Joeppie! We zijn bijna compleet.....

even heeeel kort

Gaat goed hier

De hormonen gieren door mijn lijf en soms echt een dikke vette dip en vind ik het allemaal helemaal niet zo leuk..terwijl het echt goed gaat

Zoals Eef al zei het is een zoet meisje, huilt eigenlijk alleen als ze gevoed wl worden of met luier verschonen of als haar iets dwars zit...maar doordat Yara nooit hard heeft gehuild, word ik zelfs daar soms erg kriegel van....maarja gelukkig is vriend nuchter...Nijn ze huilt pas 2 min. Nijn zie je ze is al stil..ze heeft maar 5 min gehuild....

Het kolven is niet meer standaad, alleen als ze echt niet wil drinken.

Gisteren vanaf 14 uur om de 2 uur gevoed en om 23 uur toch maar gekolfd en haar 'vol gepompt' dmv fingerfeeding en toen lag ze er om half 1 in en vanmirgen om 5 uur kwam ze pas weer...en eigenlijk kwam ze nog niet eens, maarja was 6 uur later...dus 'moest' voeden...



Gaat dus goed...

Gister voor het eerst dus bijna alleen maar zelf gevoed en ze was 70 gram aangekomen in 1 dag....dus gaat prima!



Ga nu weer voeden en probeer snel een keertje fototjes te plaatsen. Ze heeft veel donkere haartjes. Niet zoveel als Yara destijds hoor, maar toch eenbehoorlijke bos. Enne bevallingsverhaal volgt ook asap.



LIefs Nijn

Nijn: Ik heb de foto's op hyve gezien en wat een mooi meisje zeg. En de bv moet op gang komen, maar het gaat al veel beter zo te lezen.



Eef: Mag ik je vragen hoe je dat aan pakt? Dat je zoon leert om te vragen ipv te schreeuwen? Ik probeer het bij Rosa ook door rustig naar haar toe te gaan en te zeggen dat ze me gewoon moet vragen, en dan zeg ik de vraag ik ook zoals zij het ook zou kunnen zeggen, maar het werkt niet echt geloof ik.

Manderley, de 'voorwaarden' zijn dat je kind

- genoeg taal heeft om iets te kunnen vragen

- begrijpt dat je iets kunt vragen (metalinguistisch gezien)

8 maanden geleden (want zoon is 8 maanden ouder dan Rosa) was Zoon hier nog lang niet aan toe. Een maand geleden ook nog niet. Nu ineens wel. Ineens voel/merk je dat je kind het concept 'iets vragen' aankan, en dan kan je er gericht mee beginnen. Voor die tijd kun je het natuurlijk wel benoemen, maar je kunt het niet echt afdwingen.



Ik ga gauw de foto's van Jente bekijken op Hyves

Eef: bedankt. Ik denk dat ik inderdaad nog wat te vroeg ben bij Rosa. Ik heb haar nu wel zover dat als ze iets laat vallen, ze het zelf ook weer oppakt. Eerst maakte ze wat onverstaanbare geluidjes waaruit mij duidelijk werd dat ik het op moest pakken. Nu zeg ik pak het zelf maar en dat doet ze vervolgens ook.



Sinds een paar dagen begint ze ook beebie tegen mijn buik te zeggen en krijgt de baby ook kusjes van haar. En zo nu en dan gaat ze met Pluis spelen door haar vinger in mijn navel te stoppen. Dat vind ik thuis niet zo erg, maar ze wil het ook als we ergens anders zijn.

oh en joep; ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe de nachten nu bij jou gaan. Slaapt meisje nu beter door of komt ze nog steeds?



Lab: hoe gaat het met jou? Hebben we jou ook afgeschrikt met alle tweede kindjes?



Joan: ik zat bij ook op hyves te spieken. Wat heb je toch mooie kindjes. Dochter een mooie meid en zoon een stoere knul.



Nijn: hoe was je kraamweek? Hoe gaat de bv. En wat vind Yara van haar zusje?



Lel: hoe gaat het met jou? En jullie nieuwe huisje? Nog steeds geen internet?

HIer dan eindelijk het bevallingsverhaal!!



Woensdag 10 juni kreeg ik een beetje last van mijn buik en ook al durfde ik eigenlijk niet te hopen dat het misschien een voorteken zou kunnen zijn, toch verloor ik ook een heel klein beetje slijm.

Omdat ik al 2 weken iedere avond dat ik ging slapen, hoopte dat ik weer wakker zou worden met weeën en dit telkens niet gebeurde, had ik de hoop een klein beetje opgegeven om te bevallen voor mijn uitgerekende datum. De baby leek het prima naar haar zin te hebben in mijn buik.

Toch werd ik die nacht wakker dat ik dacht hey..er lijkt wat regelmaat in de krampjes te zitten.

