Kinderen
alle pijlers
Anti-abortus?
woensdag 10 december 2008 om 15:48
De Foetus brievenbusactie van 'Anti-abortusorganisatie Schreeuw om Leven' wordt als luguber gezien. Ik vind de actie in elk geval qua publiciteit erg geslaagd, maar denk dat het doel van deze Stichting niet zal worden bereikt. Abortus schijnt in Nederland een recht te zijn van vrouwen, maar het kind is ondergeschikt. Ik ben persoonlijk niet absoluut tegen Abortus, maar het zou van vierentwintig weken naar acht weken moeten gaan. En dat moet mogelijk zijn. Er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen: Zoals bij verkrachting, of als ze minderjarig zijn, of als er voor moeder een levensbedreigende situatie ontstaat, of als het voor het ongeboren kind bij voorbaat al vast zou staan dat het nooit een menswaardig bestaan zal kunnen leven. En valt een kindje met het syndroom van down daaronder?
Er zijn zoveel moeders/vaders die graag een kindje zouden willen hebben, maar het niet kunnen krijgen denk daar ook eens aan, voor je het als oud vuil gaat aborteren en dumpen..
Zie abortus niet als een voorbehoedsmiddel, laten wij van embryo's geen luxe/wegwerpartikel maken.
Wat vinden jullie?
Er zijn zoveel moeders/vaders die graag een kindje zouden willen hebben, maar het niet kunnen krijgen denk daar ook eens aan, voor je het als oud vuil gaat aborteren en dumpen..
Zie abortus niet als een voorbehoedsmiddel, laten wij van embryo's geen luxe/wegwerpartikel maken.
Wat vinden jullie?
woensdag 10 december 2008 om 21:03
Een ander hoeft het niet te doen voor mij. Ik ga niet tegen een ander zeggen dat zij een kind moet uitdragen. Ik vind van mezélf dat als ik, ondanks voorbehoedsmiddelen, zwanger wordt ik die consequentie moet dragen. Of ik het kind vervolgens houdt of niet. Ik ga er dan simpelweg het beste van proberen te maken. Een leven laten beginnen door mijn eigen genot en het vervolgens weer afbreken, vind ik cru.
Dat vind ik voor mijzelf het meest juiste en ik ga een ander niet anders adviseren dan dat ik mijzelf zou adviseren dus daarom zou ik, als de situatie zich voordeed dat iemand met mij zou praten over een eventuele abortus ook proberen om de andere opties in gedachten uit te werken. Voor diegenen die niet de moeite nemen om mijn posts goed te lezen: ik vind de poppetjes actie walgelijk, heb ik in het algemeen moeite met mensen die een ander hun mening opdringen en ik zou ook de abortus-grens niet willen verlagen naar 8 weken.
Dat vind ik voor mijzelf het meest juiste en ik ga een ander niet anders adviseren dan dat ik mijzelf zou adviseren dus daarom zou ik, als de situatie zich voordeed dat iemand met mij zou praten over een eventuele abortus ook proberen om de andere opties in gedachten uit te werken. Voor diegenen die niet de moeite nemen om mijn posts goed te lezen: ik vind de poppetjes actie walgelijk, heb ik in het algemeen moeite met mensen die een ander hun mening opdringen en ik zou ook de abortus-grens niet willen verlagen naar 8 weken.
woensdag 10 december 2008 om 21:05
Ze kan het er best over willen hebben, maar wil ze ook jouw mening? De kans is groot van niet, en dat ze gewoon gesteund wil worden in de moeilijke periode. En jij gaat haar dan opzadelen met jouw mening, terwijl ze dus al besloten heeft abortus te plegen? Zeer ongepast en een vriendin onwaardig.
Ik zou je laatste alinea willen omdraaien: je hebt het recht te bepalen wat er in je buik gebeurt, -dus- heb je als vrouw recht op abortus.
Je gaat bovendien volkomen voorbij aan het feit dat mensen ondanks dat ze bewust ervoor kiezen 'niets te laten gebeuren in hun buik' (lees zwanger worden) door voorbehoedsmiddelen te gebruiken, dit kan mislukken en zij alsnog zwanger worden.
Ik zou je laatste alinea willen omdraaien: je hebt het recht te bepalen wat er in je buik gebeurt, -dus- heb je als vrouw recht op abortus.
