaal niet mee, maar wel gezellig dat we hier met zoveel lotgenoten zijn!



Groetjes Stitchy
Alle reacties Link kopieren
Zo, dat was wel een erg ego-bericht van mij, las het terug en las alleen maar ik... Sorry!
Alle reacties Link kopieren
Dat mag best hoor Stitch, zeker als je in zo'n baal-fase zit!!

Hou je haaks, het vooruitzicht dat je over 2 weken weer zou kunnen autorijden lijkt me geweldig!!



Ik belandde gisteravond nog op de huisartsenpost.

Voelde me al de hele dag niet fit, en ik had hele vreemde rode plekken / bulten op mijn been en die werden steeds warmer.

Ik dacht aan een ontsteking maar dat kon de huisarts er niet van maken, hij dacht meer aan een reactie op behandeling in combinatie met verminderde doorbloeding omdat mijn been niet doet waar hij voor bedoeld is.



Ik moet het wel in de gaten houden en opletten of ik geen koorts krijg maar gelukkig voel ik me vandaag alweer een stuk beter.



Ik herken je gevoel wel hoor Stitch, soms vergeet je even dat je niet kan en dan is de confrontatie pijnlijk!

Ik heb mijn ouders ook een grote bos bloemen gegeven van de week, die hebben ze dik verdient.



Groetjes,

NannieB
Alle reacties Link kopieren
hoi allemaal,



Zo, wordt gezellig hier. Eerste fysio zit erop. Maar is niet veel gebeurd, want ze vindt de zwelling te groot om iets te ondernemen. Ik moet wel oefeningen doen voor mijn bovenbeen spieren en kuiten. Ik moet zoveel mogelijk met de enkel omhoog zodat de zwelling gaat slinken. Ik vindt het wel moeilijk allemaal en heb het idee dat het allemaal stijfer wordt. De fysio zit bekant aan de overkant van de straat, maar om daar te komen tjonge. Ik heb een rolstoel geleend en mijn zoon (14j) heb mij geduwd. Het ging redelijk, maar zit toch te denken om fysio thuis te laten komen.

Nannieb@ je bent ook snel weer aan het werk gegaan. En af en toe dat puber gedrag he, maakt het allemaal weer gezellig. Gelukkig heb je een lieve vriend die je ook helpt, terwijl jullie relatie heel pril is. Ik zou hem inderdaad houden hihi.

Stitcy@ Welke enkel heb jij gebroken? Ik rechts. Ik had ook last van die schilfers aan de been, maar is eigenlijk wel snel wer verdwenen.

Dames, veel sterkte en hou jullie taai
Alle reacties Link kopieren
Hoi Elive,

Vervelend he als je afhankelijk bent van anderen, zeker van je kinderen! Heb je intussen alweer fysio gehad?



Stitch, hoe gaat het met jou, ben je de dagen-voor-autorijden al aan het aftellen? Ik ben heel benieuwd of je nu vooruitgang merkt.



Ik mag zo naar de bedrijfsarts, 50 km verderop, bah!!

Maar goed, het moet nu eenmaal.

Ik ga eerst nog maar een kop koffie nemen.

Sterkte allemaal,

Groetjes,

NannieB
Alle reacties Link kopieren
@elive39, ik heb mijn linker enkel gebroken hartstikke irritant, want bij de fysio op de fiets stappen doe je toch aan de linkerkant en dat is met veel dingen zo.

Maar het maakt niet uit welke enkel, om er weer beweging in te krijgen was het 1 van de moeilijkste gewrichten vertelde mijn fysio samen met de elleboog.



Ik had idd luxe als ik dat zo hoor dat die beste man de eerste paar weken gewoon bij mij thuis kwam, terwijl zijn praktijk maar 1 km van mijn huis is, toch wel fijn als ik dat zo hoor van jullie.



Ik kreeg van de week te horen dat mijn enkel toch eerst nog wat soepeler moet worden voor ik mag autorijden omdat ik er nog niet goed genoeg op kon lopen, dus dat was wel ff weer een domper.

Maar ik ga streven naar maximaal een maand.

Thuis veel oefenen met lopen en bewegen, moet vanzelf goedkomen.



@NannyB, hoe is het gegaan bij de bedrijfsarts?

Is ze het er nu wel mee eens dat je gewoon aan het werk bent?

Wat moet je ver daarvoor zeg.



Gisteren had ik fysio waar ik behoorlijk wat heb moeten doen en ik heb vandaag toch een beetje te veel gelopen/strompeld, mijn enkel is nu dik en is pijnlijk als ik loop met 1 kruk, maar nu ff rustig aan, dan gaat het morgen wel weer goed.



Volgende week gezellig de collega's op visite en afgelopen woensdag was het open huis op de school van mijn kids, waar mijn vader mee is gegaan zodat ik in de rolstoel toch kon zien wat de kids deden op school.

Met krukken ging niet lukken omdat het daar superglad was in het handenarbeidlokaal.

Toch heb ik er iedere keer wel een beetje schaamtegevoel bij als ik in die rolstoel zit (wat dus echt niet zo vaak is).

Maar de kids vonden het heel leuk dat ik onverwachts toch ff kwam kijken en daar gaat het om toch?

Volgende week vrijdag ga ik heerlijk met mijn moeder naar een revue hier in de buurt.

Ik vind het wel erg fijn dat ik nu een stuk mobieler ben sinds ik niet meer onbelast ben yeah!!!

Iedereen maar weer veel sterkte met fysio enz.



Groetjes Stitchy
Alle reacties Link kopieren
Hoi Stitch,

Het valt allemaal niet mee geloof ik he?

Brr...wat verkijk je je daar toch lelijk op, ik had ook zo in mijn hoofd om na een week of 2 fysio weer op de been te zijn!



Het bezoek aan de bedrijfsarts was nog een heel avontuur.

Ten eerste de afstand, maar toen ik daar aan kwam bleek het kantoor op de eerste verdieping te liggen, 2 steile trappen zonder leuning!!

Ik was blij dat mijn vriend mee was anders had ik het echt niet aangedurft om naar boven te gaan. De bedrijfsarts was ook echt boos, inmiddels zijn we ook druk bezig om daar iets mee te doen via de arbodienst.



Ik heb een prima gesprek gehad, het was een fijne arts die veel begrip had voor mijn situatie. Ik hoef ook niet terug te komen, tenzij mijn situatie daar aanleiding toe geeft.



Maar sinds donderdag zit ik er behoorlijk doorheen.

Ik voel me zo ontzettend beroerd, ik ben doodmoe, heb pijn en kan niets hebben. Mijn werk kan ik maar net aan, ik kom huilend thuis door vermoeidheid. En dat gebeurde vanochtend weer.



En nu gaat de rem er op.

Maandag ga ik mijn collega bellen dat ik de komende week rust wil nemen om bij te tanken. Ik ga het ook met mijn huisarts bespreken, volgens mij ben ik oververmoeid intussen.



Ik heb geen energie meer over om eens iets leuks te doen en als ik dat wel doe dan betaal ik daar een hoge prijs voor, en dat is het me niet waard. Maar alleen fysio, werken en thuiszitten is ook niet echt geslaagd, de balans is echt zoek.



Leuk dat je bij je kinderen kon kijken Stitch, dat soort kleine dingen zijn veel waard he??



Fijn weekend!
Alle reacties Link kopieren
Hoi NannieB,



Wat vervelend dat je er zo door heen zit, neem die rust, hoe moeilijk het ook is!

Je hebt hebt misschien toch teveel hooi op je vork genomen, of heb je misschien een griep onder de leden, dat hebben namelijk ook veel mensen, maar hoe dan ook, rustig aan doen!

Ik wil ook altijd sneller dan het gaat pfff... en heb me er nu toch echt bij neer moeten leggen



Ik begin me na jou verhaal toch wel bedenkingen te krijgen over de arbodienst, want ze weten toch dat je met je been zit en dan de trap op en dan ook nog eens zonder!! leuningen? krijgen ze daar nooit mensen met iets aan hun been ofzo.

Net als ik toen een consult in de auto heb gekregen omdat het niet verantwoord was dat ik door de sneeuw moest en door de telefoon zeggen dat als ik niet kwam een dikke boete zou krijgen..., want als ik naar het ziekenhuis kon, kon ik daar ook wel heen hahaha, inmiddels lachen we er maar om.

Vaag zeg.

Weet je al of je nog weer een operatie nodig ben of ga je nu wel de goede kant op?

Heel veel sterkte met je vermoeidheid en ook een fijn weekend!



Groetjes Stitchy
Alle reacties Link kopieren
hallo allemaal,



Jeetje nannieB wat een tegenslag zeg. Ik denk ook dat je teveel hooi op je vork hebt genomen. Je zult toch veel meer rust moeten nemen, en goed naar je lichaam moeten luisteren. Nou is moeten een vervelend woord natuurlijk,maar ik denk dat je niet veel keus heb. Rust goed uit en wens je veel beterschap.



Ik begin ook bedenkingen te krijgen wat betreft de arbo arts. Nu heb ik alleen nog maar telefonisch contact gehad, maar hij wil al een plan gaan maken om aan de slag te gaan. Normaal heb ik lopend werk, maar als ik ga beginnen zal ik zittend werk gaan doen. (werk in een supermarkt).

Vindt ze erg pusserig wat dat betreft, maar ja we zien wel.



Fysio is nu bij mij thuis geweest en dat was wel prettig. Ze was best wel tevreden. Ik moet loop oefeningen gaan doen met de krukken en dat gaat ook best wel goed. Kleine stapjes gaan doen zowel rechts als links. Links beginnen is wel lastig. In je hoofd denk je links, maar je been doet niks haha. Echt bizar.Ik heb gelukkig geen pijn.



Stitcy wat fijn datje even bij je kinderen kon gaan kijken. Zowel voor jou als voor hun. Ik hoop dat het ook wat beter gaat worden voor je nu.

Ik wens iedereen beterschap en hou je taai.
Alle reacties Link kopieren
Sorry voor de late reactie Ik heb scheve benen dus ze hadden bij mij stukjes bot en pezen moeten verplaatsen.



Hoe is het nu hier?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een prima gesprek met de arts gehad hoor.

Hij was net zo verbaasd dat ze me daar naartoe hadden laten gaan als ik. Hij wordt ingehuurd door de arbodienst, hij werkt voor een onafhankelijke organisatie.

Hij vond het ook een hele vervelende situatie en heeft ook direct nadat ik weg was de arbodienst opgebeld.



Hij was ook helemaal niet pusherig dat ik moest werken, eerder terughoudend en hij vond ook dat ik al erg veel deed.

Tja en nu kreeg ik het dus ook voor mijn kiezen.

Ik moet echt mijn rust gaan pakken.



Vrijdagavond ben ik uitgegleden, precies op mijn verkeerde been geland natuurlijk! Niet goed opgelet met opstaan en hoppekee, daar lag ik. Ik ben voor mijn gevoel dus weer een flinke stap achteruit helaas. Mijn knie doet erg zeer en is dikker dan daarvoor.



Morgen weer fysio, eens zien hoe dat gaat.

En morgen ga ik ook bellen met mijn werk dat ik er voorlopig echt niet ben, dat ik even rust ga nemen en eerst eens ga horen wat de orthopeed te melden heeft op 8 februari.



Nog 1 1/2 week dus.

En dan weet ik hopelijk meer.



Groetjes,

NannieB.
Alle reacties Link kopieren
Pfff, uitglijden, dat is echt k*t

is me 2 x gebeurd alleen wist ik me net op tijd goed te draaien dat ik op mijn kont viel.

Vooral als je op je 'goeie' been valt!!



Die arts viel die mij een consult gaf was ook heel aardig en zei ook dat ik eigenlijk niet mocht komen en dat ik had moeten bellen, het was die vrouw aan de telefoon die mij dat vertelde en ik heb niet afgebeld omdat ik geen behoefte had aan een boete.



@NannieB, ik hoop dat je dan 8februari idd meer te weten komt, want het is zo irritant als je niet weet wat er gaat of moet gebeuren.

