Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
zondag 19 augustus 2018 20:09
Hebben jullie na een rustmoment (ff een dutje van 20min, of meditatie) ook het gevoel dat jullie je nog ellendiger voelen dan ervoor?
Ik probeer elke dag na het werk zo'n moment in te plannen maar ik geraak daarna echt niet meer aan de gang. Ik kan om 18u dus gewoon in bed blijven liggen en slapen tot de volgende ochtend. Ik doe dit niet, maar ik zou het wel gewoon kunnen.
Ik probeer elke dag na het werk zo'n moment in te plannen maar ik geraak daarna echt niet meer aan de gang. Ik kan om 18u dus gewoon in bed blijven liggen en slapen tot de volgende ochtend. Ik doe dit niet, maar ik zou het wel gewoon kunnen.
dinsdag 21 augustus 2018 09:58
Klinkt mij niet helemaal onbekend hoor Mandarijntje.
Ik heb het ook met periodes, als ik dan bijvoorbeeld in de ochtend niet meteen ga douchen of in actie kom kan ik zo uren voor me uit staren. Ik kom vaak moeilijk op gang.
Ook als ik in de middag even bijslaap na een slechte nacht dat ik dan met een down gevoel wakker wordt en veel tijd nodig heb om echt wakker te worden.
Bij mij is het na een Burnout gekomen, heb helaas blijvende vermoeidheid. Moet wel echt in beweging blijven maar ook weer niet teveel plannen.
Dus ik herken het wel.
Ik heb het ook met periodes, als ik dan bijvoorbeeld in de ochtend niet meteen ga douchen of in actie kom kan ik zo uren voor me uit staren. Ik kom vaak moeilijk op gang.
Ook als ik in de middag even bijslaap na een slechte nacht dat ik dan met een down gevoel wakker wordt en veel tijd nodig heb om echt wakker te worden.
Bij mij is het na een Burnout gekomen, heb helaas blijvende vermoeidheid. Moet wel echt in beweging blijven maar ook weer niet teveel plannen.
Dus ik herken het wel.
woensdag 22 augustus 2018 14:39
Ik kom ook moeilijk op gang. ben geen ochtendmens. Toch heb ik er bewust voor gekozen om alleen de ochtenden te werken. Hele dagen kan ik niet aan. Als ik 's middags zou werken ga ik zéér waarschijnlijk toch veel later naar bed. Dan heb ik niks aan die vrije ochtend, behalve uitslapen. En moet ik me alsnog haasten. Nu heb ik een reden om vroeg op te staan. Dan heb ik de rest van de dag tijd voor huishouden, boodschappen en andere dingen.
Afgelopen zondag kreeg ik een berichtje van stiefzus. Voor de verjaardag van haar dochter, a.s. Donderdagavond. Er stond bij: "Als je zin hebt he."Ik heb nog niet gereageerd, omdat ik gewoon niet kan beslissen of ik wel ga. Verjaardagen doordeweeks vind ik niks. Vorig jaar ben ik na anderhalf uur weggevlucht. Omdat het zo rumoerig was. Ik kan natuurlijk nu ook maar even gaan, maar vind het niet nodig om elk jaar te gaan. Zeggen jullie wel eens letterlijk tegen de ander dat je niet komt vanwege geen zin?
Afgelopen zondag kreeg ik een berichtje van stiefzus. Voor de verjaardag van haar dochter, a.s. Donderdagavond. Er stond bij: "Als je zin hebt he."Ik heb nog niet gereageerd, omdat ik gewoon niet kan beslissen of ik wel ga. Verjaardagen doordeweeks vind ik niks. Vorig jaar ben ik na anderhalf uur weggevlucht. Omdat het zo rumoerig was. Ik kan natuurlijk nu ook maar even gaan, maar vind het niet nodig om elk jaar te gaan. Zeggen jullie wel eens letterlijk tegen de ander dat je niet komt vanwege geen zin?
woensdag 22 augustus 2018 15:30
hondenmens Letterlijk “geen zin” ook weer niet, maar ik zeg niet dat ik wat anders heb. Dan zeg ik gewoon dat ik het heel druk in mijn hoofd heb met werk en dat ik echt even tijd nodig heb om tot rust te komen.
Voor andere dingen dan verjaardagen waar mensen me voor vragen (etentjes/uitgaan) zeg ik wel vaak dat ik “geen puf” heb.
Voor andere dingen dan verjaardagen waar mensen me voor vragen (etentjes/uitgaan) zeg ik wel vaak dat ik “geen puf” heb.
woensdag 22 augustus 2018 15:34
Geen zin zou ik niet durven zeggen. Dan zou ik er eerder iets van maken dat je door de week niet zo handig vind of te moe bent ofzo.hondenmens schreef: ↑22-08-2018 14:39
Afgelopen zondag kreeg ik een berichtje van stiefzus. Voor de verjaardag van haar dochter, a.s. Donderdagavond. Er stond bij: "Als je zin hebt he."Ik heb nog niet gereageerd, omdat ik gewoon niet kan beslissen of ik wel ga. Verjaardagen doordeweeks vind ik niks. Vorig jaar ben ik na anderhalf uur weggevlucht. Omdat het zo rumoerig was. Ik kan natuurlijk nu ook maar even gaan, maar vind het niet nodig om elk jaar te gaan. Zeggen jullie wel eens letterlijk tegen de ander dat je niet komt vanwege geen zin?
Echt, verjaardagen... van mij mogen ze het afschaffen. Het lijkt wel of ik er steeds meer een hekel aan krijg. (voor zover dat mogelijk is)
Visite (krijgen en gaan) gaat me ook meer en meer tegen staan.
De laatste tijd ben ik extreem moe (slaapgebrek) en zeer prikkelbaar. Ik ben het liefst alleen thuis maar mijn man heeft nu eer paar dagen vrij. Pfff, ik vind het niks. Toch wel fijn een man die in ploegen werkt. Ik verheug me al op het weekend, dan heeft hij de middag!
donderdag 23 augustus 2018 13:06
Een tijdje terug heb ik hier wat gepost over dat personeelsfeest waar ik verplicht naartoe moest. Nu hebben we afgelopen dinsdag op het werk een kleine 'pre party/receptie' gehad. Leek me erg leuk. Er zou zo'n 100 man komen, verspreid tussen 15u en 18u. Ik keek er echt naar uit, nooit bij nagedacht dat dit wel eens heel anders zou kunnen uitdraaien.
Na 15 min was het al prijs voor mij. Ik werd duizelig, kreeg hartkloppingen, zweten,... gelukkig was het mooi weer en stonden er buiten ook 2 tafeltjes. Daar was het ook moeilijk voor mij maar wel haalbaar.
Om 19.30u kwam ik thuis, helemaal over mijn toeren, de nacht erna amper geslapen, gisterenochtend wakker geworden met een paniekaanval, rest van de week thuis...
Ik heb dus toch besloten om niet mee te gaan naar dat groot personeelsfeest, dat komt gewoon niet goed! Ik ben er kapot van! Ik had verwacht dat ik moe zou zijn, en misschien migraine zou hebben, maar dit??? Nee echt niet! Ik voel me hier erg slecht bij.
Na 15 min was het al prijs voor mij. Ik werd duizelig, kreeg hartkloppingen, zweten,... gelukkig was het mooi weer en stonden er buiten ook 2 tafeltjes. Daar was het ook moeilijk voor mij maar wel haalbaar.
Om 19.30u kwam ik thuis, helemaal over mijn toeren, de nacht erna amper geslapen, gisterenochtend wakker geworden met een paniekaanval, rest van de week thuis...
Ik heb dus toch besloten om niet mee te gaan naar dat groot personeelsfeest, dat komt gewoon niet goed! Ik ben er kapot van! Ik had verwacht dat ik moe zou zijn, en misschien migraine zou hebben, maar dit??? Nee echt niet! Ik voel me hier erg slecht bij.
donderdag 23 augustus 2018 13:10
heb dit ook allemaal en heb asperger (autisme) , echt heeeeeeelllll herkenbaar voor mij.Anoniem16032016010101 schreef: ↑11-12-2015 10:09Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
donderdag 23 augustus 2018 16:07
He mandarijntje, wat vervelend! Ik heb daar 10 jaar geleden ook veel last van gehad. Het is uitzoeken waar de disbalans zit in je leven waardoor je van slag raakt bij situaties die jou minder goed liggen.
De tip die ik je met name kan geven is om te proberen om niet bang te worden van het gevoel. Bij de psych kunnen ze goede ontspanningsoefeningen met je doornemen om de piek eraf te halen in zo'n situatie,
Dikke knuffel hoor!
De tip die ik je met name kan geven is om te proberen om niet bang te worden van het gevoel. Bij de psych kunnen ze goede ontspanningsoefeningen met je doornemen om de piek eraf te halen in zo'n situatie,
Dikke knuffel hoor!
donderdag 23 augustus 2018 19:09
Ik heb de verjaardag afgezegd. Met als reden dat ik verjaardagen door de weeks niet handig vind en morgen weer vroeg op moet. Ze zal het wel snappen denk ik.
Voor mijn moeder en stiefvader komen er steeds meer verjaardagen bij. Die gaan ook al naar de verjaardag van de stiefdochter van mijn stiefzus. Al die aanhang. Wat dat betreft ben ik blij dat ik single ben.
Voor mijn moeder en stiefvader komen er steeds meer verjaardagen bij. Die gaan ook al naar de verjaardag van de stiefdochter van mijn stiefzus. Al die aanhang. Wat dat betreft ben ik blij dat ik single ben.
donderdag 23 augustus 2018 19:16
Wat vervelend voor je, Mandarijntje. Ik hoop dat je psycholoog je goede handvaten kan geven om hiermee om te gaan. Het klinkt alsof er meer speelt dan alleen introvert zijn. Waarschijnlijk zit je daar nu, maar mocht je dit van tevoren nog lezen: veel succes in elk geval. 
Ik ben net terug van vakantie. Eigenlijk ben ik vermoeider dan toen we weggingen
De hele dag in een klein huisje op elkaar geplakt zitten is echt niks voor mij. Al hebben we 's avonds ook wel veel zitten lezen, dat was wel heerlijk. Maar die drukte met zwembad / speeltuin bezoeken hoeft voor mij niet zo nodig elke dag. Soms vind ik het wel leuk, maar het was een beetje too much.
Ik ben net terug van vakantie. Eigenlijk ben ik vermoeider dan toen we weggingen
De hele dag in een klein huisje op elkaar geplakt zitten is echt niks voor mij. Al hebben we 's avonds ook wel veel zitten lezen, dat was wel heerlijk. Maar die drukte met zwembad / speeltuin bezoeken hoeft voor mij niet zo nodig elke dag. Soms vind ik het wel leuk, maar het was een beetje too much.
donderdag 23 augustus 2018 20:50
Heerlijk he! Ik ben ook lekker single. Mijn zus gaat binnenkort trouwen en sinds ze het bekend hebben gemaakt, zie ik ook steeds meer mensen naar me kijken met die blik: "ben jij nog niet aan de man?" Ik negeer het gewoon lekker. Maar soms is het wel confronterend.hondenmens schreef: ↑23-08-2018 19:09Ik heb de verjaardag afgezegd. Met als reden dat ik verjaardagen door de weeks niet handig vind en morgen weer vroeg op moet. Ze zal het wel snappen denk ik.
Voor mijn moeder en stiefvader komen er steeds meer verjaardagen bij. Die gaan ook al naar de verjaardag van de stiefdochter van mijn stiefzus. Al die aanhang. Wat dat betreft ben ik blij dat ik single ben.
donderdag 23 augustus 2018 21:14
Ik ben net terug van de psycholoog, heb een goed gesprek gehad. Ze zei ook van niet bang te zijn van het gevoel. Dit lukt me de ene moment beter dan de andere.
Ook heeft ze mij doorverwezen naar een andere arts, een orthomoleculaire arts, die zou meer met voeding en voedingssupplementen bezig zijn. Ze zei dat het zou kunnen dat er daar een disbalans zit waardoor ik me zo slecht voel. Baad het niet dan schaad het niet.
@Shewolf, wat erg, ik kan het me niet voorstellen dat je dit geregeld aan de hand hebt. Zo uitputtend! Wel goed dat je er nu van af bent. Bedankt ook voor de steunende woorden.
Ook heeft ze mij doorverwezen naar een andere arts, een orthomoleculaire arts, die zou meer met voeding en voedingssupplementen bezig zijn. Ze zei dat het zou kunnen dat er daar een disbalans zit waardoor ik me zo slecht voel. Baad het niet dan schaad het niet.
@Shewolf, wat erg, ik kan het me niet voorstellen dat je dit geregeld aan de hand hebt. Zo uitputtend! Wel goed dat je er nu van af bent. Bedankt ook voor de steunende woorden.
vrijdag 24 augustus 2018 08:43
Oh heel herkenbaar. Ik ben ook single en zou momenteel niet anders willen. Zo fijn om met niemand rekening te hoeven houden. Maar mensen geloven dat nooit zo.Kwebbeltje91 schreef: ↑23-08-2018 20:50Heerlijk he! Ik ben ook lekker single. Mijn zus gaat binnenkort trouwen en sinds ze het bekend hebben gemaakt, zie ik ook steeds meer mensen naar me kijken met die blik: "ben jij nog niet aan de man?" Ik negeer het gewoon lekker. Maar soms is het wel confronterend.
En inderdaad, zodra iemand in de familie aan de man gaat gaan mensen ineens ervan uit dat jij dat dan ook wel zal willen. Alsof een relatie het ultieme levensdoel is ofzo
vrijdag 24 augustus 2018 08:48
Vervelend hoor Mandarijntje
Ik kan ook niet tegen drukte hoor, misschien eens gaan kijken wat wel lukt en wat teveel is.
Ik ben persoonlijk géén voorstander van het 'toch maar doen want je moet je angsten overwinnen' maar meer kijken naar wat goed voelt en dan een balans daarin proberen te vinden (wat zeker niet makkelijk is) Op een gegeven moment leer je jezelf beter kennen.
Heel veel sterkte!
Ik kan ook niet tegen drukte hoor, misschien eens gaan kijken wat wel lukt en wat teveel is.
Ik ben persoonlijk géén voorstander van het 'toch maar doen want je moet je angsten overwinnen' maar meer kijken naar wat goed voelt en dan een balans daarin proberen te vinden (wat zeker niet makkelijk is) Op een gegeven moment leer je jezelf beter kennen.
Heel veel sterkte!
vrijdag 24 augustus 2018 09:08
Als het je zo belemmert in je leven, dan denk ik toch wel dat je er iets aan moet doen. Het kan niet zo zijn dat je bij de gedachte aan het moeten deelnemen aan een event al in paniek raakt.yesss schreef: ↑24-08-2018 08:48Vervelend hoor Mandarijntje
Ik kan ook niet tegen drukte hoor, misschien eens gaan kijken wat wel lukt en wat teveel is.
Ik ben persoonlijk géén voorstander van het 'toch maar doen want je moet je angsten overwinnen' maar meer kijken naar wat goed voelt en dan een balans daarin proberen te vinden (wat zeker niet makkelijk is) Op een gegeven moment leer je jezelf beter kennen.
Heel veel sterkte!
vrijdag 24 augustus 2018 09:20
Ja je moet leren doen wat bij je past. Ik hou ook niet zo van drukte, dus een paniekaanval zal bij mij dan getriggerd worden op een drukke plek en nooit op een leeg strand bijvoorbeeld.Mandarijntje1 schreef: ↑23-08-2018 21:14Ik ben net terug van de psycholoog, heb een goed gesprek gehad. Ze zei ook van niet bang te zijn van het gevoel. Dit lukt me de ene moment beter dan de andere.
Ook heeft ze mij doorverwezen naar een andere arts, een orthomoleculaire arts, die zou meer met voeding en voedingssupplementen bezig zijn. Ze zei dat het zou kunnen dat er daar een disbalans zit waardoor ik me zo slecht voel. Baad het niet dan schaad het niet.
@Shewolf, wat erg, ik kan het me niet voorstellen dat je dit geregeld aan de hand hebt. Zo uitputtend! Wel goed dat je er nu van af bent. Bedankt ook voor de steunende woorden.
De truc is om niet te gaan vermijden, maar je hoeft het ook niet in de extremen op te zoeken. Destijds zei mijn psych van je kan best jezelf leren wennen aan een drukke winkelstraat, maar dat betekent niet dat je gelijk naar de Kalverenstraat in Amsterdam moet gaan
daar worden veel mensen naar van en dan leg je de lat te hoog. Ja ik merk dus soms wel als ik een drukke periode heb en slecht in mn vel zit dat ik het een beetje voel aankomen. Maar ik herken het gelijk en dan gaat het nooit meer naar een echt hoogtepunt (zoals een paniekaanval dus is).
Je kan me altijd berichten hierover hoor als je erover wilt praten
vrijdag 24 augustus 2018 13:18
Ja ik snap wat je bedoeld. Je moet geen dingen gaan vermijden in de zin van thuis blijven en bijvoorbeeld alle feestjes uit de weg gaan maar er zit ook nog een verschil tussen een feest met 10 man of 1000 man.
Maar ook hoe voel je je, wat heb je erna gepland. Het is echt zoeken naar wat goed voelt en de dingen die écht niet bij je passen of gewoon te druk zijn niet opzoeken.
yesss wijzigde dit bericht op 24-08-2018 14:47
3.49% gewijzigd
vrijdag 24 augustus 2018 14:40
Ja dit is inderdaad precies wat ik bedoel. Je hebt ook nog een middenweg en verder ook proberen te accepteren dat sommige dingen misschien teveel/te druk zijn.shewolf schreef: ↑24-08-2018 09:20Ja je moet leren doen wat bij je past. Ik hou ook niet zo van drukte, dus een paniekaanval zal bij mij dan getriggerd worden op een drukke plek en nooit op een leeg strand bijvoorbeeld.
De truc is om niet te gaan vermijden, maar je hoeft het ook niet in de extremen op te zoeken. Destijds zei mijn psych van je kan best jezelf leren wennen aan een drukke winkelstraat, maar dat betekent niet dat je gelijk naar de Kalverenstraat in Amsterdam moet gaan
Ja ik merk dus soms wel als ik een drukke periode heb en slecht in mn vel zit dat ik het een beetje voel aankomen. Maar ik herken het gelijk en dan gaat het nooit meer naar een echt hoogtepunt (zoals een paniekaanval dus is).
Je kan me altijd berichten hierover hoor als je erover wilt praten
