Psyche
alle pijlers
Introvert? Schrijf mee!
vrijdag 11 december 2015 10:09
Jarenlang heb ik sommige dingen stom gevonden van mezelf:
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
- Dat ik bij feestjes het liefst verdwijn zonder iemand gedag te zeggen
- Dat ik baal als ik naar huis wil en iemand zegt: 'O, ik moet precies dezelfde kant op!'
- Dat ik dol ben op avonden alleen thuis met de laptop op schoot
- Dat ik elk jaar weer op zie tegen mijn eigen verjaardag en verjaardagen van anderen het liefst vermijd
- Dat het me veel moeite kost om interesse te tonen in de small talk van mijn moeder (laat staan om te onthouden wat ze vertelt)
- Dat ik liever heb dat iemand me appt dan dat iemand me belt
- Dat ik...
Pas sinds kort realiseer ik me dat ik een introvert ben en dat ik al die tijd tegen mijn eigen weerstand in heb geprobeerd om me in sociale situaties 'normaal' te gedragen. Dat het niet erg is dat ik etentjes met groepen het liefst vermijd en liever een lange avond doorbreng met een goede vriendin. Dat ik er niet zoveel aan kan doen dat gesprekken over ditjes of datjes met mensen die ik nauwelijks ken me veel moeite en energie kosten. Dat het nou eenmaal zo is dat ik bij borrels en feestjes het liefst weer snel naar huis ga, of me op de kat van de gastvrouw stort...
Ik heb me voorgenomen om aardiger voor mezelf te worden en wat meer rekening te houden met mijn eigen behoeftes. Maar ik ga nog regelmatig de fout in of zit me te ergeren aan mijn eigen gedrag. Meer mensen behoefte om hierover van zich af te schrijven?
dinsdag 9 juli 2019 19:05
Aan mezelf merk ik dat ik veel rechtlijniger en directer moet gaan worden en moet leren om mijn gevoelens te gaan benoemen.
Bepaalde type mensen lopen te makkelijk over mij heen en hier heb ik zeer veel last van.
Ik klap snel dicht bij harde opmerkingen en/of dominante personen.
Ook heb ik last van schuldgevoelens die mij achtervolgen, zoals bepaalde vriendschappen die ik in het verleden heb verbroken (of verwaterd zijn oid).
Met sommige personen bleek er geen goede chemie meer te zijn en was er steeds een scheefgroei van het contact.
De grens leek te zijn bereikt en ik voelde dat het steeds meer energie kostte om met deze personen om te gaan.
Je kunt niet alle vriendschappen voor het leven hebben; sommige vriendschappen blijven en anderen verdwijnen na verloop van tijd weer.
Dat vind ik soms wel erg pijnlijk; helemaal als het (in de communicatie) op den duur flink spaak is gelopen.
Bepaalde type mensen lopen te makkelijk over mij heen en hier heb ik zeer veel last van.
Ik klap snel dicht bij harde opmerkingen en/of dominante personen.
Ook heb ik last van schuldgevoelens die mij achtervolgen, zoals bepaalde vriendschappen die ik in het verleden heb verbroken (of verwaterd zijn oid).
Met sommige personen bleek er geen goede chemie meer te zijn en was er steeds een scheefgroei van het contact.
De grens leek te zijn bereikt en ik voelde dat het steeds meer energie kostte om met deze personen om te gaan.
Je kunt niet alle vriendschappen voor het leven hebben; sommige vriendschappen blijven en anderen verdwijnen na verloop van tijd weer.
Dat vind ik soms wel erg pijnlijk; helemaal als het (in de communicatie) op den duur flink spaak is gelopen.
dinsdag 9 juli 2019 23:59
Mijn vorige post was misschien wat complex.
Wil absoluut niet klagen oid, maar ik merk dat ik regelmatig nog kamp met schuldgevoelens die me kunnen achtervolgen.
Sommige personen waarmee ik in het verleden omging, zijn echt in mijn hoofd gaan zitten en ik heb er soms allerlei waangedachten bij (achterdocht etc).
Soms vraag ik mij af of ik er wel goed aan heb gedaan dat ik deze personen ooit in mijn leven te hebben gelaten.
Dat is echter nutteloos om zo te denken, want bepaalde vervelende situaties (zoals conflicten) kun je van te voren niet aan zien komen.
Natuurlijk heb je ook vele soorten vriendschappen en lang niet allemaal blijven deze in stand.
Een vriendschap verbreek je echter niet zomaar.
In het verleden heeft mij dit wel parten gespeeld; bij sommige was de koek op en kostte het mij alleen maar erg veel energie.
Op sociaal en emotioneel vlak kon ik het allemaal niet meer aan.
Wie herkent eigenlijk problemen rondom (sommige) vriendschappen en het verbreken hiervan oid?
Moeilijke vraag even; ben er echter erg benieuwd naar.
Wil absoluut niet klagen oid, maar ik merk dat ik regelmatig nog kamp met schuldgevoelens die me kunnen achtervolgen.
Sommige personen waarmee ik in het verleden omging, zijn echt in mijn hoofd gaan zitten en ik heb er soms allerlei waangedachten bij (achterdocht etc).
Soms vraag ik mij af of ik er wel goed aan heb gedaan dat ik deze personen ooit in mijn leven te hebben gelaten.
Dat is echter nutteloos om zo te denken, want bepaalde vervelende situaties (zoals conflicten) kun je van te voren niet aan zien komen.
Natuurlijk heb je ook vele soorten vriendschappen en lang niet allemaal blijven deze in stand.
Een vriendschap verbreek je echter niet zomaar.
In het verleden heeft mij dit wel parten gespeeld; bij sommige was de koek op en kostte het mij alleen maar erg veel energie.
Op sociaal en emotioneel vlak kon ik het allemaal niet meer aan.
Wie herkent eigenlijk problemen rondom (sommige) vriendschappen en het verbreken hiervan oid?
Moeilijke vraag even; ben er echter erg benieuwd naar.
woensdag 10 juli 2019 08:22
hondenmens schreef: ↑09-07-2019 13:47Dat lijkt me zo fijn. Ik ben enig kind en vond dat vroeger alleen maar heerlijk. Maar nu had ik graag een zus willen hebben die echt een maatje voor me is.
Ja daar ben ik ook wel blij mee. Ze woont ook nog eens vlakbij.
Al zijn er soms wel eens irritaties over en weer. Maar dat zal overal wel zijn
woensdag 10 juli 2019 19:09
Nooit problemen mee gehad. Vaak verwaterde het. Vroeger had ik wel eens dat ik iemand tegen kwam, dat ging dan goed, kwam er een derde bij en uiteindelijk gingen zij samen weg en stond ik alleen. Ik weet niet, ik was me er bewust van, maar dat soort zaken heeft me nooit iets gedaan.Upward_spiral schreef: ↑09-07-2019 23:59Mijn vorige post was misschien wat complex.
Wil absoluut niet klagen oid, maar ik merk dat ik regelmatig nog kamp met schuldgevoelens die me kunnen achtervolgen.
Sommige personen waarmee ik in het verleden omging, zijn echt in mijn hoofd gaan zitten en ik heb er soms allerlei waangedachten bij (achterdocht etc).
Soms vraag ik mij af of ik er wel goed aan heb gedaan dat ik deze personen ooit in mijn leven te hebben gelaten.
Dat is echter nutteloos om zo te denken, want bepaalde vervelende situaties (zoals conflicten) kun je van te voren niet aan zien komen.
Natuurlijk heb je ook vele soorten vriendschappen en lang niet allemaal blijven deze in stand.
Een vriendschap verbreek je echter niet zomaar.
In het verleden heeft mij dit wel parten gespeeld; bij sommige was de koek op en kostte het mij alleen maar erg veel energie.
Op sociaal en emotioneel vlak kon ik het allemaal niet meer aan.
Wie herkent eigenlijk problemen rondom (sommige) vriendschappen en het verbreken hiervan oid?
Moeilijke vraag even; ben er echter erg benieuwd naar.
15 Jaar geleden heb ik zelf een aantal vriendschappen verbroken. En ik ben dan dan heel duidelijk. Ik heb letterlijk gezegd dat ik klaar was met die negativiteit in mijn leven en dat ik er geen zin meer in had. Heeft eigenlijk ook nooit tot woorden geleid.
De laatste jaren heb ik wel een aantal potentiële vrienden leren kennen, maar er is er maar eentje blijven hangen. Eentje heb ik twee keer woorden mee gehad en dan is het meteen klaar. Als ik moet werken voor vriendschappen dan zet ik er meteen een punt achter. De rest is vrij snel verwaterd.
Ik heb wat dat betreft de mazzel dat ik erg in het moment leef en relaties niet zo belangrijk vindt, dus ik vergeet dat soort dingen vrijwel meteen.
Maar mensen komen en gaan en het is niet dat ze nou echt schaars zijn.
woensdag 10 juli 2019 19:46
Verwateren vind ik vaak ook het beste.spell68 schreef: ↑10-07-2019 19:09Nooit problemen mee gehad. Vaak verwaterde het. Vroeger had ik wel eens dat ik iemand tegen kwam, dat ging dan goed, kwam er een derde bij en uiteindelijk gingen zij samen weg en stond ik alleen. Ik weet niet, ik was me er bewust van, maar dat soort zaken heeft me nooit iets gedaan.
Sommige situaties zijn bij mij echter in het verleden op een vervelende manier geëindigd.
Bepaalde personen bleven mij maar aanklampen, claimen etc en dat benauwde mij verschrikkelijk.
Op den duur moest ik wel afstand nemen en dat leidde tot vervelende situaties, zoals conflicten, gebrouilleerd raken etc.
Kreeg je hier geen weerstand in en/of verontwaardigde reacties oid?
Zelf heb ik dit helaas weleens meegemaakt en dat was bijzonder naar.
donderdag 11 juli 2019 12:53
Tja, in mijn beleving ben je zelf voornamelijk verantwoordelijk voor wat je toelaat. Als je met twijfel of met verontschuldiging of met schuldgevoel probeert iets te eindigen dan zullen veel mensen toch blijven drammen. Al was het maar, omdat hun ego het niet aan kan, het gaat dan niet eens om jou of de vriendschap.Upward_spiral schreef: ↑10-07-2019 19:46Verwateren vind ik vaak ook het beste.
Sommige situaties zijn bij mij echter in het verleden op een vervelende manier geëindigd.
Bepaalde personen bleven mij maar aanklampen, claimen etc en dat benauwde mij verschrikkelijk.
Op den duur moest ik wel afstand nemen en dat leidde tot vervelende situaties, zoals conflicten, gebrouilleerd raken etc.
Kreeg je hier geen weerstand in en/of verontwaardigde reacties oid?
Zelf heb ik dit helaas weleens meegemaakt en dat was bijzonder naar.
Ik ben over het algemeen heel relaxed en iedereen moet doen waar ie zin in heeft, zolang ik er maar geen last van heb. Ik kan goed mijn grenzen aangeven en ik word heel dominant en rigide als een ander daar overheen probeert te gaan, Er is weinig ruimte voor de ander om dan te onderhandelen.
Ik heb maar een keer weerstand ondervonden en dat was dat iemand ging onderhandelen om toch contact te houden. Ze zou dan een keer langskomen als ze in de buurt was. Toen was mijn antwoord: prima, maar ik blijf er niet voor thuis, ik zit in de sportschool dus veel succes. Nooit meer iets van gehoord. Bij andere mensen is het meestal passief agressief zoals boos kijken. Dat mag.
donderdag 11 juli 2019 16:39
Daar geef ik je volledig gelijk in.spell68 schreef: ↑11-07-2019 12:53Tja, in mijn beleving ben je zelf voornamelijk verantwoordelijk voor wat je toelaat. Als je met twijfel of met verontschuldiging of met schuldgevoel probeert iets te eindigen dan zullen veel mensen toch blijven drammen. Al was het maar, omdat hun ego het niet aan kan, het gaat dan niet eens om jou of de vriendschap.
Moet ook wel schrijven dat ik een grote pleaser kan zijn en te weinig mijn gevoel laat spreken en mensen te vaak zeg wat ze willen horen of vinden oid.
Dat kan in een zekere zin gevaarlijk zijn en zorgen voor verkeerde communicatie en onjuiste verwachtingspatronen.
Dat moet ik echt zien te voorkomen in de toekomst; ook om geen misverstanden oid te laten ontstaan.
Wil juist open, eerlijk en ook direct kunnen zijn.
zaterdag 13 juli 2019 15:52
Veel mensen zijn wel gevoelig voor vleierij, maar dat is maar kortstondig. Ik heb persoonlijk antipathie tegen mensen die dat doen, het voelt niet oprecht.Upward_spiral schreef: ↑11-07-2019 16:39Daar geef ik je volledig gelijk in.
Moet ook wel schrijven dat ik een grote pleaser kan zijn en te weinig mijn gevoel laat spreken en mensen te vaak zeg wat ze willen horen of vinden oid.
Dat kan in een zekere zin gevaarlijk zijn en zorgen voor verkeerde communicatie en onjuiste verwachtingspatronen.
Dat moet ik echt zien te voorkomen in de toekomst; ook om geen misverstanden oid te laten ontstaan.
Wil juist open, eerlijk en ook direct kunnen zijn.
Heb je het boek "how to win friends and influence people" van Dale Carnegie wel eens gelezen? Is uit 1921 maar echt nog ongelooflijk actueel. Echt een juweeltje. Hij geeft ook aan dat oprechte waardering (die dus komt vanuit jezelf) veel beter werkt dan vleierij.
Het probleem met jouw gedrag is dat het een beetje algemeen is. En hoe algemener jij je gedraagt, hoe makkelijker je vervangbaar bent. Ik zie dat vaker bij mensen.
Mensen zijn meer geneigd aan je te blijven hangen als ze het idee hebben dat je heel kieskeurig bent in met wie je om gaat. Dat geeft hen een gevoel van waarde en daardoor meestal een goed gevoel.
zaterdag 13 juli 2019 16:23
Volgens mij ken ik dat boek wel.spell68 schreef: ↑13-07-2019 15:52Veel mensen zijn wel gevoelig voor vleierij, maar dat is maar kortstondig. Ik heb persoonlijk antipathie tegen mensen die dat doen, het voelt niet oprecht.
Heb je het boek "how to win friends and influence people" van Dale Carnegie wel eens gelezen? Is uit 1921 maar echt nog ongelooflijk actueel. Echt een juweeltje. Hij geeft ook aan dat oprechte waardering (die dus komt vanuit jezelf) veel beter werkt dan vleierij.
Zal er eens achteraan gaan.
Daar moet ik inderdaad voor waken; dat mijn gedrag niet te algemeen is.spell68 schreef: ↑13-07-2019 15:52Het probleem met jouw gedrag is dat het een beetje algemeen is. En hoe algemener jij je gedraagt, hoe makkelijker je vervangbaar bent. Ik zie dat vaker bij mensen.
Mensen zijn meer geneigd aan je te blijven hangen als ze het idee hebben dat je heel kieskeurig bent in met wie je om gaat. Dat geeft hen een gevoel van waarde en daardoor meestal een goed gevoel.
En kieskeurig zijn kan inderdaad ook wel goed zijn.
dinsdag 16 juli 2019 19:53
Dit topic is een eyeopener voor mij, vanuit mijn cultuur is het heel normaal dat we met z'n allen gezellig bij elkaar komen, eigenlijk heb ik hier vanaf mijn kindertijd last van gehad, toen ik op mezelf ging wonen kreeg ik de stempel mensenschuw, want ws zijn zaterdagbij tante Mimi, hoezo blijf jij gewoon thuis???
Maar alles valt op z'n plek, ik ben niet raar, ik ben gewoon introvert, ik ga dit topic nog een keer helemaal lezen.
Maar alles valt op z'n plek, ik ben niet raar, ik ben gewoon introvert, ik ga dit topic nog een keer helemaal lezen.
Uiteindelijk kiest iedereen voor zichzelf
donderdag 25 juli 2019 16:48
Ik vraag me ook wel eens af hoe dat nou gaat in bepaalde landen. Er zijn toch een hoop culturen waar mensen constant in familieverband leven. Altijd maar mensen om je heen, je wordt nooit helemaal alleen gelaten.
Ik kan me niet voorstellen dat iedereen in zo'n land van nature extravert is. Het lijkt me dat introverte mensen zich in die culturen behoorlijk ongelukkig en onbegrepen voelen. Misschien begrijpen ze zichzelf niet eens.
Ik kan me niet voorstellen dat iedereen in zo'n land van nature extravert is. Het lijkt me dat introverte mensen zich in die culturen behoorlijk ongelukkig en onbegrepen voelen. Misschien begrijpen ze zichzelf niet eens.
donderdag 25 juli 2019 17:21
Of zou het zo zijn dat je pas voelt dat je introvert bent als je de keuze hebt tussen samenzijn of alleen zijn? Ik kan me voorstellen dat als je eigenlijk nooit alleen bent, je ook het gevoel niet kent dat dat met zich meebrengt. Dus dat je dan niet beseft dat het je goed zou doen om alleen te zijn?
Zijn jullie trouwens ook zo tegenstrijdig? Ik zou graag willen genieten van allerlei sociale activiteiten, maar de realiteit is nu eenmaal dat ik er vaak minder plezier in heb. Als ik alleen ben geniet ik er wel van maar wil ik meer sociaal contact (ik zie dan voor me dat ik er van geniet), heb ik iets in het vooruitzicht dan ga ik er tegenop zien en tijdens een feestje of zo heb ik het vaak niet zo gezellig als dat ik het voor me zag... dan denk ik: ja, wat wíl je nou??
Zijn jullie trouwens ook zo tegenstrijdig? Ik zou graag willen genieten van allerlei sociale activiteiten, maar de realiteit is nu eenmaal dat ik er vaak minder plezier in heb. Als ik alleen ben geniet ik er wel van maar wil ik meer sociaal contact (ik zie dan voor me dat ik er van geniet), heb ik iets in het vooruitzicht dan ga ik er tegenop zien en tijdens een feestje of zo heb ik het vaak niet zo gezellig als dat ik het voor me zag... dan denk ik: ja, wat wíl je nou??
donderdag 25 juli 2019 17:32
Ja dat bedoel ik ook eigenlijk, dat zij niet beseffen dat ze introvert zijn. Maar dat ze zich wel vaak vermoeid voelen en geen zin hebben om steeds maar te moeten praten. Dat ze zich niet prettig voelen maar niet weten waarom.dagdromer1986 schreef: ↑25-07-2019 17:21Of zou het zo zijn dat je pas voelt dat je introvert bent als je de keuze hebt tussen samenzijn of alleen zijn? Ik kan me voorstellen dat als je eigenlijk nooit alleen bent, je ook het gevoel niet kent dat dat met zich meebrengt. Dus dat je dan niet beseft dat het je goed zou doen om alleen te zijn?
donderdag 25 juli 2019 18:50
Waarom kunnen bepaalde contacten zo ontzettend moeizaam verlopen?
Ik snap dat er niet altijd een klik is en dat je dit overal kunt tegenkomen.
Ben net ergens komen wonen en heb een medebewoonster van het wooncomplex nogal een moeizaam contact.
Ik voel een bepaalde afstand met haar en ik vind haar niet echt sympathiek overkomen.
We hebben ook een whatsapp groep waarin ze nogal veel aan het drammen is.
Dat zorgt bij mij voor irritatie toch wel.
Weet niet zo goed wat ik met situatie aan moet en vind dit nogal lastig.
Met dit echt even kwijt, want ik zit er nogal mee.
Ik snap dat er niet altijd een klik is en dat je dit overal kunt tegenkomen.
Ben net ergens komen wonen en heb een medebewoonster van het wooncomplex nogal een moeizaam contact.
Ik voel een bepaalde afstand met haar en ik vind haar niet echt sympathiek overkomen.
We hebben ook een whatsapp groep waarin ze nogal veel aan het drammen is.
Dat zorgt bij mij voor irritatie toch wel.
Weet niet zo goed wat ik met situatie aan moet en vind dit nogal lastig.
Met dit echt even kwijt, want ik zit er nogal mee.
donderdag 25 juli 2019 23:12
Ah, zo... ja, ik zou denken dat het bij hen zo gaat inderdaad. Lijkt me erg lastig! Want als je niet weet waar een gevoel vandaan komt is het moeilijker om het op te lossen.
En... ik bedoelde wat jij schreef
Had het een beetje vaag geformuleerd maar inderdaad dat je (meer) zou willen genieten van sociale activiteiten, maar dat dat in de praktijk vaak niet zo is. En dat je dus wel die gezelligheid ervan mist.
donderdag 25 juli 2019 23:32
He moet helemaal niks met die situatie. Sommige mensen zitten nu eenmaal in je irritatie zone. Gewoon negeren, je hoeft niet iedereen leuk te vinden.Upward_spiral schreef: ↑25-07-2019 18:50Waarom kunnen bepaalde contacten zo ontzettend moeizaam verlopen?
Ik snap dat er niet altijd een klik is en dat je dit overal kunt tegenkomen.
Ben net ergens komen wonen en heb een medebewoonster van het wooncomplex nogal een moeizaam contact.
Ik voel een bepaalde afstand met haar en ik vind haar niet echt sympathiek overkomen.
We hebben ook een whatsapp groep waarin ze nogal veel aan het drammen is.
Dat zorgt bij mij voor irritatie toch wel.
Weet niet zo goed wat ik met situatie aan moet en vind dit nogal lastig.
Met dit echt even kwijt, want ik zit er nogal mee.
Bij het voorbij lopen gedag zeggen en klaar.
zondag 28 juli 2019 17:13
Hier ook een hekel aan bellen, behalve met mijn moeder. Maar vind het heel irritant als de telefoon gaat als ik aan het koken of afwassen ben. Daar wil ik niet bij gestoord worden. Vandaag belde mijn stiefvader om 13:45. Toen stond ik pannenkoeken te bakken. Ik heb gezegd dat ik na mijn lunch wel even terugbel. Heb vakantie en dan verschuif ik mijn ritme nogal.yesss schreef: ↑28-07-2019 16:54Hebben jullie ook zo'n hekel aan gebeld worden?
Ik was net lekker met mijn kopje koffie een serie aan het kijken gaat de telefoon. Is het iemand die ik echt al een zeker een jaar niet heb gesproken!
Dan weet je al dat het een lang gesprek gaat worden.... echt zo geen zin in nu.
Daar kan ik dan zo nerveus van worden hè...
Zit je net lekker op de bank op het rustige zondag. Buiten dat weet die persoon dat ik geen beller ben.
Stuur gewoon een bericht om iets af te spreken denk ik dan, zeker na zo'n lange tijd
zondag 28 juli 2019 19:21
Weet even niet waar ik het onder moet plaatsen.
Heb het volgende probleem.
Elders op een ander forum heb ik een aanvaring gekregen met iemand in een topic.
Dit vind ik buitengewoon vervelend en ik heb de moderator van de desbetreffende site dan ook gevraagd om een slotje op het topic te doen.
Heb er geen behoefte aan dat het verder escaleert; die kans is echter wel aanwezig.
Kan er erg van balen als ik met iemand in conflict kom.
De negatieve spanning die je hierin kunt voelen, is erg naar en beklemmend.
Net als een zekere angst en schuldgevoel; wat zich aan je kan opdringen.
Hoe gaan jullie om met aanvaringen, conflicten oid?
In het echte dagelijks leven kunnen zulke situaties ook erg moeilijk zijn.
Heb het volgende probleem.
Elders op een ander forum heb ik een aanvaring gekregen met iemand in een topic.
Dit vind ik buitengewoon vervelend en ik heb de moderator van de desbetreffende site dan ook gevraagd om een slotje op het topic te doen.
Heb er geen behoefte aan dat het verder escaleert; die kans is echter wel aanwezig.
Kan er erg van balen als ik met iemand in conflict kom.
De negatieve spanning die je hierin kunt voelen, is erg naar en beklemmend.
Net als een zekere angst en schuldgevoel; wat zich aan je kan opdringen.
Hoe gaan jullie om met aanvaringen, conflicten oid?
In het echte dagelijks leven kunnen zulke situaties ook erg moeilijk zijn.
zondag 28 juli 2019 20:55
Ik herken die negatieve spanning wel. Heb al een paar keer op het forum meegemaakt dat ik me te kwetsbaar opstelde blijkbaar. Niet in dit topic. Als ik ergens op reageerde wat ik herken (b.v. angsten). Door sommigen werd ik dan voor gek verklaard of als aansteller gezien. Ook al ken ik de desbetreffende personen niet, toch denk ik: Waarom moet dat nou zo? Een forum kan wel een goede check zijn of je iets beter wel of niet kunt vertellen in real life tegen mensen.Upward_spiral schreef: ↑28-07-2019 19:21Weet even niet waar ik het onder moet plaatsen.
Heb het volgende probleem.
Elders op een ander forum heb ik een aanvaring gekregen met iemand in een topic.
Dit vind ik buitengewoon vervelend en ik heb de moderator van de desbetreffende site dan ook gevraagd om een slotje op het topic te doen.
Heb er geen behoefte aan dat het verder escaleert; die kans is echter wel aanwezig.
Kan er erg van balen als ik met iemand in conflict kom.
De negatieve spanning die je hierin kunt voelen, is erg naar en beklemmend.
Net als een zekere angst en schuldgevoel; wat zich aan je kan opdringen.
Hoe gaan jullie om met aanvaringen, conflicten oid?
In het echte dagelijks leven kunnen zulke situaties ook erg moeilijk zijn.
zondag 28 juli 2019 21:06
Zeer herkenbaar ook weer voor mij.hondenmens schreef: ↑28-07-2019 20:55Ik herken die negatieve spanning wel. Heb al een paar keer op het forum meegemaakt dat ik me te kwetsbaar opstelde blijkbaar. Niet in dit topic. Als ik ergens op reageerde wat ik herken (b.v. angsten). Door sommigen werd ik dan voor gek verklaard of als aansteller gezien. Ook al ken ik de desbetreffende personen niet, toch denk ik: Waarom moet dat nou zo? Een forum kan wel een goede check zijn of je iets beter wel of niet kunt vertellen in real life tegen mensen.
Ook van dat je te kwetsbaar opstellen.
Vaak is het ook zo als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt dat sommige personen daar erg naar op kunnen reageren.
Je hebt ook gelijk dat een forum een goede check kan zijn of je iets beter wel of niet kunt vertellen (in real-life dan).
zondag 28 juli 2019 22:17
Ik snap dat nooit zo: "kwetsbaar opstellen". Voor mij betekent dat vooral dat je jezelf ergens voor schaamt of iets dergelijks. Als je dat vervolgens zegt en iemand vindt daar iets van wat niet in jouw straatje past dan ligt dat voornamelijk bij jou en niet de ander.Upward_spiral schreef: ↑28-07-2019 21:06Zeer herkenbaar ook weer voor mij.
Ook van dat je te kwetsbaar opstellen.
Vaak is het ook zo als je je hoofd boven het maaiveld uitsteekt dat sommige personen daar erg naar op kunnen reageren.
Je hebt ook gelijk dat een forum een goede check kan zijn of je iets beter wel of niet kunt vertellen (in real-life dan).
Ik kan de hele dag door wel dingen noemen die ik als "aanvallend" zou kunnen interpreteren, maar als ik me daar druk om moet maken dan zou ik geen leven meer hebben. Iedereen heeft het recht om iets te vinden van wat ik zeg of doe. Liever dat dan dat ze niets vinden, want dan zou ik het als een groter probleem ervaren. Ik schaam me over het algemeen niet voor wat ik doe of zeg, dus ik ervaar het nooit als aanvallend.
Ik ervaar zelf ook zelden iets als een conflict. Ik word nu op de gym ook door iemand bewust genegeerd, waar ik eerst redelijk goed mee op kon schieten, waarbij het eerste contact zijn initiatief was. Geen idee waarom, maar ik voel niet de behoefte om te vragen waarom, want ik heb mijn fatsoensnormen niet overschreden en ik ben niet zo geïnteresseerd in de zijne. Dus ik help hem nu maar door hem ook links te laten liggen. Het is graag of niet, als ik moeite moet doen voor relaties dan ben ik er vrij snel klaar mee. Ik maak er geen conflict van.
Ik denk dat je een dikkere huid moet kweken en meer verantwoordelijkheid moet nemen voor zaken in je leven en je eigen persoon moet leren accepteren, maar ik snap dat dat niet voor iedereen even makkelijk is.
zondag 28 juli 2019 22:20
Ik vind de sfeer op dit forum vaak best onvriendelijk (niet in dit topic inderdaad), maar dat weerhoudt me er niet van om gewoon open te zijn. Snap wel dat de reacties je raken, mensen kunnen heel persoonlijk worden, oordelen en zo. Maar nooit vergeten: alleen jij weet hoe het precies zit, waar jouw op visie vandaan komt, wat jouw ervaringen zijn enz... een ander heeft dat niet in beeld, maar rekent je desondanks af op afspraken. Dat zegt veel over de waarde die zo'n opmerking heeft... heel weinig.
Hoe ik in het algemeen met conflicten omga... Verschilt erg per stemming/moment. Voel ik me oke, dan blijf ik vriendelijk en besef ik dat het de ander op dat moment blijkbaar niet lukt om hier rustig mee om te gaan, dat komt ergens vandaan.
Op andere momenten kan ik nogal van me afbijten. En hoewel ik daar dan zeker niet trots op ben... soms pakt het best goed uit. Het kan mensen even wakker schudden.
Hoe ik in het algemeen met conflicten omga... Verschilt erg per stemming/moment. Voel ik me oke, dan blijf ik vriendelijk en besef ik dat het de ander op dat moment blijkbaar niet lukt om hier rustig mee om te gaan, dat komt ergens vandaan.
Op andere momenten kan ik nogal van me afbijten. En hoewel ik daar dan zeker niet trots op ben... soms pakt het best goed uit. Het kan mensen even wakker schudden.
