Waaromfase te laat

19-12-2020 20:07 155 berichten
Hallo,

Mijn kind stelt sinds kort veel waarom-vragen. Volgens de juf is dat te laat. Deze fase had rond de 2 jaar moeten plaatsvinden.
Kan dat kloppen?
anoniem_640303e28de00 wijzigde dit bericht op 04-03-2021 01:02
4.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Er zijn in Nederland nog heel wat laaggeletterden, die waarschijnlijk hun hele schooltijd hebben geworsteld met de lesstof en die daar nu in hun dagelijkse leven nog last van ondervinden. Als die mensen als kind meer adequate begeleiding hadden gekregen, dan waren ze nu waarschijnlijk niet laaggeletterd geweest.
Voelt het alsof kind wordt afgekeurd?
Ik zie het zo: kind is kind. Daar verandert een test wel of niet, niks aan. Kind is goed zoals het is. Wel is het handig (eigenlijk voor elk kind) om sterke en minder sterke punten in kaart te brengen zodat je kind een optimale begeleiding in zijn of haar ontwikkeling kan bieden. Ik zie het juist als luxe dat dat in kaart gebracht wordt.
Pip0 schreef:
19-12-2020 20:07
Deze fase had rond de 2 jaar moeten plaatsvinden.
Kan dat kloppen?
Nee joh. "Eén" is "ik doe het alleen" en"twee" is "nee". Heeft hij deze fases wel goed doorlopen?
Alle reacties Link kopieren
Baloma schreef:
19-12-2020 23:18
Voelt het alsof kind wordt afgekeurd?
Ik zie het zo: kind is kind. Daar verandert een test wel of niet, niks aan. Kind is goed zoals het is. Wel is het handig (eigenlijk voor elk kind) om sterke en minder sterke punten in kaart te brengen zodat je kind een optimale begeleiding in zijn of haar ontwikkeling kan bieden. Ik zie het juist als luxe dat dat in kaart gebracht wordt.
Precies!
Alle reacties Link kopieren
Baloma schreef:
19-12-2020 23:18
Voelt het alsof kind wordt afgekeurd?
Ik zie het zo: kind is kind. Daar verandert een test wel of niet, niks aan. Kind is goed zoals het is. Wel is het handig (eigenlijk voor elk kind) om sterke en minder sterke punten in kaart te brengen zodat je kind een optimale begeleiding in zijn of haar ontwikkeling kan bieden. Ik zie het juist als luxe dat dat in kaart gebracht wordt.
Nou dat! Eigenlijk zou ieder kind toch een op maar gemaakt programma moeten krijgen. Als het niet zo achterlijk duur was zou ik die van ons ook wel willen laten testen. Handvatten voor de sterke en zwakke punten mee. Fijn!
Een zebra is geen paard met strepen
Alle reacties Link kopieren
Andersom schreef:
19-12-2020 22:58
Maar kennelijk signaleert deze leerkracht iets dat niet binnen de marges van normaal/gemiddeld valt. Zeker een ervaren leerkracht signaleert dat 'iets' vaak wel juist.

Het is vervelend als kinderen om de verkeerde redenen worden getest en getoetst worden maar ook het omgekeerde is vervelend. Alles ouders zich te lang verzetten tegen testen kan het kind niet op tijd de juiste begeleiding krijgen.
Of wanneer je als ouder niet serieus genomen wordt.... bij ons klopte het beeld dat de leerkracht ook niet bij ons beeld. Uiteindelijk kwam er een vervangende leerkracht die wel eea opmerkte waarna het balletje ging rollen. Ik weet nog dat de tranen over mijn wangen rolden toen zij mij aangaf opvallendheden te zien in zijn gedrag; eindelijk zag emand het.

Waar kind riant achterliep op diverse vlakken bleek kind uiteindelijk hoogbegaafd en autistisch.... en tja kleuterklassen draaien veel om sociaal gedrag... dat klopte inderdaad niet bij zijn leeftijd (hij liep zwaar "achter") evenals didactische onderwerpen niet klopten (hij kon meer).

Ja sommige juffen hebben het fout....maar het kan echt geen kwaad om verder te kijken als je dat geadviseerd wordt.
Baloma schreef:
19-12-2020 23:18
Voelt het alsof kind wordt afgekeurd?
Ik zie het zo: kind is kind. Daar verandert een test wel of niet, niks aan. Kind is goed zoals het is. Wel is het handig (eigenlijk voor elk kind) om sterke en minder sterke punten in kaart te brengen zodat je kind een optimale begeleiding in zijn of haar ontwikkeling kan bieden. Ik zie het juist als luxe dat dat in kaart gebracht wordt.
Ik ben bang dat hij het als afkeuring kan ervaren. Ze zien toch steeds weer dingen die niet goed zijn.
Ik ben niet tegen onderzoek of hulp. Goed als er een onafhankelijk deskundige naar hem kijkt.
Alle reacties Link kopieren
Pip0 schreef:
20-12-2020 08:33
Ik ben bang dat hij het als afkeuring kan ervaren. Ze zien toch steeds weer dingen die niet goed zijn.
Ik ben niet tegen onderzoek of hulp. Goed als er een onafhankelijk deskundige naar hem kijkt.

Ik zou dat onderzoek laten doen. Ze willen graag weten hoe ze hem beter kunnen begeleiden op school, dat zegt echt helemaal niets over of hém iets mankeert maar op dit moment enkel dat zíj nu niet goed weten hoe zij hem het beste kunnen laten leren.

Maar hoe zou hij het als afkeuring ervaren dan? Hij is 4, waar zou hij oppikken dat hij afgekeurd wordt dan?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb net alleen jouw berichtjes gelezen TO, en als ik heel eerlijk ben denk ik dat er misschien toch wel meer aan de hand is.

Snel overprikkeld als baby, met 2 jaar nog maar 3 woordjes zeggen zijn al wel signalen.
En waarom zou je in paniek wakker liggen als alleen benoemd is dat de waarom-fasen later is? (Of heb ik hier sarcasme gemist?). Er moet dan echt wel meer zorgelijks benoemd zijn in het gesprek.
Als zowel kdv als school opvalt dat er achterstanden zijn zit daar meestal wel een kern van waarheid. En dat het CB niks zegt.... als die wel wat gezegd hadden was de algemene opinie hier op het forum dat wat het consternatiebureau nergens verstand van heeft. Dit zegt dus niet zoveel.

School gaat het, het zoals het KDV, ook niet om de stempel. Het gaat erom dat je handvatten krijgt hoe het best met het kind om te gaan.
Ga anders eens met je kind naar een logopediste om de taalontwikkeling te laten bekijken. En mochten er motorische achterstanden genoemd zijn, ga dan eens naar een fysio om het te laten bekijken.

Mijn tip: probeer écht eerlijk naar je kind te kijken. Als moeder versta je je kind bijvoorbeeld probleemloos, maar praat hij écht duidelijk in die meer-woord-zinnen? En zijn die zinnen écht goed van opbouw? Want dat mag je wel verwachten van een kleuter. (Jij snapt bijv dat ‘ikke wiw potjoodje heppe’ betekent dat hij een potlood wil, maar van een kleuter mag je echt verwachten dat die zegt ‘mag ik dat rode potlood?’ )

Dat een kind hulp nodig heeft zegt niks over jouw opvoedingskwaliteiten en liefde voor jouw kind he! Het zegt dat de ontwikkeling op dit moment even niet heel soepel loopt. Het is alleen maar goed als je dit signaleert en hem hiermee helpt!
Alle reacties Link kopieren
Baloma schreef:
19-12-2020 23:18
Voelt het alsof kind wordt afgekeurd?
Ik zie het zo: kind is kind. Daar verandert een test wel of niet, niks aan. Kind is goed zoals het is. Wel is het handig (eigenlijk voor elk kind) om sterke en minder sterke punten in kaart te brengen zodat je kind een optimale begeleiding in zijn of haar ontwikkeling kan bieden. Ik zie het juist als luxe dat dat in kaart gebracht wordt.
Maar ís het kind goed zoals het is en krijgt het kind zo optimale begeleiding in zijn of haar ontwikkeling, of krijgt het kind een stempel waar het nooit meer vanaf komt?

Ik vind eigenlijk dat er best veel gevraagd wordt van kinderen en dat het Nederlandse basisonderwijs vaak vrij resultaatgericht is. Maar of dat een goede maat is voor de optimale ontwikkeling vraag ik me af.

Ik heb een broertje dat iig niet beter is geworden van dat in kaart brengen van alles wat afweek van het gemiddelde. Hij is prima terecht gekomen maar dat is nou niet bepaald dankzij het labeltje dat hem zogenaamd zou helpen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren
Is je kind oudste/enig kind? Want je hebt dan vooral je eigen kind als referentie, zeker als ze nog zo jong zijn. Jij ziet ontwikkeling en zijn gedrag anders dan een juf, die veel andere kinderen ziet en heeft gezien.
Het kan zijn dat hij bepaald gedrag niet in de klas laat zien maar wel beheerst, het kan ook zijn dat hij echt een achterstand heeft. Een deskundige kan hier dus meer over zeggen. Mijn dochter was vaak erg gefrustreerd als peuter. Toen heeft het KDV een observatie ingezet. Dit gaf zowel ons als de leiding handvaten om haar te helpen met haar frustratie. Het zit nog steeds in haar karakter om gefrustreerd te zijn als iets niet meteen lukt, maar het heeft haar zeker geholpen.
moizer schreef:
20-12-2020 08:53

Snel overprikkeld als baby, met 2 jaar nog maar 3 woordjes zeggen zijn al wel signalen.
Snel overprikkeld als baby, omdat hij niet in een wagen sliep? Ik vind dat geen signaal hoor. Die conclusie kan je helemaal niet trekken op basis van niet in een wagen slapen.
Alle reacties Link kopieren
Sága schreef:
20-12-2020 12:29
Snel overprikkeld als baby, omdat hij niet in een wagen sliep? Ik vind dat geen signaal hoor. Die conclusie kan je helemaal niet trekken op basis van niet in een wagen slapen.
Dat is niet wat ik verzin hè, het is wat TO benoemt!
PlayingTheAngel schreef:
20-12-2020 11:09
Is je kind oudste/enig kind? Want je hebt dan vooral je eigen kind als referentie, zeker als ze nog zo jong zijn. Jij ziet ontwikkeling en zijn gedrag anders dan een juf, die veel andere kinderen ziet en heeft gezien.
Het kan zijn dat hij bepaald gedrag niet in de klas laat zien maar wel beheerst, het kan ook zijn dat hij echt een achterstand heeft. Een deskundige kan hier dus meer over zeggen. Mijn dochter was vaak erg gefrustreerd als peuter. Toen heeft het KDV een observatie ingezet. Dit gaf zowel ons als de leiding handvaten om haar te helpen met haar frustratie. Het zit nog steeds in haar karakter om gefrustreerd te zijn als iets niet meteen lukt, maar het heeft haar zeker geholpen.

Hij is de oudste inderdaad. De juf oogt wat ouder. Dus ik vermoed dat ze wel veel ervaring heeft.

Wat goed dat je zo veel aan die handvaten hebt gehad. Dat is wel echt het voordeel vroeg ingrijpen.
moizer schreef:
20-12-2020 20:57
Dat is niet wat ik verzin hè, het is wat TO benoemt!
Hij ging snel huilen bij bijvoorbeeld verjaardagen vanwege het geluid. Hij kon als baby helemaal niet buiten slapen omdat alle prikkels zo heftig voor hem leken. Dus ook niet in draagzak, noch auto.
Nu heeft hij alleen nog last van hele hard geluiden. Verder lijkt het nu minder maar ik zie natuurlijk niet wat er in de klas gebeurt.
Alle reacties Link kopieren
Pip0 schreef:
20-12-2020 21:15
Hij is de oudste inderdaad. De juf oogt wat ouder. Dus ik vermoed dat ze wel veel ervaring heeft.

Wat goed dat je zo veel aan die handvaten hebt gehad. Dat is wel echt het voordeel vroeg ingrijpen.
Zou het kunnen dat je angst dat je kind het als afkeuren ziet, voortkomt uit je eigen gedachtes? Je zegt hierboven: ingrijpen... dat klinkt al vrij heftig voor een vraag om vervolgonderzoek.
Uiteraard moet je doen waarvan je zelf denkt dat het het beste is voor je kind. Er zijn vast juffen die dingen te zwaar inschatten, er zijn echter ook zeker ouders die hun kind heel normaal vinden terwijl er toch behoorlijk wat aan de hand is.

Ik zou denken: elke info is handig om mijn kind goed te begeleiden. Maar dat komt dan misschien weer omdat ik werk in die richting. Anderen in onze omgeving zouden het absoluut niet willen want bang voor stempeltje bijvoorbeeld. Zo maakt ieder zijn keuzes denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter had niet door dat ze getest werd. Ik zei er komt vandaag een vrouw spelletjes met je doen op school en een andere keer zei die vrouw dat ze het gezellig vond of ze nog eens kwam. In de klas zei ze niets, dochter zei bij het ophalen dat de speciale juf er was en dat was dat.
Ik vind als een kdv aangeeft dat ze dingen opvallend vinden je dat wel serieus kan nemen. Als de school nu ook dingen opvalt dan is het goed dat verder te onderzoeken.
De waarom fase is misschien niet een goed voorbeeld. Maar als jij al wakker ligt van zo een opmerking kan je het misschien ook een beetje door elkaar gehaald hebben? Ik heb dat zelf wel eens als ik erg schrik. Zelfs lezend. Dan lees ik het later terug en dan staat er heel wat anders.
lux- schreef:
20-12-2020 10:44
Maar ís het kind goed zoals het is en krijgt het kind zo optimale begeleiding in zijn of haar ontwikkeling, of krijgt het kind een stempel waar het nooit meer vanaf komt?

Ik vind eigenlijk dat er best veel gevraagd wordt van kinderen en dat het Nederlandse basisonderwijs vaak vrij resultaatgericht is. Maar of dat een goede maat is voor de optimale ontwikkeling vraag ik me af.

Ik heb een broertje dat iig niet beter is geworden van dat in kaart brengen van alles wat afweek van het gemiddelde. Hij is prima terecht gekomen maar dat is nou niet bepaald dankzij het labeltje dat hem zogenaamd zou helpen.
Toen ik hoorde en merkte dat kind zich iets anders ontwikkelde vond ik het juist fijn om objectief te laten onderzoeken of en wat er precies aan de hand was en hoe kind het beste begeleid kon worden. Juist ook om te voorkomen dat een overenthousiaste juf zelf van alles gaat bedenken en daar naar gaat handelen. Ik herken to in dat het echt schrikken is om zo’n bericht te krijgen. Ik heb daar ook zeker van wakker gelegen en heel wat tranen om gelaten. Ons heeft een onderzoek veel inzicht geven en we zijn goed geholpen. Het zat anders dan wij als ouders dachten en dat was zonder onderzoek nooit aan het licht gekomen. Er is hierbij overigens geen label aan te pas gekomen. Ik denk dat je met dat soort ongenuanceerde zinnetjes over je broertje ouders erg kan afschrikken om hulp te zoeken. Ik merk dat het me boos maakt. Je schaadt je kind niet door hulp te zoeken, in tegendeel. In t ergste geval blijkt dat het het onderzoekt voor niks was en kind zich volkomen normaal ontwikkelt. En anders krijg je als ouder of kind mogelijk extra ondersteuning en tips en tricks als je dat fijn vindt. Zodat kind zich goed ontwikkelt lekker in z’n vel blijft zitten. Je kan zo’n traject op elk moment ook weer stoppen of aangeven dat je zaken anders ziet etc, je behoudt zelf de regie. Ik vond het vooral ook zo fijn dat je niet meer in die onzekerheid blijft zitten als ouder, van is er nou iets aan de hand of niet en zo ja wat dan?! Dat vond ik erg zwaar. En fijn om als ouders niet meer de kar alleen te hoeven trekken, maar een professional die meekijkt.
Alle reacties Link kopieren
Pfiew Baloma, eerlijk gezegd vind ik jou hier erg ongenuanceerd in. Dit is de persoonlijke ervaring van Lux en die is net zoveel waard als die van jou.

