Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
zaterdag 25 augustus 2018 09:16
Bedankt iedereen voor de berichtjes.
Ik ben gisteren ochtend naar de spoedgevallen geweest. Alweer een hyperventilatie aanval. Ik ben voor de zekerheid naar de spoed geweest omdat ik bang had dat het iets anders zou kunnen zijn, maar nee de bevestiging kwam snel.
Vreemd, want blijkbaar hyperventileer ik in mijn slaap, ondanks dat ik me de dag ervoor vrij rustig voelde en een goed en geruststellend gesprek gehad had met mijn psycholoog.
Ben gisteren bij een fysiotherapeut geweest voor ademhalingsoefeningen. En ben vandaag wakker geworden zonder klachten.
Eigenlijk was ik niet bang op dat feestje dinsdag, in tegendeel zelf. Ik kijk tegen dat groot feest op in september waar ik nu ook niet meer naartoe ga, maar dat feestje wat er toen was, daar keek ik zelfs naar uit! Geen haar op mijn hoofd dat dit verwacht had!
Maar goed, het is voorlopig weer voorbij en het zal inderdaad een zoektocht zijn naar mijn grenzen. Als ik me sterk genoeg voel kan ik nog proberen om de grens een beetje te verleggen als ik dat dan wil. Dat zijn zorgen voor later. Nu eerst goed herstellen en wat bekomen van deze enge ervaring.
Ik ben gisteren ochtend naar de spoedgevallen geweest. Alweer een hyperventilatie aanval. Ik ben voor de zekerheid naar de spoed geweest omdat ik bang had dat het iets anders zou kunnen zijn, maar nee de bevestiging kwam snel.
Vreemd, want blijkbaar hyperventileer ik in mijn slaap, ondanks dat ik me de dag ervoor vrij rustig voelde en een goed en geruststellend gesprek gehad had met mijn psycholoog.
Ben gisteren bij een fysiotherapeut geweest voor ademhalingsoefeningen. En ben vandaag wakker geworden zonder klachten.
Eigenlijk was ik niet bang op dat feestje dinsdag, in tegendeel zelf. Ik kijk tegen dat groot feest op in september waar ik nu ook niet meer naartoe ga, maar dat feestje wat er toen was, daar keek ik zelfs naar uit! Geen haar op mijn hoofd dat dit verwacht had!
Maar goed, het is voorlopig weer voorbij en het zal inderdaad een zoektocht zijn naar mijn grenzen. Als ik me sterk genoeg voel kan ik nog proberen om de grens een beetje te verleggen als ik dat dan wil. Dat zijn zorgen voor later. Nu eerst goed herstellen en wat bekomen van deze enge ervaring.
anoniem_368614 wijzigde dit bericht op 25-08-2018 09:18
Reden: Typfout
Reden: Typfout
0.13% gewijzigd
zaterdag 25 augustus 2018 09:26
Wat rot, Mandarijntje. Wat zul jij geschrokken zijn, zeg! 
Sterkte.
Ik zit zelf de laatste dagen ook niet zo lekker in mijn vel. Ik zit vlak voor mijn stopweek met de pil en dan krijg ik toch soort van PMS-klachten, ondanks dat ze zeggen dat het niet kan. Maargoed, ik word dan opeens extreem introvert. Kan eignelijk niets en niemand om me heen verdragen. Geluid is teveel, drukte is teveel, grappig bedoelde opmerkingen van extraverte mensen zijn helemáál teveel....
En morgen heb ik dus een high tea vanwege een babyshower. En ik moet erbij zijn, want het is voor mijn zus. Dus afzeggen is geen optie. Maar dankzij mijn hormonen kan ik er alleen maar over mopperen, vind het stom dat zoiets moet. Overdreven etc. Terwijl ik het normaal gesproken "wel ok" zou vinden... Maar nu kan ik alles ff alleen maar negatief zien. Het enige dat ik wil is alleen zijn.... Zeker niet in een grote groep vol met enthousiaste vrouwen en net doen alsof ik het allemaal zo leuk vind.
Edit: liever niet quoten, misschien haal ik dit nog weg.
Sterkte.Ik zit zelf de laatste dagen ook niet zo lekker in mijn vel. Ik zit vlak voor mijn stopweek met de pil en dan krijg ik toch soort van PMS-klachten, ondanks dat ze zeggen dat het niet kan. Maargoed, ik word dan opeens extreem introvert. Kan eignelijk niets en niemand om me heen verdragen. Geluid is teveel, drukte is teveel, grappig bedoelde opmerkingen van extraverte mensen zijn helemáál teveel....
En morgen heb ik dus een high tea vanwege een babyshower. En ik moet erbij zijn, want het is voor mijn zus. Dus afzeggen is geen optie. Maar dankzij mijn hormonen kan ik er alleen maar over mopperen, vind het stom dat zoiets moet. Overdreven etc. Terwijl ik het normaal gesproken "wel ok" zou vinden... Maar nu kan ik alles ff alleen maar negatief zien. Het enige dat ik wil is alleen zijn.... Zeker niet in een grote groep vol met enthousiaste vrouwen en net doen alsof ik het allemaal zo leuk vind.
