Wanhopig door puber

29-05-2025 14:00 221 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe doen anderen dit?
Mijn 14 jarige puber heeft een depressie. We lopen nu zo'n anderhalf jaar met hem bij de GGZ en, hoewel we als ouders wel handvatten krijgen, veranderd er weinig. Hij wil niet praten, hij had antidepressiva (met effect!), maar is daarmee gestopt. Hij heeft inmiddels zijn dag / nachtritme omgedraaid en gaat niet meer naar school. Hij kan heel lief zijn, maar ook ontzettend boos en agressief. Ik probeer vooral met hem in contact te blijven, maar heb constant het gevoel op mijn tenen te moeten lopen om uitbarstingen te voorkomen. Hij gaat steeds weer over mijn grenzen en ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen om perspectief te blijven zien. Wanneer houdt dit eens op? Ik hoor graag ervaringen van anderen.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
31-05-2025 19:23
Als het zo ontzettend uit het niets komt, kan het dan zijn dat hij op dat moment in zíjn reptielenbrein is geschoten?

https://triunify.com/blog/reptielenbrein-en-trauma

Je kunt dat ook herkennen aan dat op dat moment helemaal geen ruimte is voor rede. Dat deel van het brein is dan namelijk helemaal niet beschikbaar.

Mogelijk hebben jullie hier iets aan:
https://www.augeo.nl/psycho-educatie
Daar lijkt het wel op. Ik ga je links bekijken.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
VickyP2 schreef:
31-05-2025 19:33
Daar lijkt het wel op. Ik ga je links bekijken.
Ik herken het wel. Die uitbarstingen.
Hier zijn we er samen achter gekomen dat het toch teveel prikkels zijn waarvan ze op tilt gaat. Die ene vraag geeft hier echt ook regelmatig het laatste zetje als er al andere dingen moeten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
31-05-2025 08:41
Nu aanmelden dus. En als jullie aan de beurt zijn dan zie je dan wel weer.
Nou, als ik nog vier maanden dit door moet ben ik allang ingestort.
Alle reacties Link kopieren Quote
VickyP2 schreef:
31-05-2025 19:33
Daar lijkt het wel op. Ik ga je links bekijken.

Jakkes ben m’n hele post kwijt.

Opnieuw.

In dat geval; breng samen in kaart (liefst op papier) welke signalen wijzen op (de komst van) die uitbarstingen.
Bedenk dan samen wat op dat moment helpend is om tot rust te komen zodat hij weer toegang heeft tot zijn zoogdierenbrein.
Daarin kan een rol zijn weggelegd voor jullie als ouders, mits jullie veiligheid is gewaarborgd.

Idealiter komt er ook een moment waarop je in kaart kan brengen wat triggers zijn/hoe overprikkeling herkend wordt etc. Om zo inzicht te krijgen in oorzaken en deze te kunnen voorkomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben-ik-weer schreef:
31-05-2025 19:40
Nou, als ik nog vier maanden dit door moet ben ik allang ingestort.

Wat heb je te verliezen dan?
Alle reacties Link kopieren Quote
Die verjaardag, is dat voor hem een beladen moment?
Alle reacties Link kopieren Quote
Voelt hij misschien een soort kritiek in de vraag? Ook als jij dat totaal niet zo bedoelt kan hij het wel zo voelen, hoe onterecht ook.

Dat zou je op een rustig moment eens kunnen navragen.
En ik denk dat de tips van Frizz heel goed zijn. Zo krijgt hij zelf iets grip op het oplopen van de spanning
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk eerder dat een soort fomo is, als wij hem opleggen hoe laat hij thuis moet zijn. En dan wil hij niet onder doen voor zin vrienden én hij is al bang dat ze hem laten vallen nu hij niet naar school gaat en waarschijnlijk blijft zitten. Dit is wel allemaal invulling, hij praat niet.
Maar zij reflectievermogen is compleet verdwenen sinds hij met de ad is gestopt en zijn impulscontrole was al niet top. Hij is met deuren smijtend thuisgekomen, hij is nog steeds boos en er is geen gesprek met hem te voeren.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
Het lijkt idd dat hij op de een of andere manier druk/spanning voelt bij zo'n vraag. Misschien gaat het dan niet eens -alleen- om de inhoud maar om de verwachting (van zichzelf!) dat hij meteen een antwoord moet hebben of in actie moet komen (zoals bij dat voorval met het eten)? En als dat niet lukt/kan, hij gaat afreageren.
Het is invulwerk hoor, maar zou (denk)tijd incalculeren helpen? Of wat iemand schreef, sommige dingen via de app (meer afstand, minder directe druk en meer tijd om erover na te denken)? Het zou al winst zijn als hij uiteindelijk 'ik weet het niet/ik wil het niet (stel hij kon het niet opbrengen om te komen eten)/niet nu' oid zou kunnen zeggen bv, dat hij zichzelf die ruimte geeft en zoiets niet ziet als 'falen'.
Of misschien weet hij het echt niet (ook niet na nadenktijd) en heeft hij juist meer duidelijkheid nodig (over een halef uur eten we/uiterlijk zolaat thuis)?
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat zal je je dan machteloos voelen, als je geen ingang kan vinden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Renske schreef:
31-05-2025 23:37
Wat zal je je dan machteloos voelen, als je geen ingang kan vinden.

Nou, zeker!
En ook zoon zal zich machteloos voelen, die weet zich geen raad.

Vicky, zoon praat niet zeg je, maar leg jij weleens je analyses voor aan hem?
Alle reacties Link kopieren Quote
Nu kun je denk ik even niet meer doen dan hem laten.

Wat ik vaak doe bij mijn zoon als hij niet goed weet of kan zeggen wat hij voelt is dat ik wat opties voorleg. Ik probeer meer en minder waarschijnlijke door elkaar te doen zodat hij ook ‘nee’ kan zeggen. Als er iets wat ik zeg wel gedeeltelijk klopt kan hij soms van daaruit verder praten en uitleggen
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben-ik-weer schreef:
31-05-2025 19:39
Ik herken het wel. Die uitbarstingen.
Hier zijn we er samen achter gekomen dat het toch teveel prikkels zijn waarvan ze op tilt gaat. Die ene vraag geeft hier echt ook regelmatig het laatste zetje als er al andere dingen moeten.
Dat is ook mijn indruk. De vraag stond misschien op zichzelf, maar hij heeft zo te lezen al een flinke inspanning geleverd om uit bed te komen en te gaan sporten. Misschien ook nog samen geluncht of daarvoor iets moeten "organiseren". Cadeau ingepakt. Ik denk dat je die dingen niet los kunt zien van zijn emmer die blijkbaar vol- en overloopt.

Dat bedoel ik niet als verwijt aan jou, TO, maar puur als context in het kader van zijn gedrag.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
01-06-2025 08:19
Nou, zeker!
En ook zoon zal zich machteloos voelen, die weet zich geen raad.

Vicky, zoon praat niet zeg je, maar leg jij weleens je analyses voor aan hem?
Ook dan wordt hij boos (en gefrustreerd). Als ik een gevoelige snaar raak, dan gaat hij op tafels, tegen muren etc slaan en huilen. En anders wordt hij boos omdat ik hem toch niet begrijp.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
canis-felis schreef:
01-06-2025 11:08
Dat is ook mijn indruk. De vraag stond misschien op zichzelf, maar hij heeft zo te lezen al een flinke inspanning geleverd om uit bed te komen en te gaan sporten. Misschien ook nog samen geluncht of daarvoor iets moeten "organiseren". Cadeau ingepakt. Ik denk dat je die dingen niet los kunt zien van zijn emmer die blijkbaar vol- en overloopt.

Dat bedoel ik niet als verwijt aan jou, TO, maar puur als context in het kader van zijn gedrag.
Het voelt ook niet als verwijt! Ik denk dat je wel gelijk hebt eigenlijk.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
VickyP2 schreef:
31-05-2025 23:27
Ik denk eerder dat een soort fomo is, als wij hem opleggen hoe laat hij thuis moet zijn. En dan wil hij niet onder doen voor zin vrienden én hij is al bang dat ze hem laten vallen nu hij niet naar school gaat en waarschijnlijk blijft zitten. Dit is wel allemaal invulling, hij praat niet.
Maar zij reflectievermogen is compleet verdwenen sinds hij met de ad is gestopt en zijn impulscontrole was al niet top. Hij is met deuren smijtend thuisgekomen, hij is nog steeds boos en er is geen gesprek met hem te voeren.
Ja, wellicht, of "gewoon" de druk van de vraag zelf en het nog niet (willen) weten wat voor antwoord te geven.

Ik ben als ruimschoots volwassene nog altijd gevoelig voor door mij beleefde druk en/of verwachtingen, ik moet dan alert zijn dat ik niet vinnig of chagrijnig reageer.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
VickyP2 schreef:
01-06-2025 11:11
Het voelt ook niet als verwijt! Ik denk dat je wel gelijk hebt eigenlijk.
Fijn :) Ik dacht: ik zet het er voor de zekerheid even bij, het blijft geschreven tekst. Ik kan me zowel jouw als zijn machteloosheid heel goed voorstellen.
Geef de liefde verdomme een keer een kans en niet de logica
Alle reacties Link kopieren Quote
Als hij eigenlijk constant overprikkeld is dan zijn deze gesprekken misschien ook te moeilijk nu voor hem.
In dat geval moet hij eerst herstellen van de overprikkeling. Misschien zijn de activiteiten die hij doet eigenlijk nog te veel en wil hij dat zelf nog niet zien?
Toen ik een burn-out had heb ik daar zelf erg mee geworsteld
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Hier zijn de ggz jeugdzorg zo extreem lang

Huisarts heeft ons eerst gestuurd naar een wat kleinschaligere instelling die na overleg (in eerste instantie zeiden ze dat ze konden helpen (dochter beschadigd zichzelf )) ons doorstuurde naar een grotere waar de wachttijd tot een intake 45 weken is !!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Youk79 schreef:
01-06-2025 11:51
Als hij eigenlijk constant overprikkeld is dan zijn deze gesprekken misschien ook te moeilijk nu voor hem.
In dat geval moet hij eerst herstellen van de overprikkeling. Misschien zijn de activiteiten die hij doet eigenlijk nog te veel en wil hij dat zelf nog niet zien?
Toen ik een burn-out had heb ik daar zelf erg mee geworsteld
Ik denk wel dat alles veel is. Het lijkt ook op een burnout inderdaad. Ik zou hem zo gunnen dat hij school even loslaat, maar zover is hij zelf nog niet.
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is ook het rotte van burn-out. Je zou rust moeten nemen maar dat kun je niet en je wil dingen maar alles is teveel. Voelt vreselijk frustrerend en falend.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben in die tijd het beste geholpen door een fysiotherapeut gespecialiseerd in psycho-somatische klachten.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het zo gek dat een burn-out (of in elk geval flinke overspanning door overvraging) bij kinderen amper wordt erkend.

Ik heb destijds (kind wel veel jonger) veel geput uit informatie over burn-out. Enige doel was; bijkomen en ontprikkelen. En vertrouwen hebben dat het dan vanzelf beter wordt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar ook dat is niet zeker in dit geval. Het heeft er veel van weg, dat wel...
No but yeah but no but yeah but no but yeah but, Oh my god that is so unfair!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik raad je het boek: help mijn kind heeft een depressie aan.


Een depressieve puber is ongelofelijk zwaar als ouder.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven