Kinderen
alle pijlers
Hoe ervaar je de tropenjaren?
woensdag 9 mei 2018 om 09:07
Mijn oudste twee schelen iets meer dan anderhalf jaar, en de eerste tijd met die kleintjes vond ik inderdaad zwaar.
Ze sliepen op zich goed, maar het rottigste vond ik de eentonigheid van de dagen.
Elke dag weer hetzelfde beklemmende ritme van 2 kleine kinderen. Dat je nog niet zoveel met ze kan. Van die dagen dat iedereen moe is, het de hele dag regent. Blehhhh. Dat je denkt: wat moeten we NU weer eens doen. Die kinderboerderij heb ik wel gezien.
Ik kon mijn man op zulke dagen echt wurgen als hij onverwacht langer moest werken
Nu zijn ze 6 en 4 en ik vind het al zoveel leuker. Ik vind het heerlijk dat ik echt gesprekken met ze kan voeren. Dat ze zichzelf aankleden. Dat ze goed samen kunnen spelen. Geen middagslaapjes meer. Lange stukken kunnen lopen. Dat je de deur uit kan zonder een weekendtas mee te zeulen.
op zich zitten we nog steeds in de tropenjaren, want de derde is 9 maanden. Hij slaapt nog steeds niet door.
Maar op een of andere manier ervaar ik het niet zo pittig Het scheelt dat de oudste twee al zelfstandig zijn en ook dat ik heb geleerd te accepteren dat het nu eenmaal een zware tijd is. Dus dat het weinig zin heeft je ertegen te verzetten, en dat ik weet dat het beter wordt.
Ze sliepen op zich goed, maar het rottigste vond ik de eentonigheid van de dagen.
Elke dag weer hetzelfde beklemmende ritme van 2 kleine kinderen. Dat je nog niet zoveel met ze kan. Van die dagen dat iedereen moe is, het de hele dag regent. Blehhhh. Dat je denkt: wat moeten we NU weer eens doen. Die kinderboerderij heb ik wel gezien.
Ik kon mijn man op zulke dagen echt wurgen als hij onverwacht langer moest werken
Nu zijn ze 6 en 4 en ik vind het al zoveel leuker. Ik vind het heerlijk dat ik echt gesprekken met ze kan voeren. Dat ze zichzelf aankleden. Dat ze goed samen kunnen spelen. Geen middagslaapjes meer. Lange stukken kunnen lopen. Dat je de deur uit kan zonder een weekendtas mee te zeulen.
op zich zitten we nog steeds in de tropenjaren, want de derde is 9 maanden. Hij slaapt nog steeds niet door.
Maar op een of andere manier ervaar ik het niet zo pittig Het scheelt dat de oudste twee al zelfstandig zijn en ook dat ik heb geleerd te accepteren dat het nu eenmaal een zware tijd is. Dus dat het weinig zin heeft je ertegen te verzetten, en dat ik weet dat het beter wordt.
woensdag 9 mei 2018 om 09:32
Dit lijkt me inderdaad ook heerlijk!Valia_1 schreef: ↑08-05-2018 20:59Dat vind ik nu juist zo fijn aan een wat groter leeftijdsverschil. Dat je makkelijk exclusieve aandacht kan geven. Ik vind het altijd heel leuk om met één kind iets te gaan doen.
Bij de tweeling vind ik het jammer dat ik altijd zo weinig apart heb gedaan met de kinderen maar ze altijd alle twee mee neem. Ik zou het juist fijn vinden om wat meer tijd 1 op 1 te hebben. Maar dat werkt in de praktijk niet. Toen ze kleiner waren was het meestal niet praktisch want ik was alleenstaand en had daar dus geen tijd voor. Nu kan het wat tijd betreft wel maar er is nog steeds weinig gelegenheid.
Ze vinden ongeveer dezelfde dingen leuk en ik ga natuurlijk niet met dochter naar een pretpark en laat zoon dan thuis bijvoorbeeld als hij dat ook leuk vindt. Of dat ik zoon naar de star wars film meeneem waar dochter ook graag heen wil. En ik vind het dan ook weer onzin om op maandag naar star wars te gaan met zoon en op dinsdag weer te gaan met dochter.
