Schema therapie kletspraat

31-10-2018 09:32 1693 berichten
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd

Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.

Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
@ snorrie, je bent goed bezig! hard aan het werk zo te lezen. Ook leerzaam voor mezelf, dat wat je noemt over het zelfsussen en de opdracht.


Ik stop nu ook even met zelfsussen/ vermijden van het doen van een opdracht voor mijn werk, waar ik zo geen zin in heb, Het is veel, moeilijk en alles in me roept, je kunt het toch niet, dus waarom zou je beginnen.
Het geeft een fijner gevoel, om hier in dit topicte schrijven..... maar ik ga nu toch maar beginnen, gewoon maar doen en als het niet goed genoeg is, dan krijg ik dat vanzelf te horen, dan is het maar zo.

Playing in the dark play ground.
@cestlavie, haha de dark playground ;-D hoe is het gegaan met je opdracht?

Ik bedoelde niet dat ik het lastig vind met jullie te delen, maar dat ik het soms gewoon niet weet. Dan schrijf ik dat het goed gaat en dan voel ik me een ochtend onwijs rot of ga ik weer een paar dagen zelfzussen. En dan wil ik schrijven dat het minder gaat en dan krijg ik het toch weer goed op de rit en zó rot gaat het niet en ik herpak me goed en mijn proces os goed. Dus schrijven dat het niet zo lekker gaat voelt ook niet echt kloppend :P

Ik vind het fijn om mee te schrijven hoor :) even spuien of steun zoeken of reflecteren - dat helpt mij ook. En ik leer ook heus wel eens wat van jullie, naast wat ik hier verder haal.
Alle reacties Link kopieren
Tuinhek, nee ik heb niet kunnen checken wat de groepsgenoot bedoelde met die opmerking. Ik kreeg direct 's ochtends mijn behandelplan met de vraag om dat voor te lezen aan de groep. Dat roept dan al weer zoveel emoties op. Dat was genoeg.

Ik weet niet zeker of ik wat kan met de opmerking 'je hoeft je niet pijn te doen'. Als ik megahoog in de spanning zit, voelt het alsof ik helemaal vast zit in mijn emoties. Het doet idd letterlijk zeer van binnen. Zo veel dat het niet te verdragen is, ik moet het oplossen en dit is de enige oplossing die ik gevonden heb die werkt.
Ik ga nu wel aan de slag met een nieuw signaleringsplan. Ook wordt er binnen therapie veel aandacht geschonken aan de pannetjes. Ik weet dat als ik er voor kan zorgen in pannetje 1, 2 of 3 te blijven dat dit niet hoeft te gebeuren.

Snorriemorrie, ik herken dat moeten zelfsussen. Idd op de slechtste dagen is er niet tegen te vechten en ga ik ook weinig tot niks doen en kleuren, borduren of als ik mezelf een schop onder de kont kan geven ga ik de natuur in. Ik zou dan ook gezond willen eten, maar dat lukt (nog) niet.
Ik herken het gevoel van je pijn moeten doen. Tot nu toe lukt het nog wel om ertegen te vechten want ik weet: als ik er eenmaal aan begin gaat het niet meer makkelijk stoppen waarschijnlijk.
even wat anders: Ik merk wel dat het helpt om minder op Viva te zitten. Het huis is meer opgeruimd, taakjes worden ook daadwerkelijk gedaan en ik ben zelfs weer meer bezig met de dingen van de schematherapie toepassen. Dingen opschrijven helpt voor mij wel het beste, dus ik heb vandaag een lijstje gemaakt met de dingen waaraan ik herken dat ik weer "in de verstrengeling schiet", wat de gevolgen daarvan zijn en wat ik kan doen om niet in die valkuil te trappen.