Alle berichten die ik lees van to laten mij ook wel denken dat een extra blik helemaal niet zo verkeerd is. Ze (de school) geven aan dat dit hen helpt. Ik zie dit als iets heel positiefs omdat ze hiermee laten zien dat ze ook individueel naar een kind kijken. Daarnaast is er wel een verschil tussen de telrij opnoemen en echt tellen. Telt hij echt tot 14? In dat geval is dat prima want ik groep 1 hoeven ze maar tot 6 te tellen.
Op de site van slo kan je allemaal bladen vinden waarop de leerdoelen staan wat een kind aan het eind van groep 1 moet kunnen. Misschien kan je daar mee vergelijken?
Alle reacties Link kopieren
Baloma schreef:
21-12-2020 12:09
Toen ik hoorde en merkte dat kind zich iets anders ontwikkelde vond ik het juist fijn om objectief te laten onderzoeken of en wat er precies aan de hand was en hoe kind het beste begeleid kon worden. Juist ook om te voorkomen dat een overenthousiaste juf zelf van alles gaat bedenken en daar naar gaat handelen. Ik herken to in dat het echt schrikken is om zo’n bericht te krijgen. Ik heb daar ook zeker van wakker gelegen en heel wat tranen om gelaten. Ons heeft een onderzoek veel inzicht geven en we zijn goed geholpen. Het zat anders dan wij als ouders dachten en dat was zonder onderzoek nooit aan het licht gekomen. Er is hierbij overigens geen label aan te pas gekomen. Ik denk dat je met dat soort ongenuanceerde zinnetjes over je broertje ouders erg kan afschrikken om hulp te zoeken. Ik merk dat het me boos maakt. Je schaadt je kind niet door hulp te zoeken, in tegendeel. In t ergste geval blijkt dat het het onderzoekt voor niks was en kind zich volkomen normaal ontwikkelt. En anders krijg je als ouder of kind mogelijk extra ondersteuning en tips en tricks als je dat fijn vindt. Zodat kind zich goed ontwikkelt lekker in z’n vel blijft zitten. Je kan zo’n traject op elk moment ook weer stoppen of aangeven dat je zaken anders ziet etc, je behoudt zelf de regie. Ik vond het vooral ook zo fijn dat je niet meer in die onzekerheid blijft zitten als ouder, van is er nou iets aan de hand of niet en zo ja wat dan?! Dat vond ik erg zwaar. En fijn om als ouders niet meer de kar alleen te hoeven trekken, maar een professional die meekijkt.
Tja, ik denk dat het goed is je te realiseren dat hoewel iedereen de beste bedoelingen heeft, het niet altijd leidt tot betere uitkomsten.

De theorie is heel mooi, maar zoals je hier kunt lezen ben ik niet de enige die terughoudend is in zijn enthousiasme over hulp. Daar zitten nog meer ervaringsdeskundigen tussen.

Dus dat het bij jullie goed heeft uitgepakt, super fijn! Zo zou het natuurlijk voor iedereen moeten zijn. Helaas lukt dat niet altijd. Dat is een kanttekening die je best mag plaatsen, vind ik. Zeker als er obv de voorbeelden van TO niet echt sprake lijkt van iets heel afwijkends. Het zou heel mooi zijn als de hulpverlening niets dan wonderen verricht maar ik denk dat er heel veel ouders/familieleden zijn die al vaker tegen de grenzen van die wonderen zijn aangelopen.

Vandaar mijn eerdere advies om nog eens met de juf te praten over wát er nu precies zo afwijkt en waarom, en als TO zich daar na nadere uitleg toch in kan vinden de hulp te aanvaarden.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
lux- schreef:
21-12-2020 18:31
Tja, ik denk dat het goed is je te realiseren dat hoewel iedereen de beste bedoelingen heeft, het niet altijd leidt tot betere uitkomsten.

De theorie is heel mooi, maar zoals je hier kunt lezen ben ik niet de enige die terughoudend is in zijn enthousiasme over hulp. Daar zitten nog meer ervaringsdeskundigen tussen.

Dus dat het bij jullie goed heeft uitgepakt, super fijn! Zo zou het natuurlijk voor iedereen moeten zijn. Helaas lukt dat niet altijd. Dat is een kanttekening die je best mag plaatsen, vind ik. Zeker als er obv de voorbeelden van TO niet echt sprake lijkt van iets heel afwijkends. Het zou heel mooi zijn als de hulpverlening niets dan wonderen verricht maar ik denk dat er heel veel ouders/familieleden zijn die al vaker tegen de grenzen van die wonderen zijn aangelopen.

Vandaar mijn eerdere advies om nog eens met de juf te praten over wát er nu precies zo afwijkt en waarom, en als TO zich daar na nadere uitleg toch in kan vinden de hulp te aanvaarden.
Ik denk dat het goed is om er in de basis vanuit te gaan dat je kan vertrouwen op professionals. Overal worden natuurlijk fouten gemaakt. Allebei mijn ouders zijn bijna gestovenen door medische missers. Toch zou ik altijd iedereen adviseren om bij medische problemen naar een arts te gaan. Mijn advies is dan ook om het bij twijfel in elk geval te laten onderzoeken. Waarom meteen aankomen met kanttekeningen en verhalen waarbij het minder goed is verlopen? Ik snap dat niet.
Alle reacties Link kopieren
Baloma schreef:
21-12-2020 18:50
Ik denk dat het goed is om er in de basis vanuit te gaan dat je kan vertrouwen op professionals. Overal worden natuurlijk fouten gemaakt. Allebei mijn ouders zijn bijna gestovenen door medische missers. Toch zou ik altijd iedereen adviseren om bij medische problemen naar een arts te gaan. Mijn advies is dan ook om het bij twijfel in elk geval te laten onderzoeken. Waarom meteen aankomen met kanttekeningen en verhalen waarbij het minder goed is verlopen? Ik snap dat niet.
Dat kwam ik helemaal niet meteen. Dat kwam ik in reactie op jouw reactie over hoe ideaal de hulpverlening is.

TO vroeg hier simpelweg of het idd abnormaal is dat haar kind nu nog in de waaromfase zit en het antwoord daarop is nee.

Dat betekent niet dat er niks aan de hand kan zijn met het kind maar dát an sich is iig niet raar. Dus als juf zich toch zorgen maakt lijkt het me ook aan de juf om te verduidelijken waarom het dan bij het zoontje van TO volgens haar wél afwijkend is.

Zéker aangezien het kind al eens door een kinderpsycholoog is onderzocht en er toen ook niets aan de hand was.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Nah, ik kan ook nog wel een paar verhalen vertellen over niet-ideale hulpverlening. Toevallig altijd precies hulpverlening die was geëntameerd door juffen en IB's die ergens een DSM-klok hadden horen luiden maar geen idee hadden van de verblijfplaats van de klepel. Als zij hun zin hadden gekregen had mijn zoon nu al tien jaar ergens intern gezeten.
lux- schreef:
21-12-2020 18:54
Dat kwam ik helemaal niet meteen. Dat kwam ik in reactie op jouw reactie over hoe ideaal de hulpverlening is.

TO vroeg hier simpelweg of het idd abnormaal is dat haar kind nu nog in de waaromfase zit en het antwoord daarop is nee.

Dat betekent niet dat er niks aan de hand kan zijn met het kind maar dát an sich is iig niet raar. Dus als juf zich toch zorgen maakt lijkt het me ook aan de juf om te verduidelijken waarom het dan bij het zoontje van TO volgens haar wél afwijkend is.

Zéker aangezien het kind al eens door een kinderpsycholoog is onderzocht en er toen ook niets aan de hand was.
Ik vind die kanttekeningen en negatieve verhalen niet helpend in deze casus. Ik snap niet waarom je dat zou willen posten, als er blijkbaar van verschillende kanten signalen komen. Kan je je voorstellen dat een ouder erg schrikt van zo’n verhaal zoals van jouw broertje? Dat hulpverleners niet helpen maar je kind schaden? Dat je als je dat leest denkt: we kijken het nog wel ff aan, tot het echt grote problemen zijn? Terwijl veel problemen het beste zo vroeg mogelijk aangepakt kunnen worden. Denk bijvoorbeeld aan de gevoelige periode qua taal. En over uitleg van de juf; soms is dat lastig concreet te maken voor een juf en is het meer een samenspel van kleine aanwijzingen. Juf en ib’er geven aan om voor de zekerheid te laten onderzoeken of er sprake is van een onderliggend probleem. Dan zou mijn advies zijn: volg dat advies. Over het voorgaande onderzoek waaruit bleek dat er niks aan de hand was: kind was toen waarschijnlijk nog een stuk jonger waardoor het lastiger te onderzoeken is. Ook zijn resultaten op die jonge leeftijd maar beperkt geldig, omdat kinderen zich volop ontwikkelen. Dus een nieuw onderzoek is niet vreemd.
Lady*Voldemort schreef:
21-12-2020 19:13
Nah, ik kan ook nog wel een paar verhalen vertellen over niet-ideale hulpverlening. Toevallig altijd precies hulpverlening die was geëntameerd door juffen en IB's die ergens een DSM-klok hadden horen luiden maar geen idee hadden van de verblijfplaats van de klepel. Als zij hun zin hadden gekregen had mijn zoon nu al tien jaar ergens intern gezeten.
Zeker, ik ook. Ik kan ook een boek schrijven over medische missers en oh ja; ambtenaren, wat denk je van de toeslagenaffaire? Overal worden fouten gemaakt. Ik raad ook zeker aan om altijd overal zelf te blijven nadenken. Dus heel goed dat to deze vragen stelt. Maar ik zie niet in waarom je als to niet zou instemmen met een objectief onderzoek als dat wordt geadviseerd. Wat kan je daar nou mee verliezen? En je kan er juist zoveel bij ‘winnen’ aan inzicht in sommige gevallen (zoals bij ons).

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven