Kinderen
alle pijlers
Knutselen met de kinderen begeleiden
dinsdag 10 december 2019 10:29
Tips gevraagd van leerkrachten en/of geduldige ouders die dit wel klaarspelen 
Ik heb twee dochters en zijn net als man en ik creatief van aanleg. We tekenen en verven wat af samen, maar één activiteit die ik niet begeleid krijg: knutselen.
Onlangs dacht ik met ze aan een simpel knutselwerkje te beginnen, een kerstboompje van WC-rollen. Ik had de rolletjes voorbereid, verf klaar staan, zou eigenlijk maar een kwestie van schilderen zijn, versieren en op elkaar plakken. Touwtje erdoorheen en ophangen maar.
De jongste (bijna 4) werkte nog eigenlijk prima mee, maar de oudste (5,5 jaar) gaf er al snel de brui aan en ging overgebleven stukjes WC-rol in de verf dopen en maakte er al snel een knoeiboel van.
Ze gaat lang en breed naar school en ik verwacht dat de juf dat ook niet zomaar toelaat dat dat gebeurt, met 24 andere kinderen nog in de klas, dus ik mag toch wel iets van haar verwachten, lijkt me.
Dan begint de irritatie al bij me te borrelen en zit ik met een vervelend gevoel, want ik wil de kinderen in een activiteit die vrij van spel moet zijn niets verplichten.
Met verplichten bedoel ik dan de activiteit afronden op een rustige manier en niet andere dingen gaan doen of ineens alle kleuren verf willen mengen. Welke kleuren ze gebruiken doet me niet zoveel, net als de overdaad aan glitter achteraf en de besmeurde placemats, dat is allemaal oké en heb ik geen moeite mee als dat gebeurt tijdens het maken van het knutselwerk.
Misschien is mijn kijk daarop helemaal verkeerd, maar nu durf ik haast het knutselgerei niet uit de kast te halen omdat we toch niet het doel na kunnen streven waar ze op voorhand wel heel enthousiast over zijn.
Ik heb daarentegen wel een heel leuk beeld van knutselwerkjes maken op een druilerige middag dus misschien heeft iemand tips voor me om dat waar te kunnen maken.
Ik heb twee dochters en zijn net als man en ik creatief van aanleg. We tekenen en verven wat af samen, maar één activiteit die ik niet begeleid krijg: knutselen.
Onlangs dacht ik met ze aan een simpel knutselwerkje te beginnen, een kerstboompje van WC-rollen. Ik had de rolletjes voorbereid, verf klaar staan, zou eigenlijk maar een kwestie van schilderen zijn, versieren en op elkaar plakken. Touwtje erdoorheen en ophangen maar.
De jongste (bijna 4) werkte nog eigenlijk prima mee, maar de oudste (5,5 jaar) gaf er al snel de brui aan en ging overgebleven stukjes WC-rol in de verf dopen en maakte er al snel een knoeiboel van.
Ze gaat lang en breed naar school en ik verwacht dat de juf dat ook niet zomaar toelaat dat dat gebeurt, met 24 andere kinderen nog in de klas, dus ik mag toch wel iets van haar verwachten, lijkt me.
Dan begint de irritatie al bij me te borrelen en zit ik met een vervelend gevoel, want ik wil de kinderen in een activiteit die vrij van spel moet zijn niets verplichten.
Met verplichten bedoel ik dan de activiteit afronden op een rustige manier en niet andere dingen gaan doen of ineens alle kleuren verf willen mengen. Welke kleuren ze gebruiken doet me niet zoveel, net als de overdaad aan glitter achteraf en de besmeurde placemats, dat is allemaal oké en heb ik geen moeite mee als dat gebeurt tijdens het maken van het knutselwerk.
Misschien is mijn kijk daarop helemaal verkeerd, maar nu durf ik haast het knutselgerei niet uit de kast te halen omdat we toch niet het doel na kunnen streven waar ze op voorhand wel heel enthousiast over zijn.
Ik heb daarentegen wel een heel leuk beeld van knutselwerkjes maken op een druilerige middag dus misschien heeft iemand tips voor me om dat waar te kunnen maken.
dinsdag 10 december 2019 20:29
Daar ben ik het mee eens hoor, maar ik ging er hier vanuit dat het om een reguliere basisleerkracht ging en geen vakleerkracht (of iemand zoals jij). Een kennis van mij is beeldend kunstenaar en ze werkt ook veel op scholen, zulke gave dingen worden daar gedaan. En ik merk dat ze daarbij ook de rest van het team mee kan nemen. Zo iemand is net als bij jou zo ontzettend waardevol in een team, want het geeft de anderen net een zetje om aan de slag te gaan of een plek waar ze hun ideeën kunnen voorleggen. Dan durven mensen denk ik ook wat meer te experimenteren.Andersom schreef: ↑10-12-2019 19:47Ooit was daar dan ook een vakleerkracht voor. Die had doorgeleerd voor dit vak. Had meer kennis van materialen en meer kennis van hoe je dat kinderen aanleert.
Zelf ben ik meer autodidact en mijn collega's worden altijd erg blij van mijn kennis en kunde. Vorige week wilde mijn collega kerststerren borduren. Alles raakte in de knoop. De tip om de kinderen een draad te geven die net zo lang was als hun arm loste alles op. Dat moet je dus weten doordat je dat geleerd hebt.
Tjezus, wat vals
woensdag 11 december 2019 11:20
o ja.. tuurlijk.. altijd fijn als ze knutselen eindigen met alle lichaamsdelen intactGatinmijnsok schreef: ↑10-12-2019 18:40Geen haren knippen en niet in vingers knippen vond ik ook wel belangrijk. Of knippen in het tafelkleed.
en geen bizar kapsel Ook vind ik het fijn als muren en plafond de kleur houden die ik ze gegeven heb..
woensdag 11 december 2019 11:29
Ik kan me helemaal aansluiten bij de rest: het proces is veel belangrijker dan het resultaat! TO, als jouw kinderen lol hebben in de manier waarop ze knutselen en voor jou is de manier waarop acceptabel (qua zooi en haren die er nog aan zitten enzo), dan lekker zo houden!
Tegelijkertijd herken ik het ook wel: ik vind knutselen met mijn kinderen (7 en 4 jaar) ook lastig. Kleien en op een wit papier verven gaat prima, daar laat ik ze vrij in en ze vermaken zich wel. Maar echt knutselen is een enorme uitdaging.
Mijn kinderen zijn niet zo creatief dat ze uit zichzelf allerlei ideeën hebben over wat ze willen maken. En áls ze een idee of een voorbeeld hebben dan zijn ze niet zo handig dat het dan lukt om te maken wat ze in hun hoofd hebben en dat vinden ze heel frustrerend. Het zijn geen kinderen die er lol in hebben om eindeloos in papier te knippen en hebben er de balen van als hun resultaat een bruin rolletje is als ze eigenlijk een groene kerstboom hadden willen maken.
Kortom, het proces is hier dus meestal niet echt leuk. Meestal komt het erop neer dat als zoon van 7 knutselt hij alle knutselmateriaal opmaakt door het met heel veel lijm aan elkaar te plakken, vervolgens in een woedeaanval uitbarst als het niet blijft zitten en na 5 minuten er weer klaar mee is. Als dochter van 4 knutselt heeft ze geen idee wat ze wil en is ze continu aan het janken omdat ze vindt dat ze het niet kan en wil dat ik het voor haar doe.
Ik had bedacht om een soort van inspiratie boekje voor ze te maken met simpele knutsel voorbeeldjes. Maar dan hebben we weer het probleem dat als het bij hen minder mooi wordt dat het hen dan bevestigt in hun idee dat ze het niet kunnen.
Iemand tips?
Tegelijkertijd herken ik het ook wel: ik vind knutselen met mijn kinderen (7 en 4 jaar) ook lastig. Kleien en op een wit papier verven gaat prima, daar laat ik ze vrij in en ze vermaken zich wel. Maar echt knutselen is een enorme uitdaging.
Mijn kinderen zijn niet zo creatief dat ze uit zichzelf allerlei ideeën hebben over wat ze willen maken. En áls ze een idee of een voorbeeld hebben dan zijn ze niet zo handig dat het dan lukt om te maken wat ze in hun hoofd hebben en dat vinden ze heel frustrerend. Het zijn geen kinderen die er lol in hebben om eindeloos in papier te knippen en hebben er de balen van als hun resultaat een bruin rolletje is als ze eigenlijk een groene kerstboom hadden willen maken.
Kortom, het proces is hier dus meestal niet echt leuk. Meestal komt het erop neer dat als zoon van 7 knutselt hij alle knutselmateriaal opmaakt door het met heel veel lijm aan elkaar te plakken, vervolgens in een woedeaanval uitbarst als het niet blijft zitten en na 5 minuten er weer klaar mee is. Als dochter van 4 knutselt heeft ze geen idee wat ze wil en is ze continu aan het janken omdat ze vindt dat ze het niet kan en wil dat ik het voor haar doe.
Ik had bedacht om een soort van inspiratie boekje voor ze te maken met simpele knutsel voorbeeldjes. Maar dan hebben we weer het probleem dat als het bij hen minder mooi wordt dat het hen dan bevestigt in hun idee dat ze het niet kunnen.
Iemand tips?
woensdag 11 december 2019 13:20
Geen voorbeeldjes! Opdrachtjes met een kleine beschrijving of bouwtekeningetjes.
Ik hang zulke bladen regelmatig op in mijn les. Op A2 teken ik het hele of gedeeltelijke stapenplan uit. Met ertussen vaak: VERZIN/BEDENK ZELF.
Verder kun je voor een beter resultaat het aanbod in materiaal soms ook heel goed beperken. Als ik met kleuters de herfst ga schilderen, zet ik de flessen blauwe, paarse, roze, witte en zwarte verf even terug in de kast.
woensdag 11 december 2019 13:42
Poeh. Ik zie helemaal in dat je gelijk hebt hoor, maar de moed zinkt me al in de schoenen als ik dit lees. Bouwtekeningen en stappenplannen en dat dan voor elk knutselwerkje weer? Jij doet dit als professional en draait er misschien je hand niet voor om, maar voor mij is het nogal wat. Mijn kinderen hebben hun gebrek aan creativiteit en handigheid niet van een vreemde. Dus met iets als bouwtekeningetjes ben ik dan 2 avonden bezig, terwijl de kinderen hun knutselproject na 10 minuten alweer zat zijn. Heb je suggesties voor een simpele manier om dit te doen of bestaande bouwtekeningen/stappenplannen via een website of boek voor luie en/of niet-zo-creatieve ouders? En dan ook geschikt voor een kleuter die nog niet kan lezen?
woensdag 11 december 2019 14:40
nicole123 schreef: ↑11-12-2019 13:42Poeh. Ik zie helemaal in dat je gelijk hebt hoor, maar de moed zinkt me al in de schoenen als ik dit lees. Bouwtekeningen en stappenplannen en dat dan voor elk knutselwerkje weer? Jij doet dit als professional en draait er misschien je hand niet voor om, maar voor mij is het nogal wat. Mijn kinderen hebben hun gebrek aan creativiteit en handigheid niet van een vreemde. Dus met iets als bouwtekeningetjes ben ik dan 2 avonden bezig, terwijl de kinderen hun knutselproject na 10 minuten alweer zat zijn. Heb je suggesties voor een simpele manier om dit te doen of bestaande bouwtekeningen/stappenplannen via een website of boek voor luie en/of niet-zo-creatieve ouders? En dan ook geschikt voor een kleuter die nog niet kan lezen?
Uh nee, ik leg uit wat we gaan doen en dan in de samenvatting teken ik even wat ik gezegd heb. Al die bladen bewaar ik, dus soms pak ik er een bij van eerder.
