Psyche
alle pijlers
Angst om partner
zaterdag 29 februari 2020 09:38
Hallo allemaal,
Mijn partner is wegens een (geplande) operatie het ziekenhuis ingegaan en is daar nu al bijna twee maanden omdat het herstel langer duurde dan verwacht. Sinds afgelopen week heeft hij een zware longontsteking, hij kon nauwelijks ademen en ze hebben hem naar de IC gebracht.
Ik dacht altijd dat ik onder zulke omstandigheden heel nuchter zou blijven, maar het tegendeel blijkt het geval. Ik ben weliswaar al bijna veertig maar ik heb nog nooit eerder meegemaakt dat iemand die me zo dierbaar is zo ziek was. En ik krijg er paniek van. Vorige week werd hij zelfs boos omdat ik hem volgens hem aan zat te kijken "alsof hij al dood was". Ik snap heus dat hij meer heeft aan iemand die hem positieve energie geeft. Dit heb ik de afgelopen maand ook echt volop gedaan, maar sinds die longontsteking ben ik alleen nog maar bang dat hij doodgaat en ik weet niet zo goed wat ik daaraan kan doen. Ik probeer mijn zinnen te verzetten maar zelfs als ik een tijdschrift lees merk ik dat de tekst niet tot me doordringt. Vanmiddag ga ik met mijn dochter en vriendinnen een uitstapje maken, maar het liefst zou ik thuis op een berichtje van hem blijven wachten. Ik kan wel op bezoek op de IC maar dat is met kind erbij niet handig dus daar voel ik me ook kut over, dan moet ik mijn dochter in de wachtkamer laten zitten.
Misschien heeft er iemand een paar opbeurende woorden of een schop onder mijn kont ofzo. Alhoewel ik mezelf al zoveel schoppen probeer te geven, ik word er niet goed van.
Mijn partner is wegens een (geplande) operatie het ziekenhuis ingegaan en is daar nu al bijna twee maanden omdat het herstel langer duurde dan verwacht. Sinds afgelopen week heeft hij een zware longontsteking, hij kon nauwelijks ademen en ze hebben hem naar de IC gebracht.
Ik dacht altijd dat ik onder zulke omstandigheden heel nuchter zou blijven, maar het tegendeel blijkt het geval. Ik ben weliswaar al bijna veertig maar ik heb nog nooit eerder meegemaakt dat iemand die me zo dierbaar is zo ziek was. En ik krijg er paniek van. Vorige week werd hij zelfs boos omdat ik hem volgens hem aan zat te kijken "alsof hij al dood was". Ik snap heus dat hij meer heeft aan iemand die hem positieve energie geeft. Dit heb ik de afgelopen maand ook echt volop gedaan, maar sinds die longontsteking ben ik alleen nog maar bang dat hij doodgaat en ik weet niet zo goed wat ik daaraan kan doen. Ik probeer mijn zinnen te verzetten maar zelfs als ik een tijdschrift lees merk ik dat de tekst niet tot me doordringt. Vanmiddag ga ik met mijn dochter en vriendinnen een uitstapje maken, maar het liefst zou ik thuis op een berichtje van hem blijven wachten. Ik kan wel op bezoek op de IC maar dat is met kind erbij niet handig dus daar voel ik me ook kut over, dan moet ik mijn dochter in de wachtkamer laten zitten.
Misschien heeft er iemand een paar opbeurende woorden of een schop onder mijn kont ofzo. Alhoewel ik mezelf al zoveel schoppen probeer te geven, ik word er niet goed van.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
zaterdag 7 maart 2020 00:30
Weet niet hoe belangrijk het is als je van het zuurstof af gaat. Mijn zuurstofgehalte is 94% . Ben pas weer geopereerd en de chirurg vroeg of ik copd had. Kreeg al zuurstof toegediend en de verpleging zei me dat ik wel goed moet ademen hoor! Ik rook niet en ik heb een prima conditie. Op de uitslaapkamer piepte mijn zuurstof alarm regelmatig maar daar was de verpleging ook gauw aan gewend. Zou mij om wat minder zuurstof niet zo'n zorgen maken.
Wel erg pijnlijk natuurlijk dat hij het daardoor erg benauwd kreeg.
Denk je dat dit voorval een reden is om hem op de IC te houden of hebben ze dat gezegd?
Misschien is een verjaardag wat teveel. Iedereen vrolijk en sommigen die vragen stellen..... zou voor mij ook lastig zijn. Dat je op de automatische piloot staat vind ik wel logisch: overlevingsmodus.
Dat plezier mag je niet vergeten hoor. Geeft jullie allebei steun. Kom je toch weer aan zijn bed met een echte glimlach en leuke verhaaltjes. Jij moet ook op de been blijven he. Sleep hem er maar doorheen op zo prettig mogelijke manier.
Ja, en je mist hem, mist hem, mist hem. Laar daar jouw tranen maar over vloeien en zoek troost bij jouw vriendin en haal herinneringen op en blijf bezig met jullie toekomst.
Je mag af en toe inzakken en je mag verdriet en onzekerheid hebben, Zo logisch. Je houdt toch van hem. Jouw gevoelens kan je toch niet uitschakelen.
Alleen: The Show Must Go On. Iedere keer bij die deur, maak er een gewoonte van, pak jezelf bijelkaar. Jullie hebben het nodig.
Wel erg pijnlijk natuurlijk dat hij het daardoor erg benauwd kreeg.
Denk je dat dit voorval een reden is om hem op de IC te houden of hebben ze dat gezegd?
Misschien is een verjaardag wat teveel. Iedereen vrolijk en sommigen die vragen stellen..... zou voor mij ook lastig zijn. Dat je op de automatische piloot staat vind ik wel logisch: overlevingsmodus.
Dat plezier mag je niet vergeten hoor. Geeft jullie allebei steun. Kom je toch weer aan zijn bed met een echte glimlach en leuke verhaaltjes. Jij moet ook op de been blijven he. Sleep hem er maar doorheen op zo prettig mogelijke manier.
Ja, en je mist hem, mist hem, mist hem. Laar daar jouw tranen maar over vloeien en zoek troost bij jouw vriendin en haal herinneringen op en blijf bezig met jullie toekomst.
Je mag af en toe inzakken en je mag verdriet en onzekerheid hebben, Zo logisch. Je houdt toch van hem. Jouw gevoelens kan je toch niet uitschakelen.
Alleen: The Show Must Go On. Iedere keer bij die deur, maak er een gewoonte van, pak jezelf bijelkaar. Jullie hebben het nodig.
zaterdag 7 maart 2020 06:47
Mijn longontsteking heeft mij wel voor eeuwig genezen van het roken. Klinkt echt alsof er nog een pittige tijd aan komt, wanneer dit al niet voldoende indruk op hem maakt. Ik wens je veel sterkte.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 10 maart 2020 08:55
.
Om TO. Ik ben zelf degene geweest die ziek was en geloof me, dat is veel gemakkelijker. Als naaste voel je je machteloos, verdrietig, boos, angstig. Als zieke had ik daar geen last van.
dinsdag 10 maart 2020 08:58
Ga voor je eigen angsten en verdriet praten met goede vrienden of familie, hou dat weg bij je partner.
Fijn dat je er samen met iemand naartoe gaat nu. Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn partner. Het is zo zwaar, die korte periodes dat het beter gaat en je weer hoop krijgt en vervolgens weer achteruitgang en angsten. Mensen om je heen die positief proberen te blijven en gelukkig ook een paar goede vrienden bij wie ik mijn engste scenario's even kwijt kon. Ik wil je heel veel knuffels geven
Fijn dat je er samen met iemand naartoe gaat nu. Ik heb hetzelfde meegemaakt met mijn partner. Het is zo zwaar, die korte periodes dat het beter gaat en je weer hoop krijgt en vervolgens weer achteruitgang en angsten. Mensen om je heen die positief proberen te blijven en gelukkig ook een paar goede vrienden bij wie ik mijn engste scenario's even kwijt kon. Ik wil je heel veel knuffels geven
donderdag 12 maart 2020 07:02
donderdag 12 maart 2020 19:06
Hallo lieve dames, bedankt voor jullie knuffels. Er worden nog tests gedaan om te zien of hij hersenschade heeft opgelopen, dat is nog niet duidelijk. Morgen gaan ze hem waarschijnlijk minder narcosemiddel geven om te zien of hij zelf kan "meeademen", tenminste, zo heb ik het begrepen. Het wordt dus weer vreselijk eng. Ik zou bijna liever willen dat hij blijft slapen en op die manier in elk geval nog even bij me blijft. Er is nu een familielid overgekomen dat contact kan houden met de rest van de familie, dat scheelt mij wat stress. Wel naar voor hem om zijn naaste zo te zien. Gek genoeg heb ik het gevoel dat ik er langzaam aan gewend ben. Ik ben in elk geval veel kalmer dan eerst, hoewel de tegenslagen alleen maar groter worden.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
vrijdag 13 maart 2020 08:25
Wij hebben ook een aantal keren voor langere periodes (een keer 2 weken en 2 keer 5 weken) op de IC gezeten na een operatie waarna allerlei complicaties optraden bij ons zoontje. De laatste keer was een hele ernstige complicatie met blijvende schade. Hij lag om een gegeven moment te vechten voor zijn leven en kreeg daaroverheen nog allemaal virussen en infecties oa een longontsteking en een klaplong. Het enige dat ik kan zeggen is dat we in die periodes heel vaak afscheid hebben genomen en hij toch elke keer weer opkrabbelde.Bulbul schreef: ↑02-03-2020 21:05Dankjewel, hijdie. De situatie is nog steeds hetzelfde. Eng om te zien. De artsen denken dat vanaf morgen de antibiotica kunnen gaan werken. Als hij ademnood krijgt, krijgt hij zo'n masker op met nog meer zuurstof. Dat helpt wel. Ze geven ook morfine. Dat klinkt voor mij als iets wat alleen mensen krijgen die ten dode zijn opgeschreven, is dat zo?
Ongelooflijk trouwens hoe ongeduldig artsen kunnen zijn met een patiënt die al een hele dag ligt te wachten tot er eindelijk iemand langskomt aan wie hij zijn vragen kan stellen. Ze zullen wel onder enorme werkdruk staan, maar iets meer empathie was wel fijn geweest. Uiteindelijk wel alles kunnen vragen, maar de manier waarop er antwoord wordt gegeven, alsof je een zeur bent die hun tijd verdoet. Het is trouwens een buitenlands ziekenhuis, ik wil niet zeggen dat dit in NL ook zo is.
Ons zoontje heeft ook 2x voor 3-4 weken aan de beademing gelegen. Hij kreeg op de IC ook morfine. Dat is vrij standaard. En later werd de morfine afgebouwd met methadon.
Heel veel sterkte!
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
zondag 15 maart 2020 09:02
Weet iemand hoe ik dit moet doorstaan? Hij leeft nog maar ik weet niet voor hoe lang. De toestand is zo ernstig dat ik me niet meer kan voorstellen dat hij er weer bovenop kan komen, maar ik mag toch ook de hoop niet opgeven? En zelfs als ik de hoop opgeef, hij ís er nog, zijn hart klopt nog, ik kán nog geen afscheid nemen. Hij zou willen dat ik kalm blijf, dat ik aan de fijne dingen denk, maar als ik aan de fijne dingen denk, denk ik er ook aan dat we die nooit meer zullen meemaken. Hoe doe je dat? Met iemand van wie je zoveel houdt, met wie je nog zoveel wilde meemaken, naar wie je nog zo graag wilde luisteren, tegen wie je nog zoveel wilde zeggen, met wie je nog zo vaak wakker wilde worden.
Gisteren ben ik heel lang bij hem in het ziekenhuis geweest, maar hij ziet er steeds minder uit als "zichzelf" en ik wil hem liever herinneren zoals hij was voordat dit gebeurde. Vanwege Corona laten ze nog maar één bezoeker per dag toe. Zijn familielid en beste vriendin zijn vandaag en morgen aan de beurt. Ik heb geprobeerd gisteren alvast afscheid te nemen voor het geval dat, misschien is dat verstandig. Aan de andere kant kan ik dat helemaal niet. Ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan.
Gisteren ben ik heel lang bij hem in het ziekenhuis geweest, maar hij ziet er steeds minder uit als "zichzelf" en ik wil hem liever herinneren zoals hij was voordat dit gebeurde. Vanwege Corona laten ze nog maar één bezoeker per dag toe. Zijn familielid en beste vriendin zijn vandaag en morgen aan de beurt. Ik heb geprobeerd gisteren alvast afscheid te nemen voor het geval dat, misschien is dat verstandig. Aan de andere kant kan ik dat helemaal niet. Ik weet niet hoe ik hiermee moet omgaan.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
