
Vriend heeft longkanker
zaterdag 9 februari 2019 om 11:58
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen
Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.

Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen

vrijdag 24 mei 2019 om 21:07
Dank jullie wel voor al jullie lieve berichtjes. Dat doet mij echt goed.
We hebben allebei wel redelijk geslapen vannacht gelukkig. We hebben vandaag een gesprek gehad met de arts, hij vertelde dat ondanks de chemo en bestraling dat de kanker actief is gebleven, en blijkbaar dit dus veroorzaakt heeft. Mijn man moet echt in bed blijven liggen, anders kan hij een dwarslaesie krijgen. Ze hebben overlegd met een ander ziekenhuis om eventueel een operatie uit te voeren. Ze noemen dat een fixatie, dan wordt er een buis of staaf oid in de rug geplaatst, had begrepen dat die buis aan de buitenkant van het lichaam zit (?)
Maar dan is mijn man wat mobieler en kan hij ook uit bed komen. Het is nu echt letterlijk kwaliteit van leven terugkrijgen, de kanker kunnen ze niets meer aan doen. Arts kon niet vertellen hoe lang het gaat duren voordat mijn man komt te overlijden.
We krijgen maandag te horen of die operatie door kan gaan, dan moet mijn man verplaatst worden naar een ander ziekenhuis.
Mijn man krijgt nu ook andere pijnmedicatie, ze hopen daardoor dat de morfine naar beneden kan, want hij krijgt een behoorlijk hoge dosis, dat wordt morgen bekeken.
We moeten met spoed op zoek naar andere woonruimte, want mijn man kan niet meer terug naar het huis waar we nu wonen, wonen op de 2de verdieping zonder lift.
Pff wat een achtbaan zitten we opnieuw in. Ik was vanmiddag even thuis, wat spulletjes ophalen en heb echt even keihard gejankt. Ik ga de liefde van mijn leven kwijtraken
We hebben allebei wel redelijk geslapen vannacht gelukkig. We hebben vandaag een gesprek gehad met de arts, hij vertelde dat ondanks de chemo en bestraling dat de kanker actief is gebleven, en blijkbaar dit dus veroorzaakt heeft. Mijn man moet echt in bed blijven liggen, anders kan hij een dwarslaesie krijgen. Ze hebben overlegd met een ander ziekenhuis om eventueel een operatie uit te voeren. Ze noemen dat een fixatie, dan wordt er een buis of staaf oid in de rug geplaatst, had begrepen dat die buis aan de buitenkant van het lichaam zit (?)
Maar dan is mijn man wat mobieler en kan hij ook uit bed komen. Het is nu echt letterlijk kwaliteit van leven terugkrijgen, de kanker kunnen ze niets meer aan doen. Arts kon niet vertellen hoe lang het gaat duren voordat mijn man komt te overlijden.
We krijgen maandag te horen of die operatie door kan gaan, dan moet mijn man verplaatst worden naar een ander ziekenhuis.
Mijn man krijgt nu ook andere pijnmedicatie, ze hopen daardoor dat de morfine naar beneden kan, want hij krijgt een behoorlijk hoge dosis, dat wordt morgen bekeken.
We moeten met spoed op zoek naar andere woonruimte, want mijn man kan niet meer terug naar het huis waar we nu wonen, wonen op de 2de verdieping zonder lift.
Pff wat een achtbaan zitten we opnieuw in. Ik was vanmiddag even thuis, wat spulletjes ophalen en heb echt even keihard gejankt. Ik ga de liefde van mijn leven kwijtraken

vrijdag 24 mei 2019 om 21:14
Wat vreselijk PinkWombat! Niet te bevatten hoe snel het kan gaan ineens..
Probeer te genieten van de momenten die je nog samen hebt en weetje; je mat verdrietig zijn, je mag schreeuwen, ergens tegenaan boxen of wat dan ook! Doe het ook gewoon het lucht op ook al is dat voor misschien 10 sec!
Sterkte
Probeer te genieten van de momenten die je nog samen hebt en weetje; je mat verdrietig zijn, je mag schreeuwen, ergens tegenaan boxen of wat dan ook! Doe het ook gewoon het lucht op ook al is dat voor misschien 10 sec!
Sterkte

Self-love is the greatest middle finger of all time

vrijdag 24 mei 2019 om 21:28


zaterdag 25 mei 2019 om 11:10
Wat afschuwelijk allemaal lieve TO. Mijn moeder is overleden aan uitgezaaide borstkanker (ook metastases in haar ruggenwervel en gevaar op dwarslaesie) maar hoe erg je dit misschien ook niet wilt horen voel ik me toch bijna genoodzaakt om het volgende te zeggen: denk alsjeblieft tijdig na over wanneer jullie besluiten dat het genoeg is geweest. Ik weet niet hoe jullie tegenover euthanasie staan, maar mijn moeder heeft destijds vlak na haar diagnose een verklaring laten opstellen. We dachten dus dat alles goed geregeld was, maar door de metastases in haar botten was er iets met teveel calcium oid in haar bloed, waarin ze binnen twee dagen van volledig aanspreekbaar naar heel erg verward ging. Toen kreeg ze dus ook geen euthanasie meer, omdat ze op het moment zelf niet meer de juiste woorden kon vinden om nogmaals in te stemmen. Ze is een paar dagen later alsnog overleden door palliatieve sedatie, maar dat was echt een naar proces. Voor ons, maar ook iets wat zij absoluut niet had gewild. (Tussendoor wakker worden, paniek etc). Nogmaals: ik hoop dat dit niet gevoelloos overkomt, want het komt echt voort uit de beste bedoelingen, maar het is helaas de rauwe realiteit als het gaat om iemand die uiteindelijk zal overlijden aan kanker. Bespreek deze dingen alsjeblieft, hoe moeilijk het ook is. Heel, heel veel sterkte.

zaterdag 25 mei 2019 om 12:39
Wat erg voor alle betrokkenen! Maar dat is niet de manier waarop het zou moeten gaan.

zaterdag 25 mei 2019 om 12:41
PinkWombat schreef: ↑24-05-2019 21:07heb echt even keihard gejankt. Ik ga de liefde van mijn leven kwijtraken![]()