Door het stappenplan hoeven kinderen niet steeds te vragen: 'Wat moet ik nu doen?' Stappenplan is dus ook meestal voor het technische deel van de opdracht. Bijvoorbeeld bij het maken van een pompon voor een wuppie oid. Armen, benen, gezicht, haren, hoedje is dan de eigen creativiteit dus dan staat er: VERZIN ZELF. Daar staat dan weer bij met welke lijm dat geplakt moet worden.
woensdag 11 december 2019 15:24
Ik denk dat knutselen in een schoolklas toch deels ook weer andere uitdagingen met zich meebrengt dan een thuissituatie als ik dit zo lees.Andersom schreef: ↑11-12-2019 14:40Uh nee, ik leg uit wat we gaan doen en dan in de samenvatting teken ik even wat ik gezegd heb. Al die bladen bewaar ik, dus soms pak ik er een bij van eerder.
Door het stappenplan hoeven kinderen niet steeds te vragen: 'Wat moet ik nu doen?' Stappenplan is dus ook meestal voor het technische deel van de opdracht. Bijvoorbeeld bij het maken van een pompon voor een wuppie oid. Armen, benen, gezicht, haren, hoedje is dan de eigen creativiteit dus dan staat er: VERZIN ZELF. Daar staat dan weer bij met welke lijm dat geplakt moet worden.
Bij mij gaat het bij dat 'even tekenen' in ieder geval al mis. Ik kan dat niet, althans niet op een manier dat mijn kinderen het begrijpen. Jij bent daar waarschijnlijk een stuk beter en meer ervaren in. Aan de andere kant heb ik 2 kinderen (plus een dreumes die nog niet echt knutselt) en jij een stuk of 25, dus voor mij is het dan weer wat minder problematisch als ze continu 'Wat moet ik nu doen?' vragen. Ik zou ze dus meer mondeling kunnen begeleiden ipv met geschreven of getekende stappenplannen.
Wat thuis wel weer lastiger is, is dat mijn kinderen heel snel vinden dat ik het maar moet doen en het anders gewoon helemaal opgeven. Op school doen ze dat niet, want het werkje moet gemaakt worden en ze beseffen wel dat de juf of meester niet voor 25 kinderen kan knutselen. Maar thuis zit ik gewoon bij ze aan tafel, dus in hun ogen kan mama wel even voor ze knippen/tekenen/etc. Als ze vrij kleien of verven dan zorg ik dat ik er niet vlakbij ben, dan moeten ze wel zelf. Maar als ik ze mondeling moet begeleiden door een knutselproject heen, dan moet ik wel in de buurt blijven en word ik direct geclaimd om het van ze over te nemen.
Ik denk dat dat wel beter zou kunnen gaan als ze meer (succes)ervaring(en) met knutselen zouden opdoen en meer vertrouwen zouden krijgen in hun knutselkunsten. Misschien moet ik heel makkelijke knutselopdrachtjes voor ze verzinnen (zonder voorbeeldplaatje), waarbij ze heel makkelijk een heel mooi resultaat kunnen bereiken?
woensdag 11 december 2019 15:46
Waarom knutselen als niemand er zin in heeft?
Laat ze puzzelen of lezen of schooltje spelen of een hut bouwen als het echt iets binnen moet zijn.
Ik zit ook regelmatig te knutselen of te vouwen met ons kind, maar zij vind het echt leuk om samen iets te maken. Ik geef ook alleen aanwijzingen of ik knip de lastige stukjes, maar ik maak zelf niks. Pinterest heeft leuke dingen. Ik zoek altijd iets uit voor kleuters, ook al is ze al 8. Het knutselniveau ligt hier nogal laag en zo raakt niemand gefrustreerd.
Laat ze puzzelen of lezen of schooltje spelen of een hut bouwen als het echt iets binnen moet zijn.
Ik zit ook regelmatig te knutselen of te vouwen met ons kind, maar zij vind het echt leuk om samen iets te maken. Ik geef ook alleen aanwijzingen of ik knip de lastige stukjes, maar ik maak zelf niks. Pinterest heeft leuke dingen. Ik zoek altijd iets uit voor kleuters, ook al is ze al 8. Het knutselniveau ligt hier nogal laag en zo raakt niemand gefrustreerd.
woensdag 11 december 2019 16:00
Ze hebben er in eerste instantie wel zin in, maar puntje bij paaltje raken ze tijdens het knutselen gefrustreerd of willen ze dat ik het overneem. Plus dat mijn dochter verder geen 'speel/bouw/fantasiekind' is, die gaat dus niet vrolijk zitten puzzelen of schooltje spelen maar verveelt zich dood. En voor hun ontwikkeling vind ik het ook goed dat ze af en toe knutselen (mijn kinderen worden anders van die kinderen die in groep 6 nog nooit iets met papier marché gedaan hebben). Omdat het proces tijdens het knutselen meestal niet zo leuk is knutselen we dus momenteel inderdaad heel weinig, maar om bovenstaande redenen zou ik daar graag verandering in brengen en ervoor proberen te zorgen dat het wél leuk wordt.Lizzy75 schreef: ↑11-12-2019 15:46Waarom knutselen als niemand er zin in heeft?
Laat ze puzzelen of lezen of schooltje spelen of een hut bouwen als het echt iets binnen moet zijn.
Ik zit ook regelmatig te knutselen of te vouwen met ons kind, maar zij vind het echt leuk om samen iets te maken. Ik geef ook alleen aanwijzingen of ik knip de lastige stukjes, maar ik maak zelf niks. Pinterest heeft leuke dingen. Ik zoek altijd iets uit voor kleuters, ook al is ze al 8. Het knutselniveau ligt hier nogal laag en zo raakt niemand gefrustreerd.
Goed idee om iets met laag niveau uit te zoeken, dank je! Beter wat te makkelijk en een mooie succeservaring dan te hoog gegrepen en frustratie. Ik zal op pinterest eens zoeken naar voorbeelden voor kleuters en voor mijn kleuter dan misschien naar voorbeelden voor peuters. En dan het voorbeeld niet laten zien aan de kinderen, maar meer voor mezelf voor welke materialen ik op tafel leg en hoe ik het uit kan leggen wat ze kunnen maken.
woensdag 11 december 2019 16:36
nicole123 schreef: ↑11-12-2019 15:24Ik denk dat knutselen in een schoolklas toch deels ook weer andere uitdagingen met zich meebrengt dan een thuissituatie als ik dit zo lees.
Bij mij gaat het bij dat 'even tekenen' in ieder geval al mis. Ik kan dat niet, althans niet op een manier dat mijn kinderen het begrijpen. Jij bent daar waarschijnlijk een stuk beter en meer ervaren in. Aan de andere kant heb ik 2 kinderen (plus een dreumes die nog niet echt knutselt) en jij een stuk of 25, dus voor mij is het dan weer wat minder problematisch als ze continu 'Wat moet ik nu doen?' vragen. Ik zou ze dus meer mondeling kunnen begeleiden ipv met geschreven of getekende stappenplannen.
Wat thuis wel weer lastiger is, is dat mijn kinderen heel snel vinden dat ik het maar moet doen en het anders gewoon helemaal opgeven. Op school doen ze dat niet, want het werkje moet gemaakt worden en ze beseffen wel dat de juf of meester niet voor 25 kinderen kan knutselen. Maar thuis zit ik gewoon bij ze aan tafel, dus in hun ogen kan mama wel even voor ze knippen/tekenen/etc. Als ze vrij kleien of verven dan zorg ik dat ik er niet vlakbij ben, dan moeten ze wel zelf. Maar als ik ze mondeling moet begeleiden door een knutselproject heen, dan moet ik wel in de buurt blijven en word ik direct geclaimd om het van ze over te nemen.
Ik denk dat dat wel beter zou kunnen gaan als ze meer (succes)ervaring(en) met knutselen zouden opdoen en meer vertrouwen zouden krijgen in hun knutselkunsten. Misschien moet ik heel makkelijke knutselopdrachtjes voor ze verzinnen (zonder voorbeeldplaatje), waarbij ze heel makkelijk een heel mooi resultaat kunnen bereiken?
Dat klopt hoor! Ik heb er godzijdank geen 25 tegelijk. Maximaal twaalf maar meestal acht tegelijk. Ik geef dus soms dezelfde lees drie keer achter elkaar, waardoor ik mezelf kan verbeteren als iets niet goed loopt of niet goed wordt opgepakt.
Die succeservaring is wel heel belangrijk inderdaad. De ervaring g iets te kunnen is belangrijk, maar ook de uitdaging dat je door proberen iets kunt leren. Je kunt zoiets niet NIET maar je kunt het NÓG NIET en na veel proberen kun je het waarschijnlijk WEL.
Borduren is iets wat heel handig is voor de succeservaring want je kunt het zonder zichtbare schade uithalen en opnieuw proberen.
https://pin.it/yscaadcaf5xopf
Print het patroon van deze link uit. Neem patroon over op nieuw blad, niet de stam en niet de onderkant, en alleen de punten niet de lijnen.
Leg patroon op stevig karton en laat kinderen in elk puntje prikken met prikpen. Laat ze zelfstandig lijnen van links naar rechts borduren met groen. (Diverse kleuren groen kan ook) laat ze er vervolgens nog overheen gaan met een gouden/zilveren draad. Hang er nog wat 'ballen' en glitters in.
Ongetwijfeld gaat de draad in het begin steeds om het karton heen, dat kun je uithalen. Ook gaat de draad steeds los en dan leer je ze dat ze de naald en tegelijk de draad bij het oog moeten vasthouden. De draad knip je ongeveer een arm lang en plak je met plakband vast op de achterkant.
Succes verzekerd.
woensdag 11 december 2019 16:50
Fijne reacties Nicole123, ik herken mijn kinderen ook behoorlijk in jouw verhaal!
Ik haal hier dan ook goede tips uit (dus bedankt Laatbloeiertje, voor dit topic ). Mijn zoon (8) is zelden tevreden met zijn eigen, zelfbedachte knutsel, wordt altijd een keer (of meer) heel boos omdat zijn helicopter/onderzeer/piratenschip absoluut niet lijkt op het schip dat hij in zijn hoofd had... Ik wil hem best helpen, maar heb vaak ook geen idee hoe ik het melkpak met eierdoppen nog kan redden en omvormen in een wel heel herkenbare helicopter/onderzeer/piratenschip. Daarnaast vind zijn ideeën vaak supercreaties en zijn knutsel als 'concept' superherkenbaar, maar ik snap wel waarom het voor hem niet genoeg lijkt.
Dochter heeft vooral een probleem met dingen afmaken. Dat is op zich ook niet erg, maar ik ben soms ban dat als je nooit een (tevreden stellend) eindresultaat hebt, dat je op een gegeven moment helemaal niet meer er aan begint.
Ik haal hier dan ook goede tips uit (dus bedankt Laatbloeiertje, voor dit topic
). Mijn zoon (8) is zelden tevreden met zijn eigen, zelfbedachte knutsel, wordt altijd een keer (of meer) heel boos omdat zijn helicopter/onderzeer/piratenschip absoluut niet lijkt op het schip dat hij in zijn hoofd had... Ik wil hem best helpen, maar heb vaak ook geen idee hoe ik het melkpak met eierdoppen nog kan redden en omvormen in een wel heel herkenbare helicopter/onderzeer/piratenschip. Daarnaast vind zijn ideeën vaak supercreaties en zijn knutsel als 'concept' superherkenbaar, maar ik snap wel waarom het voor hem niet genoeg lijkt.Dochter heeft vooral een probleem met dingen afmaken. Dat is op zich ook niet erg, maar ik ben soms ban dat als je nooit een (tevreden stellend) eindresultaat hebt, dat je op een gegeven moment helemaal niet meer er aan begint.
woensdag 11 december 2019 17:47
Ja, dat is een leuk leermoment inderdaad. Maar ook best sneu, al die leermomenten op rij.
Heel slimme rekenaars hebben vaak heel erg moeite met borduren. Ik heb er nu ook twee in groep vier die erop zitten te zweten. Ze denken dieper en verder na dan nodig is en doen niet simpelweg zomaar wat ik zeg waardoor hun stiksteekjes niet lukken.
woensdag 11 december 2019 18:51
Variatie op: Ik heb 2 tuinen, 1 in mijn hoofd en een echte buitenKastanjez schreef: ↑11-12-2019 16:50Fijne reacties Nicole123, ik herken mijn kinderen ook behoorlijk in jouw verhaal!
Ik haal hier dan ook goede tips uit (dus bedankt Laatbloeiertje, voor dit topic
Dochter heeft vooral een probleem met dingen afmaken. Dat is op zich ook niet erg, maar ik ben soms ban dat als je nooit een (tevreden stellend) eindresultaat hebt, dat je op een gegeven moment helemaal niet meer er aan begint.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 11 december 2019 20:30
Dank je! Dat zijn mooie mantra’s om bij de kinderen te blijven herhalen. ‘Van proberen kun je leren’ zeggen we hier al vaak, maar daar ga ik ‘Je kunt het NOG niet.’ aan toevoegen.Andersom schreef: ↑11-12-2019 16:36Die succeservaring is wel heel belangrijk inderdaad. De ervaring g iets te kunnen is belangrijk, maar ook de uitdaging dat je door proberen iets kunt leren. Je kunt zoiets niet NIET maar je kunt het NÓG NIET en na veel proberen kun je het waarschijnlijk WEL.
Borduren is iets wat heel handig is voor de succeservaring want je kunt het zonder zichtbare schade uithalen en opnieuw proberen.
Borduren heb ik nog nooit gedaan met de kinderen, bedankt voor de tip! Ik moet nog even op zoek naar de spullen ervoor, want we hebben geen borduurnaalden in huis en geen groen, zilveren en gouden draad.
Ik vind het als ‘leek’ best een uitdaging om te balanceren tussen makkelijk genoeg om succesvol af te ronden en moeilijk genoeg om uitdagend te blijven.
woensdag 11 december 2019 20:38
Dat ligt eraan hoe ze ermee omgaan. Als het in hun ogen altijd mislukt en hun conclusie is elke keer om het maar op te geven, keihard te gaan janken of hun moeder voor hun karretje te spannen, dan weet ik niet of ze er zoveel van leren. En ik word er persoonlijk ook niet erg blij van, dus ik vermijd het knutselen als het elke keer zo gaat.
Alleen maar continu successen is ook niet zo wenselijk, dat ben ik met je eens. Maar daar ben ik niet zo bang voor, er zal ook als knutselen vaak wel leuk en succesvol is toch vaak genoeg nog wat mis gaan.
woensdag 11 december 2019 21:10
https://www.mizflurry.nl/2017/01/nieuwj ... cross.html
Zoiets hebben we vorig jaar gemaakt in de kerstvakantie. Eerst gekleurd papier scheuren, dan propjes maken en daarna op het folie plakken. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon een pritt-stift gebruiken. Makkelijk en leuk!
Zoiets hebben we vorig jaar gemaakt in de kerstvakantie. Eerst gekleurd papier scheuren, dan propjes maken en daarna op het folie plakken. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon een pritt-stift gebruiken. Makkelijk en leuk!
woensdag 11 december 2019 21:10
nicole123 schreef: ↑11-12-2019 20:30Dank je! Dat zijn mooie mantra’s om bij de kinderen te blijven herhalen. ‘Van proberen kun je leren’ zeggen we hier al vaak, maar daar ga ik ‘Je kunt het NOG niet.’ aan toevoegen.
Borduren heb ik nog nooit gedaan met de kinderen, bedankt voor de tip! Ik moet nog even op zoek naar de spullen ervoor, want we hebben geen borduurnaalden in huis en geen groen, zilveren en gouden draad.
Ik vind het als ‘leek’ best een uitdaging om te balanceren tussen makkelijk genoeg om succesvol af te ronden en moeilijk genoeg om uitdagend te blijven.
Dat heb ik als semi-professional ook wel hoor. Vooral als het niveau in één groep erg uiteenlopend is. Dan sla ik de plank ook wel eens mis hoor en dan moet ik improviseren.
woensdag 11 december 2019 21:19
Leuk, ziet er vrolijk uit! Ik heb zoiets met mijn kleuter wel eens gedaan met stukjes papier scheuren en dan in een vorm plakken, maar dit is nog een stukje mooier. Zal ik wel eerst crêpepapier of vloeipapier moeten kopen nog, want ook dat hebben we niet in huis.Lizzy75 schreef: ↑11-12-2019 21:10https://www.mizflurry.nl/2017/01/nieuwj ... cross.html
Zoiets hebben we vorig jaar gemaakt in de kerstvakantie. Eerst gekleurd papier scheuren, dan propjes maken en daarna op het folie plakken. Maar je kunt natuurlijk ook gewoon een pritt-stift gebruiken. Makkelijk en leuk!
woensdag 11 december 2019 23:02
Ik knutsel erg graag. Met mijn meiden merk ik dat ze nog erg in de procesfase zitten ze zijn 3,5 en 5 en willen gewoon lekker kleuren, plakken of knippen. Iets met meerdere stappen neem ik dan van hen over. Zij zouden dan in dit geval de wcrollen kleuren/versieren, en ik maak er dan de kerstboom van. Op die manier blijft het leuk voor iedereen.
ze zijn 3,5 en 5 en willen gewoon lekker kleuren, plakken of knippen. Iets met meerdere stappen neem ik dan van hen over. Zij zouden dan in dit geval de wcrollen kleuren/versieren, en ik maak er dan de kerstboom van. Op die manier blijft het leuk voor iedereen.
donderdag 12 december 2019 00:17
Met dit topic in mijn achterhoofd vandaag bij de action nog maar eens extra knutselspullen ingeslagen. Dochter (3,5) wilde thuis natuurlijk meteen aan de slag en álles gebruiken. Een knutselwerk is voor haar op dit moment twee papieren op elkaar lijken en stickers plakken. Ik probeerde haar nog te stimuleren om dan iets uit te knippen en op te plakken, er bij te tekenen, etc. maar ze wilde er niks van weten. En dankzij dit topic kon ik dat al snel loslaten 
We hebben ook wat kerstspul gekocht (karton, glittertape, e.d.) en daar gaan we kerstkaarten van maken (voor oma, ooms en juffen op het kdv...). Mijn plan is om wat kaarten voor te vouwen en haar vanaf daar gewoon los te laten qua plakken en versieren. Dat worden vast spectaculaire totaal pinterest-onwaardige kaarten. Ik ben er nu al trots op
We hebben ook wat kerstspul gekocht (karton, glittertape, e.d.) en daar gaan we kerstkaarten van maken (voor oma, ooms en juffen op het kdv...). Mijn plan is om wat kaarten voor te vouwen en haar vanaf daar gewoon los te laten qua plakken en versieren. Dat worden vast spectaculaire totaal pinterest-onwaardige kaarten. Ik ben er nu al trots op
donderdag 12 december 2019 07:26
In ieder geval al heel fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hier over nadenkt.
Lief ook dat de leerkrachten komen met goede tips, ik heb er echt wat aan. En ook de andere ouders die inhaken met hun ervaringen en adviezen. Ik krijg er al wat meer vertrouwen in.
Gisteren hebben we koekjes gebakken en met gesmolten chocolade versiert en ik heb er bij gezeten en alleen de jongste geholpen waar nodig. Zo hebben ze toch alle koekjes mooi versiert. Niet echt knutselen, maar ook creatief bezig zijn en dat was gezellig.
Lief ook dat de leerkrachten komen met goede tips, ik heb er echt wat aan. En ook de andere ouders die inhaken met hun ervaringen en adviezen. Ik krijg er al wat meer vertrouwen in.
Gisteren hebben we koekjes gebakken en met gesmolten chocolade versiert en ik heb er bij gezeten en alleen de jongste geholpen waar nodig. Zo hebben ze toch alle koekjes mooi versiert.
Niet echt knutselen, maar ook creatief bezig zijn en dat was gezellig.