Verder heb ik een interessant boek meegenomen uit de bieb over rouw in verschillende situaties. Hopelijk kan ik er wat uit halen wat me weer verder helpt in mijn eigen proces
Tu1nhek, ik focus me nu meer op andere dingen dan het werk. Er hing van de week nog best veel spanning maar nu lijkt het weer iets beter te gaan. Ik sport meer en ik ben weer aan het daten en er is een goede klik nu dus ik focus me ook daarop. Ook omdat ik er gewoon echt klaar mee ben de hele tijd in angst te leven of ik wel goed genoeg ben en die baan wel houd. Als ik niet goed genoeg ben hoor ik het vanzelf wel als mn contract niet verlengd wordt, ik wil meer met mn energie doen dan alleen daarvoor leven. Dus ik pak nu ook andere dingen des levens aan en ik loop even een versnellinkje lager met werk. Ook omdat lg me echt heeft geraakt met afgelopen week. Echt een oke dan niet joh reactie bij mij nu.
Hoi,

Ik denk dat we wel het verschil moeten zien tussen zelfsussen in de zin van de 'onthechte zelfsusser' en afleiding of ontspanning zoeken. Wat die laatste lijken me echt prima, en even zelfsussen is ook oké, maar doorslaan is niet handig. Een dag niks doen of niks kunnen en alleen maar afleiding zoeken en overleven is niet (per se) zelfsussen. Een dag alleen kleuren of borduren kan juist hele goede zelfzorg zijn! Het is de onthecthe zelfsusser waar we ons zorgen over moeten maken, maar ook die ons signalen geeft dat we iets nodig hebben.

Goed dat je je internetgedrag beperkt hebt @snorriemorrie en fijn dat je gelijk effect merkt. Ik denk dat de kunst is om je bewust te blijven van je gevoel zodat je tijdig bij kan sturen, opladen enz. en dus niet hoeft te zelfsussen (wat dus niet wil zeggen dat er geen ruimte is voor afleiding en ontspanning!)

Ja, dat is een goed idee, de positieve dingen opschrijven. Op mijn werk hebben cliënten een speciaal boek/schrift hiervoor, sommigen maken ware kunstwerken ervan en ze zijn leuk om door te bladeren of te bewaren voor later. Vind ik eigenlijk voor iedereen een aanrader!

@martje, oeh, spannend je behandelplan voorlezen, daar zag je al tegenop toch? Hoe is het gegaan? Hoe waren de reacties? Ben je het er inmiddels wel mee eens? Wat betreft het pijn doen, als je dochter zich zo zou voelen als jij zou je haar leren dat de enige optie is om zichzelf pijn te doen dan? Goed dat je met je signaleringsplan bezig bent.

Ik doe vandaag helemaal niks en vind het heerlijk. Partner is weg, dus heb huis voor mezelf. Vanavond weer samen bij vrienden eten.
Alle reacties Link kopieren
Meestal kijk ik vaker in dit topic, maar ik heb het druk gehad met leuke dingen. Later daarover meer.

Prazo, aan de ene kant verstandig om een tandje lager te doen op je werk, want volgens mij zaten de hoge eisen je flink op te jagen. Aan de andere kant, let je erop dat je het om de juiste reden doet? Dat het geen mokkend kind wordt oid?
En wat leuk dat je aan het daten bent!
Persoonlijke vraag: hoe kijk jij er tegen aan om je kwetsbaarheid bij een partner neer te leggen? Ik word straffend naar mezelf, dat ik niet mijn angst, verlating oid bij een ander neer mag leggen.

Tuinhek, ja behandelplan voorlezen was erg spannend. Maar ik ben er nu wel tevreden over. Ik denk dat ik dit eens in wil brengen in therapie, want ik heb echt geen flauw idee wat ik tegen mijn kleine kind zou kunnen zeggen.

Hebben jullie ook genoten van het mooie weer de afgelopen dagen? Ik ben zo trots op mezelf dat ik 2 dagen achter elkaar veel tijd met m'n kids heb doorgebracht. Dat voelt echt als een overwinning. De veeleisende ouder wil me wel vertellen dat ik nog niet genoeg doe, maar daar wil ik niet naar luisteren.
martje55 wijzigde dit bericht op 02-06-2019 19:15
Reden: Aanvulling
11.98% gewijzigd
Ja ik heb ook erg genoten van het weer. En van mijn zoon. Gister had ik iets heel stoms gedaan, schaam me ervoor dus ga het hier niet vertellen wat er was gebeurt, maar ik kreeg heel erg last van veeleisende en straffende gedachtes. En vooral het gevoel dat ik het direct moest goedmaken terwijl ik ook niet wist hoe dan. Maar ergens wist ik ook: als ik dit nu zo laat, dan zal het morgen waarschijnlijk gewoon weer vergeten zijn. Dus ik moest dat rotgevoel even verdragen. juist meer aandacht eraan geven zou averechts werken, maar tegelijk wilde ik dat wel heel graag. Ik ben dus heel trots op mezelf dat ik het heb verdragen en daardoor was het inderdaad vanmorgen vanzelf opgelost.
@prazo, mooi dat het je lukt om je focus te verleggen! Is dat op een gezonde manier of zit je in een soort 'lekker puh' modus? Dat proef ik wel een beetje in je bericht. Misschien is dat eigenlijk ook wel helpend hoor, om het eens niet zo belangrijk te vinden! Maar daar kan je wel eens een nare terugslag van krijgen. Leuk dat je aan het daten bent!

@snorrie, goed dat je er niet te lang bij had stilgestaan. Iedereen doet wel eens stomme dingen.

@martje, mooi dat je tevreden bent over je behandelplan. Weet je echt niet hoe je dan met je dochter zou omgaan? Wat je zou doen als zij zichzelf pijn zou willen doen? Als zij nu bij jou in huis zou zijn? Fijn hoor, dat je zo druk bezig was met leuke dingen! :)

@cestlavie, hoe is het met je?

Hier wel goed...nouja, precies zo dubbel als waar ik laatst over schreef. Het gaat goed met me. Alleen ben ik nog steeds/alweer aan het worstelen met het zelfsussen. Het is dus enerzijds prima gegaan de laatste tijd en tóch ben ik voor mijn gevoel ook erg aan het rennen en vluchten geweest. Niet willen stilstaan. Maar van wat? Het gaat goed. Wat is het probleem?
@martje je mag zeker trots zijn op jezelf. Leuk dat je zo hebt genoten met de kids!
Op dit moment merk ik dat ik heel erg sterk in een ‘independent’ modus blijf met daten. Ik vertel met gemak over zeer kwetsbare dingen op een zakelijke manier, het gevoel erbij voel ik helemaal niet en laat ik ook niet zien aan de ander. Het is hem inmiddels serieus en ik merk bij mezelf dat ik iemand dan op een veilige afstand houd. Ik voel weerstand om bijvoorbeeld emoties te delen, waardoor het heel zakelijk blijft allemaal, ik wil ook niet echt dat delen met iemand die ik nog niet goed ken, ik heb daar echt veel tijd voor nodig. Ik denk wel dat ik zekere angst heb om me te binden, want als het serieus lijkt te worden ga ik wel echt vol in de ankers.

@tu1nhek, het is wel een beetje morrend zo van lekker puh maar toch ook kon ik me daar wel snel overheen zetten hoor. Want ik denk echt dat het niet uitmaakt wat ik doe of hoezeer ik me uitsloof, waardering en rust krijg ik niet, ik zal het zelf moeten opeisen. En dat doe ik nu door te proberen duidelijk mn werkdagen af te kaderen. Ik heb er verder geen harde (kind) gevoelens bij, ik doe het puur voor mn eigen gezondheid. Verder doe ik gewoon normaal tegen mijn baas en probeer ik ergernis te onderdrukken of zelf te tackelen.
Mooi prazo, klinkt goed met je werk hoor!
@Tu1nhek: het klinkt een beetje alsof je veeleisend bent over je eigen genezingsproces, waardoor je niet optimaal kunt genieten van dat het gewoon goed gaat. Klopt dat een beetje?

Misschien is het handig als je voor jezelf ook definieert wanneer jij vindt dat het "goed genoeg" is. Want er komt geen perfect waarbij je nooit meer zult sussen en altijd al je gevoelens en behoeftes direct herkent enzo. Dus misschien is dit gewoon ook wel goed genoeg voor jouw situatie?
Hier gaat het momenteel ook goed. Ik baal er zo van dat die hormonen zo'n ongelofelijke invloed hebben. Zodra die om de hoek komen kijken lijkt het voor mij wel onmogelijk om me gewoon goed te voelen.

Als ik het vergelijk met 3 jaar geleden gaat het wel beter hoor. Toen had ik heel vaak enorme ruzies als ik ongesteld moest worden, viel iedereen aan en was dusdanig overweldigd door het leven met een peuter dat ik het echt niet trok. Nu gaat het wel beter. Ik heb mijn rijbewijs, ik heb geleerd op een constructieve manier grenzen aan te geven enz. Dus naar buiten toe zijn een hoop problemen opgelost. Wat overblijft is wat in mij zit. De irritaties zijn er nog, maar ik kan ze beter verwoorden waardoor het geen ruzie wordt.

Maargoed, nu even mijn goede weken, dus ik ga er ook even van genieten joh :biggrin:
O ja en datgene dat ik moest verdragen: de volgende dag is de persoon waar het om ging er niet eens meer op teruggekomen!! Dan maak ik me dus zó druk om "niks". Ja, het was wel iets ergs, maar we hebben het adequaat opgelost waardoor zoon er weinig van heeft meegekregen. :)
snorriemorrie schreef:
04-06-2019 09:24
@Tu1nhek: het klinkt een beetje alsof je veeleisend bent over je eigen genezingsproces, waardoor je niet optimaal kunt genieten van dat het gewoon goed gaat. Klopt dat een beetje?

Misschien is het handig als je voor jezelf ook definieert wanneer jij vindt dat het "goed genoeg" is. Want er komt geen perfect waarbij je nooit meer zult sussen en altijd al je gevoelens en behoeftes direct herkent enzo. Dus misschien is dit gewoon ook wel goed genoeg voor jouw situatie?
.
Nee, helaas is dit niet oké. Ik vind het echt niet erg om enkele dagen en momenten te hebben waarin dit voorkomt. Maar het is echt te veel nu, het is vluchten en verdoven en ik heb er echt last van, ook op de momenten dat ik 'eruit' kom. Het beperkt me ook. Het is een gevecht.

Maar het betekent vooral eerlijk naar mezelf zijn erover. Mezelf liefdevol begrenzen erin. En door de eerste dagen heen komen. Want verder gaat het goed genoeg inderdaad hoor, daar ben ik heel blij mee.
Fijn zeg snorrie dat je nu weer in goede weken zit en je goed voelt. En goed om te zien dat het ook wél beter gaat dan een aantal jaar terug hiermee.

Ook een mooie ervaring om mee te nemen met het voorval laatst. Je kan het gewoon prima oplossen en verdragen dat je de drang hebt om er iets mee te doen, maar dat dat niet hoeft.
Zo juist alles weer bij gelezen, :hug:

....Ik vraag me toch wat af over de term zelfsussen. Wanneer je bewust kiest voor iets ontspannend of iets afleidend, dan snap ik dat het niet de modi 'onthechte zelfsusser is, maar wanneer is het onthecht?

Kunnen jullie een paar voorbeelden geven?

Ik weet niet zo goed meer wat en wanneer het bij mezelf een vorm van onthecht zelfsussen is en wanneer het een keuze is.
Ok, willen jullie even lachen??

Nu ik minder op het Viva forum ben heb ik echt heel veel tijd over..... Om hele seizoenen van Lucifer te binge watchen :bonk: Ok, ik heb vandaag ook echt heel veel in huis gedaan, maar de avonden zijn alweer gevuld met heel veel Netflixen. Maargoed, het mag toch? ;-)
Wat een stilte opeens. Gaat het goed met jullie?

Ik wilde net bijna een nieuw topic openen om te vragen of mede-forummers en bepaalde betaalde app de moeite waard vonden. Op het laatste moment heb ik me bedacht: ik hoef niet te weten wat anderen ervan vinden om voor mezelf te bepalen of ik iets de moeite waard vind... Maar ik vind het gewoon heel lastig om eventueel een "foute" beslissing te maken.
@Cestlavie: ik weet het verschil ook niet zo goed eerlijk gezegd. :roll:

Maar gevoelsmatig is onthecht zelfsussen bedoelt om weg te lopen van je emoties en ze niet meer te voelen, terwijl dat "gewoon" zelfsussen juist een erkennen van de emoties is, en daarna de keuze maken dat even afleiding zoeken beter is dan erover piekeren bijvoorbeeld.
Hoi,

Hoe gaat het met iedereen?

@cestlavie, de modus onthecht zelfzussen kom je in wanneer je dingen gaat doen als bijvoorbeeld vlucht, dempend, overschreeuwend of verdovend voor gevoelens die je moeilijk vindt. Wát je doet zal per persoon verschillend zijn.

Voor mij zit het grote verschil in of het zelfzorg is of verdoven/dempen (voor mij).
Alle reacties Link kopieren
Hier gaat het niet zo denderend. Ik heb het gevoel alsof ik na mijn vakantie de aansluiting met de groep kwijt ben. Deze week afscheid van een groepslid waar ik niet goed mee om kan gaan, dus ben benieuwd of het daarna beter voelt.
Daarnaast zit ik in de laatste week voor mijn ongesteldheid. Dus veel meer piekeren, negatieve gedachten en minder energie, verkoudheid gevoel.

Ik geloof dat mijn schema een self forfilling prophecy aan het doen is. Ik voel me heel eenzaam, ik ga me terugtrekken en dan zegt mijn schema: zie je wel, je moet het ook helemaal alleen doen.
Wat vervelend Martje. ik herinner me ook wel als ik een keer er niet bij was geweest, dat ik dan echt even weer mijn plekje moest vinden / zoeken. Je hebt toch was dingen gemist. Zeker als je dan ook nog ongesteld moet worden kan ik me voorstellen dat het even moeilijk voelt. :hug:
Hallo allemaal,

Met mij gaat het wel goed. Ik moet ook ongesteld worden en heb nu al tamelijk hevige buikkramp, dus ik heb zoiets van: schiet nou maar op, dan ben ik eraf. Dus ik voel me fysiek niet fit vanwege die krampen maar ik ben geestelijk wel redelijk op orde.

Nou moet ik zeggen dat ik nu ik die uitleg over onthecht zelfsussen lees, bekennen dat ik dit doe met biertjes drinken en kalmerende medicatie van de huisarts. Ik had deze medicatie gekregen toen ik nog in therapie was maar ik heb een herhaalrecept gekregen gelukkig zonder gezeur... Ik drink zeker niet alleen voor de gezelligheid maar ook om me rustiger te voelen en nare gevoelens te dempen. Dus dat is mijn manier samen met natuurlijk mijn drang tot vermijden.

Maar voor jullie je zorgen gaan maken, het gebruik is zeer matig van beide. Ik doe zeker een halfjaar met een bescheiden batch + ik drink niet meer dan 2 flesjes per dag en niet meer dan 3 dagen in de week... Dus ik accepteer het van mezelf dat het een manier is om me te helpen me door spanning en drukte en stress te slepen en m'n fulltime baan hiermee vol te houden in combinatie met mijn PS en de daaruitvoortkomende angsten... Ik vind het zelf een prima oplossing terwijl het gedeeltelijk onthecht zelfsussen is.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven