Gone Flying, Dubai

Welkom in mijn vervolgtopic!

Begin Januari verhuis ik naar Dubai om aan een spannend, nieuw hoofdstuk te beginnen. Ik deel hier graag met jullie hoe het mij vergaat in die hete, zanderige smeltkroes van culturen.

Maar eerst... inpakken en afscheid nemen.

Dit topic slechts heeft 1 regel: mijn werkgever mag niet worden genoemd.

Het is fris in Dubai! Iedereen loopt rond in truien en lange broeken. Dat laatste is nu nu niet zo heel vreemd. Maar die truien... de delivery guys hebben een jas aan op hun brommers.

Volgens mijn app is het nu 25 graden. Minimum temperatuur is 15 graden. Brrr

Zelfs ik vind het fris terwijl ik toch net van België kom waar het echt koud was. Ik heb voortdurend rondgelopen in dikke wintertruien en speciaal voor mij moest de verwarming een paar graden hoger worden gezet. Het feit dat ik tot afgelopen maandag ziek was hielp natuurlijk ook niet. Ik had vocht achter mijn trommelvliezen en een lelijke hoest. Ik hoest nu nog steeds maar zondagavond gingen mijn oren in ieder geval weer open en ik ben niet meer verkouden.

Desondanks heb ik mijn familie en vrienden bezocht. Het was een heel vreemde ervaring om voor het eerst in 11 maanden weer echt thuis te zijn. Na een paar dagen was het zelfs moeilijk te geloven dat ik uiteindelijk weer terug naar Dubai zou gaan. Alles voelde al snel weer als vanouds.

Vannacht ben ik dus teruggevlogen en vanochtend om 06h kwam ik aan. De crew die me terugbracht waren super aardig! De csv wist dat ik crew was en gaf me een dubbele Amarula en bracht me na de service nog een hoop lekkers om mee naar huis te nemen

Zoals gewoonlijk had ik chocolade mee voor de crew. Die ging ik dus afgeven in de galley. De csv ging toen prompt een glas rode wijn uit first class voor mij halen! (halverwege de vlucht was ik dus behoorlijk tipsy) Ik heb een uurtje staan kletsen met de crew. De belgische crew (er is altijd eentje aan boord op een Brussel vlucht) bleek een Vlaamse te zijn uit dezelfde streek als ik! Dat klikte dus meteen. Zoveel Limburgers zijn er niet in ons bedrijf volgens haar. Zij werkt hier nu al 4 jaar en was nog geen andere Limburger tegen gekomen. Het zou dus goed kunnen dat wij de enige 2 zijn.

Ik heb haar een berichtje gestuurd zodat ze mij in de Vlaamse WhatsApp groep kan toevoegen. Ik wist niet dat we die hadden.

Zoals ik zelf eigenlijk al wel had verwacht, maar het is toch altijd afwachten, is het afscheid op Zaventem droog verlopen. 10 dagen bleek genoeg te zijn voor een vakantie naar het thuisfront. Dan heb je je portie liefde wel gehad en kan je voldaan weer naar huis. Dankzij de crew aan boord kreeg ik weer zin in het vliegen. De band tussen crew is uniek. Onze crew is een ras apart. De wereld voelt voor hen als thuis. Zij zijn 1 van de weinigen die meer interesse hebben in het buitenlands nieuws dan in lokaal nieuws. Zij voelen zich even betrokken bij nieuws over rellen in HongKong, als nieuws over bosbranden in Sydney of een orkaan in de Bahamas.

Wij begrijpen elkaars cultuur en hebben aan den lijve ervaren hoe mooi die is. We hebben elkaars landen bezocht en elkaars eten geproefd. We praten over elkaars thuisland in de galley en leren zo zelfs in de lucht de wereld een beetje beter kennen. Onze diversiteit is een uitnodiging voor een gesprek.

Natuurlijk zijn er vluchten waarbij je inspiratieloos en vermoeid, zwijgend naast elkaar in de galley naar de containers zit te staren. Maar dat komt niet zo vaak voor.

Hoewel ik graag nog een extra dag had gehad om uit te rusten na een gemiste nacht, me terug te installeren en om mijn vlucht voor te bereiden, heb ik toch wel zin in mijn vlucht van morgen.
Een korte vlucht naar de Seychelles met een korte layover ter plaatse. Genoeg voor 8h slaap en een paar uurtjes ontspanning.

Nu de was doen, werkkoffer inpakken, eten en weer slapen.

Merel7 schreef: ↑

22-11-2019 15:39

Fijn dat je er weer bent.

Jammer dat je nog ziek bent geweest, maar zo te lezen heb je toch volop kunnen genieten van familie en vrienden.

Ik zit weer helemaal klaar om je te volgen.
Ben benieuwd of Mr. UK of Mr.Italy zich bij je melden de komende dagen.

Ik heb in ieder geval rustig kunnen uitzieken.

Lucio heeft wel nog geappt maar alleen als ik een appje stuurde. Hij hield zich dus braaf aan de afspraak.

Ik ben er inmiddels uit wat ik ga doen. De oplossing lag voor de hand maar door een druk schema, vermoeidheid en ziekte zag ik het allemaal niet zo helder. Ik ben namelijk niet verliefd. Het is wat het is. Maar het zou niet de eerste keer zijn dat gevoelens zich ontwikkelen na verloop van tijd. Ik ga het dus voorlopig gewoon op vriendschap houden. Que sera, sera.

Nu wel nog even Lucio inlichten.

Ik heb inmiddels mijn rooster voor December. Voor mijn bottom bid mag ik in mijn handjes knijpen. 2x Brussel (heb ik op geboden), Sydney (weer 2 dagen!), Bangkok en Kopenhagen (heb ik ook op geboden). Helaas breng ik Kerst door in bed. De nacht van 24 op 25 December heb ik een turnaround en idem voor de nacht van 25 op 26 December. Alles samen goed voor 100 vlieguren en dus een heel mooi loon in Januari. Ik ben vrij op 31 Januari. Ik moet het volgende rooster afwachten om te kijken of ik een vlucht krijg op 1 Januari. Als dat niet het geval is kan ik wel lekker het nieuwe jaar inzetten in Dubai! Duimen maar!

Pittig detail: Max komt een paar uur later dan ik aan in Bangkok. Dus niet dezelfde vlucht wel dezelfde layover.

Promethium schreef: ↑

22-11-2019 16:25

Wat leuk, weer 2x Brussel! Wel jammer dat je met kerst helemaal niet vrij bent, is dat gebruikelijk?

Leuke cadeautjes voor je huisgenoten!

Even gebruikelijk als werken op 24 November. Dat is volledig random. Je kan geluk hebben en vrij zijn, maar je kan even goed kerst vieren in Jakarta of een nacht turnaround doen naar Karachi.

Je kan proberen het geluk een beetje te helpen door vakantie aan te vragen. Maar er zijn mensen die al 6 jaar vliegen en die nog nooit een goedkeuring hebben gekregen voor een kerstvakantie. Ik ga het voor volgend jaar toch eens proberen.

Ik had ook voor een vlucht (of iets dergelijks) kunnen bieden tijdens de kerstdagen. Dan kan je toch vieren met de crew ergens op de wereld. Maar omdat December mijn bottom bid was leek mij dat een verloren bod. Maar ik had beter toch een poging gedaan. Nu heb ik het ergst mogelijke scenario: In bed kruipen terwijl jullie het fonduestel opwarmen. En geen mogelijkheid om te ruilen. Zelfs niet-Christelijke crew die geen kerst vieren willen mijn nacht turnarounds niet overnemen. Ik heb het 3 dagen aan een stuk geprobeerd maar ik heb het opgegeven.

jasmijn1980 schreef: ↑

22-11-2019 17:16

Wat fijn dat je zo genoten hebt van je vakantie, Dolly! En wat mooi hoe je de onderlinge band van jullie crew beschrijft. Het is ook wel echt heel bijzonder wat jullie mee maken, hoe je wereldburgers wordt en je wereldbeeld verbreedt. Zo bijzonder!
Wanneer staat je Sydney reis? Wij vliegen deze maand die kant op met jullie maatschappij. De kans is klein dat het precies dezelfde datum zou zijn, maar ik zou het zo leuk vinden om je tegen te komen op de vlucht!

Oh mijn vlucht is helaas pas in December. 6/12 om precies te zijn.

Ik heb er een rampochtend opzitten. Na 01h30 kon ik de slaap niet meer vatten. Dus slechts 4h30 geslapen. Vervolgens werd ik onwel in de lift naar beneden. Ik begon te trillen, te zweten en voelde me echt niet ok. Ik ben in de lobby in de zetel gaan zitten om bij te komen. Ik had een hartslag van 137 bpm! Geen idee waar dat vandaan kwam. Na een half uurtje voelde ik me beter en was mijn hartslag weer normaal.

Toen mijn bus naar het hoofdkantoor aankwam, bleek dat niet de gebruikelijke bus te zijn. Verder geen punt. Ik was op de hoogte dat we op sommige tijdstippen gewone bussen hebben. Eenmaal op bestemming moest ik in de bagageruimte kruipen om mijn koffer eruit te krijgen. Toen ik op kantoor een koffie bestelde tikte een collega op mijn schouder. Hij zei dat ik een enorme zwarte veeg op mijn uniform had. Ik wist meteen hoe dat kwam. Nadat ik een cappuccino met soyamelk had gekregen (terwijl ik een gewone had besteld) ging ik naar de toiletten om een poging te doen om de vlek eruit te krijgen. Tevergeefs natuurlijk. Het ergste is eruit maar de vlek is nog steeds duidelijk aanwezig.

Mijn andere kostuumsjasjes heb ik net naar de wasserij gebracht... de enige opties zijn na het inchecken langsgaan bij Image and uniform in de hoop dat ze een reservejasje hebben. Oftewel zo naar de briefingroom gaan en hopen dat niemand het ziet tot we aan boord zijn. In het slechtste geval word ik offloaded en krijg ik een absent en onmiddellijk een waarschuwing.

Laten we met zijn allen duimen dat het niet zover komt.

Update: na een berichtje op de crew fb pagina zei iemand dat ik een Jasje kan lenen van laundry. Daar ren ik nu heen!

Update 2: daar hadden ze enkel jasjes in maat 6. Ik heb 12. :s Daar zeiden ze dat ik bij Image and Uniform wel een jasje kon lenen. Terug naar het eerste plan dus. Nu moet ik wachten tot de gate open gaat over 15 minuten. Hun office ligt achter de gates.

Ik heb een jasje gekregen uiteindelijk. Ik moet mijn eigen jasje afgeven aan de drycleaning service in het hotel en het geleende jasje teruggeven van zodra ik terug ben in Dubai.

1 van mijn crew had een paar weken geleden hetzelfde aan de hand toen ze de niet-van-de-company-bus moest nemen en haar bagage uit de bagageruimte haalde.

Maar alles is goed afgelopen gelukkig. Jeetje zeg...