Maar heb je geen brace om je been of hoe heet dat ding?

iig doe rustig aan en luisteren!!!



@elive9, ik vind het ook zo vervelend dat mijn been niet doet wat ik wil, al gaat het nu al wel een stuk beter, maar we blijven oefenen en doorgaan.



voor iedereen het beste en veel fysio"plezier" ,

Groetjes Stitch
Alle reacties Link kopieren
Nou, morgen is het zo ver, eindelijk naar de orthopeed!

Ik ben benieuwd!
Alle reacties Link kopieren
Sterkte!!
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen,



@NannieB hoe is het gegaan gisteren?

Voel je je al weer wat beter dan de afgelopen keer.?



@stitcy was je aan het begin van je vakantie gevallen, of moest al bijna weer naar huis? Hoe gaat het nu met je been/enkel? Werk je eigenlijk, of ben altijd thuis voor de kinderen te zorgen?



@Tomatensoep wat hebben ze precies bij jou gedaan?





Gisteren voor controle naar het ziekenhuis geweest. Duurde erg lang allemaal. Maar wel goed nieuws. De enkel is goed aangegroeid en de enkelbanden ook. Het is alleen nog een kwestie van revalideren. De fysio is afgelopen donderdag geweest en was ook tevreden. Ik moet nu gelijk met 1 kruk lopen, en oefeningen steeds gaan doen. Ik moet buiten rondjes gaan lopen en steeds het gebied gaan uitbreiden. Ik moet zeggen dat ik eigenlijk nu wel in de sneltrein zit. Zondag ben ik zelfs tot de brievenbus gekomen. En dan moet ik een weg oversteken en een lange straat uitlopen. Gisteren alleen toch over mijn grens gegaan. Nu vandaag wat rustiger, en mijn doel is om naar de bloemist te gaan. Dan moet ik weer die weg over en dan een klein stukje verder. Donderdag komt de fysio nog 1 keer thuis, en dan die week erop moet ik zelf komen. Het zal niet lang meer duren en ik ga weer wat werk op pakken. Alleen de arboman had wel duidelijk gezegd dat ik heel stabiel moet zijn met 1 kruk en met openbaar vervoer kan.

Het is nu 2 maanden dat ik thuis ben. Dat is toch niet zo lang voor een gebroken enkel? Soms krijg ik zo gevoel dat dat heel lang is.



Pff, mijn zoon heeft de laatste tijd ook last van puberites. Hij is binnenkort jarig en zit de hele tijd te zeuren om een blackberry telefoon. Maar hij krijgt hem niet. Gisteren moest ik in het ziekenhuis zijn, en was hij ff alleen thuis. En ik bellen bellen niks hoor telefoon was uit. Kom ik thuis, is zijn telefoon kwijt. Of gevallen buiten of mss wel gestolen op school. Ja ja wel erg toevallig hoor. Maar toch krijgt ie de blackberry niet. Het was gelukkig een prepaid.

Hij had gisteren een dislectietest op school, want hij is erg zwak in zijn talen en nu gaan ze kijken of hij mss wel taaldislectie heeft. Ik hoop dat er wel wat uit komt, dan wordt het eindelijk eens duidelijk wat er is..

Ze doen op zijn school best wel veel voor de kinderen. En trekken echt alles uit kast om de kinderen te helpen. Ik hoop wel dat hij op deze school kan blijven. Hij doet de mavo.

Tja, voor de rest elke dag is het zelfde haha.

Nou, iedereen veel sterkte de komende tijd.



Tot gauw.
Alle reacties Link kopieren
En dan is het eindelijk zo ver, daar heb ik bijna 6 weken op gewacht, het bezoek aan de orthopeed.

Eigenlijk ben ik geen deuk opgeschoten. Er wordt op 1 maart een MRI gemaakt en op 6 maart krijg ik de uitslag.

Mijn been heeft hij niet bekeken! Zit ik daar in mijn onderbroek..........



Nou ja, nog een maand geduld dus, en dan de uitslag van de MRI.



Ik voel me wel iets beter elive, ik neem meer rust en dat voelt een stuk beter!

Groetjes,

NannieB

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven