
meer / andermans kinderen na een scheiding
zaterdag 31 januari 2009 om 00:51
Ik wil niemand schofferen , dat als eerste !
Maarrrrr .......
Mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , helaas .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .
En om mijn stokpaardje te berijden ; ik houd mijn hart weleens vast ; als moeder van zoons heb ik dus een kans van 1 op 3 dat onze kleinkinderen opgevoed worden door mijn ex-schoondochter met haar nieuwe partner en dat ik meer te maken heb met de stiefkinderen van mijn zoons .
Nogmaals ; niet bedoeld om iemand te krenken !
Maarrrrr .......
Mij lijkt dat dus enorm moeilijk , als je zelf vindt dat je klaar bent met kinderen krijgen en je voedt na een scheiding ( mede ) kinderen van een ander op . Dan heb je er dus meer dan je ooit gewild had .
Als 1 op de 3 huwelijken strandt , dan - even grofweg - voeden 1 op de 3 vaders kinderen van een andere man op .En worden hun kinderen ( mede ) opgevoed door de nieuwe partner van zijn exvrouw . Heel bout ; zou het niet lonen om pas in huwelijk 2 aan kinderen te beginnen ?
Ik word wat dat betreft steeds cynischer , helaas .
" We " komen een keer op een punt dat je gewoon met iemand kinderen maakt omdat je dan mooie , slimme kindjes krijgt , niet omdat die meneer zo leuk relatiemateriaal is . En dan zoek je een lieverdje op die ze opvoedt .
En om mijn stokpaardje te berijden ; ik houd mijn hart weleens vast ; als moeder van zoons heb ik dus een kans van 1 op 3 dat onze kleinkinderen opgevoed worden door mijn ex-schoondochter met haar nieuwe partner en dat ik meer te maken heb met de stiefkinderen van mijn zoons .
Nogmaals ; niet bedoeld om iemand te krenken !
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 1 februari 2009 om 15:25
Eens hoor, veel mensen verliezen heeft wel degelijk gevolgen voor je identiteit of je gevoel van veiligheid.
Weet alleen zo gauw het alternatief niet. Sowieso is een kind bij een scheiding al de helft van zijn familie kwijt (vaak).
Kan me voorstellen dat een moeder liever gelooft in een tweede relatie en weer een schoonfamilie en een normaal plaatje voor haar kinderen dan in een mogelijk einde van de nieuwe relatie die ze aangaat.
Weet alleen zo gauw het alternatief niet. Sowieso is een kind bij een scheiding al de helft van zijn familie kwijt (vaak).
Kan me voorstellen dat een moeder liever gelooft in een tweede relatie en weer een schoonfamilie en een normaal plaatje voor haar kinderen dan in een mogelijk einde van de nieuwe relatie die ze aangaat.
zondag 1 februari 2009 om 15:27
Soms móet een scheiding wel plaatsvinden.
Mijn eerste scheiding zou mss kunnen zijn voorkomen als ik wat meer van mezelf zou hebben gekend en zou hebben laten zien.
De tweede was bittere noodzaak (want mishandeling etc).
En misschien heb ik als kind van gescheiden ouders wel iets heel wezenlijks gemist over relaties waardoor ik zelf in elk geval tot nu toe nog geen veilige relatie heb kunnen aangaan.
Mijn eerste scheiding zou mss kunnen zijn voorkomen als ik wat meer van mezelf zou hebben gekend en zou hebben laten zien.
De tweede was bittere noodzaak (want mishandeling etc).
En misschien heb ik als kind van gescheiden ouders wel iets heel wezenlijks gemist over relaties waardoor ik zelf in elk geval tot nu toe nog geen veilige relatie heb kunnen aangaan.
zondag 1 februari 2009 om 15:30
quote:mamzelle schreef op 01 februari 2009 @ 15:25:
Eens hoor, veel mensen verliezen heeft wel degelijk gevolgen voor je identiteit of je gevoel van veiligheid.
Weet alleen zo gauw het alternatief niet. Sowieso is een kind bij een scheiding al de helft van zijn familie kwijt (vaak).
Kan me voorstellen dat een moeder liever gelooft in een tweede relatie en weer een schoonfamilie en een normaal plaatje voor haar kinderen dan in een mogelijk einde van de nieuwe relatie die ze aangaat.
En toch Mamz denk ik dat veel mensen té snel weer aan een nieuwe relatie beginnen het is ook niet voor niks dat juist 2e huwelijken nog vaker mis gaan dan eerste huwelijken/relaties.
Ik ben na 3 jaar pas weer een relatie begonnen en ook dat ging mis dus dat is ook geen garantie maar ik bedenk me nu wel 1000x voor ik weer ergens aan begin en ik denk ook niet dat het gebeuren gaar vóór mijn kinderen uit huis zijn.
Eens hoor, veel mensen verliezen heeft wel degelijk gevolgen voor je identiteit of je gevoel van veiligheid.
Weet alleen zo gauw het alternatief niet. Sowieso is een kind bij een scheiding al de helft van zijn familie kwijt (vaak).
Kan me voorstellen dat een moeder liever gelooft in een tweede relatie en weer een schoonfamilie en een normaal plaatje voor haar kinderen dan in een mogelijk einde van de nieuwe relatie die ze aangaat.
En toch Mamz denk ik dat veel mensen té snel weer aan een nieuwe relatie beginnen het is ook niet voor niks dat juist 2e huwelijken nog vaker mis gaan dan eerste huwelijken/relaties.
Ik ben na 3 jaar pas weer een relatie begonnen en ook dat ging mis dus dat is ook geen garantie maar ik bedenk me nu wel 1000x voor ik weer ergens aan begin en ik denk ook niet dat het gebeuren gaar vóór mijn kinderen uit huis zijn.
zondag 1 februari 2009 om 15:30
En inderdaad vraag ik me af of een kil huis waarin de ouders onderling niet communiceren te prefereren is boven een scheiding. Ja, dan kun je heel hard proberen om aan die communicatie te werken en warmte in je huis te brengen etc.
En als het dan niet lukt? Heb je dan een goed huis als je maar bij elkaar blijft?
En als het dan niet lukt? Heb je dan een goed huis als je maar bij elkaar blijft?
zondag 1 februari 2009 om 15:31
quote:superstar_2 schreef op 01 februari 2009 @ 15:21:
[...]
Dat lijkt mij ook ja maar wat ik veel in mijn omgeving zie is dat de weekenden vaak op elkaar afgestemd zijn en dat wanneer de kinderen van moeder naar hun vader zijn dat dan de kinderen van nieuwe partner bij hun moeder zijn.
Ik heb er dus zelf geen ervaring mee want ik heb geen relatie dus als er een verjaardag is en mijn kinderen zijn er niet dan ga ik alleen.
Vind ik ook niet fair ; dan hebben de kinderen dus nooit hun ouder voor zichzelf , maar altijd in bijzijn van stiefbrusjes ?
En wat is dat toch , dat de partners zo graag een kindvrij weekend willen ? Die qualitytime ? Dat heb je toch ook niet als je niet gaat scheiden ? Of scheiden dáárom zo veel mensen ; te weinig kindvrije weekenden gehad ?
[...]
Dat lijkt mij ook ja maar wat ik veel in mijn omgeving zie is dat de weekenden vaak op elkaar afgestemd zijn en dat wanneer de kinderen van moeder naar hun vader zijn dat dan de kinderen van nieuwe partner bij hun moeder zijn.
Ik heb er dus zelf geen ervaring mee want ik heb geen relatie dus als er een verjaardag is en mijn kinderen zijn er niet dan ga ik alleen.
Vind ik ook niet fair ; dan hebben de kinderen dus nooit hun ouder voor zichzelf , maar altijd in bijzijn van stiefbrusjes ?
En wat is dat toch , dat de partners zo graag een kindvrij weekend willen ? Die qualitytime ? Dat heb je toch ook niet als je niet gaat scheiden ? Of scheiden dáárom zo veel mensen ; te weinig kindvrije weekenden gehad ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 1 februari 2009 om 15:31
Maar hoe realistisch is dat? Eerste huwelijken stranden in 33% van de gevallen, bij tweede huwelijken is dat meer dan 50%.....
Ik schrijf ook nog weleens op een ander forum. Daar waren een aantal meiden die tegelijk of ongeveer tegelijk zijn bevallen met mij, bij de oudste (ruim 2,5 jaar geleden). Die toen al dingen over hun relatie schreven waaruit bleek dat het gewoon héél slechte relaties waren. Nu zijn we 2,5 jaar verder en ik kan er minstens 4 noemen die inderdaad weg zijn bij de vader van de kinderen, sommigen zelfs na eerst nog een tweede kind gekregen te hebben.
En de vaders zijn zonder uitzondering uit beeld, want opeens waren het slechte vaders, waren ze niet te vertrouwen en mochten ze hun kinderen niet meer zien.
En een 1 of twee van die meiden zijn nu zwanger van papa nr 2, en zit in een zelfde soort relatie. En dan gaat het dus om vrouwen van ónder de 25.
Die kindjes zien én hun eigen papa niet meer, hun eigen opa's en oma's niet meer, wonen in sommige gevallen al binnen 5 maanden na de scheiding al bij een andere vent in huis, enzovoorts. En dan in relaties waarvan ik het sterke vermoeden heb dat het géén jaren gaat duren. (ik ben geen expert hoor, maar ik lees weleens wat)
Hoe moet je je als kind daarna nog ergens thuis voelen?
Ik schrijf ook nog weleens op een ander forum. Daar waren een aantal meiden die tegelijk of ongeveer tegelijk zijn bevallen met mij, bij de oudste (ruim 2,5 jaar geleden). Die toen al dingen over hun relatie schreven waaruit bleek dat het gewoon héél slechte relaties waren. Nu zijn we 2,5 jaar verder en ik kan er minstens 4 noemen die inderdaad weg zijn bij de vader van de kinderen, sommigen zelfs na eerst nog een tweede kind gekregen te hebben.
En de vaders zijn zonder uitzondering uit beeld, want opeens waren het slechte vaders, waren ze niet te vertrouwen en mochten ze hun kinderen niet meer zien.
En een 1 of twee van die meiden zijn nu zwanger van papa nr 2, en zit in een zelfde soort relatie. En dan gaat het dus om vrouwen van ónder de 25.
Die kindjes zien én hun eigen papa niet meer, hun eigen opa's en oma's niet meer, wonen in sommige gevallen al binnen 5 maanden na de scheiding al bij een andere vent in huis, enzovoorts. En dan in relaties waarvan ik het sterke vermoeden heb dat het géén jaren gaat duren. (ik ben geen expert hoor, maar ik lees weleens wat)
Hoe moet je je als kind daarna nog ergens thuis voelen?
zondag 1 februari 2009 om 15:32
quote:mamzelle schreef op 01 februari 2009 @ 15:30:
En inderdaad vraag ik me af of een kil huis waarin de ouders onderling niet communiceren te prefereren is boven een scheiding.
Wetenschappelijk onderzoek wijst uit van wél
Ja, dan kun je heel hard proberen om aan die communicatie te werken en warmte in je huis te brengen etc.
En als het dan niet lukt? Heb je dan een goed huis als je maar bij elkaar blijft?
En inderdaad vraag ik me af of een kil huis waarin de ouders onderling niet communiceren te prefereren is boven een scheiding.
Wetenschappelijk onderzoek wijst uit van wél
Ja, dan kun je heel hard proberen om aan die communicatie te werken en warmte in je huis te brengen etc.
En als het dan niet lukt? Heb je dan een goed huis als je maar bij elkaar blijft?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 1 februari 2009 om 15:33
quote:blijfgewoonbianca schreef op 01 februari 2009 @ 15:31:
[...]
Vind ik ook niet fair ; dan hebben de kinderen dus nooit hun ouder voor zichzelf , maar altijd in bijzijn van stiefbrusjes ?
En wat is dat toch , dat de partners zo graag een kindvrij weekend willen ? Die qualitytime ? Dat heb je toch ook niet als je niet gaat scheiden ? Of scheiden dáárom zo veel mensen ; te weinig kindvrije weekenden gehad ?
Lastige. De nieuwe ouders hebben niet alleen graag een band met de kinderen van de ander, maar ook dat de kinderen een band met elkaar hebben.
Daarvoor moeten ze toch minimaal met elkaar kunnen omgaan en dat gaat niet als het ene weekend voor de ene kinderclub is en het andere weekend voor de andere kinderclub.
[...]
Vind ik ook niet fair ; dan hebben de kinderen dus nooit hun ouder voor zichzelf , maar altijd in bijzijn van stiefbrusjes ?
En wat is dat toch , dat de partners zo graag een kindvrij weekend willen ? Die qualitytime ? Dat heb je toch ook niet als je niet gaat scheiden ? Of scheiden dáárom zo veel mensen ; te weinig kindvrije weekenden gehad ?
Lastige. De nieuwe ouders hebben niet alleen graag een band met de kinderen van de ander, maar ook dat de kinderen een band met elkaar hebben.
Daarvoor moeten ze toch minimaal met elkaar kunnen omgaan en dat gaat niet als het ene weekend voor de ene kinderclub is en het andere weekend voor de andere kinderclub.
zondag 1 februari 2009 om 15:33
Mamzelle, ik denk dat je met de intstelling dat scheiding geen optie is wel je best gaat doen om te zorgen dat het gezellig blijft. Als ik weet dat ik met mijn vent nog 60 jaar moet samenleven ga ik heus meer mijn best doen om het leuk te houden dan wanneer ik in mijn achterhoofd heb dat ik gewoon vertrek als het tegenvalt.
Je wilt je leven samen delen of niet.....
Je wilt je leven samen delen of niet.....
zondag 1 februari 2009 om 15:38
Je weet überhaupt niet of een relatie zal blijven voortbestaan, dat geldt zowel voor eerste als tweede relaties. Ik wil best meegaan in de stelling dat echtscheiding in het algemeen niet goed is voor kinderen. Ik ben het echter niet met je eens dat de verschijning van een nieuwe partner daarna ook per definitie slecht is. Wuilesman is gescheiden omdat zijn expartner dat zo wilde. Vind jij dan dat hij alleen had moeten blijven totdat de kinderen uit huis zouden gaan? Ik denk dat het ook voor de kinderen goed is om te zien dat het leven tweede kansen biedt, dat grote mensen een eigen leven hebben en het recht om, binnen grenzen, hun geluk na te streven. In onze situatie hebben we een stabiele relatie, onderhouden de kinderen nog steeds met alle familieleden contact en zijn er geen nieuwe kinderen bijgekomen. Kijkend naar de kinderen hebben wij geen enkele reden om aan te nemen dat onze relatie schadelijk voor hen zou zijn. Zelf geven ze aan dat hun vader vrolijker is dan voorheen en dat ze juist blij zijn dat we samen zijn.
Agree to disagree zou ik zeggen.
Agree to disagree zou ik zeggen.
zondag 1 februari 2009 om 15:38
Ik ben bij beide relaties van mening geweest dat deze voor het leven moesten zijn. Juist omdat ik wel degelijk de gevolgen van een scheiding voor een kind ervaar in mijn eigen leven.
Heb er ook beide keren jaren aan gesleurd. In mijn eentje.
Misschien kun je me een gebrek aan communicatievaardigheden verwijten, of een gebrek aan impact op iemand anders, maar 'als het me niet bevalt dan ben ik weg' is voor mij nooit een insteek geweest.
Heb er ook beide keren jaren aan gesleurd. In mijn eentje.
Misschien kun je me een gebrek aan communicatievaardigheden verwijten, of een gebrek aan impact op iemand anders, maar 'als het me niet bevalt dan ben ik weg' is voor mij nooit een insteek geweest.
zondag 1 februari 2009 om 15:41
quote:Eowynn_ schreef op 01 februari 2009 @ 15:33:
Mamzelle, ik denk dat je met de intstelling dat scheiding geen optie is wel je best gaat doen om te zorgen dat het gezellig blijft. Als ik weet dat ik met mijn vent nog 60 jaar moet samenleven ga ik heus meer mijn best doen om het leuk te houden dan wanneer ik in mijn achterhoofd heb dat ik gewoon vertrek als het tegenvalt.
Je wilt je leven samen delen of niet.....
En wat nou als jouw man over 10 jaar van mening verandert omdat hij jou wil inruilen voor een ander?
Dan kun jij wel van mening zijn dat hij kost wat het kost bij jou moet blijven en gezellig doen voor de kinderen omdat je dat ooit zo afgesproken hebt maar zo werkt dat natuurlijk niet.
Mamzelle, ik denk dat je met de intstelling dat scheiding geen optie is wel je best gaat doen om te zorgen dat het gezellig blijft. Als ik weet dat ik met mijn vent nog 60 jaar moet samenleven ga ik heus meer mijn best doen om het leuk te houden dan wanneer ik in mijn achterhoofd heb dat ik gewoon vertrek als het tegenvalt.
Je wilt je leven samen delen of niet.....
En wat nou als jouw man over 10 jaar van mening verandert omdat hij jou wil inruilen voor een ander?
Dan kun jij wel van mening zijn dat hij kost wat het kost bij jou moet blijven en gezellig doen voor de kinderen omdat je dat ooit zo afgesproken hebt maar zo werkt dat natuurlijk niet.
zondag 1 februari 2009 om 15:42
http://members.ziggo.nl/f...nvangescheidenouders.html
http://members.ziggo.nl/f...nvangescheidenouders.html
Het is niet zo dat ik scheiden afkeur , of je leven lang alleen na een scheiding wil prediken , maar qua voeding ( bv versus fv is toch altijd goed voor oververhitte discussies , of als het over snoep / suiker gaat voor een bepaalde leeftijd , of over alcohol ) , opvoeding , veiligheid ( traphekjes etc. ) hebben we allemaal een mening ; dat je moet doen wat je kan met als doel het beste voor je kind ... en ik vind dat met scheiden 99 van de 100 keer een kind niet op de eerste plaats komt . En dat vind ik vreemd en valt me tegen ; hoezo dán ineens niet ?
http://members.ziggo.nl/f...nvangescheidenouders.html
Het is niet zo dat ik scheiden afkeur , of je leven lang alleen na een scheiding wil prediken , maar qua voeding ( bv versus fv is toch altijd goed voor oververhitte discussies , of als het over snoep / suiker gaat voor een bepaalde leeftijd , of over alcohol ) , opvoeding , veiligheid ( traphekjes etc. ) hebben we allemaal een mening ; dat je moet doen wat je kan met als doel het beste voor je kind ... en ik vind dat met scheiden 99 van de 100 keer een kind niet op de eerste plaats komt . En dat vind ik vreemd en valt me tegen ; hoezo dán ineens niet ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 1 februari 2009 om 15:45
quote:Eowynn_ schreef op 01 februari 2009 @ 15:43:
Dat is logisch Superstar, zijn beslissingen heb ik niet in de hand.Precies niemand trouwt denk ik met in zijn/haar achterhoofd dat hij over een paar jaar lekker naar de volgende gaat iedereen trouwt omdat ze de rest van hun leven bij elkaar willen blijven maar hoe realistisch is dat eigenlijk gezien het aantal scheidingen.
Dat is logisch Superstar, zijn beslissingen heb ik niet in de hand.Precies niemand trouwt denk ik met in zijn/haar achterhoofd dat hij over een paar jaar lekker naar de volgende gaat iedereen trouwt omdat ze de rest van hun leven bij elkaar willen blijven maar hoe realistisch is dat eigenlijk gezien het aantal scheidingen.
zondag 1 februari 2009 om 15:45
zondag 1 februari 2009 om 15:46
zondag 1 februari 2009 om 15:47
Superstar, tussen in je achterhoofd houden dat je over een paar jaar naar de volgende gaat en in je achterhoofd houden dat je eigen geluk vóór alles gaat, dat keuzevrijheid onbeperkt moet zijn, dat vastleggen iets engs is en dat relaties áltijd leuk en bruisend moeten zijn zit een groot verschil. Van het eerste beschuldig ik niemand, van het tweede rijtje beschuldig ik een groot deel van de mensheid.
zondag 1 februari 2009 om 15:49
Eens dat tijdens een scheiding een kind niet op de eerste plaats komt. Al is het alleen maar omdat goed ouderschap ernstig wordt bemoeilijkt door een moeizame/onmogelijke relatie.
Zeg nou zelf: als je dag en nacht bezig bent met jezelf op de kaart te zetten bij je vechtgenoot, of als je domweg bezig bent met overleven, heb je dan als normaal mens nog de energie om een leuke moeder te zijn?
Zeg nou zelf: als je dag en nacht bezig bent met jezelf op de kaart te zetten bij je vechtgenoot, of als je domweg bezig bent met overleven, heb je dan als normaal mens nog de energie om een leuke moeder te zijn?