Gezondheid
alle pijlers
Wie roken hier nog?
woensdag 20 maart 2013 om 09:47
Heel simpel; hoeveel van ons roken er nog?
Heb je er spijt van dat je er ooit mee begonnen bent?
Ikzelf heb vanaf mijn 15e gerookt, tot ergens in de 30. Ben zo blij dat ik er alweer ruim 7 jaar vanaf ben!
Wij kwamen regelmatig in het ziekenhuis, en dan zie je ze buiten staan hoor; en maar roken. Terwijl iedereen kan zien dat ze al niet gezond en fit zijn; lekker blijven roken. Ik vind dat zo jammer, het gaat echt ten koste van je kwaliteit van leven.
Heb je er spijt van dat je er ooit mee begonnen bent?
Ikzelf heb vanaf mijn 15e gerookt, tot ergens in de 30. Ben zo blij dat ik er alweer ruim 7 jaar vanaf ben!
Wij kwamen regelmatig in het ziekenhuis, en dan zie je ze buiten staan hoor; en maar roken. Terwijl iedereen kan zien dat ze al niet gezond en fit zijn; lekker blijven roken. Ik vind dat zo jammer, het gaat echt ten koste van je kwaliteit van leven.
woensdag 20 maart 2013 om 16:51
quote:impala schreef op 20 maart 2013 @ 16:37:
ik zou het ook vreselijk asociaal vinden tov de artsen en verplegers die hun stinkende best doen om je beter te maken om gewoon door te roken
Je wil niet weten hoeveel artsen en verplegers zelf roken. Is nogal een stressvolle baan op zijn tijd.
Maar goed, ik ben zelf geen roker, ik kan wel makkelijk zeggen dat iedereen moet stoppen,maar ik heb geen idee hoe het voelt.
ik zou het ook vreselijk asociaal vinden tov de artsen en verplegers die hun stinkende best doen om je beter te maken om gewoon door te roken
Je wil niet weten hoeveel artsen en verplegers zelf roken. Is nogal een stressvolle baan op zijn tijd.
Maar goed, ik ben zelf geen roker, ik kan wel makkelijk zeggen dat iedereen moet stoppen,maar ik heb geen idee hoe het voelt.
Stressed is just desserts spelled backwards
woensdag 20 maart 2013 om 16:54
woensdag 20 maart 2013 om 16:58
Toen ik was bevallen lag in het ziekenhuis op de kamer naast mij een vrouw die de hele zwangerschap lekker had doorgepaft en zo ongeveer op het moment dat de nageboorte eruit was moest ze met bed en al naar beneden worden gereden om te roken. Die belde dus ook doodleuk meerdere malen per dag de verpleging om even naar beneden te worden gereden voor een peuk. Waren ze niet blij mee.
woensdag 20 maart 2013 om 17:03
Nooit gerookt, en er nooit een opgestoken. Terwijl al mijn vrienden vroeger wel rookte, gingen we stappen en dan met zijn allen naar buiten om een joint te roken, maar ja dat is ook roken, dus dat deed ik ook niet. Vond het toen al vies, en dat is nog steeds zo, ben ook heel erg blij dat je binnen bij restaurants niet meer mag roken, het nadeel hiervan is dat ik boven een kroeg woon en nu vaak wakker lig van rokers die buiten staan te kletsen. (Het is ook altijd wat).
Ben trouwens heel erg blij dat ik nooit heb gerookt, omdat ik dan waarschijnlijk niet de wilskracht had gehad om te stoppen.
Ben trouwens heel erg blij dat ik nooit heb gerookt, omdat ik dan waarschijnlijk niet de wilskracht had gehad om te stoppen.
woensdag 20 maart 2013 om 17:33
Ik rook ongeveer 16 jaar, en ik wil niet stoppen! Ik vind het heerlijk. Ik rook standaard buiten en vind het heerlijk om even een frisse neus te halen. Ik ben echt wel realistisch dat roken slecht is, maar wie zegt dat ik door het roken dood ga en niet morgen dood neerval bijvoorbeeld. Ik neem het risico en dat is mijn beslissing.
woensdag 20 maart 2013 om 17:37
quote:Lebowski schreef op 20 maart 2013 @ 16:49:[/b
Laatst was ik op de longafdeling van een ziekenhuis. Best veel dunne, ongezond uitziende, rochelende mensen. Sommigen aan het zuurstof of puffer. En dan toch nog naar beneden, om te roken. Mij lijkt dat je daar dan toch in blijft.
Ja, dat vind ik dus zo fascinerend. Boeit het je dan gewoon niks meer?
Ik kies er ook liever voor om af en toe een frietje of chocoladereep te eten en dan maar korter te leven dan alleen maar aan wortels te knabbelen en eeuwig oud worden, maar wanneer je gezondheid zo ontzettend wordt aangetast door eigen toedoen... Ik zou er een afkeer van krijgen. Maar goed, als het je verder niet uitmaakt is er ook geen probleem. Enige jammere is dat het de gezondheidszorg zoveel geld kost. Maar dat is weer een heel andere discussie.
Ik heb er eigenlijk niet echt een oordeel over geloof ik, maar ben wel benieuwd naar hoe het werkt. Al helemaal als je van dichtbij geconfronteerd wordt/bent met de schadelijke gevolgen.
Impala, hoe werkte dat bij jou? Baalde je ervan dat je door rookte maar was de verslaving je te baas, of maakte het je gewoon niet uit en genoot je gewoon erg van dat sigaretje en neem je de (mogelijke) gevolgen voor lief?
Laatst was ik op de longafdeling van een ziekenhuis. Best veel dunne, ongezond uitziende, rochelende mensen. Sommigen aan het zuurstof of puffer. En dan toch nog naar beneden, om te roken. Mij lijkt dat je daar dan toch in blijft.
Ja, dat vind ik dus zo fascinerend. Boeit het je dan gewoon niks meer?
Ik kies er ook liever voor om af en toe een frietje of chocoladereep te eten en dan maar korter te leven dan alleen maar aan wortels te knabbelen en eeuwig oud worden, maar wanneer je gezondheid zo ontzettend wordt aangetast door eigen toedoen... Ik zou er een afkeer van krijgen. Maar goed, als het je verder niet uitmaakt is er ook geen probleem. Enige jammere is dat het de gezondheidszorg zoveel geld kost. Maar dat is weer een heel andere discussie.
Ik heb er eigenlijk niet echt een oordeel over geloof ik, maar ben wel benieuwd naar hoe het werkt. Al helemaal als je van dichtbij geconfronteerd wordt/bent met de schadelijke gevolgen.
Impala, hoe werkte dat bij jou? Baalde je ervan dat je door rookte maar was de verslaving je te baas, of maakte het je gewoon niet uit en genoot je gewoon erg van dat sigaretje en neem je de (mogelijke) gevolgen voor lief?
woensdag 20 maart 2013 om 18:29
. Enige jammere is dat het de gezondheidszorg zoveel geld
kost. Maar dat is weer een heel andere discussie.
Je kost de gezondheidszorg helemaal niet zoveel want je gaat vrij snel dood. En je betaalt je scheel aan accijnzen dus je draagt flink bij aan de staatskas.
Iemand die 'gezond' oud wordt en dan jarenlang in een verpleeghuis moest omdat ie dement wordt kost veel en veel meer.
kost. Maar dat is weer een heel andere discussie.
Je kost de gezondheidszorg helemaal niet zoveel want je gaat vrij snel dood. En je betaalt je scheel aan accijnzen dus je draagt flink bij aan de staatskas.
Iemand die 'gezond' oud wordt en dan jarenlang in een verpleeghuis moest omdat ie dement wordt kost veel en veel meer.
.
woensdag 20 maart 2013 om 18:31
toen ik nog rookte waren de gevolgen een ver van mijn bed show. Pas toen ik dus naast een longkankerpatient kwam te liggen en zag hoe hij leed, kwam het dichtbij genoeg. En toen ben ik gestopt.
In het ziekenhuis zelf heb ik dus niet meer gerookt (kon ik ook niet hoor, was doodziek). Op weg erheen nog wel. Het pakje sigaretten zat de hele tijd nog in mijn tas, naast mijn bed. Na mijn ontslag heb ik het weggegooid. Daarna, tijdens het stoppen (wat naar mijn gevoel pas echt begon toen ik weer thuis was) heb ik af en toe een enkele sigaret gerookt, dat wel. Maar dat voelde niet erg goed meer.
In het ziekenhuis zelf heb ik dus niet meer gerookt (kon ik ook niet hoor, was doodziek). Op weg erheen nog wel. Het pakje sigaretten zat de hele tijd nog in mijn tas, naast mijn bed. Na mijn ontslag heb ik het weggegooid. Daarna, tijdens het stoppen (wat naar mijn gevoel pas echt begon toen ik weer thuis was) heb ik af en toe een enkele sigaret gerookt, dat wel. Maar dat voelde niet erg goed meer.
.
woensdag 20 maart 2013 om 18:38
Ik heb gestopt sinds november 2011. Ik heb in mei van afgelopen jaar nog één pakje gerookt omdat mijn relatie uitging, en daarna gelijk weer gestopt. Laatst weer gezwicht voor een sigaret (maar gebietst, dus niet zelf een pakje gekocht) en ik vind het stoppen (weer) retemoeilijk. Ik verlang minimaal wekelijks wel naar een sigaret. Ik vraag me dan ook af of ik echt voorgoed gestopt ben. Gek genoeg had ik daar het eerste jaar (bijna) geen last van. Sinds december weer ofzo. Maar ik hou mezelf tot op heden tegen om weer te beginnen, omdat roken steeds duurder wordt (zonde van mijn geld) en ik me echt wel realiseer dat het heel ongezond is. Bovendien zouden sommige mensen in mijn omgeving echt wel teleurgesteld zijn als ik weer zou beginnen, dus misschien houdt dat me nog wel het meeste tegen.
woensdag 20 maart 2013 om 18:43
woensdag 20 maart 2013 om 19:23
Mijn Stiefpalief is 2 weken geleden overleden aan de gevolgen van longkanker. Hij is ruim 2 jaar ziek geweest. Hij was 68 jaar en rookte de laatste 15 jaar niet meer, maar daarvoor wel.
Om te sterven heeft hij gekozen voor palliatieve sedatie. Dan brengen ze je, als men het einde vrij snel verwacht, in slaap zodat je niet meer lijdt en dan overlijd je in je slaap.
De sedatie liep niet zoals het hoorde. Dus riepen wij gedurende de middag en nacht regelmatig de gespecialiseerde thuiszorg op om de dosis slaapmiddel bij te stellen.
Om 2 uur 's nachts staat er een thuiszorgmeneer voor de deur, van rond de 35 denk ik, die echt een gigantische rookwalm om zich heen had.
Onbegrijpelijk vond ik dat. Als je zo in je dagelijks leven steeds word geconfronteerd met de mogelijke gevolgen van roken, dat je dan toch doorgaat.
Ik heb hem in al mijn emotie ook wel een soort sneer, wat kattige opmerking gegeven. Iets met of hij motivatie op kwam doen om te stoppen met roken. Niet aardig nee.
Maar ik was door de hele situatie dan ook behoorlijk overstuur.
Ik rook niet, heb ook nooit gerookt. Wel een eetstoornis gehad en een vader met een alcoholverslaving. Ik weet dus dat verslavingen hardnekkig zijn. En niet simpel om mee te stoppen.
Maar als ik dan naar mijn stiefzuster kijk dus die net haar vader is verloren en alleenstaande moeder is van 2 kinderen... dan snap ik er niets van dat ze niet eens een poging doet of heeft gedaan in de afgelopen jaren...
Om te sterven heeft hij gekozen voor palliatieve sedatie. Dan brengen ze je, als men het einde vrij snel verwacht, in slaap zodat je niet meer lijdt en dan overlijd je in je slaap.
De sedatie liep niet zoals het hoorde. Dus riepen wij gedurende de middag en nacht regelmatig de gespecialiseerde thuiszorg op om de dosis slaapmiddel bij te stellen.
Om 2 uur 's nachts staat er een thuiszorgmeneer voor de deur, van rond de 35 denk ik, die echt een gigantische rookwalm om zich heen had.
Onbegrijpelijk vond ik dat. Als je zo in je dagelijks leven steeds word geconfronteerd met de mogelijke gevolgen van roken, dat je dan toch doorgaat.
Ik heb hem in al mijn emotie ook wel een soort sneer, wat kattige opmerking gegeven. Iets met of hij motivatie op kwam doen om te stoppen met roken. Niet aardig nee.
Maar ik was door de hele situatie dan ook behoorlijk overstuur.
Ik rook niet, heb ook nooit gerookt. Wel een eetstoornis gehad en een vader met een alcoholverslaving. Ik weet dus dat verslavingen hardnekkig zijn. En niet simpel om mee te stoppen.
Maar als ik dan naar mijn stiefzuster kijk dus die net haar vader is verloren en alleenstaande moeder is van 2 kinderen... dan snap ik er niets van dat ze niet eens een poging doet of heeft gedaan in de afgelopen jaren...
'Wie de werkelijkheid durft aan te kijken en het daarbij weet uit te houden, kan het overkomen dat er een andere kijk op de werkelijkheid komt.' Frans Vosman
woensdag 20 maart 2013 om 19:25
quote:impala schreef op 20 maart 2013 @ 18:31:
toen ik nog rookte waren de gevolgen een ver van mijn bed show. Pas toen ik dus naast een longkankerpatient kwam te liggen en zag hoe hij leed, kwam het dichtbij genoeg. En toen ben ik gestopt.
In het ziekenhuis zelf heb ik dus niet meer gerookt (kon ik ook niet hoor, was doodziek). Op weg erheen nog wel. Het pakje sigaretten zat de hele tijd nog in mijn tas, naast mijn bed. Na mijn ontslag heb ik het weggegooid. Daarna, tijdens het stoppen (wat naar mijn gevoel pas echt begon toen ik weer thuis was) heb ik af en toe een enkele sigaret gerookt, dat wel. Maar dat voelde niet erg goed meer.Petje af!!!
toen ik nog rookte waren de gevolgen een ver van mijn bed show. Pas toen ik dus naast een longkankerpatient kwam te liggen en zag hoe hij leed, kwam het dichtbij genoeg. En toen ben ik gestopt.
In het ziekenhuis zelf heb ik dus niet meer gerookt (kon ik ook niet hoor, was doodziek). Op weg erheen nog wel. Het pakje sigaretten zat de hele tijd nog in mijn tas, naast mijn bed. Na mijn ontslag heb ik het weggegooid. Daarna, tijdens het stoppen (wat naar mijn gevoel pas echt begon toen ik weer thuis was) heb ik af en toe een enkele sigaret gerookt, dat wel. Maar dat voelde niet erg goed meer.Petje af!!!
'Wie de werkelijkheid durft aan te kijken en het daarbij weet uit te houden, kan het overkomen dat er een andere kijk op de werkelijkheid komt.' Frans Vosman
woensdag 20 maart 2013 om 19:29
quote:Lauraontopic schreef op 20 maart 2013 @ 17:37:
[...]
Ja, dat vind ik dus zo fascinerend. Boeit het je dan gewoon niks meer?
Nee, ik bedoelde meer, als je al zo'n moeite hebt met ademhalen, hoe je dan nog een sigaret wegkrijgt.
Op zich snap ik het fenomeen wel dat als je ernstig ziek bent, al komt het dan (waarschijnlijk) door het roken, dat je dan juist moeilijk die sigaret weglegt.
Alhoewel, voor de een is het juist een motivatie om te stoppen, de ander vindt troost in die vertrouwde sigaret, het zal net zijn hoe je het ervaart.
[...]
Ja, dat vind ik dus zo fascinerend. Boeit het je dan gewoon niks meer?
Nee, ik bedoelde meer, als je al zo'n moeite hebt met ademhalen, hoe je dan nog een sigaret wegkrijgt.
Op zich snap ik het fenomeen wel dat als je ernstig ziek bent, al komt het dan (waarschijnlijk) door het roken, dat je dan juist moeilijk die sigaret weglegt.
Alhoewel, voor de een is het juist een motivatie om te stoppen, de ander vindt troost in die vertrouwde sigaret, het zal net zijn hoe je het ervaart.
woensdag 20 maart 2013 om 19:31
dank je, maar ik vind het eigenlijk niet eens een compliment waard.
Dit was een makkelijke manier om te stoppen.
Jij hebt het over die verpleegkundige met die rookwalm. Vreselijk ja. Wat ik zelf ook vrij erg vond waren rokende mensen op de begrafenis van de longkankerpatient waarmee ik de kamer had gedeeld. Maar ja, voeger zou ik dat zelf ook gedaan hebben. Ik had ook nooit door hoe erg je stinkt als je net gerookt hebt.
Dit was een makkelijke manier om te stoppen.
Jij hebt het over die verpleegkundige met die rookwalm. Vreselijk ja. Wat ik zelf ook vrij erg vond waren rokende mensen op de begrafenis van de longkankerpatient waarmee ik de kamer had gedeeld. Maar ja, voeger zou ik dat zelf ook gedaan hebben. Ik had ook nooit door hoe erg je stinkt als je net gerookt hebt.
.
woensdag 20 maart 2013 om 19:40
Ik rookte fors (pakje per dag) tussen mijn 16e en 30e. Toch waren er ook dagen, momenten en avonden dat ik niet rookte, zo ook niet als ik ziek was, migraine had of keelpijn.
Ben toen gaan minderen en op mijn 34e 2 jaar helemaal gestopt.
Ik rook nu ongeveer 3 sigaretten per week, meestal gekoppeld aan gezelligheid, in de nachtdienst op het werk of na een etentje of gezellig avondje met vriendinnen.
Heb ongeveer een maand niet gerookt vanwege griep en hoesten, heb er dan ook geen trek in.
Ik vind het van mezelf raar gedrag en soms denk ik: ik kan er beter gewoon helemaal mee ophouden...maargoed, als ik het zo weet in te perken (en dat lukt me nu al ruim 2 jaar zo) maak ik er ook niet een heel groot punt van.
Ben toen gaan minderen en op mijn 34e 2 jaar helemaal gestopt.
Ik rook nu ongeveer 3 sigaretten per week, meestal gekoppeld aan gezelligheid, in de nachtdienst op het werk of na een etentje of gezellig avondje met vriendinnen.
Heb ongeveer een maand niet gerookt vanwege griep en hoesten, heb er dan ook geen trek in.
Ik vind het van mezelf raar gedrag en soms denk ik: ik kan er beter gewoon helemaal mee ophouden...maargoed, als ik het zo weet in te perken (en dat lukt me nu al ruim 2 jaar zo) maak ik er ook niet een heel groot punt van.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
woensdag 20 maart 2013 om 20:09
woensdag 20 maart 2013 om 20:15
Ik rook ook. Heel dom, want ik kan het niet betalen, en ik ben een fanatiek sporter dus het past eigenlijk helemaal niet bij me. Geef ook volmondig toe dat ik gewoon een zware junk ben.
Ben er een half jaar vanaf geweest, eigenlijk vrij moeiteloos, maar toen stond mijn leven ineens weer op zijn kop en ben ik weer begonnen. Zonde inderdaad. Momenteel twijfel ik of ik kan (nou liever, wil) stoppen; mijn leven is nogal een puinhoop en hoe ontzettend debiel het ook klinkt, die stomme peuken zijn een stuk troost ofzo. Heel stom.
Ben er een half jaar vanaf geweest, eigenlijk vrij moeiteloos, maar toen stond mijn leven ineens weer op zijn kop en ben ik weer begonnen. Zonde inderdaad. Momenteel twijfel ik of ik kan (nou liever, wil) stoppen; mijn leven is nogal een puinhoop en hoe ontzettend debiel het ook klinkt, die stomme peuken zijn een stuk troost ofzo. Heel stom.
woensdag 20 maart 2013 om 20:31
Ik rook al zo'n 17 jaar, begonnen op mijn 16e.
Geprobeerd te stoppen met acupunctuur, laser en hypnose. Boeken helpen niet.
De enige keer dat ik volledig er van af was, kwam door mijn zwangerschap. Maar de voordelen van stoppen merkte ik niet door de zwangerschap (toch kotsmisselijk van etenslucht, kortademig door groeiende baby). Maand of twee na de bevalling helaas weer begonnen.
Na iedere stoppoging ging ik ook nog zwaarder roken, dus ik durf niet zo goed. En continue zwanger zijn is ook geen optie. Nu rook ik dus buiten, en wandel dus veel met de hond in het bos.
Soms ben ik wel bang dat ik er nooit van af kom, vooral ook omdat ik nog steeds bar weinig merk van de nadelen (kan echt nog wel joggen en rennen zonder te piepen, geen ochtendgerochel, geen rokersrimpels).
Waar ik wel slecht tegen kan is het hypocriete gedoe rondom roken. Zeker als stevige drinkers/mensen met zware obesitas beginnen te mekkeren. Net zo slecht, en vaak net zo goed een gevolg van verslaving.
Geprobeerd te stoppen met acupunctuur, laser en hypnose. Boeken helpen niet.
De enige keer dat ik volledig er van af was, kwam door mijn zwangerschap. Maar de voordelen van stoppen merkte ik niet door de zwangerschap (toch kotsmisselijk van etenslucht, kortademig door groeiende baby). Maand of twee na de bevalling helaas weer begonnen.
Na iedere stoppoging ging ik ook nog zwaarder roken, dus ik durf niet zo goed. En continue zwanger zijn is ook geen optie. Nu rook ik dus buiten, en wandel dus veel met de hond in het bos.
Soms ben ik wel bang dat ik er nooit van af kom, vooral ook omdat ik nog steeds bar weinig merk van de nadelen (kan echt nog wel joggen en rennen zonder te piepen, geen ochtendgerochel, geen rokersrimpels).
Waar ik wel slecht tegen kan is het hypocriete gedoe rondom roken. Zeker als stevige drinkers/mensen met zware obesitas beginnen te mekkeren. Net zo slecht, en vaak net zo goed een gevolg van verslaving.