De volgende ochtend nog steeds krampjes en ook al was het niet zo regelmatig dat je de klok erop gelijk kon zetten, er zat wel degelijk een regelmaat in. Ook toen ik gedoucht had, bleven de weeën komen. Ik had ergens gelezen, dat als het voorweeën zijn, deze weg zouden trekken zodra je onder de douche zou gaan. Dus nadat ik onder de douche weg kwam, kreeg ik wel een beetje hoop dat het zou doorzetten. Toch bleven ze niet heeeel regelmatig komen, zo zaten er 7 minuten tussen, zo weer 5 minuten en dan ineens weer 12 minuten. Toch bleven ze komen.

’s Middags toch maar geprobeerd gewoon even te gaan slapen, maar daar kwam weinig van. Ze bleven komen. Ik werd dus om de zoveel minuten weer wakker.

Rond 16 uur vroeg ik toch maar even aan vriend of hij dacht dat ik echt aan het bevallen was, of dat het weer zou wegtrekken. Hij moest erg lachen en had echt zoiets van: Euh hallo, je hebt al bijna 12 uur weeën, wat denk je zelf? Nouja eigenlijk durfde ik al niet meer te hopen dat het echt zou doorzetten…

We hebben toen schoonouders gebeld en gevraagd of zij Yara wilden ophalen rond 17 uur, want we hadden echt geen idee hoe lang het nog zou duren. We wisten ook niet of de baby die avond nog zou worden geboren en wat nou als ik wel naar het ziekenhuis zou moeten die nacht of als Yara wakker zou worden, terwijl ik aan het bevallen was…We wisten niet zo goed hoe we daar dan mee om moesten gaan, dus besloten we Yara toch te laten ophalen. Schoonouders vonden het geen probleem , dus rond 17 uur werd ze opgehaald en hadden wij even rust.

Vriend wilde rond 18 uur toch even proberen te slapen, want ja hij wist niet wat de nacht zou brengen…

Vanaf dat moment werden de weeën ineens toch wat regelmatiger en rond 18.45 kwamen ze wel heeel snel achter elkaar. Vriend werd dan ook wakker van mijn gepuf en ik vertelde hem dat hij al wel bijna mocht gaan bellen.

Om 19 uur vk gebeld en haar verteld dat ze nu heftiger werden en dat ze regelmatiger kwamen. Ze zou er rond half 8 zijn, mochten ze nog sneller worden, dan moest hij maar weer even bellen. Ook meteen de kraamhulp gebeld, maar die nam in eerste instantie niet op. Wij wilden graag dezelfde kraam als bij Yara en we hadden nog contact met haar en afgesproken dat wij haar zelf zouden bellen.

Wij zijn toen naar boven gegaan en het werd toen wel wat heftiger alweer.

Rond half 8 belde de kraamhulp en gaf aan dat ze uit eten was, maar dat vriend over een uurtje maar even terug moest bellen, dan zou er waarschijnlijk ook meer duidelijk zijn en op dat moment kwam vk ook binnen en gelukkig kon ik nog lachen, maar ik vond ze ook wel steeds pijnlijker worden en ik kon me niet meer zo makkelijk concentreren op het journaal en ook GTST is aan mij voorbij gegaan. De vk moest erg om mij lachen en vond dat ik zo positief bleef…dat complimentje kon ik wel even gebruiken…ze zei dat zij alvast even kruikjes zou maken en ze haar spulletjes zou klaar zetten. Wij hadden eigenlijk bedacht dat ze zou zeggen; Ok je hebt 2 cm ontsluiting, ik kom rond 23 uur nog wel een keer terug…maar nee ze bleef. Ze legde uit dat dat heel normaal was bij een tweede of derde bevalling, omdat ze dan heel moeilijk konden inschatten hoelang het zou duren…Ze ging eerst even voelen en ik had al 3 cm ontsluiting! Bij Yara was het de eerste keer voelen 2 cm en toen had ik binnen 7 uurtjes Yara in mijn armen, dus het zou niet heeeeel lang meer duren..Vriend vroeg of zij dacht dat het een 11 juni kindje zou worden of een 12 juni kindje en zij ging er echt vanuit een 11 juni kindje…Dus binnen 4 uurtjes zou ik mijn tweede kind in de armen hebben….wow dat is snel!

Vriend vertelde aan vk dat als zij normaal de kraamzorg zou bellen, zij hem even een seintje moest geven, want dan kon hij onze kraamhulp zelf bellen. Hij vertelde dat hij haar had gesproken, maar dat ze nog uit eten was en dat hij haar over een uurtje zou terugbellen. Vk keek even bedenkelijk en vroeg waar ze dan was, want dan zou zij even kunnen bedenken of ze nog een toetje kon eten of niet. Eigenlijk dachten wij stiekem dat het een grapje was, maar rond 20.15 zei de vk dat ze het toch wel heel fijn zou vinden als hij de kraam nogmaals zou bellen en zou willen vragen of ze deze kant op kon komen. Ze zou snel de vliezen breken en dan verwachtte ze dat het wel heel snel zou kunnen gaan..

Kraamhulp vertelde dat ze er rond 21.15 zou kunnen zijn en wij dachten allebei”OOOOOH prima. Vk vond dat helemaal niet zo prima, althans als ze kraamzorg zelf zou bellen, zou ze ook een uur moeten wachten tot er iemand kon zijn waarschijnlijk, dus in dat opzicht vond ze het wel prima, maar gaf ze aan; De kans bestaat dat ze het niet redt..

Ik zat middenin een heftige wee en dacht dat ik het verkeerd had gehoord, dus dat checkte ik nog even…Maar nee ik had het goed gehoord…ze kon er weinig van zeggen, maar als ze zo de loop van de weeën zag, dacht ze dta het wel heel snel zou kunnen gaan…

Kraam onderweg, vk voelde nog even en ja hoor, ik had al 8 cm….en dat binnen een uur van 3 naar 8 cm….zo dat ging dus echt heel erg snel zeg…

Toen brak ze de vliezen en gelukkig het vruchtwater was helder…Nou zei ze: Anders waren we ook niet meer naar zkh gegaan hoor, want dit gaat gewoon te snel om nu nog in een ambulance te stappen..dan zou het kindje ws aan de kant van de weg geboren worden…Maargoed gelukkig was het vruchtwater ook helder..dus niets aan de hand.

Door het breken van de vliezen, werden de weeën nóg heftiger natuurlijk en toen vond ik het even helemaal niet leuk meer. Had het gevoel al te moeten persen, maar ik had nog geen startsein gehoord, ik mocht wel zachtjes meeduwen als ik ze niet meer zou kunnen wegpuffen, maar ik probeerde ze nog heel braaf weg te puffen, wat lang niet meer zo makkelijk lukte, maarja ik ging er vanuit dat ik nog geen volledige ontsluiting had, dus ja ik moest wat. Ik had verwacht dat ze nog een keer zou gaan voelen om te kijken of ik al volledige ontsluiting had en dat ze dan zou zeggen: Ok dan knieën omhoog, kin op de borst enz..Maar ineens, voor mijn gevoel out of the blue, zei ze Ja goed zo, en nu zo hard als je kunt meepersen…..en hup 11 min later was Jente er al. Om 21.09. 6 minuten voor de kraamhulp!

Nog voordat ze er helemaal uit was, zette ze al een keel op….we wisten meteen dat dit een pittige tante zou worden. Yara had nl na haar geboorte heel even een kikje gegeven, om ons toch het gevoel te geven dat alles goed was, maar dat was het. Jente brulde echter alsof haar leven er vanaf hing… 

Ik was even erg beduusd, want huh…nog geen 2 uur geleden was de vk er net en nu was Jente er al…

Helaas vond de placenta het wel heel erg leuk in mijn buik en heb ik meer dan een uur moeten wachten tot deze geboren werd. Een uur met gigantische naweeën, Jente die op mijn borst lag, maar eigenlijk vooral heel oncomfortabel op mijn buik aanwezig was, Jente die aan de borst moest drinken om zo het hormoon vrij te maken zodat de placenta zou loslaten. Vk die op mijn buik duwde en duwde, 2 prikken met hetzelfde hormoon als dat Jente zou moeten losmaken door te drinken en ook nog een katheter om mijn blaas te legen….Ik was er na een uur wel helemaal klaar mee. Ik moest ook behoorlijk persen en dat was echt wel het laatste wat je wilt als je je kind er net uit hebt geperst.

Uiteindelijk na een uur en 3 minuten kwam de placenta en dat was maar gelukkig ook, want als deze nu niet was gekomen, had de vk een ambulance gebeld en dat was wel het laatste wat ik wilde natuurlijk….

En ja toen moest ik ook nog gehecht worden. Het viel mee met de schade, 4 hechtingen aan de binnenkant en 2 ad buitenkant, maar leuk is anders.

En toen kon ik eindelijk gaan genieten en mensen bellen. Natuurlijk gingen we niet meer iedereen bellen, want het was inmiddels 23 uur geweest, maar mijn moeder natuurlijk wel en de schoonouders, broers en toen douchen en proberen te slapen, maar je zit zo vol met adrenaline, dat dat niet echt lukte…



Achteraf denk ik er goed aan terug. Maar wel als heel heftig. Zei ik na de bevalling van Yara na 2 minuten alweer: OOOH dit doe ik nog wel een keer, dat moment is nu niet geweest. Inmiddels denk ik dat wel weer hoor, maar het was niet zo duidelijk, want het was wel heel snel en zo makkelijk was het niet…

tsjonge nijn wat een verhaal!!!



Het klinkt welheftig ja, zeker het gedoe erna. Je denkt toch klaar te zijn he als het kind er is en dan zit je niet op meer sores te wachten.



Ik hoop dat je nu kunt genieten.



En nog mijn allerbeste tip; zoals het de eerste 6 weken gaat, met Jente én met jezelf en ook de combi met Yara er nog bij; dit is niet representatief voor hoe het gaat zijn. Neem het dag voor dag en na die 6 weken kun je pas bedenken hoe het zal gaan zijn.



hier aan het rommelen met de meiden, ziekjes, zlf ook niet ok, vandaar de stilte;



maar Manderley; het is gelukt hoor; ze slaapt nu van 11 tot zeker 6 uur en dat vind ik een zaligheid. De voeding voor de rest van de dag loopt wel terug, dus ik denk aan afbouwen

Nijn, bedankt voor je sms, leuk dat je er aan hebt gedacht

Nijn: dat klinkt heftig. Een uiteindelijk snelle bevalling en dan die placenta die op zich laat wachten.



Joep: ik ga je advies ook goed onthouden. Ik zie er ook best tegenop om straks 2 kindjes te hebben en mijn aandacht te moeten verdelen enzo. Maar ik denk/hoop dat je inderdaad een aantal weken bezig bent om je draai te vinden.

Ik weet ook dat ze bij de eerste zeiden, die eerste 3 maanden zijn het zwaarst, en dat was ook wel zo.



Eef: ik ben het wel vergeten. Maar nog gefeliciteerd! Wat is Nijn toch ook ontzettend attent met verjaardagen, ik geloof dat ze er niet een vergeet, zelfs nu, ze net bevallen is.



P.s. Nijn wat sta je stralend op de foto met je beide meiden.



Ik ben gister bij de gynaecoloog geweest. We hebben weer een echo gehad, Pluis loopt volgens de echo een kleine week voor, maar dat was niet zo erg volgens de gyn. Pluis is nu 1100 gram. Verder lijkt alles goed, mijn bloedsuiker is ook nog steeds mooi, tussen de 4 en 7. Ik hoef nu niet meer 7x daags te prikken, maar slechts 4x. Dat vind ik wel fijn, dan krijgen mijn vingers iets meer rust.



We zijn ook uit de namen en zijn druk bezig met de geboortekaartjes. We willen in de vakantie de keuken/kamer verbouwen en daarna gaan we met de babykamer aan de gang.

We zijn druk bezig om het huis op te knappen, (eindelijk). En ondertussen gaat het tussen ons ook steeds beter.



We hebben ook veel aan de relatietherapie. Wat voor mij wel een eyeopener was, is dat de psych zei dat man liever heeft dat ik tegen hem in ga ipv op alles ja en amen te zeggen. Man bevestigde dat ook. En ik ben het gaan proberen en het werkt ook nog zo. Ik krijg nu meer gedaan als voorheen. Dat voelt voor mij erg goed.



Liefs Manderley

Hey!



Nou nou zo attent ben ik nu ook weer niet, want het kaartje ligt nog steeds te wachten tot het gepost gaat worden...en kaartje voor nieuwe huis van Lel precies hetzelfde....oeps...



Hier gaat het allemaal goed. Vannacht best lekkere nacht gehad. Ze lag na de voeding van 23 uur om 00.15 in bed en ze kwam pas weer om 4.30. Wel tot 1 uur even een paar keer hard gehuild, maar volgens mij waren dat krampjes, want ze had ook groene poep en tijdens de voeding was ze ook vaak erg hard aan het gillen en werd heel driftig en ging met voetjes trappelen enz.

Gister was een beetje een jengeldagje. Ze heeft bijna niet geslapen en als je haar weglegde begon ze weer te huilen, maar had geen honger...Ik merk dat ik ik dat niet gewend ben en kan er niet zo goed tegen..Maarja babytjes huilen nu eenmaal natuurlijk....ook die van mij...alleen die van mij heeft er echt nu al een volume inzitten, niet normaal! haha en dat na een Yara...tja...je raakt snel verwend..



De avonden zijn moeilijk , dan wil ze echt niet in haar bedje slapen, maar alleen maar op mijn borst of op vriends borst of ze valt op het grote bed tegen mij in slaap....Ook dat is geheel tegen mijn principes in....dus het is allemaal even aftasten..(en madame weet nu al wat ze wil en laat niet met zic sollen, dus terugleggen, terwijl ze slaapt..No way...binnen 2 min weer wakker en krijsen en niet 2 minuutjes hoor..).Maargoed aan de andere kant..ook wel gezellig zo'n klein hummeltje op je borst...



Ik weet nog heel goed dat ik er met Yara wel veel meer doorheen zat. Althans..zij huilde wel minder en vooral minder hard, maar de nachten waren veel meer drama..en nu zijn het eigenlijk vooral de avonden. Ik merk dat ik me rond een uurtje of 17 ofzo al druk ga lopen maken over de komende avond/nacht en dat moet ik helemaal niet don..want ik mag niet klagen hoor...Vaak rond 0.30 voeden en rond 4.30 en dan tussen 8 en 9 pas weer...dus ook al krijg ik echt niet mijn nodige slaap, het kan veeeel erger...

EN ik weet ook nog heel goed dat ik bij Yara niet kon wachten tot de eerste 6 weken voorbij waren...en ja dat zal ws bij Jente ook zo zijn. Gelukkig heeft vriend 3 weken vakantie nu. (dit is zijn eerste week...)Die kan zich dus vooral storten op Yara en we brengen haar ook gewoon naar kdv en deze week zelfs gewoon naar de oma's. Haar zoveel mogelijk in hetzelfde ritme houden.

Ze vindt het allemaal heel erg leuk en is helemaal gek op haar zusje. WIl continu Jente aaien en kusjes geven, maar we merken ook wel dat ze erg moet wennen. Naar bed gaan 's avonds is drama...We moeten wel 3 keer terug, want mevrouw blijft gillen om ons. Papa aaien, mama aaien. Papa mmmmm(kusje) Mamam mmmm, Tata (Jente) mmmmmm en als we niet komen gaat ze huilen of roepen dat ze water wil enz enz

Hebben al van alles geprobeerd...zeggen dat we terugkomen als ze stil is, maarja dan begint hele poppenkast weer van voren af aan...gewoon niet gaan, maar dan is ze een half uur later nog aan het gillen.....Gek word ik ervan...maar dat doet vriend meestal en die vindt het vooral zielig voor Yara.

Net belde vriend dat ze ook niet bij de kindjes wilde spelen...ze wilde naar papa toe...

Nouja is vast ook weer een fase..



Manderley: Wat fijn dat het steeds beter gaat tussen jullie! Fijn ook dat jullie eindelijk aan het verbouwen zijn!



Oh Jente begint weer te huilen...dacht dat ze lekker lag te slapen...en dat was ook zo, maar nu toch weer na een half uurtje aan het huilen...en weet je..Ik heb dan echt geen idee wat ik ermee moet...alsof het mijn eerste kind is....Nouja komt ook wel weer goed...

Nijn: dat klinkt nog best heftig, hoor. Ook al krijg je misschien redelijk rust 's nachts. Het is toch allemaal nieuw en anders. Die eerste weken zijn gewoon ontzettend zwaar omdat jullie hele ritme weg is. Met de eerste kun je nog je eigen ritme grotendeels aan de kant schuiven, maar bij de tweede moet je ook rekening houden met de eerste. Ik vind het wel goed dat jullie Yara haar ritme aan proberen te houden. Goed voor haar maar ook voor jezelf. Dan kun je ook even genieten van alleen de tweede.



Ik denk dat je Joep's woorden goed moet onthouden en Eef zal het ook waarschijnlijk bevestigen. De erste weken zijn gewoon ontzettend zwaar. Reageer hier je frustraties af. Het klinkt heel stom, maar het hoort er gewoon bij.

He Meiden



Ook hier maar weer eens een teken van leven vanaf deze kant.

Ik kan het helaas niet beamen dat de eerste 3 maanden het zwaarste zijn geweest, want hier is het nu ERG pittig. De eerste 3 maanden waren wat dat betreft hier een makkie.



Ik zal proberen te reageren op iedereen

Nijn: Van harte met de geboorte van jullie meisje Jente, prachtige naam, mijn nichtje heet ook bijna zo. Hopelijk ben je lekker aan het genieten van je 2 meiden.



Lab: Ik zag je www op Hyves, lijkt me niet grappig als je denkt dat je vrienden hebt en dan zo'n www.....shit hoor, weet niet wat er is gebeurd...maar een dikke knuffel voor jou. Hoe is het verde rmet je...lees weinig van je.



Eef: Wat worden jouw kids alweer groot zeg, erg leuke foto's op Hyves met die bloemen...prachtig!!



Manderly: Petje af meid, voor hoe jij je oor alles heen slaat, super dat je zo aan het vechten bent voor je relatie, maar doe jezelf niet te kort he!!!

Je bent al weer over de helft zag ik....gaat hard zeg.



Joeppie: Doe je het rustig aan meis, genieten moet je cht doen hoor, ik heb het idee dat jij er soms helemaal door heen zit, denk aan jezlef, deze tijd kun je niet meer over doen!!!

Weet het niet meer, maar was je nu gestopt met bv?



Belle, jammer dat je stopt, mar ik begrijp het wel hoor. Ik twijfel zelf ook wel eens, maar ik vind het ook wel weer leuk. Ik post niet zo vaak, maar als mensen daar moeite mee hebben, dan kan ik ook wel stoppen, even goede vrienden hoor.



Lel: Zit je al in je huisje?



Nou even in het kort over hier:

Alles gaat wel oke, maar tis bere druk, vooral tussen 5 en 7 uur, soms zit ik echt er even door heen, omdat ik ook tijd voor mezelf nodig ben. Gelukkig slapen ze super, half 8 in bed en de volgende morgen om half 9 wakker. 's morgens een slaapje van 2 uur en 's middags ook. Ze doen het super goed en zijn erg tevreden. Op hyves staan recente foto's en op de picasa site.



He mensen geniet van jullie kroost, het is zoiets waardevols.



Gr Joan

Joan: het zal misschien ook anders zijn omdat jij een tweeling hebt? En tussen 5 en 7 is het waarschijnlijk bij meer spitsuur. Je komt thuis van werk/creche. Er moet eten klaar gemaakt worden, zelf eten, 2 kindjes voeren (ehm ... eten geven), kinderen in bad, afdrogen, in de pyjama, eventueel nog een fles voor het slapen gaan, tanden poetsen en dan op bed.

En ze zitten nu waarschijnlijk in de fase dat ze steeds meer beginnen te ontdekken, sommige dingen wel al willen maar nog niet kunnen (bijv lopen) en dat frustreert.

Ik vind het ook niet altijd even makkelijk, en ik probeer mezelf op de been te houden door te denken dat het echt maar een fase is. In het begin duurde een fase vaak een week of 6, nu vaak wat langer. Maar het gaat ook weer over.



Wij deden Rosa trouwens niet eens elke dag in bad, ook al ben ik fulltime thuis, ik kwam er soms echt niet aan toe. En met eten als ik voor mijn gevoel in tijdnood kwam gooide ik weleens een pizza in de oven voor ons en maakte ik een potje warm voor Rosa.



Wat bij ons ook hielp was dat de ene ouder de keuken inging en de andere Rosa vermaakte, of Rosa in haar stoel in de keuken zodat ze kon zien wat ik deed, dan kreeg ze tussendoor wat om op te knabbelen, stukje paprika, komkommer ofzo.



Oh en ik vind het niet erg dat je niet heel vaak post. Ik vind het altijd leuk dat jullie (jij en lel) ondanks alles toch nog steeds de moeite nemen om mee te schrijven en te reageren.

Ik zou het ook best jammer vinden als we allemaal stoppen.



Joan ook voor jou een , ik hoop dat deze fase snel voorbij gaat.

Joan, ik kan je gerust (of teleur?)stellen... het ligt niet aan het feit dat het een tweeling is. Het ligt aan het feit dat je twee kinderen hebt. Want met twee eenlingen is het tussen 5 en 7 ook een drama, vooral als er ook nog 1 in de zogenaamde 'peuterpubertijd' zit.

Wat bij ons helpt:

- de kinderen gaan maar 1 of 2 keer per week in bad

- de badkamer wordt niet meer elke week schoongemaakt, het huis wordt niet meer 3x per week gezogen en er staat onkruid in de tuin... (m.a.w: het kan allemaal niet perfect)

- we brengen ze soms weg voor een nachtje



Ik zit vandaag op dag 38 van mijn cyclus en ik ben nog niet ongesteld Ik heb wel zere tieten en ik slaap heeeeel slecht en nu ben ik bang dat ik misschien op een of andere miraculeuze manier zwanger ben geraakt... (ik heb 1 maand de pil gebruikt, misschien in die ene maand dwars door de pil heen... of toch niet voorzichtig genoeg gedaan met condooms...) Het zal allemaal wel niet, maar ik begin nu toch aardig in de stress te raken...

Oh..Eef wat een spanning. Wilden jullie eigenlijk een derde of waren jullie er nog niet uit? Ik hoop voor jou dat je nu niet zwanger bent. Het is nu te laat, maar hier verkopen ze zelfs bij de supermarkt testen. Ga snel testen, dan weet je meer.

lieve eef; testen! ben je meteen van je stress af. Komt vast goed hoor.



Joan; tsja die uurtjes savonds zijn vaak erg heftig.Misschien (heel onpedagogisch) een dvd van nijntje of baby einstein kopen en aanzetten als je echt even iets moet doen?



Nijn; met grote meis hebben we 4 maanden savonds zo gezeten, en het ging vanzelf over. Gewoon elke avond proberen haar in bed te doen, lukt het niet dan lekker met haar op de borst een filmpje kijken. Ik vond het toen heel erg vervelend ook; want zou het OOIT overgaan? Maar echt op een gegeven moment komt de avond dat je haar er niet uit hoeft te halen en ze gewoon gaat slapen.



Met kleine meis wist ik dat het goed zou komen en kon ik ook echt van die avondjes genieten. Lekker rustig met man op de bank filmpje kijken. Lekker kroelen, en jawel hoor na een paar weken in haar geval was het opeens over en sliep ze wel.



Wat Yara betreft; ik zou nu echt even streng zijn voor haar met het naar bed gaan. Gewoon haar vaste ritueel en daarna heeft ze pech. Klinkt hard maar die kleintjes weten je zo te bespelen dat het iedere avond weer langer duurt. En dan moet er nog een aaitje bij, en dan weer een slokje, en de week erna een boekje en op den duur ben je een uur bezig.

Dit zeg ik heel dapper hoor maar het gaat hier soms echt door mijn hart als ik meis hoor. Als ik echt denk dat er iets is ga ik wel eens naar haar toe maar dan neem ik me voor om dat een paar dagen erna niet te doen.

Maar ik snap ook wel dat je haar genoeg aandacht wil geven in deze situatie die voor haar zo anders is.



