
37jarige man, advies gevraagd

donderdag 18 mei 2017 om 20:11
@Dina80: Haha, ik weet niet meer hoeveel precies. In ieder geval minstens 10 vrouwen. Ik ben dankbaar voor alle warmte die ik heb mogen ontvangen en heb kunnen geven. Ik ontdooi tijdens zo'n weekend.
Wat ik me afvraag. Lukt het je al om in jouw omgeving te laten weten waar jouw verlangens liggen? Voor mij was het lange tijd niet makkelijk. Voor jouw is het wellicht nog moeilijker omdat je niet het standaard hetero-plaatje valt.
Ik snap nu ook beter waarom je zo geraakt wordt door die mannen die jou benaderen. Ze bekijken jou alleen maar van de buitenkant en voelen niet aan wat er in jouw speelt. Waar jij naar verlangt. Je voelt je niet gekend en dus eenzaam.
.
Tegelijkertijd wordt je door de acties van die mannen geconfronteerd met jouw eigen inactiviteit. Zij komen immers uit voor hun verlangens en jij onderneemt geen actie en daardoor heb je een negatief oordeel over jezelf. Toch is het volstrekt natuurlijk dat je op zo'n moment in je schulp kruipt omdat het voor jou niet een veilige omgeving is.
.
Wat is voor jouw wel een veilige omgeving?
.
Die man in de trein gedroeg zich weinig invoelend en bot. Wij mannen maken ontelbaar veel fouten en daardoor kwetsen we velen. Ik ben ook man en daarom wil ik iets zeggen: Sorry wat we jullie vrouwen allemaal aandoen.
Wat ik me afvraag. Lukt het je al om in jouw omgeving te laten weten waar jouw verlangens liggen? Voor mij was het lange tijd niet makkelijk. Voor jouw is het wellicht nog moeilijker omdat je niet het standaard hetero-plaatje valt.
Ik snap nu ook beter waarom je zo geraakt wordt door die mannen die jou benaderen. Ze bekijken jou alleen maar van de buitenkant en voelen niet aan wat er in jouw speelt. Waar jij naar verlangt. Je voelt je niet gekend en dus eenzaam.
.
Tegelijkertijd wordt je door de acties van die mannen geconfronteerd met jouw eigen inactiviteit. Zij komen immers uit voor hun verlangens en jij onderneemt geen actie en daardoor heb je een negatief oordeel over jezelf. Toch is het volstrekt natuurlijk dat je op zo'n moment in je schulp kruipt omdat het voor jou niet een veilige omgeving is.
.
Wat is voor jouw wel een veilige omgeving?
.
Die man in de trein gedroeg zich weinig invoelend en bot. Wij mannen maken ontelbaar veel fouten en daardoor kwetsen we velen. Ik ben ook man en daarom wil ik iets zeggen: Sorry wat we jullie vrouwen allemaal aandoen.

vrijdag 19 mei 2017 om 09:54
Een hug kan inderdaad heel warm zijn en ontdooien. Dat ervaar ik ook zo als ik een hug krijg. Heel hartverwarmend en fijn. Om te geven en te krijgen. In mijn omgeving ben ik terughoudend om te vertellen dat ik lesbisch ben. Veel mensen weten het niet, of weten het wel maar doen alsof ze niet weten. Ik moet eerlijk zeggen dat het me goed heeft gedaan om op dit forum ronduit te zeggen dat ik naar een vrouw verlang, alsof ik even helemaal mezelf kan zijn. Als die mannen me zo aanspreken denk ik inderdaad weleens: Werd ik maar door vrouwen op die manier aangesproken. Dat gebeurt echter bijna nooit. Eenmaal gebeurde het me, en het leek me een leuke vrouw, maar ik was helaas te laat met reageren. Ik was namelijk zo verbaasd, het gebeurde op een plek en moment waar ik het nooit zou verwachten, dat ik pas besefte dat ze me had willen versieren toen ze al weg was.