Edit: liever niet quoten, misschien haal ik dit nog weg.
zaterdag 25 augustus 2018 09:48
Herkenbaar Snorriemorrie... Zeker dat soort dingen.
Ik heb ook zo'n periode nu, wil gewoon lekker mijn eigen ding doen en op mezelf richten. Moet vanmiddag ergens naartoe, gelukkig maar even maar toch kan ik daar dan van balen. Wil gewoon even geen verplichtingen.
Ben nu al blij als ik straks thuis ben en lekker met avond eten op de bank kan zitten met een film!
Heb het inderdaad ook in periodes dat ik niet zo lekker in mijn vel zit/heb gezeten.
Ik heb ook zo'n periode nu, wil gewoon lekker mijn eigen ding doen en op mezelf richten. Moet vanmiddag ergens naartoe, gelukkig maar even maar toch kan ik daar dan van balen. Wil gewoon even geen verplichtingen.
Ben nu al blij als ik straks thuis ben en lekker met avond eten op de bank kan zitten met een film!
Heb het inderdaad ook in periodes dat ik niet zo lekker in mijn vel zit/heb gezeten.
zaterdag 25 augustus 2018 10:03
zaterdag 25 augustus 2018 11:43
Ik lees wel veel over dat er dan iets georganiseerd wordt, waar toch wat ‘dwingends’ vanuit gaat. Je moet dan komen, want je kunt het niet maken om af te zeggen. Wie bepaalt dat eigenlijk… het is een diep ingebakken iets. Ik baal er ontzettend van dat de algemene norm is dat je dit soort grote dingen maar leuk moet vinden. Soms ga je zo over je eigen grenzen… ik lees hier voorbeelden genoeg. dat je op de ehbo eindigt is wel heel heftig Mandarijntje!
En waarom zou je eigenlijk niet eerlijk mogen zijn en voorstellen dat je liever één-op-één een keertje thee komt drinken in plaats van zo’n babyshower Snorriemorrie? Ik weet het wel. Dat is niet efficiënt, het hele idee is juist dat iedereen dan komt en met elkaar kan kletsen. Die kraamborrels zijn ook bedoeld met het idee dat je dan iedereen hebt gehad. Ik bedenk zondagavond ook wel eens dat mijn weekend weer eens was gevuld met ‘moetjes’… en dat dat weekend toch eigenlijk bedoeld was om uit te rusten, en ik voel me verre van uitgerust, maar ik moet alweer een nieuwe werkweek in. En op m’n werk krijg ik al genoeg prikkels… dat vind ik redelijk, daar word ik ten slotte voor betaald… maar in het weekend al die sociale afgedwongen dingen, bah. En da’s allemaal door mensen geregeld die daar zelf natuurlijk wel energie van krijgen en jou maar een saaie vinden.
En waarom zou je eigenlijk niet eerlijk mogen zijn en voorstellen dat je liever één-op-één een keertje thee komt drinken in plaats van zo’n babyshower Snorriemorrie? Ik weet het wel. Dat is niet efficiënt, het hele idee is juist dat iedereen dan komt en met elkaar kan kletsen. Die kraamborrels zijn ook bedoeld met het idee dat je dan iedereen hebt gehad. Ik bedenk zondagavond ook wel eens dat mijn weekend weer eens was gevuld met ‘moetjes’… en dat dat weekend toch eigenlijk bedoeld was om uit te rusten, en ik voel me verre van uitgerust, maar ik moet alweer een nieuwe werkweek in. En op m’n werk krijg ik al genoeg prikkels… dat vind ik redelijk, daar word ik ten slotte voor betaald… maar in het weekend al die sociale afgedwongen dingen, bah. En da’s allemaal door mensen geregeld die daar zelf natuurlijk wel energie van krijgen en jou maar een saaie vinden.
zaterdag 25 augustus 2018 11:46
Ja, als het aan mij lag zou ik inderdaad liever 1 op 1 iets doen, maar voel me op dit soort momenten toch gedwongen. En neem me vaak voor om dan volgende keer nee te zeggen, maar dat doe ik dan weer niet. En nu gaat het om mijn zusje, dus dat is dan nog moeilijker, ik vind dan dat ik mezelf eroverheen moet zetten.
zondag 26 augustus 2018 10:35
He lief Mandarijntje! Hoe gaat het vandaag met je? Een iets rustigere dag voor jou?