Manderley wat fijn dat het beter gaat, dat je meer jezelf kunt zijn en dat het ook goed effect heeft. Ook lekker dat je gaat klussen. Lekker opbouwende dingen doen.



Manlief is naar een etentje dus ik heb leker een avondje voor mezelf en dat vind ik nu ook heerlijk.



hier gaan de meiden 2 keer per week in bad, en verder gewoon lekker een washandje iedere dag.



Kleintje was het heel hard aan het gillen. dus ik fluister in haar oor; so hee van wie heb jij dat geleerd??? Roept meis van de bank (zat tv te kijken) 'ik denk van mij!!!'

Ik heb ook altijd veel bijnamen voor haar en die krijg ik nu terug. Pas riep ze toen ik naar beneden liep; ik hou te jou, appelflap. En deze en vorige week noemt ze me vogel of vogeltje. Die heeft ze zelf bedacht.



liefs Joep

Eef: heb je al getest???????



Joep: je hebt je naam onderaan je laatste bericht gezet. En leuk dat meis jou ook bijnamen geeft.



Rosa zit in de knuffel en kusjes fase. Gister waren we met zijn drieen in de apotheek, we moesten even wachten en man had haar op de arm. Ineens bukt ze voorover naar mij, mond naar voren, dus ik geef haar een kusje. Trekt ze zich op en gaat naar man toe, die gaf haar ook een kusje, toen weer naar mij en weer naar mij.

Oh en joan jullie ook nog gefeliciteerd met jullie trouwdag, alweer 1 jaar getrouwd. Jeetje wat gaat de tijd toch ontzettend snel.

Bedankt Manderley.



Alleen mijn zus forumt ook naar ik weet en die kent mijn alias al. Daar heb ik ook geen geheimen voor maar je weet nooit...



Leuk he manderley dat aanhankelijke.



Meis doet ook vaak een filmkus; met twee handen je gezicht vastpakken en dan vol op je mond haha misschien kijk ik te vaak atwt.



Het is heerlijk weer. Altahsn dat vinden waarschijnlijk veel mensen. Maar ik wordt hier altijd een beetje suf en loom van.



Ik ga maar weer lekker koel beneden zitten. Dan kan de computer uit. Scheelt weer.



liefs Joep

en joan gefeliciteerd!!

Hoi,

Nou testen was niet nodig, want ik werd gelukkig ongesteld.

Er is hier heel lang de wens voor een derde geweest bij mij, en nu sluimert de wens nog ergens diep in mijn binnenste (zo heb ik bijv de box en de maxicosi nog op zolder staan), maar ik zie het op dit moment niet zitten. Ik ben blij dat ik na 3,5 jaar en na bij elkaar toch 15 maanden borstvoeden mijn lichaam weer terug heb. Ik begin langzaam weer de oude ik te worden lichaamsgewijs, en dat vind ik wel fijn. Bovendien vind ik op dit moment twee kinderen een behoorlijke opgave, tel daarbij op dat we niet heel ruim in de financien zitten (oke, dat mag geen argument zijn, maar blijkbaar is de wens op dit moment dus niet sterk genoeg om dat niet als argument mee te tellen). Oh en minor detail... Manlief ziet het ook niet echt zitten.



Dus.



Ik was blij dat ik ongesteld werd (en ergens stiekem voor een half procentje ofzo ook niet )

hey



Ik kom even klagen...Ik beloof dat ik dat niet standaard kom doen, maar ik weet het even niet meer...

Jente is alleen maar aan het huilen.

Vanmiddag heeft ze welgeteld een half uurtje in aar bedje geslapen en werd toen weer wakker...krijsen...

Uiteindelijk bleek ze een poepluier te hebben en na het verschonen is ze met mijn pink in haar mondje in slaap gevallen o pmijn borst. Heeft meer dan anderhal uur zo gelegen.

Na de voeding weer in slaap, maar toen ik haar weglegde was het meteen weer mis.

En eigenlijk is het dat nog steeds...Al vanaf 18 uur is ze continu aan het huilen...en ik weet gewoon even niet meer wat te doen...Ik weet niet wat er ad hand is. Ze wil niet drinken, sabbelt een beetje en valt dan in slaap...maar vervolgens wordt ze na paar minuutjes weer wakker...

Volgens mij zijn het echt krampjes....dus heel zielig....maar ik word er zo moedeloos van...

Ik heb ook echt heel erg het idee dat ik alleen maar met haar bezig ben, terwijl vriend zijn leventje weer een beetje heeft opgepakt...Maarja ik ben natuurlijk degene die moet voeden en ik moet eerlijk zeggen dat ik zelfs weleens heb bedacht dat ik mss wel wil stoppen met bv...Nu al..erg he? Niet dat ik het ga doen, althans niet zo snel, maargoed het is even alles bij elkaar.

's nachts gaat het redelijk goed hoor en ik ag dus helemaal niet klagen, maar mén wat vind ik het pittig....terwijl ik best wel wa slaap krijg, want 's nachts slaapt ze toch vaak wel een uurtje of 2,5 of 3 achter elkaar en ik dus ook....Maar ik ben het helemaal niet gewend dat gehuil..Yara heeft in haar hele leven nog niet zoveel gehuild als Jente nu in 2 weken.....tenminste dat lijkt nu zo he? We gaan Jente denk ik binnenkort wel inbakeren, want ze is zoooo druk met haar armpjes...als ik haar wegleg bijv lijkt het wel of ze ergens van schrikt en dan maait ze met haar armpjes....maar we moeten dan eerst de heupjes laten nakijken geloof ik..Hebben de dr al gebeld. WOrden morgen teruggebeld...

Vriend heeft jente nu mee naar beneden genomen, maar ik hoor haar boven nog huilen....denk dat ik zo maar even mijn ogen dicht probeer te doen...misschien dat dat mij helpt om weer even te relativeren....



Eef: Fijn dat je niet zwanger bent, althans nu nog niet....



Sorry voor mijn geklaag! Ik geniet ook wel erg van dat kleine mensje hoor...en fijn Joep jouw verhalen....helpen mij ook wel et allemaal een beetje te relativeren...



Liefs

Nijn, je klaagt niet!



Ik probeer gewoon even met je mee te denken:

- Cinababy of iets dergelijks, heb je dat in huis tegen de krampjes?

- Als je 'fietsbewegingen' met Jente haar beentjes maakt, stimuleert dat de darmpjes, helpt dat misschien?

- Klein handdoekje om warme kruik heen voor een paarminuten, vervolgens warm handdoekje op Jente's buik kan de krampen verminderen.



M.b.t. inbakeren, even heupjes na laten kijken bij CB-arts inderdaad, tot die tijd mag je haar wel inbakeren in een zogenaamde bakerzak. Daarbij liggen de heupjes wel vrij, maar kan ze minder met haar armpjes zwaaien. Ik kan je de mijne zó opsturen, heb 'm net weer terug van Eef (die had 'm niet nodig voor Dochter).



Nu stoppen met bv zou misschien wel jammer zijn, maar je moet simpelweg als moeder wel in staat zijn voor je kind te kunnen zorgen, zo goed als mogelijk. En wanneer jij de situatie beter aan kunt door fv te geven, is daar niets mee (en je kunt ook een combi maken natuurlijk).



Lieffie, je doet het hartstikke knap en je bent een hele goede moeder!



Groep: zullen we een eigen hyves aanmaken, zeker omdat we er nu vaak tegen aan lopen dat we hier moeilijk privézaken neer kunnen zetten?

Nijn lieve meis, je mag klagen! Daar zijn we voor (en bovendien breng je ook altijd hele leuke berichten in, dus als je een keer klaagt, dan compenseert dat weer. Als je altijd alleen maar zou klagen zou ik je opbellen en je een schop onder je kont geven )

Ik herinner me vaak dat ik met Dochter de eerste weken avondenlang op mijn buik heb gezeten, omdat die ook niet ging slapen. Ik maakte het maar comfortabel op de bank voor de tv of met een boekje en probeerde me vooral niet schuldig te voelen omdat het allemaal niet 'opvoedkundig verantwoord' was. En het is wat dat betreft goed gekomen, want ze gaat nu braaf in haar bedje slapen.



Herkenbaar dat De Man vrolijk verder gaat met zijn leventje en jij het idee hebt dat het jouwe stil staat. Voor mannen heeft het, lijkt wel, minder impact. Maargoed, die hebben ook geen uitgezakte moeie buik, die vloeien niet, die hebben geen jeukende muts van de hechtingen, die zijn niet dood- en doodop, die hebben geen zere tieten en tepelkloven en vooral, ze hebben geen gierende hormonen. Jij wel. En daarom voel je je klote en over-verantwoordelijk en voelt het Super Gemeen dat hij wel door gaat met zijn leven alsof het niets is. Mijn "advies" is: leg je er bij neer. Het heeft -althans bij mij thuis- geen zin om er tegen te vechten. En geloof me, als er twee mannen zouden kunnen wedijveren om lief-zijn, verantwoordelijkheid nemen en ander onmannelijk gedrag, dan zijn onze twee mannen het wel (al kan Quizzie geloof ik er ook wel wat van). Maar het blijven wel mannen... en die denken gewoon anders. Dus wat er hier vooral gebeurt, is dat ik heeel veeeeeel energie steek in me druk maken over dat IK weer voor van alles moet zorgen, terwijl hij het niet eens ziet. Of vind dat het zo nodig allemaal niet is.



Lab, ik ben voor om een eigen groep op de richten op Hyves. Ik heb ook zo'n groep met het juni-2008-topic (dus helemaal overgegaan op Hyves) en dat werkt goed, want je hoeft idd niet steeds na te denken over wat je schrijft en wat niet.

Done! Als het goed is hebben jullie nu allemaal een uitnodiging gehad!