vrijdag 19 mei 2017 om 20:12
Ik heb beloofd het bovenstaande onderzoek door te lezen, en dat heb ik nu ook grotendeels gedaan. Ik blijf bij het standpunt dat er pas onvermogen is om sociale vaardigheden te leren of te verbeteren, als er een bewijs is van dat onvermogen. Als het bewijs ontbreekt, heb ik dat onvermogen niet. Dan heb ik het simpelweg nog niet geleerd.blijfgewoonbianca schreef: ↑15-05-2017 19:39http://kennisbank.hva.nl/document/526918
Wordt hier heel simpel in uitgelegd.
Het volgende moet worden gezegd en dat klinkt misschien raar: Degene die in staat is om te oordelen of ik een vaardigheid kan leren, welke die ook is, ben... ikzelf op de eerste plaats. Niet iemand anders dan ik. Waarom? Zij die menen dat ik niets bij kan leren, hebben er alleen aan bijgedragen dat mijn ontwikkeling stagneert of achteruitgaat. Van hun uitspraken ontbreekt elk bewijs, of er is juist een bewijs dat hun ongelijk aantoont.
Als men het zo benadrukt, dat sociale vaardigheden belangrijk zijn, en een soort lijm is van relaties (niet alleen liefdesrelaties maar ook andere soorten relaties), is dat op zich waar, maar wordt dat m.i. door veel mensen onbelangrijk gevonden, en men gedraagt zich daar ook naar. Op grond daarvan ben ik niet erg onhandig op sociaal gebied.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 20 mei 2017 om 16:02
In het Volkskrant Magazine van deze week een verhaal naar aanleiding van het sisverbod dat binnenkort gaat gelden in Amsterdam. Met daarin wat overwegingen waarvan ik denk dat sommige heren in dit topic daar wel wat van kunnen leren.
Het verschil zit denk ik in de functie. Het doel van een complimentje is om een ander een goed gevoel te geven. De functie van nasissen, fluiten of naroepen lijkt er vaak eerder op gericht de uiter van die geluiden een goed gevoel te geven. (...) Wat er na zo'n klankcomplimentje kan gebeuren is vaak onzeker. Dat is waar een mogelijk bedreigende situatie kan ontstaan. (...) Waarom zeg je niets meer? Denk je dat je te goed voor me bent of zo? HE VERDOMME, geef antwoord. Ik ben toch aardig? Ik bedoel het toch goed. Vuile HOER!
En dit is een citaat van Margaret Atwood wat in het verhaal wordt aangehaald: "Men are afraid women will reject them, women are afraid men will kill them."
Dus, heren, maak je een vrouw op staat een complimentje, beschouw het dan gewoon zoals het bedoeld is: een complimentje, niet meer dan dat.
Het verschil zit denk ik in de functie. Het doel van een complimentje is om een ander een goed gevoel te geven. De functie van nasissen, fluiten of naroepen lijkt er vaak eerder op gericht de uiter van die geluiden een goed gevoel te geven. (...) Wat er na zo'n klankcomplimentje kan gebeuren is vaak onzeker. Dat is waar een mogelijk bedreigende situatie kan ontstaan. (...) Waarom zeg je niets meer? Denk je dat je te goed voor me bent of zo? HE VERDOMME, geef antwoord. Ik ben toch aardig? Ik bedoel het toch goed. Vuile HOER!
En dit is een citaat van Margaret Atwood wat in het verhaal wordt aangehaald: "Men are afraid women will reject them, women are afraid men will kill them."
Dus, heren, maak je een vrouw op staat een complimentje, beschouw het dan gewoon zoals het bedoeld is: een complimentje, niet meer dan dat.
Morrigan Crow, net zo leuk als Harry Potter.
zaterdag 20 mei 2017 om 16:27
@Tonkje: Ik dacht dat jij onderhand wel zou weten dat sissen naar vrouwen zo'n beetje het allerlaatste is dat de heren in dit topic zullen doen. Ook een complimentje maken kan al een sociale uitdaging zijn. Het probleem is dus eerder zich niet kunnen uiten of misschien op een creepy manier. Dat citaat van Margaret Atwood is wel een goede.
zaterdag 20 mei 2017 om 16:33
Het is een slechte zaak dat eerder mensen jou die ontwikkeling hebben afgenomen omdat de uitkomst bij voorbaat al vaststond.hans66 schreef: ↑19-05-2017 20:12Ik heb beloofd het bovenstaande onderzoek door te lezen, en dat heb ik nu ook grotendeels gedaan. Ik blijf bij het standpunt dat er pas onvermogen is om sociale vaardigheden te leren of te verbeteren, als er een bewijs is van dat onvermogen. Als het bewijs ontbreekt, heb ik dat onvermogen niet. Dan heb ik het simpelweg nog niet geleerd.
Het volgende moet worden gezegd en dat klinkt misschien raar: Degene die in staat is om te oordelen of ik een vaardigheid kan leren, welke die ook is, ben... ikzelf op de eerste plaats. Niet iemand anders dan ik. Waarom? Zij die menen dat ik niets bij kan leren, hebben er alleen aan bijgedragen dat mijn ontwikkeling stagneert of achteruitgaat. Van hun uitspraken ontbreekt elk bewijs, of er is juist een bewijs dat hun ongelijk aantoont.
Als men het zo benadrukt, dat sociale vaardigheden belangrijk zijn, en een soort lijm is van relaties (niet alleen liefdesrelaties maar ook andere soorten relaties), is dat op zich waar, maar wordt dat m.i. door veel mensen onbelangrijk gevonden, en men gedraagt zich daar ook naar. Op grond daarvan ben ik niet erg onhandig op sociaal gebied.
Maar je kunt het ook omdraaien. Als je het vermogen had specifieke sociale vaardigheden zoals om te "versieren" of in een relatie te rollen dan had je je deze inmiddels zelf eigen gemaakt. Tenzij dit niet leren volledig is toe te schrijven aan blokkades. Algemene sociale vaardigheden gebruik je ook in je werk en bijvoorbeeld op je reis naar Japan. Het lijkt mij ook wel dat dit goed zit als je daarin gewoon functioneert.

zaterdag 20 mei 2017 om 17:34
Vaak blijven gesprekken op deze manier staken bij mij:
Vrouw: 'Hoe gaat het met je?'
Ik: 'Goed, met jou?'
Vrouw: 'Ook goed.'
Ik *opgelaten glimlach*
Vrouw: 'Heb je nog iets leuks gedaan?'
*Ik graaf koortsachtig in mijn geheugen, wetende dat ik waarschijnlijk maar enkele seconden de tijd krijg om een antwoord te formuleren en knal een willekeurige anekdote eruit over het eerste wat ik me van de voorgaande dagen kan herinneren.*
Dus bijvoorbeeld:
Ik: 'Van het weekend was ik op een feestje, ze schonken lekkere wijn, gelukkig was ik lopend naar huis, dus ik hoefde me niet in te houden, niet dat ik echt dronken was hoor.'
Vrouw, lachend: 'Dus je houdt wel van een wijntje?'
Ik: 'Ja hoor, jij ook?'
Vrouw: 'Ja, vooral van rode wijn. Drink jij liever rood of wit?'
Ik: 'Altijd wit.'
En dan gaat het steeds gedetailleerder over wijn (in dit voorbeeld, kan ook over een ander detail gaan) en daarna valt het stil. Ik weet het dan niet naar een volgend onderwerp of vervolg te tillen. Ergens tijdens dat informatie uitwisselen over de soorten wijn (of ander onderwerp) moet ik het dus eigenlijk al ombuigen. Weet iemand hoe dat moet?
Vrouw: 'Hoe gaat het met je?'
Ik: 'Goed, met jou?'
Vrouw: 'Ook goed.'
Ik *opgelaten glimlach*
Vrouw: 'Heb je nog iets leuks gedaan?'
*Ik graaf koortsachtig in mijn geheugen, wetende dat ik waarschijnlijk maar enkele seconden de tijd krijg om een antwoord te formuleren en knal een willekeurige anekdote eruit over het eerste wat ik me van de voorgaande dagen kan herinneren.*
Dus bijvoorbeeld:
Ik: 'Van het weekend was ik op een feestje, ze schonken lekkere wijn, gelukkig was ik lopend naar huis, dus ik hoefde me niet in te houden, niet dat ik echt dronken was hoor.'
Vrouw, lachend: 'Dus je houdt wel van een wijntje?'
Ik: 'Ja hoor, jij ook?'
Vrouw: 'Ja, vooral van rode wijn. Drink jij liever rood of wit?'
Ik: 'Altijd wit.'
En dan gaat het steeds gedetailleerder over wijn (in dit voorbeeld, kan ook over een ander detail gaan) en daarna valt het stil. Ik weet het dan niet naar een volgend onderwerp of vervolg te tillen. Ergens tijdens dat informatie uitwisselen over de soorten wijn (of ander onderwerp) moet ik het dus eigenlijk al ombuigen. Weet iemand hoe dat moet?
zaterdag 20 mei 2017 om 17:48
Mijn eerste ingeving: Tijdens dit small talk gesprekje al bedenken waar je met haar ook over wilt praten. Of vragen. Dit komt al spontaan in mij op als het gesprek nog loopt. Op het moment dat het genoemde small talk gesprekje stilvalt schakel je over op je nieuwe topic. Het mag er natuurlijk ook achteraan als je niet in "paniek" raakt door de stilte die valt.
zaterdag 20 mei 2017 om 17:55
Zou ik er daarom zo'n hekel aan hebben als mensen een compliment geven? Ik ervaar dat als dat mensen hopen dat ik ze dan leuk/ aardig vindt, terwijl het me vaak ergert, want het is puur oppervlakkig, je kent me verder niet eens.tonkje schreef: ↑20-05-2017 16:02In het Volkskrant Magazine van deze week een verhaal naar aanleiding van het sisverbod dat binnenkort gaat gelden in Amsterdam. Met daarin wat overwegingen waarvan ik denk dat sommige heren in dit topic daar wel wat van kunnen leren.
Het verschil zit denk ik in de functie. Het doel van een complimentje is om een ander een goed gevoel te geven. De functie van nasissen, fluiten of naroepen lijkt er vaak eerder op gericht de uiter van die geluiden een goed gevoel te geven. (...) Wat er na zo'n klankcomplimentje kan gebeuren is vaak onzeker. Dat is waar een mogelijk bedreigende situatie kan ontstaan. (...) Waarom zeg je niets meer? Denk je dat je te goed voor me bent of zo? HE VERDOMME, geef antwoord. Ik ben toch aardig? Ik bedoel het toch goed. Vuile HOER!
En dit is een citaat van Margaret Atwood wat in het verhaal wordt aangehaald: "Men are afraid women will reject them, women are afraid men will kill them."
Dus, heren, maak je een vrouw op staat een complimentje, beschouw het dan gewoon zoals het bedoeld is: een complimentje, niet meer dan dat.
zaterdag 20 mei 2017 om 18:00
Maar dat is alleen in Amsterdam waar het sisverbod gaat gelden. Ik heb dat helemaal nooit dat mensen die ik niet ken een compliment geven. Alleen gewoon groeten, dat wel redelijk vaak en dat is heel prettig!
zaterdag 20 mei 2017 om 18:01
Jij doet eigenlijk exact wat de meeste mannen doen als ze met een vrouw in gesprek zijn: ze houden het rationeel. Als vrouw zou jij toch moeten weten dat vrouwen emotionele wezens zijn en ze iets moeten voelen.Dina80 schreef: ↑20-05-2017 17:34Vaak blijven gesprekken op deze manier staken bij mij:
Vrouw: 'Hoe gaat het met je?'