Ik weet precies hoe het voelt wat je meemaakt en het is zo enorm rot
ik hoop dat je psych je veel ondersteuning kan geven en leren die balans terug te vinden, en ook uitzoeken waar dit vandaan komt. Probeer wel vast te houden om wat kleinere dingen buitenshuis te blijven ondernemen. Zo'n groot feest is nu idd even teveel spanning, dat begrijp ik 
Ik ben nu 30 en had het destijds dat k begin 20 was, ik was altijd relaxt en onbezorgd, maar toen gebeurde er veel dingen in 1 jaar tijd en toen werd ik in ene een angstiger persoon. Lijkt wel alsof die gebeurtenissen bij elkaar de boel toen triggerden (stoppen met studie, vriendschap verbroken met mn beste vriend en het niet verwerken van t overlijden van mn opa met wie ik een goede band had).
Het is heel vervelend om te merken dat je de controle verliest op zo'n moment. En daar zit ook een dingetje vaak... het alles onder controle willen houden.. en als dat niet lukt dan valt het overzicht weg en krijg ik dus last van dat soort vervelende gevoelens.
Ik weet precies hoe het voelt wat je meemaakt en het is zo enorm rot
ik hoop dat je psych je veel ondersteuning kan geven en leren die balans terug te vinden, en ook uitzoeken waar dit vandaan komt. Probeer wel vast te houden om wat kleinere dingen buitenshuis te blijven ondernemen. Zo'n groot feest is nu idd even teveel spanning, dat begrijp ik Ik ben nu 30 en had het destijds dat k begin 20 was, ik was altijd relaxt en onbezorgd, maar toen gebeurde er veel dingen in 1 jaar tijd en toen werd ik in ene een angstiger persoon. Lijkt wel alsof die gebeurtenissen bij elkaar de boel toen triggerden (stoppen met studie, vriendschap verbroken met mn beste vriend en het niet verwerken van t overlijden van mn opa met wie ik een goede band had).
Het is heel vervelend om te merken dat je de controle verliest op zo'n moment. En daar zit ook een dingetje vaak... het alles onder controle willen houden.. en als dat niet lukt dan valt het overzicht weg en krijg ik dus last van dat soort vervelende gevoelens.
zondag 26 augustus 2018 10:44
Nou, bam! Dit is precies wat ik merk bij mensen!vivinnetje schreef: ↑25-08-2018 11:43Ik lees wel veel over dat er dan iets georganiseerd wordt, waar toch wat ‘dwingends’ vanuit gaat. Je moet dan komen, want je kunt het niet maken om af te zeggen. Wie bepaalt dat eigenlijk… het is een diep ingebakken iets. Ik baal er ontzettend van dat de algemene norm is dat je dit soort grote dingen maar leuk moet vinden. Soms ga je zo over je eigen grenzen… ik lees hier voorbeelden genoeg. dat je op de ehbo eindigt is wel heel heftig Mandarijntje!
En waarom zou je eigenlijk niet eerlijk mogen zijn en voorstellen dat je liever één-op-één een keertje thee komt drinken in plaats van zo’n babyshower Snorriemorrie? Ik weet het wel. Dat is niet efficiënt, het hele idee is juist dat iedereen dan komt en met elkaar kan kletsen. Die kraamborrels zijn ook bedoeld met het idee dat je dan iedereen hebt gehad. Ik bedenk zondagavond ook wel eens dat mijn weekend weer eens was gevuld met ‘moetjes’… en dat dat weekend toch eigenlijk bedoeld was om uit te rusten, en ik voel me verre van uitgerust, maar ik moet alweer een nieuwe werkweek in. En op m’n werk krijg ik al genoeg prikkels… dat vind ik redelijk, daar word ik ten slotte voor betaald… maar in het weekend al die sociale afgedwongen dingen, bah. En da’s allemaal door mensen geregeld die daar zelf natuurlijk wel energie van krijgen en jou maar een saaie vinden.
Ik wilde namelijk typen dat ik merk dat ik dit weekend mezelf gewoon vermoeid voel. Ik doe ontspanningsoefeningen tussendoor met een app, maar ik voel onrust. Mn werk is over 2 weken afgelopen, maar morgen is mn vervelende baas er weer. Ik vind het gewoon spannend want ik werk iemand in en wil het netjes achterlaten. Daarna ga ik met vakantie en direct erna mn nieuwe werk. Toch een nieuwe start en ik merk dat - ondanks ik dit onwijs tof vind - er toch ook veel (positieve) spanning van ervaar wat me te wachten staat.
Deze week heb ik veel sociale dingen gedaan, meer dan ik wilde. En komende week staan er ook weer 2.
En wat jij zegt, doordeweeks, oke, maar in het weekend heb ik bijkom-tijd nodig.
Dit weekend viert een vriendin haar 30e verjaardag gecombineerd met een ander soort feestje in een soort ateliertje (deze vriendin viert altijd wel weer een feestje btw! 2 per jaar ofzo). Ik heb niks met de mensen die daar komen. Onze band is nu oke, alleen ik heb er absoluut geen zin in merk ik want het vreet energie
op zondag heb ik bezoek dat voor mij enorm belangrijk is, en dan zaterdagavond ook weg zie ik nu al tegenop. Deze persoon vindt het zeker weten niet leuk als ik niet kom, terwijl je elkaar toch amper spreekt op zo'n feestje. Lijkt wel alsof het om de ego strelen gaat dan...?
Ik denk dat ik gewoon ga zeggen dat ik een enorm drukke periode heb, en dat het even te veel is. Liever 1 op 1 wat afspreken dan...
zondag 26 augustus 2018 15:08
Ik heb ook lang gedacht: nou, als ik word uitgenodigd en ik heb geen zin, dan ga ik niet. Het is mijn leven met mijn keuzes en ik beslis alles zelf. Mensen moeten dat maar accepteren.
Maar ik ben erop teruggekomen. Ik heb gemerkt dat het enorm belangrijk is om bij die evenementen aanwezig te zijn voor de sociale banden en je mist gewoon wel dingen als je er niet bij bent. Als introvert ben ik over het algemeen het minst vaak aanwezig of toch minder dan gemiddeld, maar ik push mezelf doorgaans toch wel om te gaan.
Als ik zelf organiseer vind ik het ook belangrijk dat mijn vriendinnen aanwezig zijn. Als iemand zou afzeggen met de melding 'te druk sorry' zou ik me niet belangrijk genoeg voor haar voelen, wat een naar gevoel is. Als ze zoals jij, shewolf, dan voorstelt om iets 1 op 1 te doen, graag (want introvert) dan vind ik het al minder erg, omdat ze dan goede wil toont.
Dus ik ben van mening dat je toch zoveel mogelijk moet proberen naar allerlei evenementen gaan, niet gaan heeft gevolgen.
Maar ik ben erop teruggekomen. Ik heb gemerkt dat het enorm belangrijk is om bij die evenementen aanwezig te zijn voor de sociale banden en je mist gewoon wel dingen als je er niet bij bent. Als introvert ben ik over het algemeen het minst vaak aanwezig of toch minder dan gemiddeld, maar ik push mezelf doorgaans toch wel om te gaan.
Als ik zelf organiseer vind ik het ook belangrijk dat mijn vriendinnen aanwezig zijn. Als iemand zou afzeggen met de melding 'te druk sorry' zou ik me niet belangrijk genoeg voor haar voelen, wat een naar gevoel is. Als ze zoals jij, shewolf, dan voorstelt om iets 1 op 1 te doen, graag (want introvert) dan vind ik het al minder erg, omdat ze dan goede wil toont.
Dus ik ben van mening dat je toch zoveel mogelijk moet proberen naar allerlei evenementen gaan, niet gaan heeft gevolgen.
Veritas vos liberabit
zondag 26 augustus 2018 15:27
Ja ik snap je punt! Kijk als iets een feestje is van heel directe familie of vrienden waarbij ik weet dat het belangrijk is om er te zijn, want het is bijv een klein groepje die diegene met zorg uitgekozen heeft, natuurlijk ben ik er dan bijCharlotte717 schreef: ↑26-08-2018 15:08Ik heb ook lang gedacht: nou, als ik word uitgenodigd en ik heb geen zin, dan ga ik niet. Het is mijn leven met mijn keuzes en ik beslis alles zelf. Mensen moeten dat maar accepteren.
Maar ik ben erop teruggekomen. Ik heb gemerkt dat het enorm belangrijk is om bij die evenementen aanwezig te zijn voor de sociale banden en je mist gewoon wel dingen als je er niet bij bent. Als introvert ben ik over het algemeen het minst vaak aanwezig of toch minder dan gemiddeld, maar ik push mezelf doorgaans toch wel om te gaan.
Als ik zelf organiseer vind ik het ook belangrijk dat mijn vriendinnen aanwezig zijn. Als iemand zou afzeggen met de melding 'te druk sorry' zou ik me niet belangrijk genoeg voor haar voelen, wat een naar gevoel is. Als ze zoals jij, shewolf, dan voorstelt om iets 1 op 1 te doen, graag (want introvert) dan vind ik het al minder erg, omdat ze dan goede wil toont.
Dus ik ben van mening dat je toch zoveel mogelijk moet proberen naar allerlei evenementen gaan, niet gaan heeft gevolgen.
Maar een groter feestje heb ik gewoon minder behoefte aan. Je spreekt degene die t viert niet of amper, en op mn zaterdagavond oppervlakkige gesprekken voeren met onbekenden vind ik gewoon niet iets waar ik energie van krijg. Ik zie daar tegenop.
Heb het jarenlang wel gedaan, maar ik heb liever 1 op 1 een echt goed gesprek met een vriend of vriendin in een café. Haha misschien word ik ook wel wat ouder hoor :p dat ik liever mn eigen rust bewaar dan met tegenzin ergens heen ga.
zondag 26 augustus 2018 19:40
Hallo,shewolf schreef: ↑26-08-2018 10:35He lief Mandarijntje! Hoe gaat het vandaag met je? Een iets rustigere dag voor jou?
Ik weet precies hoe het voelt wat je meemaakt en het is zo enorm rot
Ik ben nu 30 en had het destijds dat k begin 20 was, ik was altijd relaxt en onbezorgd, maar toen gebeurde er veel dingen in 1 jaar tijd en toen werd ik in ene een angstiger persoon. Lijkt wel alsof die gebeurtenissen bij elkaar de boel toen triggerden (stoppen met studie, vriendschap verbroken met mn beste vriend en het niet verwerken van t overlijden van mn opa met wie ik een goede band had).
Het is heel vervelend om te merken dat je de controle verliest op zo'n moment. En daar zit ook een dingetje vaak... het alles onder controle willen houden.. en als dat niet lukt dan valt het overzicht weg en krijg ik dus last van dat soort vervelende gevoelens.
Gisteren ging het vrij goed maar vandaag weer niet. Ik hyperventileer vooral in mijn slaap, dus heb er geen controle over. Gisteren heb ik een vrij drukke dag gehad. Ben namiddag gaan wandelen met een hondje van kennissen. Wat een hyperactief beest was me dat! Ik dacht dat me dat tot rust zou brengen maar helemaal niet. Lag niet aan de wandeling maar puur aan die hond. Verder lief beestje hoor!
Omdat ik zelf al lang overwoog om een huisdier te nemen heb ik gisteren de knoop doorgehakt. Ik lees en hoor veel verhalen van mensen die zich niet goed in hun vel voelen die een hond in huis nemen. Dus heb ik dat gisteren ook gedaan. Heb een puppy gereserveerd en heb hem over 2 weken. Ik krijg hierbij enorm veel steun van mijn tante, zij heeft ervaring met honden, ik niet.
Met gevolg dus dat ik vandaag met allerlei emoties zit. De ene moment huil ik omdat ik dat beestje al mis. Ik heb hem gisteren 15 min vast gehad en ben al zo gehecht aan hem. Ik sta op punt om mijn vakantie in oktober te annuleren omdat ik hem dan pas 4 weken zou hebben, ik ga dan liever een weekje naar de ardennen zodat we kunnen ravotten en spelen in het bos. Ik voel nu al dat ik hem kapot ga missen als ik hem niet bij mij heb, en daarbij vind ik het ook nog te snel om hem al ergens achter te moeten laten na 4 weken, hij gaat zelf niet meer weten wie zijn baasje is misschien. Anderszijds heb ik zo bang dat ik wat verkeerd ga doen en twijfel ik of ik wel de juiste beslissing genomen heb. Ik lees zoveel dingen op internet, dat je een hond zeker in het begin 4 keer per dag moet uitlaten, maar dat lukt me niet. Ik ga fulltime werken. Mensen uit mijn buurt zeggen dan dat dit helemaal niet hoeft, dat die dat zo ook wel leert. Dit zorg voor zoveel verwarring.
Neemt niet weg dat ik met een heel onrustig gevoel zit. Heb het altijd al moeilijk gevonden om overdag rust te vinden.
Morgen heb ik nog een afspraak bij mijn huisarts, dinsdag terug bij de psycholoog.
maandag 27 augustus 2018 10:33
Wel een lastige keuze, ik snap het. Want enerzijds is een hondje echt een nieuw doel, maar begrijp ook dat je niet zo lekker in je vel zit en een hond nemen is toch een levensveranderende commitment 
Maar gaat je tante hem dan tussendoor bezoeken enzo als je naar werk bent? Want een puppy moet eerst zindelijk gemaakt worden... als je gelijk 8 uur lang naar je werk bent dan wordt dat wel heel erg lastig. Plus 8 uur lang alleen is erg veel voor een jonge hond :p die van ons gingen na 2 uur al hun kussentje slopen uit frustratie haha.
Bij mij thuis nam mn ma altijd twee weken vrij als er een nieuwe bijkwam (ze hebben er nu 3) en dan bouw je een goede band met het beestje en daarnaast kun je je heel goed richten op zindelijk maken. Dat is best een klus hoor!
Hoop dat je een goed gesprek zal hebben vandaag en morgen
Maar gaat je tante hem dan tussendoor bezoeken enzo als je naar werk bent? Want een puppy moet eerst zindelijk gemaakt worden... als je gelijk 8 uur lang naar je werk bent dan wordt dat wel heel erg lastig. Plus 8 uur lang alleen is erg veel voor een jonge hond :p die van ons gingen na 2 uur al hun kussentje slopen uit frustratie haha.
Bij mij thuis nam mn ma altijd twee weken vrij als er een nieuwe bijkwam (ze hebben er nu 3) en dan bouw je een goede band met het beestje en daarnaast kun je je heel goed richten op zindelijk maken. Dat is best een klus hoor!
