Schema therapie kletspraat

tu1nhek schreef: ↑

14-07-2019 11:55

@prazo, je hoeft ook niet sneller te gaan dan dat je gaat je bent aan het uitproberen, open staan voor je vriend. Hopelijk groeit in je proces voorzichtig de overtuiging dat mensen misschien wél echt een hele tijd écht, écht samen met jou willen zijn. Maar het is oké als je daar nog niet in kan geloven. Alleen belangrijk in het proces is openstaan voor nieuwe mogelijkheden, daar ga je van groeien, en dat doe je volgens mij op deze manier wel.

En ja, het is erg en verdrietig dat je basis is dat je niemand vertrouwt. Dat zegt wel iets over wat je geleerd hebt in je verleden Maar ik snap het wel...zelf moet ik er ook niet al te lang bij stilstaan, want dan groeit het wantrouwen en die negatieve overtuigingen over mezelf. Dus...ook dat is een proces dat verschillende gradaties heeft naarmate je verder komt. Gun jezelf die tijd, het is niet erg dat dat nog moet groeien, of dat die negatieve overtuiging en het wantrouwen moet slijten.

Erg belastend die angst die je ervaart op het werk, dat is wel echt slopend. Ik zou zeker starten met medicatie overleggen met je huisarts, maar eigenlijk liever een psychiater. Sommige medicijnen hebben blijvende bijwerkingen, dus controle bij gebruik is wel belangrijk. En je baas is opmerkzaam, maar daarmee ga jij (de oude boodschappen in je hoofd dan) er meteen vanuit dat dat dús betekent dat hij jouw tekortkomingen gaat zien. Dat hij kritisch en hard zal zijn. Maar wellicht ziet hij ook allemaal dingen die jij wél goed kan, de dingen die jij niet meteen opmerkt omdat je meer bezig bent met dat wat niet goed gaat, of een negatieve betekenis geven aan de dingen die je doet. Je baas zal de dingen die hij opmerkt ook door zijn eigen referentiekader interpreteren. Jij mag zijn zoals je bent. Je mag leren. Je mag jezelf zijn. Je mag feedback en kritiek ontvangen, zonder dat dit betekent dat jij niet deugt of niet goed genoeg bent als persoon. Je mag leren van feedback. Je mag je ontwikkelen en groeien. Iedereen die zich ontwikkelt gaat door dit proces en doet dingen soms niet handig. Je doet óók heel veel goed, daarom ben je daar nog steeds. Je bent oké

Zo dat laatste stukje vooral is echt heel helpend geweest voor mij vandaag. Ik ging dat herhalen in mijn hoofd tegen mezelf, vooral dat over dat ik die opmerkzaamheid direct al zie als iets gevaarlijks omdat hij mijn tekortkomingen gaat zien. Dat hij de positieve dingen ook ziet er tegenover zetten, heeft me echt goed geholpen. Je hebt inderdaad gelijk, hij ziet ook hoe snel en slim ik dan misschien met andere dingen ben, en ja hij ziet ook waar ik over struikel, wat maakt het eigenlijk ook uit. Dat heeft ieder mens. Probeer ik echt in m'n achterhoofd te houden, ik merk echt dat het goed werkt op m'n gemoed.

Daarnaast, ja dat met die medicatie durf ik inderdaad ook niet aan zonder advies van een specialist. Want ik sport ook nogal intensief en op redelijk hoog niveau en ik ben bang dat als ik met betablokkers mijn hartritme verpruts dat ik die sport niet meer kan beoefenen. En natuurlijk sowieso zonde als ik iets blijvend beschadig. Dus ik zal eerst wel even medisch advies inwinnen voor ik dit ga doen. En tot die tijd proberen met positieve affirmaties te werken. Ik heb mezelf de taak gegeven om zelfs op dagen dat alles voor m'n gevoel klote gaat en mislukt, de positieve dingen eruit te destilleren en op te schrijven. En de negatieve dingen niet te benoemen. Nou dat is moeilijk joh, maar het helpt wel merk ik.

martje55 schreef: ↑

14-07-2019 16:48

Cestlavie, ja het is gelukt om dingen op papier te zetten. Er moet nog best veel gebeuren, het volledige echtscheidingsconvenant. Dat zijn veel beslissingen. Ik heb alle beslissingen voor mezelf helder, maar mijn ex-man twijfelt over bijna alles.

Tjee, wat een storm aan emoties. Dat heen en weer schieten van modi naar modi herken ik. Erg vermoeiend. Fijn dat je het proces nu wel helder hebt.

Tuinhek, wat weet je het weer mooi uit te leggen! Voor mezelf heb ik op het moment weinig hoop. Ik zie dat ik al heel lang in het "bewust onbekwaam" stadium zit. Ik zie vaak wel welke modi er spelen, maar kan het nauwelijks bijsturen.

Prazo, knuffel voor jou, niemand kunnen vertrouwen, dichtbij kunnen laten komen, is ook wel erg eenzaam.
En dat je zó zenuwachtig blijft op het werk. Lijkt me behoorlijk pittig, zwaar.

Dankje
Hoe is de situatie bij jou?

Cestlavie83 schreef: ↑

14-07-2019 20:05

Tu1nhek, ik kan je wel blijven bedanken voor je heldere fijne uitleg, maar ik leer er heel veel van wat je schrijft.
Ik heb het een paar keer moeten lezen om het echt goed te lezen, maar ik denk dat ik je volg. Ik haal er meteen uit, wat ik nu nog fout doe. Ik trek altijd de conclusie: '..... dus ik sta er echt alleen voor en daar moet ik het mee doen'
Het raakt me ook merk ik, want soms wil ik het wel van de daken schreeuwen hoe klote die gevoelens van eenzaamheid en leegte zijn.

Prazo, fijn om te lezen dat het wel weer beter gaat tussen jou en je vriend, maar ik vind het verdrietig en pijnlijk om te lezen dat je ook sterk gevoelens van wantrouwen hebt. Ik denk dat ik het erg herken, tenminste, ik wantrouw niet de mens, maar ik wantrouw dat iemand het echt met mij meent en bij mij blijft. Zelfs miljoenen bewijs is nog geen bewijs. Onbewust zoek ik (zoeken we) bevestiging om juist het tegendeel te bewijzen om onze schema's in stand te houden.
Ik moest bij therapie een flowchart maken (samen met mijn behandelaar gedaan) daarop stonden 'bewijzen" dat mijn vriend het wel degelijk met mij meent, zoals; hij is al x tijd bij me, hij belt mij, hij luistert naar me, hij zegt dat hij van mij houd etc
Deze lijst kan ik erbij pakken als ik weer het gevoel heb dat het niet echt is.
En je angst op het werk, super zwaar voor je.
Misschien is het inderdaad helpend om medicijnen te gebruiken.

Martje wat klote dat je nu het gevoel hebt geen hoop te hebben. Het bijsturen van je modi is het allermoeilijkste wat er ook is. Dat je achteraf door hebt, in welke modi je zat is al een hele grote stap.

Dankje
Wat klote dat jij je soms ook zo eenzaam voelt. Je hoeft het niet alleen te doen,echt niet.

Prazo36 schreef: ↑

15-07-2019 20:43

Dankje
Hoe is de situatie bij jou?

Ik weet niet zo goed hoe het met me gaat. Ik ben veel emotioneel. Ondanks dat ik extra hulp heb ingeschakeld bij de GGZ, voel ik me wel heel eenzaam en dat ik het allemaal alleen moet doen. Maar ik probeer goed voor mezelf te zorgen, dat gaat heel redelijk. En ik zoek veel afleiding, sporten, naar het museum, de bioscoop. Dus ik ben best trots op mezelf hoe ik dit (over)leef, tegelijk zit er veel angst en onrust.

Komende vrijdag ga ik mijn ideeën voor de scheiding bespreken met man. Vind ik heel spannend, want voor mij is het een laatste kans. Als we er nu niet samen uitkomen, dan wil ik een advocaat inschakelen.

Snorriemorrie, ik heb je topic gevolgd. Kan het zijn dat er een stukje verstrengeling zit, dat je voor je schoonmoeder gaat denken?

Snorrie wat rot dat je je zo gevoelt heb, kreeg je kritiek van iemand?
Hopelijk is het rotgevoel een beetje gezakt.

Ik gebruik dit nu ook even om van mij af te schrijven. Ik zit zo niet lekker in mijn vel, ben heel erg somber, prikkelbaar en boos. Sleep mezelf al een paar dagen de dag door. Contact wat ik met anderen heb voelt leeg, zelfs het contact met mijn eigen vriend. Dat maakt me boos op alles en vooral op mezelf. Ik raak ook iedereen kwijt, omdat mensen mijn gezeik inmiddels wel zat zijn.

.....misschien moet ik ook maar gewoon mijn gevoel verdragen

Ik zag vanmorgen een artikel voorbij komen op Facebook. Toen ik het las merkte ik bij mezelf dat ik, na het lezen ervan mij rot voelde. Het bericht gaat over een visie van een psychiater die min of meer aangeeft dat veel mensen die psychische hulp vragen, eigenlijk geen hulp nodig hebben van een psycholoog of psychiater en hij pleit voor een GGZ die zich vooral gaat richten op 'echte' psychische problemen.
Dit bericht blijft maar in hoofd zitten, ik kom er niet van los.