Er zijn natuurlijk wel momenten dat ik alleen met dochter iets doe of alleen met zoon maar meestal willen ze hetzelfde en dus neem ik ze allebei mee.
Met de derde is het makkelijker om momenten te creëren dat we met z'n tweetjes wat doen en ik geniet daar heel erg van.
woensdag 9 mei 2018 om 09:47
Exclusieve aandacht kunnen geven is uiteraard niet afhankelijk van een leeftijdsverschil. Zeker als je gezin bestaat uit twee ouders, dan maakt het natuurlijk geen drol uit of er nu vijf jaar of maar één jaar leeftijdsverschil tussen de kinderen zit of dat je zelfs een ééneiïge tweeling hebt.
woensdag 9 mei 2018 om 09:49
Thanks!happyapple schreef: ↑08-05-2018 22:14Komt goed joh. Je vindt vanzelf een modus die werkt voor jullie. (Maar ik vond het zelf wel erg wennen inderdaad)
Wat ik zelf het zwaarste vind, is het slaaptekort. Dat je nooit weet hoeveel en hoe lang je zonder onderbreking kunt slapen als je naar bed gaat. Dan denk je nog een uurtje te kunnen slapen na de voeding, begint de oudste ineens vroeger aan de dag dan normaal of wil de jongste niet snel genoeg verder slapen etc.
Dat slapen was hier altijd al een ding met m'n zoontje, maar die slaapt nu sinds een paar weken de nachten vrijwel door. Nu slaap ik zelf echt belabberd, dus zelf een nacht doorslapen heb ik al met al 2.5 jaar niet meer gedaan, haha. Op zich viel ik na de nachtvoedingen toen zoontje nog baby was wel snel in slaap, dus ik hoop dat dat nu ook zo gaat zijn. En dat baby 2 dus ook snel slaapt en het geen refluxbaby is die ik eerst nog 30 minuten overeind moet houden. Groot nadeel nu is natuurlijk wel dat ik niet tot 9:00 met baby 2 kan blijven liggen in bed, omdat de oudste om 7:00 gewoon wakker is. Maar dan moet man me dat in de weekenden maar mee helpen.
We zien het allemaal wel
Hoe oud is jouw jongste nu trouwens al weer?
anoniem_349704 wijzigde dit bericht op 09-05-2018 10:12
1.87% gewijzigd
woensdag 9 mei 2018 om 09:57
Wat ik vooral heel erg geleerd heb van een 2e kind is hoe betrekkelijk je eigen rol is. Jezelf op de borst kloppen vanwege een goed slapend of snel pratend of wat dan ook voor kind is echt zo onnodig. Bij mijn eerste dacht ik ook ‘goh die eetopvoeding doe ik goed, mijn kind lust alles. Gewoon een kwestie van vroeg heel veel verschillende smaken aanbieden’. En toen kwam nr 2 en die at niks.Lil0u schreef: ↑08-05-2018 14:48Ik kan daar alleen maar om lachen. Toen ik nog niet zwanger was hoorde ik wel eens 'wacht maar tot je zwanger bent dan piep je wel anders. Toen Ik zwanger was, verschoof dat naar: ' wacht maar tot je een baby hebt'. Daarna: wacht maar tot hij gaat lopen. Toen ging hij lopen en werd het wacht maar tot je weer zwanger bent. En nu ik zwanger ben is het weer wachten tot de tweede er is.
Ik wacht nog steeds, maar wist ook niet dat er een wedstrijd aan de gang was, haha!
En zo dacht ik bij de 1e ‘hoe doen andere ouders dat in godsnaam dat hun kind wel naast ze blijft lopen en zelfs een hand geeft’. Nr 2 is werkelijk nog nooit weggelopen en loopt het liefst de hele dag hand in hand. Je eigen rol is zo relatief. Dus ja, ik denk inderdaad: wacht maar tot de 2e er is
woensdag 9 mei 2018 om 10:13
herkenbaar!namenzoektocht schreef: ↑09-05-2018 09:57Wat ik vooral heel erg geleerd heb van een 2e kind is hoe betrekkelijk je eigen rol is. Jezelf op de borst kloppen vanwege een goed slapend of snel pratend of wat dan ook voor kind is echt zo onnodig. Bij mijn eerste dacht ik ook ‘goh die eetopvoeding doe ik goed, mijn kind lust alles. Gewoon een kwestie van vroeg heel veel verschillende smaken aanbieden’. En toen kwam nr 2 en die at niks.
En zo dacht ik bij de 1e ‘hoe doen andere ouders dat in godsnaam dat hun kind wel naast ze blijft lopen en zelfs een hand geeft’. Nr 2 is werkelijk nog nooit weggelopen en loopt het liefst de hele dag hand in hand. Je eigen rol is zo relatief. Dus ja, ik denk inderdaad: wacht maar tot de 2e er is
ik dacht bij Nr1, dat ik 's werelds allerallerbeste opvoeder was!
Toen bleek ik bij Nr2 alles precies anders aan te moeten pakken, viel dat even tegen
woensdag 9 mei 2018 om 10:28
Het leuke aan een 2de die totaal anders is vind ik dat je er zelf weer zoveel van leert! Je hebt inderdaad een heel andere opvoedstijl nodig. Het heeft mij dus ook meer begrip gegeven voor ouders van kinderen die zich wel op de vloer storten in de supermarkt enzo
En de interactie tussen de 2 is fantastisch 
woensdag 9 mei 2018 om 10:33
Ik had ook een makkelijke eerste en mede daardoor kwam er zeer snel een tweede. Nou, dat viel tegen! Heel zwaar half jaar gehad met een bijna continu huilende baby en een dreumes die ook aandacht nodig had.
Maar na die eerste periode is het kleine leeftijdsverschil hier vooral een zegen geweest (jongste nu 8). Ik zou het zelfs weer precies zo doen, mocht ik weer voor de keuze staan. Mijn kinderen hebben klasgenoten die nu nog een babybroertje of -zusje hebben (vaak 3e of 4e kind). Ik moet er niet aan denken! Ik kan slecht multitasken, verschillende leeftijdsfasen binnen mijn gezin zou ik volgens mij best lastig vinden.
woensdag 9 mei 2018 om 10:38
Ik dacht niet eens zozeer dat ik een goede opvoeder was, want het ging gewoon vanzelf bij mijn oudste. Opvoeden was ook nog niet echt aan de orde toen ze 7 maanden was en ik zwanger raakte van de tweede. Maar ik heb me toen wel meermaals afgevraagd waaróm ouders het dan precies zo moeilijk vonden om een baby te hebben. Ik verveelde me gewoon in mijn verlof van de eerste, zo weinig werk had ik aan haar.
De tweede heeft dit allemaal ruim gecompenseerd
woensdag 9 mei 2018 om 10:50
Precies! Dat probeerde ik ook uit te leggen. Ik kwam mezelf kneiterhard tegen bij de tweede, me and my big mouth.
woensdag 9 mei 2018 om 11:10
woensdag 9 mei 2018 om 11:11
Onze jongste is nu 4 maanden.Morgenstond schreef: ↑09-05-2018 09:49Thanks!
Dat slapen was hier altijd al een ding met m'n zoontje, maar die slaapt nu sinds een paar weken de nachten vrijwel door. Nu slaap ik zelf echt belabberd, dus zelf een nacht doorslapen heb ik al met al 2.5 jaar niet meer gedaan, haha. Op zich viel ik na de nachtvoedingen toen zoontje nog baby was wel snel in slaap, dus ik hoop dat dat nu ook zo gaat zijn. En dat baby 2 dus ook snel slaapt en het geen refluxbaby is die ik eerst nog 30 minuten overeind moet houden. Groot nadeel nu is natuurlijk wel dat ik niet tot 9:00 met baby 2 kan blijven liggen in bed, omdat de oudste om 7:00 gewoon wakker is. Maar dan moet man me dat in de weekenden maar mee helpen.
We zien het allemaal wel
Hoe oud is jouw jongste nu trouwens al weer?
Slaapt op zich niet extreem slecht, maar wel slechter dan de oudste op die leeftijd.
