Psyche
alle pijlers
Schema therapie kletspraat
woensdag 31 oktober 2018 09:32
Omdat er hier toch wel een flink aantal dames zijn die:
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
- Schematherapie volgen
- Van plan zijn schematherapie te gaan volgen
- Schematherapie hebben gevolgd
Leek het me leuk om hierover met elkaar te kletsen. Wat je meemaakt, hebt geleerd, waar je tegenaan loopt... Wie weet kunnen we dingen bij elkaar herkennen of tips met elkaar uitwisselen.
Over mezelf:
Ik volg groepsschematherapie. Ben hier nu iets meer dan een half jaar mee bezig en tot nu toe met goed resultaat, maar elke keer als ik iets oplos komt er wel weer iets anders naar boven. Maar ik ga door tot ik het gevoel heb dat ik er echt klaar mee ben.
maandag 10 juni 2019 16:47
Reünie op 2e pinksterdag!, heb vandaag weer een beetje de rust in mijn hoofd om iets te typen en te lezen op het forum.
Dankjulliewel voor de uitleg over het zelfsussen, ik denk dat ik het wel helder heb. Soms zal het bij mij soms dubbel zijn denk ik. Aan de ene kant onbewust onverbonden (willen) zijn met mijn gevoel, (automatisme) en soms bewust onverbonden willen zijn met mijn gevoel, vermijden van dat wat ik eng en moeilijk vind.
Snorrie dat wat je eerder deze week schreef vind ik knap vn je. Dat je je bewust was van het wel of niet starten van een topic.
Martje, hopelijk is het effect van het weggaan van je groepslid positief voor je. Daarnaast kan het je veel informatie geven, wat het met je doet en heeft gedaan. En ik denk dat je daar een goed punt noemt, hoe het werkt met patronen en het onbewust instandhouden van ze, herken dat ook bij mezelf.
Prazo, ik voel me hypocriet om op je post iets zinnigs te zeggen, omdat ik zelf een alcohol probleem heb. Maar probeer zo veel mogelijk niet te drinken om je gevoelens te dempen. Ik dacht jaren lang dat ik het onder controle had, maar dat heb ik niet.
Tuinhek aangezien je schrijft, dat verdoven en dempen een van jouw manieren ook is van zelfsussen, hoe pak jij het aan als je je weer bewust bent van dat je het aan het doen was of bent.
Ook aan de rest van jullie deze vraag?
Ik merk bij mezelf dat ik vaak het een met het ander vervang.
Bijvoorbeeld ik neem mij voor om weer te stoppen met alcohol, maar ga dan overmatig bewegen of diëten. Of ik stop met overmatig bewegen en ga de hele week films kijken op netflix.... snappen jullie wat ik bedoel.
Dankjulliewel voor de uitleg over het zelfsussen, ik denk dat ik het wel helder heb. Soms zal het bij mij soms dubbel zijn denk ik. Aan de ene kant onbewust onverbonden (willen) zijn met mijn gevoel, (automatisme) en soms bewust onverbonden willen zijn met mijn gevoel, vermijden van dat wat ik eng en moeilijk vind.
Snorrie dat wat je eerder deze week schreef vind ik knap vn je. Dat je je bewust was van het wel of niet starten van een topic.
Martje, hopelijk is het effect van het weggaan van je groepslid positief voor je. Daarnaast kan het je veel informatie geven, wat het met je doet en heeft gedaan. En ik denk dat je daar een goed punt noemt, hoe het werkt met patronen en het onbewust instandhouden van ze, herken dat ook bij mezelf.
Prazo, ik voel me hypocriet om op je post iets zinnigs te zeggen, omdat ik zelf een alcohol probleem heb. Maar probeer zo veel mogelijk niet te drinken om je gevoelens te dempen. Ik dacht jaren lang dat ik het onder controle had, maar dat heb ik niet.
Tuinhek aangezien je schrijft, dat verdoven en dempen een van jouw manieren ook is van zelfsussen, hoe pak jij het aan als je je weer bewust bent van dat je het aan het doen was of bent.
Ook aan de rest van jullie deze vraag?
Ik merk bij mezelf dat ik vaak het een met het ander vervang.
Bijvoorbeeld ik neem mij voor om weer te stoppen met alcohol, maar ga dan overmatig bewegen of diëten. Of ik stop met overmatig bewegen en ga de hele week films kijken op netflix.... snappen jullie wat ik bedoel.
maandag 10 juni 2019 17:01
Ja, dat ken ik ook. Ik denk zo lang er gevoelens zijn die we niet onder ogen willen zien of waar we afleiding van willen, zullen we dingen blijven zoeken om in weg te vluchten.
Internet blijft hier een grote trekkracht hebben. Of het nou filmpjes kijken is of forummen... Soms wou ik dat ik nooit aan internet was begonnen, ik herinner me nog wel bewust de tijd daarvoor, toen het nog makkelijk was om lekker weg te duiken in een goed boek bijvoorbeeld. Ik heb soms het gevoel dat ik zo'n groot deel van mijn leven verlies aan schermpjes!
Internet blijft hier een grote trekkracht hebben. Of het nou filmpjes kijken is of forummen... Soms wou ik dat ik nooit aan internet was begonnen, ik herinner me nog wel bewust de tijd daarvoor, toen het nog makkelijk was om lekker weg te duiken in een goed boek bijvoorbeeld. Ik heb soms het gevoel dat ik zo'n groot deel van mijn leven verlies aan schermpjes!
maandag 10 juni 2019 17:09
Cestlavie, ja het is natuurlijk wel een beruchte laatste zin van iemand die wel verslaafd is, ik ben me bewust van het gevaar, ik houd het wel bij. Als ik met de tijd meer ga gebruiken ga ik wel mijn conclusies trekken, maar ik zit al jaren op “matig” (stabiel). Ik vervang niet met iets anders, diëten doe ik niet, omdat ik op de grens van ondergewicht zit op het moment. Netflixen wel maar niet als zelfsusmiddel. Ik heb wel eten als zelfsusmiddel maar ik heb geluk met mn metabolisme waardoor je niet snel ziet dat ik emotie-eet. Alcohol gebruik ik meer om te kunnen ontspannen als ik dat niet meer kan door drukte en constant piekeren. Eten doe ik als ik een naar gevoel heb waar ik de aandacht van af wil leiden.Cestlavie83 schreef: ↑10-06-2019 16:47Reünie op 2e pinksterdag!, heb vandaag weer een beetje de rust in mijn hoofd om iets te typen en te lezen op het forum.
Dankjulliewel voor de uitleg over het zelfsussen, ik denk dat ik het wel helder heb. Soms zal het bij mij soms dubbel zijn denk ik. Aan de ene kant onbewust onverbonden (willen) zijn met mijn gevoel, (automatisme) en soms bewust onverbonden willen zijn met mijn gevoel, vermijden van dat wat ik eng en moeilijk vind.
Snorrie dat wat je eerder deze week schreef vind ik knap vn je. Dat je je bewust was van het wel of niet starten van een topic.
Martje, hopelijk is het effect van het weggaan van je groepslid positief voor je. Daarnaast kan het je veel informatie geven, wat het met je doet en heeft gedaan. En ik denk dat je daar een goed punt noemt, hoe het werkt met patronen en het onbewust instandhouden van ze, herken dat ook bij mezelf.
Prazo, ik voel me hypocriet om op je post iets zinnigs te zeggen, omdat ik zelf een alcohol probleem heb. Maar probeer zo veel mogelijk niet te drinken om je gevoelens te dempen. Ik dacht jaren lang dat ik het onder controle had, maar dat heb ik niet.
Tuinhek aangezien je schrijft, dat verdoven en dempen een van jouw manieren ook is van zelfsussen, hoe pak jij het aan als je je weer bewust bent van dat je het aan het doen was of bent.
Ook aan de rest van jullie deze vraag?
Ik merk bij mezelf dat ik vaak het een met het ander vervang.
Bijvoorbeeld ik neem mij voor om weer te stoppen met alcohol, maar ga dan overmatig bewegen of diëten. Of ik stop met overmatig bewegen en ga de hele week films kijken op netflix.... snappen jullie wat ik bedoel.
maandag 10 juni 2019 17:15
Ik herken het wel, vaak als ik wil gaan lezen en ik heb mn telefoon erbij ga ik soms een uur op mn telefoon zitten kijken en pak dan nog 5 minuten het boek... en wat doe ik: 20x facebook refreshen, 10x instagram en ook het viva forum aan het afstruinen (veel meelezen). Het is te verslavend.snorriemorrie schreef: ↑10-06-2019 17:01Ja, dat ken ik ook. Ik denk zo lang er gevoelens zijn die we niet onder ogen willen zien of waar we afleiding van willen, zullen we dingen blijven zoeken om in weg te vluchten.
Internet blijft hier een grote trekkracht hebben. Of het nou filmpjes kijken is of forummen... Soms wou ik dat ik nooit aan internet was begonnen, ik herinner me nog wel bewust de tijd daarvoor, toen het nog makkelijk was om lekker weg te duiken in een goed boek bijvoorbeeld. Ik heb soms het gevoel dat ik zo'n groot deel van mijn leven verlies aan schermpjes!
maandag 10 juni 2019 17:29
Ging wat mis met mijn telefoon, toch maar de laptop.
Goed dat je op je 'qui vive' bent en hopelijk blijft en het in de gaten houd wat betreft alcohol gebruik Prazo.
Wat jullie schrijven over het internet gebruik, ik vraag mezelf wel eens af hoe ik het zou hebben gedaan zonder Google, wikipedia, facebook en forums etc. Ik denk dat ik dan morbide obesitas zou zijn
En ik weet niet oif jullie het herkennen, maar bv Facebook is voor mij ook vaak een trigger om me heel rot en buitgensloten te voelen, toch blijf ik op dat stomme profielensite.
Goed dat je op je 'qui vive' bent en hopelijk blijft en het in de gaten houd wat betreft alcohol gebruik Prazo.
Wat jullie schrijven over het internet gebruik, ik vraag mezelf wel eens af hoe ik het zou hebben gedaan zonder Google, wikipedia, facebook en forums etc. Ik denk dat ik dan morbide obesitas zou zijn
En ik weet niet oif jullie het herkennen, maar bv Facebook is voor mij ook vaak een trigger om me heel rot en buitgensloten te voelen, toch blijf ik op dat stomme profielensite.
maandag 10 juni 2019 20:31
Ik heb nu ook weer zeker een uur zitten verspillen op viva, hahaha. Maar het is een vorm van ontspanning. Het mag van mezelf. Verder is wel gewoon alles wat ik wilde doen, gedaan.Cestlavie83 schreef: ↑10-06-2019 17:29Ging wat mis met mijn telefoon, toch maar de laptop.
Goed dat je op je 'qui vive' bent en hopelijk blijft en het in de gaten houd wat betreft alcohol gebruik Prazo.
Wat jullie schrijven over het internet gebruik, ik vraag mezelf wel eens af hoe ik het zou hebben gedaan zonder Google, wikipedia, facebook en forums etc. Ik denk dat ik dan morbide obesitas zou zijn
En ik weet niet oif jullie het herkennen, maar bv Facebook is voor mij ook vaak een trigger om me heel rot en buitgensloten te voelen, toch blijf ik op dat stomme profielensite.
Dat facebook en instagram is inderdaad niet zo fijn als mensen van die perfecte plaatjes posten van hun huis of een partner die ik niet heb, dan denk ik jemig ik heb gefaald in het leven, want heb beide niet, maar verder valt het mee.
maandag 10 juni 2019 22:03
Ik probeer mij zo veel mogelijk bewust te zijn dat men vooral de fijne momenten etaleert.
Zo heb ik bv een collega, die elk succes, leuk moment, lekker (uit) eten, nieuwe aankoop etc op fb plaatst. Soms zie ik het gebeuren op het werk, dan roept ze; " dit moet ik echt even vastleggen"
Waarop ik datzelfde moment mij dat niet bedenk en/ of zou vastleggen, dat voorbeeld hou ik mij altijd even voor, wanneer ik mij minderwaardig voel door al die berichten op fb
Zo heb ik bv een collega, die elk succes, leuk moment, lekker (uit) eten, nieuwe aankoop etc op fb plaatst. Soms zie ik het gebeuren op het werk, dan roept ze; " dit moet ik echt even vastleggen"
Waarop ik datzelfde moment mij dat niet bedenk en/ of zou vastleggen, dat voorbeeld hou ik mij altijd even voor, wanneer ik mij minderwaardig voel door al die berichten op fb
dinsdag 11 juni 2019 08:21
Ja, dat is ook zo. Wij doen ook genoeg leuke dingen, maar ik maak niet overal een foto van inderdaad. Mijn zwager maakte vorige keer de grap dat ie volgende keer wel gelijk 2 biertjes zou bestellen: eentje die mijn zus dan uitgebreid kan fotograferen en eentje die hij gelijk op kan drinken 
Ik had vorige week een high tea met mijn moeder en pas toen het half op was dachten we aan een foto, dus nu heb ik een foto van een half afgevreten taart gemaakt
Ook niet echt Instagram waardig. Ik ben er gewoon niet goed in 
Ik had vorige week een high tea met mijn moeder en pas toen het half op was dachten we aan een foto, dus nu heb ik een foto van een half afgevreten taart gemaakt
Ook niet echt Instagram waardig. Ik ben er gewoon niet goed in
woensdag 12 juni 2019 21:58
.Cestlavie83 schreef: ↑10-06-2019 16:47Tuinhek aangezien je schrijft, dat verdoven en dempen een van jouw manieren ook is van zelfsussen, hoe pak jij het aan als je je weer bewust bent van dat je het aan het doen was of bent.