* Ik heb mijn oorspronkelijke bericht gewijzigd, bedacht mij na de reactie van AllesMag, dat ik de mijn eigen kwetsbaarheid toch maar niet 'En public' wil plaatsen.
Tevens voelde ik meteen voor me zelf wat ervoor zorgt dat ik mij rot voel door het artikel. Het gaat erover dat ik voormezelf een sterke kritische staffende ouder in mij heb zitten, die al vind wat voor aansteller ik ben, hierdoor roept dit denk ik een angst op dat ik het inderdaad niet waard ben om hulp te zoeken.

https://www.nrc.nl/nieuws/2018/09/21/h ... EvcreU9mk

Artikel slaat de spijker op z'n kop wat mij betreft. Wat een verademing dat een psychiater dat nu eindelijk ook gewoon durft te zeggen! Het gros van de mensen in de psychiatrie heeft idd geen ziekte of stoornis maar "maakt" zijn of haar eigen problemen.

snorriemorrie schreef: ↑

19-07-2019 17:20

Wat een mega onzinnig artikel, sorry hoor. Onwijs zwart-wit, terwijl er allerlei nuances zijn. Ik zou me hier niet teveel van aantrekken hoor, Cestlavie.

Jaa dat is het. Het is inderdaad heel zwart-wit omschreven. Nu snap ik waarom ik het vanmorgen denk ik ook niet kon plaatsen of mij er in kon vinden.
Want het is toch niet exact meetbaar om over iemands psyche te oordelen of het wel of niet ernstig genoeg is..... voor hulp.

En wat betreft de reactie van Allesmag, naast dat het kwetsend kan zijn, is het vooral steeds zo (ver)Bitter(d). Ik was nog niet eens zozeer gekwetst door de oprmerking, maar werd negatief bevestigd.
Ik weet dat ik van de meeste van jullie, een open eerlijke soms kritische, maar milde reactie kan verwachten. Daar kan ik wat mee.
Nog een 'straffende/ kritische ouder' erbij, hoeft voor mij niet. Die heb ik al

Ik ben het niet geheel oneens met artikel. Eigenlijk ben ik het er best wel wél mee eens. In de kern. Want die ontwikkeling is er wel, alleen nu zitten we er middenin met de hele maatschappij (het is dus een maatschappelijk probleem dat naar mijn idee ook gegroeid is met onze welvaart) dus het heeft geen zin om naar individuele patiënten/cliënten te wijzen nu (dit betekent niet dat je als individu geen verantwoordelijkheid hoeft te nemen). Dít is wat we gecreëerd hebben als maatschappij en dit gaat niet over de laatste 5 of 10 jaar, maar over véél langer. En o.a.daardoor vind ik het artikel wat ongenuanceerd en kort door de bocht. Daarnaast, iemand met lichte problematiek krijgt niet 'meteen een hulpverlener toegewezen', wordt behandeld en dan weer uitgeschreven. Wachtlijsten zijn in de GGZ overal lang. Voor iedereen die zich aanmeldt. Iemand met 'makkelijke problematiek' gaat niet voor op de wachtlijst. Voor iemand met heel complexe problematiek is het zoeken van de juiste hulp wel lastiger wat ook weer langer kan duren, maar het is niet zo dat 'lichte' mensen vóór gaan op de wachtlijst. Maar deze 'lichte' mensen vullen ook wel de wachtlijst, waardoor het voor iedereen langer duurt. Waardoor er ook minder plek is voor mensen met zware psychiatrische problematiek en zij dus ook niet snel genoeg aan de beurt komen.

Maar zoals dit zich heeft ontwikkeld in de maatschappij vind ik ook dat dit een probleem geeft voor de GGZ. Want we hebben nu te veel problematiek wat binnen onze GGZ past. De cliëntenpopulatie bestaat naar mijn idee ook uit een laag mensen die écht psychisch ziek zijn en een laag mensen die psychische klachten hebben. Waarbij de overgang tussen die lagen natuurlijk niet hard zwart/wit is. Maar het gaat niet om 'stel je niet aan' het gaat over veranderen als maatschappij zodat de wel en wee van het leven er nog gewoon binnen past, het menselijk zijn, zodat daar op een gezonde manier op gereageerd wordt en we daar als maatschappij dus ook veel gezonder mee om kunnen gaan. Want het is naar mijn idee ook zo dat deze maatschappij ook echt meer psychische klachten en dus ook in sommige gevallen ziekte veroorzaakt of uitlokt. Maar zoals deze situatie al jaren en jaren in de maak is zal het ook nog wat jaren duren voordat we het systeem veranderd hebben.

Maar het cliché is waar, de maatschappij dat ben jij. Dat zijn wij. Dus ik hoop ook dat veel mensen die nu behandeld wordt voor problematiek die veel te maken heeft met omgeving hierdoor gezonder worden en dit ook door kunnen geven aan hun kinderen. Dat we als maatschappij minder individualistisch, egoïstisch en meer compassievol worden we ook meer met elkaar zullen kunnen doen en een gezondere maatschappij zullen ontwikkelen waardoor we weer veel beter functioneren. (Voordat allesmag gaat steigeren, compassie is niet grenzeloos koetsjie koetsjie doen. (Zelf)compassie gaat juist over je vaak niet goed voelen, wat deze psychiater ook zegt, maar dat dat er kan zijn). Naar mijn idee draagt schematherapie daar zeker wel goed aan bij overigens, want het ontwikkelen van een gezonde volwassene, die emoties kan zien, aanraken, voelen en daar verantwoordelijkheid voor kan nemen is juist wat belangrijk is in een psychisch gezonde maatschappij.

Naar mijn idee is er overigens al wel een kentering gaande. Veel meer mensen beseffen dat het zo niet werkt en zoeken een andere manier.

Wat betreft allesmag op de negeer, ja, zeker. Ik heb het al eerder gezegd, maar het blijft opvallend dat je toch zó lang dit topic blijft volgen en steeds op dezelfde momenten reageert en dan weer op dezelfde manier. Je denkt misschien dat je af en toe een reactie plaatst, maar het patroon is allang duidelijk en zegt zo veel. En als er (kritische) vragen over gesteld wordt niet reageren jammer, want je slaat de plank steeds enorm mis door je houding, dus je punt gaat sowieso altijd verloren.

En een verademing deze psychiater? Volgens mij wordt dit al veel langer gewoon gezegd hoor. Maar lekker blijven schoppen, blijkbaar heb je het nodig.

Wellicht vinden jullie dit interview met dezelfde psychiater ook interessant om te lezen. Hij is hier ook wat genuanceerder naar mijn idee.

https://www.nieuwwij.nl/interview/damia ... nde-lijdt/

snorriemorrie schreef: ↑

19-07-2019 17:34

Verder stel ik voor dat we met zijn allen collectief Allesmag op negeer zetten in dit topic. Dit is nu de zoveelste keer dat er weer zo'n kut-reactie komt (sorry voor mijn taal) die weer eens iemand kwetst. Volgens mij doet hij / zij het erom, laten we hem / haar die lol gewoon niet meer gunnen.

Ik ben het er wel mee eens dat we niet de sfeer in ons topic moeten laten vergallen door Allesmag, als de reacties die zij geeft je niet aan staan zou ik het parkeren en me vooral focussen op de reacties van de vaste schrijfsters. Want wij maken een veilige omgeving met prettige sfeer met z'n allen en we hoeven niet toe te staan dat die vervuild wordt door iemand die zichzelf Allemag noemt.

Allemagtig wat een kutreacties

Oh ze heet allesmag, het boeide me te weinig om dit direct te registreren.

Cestlavie83 schreef: ↑

19-07-2019 18:13

En wat betreft de reactie van Allesmag, naast dat het kwetsend kan zijn, is het vooral steeds zo (ver)Bitter(d). Ik was nog niet eens zozeer gekwetst door de oprmerking, maar werd negatief bevestigd.
Ik weet dat ik van de meeste van jullie, een open eerlijke soms kritische, maar milde reactie kan verwachten. Daar kan ik wat mee.
Nog een 'straffende/ kritische ouder' erbij, hoeft voor mij niet. Die heb ik al

Ja de toon is heel verbitterd inderdaad. Heeft er zelf waarschijnlijk ook een paar schema's op na gehouden en probeert genoegen te halen uit het onderuit trappen van mensen die wel kwetsbaar durven te zijn. Een beetje triest dus.

Buiten dit vind ik de discussie tussen wanneer is iets wel of niet geschikt voor ggz hulp best wel interessant maar ik denk dat het vooral aan iemand zelf is om te bepalen of er behoefte is, sommigen zijn er erg mee geholpen en bij anderen heeft het geen zin. Ik denk dat het pas zonde is als je een plek binnen de ggz bezet houdt terwijl je zelf niet bereid bent te werken aan je problemen, en dat is bij geen van ons allen aan de hand.

Ik val volgens mij niemand aan met mijn reactie. Geef alleen aan dat ik het heel erg eens ben met wat deze psychiater schrijft. Dat iemand zich aangesproken voelt ligt niet bij mij maar bij die persoon zelf! Over schema's gesproken