Hoop dat je een goed gesprek zal hebben vandaag en morgen
maandag 27 augustus 2018 21:57
Wat de hond betreft voelde ik me vandaag al veel beter! Ik kijk er echt naar uit om hem bij me te hebben. Dat gaat me echt rust geven en afleiding geven. Ik ga hem ook 'Zen' noemenshewolf schreef: ↑27-08-2018 10:33Wel een lastige keuze, ik snap het. Want enerzijds is een hondje echt een nieuw doel, maar begrijp ook dat je niet zo lekker in je vel zit en een hond nemen is toch een levensveranderende commitment
Maar gaat je tante hem dan tussendoor bezoeken enzo als je naar werk bent? Want een puppy moet eerst zindelijk gemaakt worden... als je gelijk 8 uur lang naar je werk bent dan wordt dat wel heel erg lastig. Plus 8 uur lang alleen is erg veel voor een jonge hond :p die van ons gingen na 2 uur al hun kussentje slopen uit frustratie haha.
Bij mij thuis nam mn ma altijd twee weken vrij als er een nieuwe bijkwam (ze hebben er nu 3) en dan bouw je een goede band met het beestje en daarnaast kun je je heel goed richten op zindelijk maken. Dat is best een klus hoor!
Hoop dat je een goed gesprek zal hebben vandaag en morgen
.Mij werd verteld dat ik hem gerust van in het begin zo lang alleen kon laten, dat hij hier snel aan zou wennen en vanzelf zindelijk zou worden. In het begin zal hij inderdaad wel eens wat doen in huis, maar dat hoort er nu éénmaal bij.
Mijn vakantie heb ik vandaag geannuleerd.
Vandaag bij de huisarts geweest. Hij heeft me nog een week ziekteverlof bij gegeven en me doorverwezen naar een orthomoleculaire arts. Die arts zal een uitgebreider bloedonderzoek kunnen doen dan een gewone huisarts. De huisarts vermoed dat er meer aan de hand is dan gewoon hyperventilatie en/of stress en eerlijk gezegd vermoed ik dat ook. De ene moment heb ik het ijskoud en de andere moment heb ik het echt warm. Het lijkt alsof ik één of andere vitamine of stof tekort kom of een virus in mijn bloed heb zitten. Vandaag heb ik me ook overdreven moe gevoeld en kon ik amper eten. Ik had wel honger maar alles lag op mijn maag. Misschien had ik vandaag gewoon een slechte dag en voel ik me morgen wat beter. Hopelijk kan die arts iets vinden in mijn bloed zodat er eindelijk een behandeling kan worden opgestart.
maandag 27 augustus 2018 22:01
Aaah, zo leuk honden!
Ik ben zelf ook een hondenmens (wou dit ook als nickname maar was al bezet).
Vroeger hebben we ook veel honden gehad, waaronder een labrador. Vanaf dag 1 was ik echt dikke vrienden met hem. Kwam ook altijd naar me toe, en als ik niet lekker in mijn vel zat kwam hij bij me liggen met zijn kop op mijn schoot. Week geen seconde van mijn zijde.
Nu helaas geen hond omdat ik alleen woon en er geen tijd voor heb, maar er komt ooit weer een hond. Nu zijn er in de familie wat honden (bij)gekomen dus dat is altijd wel een extra reden om een keer langs te gaan.
Ik snap je dus helemaal Ik heb geen kinderwens, maar wel een hondenwens.
Ik ben zelf ook een hondenmens (wou dit ook als nickname maar was al bezet).
Vroeger hebben we ook veel honden gehad, waaronder een labrador. Vanaf dag 1 was ik echt dikke vrienden met hem. Kwam ook altijd naar me toe, en als ik niet lekker in mijn vel zat kwam hij bij me liggen met zijn kop op mijn schoot. Week geen seconde van mijn zijde.
Nu helaas geen hond omdat ik alleen woon en er geen tijd voor heb, maar er komt ooit weer een hond. Nu zijn er in de familie wat honden (bij)gekomen dus dat is altijd wel een extra reden om een keer langs te gaan.
Ik snap je dus helemaal
Ik heb geen kinderwens, maar wel een hondenwens.
dinsdag 28 augustus 2018 08:41
Ligt ook denk ik wel aan het ras of juist geen ras. Die van mn ouders zijn gewoon nogal high-maintenance hihiMandarijntje1 schreef: ↑27-08-2018 21:57Wat de hond betreft voelde ik me vandaag al veel beter! Ik kijk er echt naar uit om hem bij me te hebben. Dat gaat me echt rust geven en afleiding geven. Ik ga hem ook 'Zen' noemen
Mij werd verteld dat ik hem gerust van in het begin zo lang alleen kon laten, dat hij hier snel aan zou wennen en vanzelf zindelijk zou worden. In het begin zal hij inderdaad wel eens wat doen in huis, maar dat hoort er nu éénmaal bij.
Mijn vakantie heb ik vandaag geannuleerd.
Vandaag bij de huisarts geweest. Hij heeft me nog een week ziekteverlof bij gegeven en me doorverwezen naar een orthomoleculaire arts. Die arts zal een uitgebreider bloedonderzoek kunnen doen dan een gewone huisarts. De huisarts vermoed dat er meer aan de hand is dan gewoon hyperventilatie en/of stress en eerlijk gezegd vermoed ik dat ook. De ene moment heb ik het ijskoud en de andere moment heb ik het echt warm. Het lijkt alsof ik één of andere vitamine of stof tekort kom of een virus in mijn bloed heb zitten. Vandaag heb ik me ook overdreven moe gevoeld en kon ik amper eten. Ik had wel honger maar alles lag op mijn maag. Misschien had ik vandaag gewoon een slechte dag en voel ik me morgen wat beter. Hopelijk kan die arts iets vinden in mijn bloed zodat er eindelijk een behandeling kan worden opgestart.
Wel lekker dat je straks extra tijd voor hem hebt. Leuk vooruitzicht,Ja snap ik wel, je zou dat ook kunnen denken aan de hoek B12 tekort, pfeiffer etc. Wel fijn om dat goed uit te zoeken eerst
wel top dat je een huisarts heb die je zo serieus neemt hoor! Ze zijn niet allemaal zo.
dinsdag 28 augustus 2018 10:32
Gisteren zat ik bij mijn ouders omdat ik me zo slecht voelde, en heb de hele tijd over mijn hondje zitten praten. Wat ik met hem ging doen, welke kunstjes ik hem ging leren,... Ik voel me net zoals iemand in de gevangenis die streepjes zit te trekken om af te tellen wanneer hij vrij komt 
Ik ben ook blij met zo'n huisarts. Nu ken ik hem al heel mijn leven en hij weet ook dat ik niet voor een stomme prul naar hem toe ga. Dat zal ook wel helpen. Ik las ook over magnesium tekort, dat kan ook allerlei rare klachten uitlokken. Laat nu net zijn dat die voedingsmiddelen maar dit in grotere hoeveelheden inzit dat ik deze amper/ nooit eet omdat ik ze niet lust of niet graag eet (bananen, chocolade, advocado, zeewier, vis,...)
Zou me niks verbazen moest het dit zijn.
Ik ben ook blij met zo'n huisarts. Nu ken ik hem al heel mijn leven en hij weet ook dat ik niet voor een stomme prul naar hem toe ga. Dat zal ook wel helpen. Ik las ook over magnesium tekort, dat kan ook allerlei rare klachten uitlokken. Laat nu net zijn dat die voedingsmiddelen maar dit in grotere hoeveelheden inzit dat ik deze amper/ nooit eet omdat ik ze niet lust of niet graag eet (bananen, chocolade, advocado, zeewier, vis,...)
Zou me niks verbazen moest het dit zijn.
dinsdag 28 augustus 2018 13:15
Als er niks uit het bloedonderzoek komt: laat ook eens testen op lyme (zeker als je veel in het groen komt, je tekenbeten of een rode kring herinnert). Al komen vals-negatieve uitslagen ook regelmatig voor.
Ik heb dat en een soort van 'paniekaanvallen', overprikkeling en vermoeidheid zijn mijn belangrijkste symptomen.
Niet om je iets aan te praten maar het komt nu eenmaal veel meer voor dan dat mensen denken. En artsen denken er vaak ook niet aan om hierop te testen.
Ik heb dat en een soort van 'paniekaanvallen', overprikkeling en vermoeidheid zijn mijn belangrijkste symptomen.
Niet om je iets aan te praten maar het komt nu eenmaal veel meer voor dan dat mensen denken. En artsen denken er vaak ook niet aan om hierop te testen.
dinsdag 28 augustus 2018 13:35
Moet verschrikkelijk zijn voor je!dagdromer1986 schreef: ↑28-08-2018 13:15Als er niks uit het bloedonderzoek komt: laat ook eens testen op lyme (zeker als je veel in het groen komt, je tekenbeten of een rode kring herinnert). Al komen vals-negatieve uitslagen ook regelmatig voor.
Ik heb dat en een soort van 'paniekaanvallen', overprikkeling en vermoeidheid zijn mijn belangrijkste symptomen.
Niet om je iets aan te praten maar het komt nu eenmaal veel meer voor dan dat mensen denken. En artsen denken er vaak ook niet aan om hierop te testen.
Ik heb een maand of 2 geleden denk ik voor het eerst een teek gehad (dat ik weet). Die was er vrij snel uit en heb nooit een rode kring gezien.
Bedankt alvast om dit te melden, ik ga dit zeker meenemen in het gesprek dat ik volgende week bij die arts heb.
dinsdag 28 augustus 2018 13:53
Holy fuck, een pup vanaf het begin 8 uur alleen thuis laten kan écht niet. Dat grenst echt aan dierenmishandeling. En zelfs volwassen honden kunnen niet zo lang alleen thuis worden gelaten, die moet je dan ook tussendoor uitlaten.
Mandarijntje, doe dit niet. Doe dit die hond niet aan. Je kunt niet fulltime werken en een pup in huis nemen.
Mandarijntje, doe dit niet. Doe dit die hond niet aan. Je kunt niet fulltime werken en een pup in huis nemen.
dinsdag 28 augustus 2018 14:00
Dank je voor je medeleven ik heb geen pijnklachten door lyme, dus ben goed mobiel en niet aan huis gebonden. Dat scheelt. Het uit zich bijna alleen in klachten in mijn hoofd. Die beperken me wel en ik vind het soms best eng. Gelukkig ook goede dagen/momenten.
Het scheelt dat je de teek er snel uit hebt gehaald, al geeft dat zeker geen garanties. En besmetting kan ook plaatsvinden zonder rode kring, die kring komt maar in ongeveer de helft van de gevallen voor.
Zeker een goed idee om dit te bespreken met je arts, al is de kennis van huisartsen echt heel minimaal (mijn huisarts gaf me 10 dagen antibiotica voor een rode kring, en dat heeft de bacterie niet gedood, bleek jaren later. Huisartsen leren 10 dagen voldoende moet zijn). Dus als je je nog dingen afvraagt mag je het me altijd vragen!
ik heb geen pijnklachten door lyme, dus ben goed mobiel en niet aan huis gebonden. Dat scheelt. Het uit zich bijna alleen in klachten in mijn hoofd. Die beperken me wel en ik vind het soms best eng. Gelukkig ook goede dagen/momenten. Het scheelt dat je de teek er snel uit hebt gehaald, al geeft dat zeker geen garanties. En besmetting kan ook plaatsvinden zonder rode kring, die kring komt maar in ongeveer de helft van de gevallen voor.
Zeker een goed idee om dit te bespreken met je arts, al is de kennis van huisartsen echt heel minimaal (mijn huisarts gaf me 10 dagen antibiotica voor een rode kring, en dat heeft de bacterie niet gedood, bleek jaren later. Huisartsen leren 10 dagen voldoende moet zijn). Dus als je je nog dingen afvraagt mag je het me altijd vragen!
dinsdag 28 augustus 2018 14:02
Wat voor soort hond heb je eigenlijk gereserveerd?Mandarijntje1 schreef: ↑28-08-2018 10:32Gisteren zat ik bij mijn ouders omdat ik me zo slecht voelde, en heb de hele tijd over mijn hondje zitten praten. Wat ik met hem ging doen, welke kunstjes ik hem ging leren,... Ik voel me net zoals iemand in de gevangenis die streepjes zit te trekken om af te tellen wanneer hij vrij komt
Ik ben ook blij met zo'n huisarts. Nu ken ik hem al heel mijn leven en hij weet ook dat ik niet voor een stomme prul naar hem toe ga. Dat zal ook wel helpen. Ik las ook over magnesium tekort, dat kan ook allerlei rare klachten uitlokken. Laat nu net zijn dat die voedingsmiddelen maar dit in grotere hoeveelheden inzit dat ik deze amper/ nooit eet omdat ik ze niet lust of niet graag eet (bananen, chocolade, advocado, zeewier, vis,...)
Zou me niks verbazen moest het dit zijn.
Maar vergeet trouwens niet dat zindelijk maken niet vanzelf gaat
mn oom en tante in het buitenland dachten dat ook en die raapten alsmaar drollen haha.Je moet er bovenop zitten de eerste weken en elke keer bij aanleiding tot een plasje ze gauw buiten zetten en dan belonen. Opnieuw, opnieuw en opnieuw
dit vergt een hoop geduld hoor. Ja zoiets zou het ook kunnen zijn. Een weekje en dan hoor je zeker de uitslag van het bloedonderzoek?
donderdag 30 augustus 2018 11:10
Oei, ik had niet gezien dat er nog een reactie op gekomen was.shewolf schreef: ↑28-08-2018 14:02Wat voor soort hond heb je eigenlijk gereserveerd?
Maar vergeet trouwens niet dat zindelijk maken niet vanzelf gaat
Je moet er bovenop zitten de eerste weken en elke keer bij aanleiding tot een plasje ze gauw buiten zetten en dan belonen. Opnieuw, opnieuw en opnieuw
Ja zoiets zou het ook kunnen zijn. Een weekje en dan hoor je zeker de uitslag van het bloedonderzoek?
Het is een kruising tussen een bretoense spaniel en een labrador. Echt een schattig beestje. Ik weet dat hier in het begin veel werk in gaat kruipen, maar ik kijk er echt naar uit.
Ik hoop dat ik niet te lang ga moeten wachten op die bloedresultaten. Die hyperventilatie is nu precies wel beter, maar ik ben gewoon doodmoe. Ondanks een vrij goede nachtrust heb ik gisteren nog de hele namiddag geslapen. En vandaag lijkt ook zo'n dag te worden.