Je gaat bovendien volkomen voorbij aan het feit dat mensen ondanks dat ze bewust ervoor kiezen 'niets te laten gebeuren in hun buik' (lees zwanger worden) door voorbehoedsmiddelen te gebruiken, dit kan mislukken en zij alsnog zwanger worden.
woensdag 10 december 2008 om 21:06
quote:zeniiba schreef op 10 december 2008 @ 20:40:
Elninjoo... ik ken jouw situatie niet maar bijvoorbeeld in jouw situatie zou ik een abortus niet de beste optie vinden, mocht je toch zwanger raken. Je gebruikt je voorbehoedsmiddelen met zorg zeg je en je kiest er bewust voor om, met voorbehoedsmiddelen, wel sex te hebben en daarmee neem je het kleine risico dat je, ondanks de voorbehoedsmiddelen, toch zwanger raakt. Als dat zou gebeuren zou ik stiekem van mening zijn dat je het gevolg van het (kleine) risico dat je nam toch maar moet dragen. Wanneer je echt geen kind in je leven kunt of wilt hebben kun je het laten adopteren. Ik snap dat een zwangerschap ingrijpend is maar om, omwille van 9 maanden ongemak en datgene wat de mensen van je zullen zeggen, beginnen leven te beindigen vind ik... zwak. Maar... ik kan dat voor jou niet beoordelen uiteraard dus als jij in die situatie terecht zou komen zou ik het bovenstaande niet tegen je zeggen. Ik zou hooguit zeggen dat adoptie ook een optie is. Dat bovenstaande mijn mening is betekent voor mij vooral dat ik hoop dat ik zelf zo zou handelen als het mij zou overkomen.
Ik vind dat dus echt de grootst mogelijke onzin. Ik heb seks voor het genot en de verliefdheid, niet omdat er ook kindertjes gemaakt kunnen worden op die manier. Zo kijk ik simpelweg niet tegen seks aan. En jij vindt dat iemand zijn hele leven lang voor een ongelukje zou moeten boeten? Ongekend!
Als ik zeg dat ik geen kind wil, betekent dit ook dat ik niet wil dat er 'n nakomeling van mij op deze wereld rond loopt. Ik zal dus geen zwangerschap uitdragen en baren om 't daarna aan 'n ander weg te geven.
Een geslachtsziekte kan óók het risico zijn van 'n ongelukje met voorbehoedsmiddelen. Je dan ook maar niet laten behandelen en die ziekte ondergaan omdat je nu eenmaal het risico hebt genomen? Wat 'n kul! In wat voor tijd leef jij eigenlijk?
Elninjoo... ik ken jouw situatie niet maar bijvoorbeeld in jouw situatie zou ik een abortus niet de beste optie vinden, mocht je toch zwanger raken. Je gebruikt je voorbehoedsmiddelen met zorg zeg je en je kiest er bewust voor om, met voorbehoedsmiddelen, wel sex te hebben en daarmee neem je het kleine risico dat je, ondanks de voorbehoedsmiddelen, toch zwanger raakt. Als dat zou gebeuren zou ik stiekem van mening zijn dat je het gevolg van het (kleine) risico dat je nam toch maar moet dragen. Wanneer je echt geen kind in je leven kunt of wilt hebben kun je het laten adopteren. Ik snap dat een zwangerschap ingrijpend is maar om, omwille van 9 maanden ongemak en datgene wat de mensen van je zullen zeggen, beginnen leven te beindigen vind ik... zwak. Maar... ik kan dat voor jou niet beoordelen uiteraard dus als jij in die situatie terecht zou komen zou ik het bovenstaande niet tegen je zeggen. Ik zou hooguit zeggen dat adoptie ook een optie is. Dat bovenstaande mijn mening is betekent voor mij vooral dat ik hoop dat ik zelf zo zou handelen als het mij zou overkomen.
Ik vind dat dus echt de grootst mogelijke onzin. Ik heb seks voor het genot en de verliefdheid, niet omdat er ook kindertjes gemaakt kunnen worden op die manier. Zo kijk ik simpelweg niet tegen seks aan. En jij vindt dat iemand zijn hele leven lang voor een ongelukje zou moeten boeten? Ongekend!
Als ik zeg dat ik geen kind wil, betekent dit ook dat ik niet wil dat er 'n nakomeling van mij op deze wereld rond loopt. Ik zal dus geen zwangerschap uitdragen en baren om 't daarna aan 'n ander weg te geven.
Een geslachtsziekte kan óók het risico zijn van 'n ongelukje met voorbehoedsmiddelen. Je dan ook maar niet laten behandelen en die ziekte ondergaan omdat je nu eenmaal het risico hebt genomen? Wat 'n kul! In wat voor tijd leef jij eigenlijk?
woensdag 10 december 2008 om 21:07
quote:zeniiba schreef op 10 december 2008 @ 20:57:
Carlice, zwangerschap is de mogelijke uitkomst van sex. Simple as that. Wanneer abortus een mogelijkheid is (cq het beindigen van een beginnen leven) dan vind ik dat het toch ook zeker een mogelijkheid moet zijn om zwangerschap los te zien van moederschap.
Een zwangerschap altijd moeten accepteren als consequentie van sex zou ik een zeer onwenselijke situatie vinden. Zwangerschap en moederschap kun je los van elkaar zien. Maar dit betekent niet dat een ongewenste zwangerschap dus maar voldragen moet worden, zodat iemand anders moeder ervan kan worden. Echt te gek voor woorden die redenering, het is geen taartje dat je langer of korter besluit in de oven te laten staan (zei ik elders al).
Het lijkt wel alsof mensen menen een 'recht op sex' te hebben waaruit dan ook automatisch het recht voortvloeit om de eventuele consequentie van sex te aborteren. Nogmaals: ik ben absoluut niet absoluut tegen abortus, maar ik denk wel dat we ook weer niet moeten doorschieten in het zien van 'abortus als een recht' om te bepalen wat er in je buik gebeurt of niet. Het recht dat je hebt om te bepalen wat er in je buik gebeurt of niet is het recht om te bepalen of er al of niet wat kán gaan gebeuren in je buik oftewel het recht om te kiezen voor sex.Recht op sex!?!? Mensen hebben sex, dus maar niet sexen om geen risico te lopen is niet realistisch. Abortus is dus wel het recht om te bepalen wat er wel en niet in de buik van de vrouw gebeurd. Het argument om dan maar geen sex te hebben is hier wel vaker op het forum voorgekomen. En altijd afgebrandt. Het is een onlogische en niet realistische kijk op de zaak.
Carlice, zwangerschap is de mogelijke uitkomst van sex. Simple as that. Wanneer abortus een mogelijkheid is (cq het beindigen van een beginnen leven) dan vind ik dat het toch ook zeker een mogelijkheid moet zijn om zwangerschap los te zien van moederschap.
Een zwangerschap altijd moeten accepteren als consequentie van sex zou ik een zeer onwenselijke situatie vinden. Zwangerschap en moederschap kun je los van elkaar zien. Maar dit betekent niet dat een ongewenste zwangerschap dus maar voldragen moet worden, zodat iemand anders moeder ervan kan worden. Echt te gek voor woorden die redenering, het is geen taartje dat je langer of korter besluit in de oven te laten staan (zei ik elders al).
Het lijkt wel alsof mensen menen een 'recht op sex' te hebben waaruit dan ook automatisch het recht voortvloeit om de eventuele consequentie van sex te aborteren. Nogmaals: ik ben absoluut niet absoluut tegen abortus, maar ik denk wel dat we ook weer niet moeten doorschieten in het zien van 'abortus als een recht' om te bepalen wat er in je buik gebeurt of niet. Het recht dat je hebt om te bepalen wat er in je buik gebeurt of niet is het recht om te bepalen of er al of niet wat kán gaan gebeuren in je buik oftewel het recht om te kiezen voor sex.Recht op sex!?!? Mensen hebben sex, dus maar niet sexen om geen risico te lopen is niet realistisch. Abortus is dus wel het recht om te bepalen wat er wel en niet in de buik van de vrouw gebeurd. Het argument om dan maar geen sex te hebben is hier wel vaker op het forum voorgekomen. En altijd afgebrandt. Het is een onlogische en niet realistische kijk op de zaak.
woensdag 10 december 2008 om 21:11
woensdag 10 december 2008 om 21:16
Annepanne, ondanks de voorbehoedsmiddelen wéét je dat je toch zwanger kunt raken, ook al is de kans maar heel klein. De vraag is of je dan vervolgens voor abortus kiest. Dat zou ik dus zelf hoop ik niet doen. Ik vind dat ík dat risico heb genomen.
Elninjoo, ik denk dat sommige vrouwen na een abortus net zo goed het gevoel hebben dat ze hun leven lang boeten. Het hele idee van boete staat me niet aan. Jij wilt niet dat er een nakomeling van jou op de wereld is. Ok. Wat je ook zou kiezen, abortus of adoptie, ik hoop dat je in beide gevallen niet voor de rest van je leven het gevoel zou hebben dat je 'moet boeten' . Natuurlijk zou ik een geslachtsziekte laten behandelen en dat kan doorgaans ook zonder dat ik daarbij een ander leven beeindig... of het moet mijn liefdesleven zijn als mijn partner zich niet wil laten behandelen.
Carlice, ik heb nog niet echt ingegaan op je, goede punt, dat het foetuslichaam via de navelstreng verweven is met het lichaam van de moeder. Toch zie ik abortus als iets waarbij IK een keuze maak om een ander leven te beeindigen omdat IK iets niet in mijn buik wil. Ik vind niet dat dat per se een recht is. Het is goed om de keuze te hebben om ijs te eten, maar het is niet zo dat iedereen het recht op ijs heeft.
Elninjoo, ik denk dat sommige vrouwen na een abortus net zo goed het gevoel hebben dat ze hun leven lang boeten. Het hele idee van boete staat me niet aan. Jij wilt niet dat er een nakomeling van jou op de wereld is. Ok. Wat je ook zou kiezen, abortus of adoptie, ik hoop dat je in beide gevallen niet voor de rest van je leven het gevoel zou hebben dat je 'moet boeten' . Natuurlijk zou ik een geslachtsziekte laten behandelen en dat kan doorgaans ook zonder dat ik daarbij een ander leven beeindig... of het moet mijn liefdesleven zijn als mijn partner zich niet wil laten behandelen.
Carlice, ik heb nog niet echt ingegaan op je, goede punt, dat het foetuslichaam via de navelstreng verweven is met het lichaam van de moeder. Toch zie ik abortus als iets waarbij IK een keuze maak om een ander leven te beeindigen omdat IK iets niet in mijn buik wil. Ik vind niet dat dat per se een recht is. Het is goed om de keuze te hebben om ijs te eten, maar het is niet zo dat iedereen het recht op ijs heeft.
woensdag 10 december 2008 om 21:20
Prima, we weten al wat jouw mening is en hoe je zou handelen (wat nog maar de vraag is overigens..) . Maar dat dus ook aan iemand anders voorleggen die daadwerkelijk in de situatie verkeert vind ik nog steeds ongepast.
Je laatste opmerking over dat ijs raakt kant nog wal. Kun je toelichten waarom jij wel recht hebt op ijs en een ander niet??
Je laatste opmerking over dat ijs raakt kant nog wal. Kun je toelichten waarom jij wel recht hebt op ijs en een ander niet??
anoniem_75636 wijzigde dit bericht op 10-12-2008 21:20
Reden: spelvout
Reden: spelvout
% gewijzigd
woensdag 10 december 2008 om 21:20
Gelukkig mag ik zelf beslissen hoe vaak, hoe en wanneer ik seks heb, en mag ik zelf ook beslissen of ik al dan niet de consequenties van seks accepteer.
Zal even lekker worden dat de overheid dat voor mij gaat bepalen.
Enneh, mag iemand zich overigens dan nog wel laten behandelen bij het hebben van platjes enzo, of is dat ook het dragen van de consequentie van seks?En aids tgv seks?
Hoe gaan we dat aanpakken in het nieuwe regime?
Zal even lekker worden dat de overheid dat voor mij gaat bepalen.
Enneh, mag iemand zich overigens dan nog wel laten behandelen bij het hebben van platjes enzo, of is dat ook het dragen van de consequentie van seks?En aids tgv seks?
Hoe gaan we dat aanpakken in het nieuwe regime?
woensdag 10 december 2008 om 21:21
quote:zeniiba schreef op 10 december 2008 @ 21:17:
En nogmaals, ik ben dus niet faliekant tegen abortus. Ik denk dat het goed is (net als met dat ijs trouwens) dat de mogelijkheid er is. Ik vind niet dat het een recht is.Het IS een recht in dit land (gelukkig). Dat jij vindt dat het geen recht is? Tja dat is dan jammer.
En nogmaals, ik ben dus niet faliekant tegen abortus. Ik denk dat het goed is (net als met dat ijs trouwens) dat de mogelijkheid er is. Ik vind niet dat het een recht is.Het IS een recht in dit land (gelukkig). Dat jij vindt dat het geen recht is? Tja dat is dan jammer.
woensdag 10 december 2008 om 21:27
Het is een mogelijkheid waar je, in Nederland (gelukkig!), onder bepaalde omstandigheden recht op hebt. Namelijk wanneer er een noodsituatie ontstaat.
Van wikipedia geplukt:
quote:Noodsituatie
Een zwangerschap mag gerechtvaardigd worden afgebroken wanneer de noodsituatie waarin de vrouw verkeert, haar onontkoombaar maakt. Het begrip: noodsituatie, is echter niet of nauwelijks duidelijk omlijnd. In de parlementaire stukken is wel een soort van algemene omschrijving van het begrip te vinden. Het zou gaan om de toestand van geestelijke nood waarin de vrouw is komen te verkeren door haar ongewenste zwangerschap zonder dat er sprake is of behoeft te zijn van dreigend fysiek of psychisch letsel. In de Wafz zelf is geen omschrijving van het begrip noodtoestand te vinden. De wetgever heeft destijds bewust het begrip niet nader kunnen en willen afbakenen. Dit omdat de situaties van nood te zeer uiteenlopen en derhalve niet in algemene termen te omschrijven wanneer van een noodtoestand sprake is. Volgens de commissie die de Wafz aan een evaluatie heeft onderworpen, kan men het in de praktijk hanteren van het ongedefinieerde begrip noodsituatie, als volgt samenvatten:
“De situatie waarin de vrouw verkeert en die geleid heeft tot het verzoek tot afbreken van de zwangerschap, behoort tot de elementen die de besluitvorming ten aanzien van abortus beheersen. In de besluitvormingsprocedure dient voorlichting te worden gegeven over alternatieve oplossingen voor de (nood-)situatie waarin de vrouw zich bevindt. Als deze volgens de vrouw niet tot een oplossing van haar noodsituatie kunnen leiden, dient de arts een besluit te nemen over het al dan niet verrichten van de abortus. De arts kan zijn medewerking verlenen indien naar zijn inzicht, alle relevante omstandigheden in aanmerking genomen, de noodsituatie van de vrouw de abortus onontkoombaar maakt. Bij het nemen van deze beslissing moet het oordeel van de vrouw zwaar wegen, zonder dat de arts zich met een beroep op het enkele feit dat de vrouw de zwangerschapsafbreking wenst aan zijn eigen verantwoordelijkheid kan onttrekken. Het gaat om twee eigenstandige beslissingen: de vrouw beslist of zij de abortus wil, de arts beslist of hij dit voor zich zelf kan verantwoorden, zowel medisch als ethisch.”
In het slot komt duidelijk naar voren dat de vrouw niet is overgeleverd aan de arts, maar omgekeerd kan de vrouw de arts ook niet dwingen de abortus uit te voeren. Beide personen zullen voor zichzelf een keuze moeten maken, waarmee de wetgever uitdrukking aan de eigen verantwoordelijk heeft willen geven. Dit wordt nog eens extra onderstreept in art. 20 Wafz waarin staat dat niemand verplicht is een vrouw een behandeling gericht op het afbreken van zwangerschap te geven. In het tweede lid van hetzelfde artikel staat dat de arts met gemoedsbezwaren tegen het verrichten of doen verrichten van de behandeling, de vrouw hiervan onverwijld in kennis moet stellen.
Van wikipedia geplukt:
quote:Noodsituatie
Een zwangerschap mag gerechtvaardigd worden afgebroken wanneer de noodsituatie waarin de vrouw verkeert, haar onontkoombaar maakt. Het begrip: noodsituatie, is echter niet of nauwelijks duidelijk omlijnd. In de parlementaire stukken is wel een soort van algemene omschrijving van het begrip te vinden. Het zou gaan om de toestand van geestelijke nood waarin de vrouw is komen te verkeren door haar ongewenste zwangerschap zonder dat er sprake is of behoeft te zijn van dreigend fysiek of psychisch letsel. In de Wafz zelf is geen omschrijving van het begrip noodtoestand te vinden. De wetgever heeft destijds bewust het begrip niet nader kunnen en willen afbakenen. Dit omdat de situaties van nood te zeer uiteenlopen en derhalve niet in algemene termen te omschrijven wanneer van een noodtoestand sprake is. Volgens de commissie die de Wafz aan een evaluatie heeft onderworpen, kan men het in de praktijk hanteren van het ongedefinieerde begrip noodsituatie, als volgt samenvatten:
“De situatie waarin de vrouw verkeert en die geleid heeft tot het verzoek tot afbreken van de zwangerschap, behoort tot de elementen die de besluitvorming ten aanzien van abortus beheersen. In de besluitvormingsprocedure dient voorlichting te worden gegeven over alternatieve oplossingen voor de (nood-)situatie waarin de vrouw zich bevindt. Als deze volgens de vrouw niet tot een oplossing van haar noodsituatie kunnen leiden, dient de arts een besluit te nemen over het al dan niet verrichten van de abortus. De arts kan zijn medewerking verlenen indien naar zijn inzicht, alle relevante omstandigheden in aanmerking genomen, de noodsituatie van de vrouw de abortus onontkoombaar maakt. Bij het nemen van deze beslissing moet het oordeel van de vrouw zwaar wegen, zonder dat de arts zich met een beroep op het enkele feit dat de vrouw de zwangerschapsafbreking wenst aan zijn eigen verantwoordelijkheid kan onttrekken. Het gaat om twee eigenstandige beslissingen: de vrouw beslist of zij de abortus wil, de arts beslist of hij dit voor zich zelf kan verantwoorden, zowel medisch als ethisch.”
In het slot komt duidelijk naar voren dat de vrouw niet is overgeleverd aan de arts, maar omgekeerd kan de vrouw de arts ook niet dwingen de abortus uit te voeren. Beide personen zullen voor zichzelf een keuze moeten maken, waarmee de wetgever uitdrukking aan de eigen verantwoordelijk heeft willen geven. Dit wordt nog eens extra onderstreept in art. 20 Wafz waarin staat dat niemand verplicht is een vrouw een behandeling gericht op het afbreken van zwangerschap te geven. In het tweede lid van hetzelfde artikel staat dat de arts met gemoedsbezwaren tegen het verrichten of doen verrichten van de behandeling, de vrouw hiervan onverwijld in kennis moet stellen.
woensdag 10 december 2008 om 21:27
Ik heb wel recht op ijs. Ik heb pas geen recht meer op ijs als mij de toegang tot het ijs ontzegd wordt.
Ik heb recht op ijs, want ik kan het betalen, er aan komen, etc. whatever the reason may be.
Dat ik er voor kies of niet voor kies om van dit recht gebruik te maken is aan mij.
Ik vind het overigens een raar voorbeeld.
Het is toch ook niet zo dat ik recht heb om de keuze te maken om te stemmen? Dat is toch een recht, waarbij ik de keuze heb of ik er gebruik van maak? Je draait volgens mij de zaken een beetje om. Of ik snap je niet, dat kan ook.
Ik heb recht op ijs, want ik kan het betalen, er aan komen, etc. whatever the reason may be.
Dat ik er voor kies of niet voor kies om van dit recht gebruik te maken is aan mij.
Ik vind het overigens een raar voorbeeld.
Het is toch ook niet zo dat ik recht heb om de keuze te maken om te stemmen? Dat is toch een recht, waarbij ik de keuze heb of ik er gebruik van maak? Je draait volgens mij de zaken een beetje om. Of ik snap je niet, dat kan ook.
woensdag 10 december 2008 om 21:35
We hebben het in inderdaad over een iets andere vorm van recht. Ik zit meer aan iets als een universeel recht te denken. Ik vind bijvoorbeeld dat iedereen recht op drinkwater heeft, ook iemand aan wie de toegang tot drinkwater wordt ontzegd, iemand het niet kan betalen, er niet aan kan komen, etc. whatever the reason may be.
Dat recht.
Was dat trouwens niet een annie m.g. schmidt iets.. uit floddertje ofzo? Wij eisen ijs?
Dat recht.
Was dat trouwens niet een annie m.g. schmidt iets.. uit floddertje ofzo? Wij eisen ijs?
woensdag 10 december 2008 om 21:38
Ik had hier een reactie geplaatst waarin ik ook een persoonlijke ervaring had gedeeld. Achteraf bezien vind ik de reactie te persoonlijk, vandaar dat ik heb besloten deze posting aan te passen tot deze verklaring. Hier wil ik het bij laten.
anoniem_3878 wijzigde dit bericht op 10-12-2008 21:59
Reden: Prive
Reden: Prive
% gewijzigd
woensdag 10 december 2008 om 21:43
Zeniba, ik ga voor jou bepalen dat het maar het beste is dat jij je niet voortplant. Ook al heb je misschien een prima functionerend stel eierstokken en een goed werkende baarmoeder, je hebt geen recht op een kind.
Iedereen kan wel zeggen dat ze een kind wil, maar zo werkt het niet. Het mag dan jouw lijf, jouw leven zijn, maar dat wil niet zeggen dat jij ook maar iets te vertellen hebt daarover.
Raak je per ongeluk toch zwanger? Dan verplicht abortus en een verbod op sex, want wee je gebeente als het je nog een keer overkomt.
Stel dat ik dat werkelijk meen. Stel dat er wettelijk wordt vastgelegd wie zich wel / niet voort mag planten? Daar heb jij waarschijnlijk geen problemen mee, want je vindt dat ik ook een ongewenste zwangerschap uit moet dragen en dat kind maar moet laten adopteren.
Iedereen kan wel zeggen dat ze een kind wil, maar zo werkt het niet. Het mag dan jouw lijf, jouw leven zijn, maar dat wil niet zeggen dat jij ook maar iets te vertellen hebt daarover.
Raak je per ongeluk toch zwanger? Dan verplicht abortus en een verbod op sex, want wee je gebeente als het je nog een keer overkomt.
Stel dat ik dat werkelijk meen. Stel dat er wettelijk wordt vastgelegd wie zich wel / niet voort mag planten? Daar heb jij waarschijnlijk geen problemen mee, want je vindt dat ik ook een ongewenste zwangerschap uit moet dragen en dat kind maar moet laten adopteren.
Je hoeft me geen gelijk te geven, ik heb het al. Vraag maar aan dangeensuus.
woensdag 10 december 2008 om 21:45
quote:zeniiba schreef op 10 december 2008 @ 21:35:
We hebben het in inderdaad over een iets andere vorm van recht. Ik zit meer aan iets als een universeel recht te denken. Ik vind bijvoorbeeld dat iedereen recht op drinkwater heeft, ook iemand aan wie de toegang tot drinkwater wordt ontzegd, iemand het niet kan betalen, er niet aan kan komen, etc. whatever the reason may be.
Dat recht.
Ik vind dat iedereen het basisrecht heeft om over zijn eigen lichaam te beslissen en te beschikken.
Hee! Wat grappig! Dat is een van de universele rechten van de mens! Wat een enorm toeval dat de VN mijn mening deelt. :lame:
We hebben het in inderdaad over een iets andere vorm van recht. Ik zit meer aan iets als een universeel recht te denken. Ik vind bijvoorbeeld dat iedereen recht op drinkwater heeft, ook iemand aan wie de toegang tot drinkwater wordt ontzegd, iemand het niet kan betalen, er niet aan kan komen, etc. whatever the reason may be.
Dat recht.
Ik vind dat iedereen het basisrecht heeft om over zijn eigen lichaam te beslissen en te beschikken.
Hee! Wat grappig! Dat is een van de universele rechten van de mens! Wat een enorm toeval dat de VN mijn mening deelt. :lame:
woensdag 10 december 2008 om 21:46
Leuk plaatje
Ik vind dat -noodsituatie- gedoe trouwens wel raar. Ik heb nergens verantwoording hoeven afleggen tegenover een arts oid. Ja, er is gevraagd wat de reden was. 'Het kan nu niet' was voldoende. (Uiteraard was die reden voor mezelf gecompliceerder.) Verder de vraag of ik op de hoogte was van alternatieven en ik had een paar verplichte wachtdagen (vond ik vreselijk want mijn besluit stond vast, waarom dan nog een week langer getergd worden, een week oudere vrucht dragen etc). Maar er was geen enkele afweging of ik wel aan de noodsituatie voldeed en of de arts akkoord ging. Het kon, dat stond vast, niks noodsituatie. En gelukkig niet zeg, had er niet aan moeten denken dat nog allemaal in geuren en kleuren te moeten toelichten en dan in spanning zitten of het wordt goedgekeurd.
Vind de wet in combi met de uitvoering daarvan dus raar. Ben erg voor de huidige uitvoering, de wet vind ik toch wat typisch.
Ik vind dat -noodsituatie- gedoe trouwens wel raar. Ik heb nergens verantwoording hoeven afleggen tegenover een arts oid. Ja, er is gevraagd wat de reden was. 'Het kan nu niet' was voldoende. (Uiteraard was die reden voor mezelf gecompliceerder.) Verder de vraag of ik op de hoogte was van alternatieven en ik had een paar verplichte wachtdagen (vond ik vreselijk want mijn besluit stond vast, waarom dan nog een week langer getergd worden, een week oudere vrucht dragen etc). Maar er was geen enkele afweging of ik wel aan de noodsituatie voldeed en of de arts akkoord ging. Het kon, dat stond vast, niks noodsituatie. En gelukkig niet zeg, had er niet aan moeten denken dat nog allemaal in geuren en kleuren te moeten toelichten en dan in spanning zitten of het wordt goedgekeurd.
Vind de wet in combi met de uitvoering daarvan dus raar. Ben erg voor de huidige uitvoering, de wet vind ik toch wat typisch.
woensdag 10 december 2008 om 21:51
Nee dat vind ik niet HPL. Ik vind het een ontzettend rare gewaarwording dat ik, omdat ik niet vind dat abortus onder alle omstandigheden de beste optie is, door iedereen in de anti-abortus hoek wordt gezet. Ik blijf roepen dat ik niet tegen abortus ben maar wel tegen de redenatie die velen hier lijken te hebben dat het een recht is. Het is, godzijdank, een keuze, maar niet een optie waar je dan maar altijd voor moet kiezen. Wat is er mis mee om erover na te denken dat je, indien je een abortus ondergaat, niet alleen maar de controle over je buik terug neemt maar ook een potentieel leven beeindigt? En wat is er mis mee om je ervan bewust dat wanneer je, met voorbehoedsmiddelen, sex hebt, toch zwanger kan raken. Ik ben vóór de mogelijkheid tot abortus maar ik ben er niet voor dat dan bovenstaande afwegingen maar niet meer gemaakt worden 'want we hebben immers recht op abortus' .
Ik zeg niemand dat zij geen abortus mag hebben, ik zou het ook niemand zeggen en ik zou ook zeker, mocht de situatie zich voordoen, een vriendin zo goed mogelijk steunen in het proces van abortus. Al moet ik haar naar huis drágen daarna, ik zal er zijn en er zal geen afkeurend woord over mijn lippen komen. Als abortus de beste optie is, dan is abortus de beste optie. Klaar.
Ik zeg niemand dat zij geen abortus mag hebben, ik zou het ook niemand zeggen en ik zou ook zeker, mocht de situatie zich voordoen, een vriendin zo goed mogelijk steunen in het proces van abortus. Al moet ik haar naar huis drágen daarna, ik zal er zijn en er zal geen afkeurend woord over mijn lippen komen. Als abortus de beste optie is, dan is abortus de beste optie. Klaar.
woensdag 10 december 2008 om 21:51
WZK, ondanks dat ik je post respecteer, je zegt mooie dingen, val ik van je tweede alinea van mijn stoel.
Ben het absoluut niet met je eens dat een foetus 'overlijdt' en dat een moeder het gevoel heeft 'te vermoorden'.
Een foetus leeft nog niet, ja het leeft als biologisch weefsel net als een moedervlek leeft, maar het leeft niet als zelfstandig wezen/individu. Daarom kan het ook niet overlijden. Overlijdt een embryo ook, als het niet wordt teruggeplaats. Kom zeg..
Ik heb ook een abortus ondergaan en ervaar dat ABSOLUUT niet als vermoorden (omdat het dus nog geen kind is) en weet zeker dat tientallen vrouwen die een abortus hebben ondergaan dat ook zo ervaren. Dus wees iets minder generaliserend in dat soort statements.
En weer: vermoord je een embryo ook als je het niet terugplaatst?
Ben het absoluut niet met je eens dat een foetus 'overlijdt' en dat een moeder het gevoel heeft 'te vermoorden'.
Een foetus leeft nog niet, ja het leeft als biologisch weefsel net als een moedervlek leeft, maar het leeft niet als zelfstandig wezen/individu. Daarom kan het ook niet overlijden. Overlijdt een embryo ook, als het niet wordt teruggeplaats. Kom zeg..
Ik heb ook een abortus ondergaan en ervaar dat ABSOLUUT niet als vermoorden (omdat het dus nog geen kind is) en weet zeker dat tientallen vrouwen die een abortus hebben ondergaan dat ook zo ervaren. Dus wees iets minder generaliserend in dat soort statements.
En weer: vermoord je een embryo ook als je het niet terugplaatst?