Poe, zelfsussen is iets waar ik echt last van blijf houden. Bij mij zit het vooral in eten en soms ook wel internetten. Waarbij ik vooral van het eten last heb, hoewel ik, net als Prazo, geen aanleg heb om aan te komen dus in gewicht word ik niet enorm afgestraft, maar ik heb er wel veel last van. En wat betreft internetten merk ik steeds meer dat ik ook oprecht behoefte heb aan die tijd niks doen en niks hoeven. Dat ik daar ook echt wel van kan opladen.
Maar goed, hoe ik het aanpak. Bewust worden en tijd maken om stil te staan is voor mij wel belangrijk. Ik weet dan namelijk dat ik te veel voorbij bent gegaan aan mijn eigen behoeftes. Dat ik dan tijd nodig heb om niks te hoeven en de lat even heel laag te kunnen leggen. Maar dit blijft echt een worsteling en in een bepaalde mate heb ik het geaccepteerd, maar soms wordt het me wel echt te veel. Zoals de laatste weken, dan voel ik echt dat ik continu aan het vluchten ben, en dat het alleen maar erger wordt. En het stopzetten wordt dan ook steeds moeilijker. Schrijven helpt mij ook wel en echt stilstaan, de lat laag leggen en zelfcompassie.
Brené Brown praat hier trouwens ook over in dat stuk op Netflix. Misschien ook wel interessant om te kijken en dat helpt mij ook. Het niet veroordelen, maar zien als signaal dat ik aan mezelf voorbij ga. Dat ik eigenlijk iets nodig heb.
Wat betreft social media, ik probeer daar echt een rem op te zetten als ik merk dat ik last krijg van vergelijken enz. Maar ik moet zeggen dat dat hier niet zo veel voorkomt. Op instagram probeer ik alleen mensen te volgen waar ik iets positiefs uit haal en op facebook ben ik helemaal niet actief en het grootste deel van mijn kennissenkring ook niet meer.
Hoe gaat het met jullie verder deze week? Hoe was de therapie voor jou Martje? En hoe gaat het op je werk Prazo? Ben je nog steeds je focus aan het verleggen naar buiten werk?
Hier niet zo veel veranderd. Laatst schreef ik dus al dat ik merkte dat ik veel aan het vluchten was, steeds met dingen bezig of dus aan het zelfsussen. Nog wel zoeken daarin en ook proberen balans te vinden tussen inspanning en ontspanning. Ik wil mijn vrije tijd echt beter benutten dan in vluchten, zodat ik echt kan opladen, want vluchten kost eigenlijk alleen maar energie. Het was soms ook van de ene afspraak naar de andere hollen en hoewel dat echt leuk is, moet ik ook echt momenten hebben waarop ik stilsta en dus iets fijns voor mezelf ga doen wat niet zelfsussen is. Maar op zich gaat het goed. Deze week op mijn werk feedback gekregen die ik wel als negatief en kritisch zou kunnen opvatten. En dat gebeurt ook wel wat, ik voel me ook kwetsbaar, maar het lukt me ook om mezelf er niet helemaal mee af te schrijven of me helemaal mislukt te voelen. Het ook even te laten bezinken en te kijken wat ik ermee kan zónder dat het betekent dat ik dus helemaal niks goed doe.
woensdag 12 juni 2019 22:01
Ik heb haar talk ook gezien op Netflix. Wat is die vrouw goed zeg.
Aan haar heb ik wel wat eyeopeners te danken.
donderdag 13 juni 2019 08:48
Ik hoor veel goede verhalen over haar talk op Netflix. Ik denk dat ik het ook maar eens ga kijken.
Hier gaat het naar omstandigheden best goed. Gister had ik echt een "paniekdag", maar ik ben er toch goed doorheen gekomen. Ik stond ergens vast met de auto, ik wist even niet meer wat ik moest doen. Gelukkig was het in een doodlopende straat, dus anderen hebben er niet veel last van gehad. Maar ik heb gewoon iets van 5 minuten daar gestaan, alarmlichten aan, in de stromende regen met beslagen ramen.... Gelukkig kwam opeens de kennis weer naar boven hoe ik die moest ontwasemen en toen bleek er opeens een andere auto we te zijn gegaan en zag ik wél weer de ruimte om te keren. Dit deed me wel beseffen: alle problemen die ik tot nu toe heb gehad, hadden één ding met elkaar gemeen: er was gewoon even wat tijd nodig om het op te lossen. En die tijd mag ik mezelf gewoon meer gaan gunnen.
Hier gaat het naar omstandigheden best goed. Gister had ik echt een "paniekdag", maar ik ben er toch goed doorheen gekomen. Ik stond ergens vast met de auto, ik wist even niet meer wat ik moest doen. Gelukkig was het in een doodlopende straat, dus anderen hebben er niet veel last van gehad. Maar ik heb gewoon iets van 5 minuten daar gestaan, alarmlichten aan, in de stromende regen met beslagen ramen.... Gelukkig kwam opeens de kennis weer naar boven hoe ik die moest ontwasemen en toen bleek er opeens een andere auto we te zijn gegaan en zag ik wél weer de ruimte om te keren. Dit deed me wel beseffen: alle problemen die ik tot nu toe heb gehad, hadden één ding met elkaar gemeen: er was gewoon even wat tijd nodig om het op te lossen. En die tijd mag ik mezelf gewoon meer gaan gunnen.
donderdag 13 juni 2019 09:58
Dat is echt mooi snorrie, die grote lijnen zien in alle kleinere struggles! Zo kan je het meenemen naar meer gebieden van je leven. Mooi!
Die talk van Brené Brown vind ik zeker een aanrader. Als je haar goed kent is het wel veel herhaling, maar wat mij betreft niet vervelend.
Ik ben (durf ik het te zeggen? Ik ben namelijk bang dat het weggaat.) best een beetje trots op mezelf. Ik merk dat de feedback van mijn collega van afgelopen week als vanzelf iets positiefs is geworden. Dat als ik niet meteen oordeel, maar dingen de tijd geef om te bezinken (thema van afgelopen tijd ook hier, mezelf de tijd gunnen) ik genuanceerder kan kijken. Maar ook dat ik mijn basis echt voldoende heb opgebouwd nu dat ik mezelf niet ga afschrijven door zoiets. Dat ik het tot mij kan nemen en eruit halen wat opbouwend is zonder af te doen aan mijn eigenheid. Dat had ik een aantal jaar geleden echt niet gekund. Dan was ik mezelf gaan haten om allerlei associaties en overtuigingen over mij als persoon die ik linkte aan de feedback. En het is niet dat dat niet in me opkomt, maar ik neem de tijd om dat over te laten waaien en dan te gaan filteren. En het dus echt op de afstand van gedrag en handelen houden en niet over mij als persoon, maar daarnaast ook wel mijn eigenheid, mijn eigen krachten en kwaliteiten behouden. Ik ben een beetje verbaasd van mezelf, over hoe veilig dit voelt.
Die talk van Brené Brown vind ik zeker een aanrader. Als je haar goed kent is het wel veel herhaling, maar wat mij betreft niet vervelend.
Ik ben (durf ik het te zeggen? Ik ben namelijk bang dat het weggaat.) best een beetje trots op mezelf. Ik merk dat de feedback van mijn collega van afgelopen week als vanzelf iets positiefs is geworden. Dat als ik niet meteen oordeel, maar dingen de tijd geef om te bezinken (thema van afgelopen tijd ook hier, mezelf de tijd gunnen) ik genuanceerder kan kijken. Maar ook dat ik mijn basis echt voldoende heb opgebouwd nu dat ik mezelf niet ga afschrijven door zoiets. Dat ik het tot mij kan nemen en eruit halen wat opbouwend is zonder af te doen aan mijn eigenheid. Dat had ik een aantal jaar geleden echt niet gekund. Dan was ik mezelf gaan haten om allerlei associaties en overtuigingen over mij als persoon die ik linkte aan de feedback. En het is niet dat dat niet in me opkomt, maar ik neem de tijd om dat over te laten waaien en dan te gaan filteren. En het dus echt op de afstand van gedrag en handelen houden en niet over mij als persoon, maar daarnaast ook wel mijn eigenheid, mijn eigen krachten en kwaliteiten behouden. Ik ben een beetje verbaasd van mezelf, over hoe veilig dit voelt.
donderdag 13 juni 2019 12:24
Tu1nhek en Snorrie,
Wat een twee mooie succesvolle situaties beschrijven jullie. Heel fijn dat jullie stapje voor stapje meer grip lijken te hebben op al het geleerde en het harde werken van afgelopen jaren.
En Tu1inhek, kan mij vinden in de angst dat het weggaat en misschien dat het ook weer even weggaat, maar dan komt het weer terug. Mijn vorige behandelaar refereerde altijd aan emotie golven, zonder paniek geen rust, zonder verdriet geen blijdschap en zonder boosheid geen grenzen, zonder angst geen kalmte.
(Hahaha klinkt allemaal heel wijs uit mijn mond)
maar goed ben trots op jullie perspectief.
Ik probeer de laatste weken mijn hoofd boven water te houden. Er heeft veel gespeeld en het werk vraagt erg veel van mij. Oude patronen waar ik snel in beland. Ik krijg wel met de dag volgens mij meer zicht op mijn binnenwereld en begin mijn stemmingswisselingen steeds beter te begrijpen. Ik zie waar het vandaan komt, wat een trigger kan zijn. De volgende stap zal zijn rust vinden tijdens een sombere, boze, verdrietige stemming, controle krijgen.
In de avond doe ik meer ontspanningsoefeningen
Wat een twee mooie succesvolle situaties beschrijven jullie. Heel fijn dat jullie stapje voor stapje meer grip lijken te hebben op al het geleerde en het harde werken van afgelopen jaren.
En Tu1inhek, kan mij vinden in de angst dat het weggaat en misschien dat het ook weer even weggaat, maar dan komt het weer terug. Mijn vorige behandelaar refereerde altijd aan emotie golven, zonder paniek geen rust, zonder verdriet geen blijdschap en zonder boosheid geen grenzen, zonder angst geen kalmte.
(Hahaha klinkt allemaal heel wijs uit mijn mond)
maar goed ben trots op jullie perspectief.
Ik probeer de laatste weken mijn hoofd boven water te houden. Er heeft veel gespeeld en het werk vraagt erg veel van mij. Oude patronen waar ik snel in beland. Ik krijg wel met de dag volgens mij meer zicht op mijn binnenwereld en begin mijn stemmingswisselingen steeds beter te begrijpen. Ik zie waar het vandaan komt, wat een trigger kan zijn. De volgende stap zal zijn rust vinden tijdens een sombere, boze, verdrietige stemming, controle krijgen.
In de avond doe ik meer ontspanningsoefeningen
anoniem_63cd7bfa34a6d wijzigde dit bericht op 14-06-2019 21:58
21.62% gewijzigd
donderdag 13 juni 2019 12:35
O bedankt voor jullie tip over Brene Brown, ik denk dat ik het ook ga op zoeken op Netflix.
Ik vond haar Ted talk in ieder geval inspirerend en verhelderend.
Wat ik alleen nog lastig vind, is dat wanneer je je kwetsbaarheid durft in te zien, te erkennen en deze ook durft uit te dragen te uiten, wat als je iemand tegenover je hebt die daar over heen walst? omdat hij/zij er geen donder van begrijpt? en omdat hij/zij dat niet kent en kan. Dan kom je toch alleen maar in conflict? Of maak ik nu een denkfout?
Het valt mij namelijk op dat de dingen die ik leer tijdens therapie, in de ' grote boze wereld' niet altijd begrepen worden, omdat de ander niet zich zo bezig houd met gevoelens, gedachten, cooping etc.
Ik vond haar Ted talk in ieder geval inspirerend en verhelderend.
Wat ik alleen nog lastig vind, is dat wanneer je je kwetsbaarheid durft in te zien, te erkennen en deze ook durft uit te dragen te uiten, wat als je iemand tegenover je hebt die daar over heen walst? omdat hij/zij er geen donder van begrijpt? en omdat hij/zij dat niet kent en kan. Dan kom je toch alleen maar in conflict? Of maak ik nu een denkfout?
Het valt mij namelijk op dat de dingen die ik leer tijdens therapie, in de ' grote boze wereld' niet altijd begrepen worden, omdat de ander niet zich zo bezig houd met gevoelens, gedachten, cooping etc.
donderdag 13 juni 2019 17:28
Ik lees een paar weken met een schuin oog mee, omdat de kans erin zat dat ik ook schematherapie zou gaan volgen.
Vandaag een teruggave gesprek gehad nav mijn psychodiagnostisch onderzoek en er wordt inderdaad schematherapie aangeraden.
De uitslag en alles moet nog even indalen bij me. Als dat gebeurt is wil ik mee gaan schrijven met jullie.
Tijdje terug had ik hier een aantal titels voorbij zien komen van boeken. Ik heb deze echter niet onthouden. Kan iemand mij specifieke boeken aanraden om te lezen?
Vandaag een teruggave gesprek gehad nav mijn psychodiagnostisch onderzoek en er wordt inderdaad schematherapie aangeraden.
De uitslag en alles moet nog even indalen bij me. Als dat gebeurt is wil ik mee gaan schrijven met jullie.
Tijdje terug had ik hier een aantal titels voorbij zien komen van boeken. Ik heb deze echter niet onthouden. Kan iemand mij specifieke boeken aanraden om te lezen?
donderdag 13 juni 2019 17:42
Cestlavie83 schreef: ↑13-06-2019 12:35Wat ik alleen nog lastig vind, is dat wanneer je je kwetsbaarheid durft in te zien, te erkennen en deze ook durft uit te dragen te uiten, wat als je iemand tegenover je hebt die daar over heen walst? omdat hij/zij er geen donder van begrijpt? en omdat hij/zij dat niet kent en kan. Dan kom je toch alleen maar in conflict? Of maak ik nu een denkfout?
Het valt mij namelijk op dat de dingen die ik leer tijdens therapie, in de ' grote boze wereld' niet altijd begrepen worden, omdat de ander niet zich zo bezig houd met gevoelens, gedachten, cooping etc.
Ik denk dat er altijd wel mensen zullen blijven die het niet begrijpen. Persoonlijk kies ik ook echt wel per persoon uit wat ik wel of niet deel, niet iedereen hoeft mijn kwetsbare kanten te zien. Maar het lijkt me wel eenzaam als je het bij niemand kunt laten zien. Vroeger stelde ik me overigens wel een stuk kwetsbaarder op naar mensen die dat niet altijd verdienden. Dus daar probeeer ik juist aan te werken, om niet alles te delen met mensen die dat niet verdienen.
donderdag 13 juni 2019 19:15
Bedankt voor de tips!snorriemorrie schreef: ↑13-06-2019 17:39Over schematherapie:
- Omarm je emoties
- Leven in je leven
Dat laatste boek is vooral handig als je eenmaal weet welke schema's bij jou spelen
vrijdag 14 juni 2019 12:24
ik heb net Brené Brown gekeken, ik vond het interessant. Jouw vraag over hoe je dat doet met kwetsbaarheid wordt trouwens ook beantwoord in haar presentatie, Cestlavie.
@WiWa: hoe gaat het nu een dag na het krijgen van de diagnose? Ik kan me voorstellen dat je even tijd nodig hebt om het allemaal te laten bezinken...
@WiWa: hoe gaat het nu een dag na het krijgen van de diagnose? Ik kan me voorstellen dat je even tijd nodig hebt om het allemaal te laten bezinken...
vrijdag 14 juni 2019 12:45
Pfff, hier gaat het echt kut :")
De spanning is afgelopen dinsdag zo hoog opgelopen in de groep dat ik mezelf beschadigd heb.
Conclusie is dat schematherapie niet voor mij werkt, ik ga er mee stoppen. Ik ben het daar niet helemaal mee eens: het werkt nú niet.
Ik voel me ontzettend mislukt en ben in paniek hoe het nu verder moet.
Ik word ook ontzettend bevestigd in mijn schema isolatie: ik weer allemaal mensen af. Dwars ertegenin heb ik tóch een vriendin gebeld en ik ga daar een nachtje logeren.
Voor de rest veel zelfsussen en afleiding zoeken.
P.s: ik heb geen behoefte aan "het komt wel weer goed" boodschappen
De spanning is afgelopen dinsdag zo hoog opgelopen in de groep dat ik mezelf beschadigd heb.
Conclusie is dat schematherapie niet voor mij werkt, ik ga er mee stoppen. Ik ben het daar niet helemaal mee eens: het werkt nú niet.
Ik voel me ontzettend mislukt en ben in paniek hoe het nu verder moet.
Ik word ook ontzettend bevestigd in mijn schema isolatie: ik weer allemaal mensen af. Dwars ertegenin heb ik tóch een vriendin gebeld en ik ga daar een nachtje logeren.
Voor de rest veel zelfsussen en afleiding zoeken.
P.s: ik heb geen behoefte aan "het komt wel weer goed" boodschappen
vrijdag 14 juni 2019 12:55
jeetje, heb je dat tijdens de groep gedaan of erna? In elk geval wel heel erg heftig, wat triggerde je dan zo erg?
Ik kan me wel goed voorstellen dat je op zo'n moment je heel erg hopeloos voelt, alsof de therapeut je wil opgeven ofzo.
Is bij jou nou ook al eens uitgezocht of je ook PMDD hebt? Want jij was toch degene die vanderweek zei dat je ongesteld moest worden?
Ik kan me wel goed voorstellen dat je op zo'n moment je heel erg hopeloos voelt, alsof de therapeut je wil opgeven ofzo.
Is bij jou nou ook al eens uitgezocht of je ook PMDD hebt? Want jij was toch degene die vanderweek zei dat je ongesteld moest worden?
vrijdag 14 juni 2019 14:01
Huh, martje, dat vind ik wel een extreme conclusie eigenlijk. Het lijkt erg snel gegaan. Ik kan niet helemaal uit je stuk halen of jij die conclusie trekt of een ander dat bepaalt?
Wat zal je je rot voelen
goed dat je een vriendin hebt gebeld en daar gaat logeren. Dat is goede zelfzorg en óók jezelf niet isoleren. En voor nu ook afleiding zoeken, het liefst gezonde en alsjeblieft MILD ZIJN naar jezelf. Je bent onwijs getriggerd, hebt daardoor ontzettend heftige emoties en waarschijnlijk heel veel straffende stemmen en gedachten. Wil je hier wat uitpluizen of spuien? Weet dat je altijd kan schrijven.
Wat zal je je rot voelen
goed dat je een vriendin hebt gebeld en daar gaat logeren. Dat is goede zelfzorg en óók jezelf niet isoleren. En voor nu ook afleiding zoeken, het liefst gezonde en alsjeblieft MILD ZIJN naar jezelf. Je bent onwijs getriggerd, hebt daardoor ontzettend heftige emoties en waarschijnlijk heel veel straffende stemmen en gedachten. Wil je hier wat uitpluizen of spuien? Weet dat je altijd kan schrijven.
vrijdag 14 juni 2019 14:07
Niet over schematherapie:snorriemorrie schreef: ↑13-06-2019 17:39Over schematherapie:
- Omarm je emoties
- Leven in je leven
Dat laatste boek is vooral handig als je eenmaal weet welke schema's bij jou spelen
Zelfcompassie van Kristin Neff (heb ik hier in dit topic genoemd)
Alles van Brené Brown
The Choice van Edith Eva Eger (De Keuze)
Love Warrior van Glennon Doyle (Carry on, heb lief. Niet te verwarren met Carry on en leef - daar ben ik ook aan begonnen in het Engels en vond ik belabberd)
En hoe gaat het nu na je gesprek gisteren? Dat kan best heftig zijn.
vrijdag 14 juni 2019 14:10
@Martje: ik vroeg me eigenlijk nog af met welke behoefte je het wél opschrijft? Want je geeft duidelijk aan dat je geen behoefte hebt aan 'het komt wel weer goed', maar waar heb je dan wél behoefte aan vanuit ons? Want voor mij voelt het door die opmerking een beetje alsof je ons van je af wilt duwen, eerlijk gezegd. Misschien klopt dat wel helemaal niet, dus vandaar ook mijn vraag waar je dan behoefte aan hebt?
