Depressietopic - praat mee!

24-02-2019 22:33 3009 berichten
Nogal wat mensen op het forum (en daarbuiten natuurlijk) kampen met depressie.
Het leek me daarom een goed idee om een algemeen depressietopic te openen.
Zodat we elkaar kunnen steunen, tips kunnen geven, vragen kunnen stellen. Of gewoon even laten weten hoe je je voelt, delen dat je je klote voelt of dat het juist wat beter gaat.
Ook als je inmiddels hersteld bent van je depressie, of partner/betrokkene bent.
Voel je welkom!
Alle reacties Link kopieren
@wolfmeisje: Je omschrijft het wel heel mooi. Van een ander zou ik het wss helemaal niet verwachten of veel minder iig.

@fadetoblack: Dankje, ja ene kant wil ik best meeschrijven want toch fijn die herkenning. Die vind ik vaak minder in real life. Maar ik ben toch bang voor meelezers die me eventueel zouden herkennen. Dus ik twijfel :P

@kohaku: Fijne vakantie! Ik hoop dat je ervan kan genieten.

@chocoladeballetjes: Goed dat je je psychiater hebt gebeld en dat zij met een "plan" is gekomen. Sterkte :hug:

@Ibiopvia: Was er geen kwijtschelding van DUO mogelijk? Daar is mijn decaan nu mee bezig om dat aan te vragen. Maar 7 km is vind ik ver hoor, goed gedaan! Klinkt wel als een fijne dag met je vriendin.
@kohaku. Ja is inderdaad erg fijn. En je klinkt logisch.

@fade. Moeilijk voor je dat het zo langzaam gaat. En dat de dagen nog zo moeilijk gaat. Ik hoop ook dat je de weg naar boven hebt gevonden. Soms is het lastig als je alleen een pixel kan zien om het grotere plaatje te zien. Een beetje zoals wanneer je in een museum dicht op een groot schilderij staat. Misschien zie je op dat moment alleen maar zwart. Maar zodra je naar achteren loopt zie opeens dat er een vaas met bloemen op geschilderd is. Ik hoop voor je dat het proces op die manier beter gaat dan je soms denkt, sterkte!

@ibi. Soms fijn de tijd aan jezelf! Goed dat het je nog lukt om van kleine dingen te genieten.
Vandaag gaat wel redelijk.
Beter dan gisteren, maar nog niet alles.

Ik denk over elk dingetje na en bedenk telkens overal theorieën over. Ik moest stoppen met dagboek schrijven omdat ik de dingen steeds complexer maakte.

Wel heb ik een planning gemaakt tot maandag. En het is best een goede planning.

Waarschijnlijk is het geduld hebben tot het rustiger word in mijn hoofd. En alert zijn op dat de theorieën te ver doorslaan.
Nu is het nog telkens een nieuwe theorie die wel te maken heeft met hetzelfde. Maar ik wissel wel qua denk spoor. Maar als ik op 1 spoor doorga moet ik echt oppassen.

Ik ben ook erg moe van al het denken.

Morgen belt mijn psychiater dus weer. Dat is wel een veilig gevoel. Als het denken dan verkeerd loopt kan zij mij er nog uithalen. Dan loop ik dit weekend niet ineens psychotisch rond. Maar daarom belt ze ook.

Maar vooralsnog kan ik mijn denken nog genoeg onder controle houden. Het scheelt dat ik goed slaap en al een tijdje goed gaat. Dit hoeft zeker niet uit de hand te gaan lopen.
Alle reacties Link kopieren
ik heb jullie wel gelezen maar koos er even niet voor om te reageren. ik ben erg moe en kan me slecht concentreren. het is nu definitief; mijn werkgever en ik gaan uit elkaar. contract wordt opgesteld as we speak. dat betekent concreet dat ik ergens jan 2020 thuis kom te zitten.
het zal dan van belang zijn om een structuur in de dag te houden, dus ik ben me aan het bezinnen hoe ik dat het beste kan doen. van denken wordt je moe! :biggrin:
ik heb even geen energie om op iedereen te reageren sorry.
kids zijn weer terug van ex sinds gister, meneer vond het nodig om gelijk midden op straat ruzie te maken, ze zijn altijd bij mij en heb gevraagd of hij ze op vrij-zat kan hebben zodat ik even bij kan komen.. (hij weet niet dat ik depressief ben want dat zou die alleen maar tegen mij gebruiken) vind het zo moeilijk om 24-7 ook nog alleen voor de kids te zorgen.. vannacht 4 keer wakker door kids, en dat is niet fijn wakker worden als je slaapmedicatie ingenomen hebt.
psychiater zou mailen hoe het gaat met de medicatie, maar hij heeft niet gemaild.. (had hem al gemaild dus hoopte op een reactie)
@Girl, wat klote voor je, zo'n ex. Ook niet echt fijn voor de kinderen, hoe hij zich tegenover jou gedraagt. Wat zal jij het zwaar hebben....
Is er iemand in je omgeving die de kinderen af en toe overneemt zodat jij even tijd voor jezelf hebt?

@Meiroosje, de knoop is dus doorgehakt. Heb je recht op WIA?
Enne..... het is pas augustus he. Je hebt nog maanden om een goede structuur voor jezelf te verzinnen. Rustig aan.

@Choco, dank voor de prachtige beeldspraak weer. Er zit een schrijver in jou. Maar nu even niet, want het is nu belangrijk dat je rustig aan doet en je koppie helder houdt. Fijn dat je psych morgen belt. En dan ben je weer een dagje verder.

@Shiverrr, gewoon blijven schrijven hoor! Hou het gewoon wat algemener als je bang bent voor herkenning.

@Ibi, ik was ook heel vroeg wakker vanmorgen. Voor mijn doen dan :-D . Heb het huis gelucht, en vind het ook altijd heerlijk om lekker te lezen voordat de dag echt begint.
Alle reacties Link kopieren
Zo wat heb ik een productieve en goede dag gehad!

Toegekomen aan veel dingen die ik nog op mijn lijstje had staan,
gaan hamsteren bij AH, tassen vol met boodschappen uitgezocht, mijn verzorgingskast uitgezocht, de koelkast plank voor plank ieder stukje schoon staan maken, kaartje gestuurd naar familievriendin die mij met slecht nieuws berichte maar ook een kaartje voor iemand die bevallen was, naar de schade expert voor de auto die hagelschade heeft, naar de gamma voor komende plannen in huis, naar de glasbak met een flink volle tas, gesprek met de IHT gehad, mijn witte shirt die vies was geworden tijdens het boenen van de koelkast in de handwas gezet, gekookt, afgewassen, netjes gegeten en gedronken, dode planten in de container gedaan en die gelijk aan de kant gezet. En als klap op de vuurpijl bij het uitmesten van de koelkast zag ik nog een klein beetje sambal dus ik heb gelijk een heel simpel maar erg gewaardeerd mini gerechtje gemaakt (smeerkaas met sambal maken en verse knoflook) En het lukte mij zelfs om mezelf niet te vervloeken toen ik erachter kwam dat de knoflook al niet meer goed was. Ben gewoon naar de supermarkt gegaan voor nieuwe knoflook en weer door....
Al met al 11.000 stappen gezet en 11 km gefietst. Zo fijn dat ik deze dag gehad heb.

Nu op de bank met tv en een mok koffie. Geen idee hoe ik me morgen voel maar deze dag pakt niemand mij meer af in ieder geval.
Liefhebben
is meer
lief
dan hebben
@meiroosje. Hoe vind je dat besluit? Ook omdat je werk wel een deel van het probleem is.
Ja het is goed om na te denken hoe je het gaat doen qua structuur. Maar laat dat denken de boel niet overnemen. Je hoeft het allemaal niet in 1 keer op te lossen.
Bovendien dien blijkt toch dat een deel zich in de praktijk met trail en error moet oplossen (zo is mijn ervaring, en in probeer ook altijd alles van tevoren uit te denken).
Je kan natuurlijk altijd (een tijdje) vrijwilligerswerk gaan doen. Dat is zo geregeld.
En als je zo moe word van het denken moet je er even mee stoppen hoor! Dan kan je er later wel weer mee door gaan.

@fade. Bedankt voor het compliment!

@ibi. Wat goed te horen van je dag! Die heb je inderdaad in the pocket!
Net met mijn psychiater gebeld. Ze zei dat ze direct dacht te horen dat het beter ging, en dat is ook zo.

Ik voel me gewoon weer helder. En ik heb ook niet meer het gevoel dat ik terug ga vallen. Ik moet natuurlijk een klein beetje oppassen nog, maar het gaat goed.
Ik ben alleen nog uitgeput moe.

Ik vind mijn psychiater echt enorm top dat ze belt terwijl het nog preventief is. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. En ik zit toch al 17 jaar in de psychiatrie (psychische klachten nog veel langer).

Eigenlijk heb ik sowieso nog nooit een goede band gehad met mijn psychiater. En soms wel goede banden met hulpverleners. Maar nooit zo goed. Zeer bijzonder.
Mijn psychiater is ook bezig geweest om aandacht te geven aan mijn achterdocht tegenover de psychiatrie.

Sterkte vandaag allemaal!
Alle reacties Link kopieren
fade: ik zit niet in de ZW, dus geen WIA maar WW voor mij. voorafgaand aan de WW zit nog wel een outplacementtraject maar daar heb ik goede hoop op in die zin, dat ik weer moet leren om te solliciteren. Tegenwoordig is alles anders :)

Chocje: heel blij met dit besluit. ik denk echt dat ik eerst een maand ga slapen :) vrijwilligerswerk staat ook hoog op mijn lijstje. er zijn zoveel organisaties die hulp nodig hebben op allerlei gebied .

IBi: super! fijn dat het zo goed gaat!

Girl1986: tjee, wat vervelend! Is er inmiddels wel een reactie binnen?
Alle reacties Link kopieren
Even niet de energie om op jullie te reageren, ook al wil ik dat graag. Dus even een dikke knuffel.

Maar moet wel even mijn ei kwijt. Pfff, wat een slechte dag vandaag. Ik wil alleen maar slapen, blokkeer van alles wat nog moet vandaag ( inkomstenbelasting onder andere ) en zie zelfs tegen boodschappen doen op. Wat wel moet, want ik heb geen eten meer in huis en heb honger. Maar als ik alleen al aan de drukte in de supermarkt denk nu, word ik echt helemaal gek. Telefoon staat op stil, want van iedere app die binnenkomt voel ik druk. Kan niet wachten tot het avond en nacht is, zodat alles weer lekker stil wordt, ik geen mensen tegenkom als ik mijn hond uitlaat en iedereen slaapt. Please, laat me gewoon met rust vandaag. Ik ben te moe voor chit chats nu.

Ik ga maar even onder het dekbed wegkruipen nu, slapen en hopen dat ik me dan iets beter voel om boodschappen te doen en mijn belastingaangifte te doen. Was deze dag maar voorbij en kon ik op dagen als deze maar gewoon onzichtbaar zijn. Ik haat het zo als ik me tot de normaalste dingen niet eens kan zetten en er compleet van blokkeer.
Alle reacties Link kopieren
Ik ken het Wolfmeisje, die dagen dat de 'simpelste' dingen al zoveel energie kosten.
Wat voor sommige mensen gewoon als vanzelfsprekend wordt gezien, wat dan gewoon in een flow meegaat in de dag.
Heerlijk lijkt me dat, als je gewoon dingen doet zonder die denkbeeldige boomstam op je rug. Zo vaak vraag ik mezelf af, waarom lúkt het me nou niet?

Hier ook een hele moeizame dag.
En weet je wat ik soms ook zo frustrerend vind, dat ik zoveel ideeën heb als ik eenmaal rustig op de bank zit met mijn kopje koffie. Hele ambities als ik van me af schrijf, of als het donker wordt dat ik een bepaalde rust over me heen krijg, maar als ik morgenochtend wakker wordt is dat gevoel er weer en valt alles weer zo tegen.

De omgang met mensen, alsof er een soort rare knop omgaat en ik het in mijn hoofd allemaal weet maar zodra ik het ga doen komt weer die blokkade in mijn hoofd en lijf.

Sterkte vandaag en er gewoon lekker even aan toegeven, ik weet hoe het voelt :hug:
Alle reacties Link kopieren
Zó herkenbaar wat je schrijft. Klote dat je ook zo’n moeizame dag hebt. Ook voor jou sterkte dan vandaag.

Ik ga nu lekker mijn ogen sluiten, even overgeven aan mezelf en stoppen met dat geworstel tegen mezelf. Ik kan mezelf dan zo in de weg zitten.

Meestal lukt het me dan na het slapen wel om in ieder geval even de belangrijkste dingetjes gedaan te krijgen. Inkomstenbelasting mag ik van mezelf morgen ook doen, heb ik zojuist besloten. Als ik in ieder geval maar even wat boodschappen doe straks.

Dikke knuffel ook voor jou. :hug:
Wolfmeisje schreef:
30-08-2019 16:53
Zó herkenbaar wat je schrijft. Klote dat je ook zo’n moeizame dag hebt. Ook voor jou sterkte dan vandaag.

Ik ga nu lekker mijn ogen sluiten, even overgeven aan mezelf en stoppen met dat geworstel tegen mezelf. Ik kan mezelf dan zo in de weg zitten.

Meestal lukt het me dan na het slapen wel om in ieder geval even de belangrijkste dingetjes gedaan te krijgen. Inkomstenbelasting mag ik van mezelf morgen ook doen, heb ik zojuist besloten. Als ik in ieder geval maar even wat boodschappen doe straks.

Dikke knuffel ook voor jou. :hug:
gelukt met boodschappen doen? inkomstenbelasting moet ik ook nog doen :biggrin:
chocoladeballetjes schreef:
30-08-2019 11:29
Net met mijn psychiater gebeld. Ze zei dat ze direct dacht te horen dat het beter ging, en dat is ook zo.

Ik voel me gewoon weer helder. En ik heb ook niet meer het gevoel dat ik terug ga vallen. Ik moet natuurlijk een klein beetje oppassen nog, maar het gaat goed.
Ik ben alleen nog uitgeput moe.

Ik vind mijn psychiater echt enorm top dat ze belt terwijl het nog preventief is. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. En ik zit toch al 17 jaar in de psychiatrie (psychische klachten nog veel langer).

Eigenlijk heb ik sowieso nog nooit een goede band gehad met mijn psychiater. En soms wel goede banden met hulpverleners. Maar nooit zo goed. Zeer bijzonder.
Mijn psychiater is ook bezig geweest om aandacht te geven aan mijn achterdocht tegenover de psychiatrie.

Sterkte vandaag allemaal!

fijn dat het beter gaat!
Alle reacties Link kopieren
girl1986 schreef:
30-08-2019 21:40
gelukt met boodschappen doen? inkomstenbelasting moet ik ook nog doen :biggrin:
Ja, eindelijk, haha. Blij dat het achter de rug is, pfff. Apps ook beantwoord en gelijk telefoon weer op stil. Nu lekker avond, eindelijk rust overal. Daar trek ik op dit soort dagen wel wat van bij. Nu fijn stuk lopen met mijn hond.

Nou, dat wordt morgen dus samen aan de slag met de belasting 😉 Ik wil het eigenlijk straks nog proberen, morgen wordt het weer zo bloedheet en ik ben toe aan een weekend waarin helemaal niks moet. Even afsluiten van alles, lezen, slapen.
Hier ook een slechte dag. Heb een gesprek gehad bij het vrijwilligerswerk waar ik binnenkort start i.h.k.v. re-integratie 2e spoor. Was een heel goed gesprek en de baas was heel begripvol, ze hebben daar bijna alleen maar mensen werken die een afstand hebben tot de arbeidsmarkt, zoals dat heet.
So far so good. Maar ik vind het moeilijk dat ik mijn oude niveau nooit meer zal halen. Frustrerend, en ik word er verdrietig van. Die klote depressie heeft al zoveel vsn me afgenomen...
Alle reacties Link kopieren
Ach, wat is dat klote hè Fade.. Het ontneemt zoveel. Rot om te lezen dat je ook zo'n slechte dag had. Wat voor vrijwilligerswerk ga je doen?

Ik heb net mijn belastingaangifte gedaan. Vraag me niet hoe. Met een groot "pfff, het zal allemaal wel, het interesseert me geen ene moer" gehalte, dus nou ja. Ik hoor het wel als het niet klopt, denk ik dan maar. Daarna rap op verzenden geklikt. Blij dat ik in ieder geval de 2 dingen die moesten vandaag heb gedaan en blij dat het bijna nacht is. Kan ik tenminste voor mijn gevoel wat meer overgeven aan mijn bui.
@fade. Heftig die gevoelens. Heel normaal dat je om zoiets moet rouwen. Ik zal ook (hoogst hoogst waarschijnlijk) nooit werken waarin ik ben afgestudeerd. Vooralsnog is het alleen vrijwilligerswerk.

Ik kan niet echt iets zeggen om je te troosten, want dit soort realisaties zijn gewoon hard. En soms voel je dat. Het enige wat je kan doen is jezelf ruimte geven om te rouwen. En een beetje lief zijn voor jezelf.

Sterkte en hopelijk morgen een betere dag (als is het maar een klein beetje)
Alle reacties Link kopieren
IBIopviva schreef:
29-08-2019 22:02
Zo wat heb ik een productieve en goede dag gehad!

Toegekomen aan veel dingen die ik nog op mijn lijstje had staan,
gaan hamsteren bij AH, tassen vol met boodschappen uitgezocht, mijn verzorgingskast uitgezocht, de koelkast plank voor plank ieder stukje schoon staan maken, kaartje gestuurd naar familievriendin die mij met slecht nieuws berichte maar ook een kaartje voor iemand die bevallen was, naar de schade expert voor de auto die hagelschade heeft, naar de gamma voor komende plannen in huis, naar de glasbak met een flink volle tas, gesprek met de IHT gehad, mijn witte shirt die vies was geworden tijdens het boenen van de koelkast in de handwas gezet, gekookt, afgewassen, netjes gegeten en gedronken, dode planten in de container gedaan en die gelijk aan de kant gezet. En als klap op de vuurpijl bij het uitmesten van de koelkast zag ik nog een klein beetje sambal dus ik heb gelijk een heel simpel maar erg gewaardeerd mini gerechtje gemaakt (smeerkaas met sambal maken en verse knoflook) En het lukte mij zelfs om mezelf niet te vervloeken toen ik erachter kwam dat de knoflook al niet meer goed was. Ben gewoon naar de supermarkt gegaan voor nieuwe knoflook en weer door....
Al met al 11.000 stappen gezet en 11 km gefietst. Zo fijn dat ik deze dag gehad heb.

Nu op de bank met tv en een mok koffie. Geen idee hoe ik me morgen voel maar deze dag pakt niemand mij meer af in ieder geval.
Hoppatee, deze dag kun je mooi in je dag steken. Fijn dat je zo’n dag hebt gehad!
Alle reacties Link kopieren
chocoladeballetjes schreef:
30-08-2019 11:29
Net met mijn psychiater gebeld. Ze zei dat ze direct dacht te horen dat het beter ging, en dat is ook zo.

Ik voel me gewoon weer helder. En ik heb ook niet meer het gevoel dat ik terug ga vallen. Ik moet natuurlijk een klein beetje oppassen nog, maar het gaat goed.
Ik ben alleen nog uitgeput moe.

Ik vind mijn psychiater echt enorm top dat ze belt terwijl het nog preventief is. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. En ik zit toch al 17 jaar in de psychiatrie (psychische klachten nog veel langer).

Eigenlijk heb ik sowieso nog nooit een goede band gehad met mijn psychiater. En soms wel goede banden met hulpverleners. Maar nooit zo goed. Zeer bijzonder.
Mijn psychiater is ook bezig geweest om aandacht te geven aan mijn achterdocht tegenover de psychiatrie.

Sterkte vandaag allemaal!
Wow, dat is zeker noemenswaardig wat je psychiater doet ter preventie. Heb ik in 10 jaar in de hulpverlening ook nog nooit meegemaakt. Wat super fijn dat je zo’n goede hebt getroffen. Zo ook dat je je weer helder voelt. Wat is dat fijn hè als je dat weer voelt.

Dat je nog uitgeput moe bent, lijkt me niet zo gek. Hopelijk trekt dat snel bij voor je.
Alle reacties Link kopieren
fade: inderdaad, weten dat je nooit meer op je oude nivo zal zijn, dat echt fnuikend voor je zelfvertrouwen en zelf beeld. Ik heb dat ook. ik zal nooit meer bepaalde dingen kunnen doen zonder dat ik weet dat er een (lichamelijke) reactie op volgt. dientengevolge mijd ik bepaalde situaties en omstandigheden zoveel mogelijk. je komt daarmee wel een stukje buiten de maatschappij te staan en dat leidt dan weer tot vereenzaming.
Daarnaast speelt natuurlijk het feit dat we onszelf om de oren slaan met "ja, je moet wel functioneren, hoor,( vandaag)". Die hoge eis die we aan onszelf stellen.

Wat denk je van deze hypothese: dat oude nivo, was dat wel haalbaar voor ons? moeten we onszelf weer opkrikken tot dat nivo? zaten we niet altijd al te hoog? Als we het zo proberen te bekijken: het was te hoog, we zijn gevallen, nu krabbelen we op moeten we dan wel weer willen om zo hoog te klimmen? Wat doet dat met jou, als je daar over nadenkt? Geeft dat rust? of juist onrust?

ik trap af: mij geeft het rust.
Alle reacties Link kopieren
Herkenbaar Fade :hug:

Hier gaat het redelijk, op vakantie geweest, wat goed ging, en nu alle aandacht in mijn kitten steken.
Het gaat best wel goed, ze is erg lief maar ook erg ondeugend. Ze ligt nu lekker te slapen, terwijl ik lekker aan het forummen ben. Is al meerdere keren in mijn stoel geklommen en lekker geaaid.

Moet echt wel wennen aan dat ze een andere geur heeft dan ik, omdat ik gewend ben alleen te zijn en overal dus controle over te hebben. Ook zit mijn pyjama onder het witte haar, wat ook weer een stuk controle weggeven is.

Gister laatste gesprek gehad met spv-er, volgende week naar de nieuwe.
Voelde me gister erg suïcidaal en nu nog wel steeds, maar wel wat minder.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
@kohaku. Wat leuk, je kitten! Klinkt super schattig en gezellig.
Snap dat het nog even aanpassen en wennen is. Maar volgens mij word het heel leuk!
Hopelijk zakt je suïcidaliteit snel. Want dat ik altijd zo naar.
Heb je je nieuwe begeleider al ontmoet?

@meiroosje. Ja, nou, je hebt daar zeker gelijk in.
Ik heb alleen wel veel rouw nodig gehad om te accepteren dat ik niet op het niveau ging werken waarin ik was opgeleid (of wellicht helemaal).

Toen ik organische chemie ging studeren had ik vreselijke jaren in de psychiatrie gehad. Vele vele opnames die ik als vreselijk ervaarde.
Wat was ik trots dat ik toch een opleiding ging doen. Met alles (en veel te veel) wat ik in mij had zorgde ik dat ik dat diploma haalde.
En het afstuderen was gelijk een einde aan mijn goede jaren.
Ik had er alles op in gezet en dacht dat ik eindelijk de psychiatrie niet meer zo hard nodig hard, en ik viel loeihard terug.
En dat heb ik toch altijd verdrietig gevonden en soms nog steeds.

Ik mocht ook bij mijn stage gaan werken en alles.

Maar wat ik wel denk, had ik mezelf niet zo gepusht, dan was ik veel langer stabiel gebleven.
De stages waren steevast te zwaar (bij eentje ging ik ook onderuit).
En het afstuderen dacht ik er doorheen te kunnen forceren. Ik wist dat ik mezelf naar een terugval werkte. Ik wist alleen niet dat die terugval zo diep zou zijn en dat ik er zes jaar later nog niet uit was.

Het idee dat als ik er nu bovenop ga komen, dat ik niet meer zoveel van mezelf ga vragen is zeker ook een rust. Want dan doe ik het anders en blijf ik misschien langer stabiel.
Ik heb mezelf beloofd nooit meer iets zo belangrijk te laten worden als mijn afstuderen.

Eigenlijk voel ik dus zowel verdriet als rust bij dat ik minder ga proberen volledig mee te draaien.
mijn psychiater had uiteindelijk gemaild, heel laat dat hij wilde dat ik mijn medicatie ga afbouwen (slik bupropion) deze week 150 ipv 300mg. hij zei ik wil je op iets anders hebben, bijv. depakine..
iemand daar ervaring mee bij depressie? enige wat ik kan vinden is voor Epilepsie, en eventueel bij bipolaire stoornis, als lithium niet aanslaat..
was nogal verbaasd. je moet spiegel prikken etc.. lijkt mij zo grof ineens..
(heb alleen bupropion geprobeerd sinds Juli (bupropion omdat psych denkt dat ik ADD heb, als in twee vliegen in 1 klap..)

nouja ik ben er weer van in de war iig

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven