Wanhopig door puber

29-05-2025 14:00 221 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe doen anderen dit?
Mijn 14 jarige puber heeft een depressie. We lopen nu zo'n anderhalf jaar met hem bij de GGZ en, hoewel we als ouders wel handvatten krijgen, veranderd er weinig. Hij wil niet praten, hij had antidepressiva (met effect!), maar is daarmee gestopt. Hij heeft inmiddels zijn dag / nachtritme omgedraaid en gaat niet meer naar school. Hij kan heel lief zijn, maar ook ontzettend boos en agressief. Ik probeer vooral met hem in contact te blijven, maar heb constant het gevoel op mijn tenen te moeten lopen om uitbarstingen te voorkomen. Hij gaat steeds weer over mijn grenzen en ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen om perspectief te blijven zien. Wanneer houdt dit eens op? Ik hoor graag ervaringen van anderen.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
feow schreef:
30-05-2025 10:01
Mijn dochter was ouder, maar vanuit expertisecentrum autisme én vanuit psychiatrisch ziekenhuis werd heel erg aangedrongen op éérst onderzoek naar autisme, en daarna pas behandeling voor de problemen.
Omdat de behandeling die in het ene geval goed was, in het andere geval juist fout was. En andersom.
Omdat het volgens artsen en experts dus heel veel uitmaakt of er sprake was van autisme.

Hoe lang geleden is dat?
De huidige tendens (onder behandelaren die de ontwikkelingen volgen) is dat éérst trauma uitgesloten danwel behandeld dient te worden. Pas daarna kan verdere diagnostiek plaatsvinden.

Dat is soms bij kinderen/pubers overigens erg lastig. Niet altijd wijzen de klachten duidelijk op trauma (of hechtingsproblemen) en beschadigende gebeurtenissen kunnen ook weggestopt zijn. Of worden bewust verborgen gehouden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
30-05-2025 18:22
Is jouw kind dan 18+?
Want onder de 18 betaalt de gemeente jeugdhulp.
Ja, 18. Dus jammer de bammer.
Hier geen autisme. Wel faalangst en veel eenzaamheid. Yes we can klinkt gewoon echt zoveel beter dat die f****** bij Altrecht nu laten zien.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben-ik-weer schreef:
30-05-2025 19:11
Ja, 18. Dus jammer de bammer.
Hier geen autisme. Wel faalangst en veel eenzaamheid. Yes we can klinkt gewoon echt zoveel beter dat die f****** bij Altrecht nu laten zien.

Yes we Can is ook HEEL goed in promotie maken. Maar ik heb de indruk dat er veel jonge mensen werken, er vaak inzicht mist en dat de nazorg alleen voor de gemotiveerde deelnemers passend is.
En wat iemand al zei; de nadruk ligt heel erg op gedrag.
Alle reacties Link kopieren Quote
_horizon_ schreef:
30-05-2025 14:55
Precies hierom is het mijn inziens zo belangrijk om contact te hebben met andere ouders. Veel ouders voelen zich tekortschieten en “besteden de zorg en ondersteuning uit”. Met het idee dat de GGz het kind wel even kan “fixen”. In de werkelijkheid lopen professionals vaak net zo te zoeken en puzzelen als wij. En dat inzicht is belangrijk en kan een hoop leed voorkomen. Er is zoveel ervaringskennis onder ouders..

Ik geloof er heilig in dat, als je het zelf kan opbrengen en als het financieel haalbaar is, de veiligheid en nabijheid van de ouder/familie het allerbelangrijkst is als je zo diep bent gevallen. Wij zijn de stabiele en onvoorwaardelijke factor, terwijl professionals komen en gaan.
Uiteraard, maar ook een open deur en hoe kom je erbij dat dat voldoende is bij een kind met psychische klachten? Zonder GGZ was mijn kind niet van zijn klachten afgekomen hoor. En als bonus heeft hij hopelijk ook geleerd dat het niet erg is om om hulp te vragen en dat die hulp daadwerkelijk helpend kan zijn (gelukkig stond hij ervoor open). Als ik een gebroken been of longontsteking heb besteed ik dat ook uit aan de artsen, of denk je daarbij ook dat genoeg liefde en nabijheid dat wel fixed?
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
30-05-2025 19:18
Yes we Can is ook HEEL goed in promotie maken. Maar ik heb de indruk dat er veel jonge mensen werken, er vaak inzicht mist en dat de nazorg alleen voor de gemotiveerde deelnemers passend is.
En wat iemand al zei; de nadruk ligt heel erg op gedrag.
Tja, helaas is het alternatief ook echt heel ruk (in ons geval Altrecht).
Dan zou lot- en Leeftijdsgenoten net kunnen zijn wat het wel heel fijn maakt.

Overigens heb ik aangeboden het hele traject zelf te betalen: ook geen optie. Het is hen dus kennelijk niet alleen om de centen te doen. Want dan maakt het niet uit waar die centen vandaan komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gelukkig zitten we bij een kleinschalige GGZ, die erg buiten de gebaande paden durven te denken. Nu heb ik zelf jarenlang bij grote instellingen gewerkt, en daar zijn gele mooie dingen mogelijk, maar vaak wordt er erg vastgehouden aan 'hoe het moet volgens de gemeente / zorgverzekering. Hier werken ze heel systemisch, met aandacht voor intergenerationele trauma's. Maar goed, dan nog hangt het uiteindelijke slagen toch ook af van medewerking van mijn puber.

Ik vind het trouwens als professional én als ouder wel heel erg belangrijk dat de omgeving betrokken wordt. Je kan niet zonder, zij zijn degenen die er altijd zijn, en niet een uurtje per week.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ze hebben groepen met ervaringsdeskundigen, brusjesgroepen, oudergroepen. Heel waardevol.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
Renske schreef:
30-05-2025 19:35
Uiteraard, maar ook een open deur en hoe kom je erbij dat dat voldoende is bij een kind met psychische klachten? Zonder GGZ was mijn kind niet van zijn klachten afgekomen hoor. En als bonus heeft hij hopelijk ook geleerd dat het niet erg is om om hulp te vragen en dat die hulp daadwerkelijk helpend kan zijn (gelukkig stond hij ervoor open). Als ik een gebroken been of longontsteking heb besteed ik dat ook uit aan de artsen, of denk je daarbij ook dat genoeg liefde en nabijheid dat wel fixed?
Valt wat mij betreft in de categorie: 'ga wandelen'.
Tegen mensen die nauwelijks nog hun bed uitkomen vanwege een forse depressie.

Alleen geeft dit je als ouders weer ff een dreun voor je kop.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.

Hannah Arendt
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben-ik-weer schreef:
30-05-2025 19:43
Tja, helaas is het alternatief ook echt heel ruk (in ons geval Altrecht).
Dan zou lot- en Leeftijdsgenoten net kunnen zijn wat het wel heel fijn maakt.

Overigens heb ik aangeboden het hele traject zelf te betalen: ook geen optie. Het is hen dus kennelijk niet alleen om de centen te doen. Want dan maakt het niet uit waar die centen vandaan komen.
Is dat de enige specialistisch ggz voor jongvolwassenen in de regio?
Alle reacties Link kopieren Quote
Renske schreef:
30-05-2025 19:35
Uiteraard, maar ook een open deur en hoe kom je erbij dat dat voldoende is bij een kind met psychische klachten? Zonder GGZ was mijn kind niet van zijn klachten afgekomen hoor. En als bonus heeft hij hopelijk ook geleerd dat het niet erg is om om hulp te vragen en dat die hulp daadwerkelijk helpend kan zijn (gelukkig stond hij ervoor open). Als ik een gebroken been of longontsteking heb besteed ik dat ook uit aan de artsen, of denk je daarbij ook dat genoeg liefde en nabijheid dat wel fixed?
Wij hebben van de GGZ ontzettende goede hulp gehad om om te gaan met een depressieve dochter. Daarnaast hebben ze onze dochter ook goed geholpen. Het staat of valt wel bij een goede hulpverlener.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
30-05-2025 19:18
Yes we Can is ook HEEL goed in promotie maken. Maar ik heb de indruk dat er veel jonge mensen werken, er vaak inzicht mist en dat de nazorg alleen voor de gemotiveerde deelnemers passend is.
En wat iemand al zei; de nadruk ligt heel erg op gedrag.
Veel cowboyzzp’ers. Althans, met de regio’s waar ik mee te maken had.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-05-2025 20:51
Veel cowboyzzp’ers. Althans, met de regio’s waar ik mee te maken had.
Hoe bedoel je? Ze zitten maar in 1 regio met elk programma.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
30-05-2025 19:57
Is dat de enige specialistisch ggz voor jongvolwassenen in de regio?
Erger: ze zit nog niet bij Jovo want dat vinden ze niet nodig
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben-ik-weer schreef:
30-05-2025 22:22
Erger: ze zit nog niet bij Jovo want dat vinden ze niet nodig

Geen idee wat dat is, maar je hebt vrije zorgkeuze toch?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben-ik-weer schreef:
30-05-2025 22:21
Hoe bedoel je? Ze zitten maar in 1 regio met elk programma.
Yes we can zit in meerdere regio’s. Of inmiddels misschien niet meer dan.
Don’t let anyone ruin your day. It’s your day.
Ruin it yourself.
Alle reacties Link kopieren Quote
Renske schreef:
30-05-2025 19:35
Uiteraard, maar ook een open deur en hoe kom je erbij dat dat voldoende is bij een kind met psychische klachten? Zonder GGZ was mijn kind niet van zijn klachten afgekomen hoor. En als bonus heeft hij hopelijk ook geleerd dat het niet erg is om om hulp te vragen en dat die hulp daadwerkelijk helpend kan zijn (gelukkig stond hij ervoor open). Als ik een gebroken been of longontsteking heb besteed ik dat ook uit aan de artsen, of denk je daarbij ook dat genoeg liefde en nabijheid dat wel fixed?
Ik had meer tijd moeten nemen om mijn eerdere post te schrijven. Heb het tekort door de bocht opgeschreven en snap dat het in het verkeerde keelgat schiet.

Ik bedoel niet dat de hulp van ouders voldoende is. En ik weet dat GGz heel helpend kan zijn (ik heb persoonlijk veel aan therapie gehad. Tegelijkertijd heeft 2x ggz inschakelen mijn zoon geen stap verder geholpen. Eerder het tegenovergestelde).

Ik bedoel te zeggen dat je als ouder, als stabiele en veilige factor, heel belangrijk bent om beweging te krijgen in een situatie die vastzit. Zeker bij jongeren die (nog) niet openstaan voor professionals. Ik denk dat we zelf meer kunnen dan de meeste mensen denken; met de juiste kennis en ouderbegeleiding. En dat kan bij “zorgmijdende jongeren” ook weer een opstap zijn naar GGz

Ik ken een gezin die 65 jeugdhulpprofessionals heeft zien komen en vertrekken. Voor een hele slimme jongen van nu 14. De meeste andere gezinnen die ik spreek hebben 20+ mensen voorbij zien komen. Misschien is het hoge verloop onder zorgprofessionals en de problemen met kortdurende trajecten / ingekochte zorg meer iets dat speelt in de Randstad, maar ik geloof niet dat deze onrust voor de jongeren goed is.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
30-05-2025 22:25
Geen idee wat dat is, maar je hebt vrije zorgkeuze toch?
Tuurlijk: met allemaal een wachtlijst van tenminste 4 maanden tot wel een jaar
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben-ik-weer schreef:
31-05-2025 06:01
Tuurlijk: met allemaal een wachtlijst van tenminste 4 maanden tot wel een jaar

Nu aanmelden dus. En als jullie aan de beurt zijn dan zie je dan wel weer.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pff het is hier weer helemaal mis. Vandaag met heel veel geduld zoon uit bed gekregen om te sporten. Vanavond heeft hij een verjaardag, maar na de vraag hoe laat hij thuis verwachtte te zijn ging het mis. Schreeuwen en schelden, ik begrijp het gewoon echt niet. Ik weet dat hij een puber is en het moeilijk heeft, maar ik ben echt de moeilijkste niet. Ik weet niet hoe ik dit vol kan houden.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
Weten jullie wat er achter het gedrag zit? Is er angst? Gebrek aan overzicht? Controleverlies? Voelt hij zich echt onbegrepen door jullie?

Als je daar meer over weet helpt jullie dat wellicht ook die lastige momenten door.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet het niet echt. Faalangst? Laag zelfbeeld? Hij kan het iig niet zelf onder woorden brengen. Dit soort uitbarstingen komen zo vaak schijnbaar uit het niets.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
Zou het helpen om te communiceren via de app, of via papier ofzo? Dan heeft hij even bedenktijd voor hij hoeft te reageren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Was het de enige vraag of was het een vraag in een hele rij vragen (waar is die verjaardag, heb je een cadeautje, met wie ga je? etc).
Alle reacties Link kopieren Quote
Als het zo ontzettend uit het niets komt, kan het dan zijn dat hij op dat moment in zíjn reptielenbrein is geschoten?

https://triunify.com/blog/reptielenbrein-en-trauma

Je kunt dat ook herkennen aan dat op dat moment helemaal geen ruimte is voor rede. Dat deel van het brein is dan namelijk helemaal niet beschikbaar.

Mogelijk hebben jullie hier iets aan:
https://www.augeo.nl/psycho-educatie
Alle reacties Link kopieren Quote
Wintertime16 schreef:
31-05-2025 19:18
Was het de enige vraag of was het een vraag in een hele rij vragen (waar is die verjaardag, heb je een cadeautje, met wie ga je? etc).
Het was de enige vraag. Kadootje was net samen ingepakt.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven