Psyche
alle pijlers
Depressietopic - praat mee!
zondag 24 februari 2019 om 22:33
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
vrijdag 7 februari 2020 om 17:12
@Chocoladeballetjes: het is ook wel een beetje een fragiele situatie vrees ik. Ik ben enorm dankbaar en blij met de psycholoog die ik nu heb. Zij geeft me meer steun dan wie dan ook. Alleen kan zij mij niet verder helpen en zit ik in een traject voor nieuwe hulp, dus dat is vooral allemaal spannend en moet nu afwachten tot ik een telefoontje krijg met dat ik schematherapie kan starten.
Wat een heftige dingen momenteel in jouw leven, sterkte!
@Vlamtosti: heftig van de situatie met je buurman, naar hoor.
@IBIopviva: lief dat je met me deelt wat jouw begeleidster laatst zei, ik herken het inderdaad wel en vind de opmerking wel ook toepasbaar bij mij. Maar moeilijk blijft het wel, want je wilt juist graag dingen ondernemen op dagen die enigszins dragelijk zijn, omdat het alle andere dagen niet lukt...
Naar dat het ook met jou niet zo goed gaat. En shit, wat zijn die wachtlijsten ellendig he. Als je nog niet depressief bent als je de ggz in gaat, zou je het bijna worden van de extreme wachtlijsten. Het kan me zo verdrietig maken als ik bedenk hoe veel mensen al zo lang op goede hulp zitten te wachten. Echt niet te bevatten. Voor nu: ik herken het ook helaas erg goed, heel veel sterkte. Ook de wachttijd gaat voorbij gelukkig.
Fijn dat je weer hebt kunnen zwemmen, super dapper! Helemaal terecht dat je trots bent.
@Shiverrr: ik ga inderdaad proberen contact op te nemen met 113 als ik me weer zo voel, maar het blijft me toch een belachelijk moeilijke stap elke keer.
Het gaat nu wel ietsje beter, maar nog moeizaam allemaal. Wel vandaag weer voor het eerst gesport en een paar keer naar mijn studie geweest deze week, maar niet alle keren helaas... Voelde ik me toch te slecht voor.
Fijn dat de carnaval leuk was! Goed dat je dat soort dingen ook blijft doen of weer doet.
Hoe is het met de oppashond?
@Grietje: ook even een dikke knuffel voor jou!
@Mius: welkom! Wat knap dat je ondanks alles toch wat aan het werk bent. Je verhaal klinkt heftig hoor. Fijn dat je misschien binnenkort met runningtherapie kunt beginnen! Sterkte met alles, en voel je vrij om hier lekker te komen schrijven wanneer je dat nodig hebt. Doen wij ook.
Wat een heftige dingen momenteel in jouw leven, sterkte!
@Vlamtosti: heftig van de situatie met je buurman, naar hoor.
@IBIopviva: lief dat je met me deelt wat jouw begeleidster laatst zei, ik herken het inderdaad wel en vind de opmerking wel ook toepasbaar bij mij. Maar moeilijk blijft het wel, want je wilt juist graag dingen ondernemen op dagen die enigszins dragelijk zijn, omdat het alle andere dagen niet lukt...
Naar dat het ook met jou niet zo goed gaat. En shit, wat zijn die wachtlijsten ellendig he. Als je nog niet depressief bent als je de ggz in gaat, zou je het bijna worden van de extreme wachtlijsten. Het kan me zo verdrietig maken als ik bedenk hoe veel mensen al zo lang op goede hulp zitten te wachten. Echt niet te bevatten. Voor nu: ik herken het ook helaas erg goed, heel veel sterkte. Ook de wachttijd gaat voorbij gelukkig.
Fijn dat je weer hebt kunnen zwemmen, super dapper! Helemaal terecht dat je trots bent.
@Shiverrr: ik ga inderdaad proberen contact op te nemen met 113 als ik me weer zo voel, maar het blijft me toch een belachelijk moeilijke stap elke keer.
Het gaat nu wel ietsje beter, maar nog moeizaam allemaal. Wel vandaag weer voor het eerst gesport en een paar keer naar mijn studie geweest deze week, maar niet alle keren helaas... Voelde ik me toch te slecht voor.
Fijn dat de carnaval leuk was! Goed dat je dat soort dingen ook blijft doen of weer doet.
Hoe is het met de oppashond?
@Grietje: ook even een dikke knuffel voor jou!
@Mius: welkom! Wat knap dat je ondanks alles toch wat aan het werk bent. Je verhaal klinkt heftig hoor. Fijn dat je misschien binnenkort met runningtherapie kunt beginnen! Sterkte met alles, en voel je vrij om hier lekker te komen schrijven wanneer je dat nodig hebt. Doen wij ook.
vrijdag 7 februari 2020 om 17:14
Komend weekend/komende week wordt het extreem slecht weer, en ik was altijd al bang voor onweer e.d., maar de laatste maanden raak ik dus echt flink in paniek wanneer er onweer is, maar zelfs al bij regen en harde wind. Ik denk dat ik een paar dagen naar mn ouders ga, dan ben ik in ieder geval niet helemaal alleen thuis al die tijd. Maar vrees dat ik amper slaap deze week en dat ik erg veel angst zal hebben. Ik zie er enorm tegenop...
vrijdag 7 februari 2020 om 22:00
Dankjewel JEMMER, wilde net kijken of er al iemand gereageerd had in het topic. Omdat ik wel even wat steun kan gebruiken.
Gister begonnen met escitalopram, hele week ging het al wel redelijk goed met mij en gister weinig bijwerkingen gemerkt op wat verkrampingen van mijn spieren na. Maar nu net sinds een halfuurtje voel ik ineens een golf van onzekerheid , emotie en agressie over mij heen komen. Zomaar uit het niets.
Heb ook even flink zitten huilen. Had al te vroeg gejuicht dat ik geen bijwerkingen merkte op mentaal gebied. Zal dus wel even afzien worden de komende weken voordat het gaat werken.
Iemand tips om hierdoor heen te komen?
Gister begonnen met escitalopram, hele week ging het al wel redelijk goed met mij en gister weinig bijwerkingen gemerkt op wat verkrampingen van mijn spieren na. Maar nu net sinds een halfuurtje voel ik ineens een golf van onzekerheid , emotie en agressie over mij heen komen. Zomaar uit het niets.
Heb ook even flink zitten huilen. Had al te vroeg gejuicht dat ik geen bijwerkingen merkte op mentaal gebied. Zal dus wel even afzien worden de komende weken voordat het gaat werken.
Iemand tips om hierdoor heen te komen?
anoniem_355360 wijzigde dit bericht op 07-02-2020 22:02
Reden: Spelling
Reden: Spelling
0.23% gewijzigd
vrijdag 7 februari 2020 om 22:59
JEMMER,
Wat naar dat je zo'n last hebt van het idee van slecht weer. Misschien wel een goed idee om inderdaad de steun en gezelschap van je ouders op te zoeken waarom zou je je in je eentje zo gestrest voelen?
Mius,
Welkom in dit topic, soms wordt hier veel geschreven en soms wat minder. Het gebeurd ook wel dat mensen alleen de energie/vermogen hebben om even zelf haar verhaal kwijt te kunnen maar als iemand het lukt om te reageren is dat altijd lief en bemoedigend. Neem het in ieder geval nooit persoonlijk als er eens niet of minder gereageerd wordt en weet dat er altijd mensen zijn die je lezen ook als het ze niet lukt om te reageren. Voel je daarom ook altijd welkom om te schrijven ook als er geen reactie komt. Soms lucht alleen al het schrijven wat op. Hopelijk kun je hier de steun vinden die je nodig hebt.
Starten met medicatie is enorm spannend. Ikzelf heb goede ervaringen met de escitalopram, ikzelf kreeg het als combinatie met mijn "hoofd" AD vanwege angstklachten. Ikzelf had maar heel kort van de bijwerkingen en al snel effect van de werking hopelijk heb jij dat ook.
Shiverr,
bedankt voor je reactie. Ik heb idd wel wat veranderd afgelopen week. Ik zou naar iemand toe gaan maar dat zag ik echt niet zitten en na overleg is ze hierheen gekomen wat ik fijn vond. Ze was ook erg blij dat ik (eindelijk) eens durfde aan te geven dat ik iets niet trok en "hulp" vroeg of iig wat overlegde met wat ik wilde. Dat was wel fijn!
Ik weet niet precies hoe lang de wachtlijst is. Om eerlijk te zijn mis ik soms wat doortastendheid bij mijn SPV'er het liefst zag ik dat ze gewoon direct zou bellen naar collega om dit soort dingen na te vragen maar helaas zei ze: ja volgens mij is er een wachtlijst inderdaad dat moet ik eens uitzoeken.
Choco,
Hoe gaat het nu met jou? Is het nieuws van al die veranderingen al een beetje bezonken.
Fadetoblack,
Ik weet niet of je hier nog leest maar weet dat ik aan je denk. Ik hoop dat het beter gaat en dat je daarom hier niet schrijft maar ergens vrees ik dat dit niet het geval is.
Allen,
Ik voel me een beetje sterker maar ik ben nog steeds erg moe. Vandaag zag ik mensen die me een tijd niet gezien hebben en twee mensen zeiden ook los van elkaar: ieb je hebt zulke kleine ogen, je ziet er zo moe uit niets voor jou.
Heb ook wel bloed laten prikken maar verwacht daar verder geen bijzonderheden in dat is gewoon jaarlijks ivm mijn maagverkleining. Ik had vandaag mijn jaarlijkse terugkomdag. Stabiel in gewicht, 2 cm bij de buik minder, lager vet %, goede bloeddruk, lagere hartslag, tevreden. Alleen kreeg wel advies voor doorverwijzing naar maag lever darm arts vanwege mijn aanhoudende obstipatie klachten omdat niks schijnt te werken.
En ik heb maar gelijk doorgepakt en nu heb ik maandagochtend al een afspraak bij de huisarts voor die doorverwijzing.
Schuif het al zo lang voor me uit maar door de woorden van de arts daar toch maar eens gedaan.
Wat naar dat je zo'n last hebt van het idee van slecht weer. Misschien wel een goed idee om inderdaad de steun en gezelschap van je ouders op te zoeken waarom zou je je in je eentje zo gestrest voelen?
Mius,
Welkom in dit topic, soms wordt hier veel geschreven en soms wat minder. Het gebeurd ook wel dat mensen alleen de energie/vermogen hebben om even zelf haar verhaal kwijt te kunnen maar als iemand het lukt om te reageren is dat altijd lief en bemoedigend. Neem het in ieder geval nooit persoonlijk als er eens niet of minder gereageerd wordt en weet dat er altijd mensen zijn die je lezen ook als het ze niet lukt om te reageren. Voel je daarom ook altijd welkom om te schrijven ook als er geen reactie komt. Soms lucht alleen al het schrijven wat op. Hopelijk kun je hier de steun vinden die je nodig hebt.
Starten met medicatie is enorm spannend. Ikzelf heb goede ervaringen met de escitalopram, ikzelf kreeg het als combinatie met mijn "hoofd" AD vanwege angstklachten. Ikzelf had maar heel kort van de bijwerkingen en al snel effect van de werking hopelijk heb jij dat ook.
Shiverr,
bedankt voor je reactie. Ik heb idd wel wat veranderd afgelopen week. Ik zou naar iemand toe gaan maar dat zag ik echt niet zitten en na overleg is ze hierheen gekomen wat ik fijn vond. Ze was ook erg blij dat ik (eindelijk) eens durfde aan te geven dat ik iets niet trok en "hulp" vroeg of iig wat overlegde met wat ik wilde. Dat was wel fijn!
Ik weet niet precies hoe lang de wachtlijst is. Om eerlijk te zijn mis ik soms wat doortastendheid bij mijn SPV'er het liefst zag ik dat ze gewoon direct zou bellen naar collega om dit soort dingen na te vragen maar helaas zei ze: ja volgens mij is er een wachtlijst inderdaad dat moet ik eens uitzoeken.
Choco,
Hoe gaat het nu met jou? Is het nieuws van al die veranderingen al een beetje bezonken.
Fadetoblack,
Ik weet niet of je hier nog leest maar weet dat ik aan je denk. Ik hoop dat het beter gaat en dat je daarom hier niet schrijft maar ergens vrees ik dat dit niet het geval is.
Allen,
Ik voel me een beetje sterker maar ik ben nog steeds erg moe. Vandaag zag ik mensen die me een tijd niet gezien hebben en twee mensen zeiden ook los van elkaar: ieb je hebt zulke kleine ogen, je ziet er zo moe uit niets voor jou.
Heb ook wel bloed laten prikken maar verwacht daar verder geen bijzonderheden in dat is gewoon jaarlijks ivm mijn maagverkleining. Ik had vandaag mijn jaarlijkse terugkomdag. Stabiel in gewicht, 2 cm bij de buik minder, lager vet %, goede bloeddruk, lagere hartslag, tevreden. Alleen kreeg wel advies voor doorverwijzing naar maag lever darm arts vanwege mijn aanhoudende obstipatie klachten omdat niks schijnt te werken.
En ik heb maar gelijk doorgepakt en nu heb ik maandagochtend al een afspraak bij de huisarts voor die doorverwijzing.
Schuif het al zo lang voor me uit maar door de woorden van de arts daar toch maar eens gedaan.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 8 februari 2020 om 09:57
@Jemmer: Ik denk dat het een goed voornemen is om elke keer als je nare gedachten hebt 113 te bellen. Snap wel dat het elke keer een drempel is want het is natuurlijk geen leuk onderwerp.
Super goed dat je bent wezen sporten! Hoe voelde je je daarna? Je bent iig een paar keer geweest naar je studie, dat is ook al heel wat toch. Ik weet hoe lastig het is om je daar toe te zetten.
Ik snap wel dat je bang bent van onweer en storm. Dat ben ik zelf ook. Al krijg ik er niet echt paniek door als ik binnen zit. Wel word ik heel onrustig en ben ik bang dat de boom van de buren op ons dak valt en dat het huis instort.. Dus ik zie ook wel tegen de 'grote' storm op. Lijkt me wel slim om naar je ouders te gaan en niet alleen thuis te zitten. Dan heb je misschien ook wat meer afleiding waardoor je er minder last van hebt.
@Mius: Welkom, ik zou proberen om je niet te veel te focussen op de bijwerkingen. Als je gaat letten op je lichaam voel je opeens van alles.
@Ibi: Jammer dat je SPV'er niet zo doortastend is. Snap dat het fijner is als iemand zegt ik ga gelijk even bellen. Want hoeveel moeite kost dat nou voor haar. Wel goed dat je hebt aangegeven dat iets te veel voor je werd!
Ik zou ondanks dat je iets minder moe bent toch nog rustig aan blijven doen en niet te snel weer dingen willen. Wel goed dat je gelijk een doorverwijzing bij de huisarts hebt gevraagd.
Super goed dat je bent wezen sporten! Hoe voelde je je daarna? Je bent iig een paar keer geweest naar je studie, dat is ook al heel wat toch. Ik weet hoe lastig het is om je daar toe te zetten.
Ik snap wel dat je bang bent van onweer en storm. Dat ben ik zelf ook. Al krijg ik er niet echt paniek door als ik binnen zit. Wel word ik heel onrustig en ben ik bang dat de boom van de buren op ons dak valt en dat het huis instort.. Dus ik zie ook wel tegen de 'grote' storm op. Lijkt me wel slim om naar je ouders te gaan en niet alleen thuis te zitten. Dan heb je misschien ook wat meer afleiding waardoor je er minder last van hebt.
@Mius: Welkom, ik zou proberen om je niet te veel te focussen op de bijwerkingen. Als je gaat letten op je lichaam voel je opeens van alles.
@Ibi: Jammer dat je SPV'er niet zo doortastend is. Snap dat het fijner is als iemand zegt ik ga gelijk even bellen. Want hoeveel moeite kost dat nou voor haar. Wel goed dat je hebt aangegeven dat iets te veel voor je werd!
Ik zou ondanks dat je iets minder moe bent toch nog rustig aan blijven doen en niet te snel weer dingen willen. Wel goed dat je gelijk een doorverwijzing bij de huisarts hebt gevraagd.
zaterdag 8 februari 2020 om 10:02
Het is fijn dat de oppashond er is. Daar heb ik wel echt gezelschap aan. Jammer genoeg is mijn verhoging weer terug gekomen dus voel me heel erg moe en niet fit. Het zet ook niet echt door en blijft maar sluimeren eigenlijk.
Gelukkig willen mn ouders ook af en toe met de hond lopen dus dat is wel lief. Wanneer ik zo moe ben voel ik me qua stemming ook niet goed. Maar dat is wel logisch denk ik.
Begin maart start ik voor het eerst met 'echte' baan en ik moet met de trein doordat het onder overheid valt en zij stimuleren OV. Daar zie ik eigenlijk heel erg tegen op. Ik ben minimaal uur extra per dag kwijt aan alleen het reizen. Terwijl ik die energie ook voor wat anders kan gebruiken. Ik heb me voorgenomen om het 2 weken te proberen en anders overleggen of het toch niet met de auto kan. Dat scheelt enorm voor mij. Maar daar heb ik nu dus al stress om..
Gelukkig willen mn ouders ook af en toe met de hond lopen dus dat is wel lief. Wanneer ik zo moe ben voel ik me qua stemming ook niet goed. Maar dat is wel logisch denk ik.
Begin maart start ik voor het eerst met 'echte' baan en ik moet met de trein doordat het onder overheid valt en zij stimuleren OV. Daar zie ik eigenlijk heel erg tegen op. Ik ben minimaal uur extra per dag kwijt aan alleen het reizen. Terwijl ik die energie ook voor wat anders kan gebruiken. Ik heb me voorgenomen om het 2 weken te proberen en anders overleggen of het toch niet met de auto kan. Dat scheelt enorm voor mij. Maar daar heb ik nu dus al stress om..
maandag 10 februari 2020 om 09:40
@IBI: bedankt nog voor je reactie, had alles nog wel gelezen maar nog niet de tijd gehad om te reageren. Ben inderdaad naar mijn ouders gegaan, dat leek me toch wel beter.
@Shiverrr: dat is nu inderdaad als het ware het veiligheidsplan, dus hoop dat het me gaat helpen. Met nog wat andere dingen natuurlijk.
Thanks, ik voelde me oké na het sporten. Mijn plan is om het nu steeds in mijn agenda te zetten en het weer op die manier in mijn week te krijgen om het in mijn ritme te krijgen ook weer. Ik hoop dat dat me lukt. Ben nu bij mijn ouders in the middle of nowhere waar sporten niet echt een mogelijkheid is, ook omdat lekker hardlopen echt nog niet gaat met mn voet. Maar zodra ik thuis ben ga ik het weer inplannen. Verwacht dat dat maximaal over een week is.
En qua studie: ik ga morgen even in gesprek met mijn studieadviseur om te bedenken wat haalbaar is.
Fijn dat jij zelf geen paniek krijgt van slecht weer als je binnen zit, ik helaas ook wel echt als ik binnen ben. Vooral de angst dat het kan gaan onweren en dat zou inslaan en er brand zou komen etc. En een boom die omvalt idd. Ben jij er een beetje oke doorheen gekomen gisteren?
Fijn dat je, ondanks dat je zelf helaas nog niet fit bent, wel wat hebt aan de hond. En fijn dat je ouders kunnen helpen en het zo haalbaarder maken voor jou.
Ik snap wel je spanning wat betreft de nieuwe baan en het OV, maar mij lijkt het idee dat je nu hebt helemaal prima: jezelf even de tijd geven om het te proberen en anders toch bespreken.
Lief dat je gisteren nog naar me vroeg. Het gaat oke. Ben vooral erg blij dat ik niet in mn eentje thuis zit, want was eerlijk gezegd wel echt bang gisteren de hele dag eigenlijk, maar vooral 's middags en 's avonds. Vannacht ook wel bang geweest. Toch fijn om dan niet alleen thuis te zijn, en in dit huis heb ik ook iets minder last van de harde wind enzo. Ik blijf nog wel even bij mn ouders, want het kan vanavond weer gaan onweren en dat is mn grootste angst. Misschien blijf ik dus nog wel een weekje of zo, maar naar mn eigen huis teruggaan vind ik ook altijd toch wel het fijnste. Maar dan moet het weer wel wat rustiger gaan worden.
@Shiverrr: dat is nu inderdaad als het ware het veiligheidsplan, dus hoop dat het me gaat helpen. Met nog wat andere dingen natuurlijk.
Thanks, ik voelde me oké na het sporten. Mijn plan is om het nu steeds in mijn agenda te zetten en het weer op die manier in mijn week te krijgen om het in mijn ritme te krijgen ook weer. Ik hoop dat dat me lukt. Ben nu bij mijn ouders in the middle of nowhere waar sporten niet echt een mogelijkheid is, ook omdat lekker hardlopen echt nog niet gaat met mn voet. Maar zodra ik thuis ben ga ik het weer inplannen. Verwacht dat dat maximaal over een week is.
En qua studie: ik ga morgen even in gesprek met mijn studieadviseur om te bedenken wat haalbaar is.
Fijn dat jij zelf geen paniek krijgt van slecht weer als je binnen zit, ik helaas ook wel echt als ik binnen ben. Vooral de angst dat het kan gaan onweren en dat zou inslaan en er brand zou komen etc. En een boom die omvalt idd. Ben jij er een beetje oke doorheen gekomen gisteren?
Fijn dat je, ondanks dat je zelf helaas nog niet fit bent, wel wat hebt aan de hond. En fijn dat je ouders kunnen helpen en het zo haalbaarder maken voor jou.
Ik snap wel je spanning wat betreft de nieuwe baan en het OV, maar mij lijkt het idee dat je nu hebt helemaal prima: jezelf even de tijd geven om het te proberen en anders toch bespreken.
Lief dat je gisteren nog naar me vroeg. Het gaat oke. Ben vooral erg blij dat ik niet in mn eentje thuis zit, want was eerlijk gezegd wel echt bang gisteren de hele dag eigenlijk, maar vooral 's middags en 's avonds. Vannacht ook wel bang geweest. Toch fijn om dan niet alleen thuis te zijn, en in dit huis heb ik ook iets minder last van de harde wind enzo. Ik blijf nog wel even bij mn ouders, want het kan vanavond weer gaan onweren en dat is mn grootste angst. Misschien blijf ik dus nog wel een weekje of zo, maar naar mn eigen huis teruggaan vind ik ook altijd toch wel het fijnste. Maar dan moet het weer wel wat rustiger gaan worden.
maandag 10 februari 2020 om 14:59
maandag 10 februari 2020 om 15:13
@Jemmer: In je agenda zetten als vastpunt kan misschien best goed werken. Dan heb je wel een soort van afspraak, vooral als het samen is met je vriendin.
Ik hoop dat je wat kan regelen met je studieadviseur. Heb je studievertraging of dat niet?
Vervelend dat je ook paniek krijgt als je binnen zit. Nu moet ik wel zeggen dat ik niet alleen thuis was, want anders zou ik het niet prettig vinden. Bij onweer zou ik ook wel paniekerig raken als het dichtbij is en ik zou alleen zijn.
Heb vanochtend toevallig gemaild met mijn 'probleem' qua OV en ik mag met de auto komen. Dus dat geeft al wel rust, ik vind het al spannend genoeg.
Fijn dat je gisteren niet alleen was en dat het nu wel oke met je gaat. Ik weet niet waar je woont maar bij mij viel het weer wel mee, ik had erger verwacht. Het was bijv. niet zo erg als op de waddeneilanden.
Slim om nog even bij je ouders te blijven totdat het weer wat rustiger wordt. Want vandaag staat er ook een harde wind. Ik hoop dat je deze dag ook een beetje kan doorkomen.
@Pompoen: Welkom. Vervelend dat je voor niks op de wachtlijst hebt gestaan. Ik heb depressies vanaf mijn 14e en mij zegt een matige depressie wel wat. Er zitten echt wel gradaties in 'hoe erg' een depressie is. Op het moment dat je hem hebt zul je dat niet inzien, vooral niet als het je eerste keer is. Maar ik zie achteraf wel heel goed verschil in een beetje, matig of heel depressief.
Ik hoop dat je wat kan regelen met je studieadviseur. Heb je studievertraging of dat niet?
Vervelend dat je ook paniek krijgt als je binnen zit. Nu moet ik wel zeggen dat ik niet alleen thuis was, want anders zou ik het niet prettig vinden. Bij onweer zou ik ook wel paniekerig raken als het dichtbij is en ik zou alleen zijn.
Heb vanochtend toevallig gemaild met mijn 'probleem' qua OV en ik mag met de auto komen. Dus dat geeft al wel rust, ik vind het al spannend genoeg.
Fijn dat je gisteren niet alleen was en dat het nu wel oke met je gaat. Ik weet niet waar je woont maar bij mij viel het weer wel mee, ik had erger verwacht. Het was bijv. niet zo erg als op de waddeneilanden.
Slim om nog even bij je ouders te blijven totdat het weer wat rustiger wordt. Want vandaag staat er ook een harde wind. Ik hoop dat je deze dag ook een beetje kan doorkomen.
@Pompoen: Welkom. Vervelend dat je voor niks op de wachtlijst hebt gestaan. Ik heb depressies vanaf mijn 14e en mij zegt een matige depressie wel wat. Er zitten echt wel gradaties in 'hoe erg' een depressie is. Op het moment dat je hem hebt zul je dat niet inzien, vooral niet als het je eerste keer is. Maar ik zie achteraf wel heel goed verschil in een beetje, matig of heel depressief.
maandag 10 februari 2020 om 19:09
Ah net gereageerd op je topic fijn dat je ons hebt gevonden._pompoensoepje schreef: ↑10-02-2020 14:59Aantal maanden op een wachtlijst gestaan voor een intake, nu blijkt dat ze me daar niet kunnen helpen. Nieuwe wachtlijst it is.
Heb blijkbaar een (matige?) depressie. En dat matig zegt me niks, of nouja, wat zegt dat nou? Daarbij een sociale angststoornis.
Hai trouwens
Depressies zijn er idd in veel verschillende vormen en gradaties.
Zo heb ik de diagnose dysthyme-stoornis, dit betekend dat ik een chronische depressie heb en eigenlijk vrijwel geen periodes ken zonder depressie.
Daarnaast ben ik bekend met nog een “gewone” depressieve stoornis erbij. We spreken dan van een depressie die gestapeld is op de dysthyme stoornis.
Afgelopen jaar had ik een "gewone" depressieve periode die nu langzaam aan weer afzwakt naar de mildere maar chronische dysthyeme depressie.
Ook ik sta op de wachtlijst, ik sta nu sinds Juli 2019 op de wachtlijst voor dagbehandeling voornamelijk vanwege een persoonlijkheidsstoornis maar waarbij de hoop is dat de depressieve klachten ook meer af gaan nemen. Als alles goed gaat kan ik in september in een groep.
Ik ben wel 80-100% afgekeurd en heb al jaren een WIA. Onlangs belde het UWV voor een re-integratie traject. Gelukkig waren ze heel begripvol toen ik aangaf natuurlijk te komen als dat moet maar dat ik dus op een wachtlijst sta, gestopt ben met mijn vrijwilligerswerk door klachten, 2 keer gezien ben door de crisisdienst, veel medicatie wijzigingen heb gehad en dat de FACT onlangs is ingezet na 2 maal IHT als plaatsvervanger voor een opname.
Hij gaf direct aan dat ik dan zeker niet hoefde te komen en hij vroeg of hij mij volgend jaar (dit jaar dus) in november ofzo mij nog even mocht bellen. Uh ja natuurlijk dat is prima. Dan ben ik als het goed is net begonnen dus verwacht ook niet dat dat het juiste moment is voor die stap.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
maandag 10 februari 2020 om 19:10
donderdag 13 februari 2020 om 10:59
Gisteren was druk en eigenlijk zou ik in de avond ook nog een afspraak hebben. Uiteindelijk besloten de afspraak in de avond af te zeggen. Ai dat viel niet zo goed. Lastig, lastig, lastig blijf ik die balans zoeken vinden.
Vandaag "alleen" in de middag vrijwilligerswerk.
Morgen begeleiding en daarna naar vrienden in Harderwijk. Maar die vrienden zijn zulke fijne mensen dat ik daar helemaal niet tegenop zie. Vaak gaan we ook even wandelen/winkelen in Harderwijk vind ik ook altijd wel leuk.
Zaterdag heb ik een afspraak bij de hans anders voor een oogmeting. En voor het eerst ben ik voorbereid. Online heb ik 4 monturen gevonden die ik eventueel wil hebben en die heb ik laten verzenden naar "mijn" hans anders. Ben benieuwd!
Mijn huidige bril heb ik nu een jaar, ik denk dat ik gelijk ben gebleven met de sterkte (meestal ga ik elk jaar iets achteruit maar dat merk ik door veel hoofdpijn en dat is nu niet zo) maar ik ben geen vriendjes met mijn huidige bril. Hij blijft steeds scheef zitten en lijkt haast wat te groot ofzo.
Gisteren een goed gesprek gehad met mijn SPV'er. Er was ook een collega mee. Uiteindelijk wel wat tja onvrede is een groot woord maar wel uitgesproken dat het de laatste tijd wel heel veel evaluatie/doelen/kennismaking en samenwerkingsgesprekken zijn en weinig inhoudelijke gesprekken.
Ze nam dat wel serieus. In eerste instantie zou ik eens in de 2 weken een gesprek hebben maar dat is nu aangepast naar elke week maar dan eens per week met mijn SPV'er en de andere week met haar collega.
De 1 gaat zich meer richten op voorbereiding dagbehandeling en negatief zelfbeeld en de andere meer op het signaleringsplan. Vind het fijn!
De wachtlijst van de PMT is te lang voor mij. Tegen de tijd dat ik aan de buurt zou zijn kan ik al bijna in dagbehandeling en dat botst met elkaar.
De wachtlijst voor de DGT bij de organisatie waar ik op de lijst sta is inmiddels 2 jaar. Mijn SPV'er vertelde dat ook via die organisatie ook DGT gaan aanbieden. Ikzelf blijf gewoon bij de organisatie waar ik op de wachtlijst sta maar het lijkt me een goed plan dat zijn daar ook mee gaan beginnen er is veel vraag naar.
Hoe gaat het met jullie?
Vandaag "alleen" in de middag vrijwilligerswerk.
Morgen begeleiding en daarna naar vrienden in Harderwijk. Maar die vrienden zijn zulke fijne mensen dat ik daar helemaal niet tegenop zie. Vaak gaan we ook even wandelen/winkelen in Harderwijk vind ik ook altijd wel leuk.
Zaterdag heb ik een afspraak bij de hans anders voor een oogmeting. En voor het eerst ben ik voorbereid. Online heb ik 4 monturen gevonden die ik eventueel wil hebben en die heb ik laten verzenden naar "mijn" hans anders. Ben benieuwd!
Mijn huidige bril heb ik nu een jaar, ik denk dat ik gelijk ben gebleven met de sterkte (meestal ga ik elk jaar iets achteruit maar dat merk ik door veel hoofdpijn en dat is nu niet zo) maar ik ben geen vriendjes met mijn huidige bril. Hij blijft steeds scheef zitten en lijkt haast wat te groot ofzo.
Gisteren een goed gesprek gehad met mijn SPV'er. Er was ook een collega mee. Uiteindelijk wel wat tja onvrede is een groot woord maar wel uitgesproken dat het de laatste tijd wel heel veel evaluatie/doelen/kennismaking en samenwerkingsgesprekken zijn en weinig inhoudelijke gesprekken.
Ze nam dat wel serieus. In eerste instantie zou ik eens in de 2 weken een gesprek hebben maar dat is nu aangepast naar elke week maar dan eens per week met mijn SPV'er en de andere week met haar collega.
De 1 gaat zich meer richten op voorbereiding dagbehandeling en negatief zelfbeeld en de andere meer op het signaleringsplan. Vind het fijn!
De wachtlijst van de PMT is te lang voor mij. Tegen de tijd dat ik aan de buurt zou zijn kan ik al bijna in dagbehandeling en dat botst met elkaar.
De wachtlijst voor de DGT bij de organisatie waar ik op de lijst sta is inmiddels 2 jaar. Mijn SPV'er vertelde dat ook via die organisatie ook DGT gaan aanbieden. Ikzelf blijf gewoon bij de organisatie waar ik op de wachtlijst sta maar het lijkt me een goed plan dat zijn daar ook mee gaan beginnen er is veel vraag naar.
Hoe gaat het met jullie?
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
donderdag 13 februari 2020 om 17:05
Hoi,
(10 minuten later...) Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen. Ik wil graag in contact komen met mensen die mij snappen. Ik ben 19 jaar (bijna 20) en ben nu een tijdje depressief. Aan het einde van de zomervakantie begon het. Toen ging het echter na iets van 3 weken opeens weer een stuk beter, maar sinds half december is het weer net zo hard terug. Ik heb het redelijk snel aan mijn ouders verteld en begin januari zijn we bij de huisarts geweest. Na in totaal doorverwezen te zijn naar 3 verschillende psychologen (steeds omdat bij een andere praktijk de wachtlijst korter was), ben ik vandaag begonnen met mijn behandeling.
Mijn ouders en broertje/zusje weten er dus van. En hoewel ik het heel fijn vind om bij mijn ouders te zijn en hoewel ze echt hun best doen, kunnen ze gewoon nooit helemaal snappen hoe ik me voel.
Ik heb nu sinds 1,5 week ook soms sterke neigingen om mezelf pijn te doen. Ik heb het nog niet gedaan en weet ook dat ik het niet moet doen, maar soms is de wil erg duidelijk aanwezig. Dat is iets wat ze nooit zullen begrijpen. Vroeger vond ik het ook raar als mensen dat deden, maar nu kan ik het wel begrijpen.
Vandaag vertelde mijn psycholoog dat de verwijzing niet helemaal compleet was (de huisarts was er zelf niet bij de laatste doorverwijzing, dus heeft de assistent het namens hem gedaan) en nu vroeg ze om een verwijzing naar de specialistische ggz. Daar schrok ik een soort van van, want die zorg is wel voor mensen met ernstige(re) klachten (ernstiger dan ik had verwacht dat ik onder zou vallen).
@IBIopviva, ik vind het super knap dat jij allemaal dingen aan het ondernemen bent. Kost het jou veel moeite en energie? Ik zie er altijd heel erg tegen op en ben ook super moe als ik dan weer thuis kom.
Fijn dat je een goed gesprek hebt gehad gister en hopelijk vind je het fijn om in ieder geval elke week iemand te kunnen spreken.
(10 minuten later...) Ik weet niet goed hoe ik moet beginnen. Ik wil graag in contact komen met mensen die mij snappen. Ik ben 19 jaar (bijna 20) en ben nu een tijdje depressief. Aan het einde van de zomervakantie begon het. Toen ging het echter na iets van 3 weken opeens weer een stuk beter, maar sinds half december is het weer net zo hard terug. Ik heb het redelijk snel aan mijn ouders verteld en begin januari zijn we bij de huisarts geweest. Na in totaal doorverwezen te zijn naar 3 verschillende psychologen (steeds omdat bij een andere praktijk de wachtlijst korter was), ben ik vandaag begonnen met mijn behandeling.
Mijn ouders en broertje/zusje weten er dus van. En hoewel ik het heel fijn vind om bij mijn ouders te zijn en hoewel ze echt hun best doen, kunnen ze gewoon nooit helemaal snappen hoe ik me voel.
Ik heb nu sinds 1,5 week ook soms sterke neigingen om mezelf pijn te doen. Ik heb het nog niet gedaan en weet ook dat ik het niet moet doen, maar soms is de wil erg duidelijk aanwezig. Dat is iets wat ze nooit zullen begrijpen. Vroeger vond ik het ook raar als mensen dat deden, maar nu kan ik het wel begrijpen.
Vandaag vertelde mijn psycholoog dat de verwijzing niet helemaal compleet was (de huisarts was er zelf niet bij de laatste doorverwijzing, dus heeft de assistent het namens hem gedaan) en nu vroeg ze om een verwijzing naar de specialistische ggz. Daar schrok ik een soort van van, want die zorg is wel voor mensen met ernstige(re) klachten (ernstiger dan ik had verwacht dat ik onder zou vallen).
@IBIopviva, ik vind het super knap dat jij allemaal dingen aan het ondernemen bent. Kost het jou veel moeite en energie? Ik zie er altijd heel erg tegen op en ben ook super moe als ik dan weer thuis kom.
Fijn dat je een goed gesprek hebt gehad gister en hopelijk vind je het fijn om in ieder geval elke week iemand te kunnen spreken.
donderdag 13 februari 2020 om 19:00
@Ibi: Goed dat je voor jezelf hebt gekozen en je afspraak hebt afgezegd. Jammer dat de ander daar geen begrip voor had. Want ik neem aan dat deze wel op de hoge hoogte is van je klachten?
Fijn dat je wat leuke monturen hebt gevonden. Hopelijk staan ze je in het echt ook leuk. Ik vond het vroeger altijd zo lastig oordelen vanaf een foto (nu ogen laten laseren).
Wel goed dat je hebt aangegeven dat je niet helemaal tevreden was en fijn dat ze het ook zo goed hebben opgepakt gelijk! Hopelijk gaat de nieuwe manier je beter bevallen! Maar wat een bizar lange wachtlijst, 2 jaar
@Eline: Welkom. Ik denk dat je ook niet moet verwachten van mensen die geen depressie hebben dat ze het begrijpen. Ze kunnen begrip tonen, maar begrijpen is gewoon onmogelijk. Dat kan soms best frustrerend zijn. Wel fijn dat je nu een psycholoog hebt en je moet je eigen klachten niet onderschatten denk ik. Want ze geven je ook niet zomaar specialistische GGZ.
Wat doe je op het moment? School/werk of zit je thuis?
Ik zie ook vaak tegen afspraken op in tijden wanneer ik een depressie heb. Ook afspraken met vriendinnen. Maar het geeft aan de ene kant soms ook positieve energie. Ondanks dat ik dan wel moe ben. Vaak na school/stage en zometeen werk moet ik even rusten thuis, want ik heb vooral last van verminderde energie.
Wat ik wel als advies wil geven is dat je wel moet blijven afspreken met mensen of proberen je normale dingen te blijven doen. Het is belangrijk dat je niet alleen thuis zit, zonder contact met andere mensen (buitenom je familie).
Fijn dat je wat leuke monturen hebt gevonden. Hopelijk staan ze je in het echt ook leuk. Ik vond het vroeger altijd zo lastig oordelen vanaf een foto (nu ogen laten laseren).
Wel goed dat je hebt aangegeven dat je niet helemaal tevreden was en fijn dat ze het ook zo goed hebben opgepakt gelijk! Hopelijk gaat de nieuwe manier je beter bevallen! Maar wat een bizar lange wachtlijst, 2 jaar
@Eline: Welkom. Ik denk dat je ook niet moet verwachten van mensen die geen depressie hebben dat ze het begrijpen. Ze kunnen begrip tonen, maar begrijpen is gewoon onmogelijk. Dat kan soms best frustrerend zijn. Wel fijn dat je nu een psycholoog hebt en je moet je eigen klachten niet onderschatten denk ik. Want ze geven je ook niet zomaar specialistische GGZ.
Wat doe je op het moment? School/werk of zit je thuis?
Ik zie ook vaak tegen afspraken op in tijden wanneer ik een depressie heb. Ook afspraken met vriendinnen. Maar het geeft aan de ene kant soms ook positieve energie. Ondanks dat ik dan wel moe ben. Vaak na school/stage en zometeen werk moet ik even rusten thuis, want ik heb vooral last van verminderde energie.
Wat ik wel als advies wil geven is dat je wel moet blijven afspreken met mensen of proberen je normale dingen te blijven doen. Het is belangrijk dat je niet alleen thuis zit, zonder contact met andere mensen (buitenom je familie).
donderdag 13 februari 2020 om 19:06
Voor de mensen die medicatie slikken, hoe doen jullie dat met alcohol?
Ik ga voor het eerst 2 dagen achter elkaar carnaval vieren. Wat wss heel erg pittig zal zijn. Al is het ook gewoon super gezellig en heb ik het idee dat ik een 'normaal' leven heb. Wat ook wel weer goed voelt.
Ritalin slik ik bijv. wel met alcohol en dat gaat goed samen. Maar mn stemmingsstabilisator en AP, daar twijfel ik over. Als ik 1 dag ga sla ik ze soms over. Maar ik ben daar 3 dagen dus dan kan ze niet allemaal overslaan. Hoe is jullie ervaring daar mee?
De medicatie die ik nu slik gaat goed in combinatie met alcohol. Maar zoals ik net al aangaf, ik heb nog nooit 2 dagen achter elkaar veel alcohol gedronken.
Ik ga voor het eerst 2 dagen achter elkaar carnaval vieren. Wat wss heel erg pittig zal zijn. Al is het ook gewoon super gezellig en heb ik het idee dat ik een 'normaal' leven heb. Wat ook wel weer goed voelt.
Ritalin slik ik bijv. wel met alcohol en dat gaat goed samen. Maar mn stemmingsstabilisator en AP, daar twijfel ik over. Als ik 1 dag ga sla ik ze soms over. Maar ik ben daar 3 dagen dus dan kan ze niet allemaal overslaan. Hoe is jullie ervaring daar mee?
De medicatie die ik nu slik gaat goed in combinatie met alcohol. Maar zoals ik net al aangaf, ik heb nog nooit 2 dagen achter elkaar veel alcohol gedronken.
donderdag 13 februari 2020 om 23:48
@shiverrr:
Soms is het inderdaad wel frustrerend of lastig dat ze het niet helemaal begrijpen. Ik heb het ook mijn beste vriendinnen van school vertelt, maar die merken er niet heel veel van als ik bij hun ben (behalve dat ik niet zo veel meer afspreek als dat ik eerst deed).
Ik studeer momenteel. Ik loop tot nu toe bij, en dat probeer ik ook echt wel vol te houden. Ik kijk altijd of er iets van 2 dagen zijn in de week waar ik thuis kan blijven, of in ieder geval dat de dagen niet super lang zijn. Meestal is dit wel te doen. Een deel van de colleges worden namelijk opgenomen, dus die kan ik dan later op mijn eigen tempo terug kijken.
Ik weet ook wel dat ik dingen moet blijven doen... Gister heb ik met een groepje mensen van mijn studie gegeten en vergaderd. Zij gingen daarna nog chillen en drinken, maar ik had wel al van te voren aangegeven dat ik dat dan niet ging doen. Dus uiteindelijk ben ik daar om 22.00 weggegaan.
Ik probeer een beetje de dingen uit te kiezen die ik dan wel ‘moet’ doen van mezelf. Iets van 1x per week doe ik dan iets waarvan ik weet dat ik het eerder leuk vond. Soms zie ik er heel erg tegen op, soms valt het wel mee, maar tot nu toe ben ik dan wel altijd gegaan.
Ik heb geen medicijnen, dus kan je niet helpen met je vraag...
Soms is het inderdaad wel frustrerend of lastig dat ze het niet helemaal begrijpen. Ik heb het ook mijn beste vriendinnen van school vertelt, maar die merken er niet heel veel van als ik bij hun ben (behalve dat ik niet zo veel meer afspreek als dat ik eerst deed).
Ik studeer momenteel. Ik loop tot nu toe bij, en dat probeer ik ook echt wel vol te houden. Ik kijk altijd of er iets van 2 dagen zijn in de week waar ik thuis kan blijven, of in ieder geval dat de dagen niet super lang zijn. Meestal is dit wel te doen. Een deel van de colleges worden namelijk opgenomen, dus die kan ik dan later op mijn eigen tempo terug kijken.
Ik weet ook wel dat ik dingen moet blijven doen... Gister heb ik met een groepje mensen van mijn studie gegeten en vergaderd. Zij gingen daarna nog chillen en drinken, maar ik had wel al van te voren aangegeven dat ik dat dan niet ging doen. Dus uiteindelijk ben ik daar om 22.00 weggegaan.
Ik probeer een beetje de dingen uit te kiezen die ik dan wel ‘moet’ doen van mezelf. Iets van 1x per week doe ik dan iets waarvan ik weet dat ik het eerder leuk vond. Soms zie ik er heel erg tegen op, soms valt het wel mee, maar tot nu toe ben ik dan wel altijd gegaan.
Ik heb geen medicijnen, dus kan je niet helpen met je vraag...
vrijdag 14 februari 2020 om 11:42
vrijdag 14 februari 2020 om 20:40
Natuurlijk kan je nog drinken na een maagverkleining. Alleen ik doe het niet omdat een klein beetje al best hard kan aankomen en omdat ik bang ben dat het niet goed gaat met mijn medicatie en ik gevoelig ben voor verslaving.
Ze waarschuwen vaak dat je moet oppassen dat het niet een vervanging voor (emotie) eten wordt.
Ze waarschuwen vaak dat je moet oppassen dat het niet een vervanging voor (emotie) eten wordt.
zaterdag 15 februari 2020 om 11:49
zaterdag 15 februari 2020 om 12:27
Het wordt erg afgeraden om meerdere redenen. Inderdaad mogelijk sneller verslaafd, je kan echt heel heftig reageren op alcohol en sowieso dat het zonde is van je maagruimte en calorieën.
Verboden ofzo is het niet natuurlijk, in principe mag je alles maar sommige dingen raden ze af waaronder alcohol en koolzuurhoudende dranken. Wat je daarmee doet is aan jezelf.
Verboden ofzo is het niet natuurlijk, in principe mag je alles maar sommige dingen raden ze af waaronder alcohol en koolzuurhoudende dranken. Wat je daarmee doet is aan jezelf.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
is meer
lief
dan hebben
zaterdag 15 februari 2020 om 13:01
@Eline: Goed dat je bijloopt! Dat is niet altijd even makkelijk. Wel fijn dat je thuis ook dingen kan doen. Dat lijkt mij wel schelen, gewoon op je eigen tijd even wat aan school doen. Ik had aanwezigheidsplicht van 75% dus alles moest in principe op school.
Wel goed hoor dat je dingen blijft doen ondanks dat je er niet altijd zin in hebt.
Wat zegt je psycholoog trouwens over die neiging om jezelf zeer te doen? Heeft zij daar geen tips voor? Ik kan je daar niet mee helpen want ik had/heb dat eigenlijk nooit.
@Ibi: Ah oke dat wist ik niet!
Wel goed hoor dat je dingen blijft doen ondanks dat je er niet altijd zin in hebt.
Wat zegt je psycholoog trouwens over die neiging om jezelf zeer te doen? Heeft zij daar geen tips voor? Ik kan je daar niet mee helpen want ik had/heb dat eigenlijk nooit.
@Ibi: Ah oke dat wist ik niet!
