Depressietopic - praat mee!

24-02-2019 22:33 3009 berichten
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
@fadetoblack Dankjewel voor het snelle antwoorden.

Het laten weten dat je er toe doet herken ik enorm, merk dat partner daar erg veel baat bij heeft. Het voelt goed bij hem dat ik nog steeds het mooie mens in hem zie en niet de gevolgen van de depressie. Knuffelen doen we graag.....

We wonen helaas niet bij elkaar, maar meestal pak ik wel even wat aan als ik bij hem ben. Vaak is het de was, loopt hij er toch nog goed bij. Het verzorgen van zichzelf is soms al een hele klus.

Ik heb overigens wel wat aan de tip om te vragen hoe hij zich voelt. Vraag toch nogal eens hoe het met hem gaat. Absoluut uit pure liefde en belangstelling en zorgen. Maar misschien dat dit hem wat beter zint? Zal eens kijken hoe hij reageert!

Communiceren gaat bij ons erg lastig, daarom de vraag. Misschien is acceptatie hierin het beste op dit moment. Het niet goed / slecht kunnen communiceren. Soms wel jammer als ie mij iets kwalijk neemt ondanks dat ie over de desbetreffende situatie niks, of te weinig heeft verteld. Zulke situaties slik ik steeds makkelijker omdat het niet aan mij (of hem) ligt, maar aan de depressie.

Dankjewel voor je tips m.b.t. het boek. Hoop dat ik met nog meer tips van de schrijvers aan de gang kan, dus denk dat ik nog wel even actief blijf op het forum.

Dankjewel!
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,
Ik lees ook al een tijdje mee, en durfde iedere keer niet iets te schrijven.. maar wil het eigenlijk wel heel graag.
Dus bij deze!
Ik loop al jaren met depressies, alleen werd het altijd weggewuifd.. al voelde ik altijd dat er iets niet klopte.
Sinds ik uit ouderlijk huis ben (+-6 jaar) en maar tegen dat zwarte overheersende gevoel bleef op boksen, en alles wat ik ook maar probeerde (meditatie,coach, vroeger kinder psycholoog, homeopathie ect) en geen steek verder leek te komen en alleen nog maar verder leek af te dalen ben ik 2 jaar geleden naar toen mijn nieuwe huisarts geweest en werd voor het eerst écht serieus genomen... het verlossende woord; ik denk dat je depressief bent, en als ik dat zo hoor daar al heel lang tegen aanloopt.
Vanaf toen ging het van kwaad tot erger, ik was door verwezen naar een psycholoog.. maar dat wachten duurde zolang dat het zijn tol begon te eisen, en nadat ik mijn intake heb gehad ging letterlijk het lampje uit... er werd mij verteld dat ik intensievere zorg aan behandeling nodig had en ben toen doorverwezen naar specialistische ggz.
Na onderzoek zijn er meerdere diagnoses uitgekomen, waaronder depressief.. (de rest durf ik hier nog niet te benoemen..)
Maar wat vind ik het leven zwaar... ik las dat vele van jullie zichzelf ook zo dood en doodmoe voelen en letterlijk op zijn en dat is zo herkenbaar!

Wat mij er toe heeft gezet om dit berichtje te schrijven is Beau;
Ten eerste wil ik je meegeven dat het goed van je is dat je je er in wilt verdiepen!
Wat ik je graag wil meegeven is; praten, blijf écht praten met je partner. Geef hem/haar het gevoel dat alles er mag zijn. Net zoals dat jouw emoties en gevoelens er mogen zijn.
Ikzelf heb echt héél erg veel last van schaamte, dus vond het tot 2 jaar geleden heel moeilijk om te laten zien wat er in mijn hoofd omgaat.. maar wat ben ik mijn man dankbaar dat hij luistert en vooral heeel veel begrip heeft.
Wat bij mij echt averechts werkt is positief pushen van 'het komt wel goed, he joh..het zonnetje schijnt, word je toch vrolijk van?'
Persoonlijk vind ik die zon heel moeilijk, want iedereen om mij heen krijgt energie en is vrolijk terwijl ik mij zwaar klote voel, niet eens energie heb om naar de wc te lopen.. laatstaan mijn bed uit kan komen.
Als iemand mij zo positief benaderd sluit ik mij jammer genoeg af..
Echt; praat en vraag vooral uit hoe het voor de ander voelt. Soms is het nodig om even buiten je eigen behoefte te denken en je proberen in te beelden wat hij/zij nodig heeft..
Maar alsnog jezelf goed in de gaten houden!

Eh.. oke meteen een heel lang bericht voor de 1e keer :facepalm:
-
Alle reacties Link kopieren
Goedemiddag, ik lees hier af en toe mee.

Ik heb eind 2016 de diagnose depressie en angststoornis gekregen; icm zelfverwonding.
In 2017 opgenomen geweest en daarna in een flinke crisis beland.
Eind 2017 heb ik de diagnose ASS gekregen, wat veel verklaarde, en waardoor ik in 2018 begeleid ben gaan wonen.

In eerste instantie ging het beter met me, maar ondertussen heb ik er weer een flinke crisis opzitten, zit met een eetprobleem (waar ik woensdag een intake voor heb) en zie het nut van het leven niet echt meer in.

Volgende week heb ik een afspraak met mijn psychiater om mijn AD op te hogen, en ik hoop dat dat gaat helpen.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Alle reacties Link kopieren
Ik heb eindelijk een intake gepland, wel pas midden mei, maar ben blij dat het nu eindelijk "kan beginnen"
@popjess1 ; Wil je eerst even een hart onder riem steken, wat goed dat je dit hebt durven te vertellen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat verhalen van je afschrijven erg verhelderend en opgelucht kan werken. Heb zelf een klein dagboekje in Word om zo nu en dan mijn hersenspinsels van me af te schrijven. Erg fijn!

Echt luisteren en begrip tonen vind ik niet altijd makkelijk, schiet vaak terug in 'het oude'. Ik push niet dat hij het leven positief moet benaderen, maar soms snap ik zijn gedachtegang niet en dat is voor beide frustrerend.
Met welke vraagstelling wek ik geen frustraties en krijgen we toch helderheid? Wil absoluut niet de deskundige uit gaan hangen, maar wel een partner die hem wil geven wat hij nodig heeft.

@Kohaku ; Ik denk niet dat ik de juiste woorden voor je heb liggen, puur omdat ik mij niet direct in kan leven in jouw problematiek. Maar in mijn ogen is soms een knuffel al genoeg en daarom een virtuele voor jou: :there:

@Ettolrahc ; fijn dat je nu iets hebt om naar uit te kijken, hopelijk voel je je daar op je plekje.

---

De vraag in het midden (cursief), kunnen jullie daar over nadenken? Wat vinden jullie fijn en wat zorgt er voor dat er geen frustratie / woede of radeloosheid o.i.d. op wakkert?
Alle reacties Link kopieren
@beaucoupdefemme hmmm lastige. Heb dat lastig onder controle, ik heb best vaak last van woede en dat ik het liefst alles kort en klein sla. Zo ver laat ik het dan gelukkig niet komen maar het is zo'n rot gevoel. Wat ik doe, wat ik eigenlijk de hele dag doe, is muziek luisteren.
Ik merk dat ik sneller geïrriteerd wordt als ik te veel geluiden om me heen hoor ofzo. Ook heb ik wat minder negatieve gedachtes als ik muziek luister. Als ik in de woonkamer zit met mn familie, en ik hoor iedereen om me heen praten en smakken b.v (waar ik helemaaaaal gek van kan worden) dan vind ik het fijn om mn koptelefoon op te hebben (wel maar 1 kant op mn oor) zodat ik niet te veel bezig ben met die geluiden.

Misschien beetje weird maar het helpt mij opzich wel. Meer mensen die dit doen?
Hoi meiden,

Ik trek me even terug van dit topic. Merk dat ik me te slecht voel voor verhalen van anderen, en überhaupt te weinig concentratie heb om de verhalen te lezen. Ik ga in mijn eigen bubbel zitten en proberen de zaken voor mezelf op een rij te krijgen.

Heel veel sterkte met jullie gevechten tegen het zwarte monster, en wie weet kom ik terug als het ooit nog beter gaat!

Groetjes Freya
Freya, ik vind het jammer maar ik begrijp je wel. Heel veel sterkte, hopelijk gaan de bijwerkingen toch afnemen.
Hoop je hier weer te lezen als het wat beter gaat.
Liefs Fade :rose: .
Alle reacties Link kopieren
Beaucoupdefemme schreef:
15-04-2019 20:17
@popjess1 ; Wil je eerst even een hart onder riem steken, wat goed dat je dit hebt durven te vertellen. Ik ben er namelijk van overtuigd dat verhalen van je afschrijven erg verhelderend en opgelucht kan werken. Heb zelf een klein dagboekje in Word om zo nu en dan mijn hersenspinsels van me af te schrijven. Erg fijn!

Echt luisteren en begrip tonen vind ik niet altijd makkelijk, schiet vaak terug in 'het oude'. Ik push niet dat hij het leven positief moet benaderen, maar soms snap ik zijn gedachtegang niet en dat is voor beide frustrerend.
Met welke vraagstelling wek ik geen frustraties en krijgen we toch helderheid? Wil absoluut niet de deskundige uit gaan hangen, maar wel een partner die hem wil geven wat hij nodig heeft.

@Kohaku ; Ik denk niet dat ik de juiste woorden voor je heb liggen, puur omdat ik mij niet direct in kan leven in jouw problematiek. Maar in mijn ogen is soms een knuffel al genoeg en daarom een virtuele voor jou: :there:

@Ettolrahc ; fijn dat je nu iets hebt om naar uit te kijken, hopelijk voel je je daar op je plekje.

---

De vraag in het midden (cursief), kunnen jullie daar over nadenken? Wat vinden jullie fijn en wat zorgt er voor dat er geen frustratie / woede of radeloosheid o.i.d. op wakkert?
Bedankt, wat jij nu zegt is voor mij bijvoorbeeld heel helpend.
Mag ik vragen wat je precies met het 'oude' bedoeld?

Dat wat je voor kohuka schrijft is iets voor mij waar ik ook altijd wat aan heb; je zegt eerlijk dat het inleven je niet helemaal lukt, maar geeft een knuffel. (Hiermee toon je voor mij toch wel veel begrip, je hebt het antwoord niet, maar die is er ook niet altijd.. en het feit dat je die gene alsnog blijft zien kan ook begripvol/helpend zijn)
-
@Maktub, dat is zeker een tegenvaller, dat het nog even duurt voor je aan de beurt bent. De wachtlijsten in de GGZ zijn vreselijk lang.
Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer in dit stadium nog niet teveel aan de toekomst te denken. Probeer je eerst te richten op je herstel. Als het zover is, dan kun je het bespreken met je behandelaren. Waar ik woon zijn een paar organisaties die mensen met een psychische kwetsbaarheid begeleiden naar werk (vrijwilligerswerk of betaald). Dat zal er vast in jouw woonplaats ook zijn.
Alle reacties Link kopieren
Iemand ervaring met 5-htp?
Hmm ik krijg van meerdere kanten te horen dat ik te druk/onrustig overkomen..
Zelf voel ik mij goed en wat opgefokt.
Maar niet zozeer wat ik terug krijg.

Na de commentaren wel bedacht dat ik een nieuwe woonplek aan het regelen ben terwijl ik dat helemaal nog niet van plan was.

Waarschuwingen wel serieus nemen. Maar helemaal zie ik niet wat er zo'n probleem is.
@Ettolrahc, nee geen ervaring mee, heb er zelfs nog nooit van gehoord. :-D .
Hoe gaat het verder met de slaapproblemen? Heb je dit aangekaart bij je HA, of wacht je daarmee tot je aan de beurt bent bij de GGZ?
Oh, en die overgevoeligheid voor prikkels..... heel herkenbaar! Ik loop op straat altijd met muziek op, dat helpt mij wel. Maar op zaterdag de stad in? Nee, liever niet.
Alle reacties Link kopieren
@Fade nee wacht daar inderdaad mee tot ik aan de beurt ben! Nog even volhouden.
5-htp is een natuurlijk middeltje dat kan helpen bij o.a lichte depressieve klachten las ik op internet, mn moeder heeft het voor me in huis gehaald maar ik moet eerlijk zeggen dat ik het stadium "lichte depressieve klachten" wel voorbij ben.. Maar proberen kan geen kwaad, mn moeder probeert er alles aan te doen zodat ik me wat beter ga voelen, echt wel lief van dr..

En betreft die overgevoeligheid voor prikkels, echt naaaaar..
Hoe is het met jou?
@Lucky, hoe is het nu met je, is het feit dat je al die diagnoses hebt gekregen al wat "ingedaald"?
Weet je leidinggevende van je problemen? Je gaat een heftige tijd tegemoet met de therapieën (en het is al zo heftig allemaal). Wellicht lukt het dan, tijdelijk, niet om 34 uur te werken?

@mente12, dapper dat je je verhaal hier deelt. Wat een narigheid heb je voor de kiezen gekregen. Heb je medicijnen? En ben je al doorverwezen naar de GGZ voor therapie?

@Popjess, jij ook welkom hier! Jij worstelt dus al vanaf je kindertijd.... je hebt een lange, zware weg afgelegd. Wat ik goed vind aan jou, is dat je je grenzen goed aangeeft; je deelt alleen wat je wilt delen, en dat is goed.
Depressie is zwart en zwaar. Ik hoop dat de hulpverlening je goed zal doen :hug: . En je kunt hier alles schrijven!

@Kohaku, ook jij welkom. Wat een verdriet spreekt er uit je verhaal. Ik hoop dat de ophoging van de AD snel zal helpen.
Je zegt dat je begeleid woont. Wat doe je overdag, heb je een dagbesteding? Zijn er mensen met wie je kunt praten?

@Choco, het blijft wiebelig he? Gelukkig kun je het zelf goed benoemen. Wanneer spreek je je psych weer?
@Etto, dit valt dan misschien onder het kopje "baat het niet, dan schaadt het niet"? Maar eerlijk gezegd, als je al een doorverwijzing hebt voor de specialistische GGZ.... dan is er meer aan de hand dan alleen een lichte depressie.

Met mij gaat het vandaag goed. Dinsdag hoor ik van de psychiater of ik andere medicijnen krijg, zodat ik minder moe ben. Fijn maar ook eng, want ik doe het goed op de lithium (ben bipolair) i.c.m. de AD. We shall see....
Alle reacties Link kopieren
@Fade ja precies.. Fijn dat je een goede dag gisteren had, hopelijk vandaag weer 😁 Oké spannend hoor!
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor de lieve reacties!

@Fade, ik werk overdag (di-do-vr), dagen dat ik niet werk besteed ik aan therapie of fysio.

Had gisteren een hele slechte dag, zat echt op het randje. Gelukkig voel ik me nu een klein beetje beter, vanmiddag heb ik een intake bij eetstoornissen, hopelijk gaat dat een beetje goed.

Iedereen een :hug:
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
Succes vanmiddag Kohaku!
Alle reacties Link kopieren
Succes Kohaku. :high5:
Alle reacties Link kopieren
Kohaku: succes! Ik hoop dat het je een stapje omhoog gaat brengen.

ik ben stil geweest, omdat ik momenteel door een erg slechte periode ga. ik kom vanzelf wel boven water, maar er gebeurt nu iets te veel. dat is wel goed omdat dit komt omdat de peut aan het peuteren is :)
Meiroosje schreef:
18-04-2019 15:13
Kohaku: succes! Ik hoop dat het je een stapje omhoog gaat brengen.

ik ben stil geweest, omdat ik momenteel door een erg slechte periode ga. ik kom vanzelf wel boven water, maar er gebeurt nu iets te veel. dat is wel goed omdat dit komt omdat de peut aan het peuteren is :)
:HA: . Sorry, deze is gewoon leuk. Maar wat merk je van dit gepeuter?
Alle reacties Link kopieren
hey Fade. nou .. al dat geleuter en gepeuter heeft een deur opgebroken waar een berg verdriet achter zit waar je met gemak de Marianetrog mee zou kunnen vullen.

naast dat verdriet brengt het ook met zich mee dat ik de wonde moet gaan verbinden en dat vraagt enorm veel energie. ik ben al blij dat ik 's morgens een teen uit het bed krijg. Duurt zeker een kwartier voor ik helemaal uit bed ben. En dan nog de dag door.

het probleem is dat het allemaal met elkaar samenhangt in mijn leven. het een kan niet los zonder het ander ook los te maken. dat is dermate schokkend voor me dat ik letterlijk per minuut leef.
Heftig, Meiroosje, als alle shit bovenkomt. Ik herken dat, en ook dat van minuut tot minuut leven. Alles om de dag maar door te komen.
Het doet zo'n pijn.
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen! Gesprek ging erg goed woensdag, heb veel anorexia kenmerken, maar niet allemaal, dus ze neigen meer naar ednos(eetstoornis, niet anders omschreven). Ik krijg een beperkt aantal afspraken, omdat dat niet het enige is wat me bezig houd, maar ik ben blij dat ze in ieder geval wat willen doen voor me.

Qua depressieve gevoelens ging het begin van de week erg slecht, nu iets beter, maar niet geweldig.

Sterkte voor iedereen!:hug:
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven