Gezondheid
alle pijlers
Vriend heeft longkanker
zaterdag 9 februari 2019 om 11:58
Eerste kerstdag werd mijn vriend verkouden met veel hoesten erbij. Verkoudheid ging over, hoesten niet en dat werd steeds pijnlijker. Halverwege januari voelde hij met een hoestbui een knak bij zijn ribben. Mijn vriend ging gelijk naar de huisarts, die stuurde hem door naar het ziekenhuis voor een foto.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
Conclusie was een gebroken rib en ze zagen iets bij zijn longen wat ze niet vertrouwden.
Vriend kreeg een scan en vorige week hebben we echt het meest verschrikkelijke nieuws gekregen.
Longkanker met uitzaaiingen naar oa zijn rib, daarom is die ook gebroken, stukje lymfe, lever en er zit een plekje bij zijn heup. Arts zei gelijk dat hij dit niet kon genezen, alleen maar tijd rekken.
Onze wereld is ingestort, onze toekomst plannen die we samen hadden kunnen we niet meer uitvoeren. Het is allemaal zo onwerkelijk, we leven in een complete nachtmerrie.
Zonder behandeling geeft de arts hem een half jaar, met behandeling kan het met een paar maanden tot paar jaar gerekt worden, mits het aanslaat.
Dinsdag krijgt hij zijn eerste chemo en maandag krijgen we te horen of hij ook immunotherapie erbij krijgt.
Ik ben zo bang voor alles wat komen gaat, dat ik hem zie aftakelen en dat het moment gaat komen dat ik mijn grote liefde moet gaan missen
Geen idee hoe ik dit allemaal moet gaan doen. We proberen nu nog zoveel mogelijk te genieten en leuke dingen te doen zolang het nog kan.
woensdag 10 juli 2019 om 12:32
Jullie lieve berichtjes doen mij goed 
Hij krijgt geen morfine dus daar kan de verwardheid niet vandaan komen. Ik logeer nog steeds bij mijn ouders dus ik hoef niet te koken en de was te doen, dat is al erg fijn. Daarnaast heb ik 1 goede collega waar ik soms een blokje om mee loop waar ik kan uithuilen en mijn verhaal kan doen. Hij hielp ons afgelopen weekend ook met verhuizen.
Vanmiddag ga ik weer naar hem toe, ben benieuwd hoe het dan gaat. Hij appte me vanmorgen al wel dat hij therapie geeft gehad maar dat het gevoel in zijn benen niet goed is
Hij krijgt geen morfine dus daar kan de verwardheid niet vandaan komen. Ik logeer nog steeds bij mijn ouders dus ik hoef niet te koken en de was te doen, dat is al erg fijn. Daarnaast heb ik 1 goede collega waar ik soms een blokje om mee loop waar ik kan uithuilen en mijn verhaal kan doen. Hij hielp ons afgelopen weekend ook met verhuizen.
Vanmiddag ga ik weer naar hem toe, ben benieuwd hoe het dan gaat. Hij appte me vanmorgen al wel dat hij therapie geeft gehad maar dat het gevoel in zijn benen niet goed is
woensdag 10 juli 2019 om 12:50
PinkWombat, je verhaal over de verwarring doet mij denken aan mijn moeder. Zij raakte ook heel erg in de war op het laatst door de uitzaaiingen in haar botten. (ook in haar ruggenwervel). Daardoor komen er blijkbaar bepaalde zouten vrij in het bloed die voor de verwarring zorgen (even heel simplistisch). Nogmaals: hebben jullie e.e.a. goed geregeld? Weet je hoe je man staat tegenover euthanasie en realiseer je heel goed dat een euthanasie verklaring in NL niet afdoende is...als je man te veel in de war is op het moment van de geplande euthanasie en hij kan niet meer uit zijn woorden komen (wat heel goed denkbaar is) dan kan hij alleen nog palliatieve sedatie krijgen en dat is niet altijd een prettig proces. Hebben jullie naar elkaar uitgesproken hoe 'ver' jullie/hij willen gaan in het proces van aftakelen totdat hij vindt dat het genoeg is? Of geloven jullie überhaupt niet in een zelfgekozen einde? Sorry dat ik dit hier zo 'hard' neerzet, maar dit is precies wat wij hebben meegemaakt en dat was bijzonder traumatisch..en helaas weet ik uit ervaring hoe snel dit soort dingen kunnen gaan, soms is het een kwestie van een dag of iemand nog goed bij geest is of niet.
woensdag 10 juli 2019 om 12:59
Bedoel je hypercalciëmie? Ik weet niet in hoeverre dat behandelbaar is?Vief74 schreef: ↑10-07-2019 12:50PinkWombat, je verhaal over de verwarring doet mij denken aan mijn moeder. Zij raakte ook heel erg in de war op het laatst door de uitzaaiingen in haar botten. (ook in haar ruggenwervel). Daardoor komen er blijkbaar bepaalde zouten vrij in het bloed die voor de verwarring zorgen (even heel simplistisch). Nogmaals: hebben jullie e.e.a. goed geregeld? Weet je hoe je man staat tegenover euthanasie en realiseer je heel goed dat een euthanasie verklaring in NL niet afdoende is...als je man te veel in de war is op het moment van de geplande euthanasie en hij kan niet meer uit zijn woorden komen (wat heel goed denkbaar is) dan kan hij alleen nog palliatieve sedatie krijgen en dat is niet altijd een prettig proces. Hebben jullie naar elkaar uitgesproken hoe 'ver' jullie/hij willen gaan in het proces van aftakelen totdat hij vindt dat het genoeg is? Of geloven jullie überhaupt niet in een zelfgekozen einde? Sorry dat ik dit hier zo 'hard' neerzet, maar dit is precies wat wij hebben meegemaakt en dat was bijzonder traumatisch..en helaas weet ik uit ervaring hoe snel dit soort dingen kunnen gaan, soms is het een kwestie van een dag of iemand nog goed bij geest is of niet.
! Wens jullie alle kracht en heel veel sterkte voor de zeer moeilijke periode waar jullie in zijn beland en nog tegemoet gaan.
woensdag 10 juli 2019 om 22:08
Even off topic: eenGeraldine schreef: ↑09-07-2019 22:05
(Mijn vriendin waar ik het in de eerste post over had is helaas een paar weken geleden overleden. Ik mis haar ontzettend maar koester ook alle mooie herinneringen. Zal het er niet teveel over hebben want het is jouw topic). Ik blijf meelezen en schrijven. Denk aan jullie.
voor jou
woensdag 10 juli 2019 om 22:10
Hoe ging het vanmiddag? Is de verwardheid al weer wat minder? Alleen al het veranderen van omgeving kan een enorme impact hebben op een persoon in een zwakkere fysieke positie. Dus ik hoop dat dat nu hij wat meer is gewend ook weer beter gaat.
Fijn om te horen dat je goede hulptroepen hebt. Die verdien je ook!
Fijn om te horen dat je goede hulptroepen hebt. Die verdien je ook!
woensdag 10 juli 2019 om 22:34
Vandaag ging het wel wat beter, maar het houdt nog niet op. Toen ik binnen kwam sliep hij, dus hij werd wakker van me. Hij was nog steeds een beetje verward maar toen hij eenmaal wakker was ging het wel goed. Ik zag hem weer lachen en dat deed me goed. Helaas is het wel zo dat zijn gevoel in zijn benen steeds minder wordt. Hij voelt ook geen aandrang meer om te plassen en te poepen. Dus hij krijgt telkens een katheter. Is hij afgelopen week bestraald om die uitzaaiing af te remmen, groeit die *** kanker gewoon door
Hij is wel telkens heel erg moe, vanmiddag was hij moe, vanavond was hij nog steeds moe. Ben om half 9 weggegaan omdat hij wilde slapen. Dat valt hem ook heel erg tegen en ik word er behoorlijk bang van
Volgende week woensdag komt er een vrouwtje langs om te kijken naar onze thuissituatie en wat voor aanpassingen er nodig zijn zodat mijn man naar huis kan.
Morgenochtend heb ik een intake bij een psycholoog, ben benieuwd hoe det gaat.
Hij is wel telkens heel erg moe, vanmiddag was hij moe, vanavond was hij nog steeds moe. Ben om half 9 weggegaan omdat hij wilde slapen. Dat valt hem ook heel erg tegen en ik word er behoorlijk bang van
Volgende week woensdag komt er een vrouwtje langs om te kijken naar onze thuissituatie en wat voor aanpassingen er nodig zijn zodat mijn man naar huis kan.
Morgenochtend heb ik een intake bij een psycholoog, ben benieuwd hoe det gaat.
woensdag 10 juli 2019 om 23:04
Jeetje, wat naar en verdrietig. Fijn dat de verwardheid nu minder lijkt te zijn, maar de rest klinkt inderdaad niet zo positief. Zoals Phineas al zei: hebben jullie je zorgen kunnen bespreken met een arts?
Ik hoop dat de intake morgen goed gaat en dat de psycholoog je goed kan ondersteunen in deze heftige situatie.
Ik hoop dat de intake morgen goed gaat en dat de psycholoog je goed kan ondersteunen in deze heftige situatie.
donderdag 11 juli 2019 om 08:51
Wat een stap terug doet je man nu...
De blaas problemen kunnen een delier veroorzaken, zo klinkt het een beetje. Wordt hij steeds opnieuw gekatheteriseerd? Dat lijkt me er belastend! Kan hij niet tijdelijk een verblijfskatheter krijgen? Dan hoeft de katheter er niet steeds in en uit.
Ik hoop dat je man snel mee naar huis kan.
De blaas problemen kunnen een delier veroorzaken, zo klinkt het een beetje. Wordt hij steeds opnieuw gekatheteriseerd? Dat lijkt me er belastend! Kan hij niet tijdelijk een verblijfskatheter krijgen? Dan hoeft de katheter er niet steeds in en uit.
Ik hoop dat je man snel mee naar huis kan.