Ik: 'Goed, met jou?'
Vrouw: 'Ook goed.'
Ik *opgelaten glimlach*
Vrouw: 'Heb je nog iets leuks gedaan?'
*Ik graaf koortsachtig in mijn geheugen, wetende dat ik waarschijnlijk maar enkele seconden de tijd krijg om een antwoord te formuleren en knal een willekeurige anekdote eruit over het eerste wat ik me van de voorgaande dagen kan herinneren.*
Dus bijvoorbeeld:
Ik: 'Van het weekend was ik op een feestje, ze schonken lekkere wijn, gelukkig was ik lopend naar huis, dus ik hoefde me niet in te houden, niet dat ik echt dronken was hoor.'
Vrouw, lachend: 'Dus je houdt wel van een wijntje?'
Ik: 'Ja hoor, jij ook?'
Vrouw: 'Ja, vooral van rode wijn. Drink jij liever rood of wit?'
Ik: 'Altijd wit.'
En dan gaat het steeds gedetailleerder over wijn (in dit voorbeeld, kan ook over een ander detail gaan) en daarna valt het stil. Ik weet het dan niet naar een volgend onderwerp of vervolg te tillen. Ergens tijdens dat informatie uitwisselen over de soorten wijn (of ander onderwerp) moet ik het dus eigenlijk al ombuigen. Weet iemand hoe dat moet?
Voor mij is die dikgedrukte zin je openingskans om het gesprek de emotionele kant op te draaien.
zaterdag 20 mei 2017 om 18:05
Ik ben nog steeds erg argwanend tegenover de vorige leidinggevende. Ik ga daar niet mee in discussie; ik heb niets van wat ik vind, tegen hem gezegd, maar ik denk dat hij mij in dezen wel doorheeft. Ik verwijt hem niet eerlijk te zijn geweest in functioneringsgesprekken. Ik schreef al eerder dat de hulpverlening mij niets wou leren, en alleen op geld uit was (van mij en van mijn Zorgverzekeraar).ooitverlegen schreef: ↑20-05-2017 16:33Het is een slechte zaak dat eerder mensen jou die ontwikkeling hebben afgenomen omdat de uitkomst bij voorbaat al vaststond.
Ik zag geen mogelijkheid om het versieren te leren. Dus de zin daarvan zag ik ook niet. Eerst moest het treiteren ophouden. Dat hield uiteindelijk op, en daarmee kregen de sociale vaardigheden meer kans. Het gedrag van meisjes en vrouwen heb ik nooit kunnen plaatsen. Ze leken mij aantrekkelijk te vinden, maar het kan ook Spielerei zijn. Dollen of ouwehoeren, zonder echte interesse. Dat bestond bij mij niet. Als ik het dan een paar keer serieus nam, was het inderdaad Spielerei. Ik vond - en ik vind nog steeds - dat flirten of leren flirten alleen zin heeft, en dat men daar alleen mee kan oefenen, als je redelijk in de relatiemarkt zit. Zolang ik daar ernstig aan twijfel, vraag ik me af, hoe je dat kunt leren. De situatie doet zich zelden voor. Het is wel grappig dat jonge onbekende vrouwen aanleiding zien om mij te groeten.Maar je kunt het ook omdraaien. Als je het vermogen had specifieke sociale vaardigheden zoals om te "versieren" of in een relatie te rollen dan had je je deze inmiddels zelf eigen gemaakt. Tenzij dit niet leren volledig is toe te schrijven aan blokkades.
Bij de collega lijk ik erg goed te liggen; er is tussen hen en mij wel humor.Algemene sociale vaardigheden gebruik je ook in je werk en bijvoorbeeld op je reis naar Japan. Het lijkt mij ook wel dat dit goed zit als je daarin gewoon functioneert.
Maar al met al, heb ik toch wel een andere ontwikkeling willen hebben, maar veel mensen hebben vaak genoeg op de rem getrapt, omdat zij vermoedelijk vinden, dat ik te veel wil.
World of Warcraft: Legion

zaterdag 20 mei 2017 om 18:08
Tijdens het gesprekje lukt het me niet om dat te bedenken, dan heb ik al mijn 'kracht' nodig om überhaupt te blijven praten, daarom ben ik al blij als ik over het 'lopende' onderwerp nog dingen weet te zeggen, maar iets nieuws inbrengen lukt dan vaak niet. Of er moet me heel toevallig als door een 'wonder' iets te binnen schieten of er gebeurt iets opvallends waar ik iets over kan zeggen, zoals bijvoorbeeld dat de zon opeens heel sterk door de wolken breekt, ik noem maar een voorbeeld.ooitverlegen schreef: ↑20-05-2017 17:48Mijn eerste ingeving: Tijdens dit small talk gesprekje al bedenken waar je met haar ook over wilt praten. Of vragen. Dit komt al spontaan in mij op als het gesprek nog loopt. Op het moment dat het genoemde small talk gesprekje stilvalt schakel je over op je nieuwe topic. Het mag er natuurlijk ook achteraan als je niet in "paniek" raakt door de stilte die valt.
zaterdag 20 mei 2017 om 18:09
Ik heb het ook niet op straat hoor. Maar vaak is in het een sociale setting of als mensen via via een ingang vinden. En dat is, omdat ik afwijk van wat mensen gewend zijn om te zien als ze iemand tegenkomen van mijn leeftijd. De complimenten gaan dan altijd over mijn lijf.ooitverlegen schreef: ↑20-05-2017 18:00Maar dat is alleen in Amsterdam waar het sisverbod gaat gelden. Ik heb dat helemaal nooit dat mensen die ik niet ken een compliment geven. Alleen gewoon groeten, dat wel redelijk vaak en dat is heel prettig!

zaterdag 20 mei 2017 om 18:10
Weten op zich wel, het is alleen dat ik tijdens zo'n gesprek van binnen 'in paniek' raak. Dus op zo'n moment kan ik een gesprek over de voorkeur tussen witte en rode wijn niet ombuigen naar een meer dieper onderwerp.spell68 schreef: ↑20-05-2017 18:01Jij doet eigenlijk exact wat de meeste mannen doen als ze met een vrouw in gesprek zijn: ze houden het rationeel. Als vrouw zou jij toch moeten weten dat vrouwen emotionele wezens zijn en ze iets moeten voelen.
Voor mij is die dikgedrukte zin je openingskans om het gesprek de emotionele kant op te draaien.
zaterdag 20 mei 2017 om 18:14
U zei?ooitverlegen schreef: ↑20-05-2017 18:03Ik detecteer een aha erlebnis. Wat een scherpe observatie spell!
zaterdag 20 mei 2017 om 18:21
Je zit teveel in je hoofd en te weinig in het moment. Maar waarom naar een dieper onderwerp, dan houd je het nog steeds rationeel.
Ik zou of een grap over mezelf gemaakt hebben of een insinuatie richting haar: iets in de zin van: "jezus, ga je me nu vertellen dat het nu ook al aan me te zien is dat ik alcoholist ben. Zou het feit dat mensen zeggen dat 6 flessen per dag toch niet zo goed is dan toch waar zijn?" of iets van: "dit meen je niet, spreek ik eens een vrouw aan, pik ik gelijk die alcoholist er weer uit. Nou ja kan ik er meteen maar gebruik van maken door van de expert een goed advies te krijgen".