En vanochtend sliep de jongste idd na de fles van 530.weer van 7 tot 9 maar toen was uiteraard de oudste wakker
woensdag 9 mei 2018 om 11:11
het leuke van een 2e kind, dat heel anders is, is dat dat je veel over jezelf leert.
Vooral, dat je je daar dus ook weer prima mee redt
woensdag 9 mei 2018 om 11:17
Haha, ik herinner me niet hoe jouw oudste sliep, maar blijkbaar was je daar wel mee verwend danhappyapple schreef: ↑09-05-2018 11:11Onze jongste is nu 4 maanden.
Slaapt op zich niet extreem slecht, maar wel slechter dan de oudste op die leeftijd.
En vanochtend sliep de jongste idd na de fles van 530.weer van 7 tot 9 maar toen was uiteraard de oudste wakker
Als onze baby 2 nog lastiger slaapt dan de eerste, dan wordt dat nog wat. Ik kan het me momenteel nog niet voorstellen 
woensdag 9 mei 2018 om 11:30
Wat een verkondiging weer, dat er met 1 geen tropenjaren zouden kunnen zijn. Dat is ongeveer hetzelfde als zeggen: 1 kind is zielig. Of: een kind is geen kind.lilalinda schreef: ↑08-05-2018 12:01met het risico om irritant over te komen... maar met 1 kind heb je (nog) geen Tropenjaren hoor.
1 is (helemaal met 2 ouders) nog prima te doen.
Je past je als ouders eenvoudiger aan 1 kind aan, dan aan 2 (of meer) kinderen, helemaal als ze tegengestelde 'belangen' (=slaaptijden, schooltijden etc) hebben.
Hier een kind van ruim 2, nog altijd veel gebroken nachten en een intensief kind. Twee ouders met onregelmatige banen die elkaar afwisselen in de weekenden en er dus om en om alleen voor staan. Weinig tijd als gezin samen en al helemaal niet als stel.
Dit zijn tropenjaren, heus. Ook met maar 1. Ik hoop dat we er ongeschonden uitkomen. En hell no dat er een tweede kind komt, want dat overleef ik/overleven we niet.
woensdag 9 mei 2018 om 11:35
zoals ik ook tegen iemand anders zei: Ik twijfel niet aan jullie vermoeidheid (been there), ook met 1 kindthee_leutje101 schreef: ↑09-05-2018 11:30Wat een verkondiging weer, dat er met 1 geen tropenjaren zouden kunnen zijn. Dat is ongeveer hetzelfde als zeggen: 1 kind is zielig. Of: een kind is geen kind.
Hier een kind van ruim 2, nog altijd veel gebroken nachten en een intensief kind. Twee ouders met onregelmatige banen die elkaar afwisselen in de weekenden en er dus om en om alleen voor staan. Weinig tijd als gezin samen en al helemaal niet als stel.
Dit zijn tropenjaren, heus. Ook met maar 1. Ik hoop dat we er ongeschonden uitkomen. En hell no dat er een tweede kind komt, want dat overleef ik/overleven we niet.
Het grote verschil vanaf 2 kinderen is, waar je met 2 ouders 1 kind nog prima kan verdelen (op je 'thuisdag' sta je er al alleen voor), is dat met 2 kinderen (of meer) echt lastiger. helemaal als die kinderen tegenstrijdige belangen hebben (slapen/wakker/school/borst etc)
Het feit dat jullie geen 2e willen, zegt al iets over, dat je zelf al denkt, dat een extra kind, het alleen maar Nog lastiger maakt
woensdag 9 mei 2018 om 11:41
Ja, ik zie inderdaad - ook in mijn omgeving - dat dat lastiger is. Dus ik denk ook echt dat twee of meer kinderen hebben nog een stuk intensiever is dan maar 1 kind. En inderdaad de reden dat er niet nog een komt.lilalinda schreef: ↑09-05-2018 11:35zoals ik ook tegen iemand anders zei: Ik twijfel niet aan jullie vermoeidheid (been there), ook met 1 kind
Het grote verschil vanaf 2 kinderen is, waar je met 2 ouders 1 kind nog prima kan verdelen (op je 'thuisdag' sta je er al alleen voor), is dat met 2 kinderen (of meer) echt lastiger. helemaal als die kinderen tegenstrijdige belangen hebben (slapen/wakker/school/borst etc)
Het feit dat jullie geen 2e willen, zegt al iets over, dat je zelf al denkt, dat een extra kind, het alleen maar Nog lastiger maakt
woensdag 9 mei 2018 om 11:57
Ik denk niet dat dit bij ons snel zal gebeuren. De eerste is bij ons al een behoorlijk pittig ding, dus het kan alleen maar meevallen. Wij hebben er de afgelopen twee jaar behoorlijk in moeten investeren. Consequent zijn, streng op momenten en toch liefdevol. Hoeveel geduld je moet hebben met een intense peuter is soms echt onmenselijk, maar ik heb wel het idee dat we er goed door zijn gekomen.QueenArachnia schreef: ↑09-05-2018 10:50Precies! Dat probeerde ik ook uit te leggen. Ik kwam mezelf kneiterhard tegen bij de tweede, me and my big mouth.
We beginnen nu de vruchten te plukken van die twee jaar hard werken/opvoeden. Goede timing nu de tweede er bijna aankomt!
woensdag 9 mei 2018 om 11:59
Wel dus. Dat is precies wat ze schrijft en ze heeft ervaring met beide.NYC schreef: ↑09-05-2018 09:47Exclusieve aandacht kunnen geven is uiteraard niet afhankelijk van een leeftijdsverschil. Zeker als je gezin bestaat uit twee ouders, dan maakt het natuurlijk geen drol uit of er nu vijf jaar of maar één jaar leeftijdsverschil tussen de kinderen zit of dat je zelfs een ééneiïge tweeling hebt.
Het lijkt mij dus juist superleuk om aparte uitstapjes te ondernemen met de kinderen. Dat je ook echt kijkt naar hun interesses en daarop inspeelt en zo een unieke band opbouwt met allebei ipv alleen maar alles als gezin te doen.
woensdag 9 mei 2018 om 12:04
Bij mij is het vooral: niet nog een keer, nog eens 3 jaar! Hoewel ons kind echt een leuk lief kind is, maar wel heel erg aanwezig. Ik heb helemaal geen doembeelden bij 2 kinderen die tegengestelde belangen hebben ofzo, maar wel bij het weer aan een baby/peuter vastgeplaktlilalinda schreef: ↑09-05-2018 11:35zoals ik ook tegen iemand anders zei: Ik twijfel niet aan jullie vermoeidheid (been there), ook met 1 kind
Het grote verschil vanaf 2 kinderen is, waar je met 2 ouders 1 kind nog prima kan verdelen (op je 'thuisdag' sta je er al alleen voor), is dat met 2 kinderen (of meer) echt lastiger. helemaal als die kinderen tegenstrijdige belangen hebben (slapen/wakker/school/borst etc)
Het feit dat jullie geen 2e willen, zegt al iets over, dat je zelf al denkt, dat een extra kind, het alleen maar Nog lastiger maakt
Aan de andere kant inderdaad: wat als het tegenvalt, als het 2e kind helemaal niet zo leuk is als ons eerste kind, of zo makkelijk.
mevrouw75 wijzigde dit bericht op 09-05-2018 12:06
7.63% gewijzigd
woensdag 9 mei 2018 om 12:05
Waarom breng jij de dingen altijd zo als tegenstelling? Zelfs als je “alleen maar alles als gezin zou doen”, wil dat niet zeggen dat je niet “echt kijkt naar hun interesses” en “geen unieke band opbouwt”. Ik geloof niet dat ik dit ooit eerder op een forum heb gezegd maar jij bent echt bloedirritant in de topics die over ouderschap en de combinatie gezin/werk gaat.Lil0u schreef: ↑09-05-2018 11:59Wel dus. Dat is precies wat ze schrijft en ze heeft ervaring met beide.
Het lijkt mij dus juist superleuk om aparte uitstapjes te ondernemen met de kinderen. Dat je ook echt kijkt naar hun interesses en daarop inspeelt en zo een unieke band opbouwt met allebei ipv alleen maar alles als gezin te doen.
