
Depressietopic - praat mee!

zondag 24 februari 2019 om 22:33
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
zondag 28 april 2019 om 08:51
goedemorgen! Ik hoop dat iedereen tijdens Koningsdag datgene heeft gedaan dat goed is voor hem/haar!
Hier vooral rust. ik zet de TV dan ook niet aan. Lezen, tukje doen, nog meer lezen. Ik heb ook niet zoveel met het koningshuis en de tam tam daaromomheen trek ik slecht. Heeft ook met zelfbeeld te maken; de constante opmerkingen over hoe mooi maxima en de prinsesjes er wel niet uitzien irriteren me. Het is een tand des tijds: hoewel uiterlijk altijd belangrijk is geweest, wordt door oa. sociale media nog veel meer druk gelegd op schoonheid of aantrekkelijk zijn. Omdat mijn zelfbeeld ruk is, voel ik me op zulke dagen ("ik ben niet aantrekkelijk en dus waardeloos. Ik ben zo lelijk dat zelfs mijn eigen man mij niet wil. Er moet wel veel mis zijn met mij ") altijd slechter dan gebruikelijk. TV uit dus, wil mijn zelfbeeld ("Goh, mijn haar valt goed vandaag") intact blijven
Hier vooral rust. ik zet de TV dan ook niet aan. Lezen, tukje doen, nog meer lezen. Ik heb ook niet zoveel met het koningshuis en de tam tam daaromomheen trek ik slecht. Heeft ook met zelfbeeld te maken; de constante opmerkingen over hoe mooi maxima en de prinsesjes er wel niet uitzien irriteren me. Het is een tand des tijds: hoewel uiterlijk altijd belangrijk is geweest, wordt door oa. sociale media nog veel meer druk gelegd op schoonheid of aantrekkelijk zijn. Omdat mijn zelfbeeld ruk is, voel ik me op zulke dagen ("ik ben niet aantrekkelijk en dus waardeloos. Ik ben zo lelijk dat zelfs mijn eigen man mij niet wil. Er moet wel veel mis zijn met mij ") altijd slechter dan gebruikelijk. TV uit dus, wil mijn zelfbeeld ("Goh, mijn haar valt goed vandaag") intact blijven

meiroosje wijzigde dit bericht op 28-04-2019 11:32
0.11% gewijzigd

zondag 28 april 2019 om 09:37
Goedemorgen! Ik heb gisteren precies hetzelfde gedaan, Meiroosje. Lezen, lezen en een beetje suffen. En heerlijk bij een vriendin gegeten.
Gelukkig kan ik wel naar Maxima kijken zonder dat mijn zelfbeeld negatief wordt beïnvloed. Ik vind mezelf monsterlijk dik. Komt door de medicatie, maar vooral door mezelf. Vind ik
.
Gelukkig kan ik wel naar Maxima kijken zonder dat mijn zelfbeeld negatief wordt beïnvloed. Ik vind mezelf monsterlijk dik. Komt door de medicatie, maar vooral door mezelf. Vind ik

zondag 28 april 2019 om 11:42
Ik vind dat ook altijd zo heerlijk; als er voor me gekookt wordt. mijn beste vriendin is een echte keukenprinses (in het kader van Koningsdag
dus als zij me uitnodigt, veeg ik gelijk mijn agenda leeg. Als mensen voor me koken geeft me dat het gevoel van "oh, ze is aangenaam gezelschap, ik vind het fijn om bij haar te zijn". dat krikt me dan weer op; het idee dat ik niet zo'n vreselijk zeikwijf ben als ik altijd denk dat ik ben. Needless to say dat het zelfbeeld een grote rol speelt in de depressie en therapie.
Vervelend, Fade, dat de medicatie zo'n bijwerking heeft. Dan doel ik niet op het esthetische mbt overgewicht maar op de fysieke gevolgen. Als je jezelf met moeite overeind weet te houden en je dan ook lichamelijke klachten krijgt, veroorzaakt door extra kilo's dan heb je dubbel plezier van je depressie, zeg maar.



Vervelend, Fade, dat de medicatie zo'n bijwerking heeft. Dan doel ik niet op het esthetische mbt overgewicht maar op de fysieke gevolgen. Als je jezelf met moeite overeind weet te houden en je dan ook lichamelijke klachten krijgt, veroorzaakt door extra kilo's dan heb je dubbel plezier van je depressie, zeg maar.

zondag 28 april 2019 om 15:09
Ik was erg chagrijnig gisteren. We hebben appeltaart gemaakt omdat het hier regende, maar toen werd ik nog chagrijniger want het was natuurlijk ook de bedoeling dat we de taart gingen eten.
Ben nu nog maar net uit bed, voel me kut.
Ben nu nog maar net uit bed, voel me kut.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”



zondag 28 april 2019 om 20:27
@meiroosje en @fade.
Bedankt voor jullie reactie.
Mijn beste vriendin die ik normaal zou bellen is op vakantie. Mijn ouders en mijn psychiater ook. Heb andere goeie vriendin gebeld maar die neemt niet op.
Ik kan wel mijn casemanager contacteren. Die zie ik echter ook gewoon dinsdag.
Ik ga overigens richting depressie zeker niet manie.
Wat ik in elk geval moet doen is morgen mijn medicatie halen. Want ik slik de laatste dosis vanavond. En temazepam/oxazepam heb ik al niet meer.
Het lijkt voor nu een hele grote opgave naar mijn apotheek te moeten, dus ik moet het zo snel mogelijk doen.
Ik kom vanavond zeker wel door. Ik moet alleen morgen de deur uit komen. Voor pillen en structuur.
Bedankt voor jullie reactie.
Mijn beste vriendin die ik normaal zou bellen is op vakantie. Mijn ouders en mijn psychiater ook. Heb andere goeie vriendin gebeld maar die neemt niet op.
Ik kan wel mijn casemanager contacteren. Die zie ik echter ook gewoon dinsdag.
Ik ga overigens richting depressie zeker niet manie.
Wat ik in elk geval moet doen is morgen mijn medicatie halen. Want ik slik de laatste dosis vanavond. En temazepam/oxazepam heb ik al niet meer.
Het lijkt voor nu een hele grote opgave naar mijn apotheek te moeten, dus ik moet het zo snel mogelijk doen.
Ik kom vanavond zeker wel door. Ik moet alleen morgen de deur uit komen. Voor pillen en structuur.


zondag 28 april 2019 om 20:36
@popjess. Wat ontzettend verdrietig voor je.
Ook ik ben vroeger voor dit soort behandelingen afgewezen (en aangenomen). En ik herinner dit mij als zeer stressvol. Ik weet nog hoe ellendig het was als je tijdens zo'n proces. Werd afgewezen.
Bij mij bleek de diagnose persoonlijkheidsstoornis verkeerd.
Maar wat ik vooral heb geleerd dat er altijd meer wegen naar Rome leiden. Zo'n behandeling is niet zo geweldig als je denkt. Ook op andere manieren kan je veel leren en veel opknappen.
Ik heb geleerd wie ik ben van leven buiten zo'n kliniek. En ik heb gezien dat sommigen die de behandeling afgemaakt hebben niet beter af zijn (sommigen wel).
Bij mij werd alles erger in zo'n kliniek (maar dat is heel persoonlijk).
Ik ben blij te horen dat je behandelaar bij je blijft. Volg je gevoel. En er zijn meer klinieken zoals de viersprong. Ik werd in die nergens (meer) aangenomen maar wel in cpj Oegstgeest (misschien idee).
Nou heel veel sterkte. Ik weet nog hoe kapot ik van die soort afwijzingen was en gun dat niemand. En echt er zijn altijd meerdere wegen.
Ook ik ben vroeger voor dit soort behandelingen afgewezen (en aangenomen). En ik herinner dit mij als zeer stressvol. Ik weet nog hoe ellendig het was als je tijdens zo'n proces. Werd afgewezen.
Bij mij bleek de diagnose persoonlijkheidsstoornis verkeerd.
Maar wat ik vooral heb geleerd dat er altijd meer wegen naar Rome leiden. Zo'n behandeling is niet zo geweldig als je denkt. Ook op andere manieren kan je veel leren en veel opknappen.
Ik heb geleerd wie ik ben van leven buiten zo'n kliniek. En ik heb gezien dat sommigen die de behandeling afgemaakt hebben niet beter af zijn (sommigen wel).
Bij mij werd alles erger in zo'n kliniek (maar dat is heel persoonlijk).
Ik ben blij te horen dat je behandelaar bij je blijft. Volg je gevoel. En er zijn meer klinieken zoals de viersprong. Ik werd in die nergens (meer) aangenomen maar wel in cpj Oegstgeest (misschien idee).
Nou heel veel sterkte. Ik weet nog hoe kapot ik van die soort afwijzingen was en gun dat niemand. En echt er zijn altijd meerdere wegen.
maandag 29 april 2019 om 22:23
@choco, wat naar en heftig dat je je zo voelt! Is het vandaag beetje gelukt met structuur en medicijnen te halen?
Bedankt voor je lieve bericht
Ik probeer er ook zo naar te kijken, maar weetje mijn hoop was zo op een klinische omdat toen ik deeltijd schematherapie deed, de tussen dagen écht de ergste waren en dan alles op hol ging in mijn hoofd en het vaak bijna niet te doen was.
+ dat mijn behandelaar en dokter en nog andere mensen zeiden dat de viersprong dé beste en laatste station was om behandeld te worden voor persoonlijkheidsstoornis... en dat ik dan juist door hun word afgewezen maakt me echt kapot..
Maar bedankt voor je tip, ik ga zeker opzoeken of dat nog een mogelijkheid zou kunnen zijn.
Heftig dat je zelf hier ook allemaal door hebt gemoeten, heb jij voor jezelf wel wat uit je behandelingen kunnen halen?
Dikke knuffel voor iedereen hier
Bedankt voor je lieve bericht

Ik probeer er ook zo naar te kijken, maar weetje mijn hoop was zo op een klinische omdat toen ik deeltijd schematherapie deed, de tussen dagen écht de ergste waren en dan alles op hol ging in mijn hoofd en het vaak bijna niet te doen was.
+ dat mijn behandelaar en dokter en nog andere mensen zeiden dat de viersprong dé beste en laatste station was om behandeld te worden voor persoonlijkheidsstoornis... en dat ik dan juist door hun word afgewezen maakt me echt kapot..
Maar bedankt voor je tip, ik ga zeker opzoeken of dat nog een mogelijkheid zou kunnen zijn.
Heftig dat je zelf hier ook allemaal door hebt gemoeten, heb jij voor jezelf wel wat uit je behandelingen kunnen halen?
Dikke knuffel voor iedereen hier

-

dinsdag 30 april 2019 om 06:40
@popjess. Ik ken die hoop op klinisch zo goed, dus snap je heel erg goed.
Zelf heb ik alleen schade overgehouden aan klinisch. Wel heb ik achteraf gezien dat het heel schadelijk is van hulpverleners om iemand te laten voelen dat iets een 'eindstation' is. Alsof klinisch zaligmakend is.
Het kan wel zijn dat het voor jou (wel) werkend is natuurlijk. Maar het gevoel dat het de enige optie is, is zo heftig voor je.
Naast wat ik noemde zijn er nog meer van dat soort klinieken. In die tijd heb ik gewoon alles afgebeld net zo lang tot ik binnen was.
Ik ben voor een hele lange tijd enorm opgeknapt toen ik stopte met al die behandelingen. Dat had ik ook nooit verwacht, maar ze waren zo zwaar voor mij en zo'n focus, dat ze mij in de problemen brachten.
Ik kwam in begeleiding terecht. Dacht dat ik het eindstation voorbij was.
Maar ik ging mij richten op het dagelijks leven en knapte meer op dan ik ooit voor mogelijk hield.
Ik heb leuke dingen gedaan, een relatie aangegaan en een hbo opleiding gedaan (en afgemaakt). En nog 1 keer opgenomen geweest, met de conclusie dit nooit meer te doen (daarvoor gebeurde dat heel vaak).
Ik ben helaas terug gevallen omdat ik mezelf heb overbelast (na 7 hele goede jaren), maar ik ben nog steeds blij niet telkens weer behandeling te hoeven. Begeleiding wel.
Mijn boodschap is niet, geen behandeling. Maar ik geloof niet meer in een behandeling als eindstation. En ik vind het heel verdrietig dat ik dit ooit wel zo zag. Wat ook kwam door hulpverlening.
Er komt ook zo'n druk te staan op de behandeling, wat het ook zwaarder maakt.
Het leven is geen tunnel wat naar 1 behandeling wijst.
Ik kan me voorstellen dat het geen zin heeft dit te zeggen, omdat het toch zo voelt. Ook goed natuurlijk.
Verder is er ook bijvoorbeeld mbt. Ook goed, en kan je ook doen als je voor andere dingen word afgewezen. Word op onze afdeling gegeven. Heb ik mensen echt van zien opknappen. Ook mensen waarbij klinisch (niet genoeg) heeft geholpen.
Heel veel sterkte. En laat je niets wijsmaken. Er zijn nog zat stations, er is gewoon nog een spoornetwerk...
Zelf heb ik alleen schade overgehouden aan klinisch. Wel heb ik achteraf gezien dat het heel schadelijk is van hulpverleners om iemand te laten voelen dat iets een 'eindstation' is. Alsof klinisch zaligmakend is.
Het kan wel zijn dat het voor jou (wel) werkend is natuurlijk. Maar het gevoel dat het de enige optie is, is zo heftig voor je.
Naast wat ik noemde zijn er nog meer van dat soort klinieken. In die tijd heb ik gewoon alles afgebeld net zo lang tot ik binnen was.
Ik ben voor een hele lange tijd enorm opgeknapt toen ik stopte met al die behandelingen. Dat had ik ook nooit verwacht, maar ze waren zo zwaar voor mij en zo'n focus, dat ze mij in de problemen brachten.
Ik kwam in begeleiding terecht. Dacht dat ik het eindstation voorbij was.
Maar ik ging mij richten op het dagelijks leven en knapte meer op dan ik ooit voor mogelijk hield.
Ik heb leuke dingen gedaan, een relatie aangegaan en een hbo opleiding gedaan (en afgemaakt). En nog 1 keer opgenomen geweest, met de conclusie dit nooit meer te doen (daarvoor gebeurde dat heel vaak).
Ik ben helaas terug gevallen omdat ik mezelf heb overbelast (na 7 hele goede jaren), maar ik ben nog steeds blij niet telkens weer behandeling te hoeven. Begeleiding wel.
Mijn boodschap is niet, geen behandeling. Maar ik geloof niet meer in een behandeling als eindstation. En ik vind het heel verdrietig dat ik dit ooit wel zo zag. Wat ook kwam door hulpverlening.
Er komt ook zo'n druk te staan op de behandeling, wat het ook zwaarder maakt.
Het leven is geen tunnel wat naar 1 behandeling wijst.
Ik kan me voorstellen dat het geen zin heeft dit te zeggen, omdat het toch zo voelt. Ook goed natuurlijk.
Verder is er ook bijvoorbeeld mbt. Ook goed, en kan je ook doen als je voor andere dingen word afgewezen. Word op onze afdeling gegeven. Heb ik mensen echt van zien opknappen. Ook mensen waarbij klinisch (niet genoeg) heeft geholpen.
Heel veel sterkte. En laat je niets wijsmaken. Er zijn nog zat stations, er is gewoon nog een spoornetwerk...

dinsdag 30 april 2019 om 09:50
Choco, wat jij hierboven schrijft, daar heb ik ook veel aan. Ik ben nog niet zo lang "bezig" en nog bezig mijn weg te vinden in de hulpverlening. Dank voor dit inzicht. En ik hoop dat je je wat beter voelt. Vandaag zie je je casemanager toch?
Popjess, nogmaals sterkte. Het is fijn dat we hier elkaar tips kunnen geven, en steun.
Popjess, nogmaals sterkte. Het is fijn dat we hier elkaar tips kunnen geven, en steun.


dinsdag 30 april 2019 om 12:11
@fade. Goed te horen dat je er wat aan hebt. Je weg vinden in de hulpverlening is niet makkelijk.
Zou goed kunnen zo'n verband. Ik heb ooit afgebouwd van antidepressiva, maar dat kan ik mij niet meer herinneren. Wel heb ik soms het idee naar wat langer temazepam te hebben geslikt mijn dromen intenser zijn.
Zou goed kunnen zo'n verband. Ik heb ooit afgebouwd van antidepressiva, maar dat kan ik mij niet meer herinneren. Wel heb ik soms het idee naar wat langer temazepam te hebben geslikt mijn dromen intenser zijn.

dinsdag 30 april 2019 om 12:15
Ik voel mij trouwens ronduit belabberd. Het sombere gevoel is de hele dag aanwezig en ik moet veel huilen.
Mijn casemanager nam het serieus en ik zie hem vrijdag weer.
Lopend naar huis moest ik huilen (als niemand me zag).
Ik zou dingen kapot willen maken, frustraties uiten.
Hopelijk kom ik hier snel uit en niet over een aantal maanden pas.
Het scheelt wel dat ik praktische hulp heb. Want cognitief gaat het slechter, denk/spreek trager.
Mijn casemanager nam het serieus en ik zie hem vrijdag weer.
Lopend naar huis moest ik huilen (als niemand me zag).
Ik zou dingen kapot willen maken, frustraties uiten.
Hopelijk kom ik hier snel uit en niet over een aantal maanden pas.
Het scheelt wel dat ik praktische hulp heb. Want cognitief gaat het slechter, denk/spreek trager.
dinsdag 30 april 2019 om 20:58
@Fade, ik heb ooit cold-turkey moeten stoppen met AD, maar kan me niet meer herinneren of ik daar meer/erger van ging dromen. Opzich filtert AD wel, dus het zou kunnen. Me afbouwen van antipsychotica had ik er wel last van overigens.
@Choco, hele dikke
. Fijn dat je serieus genomen werd, en ik hoop ook heel erg dat het snel ietsjes beter gaat!
Hier een redelijk dagje, suïcidaliteit hield zich rustig, gesprek gehad bij spv-er (kan pas 12 juni naar psychiater trouwens) en morgen gesprek bij eetstoornissen.
Zie er erg tegen op. Op mijn werk ging het gelukkig wel, ben wel erg moe.
Heb ook vannacht niet veel geslapen vanwege erge pijn (heb chronische pijn) dus vanavond er vroeg in.
@Choco, hele dikke

Hier een redelijk dagje, suïcidaliteit hield zich rustig, gesprek gehad bij spv-er (kan pas 12 juni naar psychiater trouwens) en morgen gesprek bij eetstoornissen.
Zie er erg tegen op. Op mijn werk ging het gelukkig wel, ben wel erg moe.
Heb ook vannacht niet veel geslapen vanwege erge pijn (heb chronische pijn) dus vanavond er vroeg in.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”

dinsdag 30 april 2019 om 21:32
Het is vandaag weer één bak ellende. De arbeidsdeskundige was aardig en vond mij een energieke vrouw, een powervrouw. Klopt, zo kom ik over. Maar het voelt ook altijd alsof ik mezelf moet bewijzen en het mezelf moeilijk maak. Want ik kan het niet waarmaken. Ben gewoon moe.
En het praten over de WIA... alsof het niet over mij gaat. Ik wil gewoon dat alles weer wordt zoals het was. Dat ik weer energie heb en het leven weer fijn is en dat het vanbinnen niet zwart is.
Ik weet niet wat ik wil met deze post. Gewoon van me afschrijven denk ik.
Vroeg slapen, net als jullie.
En het praten over de WIA... alsof het niet over mij gaat. Ik wil gewoon dat alles weer wordt zoals het was. Dat ik weer energie heb en het leven weer fijn is en dat het vanbinnen niet zwart is.
Ik weet niet wat ik wil met deze post. Gewoon van me afschrijven denk ik.
Vroeg slapen, net als jullie.
woensdag 1 mei 2019 om 09:33
@fade,
Zo herkenbaar. Als ik gesprek heb of bij vrienden ben wordt ook gezegd dat ik zo sterk ben.
Zo voel ik me totaal niet.
Voel me zwak en zo somber/ verdrietig. Alles kost moeite, geen plezier of verheugen op....
Ik ben er...daar is alles mee gezegd. Was er maar een wonderpil denk ik wel eens. Dan namen we die allemaal, en openden we een topic hoe prachtig ons leven is.
Sterkte en knuffel voor iedereen die het nodig heeft
Zo herkenbaar. Als ik gesprek heb of bij vrienden ben wordt ook gezegd dat ik zo sterk ben.
Zo voel ik me totaal niet.
Voel me zwak en zo somber/ verdrietig. Alles kost moeite, geen plezier of verheugen op....
Ik ben er...daar is alles mee gezegd. Was er maar een wonderpil denk ik wel eens. Dan namen we die allemaal, en openden we een topic hoe prachtig ons leven is.
Sterkte en knuffel voor iedereen die het nodig heeft

woensdag 1 mei 2019 om 16:32
@fade. Heel lastig dat ze dat zegt. Zeker omdat ze je reïntegratie ondersteunt. Ik ken zelf die overschatting ook zeker. Weet er ook niet zo goed mee om te gaan. Omdat mensen hun oordeel vaak hebben en dan niet meer luisteren.
En kracht en kwetsbaarheid kunnen in 1 persoon heel sterk beide aanwezig zijn. Voor anderen is dit soms slecht te begrijpen. Dus kiezen ze ervoor je of als kwetsbaar of als sterk te zien.
Soms hopen ze ook dat je je eigen kracht meer ziet door zoiets te zeggen. Wat mij betreft werkt dat juist niet. Omdat het kwetsbare deel niet word gezien denk je juist eerder aan dit deel na zo'n opmerking. Maar soms is het wel anders bedoeld in intentie.
Wel heel naar dat je je zo voelt. Is ook niet mis zo'n reïntegratie en afbouwen met je Ad. Sterkte!
@kohaku. Bedankt! Jemig 12 juni pas! Hoe kan dat? Succes met je afspraak voor je eetstoornis. Hopelijk loopt dat goed.
@mente. Sterkte! Naar dat alles zo zwart voelt.
En kracht en kwetsbaarheid kunnen in 1 persoon heel sterk beide aanwezig zijn. Voor anderen is dit soms slecht te begrijpen. Dus kiezen ze ervoor je of als kwetsbaar of als sterk te zien.
Soms hopen ze ook dat je je eigen kracht meer ziet door zoiets te zeggen. Wat mij betreft werkt dat juist niet. Omdat het kwetsbare deel niet word gezien denk je juist eerder aan dit deel na zo'n opmerking. Maar soms is het wel anders bedoeld in intentie.
Wel heel naar dat je je zo voelt. Is ook niet mis zo'n reïntegratie en afbouwen met je Ad. Sterkte!
@kohaku. Bedankt! Jemig 12 juni pas! Hoe kan dat? Succes met je afspraak voor je eetstoornis. Hopelijk loopt dat goed.
@mente. Sterkte! Naar dat alles zo zwart voelt.

woensdag 1 mei 2019 om 16:37
Vanmorgen stond ik erg somber op. Toen kwam de woonbegeleider en hebben we een plannetje gemaakt. Ik merk dat ik mij echt wat beter voel. Ook heb ik gedoucht en een was gedraaid.
Voor het eerst voel ik de hoop dat ik niet in een maandenlange terugval terecht kom. Ik denk dat en mijn relatief nieuwe casemanager en mijn nieuwe woonbegeleider hier wel mee te maken hebben.
Na lange tijd mijn hulpverlening op orde.
Nu alleen nog oppassen, want ben best goed in te vroeg juichen, en voel nog wel somberheid ect..
Spannend dus!
Voor het eerst voel ik de hoop dat ik niet in een maandenlange terugval terecht kom. Ik denk dat en mijn relatief nieuwe casemanager en mijn nieuwe woonbegeleider hier wel mee te maken hebben.
Na lange tijd mijn hulpverlening op orde.
Nu alleen nog oppassen, want ben best goed in te vroeg juichen, en voel nog wel somberheid ect..
Spannend dus!