Relaties
alle pijlers
Grootouders en kleinkinderen
vrijdag 15 februari 2019 14:46
Mijn dochter (19) gaat binnenkort voor een half jaar naar het buitenland. Het leek haar daarom leuk om haar grootouders, mijn ouders, en wat andere familie uit te nodigen voor koffie en een taartje. Een klein afscheidsfeestje. Vervoer voor de grootouders is geregeld. Helaas is dat bij mijn vader totaal in het verkeerde keelgat geschoten dus ik had hem van de week in tranen aan de telefoon. Hij vindt dat kleinkinderen bij hun opa en oma op bezoek moeten gaan en niet andersom. Dat is normaal, en nu moeten zij weer op komen draven. Bovendien komen dag en tijdstip ze slecht uit omdat ze op zaterdag altijd vroeg eten en daar kan niet van worden afgeweken (vanwege koffievisite waar ook niet van kan worden afgeweken).
Dochter loopt daar inderdaad de deur niet plat (understatement), maar het zijn dan ook geen gezellige grootouders. Mijn vader is niet in staat om een wederkerig gesprek te voeren, grijpt iedere aanleiding aan om uit te wijden over zijn eigen belevenissen, of om kritiek te spuien op allerlei minderheden. Mijn moeder zit er vooral bij en eet taart. Toch wilde dochter graag afscheid nemen op haar manier, maar als het zo moet is ze er wel klaar mee (zegt ze, maar meent ze niet).
Zucht... ik zit zelf in kamp dochter. We wilden gewoon wat leuks doen, op onze manier ja, en dan levert het al dat gezeik op. Dochter is ook niet makkelijk in de omgang, maar heeft met de grootouders van vaders kant heel goed contact. Die hebben interesse in haar en haar bezigheden en vragen ook wel eens door na het ‘hoe gaat het op school?’ ‘Goed.’.
Hoe gaat het contact tussen grootouders en kleinkinderen, puberteit plus, in normale families?
Dochter loopt daar inderdaad de deur niet plat (understatement), maar het zijn dan ook geen gezellige grootouders. Mijn vader is niet in staat om een wederkerig gesprek te voeren, grijpt iedere aanleiding aan om uit te wijden over zijn eigen belevenissen, of om kritiek te spuien op allerlei minderheden. Mijn moeder zit er vooral bij en eet taart. Toch wilde dochter graag afscheid nemen op haar manier, maar als het zo moet is ze er wel klaar mee (zegt ze, maar meent ze niet).
Zucht... ik zit zelf in kamp dochter. We wilden gewoon wat leuks doen, op onze manier ja, en dan levert het al dat gezeik op. Dochter is ook niet makkelijk in de omgang, maar heeft met de grootouders van vaders kant heel goed contact. Die hebben interesse in haar en haar bezigheden en vragen ook wel eens door na het ‘hoe gaat het op school?’ ‘Goed.’.
Hoe gaat het contact tussen grootouders en kleinkinderen, puberteit plus, in normale families?
anoniem_228429 wijzigde dit bericht op 15-02-2019 14:49
0.52% gewijzigd
vrijdag 15 februari 2019 17:16
Ok, nu voel ik me dus schuldig omdat ik het een uurtje heb vervroegd zodat ze nog om 17.00 uur kunnen gaan koken. Dochter was echt gepikeerd, en vond dat ik had moeten zeggen ‘graag of niet’. Mijn ouders komen wel, maar mijn vader vond het nodig om te zeggen dat ze het er eigenlijk niet mee eens zijn. Dochter gaat op verjaardagen namelijk na een tijdje naar haar kamer omdat ze er anders voor spek en bonen bij zit. Ik heb haar wel gezegd dat ze er tijdens het afscheidsfeestje de hele tijd bij moet blijven.
Tja, het zal allemaal niet gaan veranderen, die mensen gaan niet meer veranderen op hun leeftijd. Ik geloof niet dat ik direct therapie nodig heb, maar soms vraag ik me dus wel af of ik nu degene ben die het verkeerd doet. Ik ben ook geen heel betrokken dochter. Ik doe hun administratie en belastingzaken, en mijn zusje is degene die ze af en toe uitnodigt om te komen eten. Ik ga er soms wel langs, maar dat levert mij eigenlijk weinig op qua gezelligheid. Ik drink koffie en hoor ze aan, en ben gestopt met teleurgesteld te zijn over hun gebrek aan interesse. Het is soms ook echt bizar. Mijn jongste doet wel eens een poging om iets te vertellen. Maar zelfs op een ‘ik ga op excursie naar Hier en Daar’, komt geen enkele vraag over het hoe of wat. Hij gaat over tot de orde van de dag, wat zijn rare buurman heeft gedaan of wat de dokter heeft gezegd, of begint over dat hij vroeger ook in Hier en Daar is geweest om iets heel belangrijks te doen voor zijn werk.
Tja, het zal allemaal niet gaan veranderen, die mensen gaan niet meer veranderen op hun leeftijd. Ik geloof niet dat ik direct therapie nodig heb, maar soms vraag ik me dus wel af of ik nu degene ben die het verkeerd doet. Ik ben ook geen heel betrokken dochter. Ik doe hun administratie en belastingzaken, en mijn zusje is degene die ze af en toe uitnodigt om te komen eten. Ik ga er soms wel langs, maar dat levert mij eigenlijk weinig op qua gezelligheid. Ik drink koffie en hoor ze aan, en ben gestopt met teleurgesteld te zijn over hun gebrek aan interesse. Het is soms ook echt bizar. Mijn jongste doet wel eens een poging om iets te vertellen. Maar zelfs op een ‘ik ga op excursie naar Hier en Daar’, komt geen enkele vraag over het hoe of wat. Hij gaat over tot de orde van de dag, wat zijn rare buurman heeft gedaan of wat de dokter heeft gezegd, of begint over dat hij vroeger ook in Hier en Daar is geweest om iets heel belangrijks te doen voor zijn werk.
vrijdag 15 februari 2019 17:19
vrijdag 15 februari 2019 17:20
Djeesss! Een opa die gaat huilen aan de telefoon omdat kleindochter hen uitnodigt voor een feestje bij haar thuis? Dat is niet koppig. Dat is manipulatief en gemeen. Het draait niet om opa, het draait om het afscheid van kleindochter waar nog meer mensen dan opa en oma voor uitgenodigd zijn.
Minke: Ik zou me er niet teveel van aantrekken. Jullie kunnen niet komen? Dat is echt jammer pa. Ik zal haar de groeten doen.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
vrijdag 15 februari 2019 17:21
Oudblond schreef: ↑15-02-2019 17:20Djeesss! Een opa die gaat huilen aan de telefoon omdat kleindochter hen uitnodigt voor een feestje bij haar thuis? Dat is niet koppig. Dat is manipulatief en gemeen. Het draait niet om opa, het draait om het afscheid van kleindochter waar nog meer mensen dan opa en oma voor uitgenodigd zijn.
Minke: Ik zou me er niet teveel van aantrekken. Jullie kunnen niet komen? Dat is echt jammer pa. Ik zal haar de groeten doen.
Lekker up to date in dit topic ben je, not. Mag je toch eigenlijk wel verwachten van iemand die hier al 5 jaar actief forumt.
anoniem_309521 wijzigde dit bericht op 15-02-2019 17:23
6.94% gewijzigd
vrijdag 15 februari 2019 17:22
Afscheid van een hoop mensen waarbij ze ook haar omgezellige opa en oma uitnodigt.freja schreef: ↑15-02-2019 17:14Geen zin in visite, maar wel afscheid van ze willen nemen, er zelfs een topic aan wijden, dan zou je denken dat het hoog zit, maar nee, want het zijn ongezellige mensen, dus wat maakt het uit. De vraag hoe normale gezinnen met hun grootouders omgaan is dan eigenlijk TOTAAL niet relevant, want daar gaat het helemaal niet om, normale gezinnen bestaan niet eens.
Hoe flexibel en ruimhartig van haar!
vrijdag 15 februari 2019 17:24
Ga je lekker? Ik heb alles gelezen en dat grootvader wel komt, poste Minke terwijl ik aan het tikken was.
Frank blad.
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
vrijdag 15 februari 2019 17:24
We zijn ook allemaal koppig. Appels vallen in het algemeen niet ver van een boom. En toch... Het doet me echt pijn als mijn vader zoveel kritiek uit op mijn dochter. Ik ben er wel eens tegenin gegaan, en geprobeerd inzicht te geven in haar persoonlijkheid en ‘problemen’ (heel rijtje stoornissen), maar dat komt gewoon niet over. En dan heb ik dus voor niets haar privacy geschonden.
vrijdag 15 februari 2019 17:27
vrijdag 15 februari 2019 17:38
Petje af Minke, dat je hier nog moeite voor neemt.MinkeDeWit schreef: ↑15-02-2019 17:27Nee joh, dat kwam als een volstrekte verrassing. Wij dachten echt dat ze het leuk zouden vinden, een extra middag met kinderen, kleinkinderen, taart en het vervoer geregeld.
Verder absoluut team dochter. Je zou misschien eens een keertje niet je vader zijn zin moeten geven. Hij wordt er zo niet makkelijker op geloof ik...
Reik niet naar de hemel - maar haal hem naar je toe, Karin Bloemen.
vrijdag 15 februari 2019 17:39
Dus als ik het goed begrijp, elke belangrijke gebeurtenis van jouw dochter moet bij opa en oma gevierd worden want dat hoort zo volgens hen?
Hoe lang weten opa en oma al dat jullie dochter / hun kleindochter dan en dan vertrekt en dan en dan een afscheidsfeestje geeft?
Hoewel ik opa en oma begrijp wat betreft dat jong naar oud gaat, toch slaat opa hier de plank mis. Opa is uitgenodigd, het enige dat hij kan willen is of de uitnodiging aannemen of afwijzen.
Je dochter weet inmiddels hoe opa en oma zijn. Later nog even langsgaan en gedag zeggen zou ik niet doen. Want dat zou inhouden dat ze toegeeft aan manipulatie en dat moet ze niet willen.
Hoe lang weten opa en oma al dat jullie dochter / hun kleindochter dan en dan vertrekt en dan en dan een afscheidsfeestje geeft?
Hoewel ik opa en oma begrijp wat betreft dat jong naar oud gaat, toch slaat opa hier de plank mis. Opa is uitgenodigd, het enige dat hij kan willen is of de uitnodiging aannemen of afwijzen.
Je dochter weet inmiddels hoe opa en oma zijn. Later nog even langsgaan en gedag zeggen zou ik niet doen. Want dat zou inhouden dat ze toegeeft aan manipulatie en dat moet ze niet willen.
vrijdag 15 februari 2019 17:40
Eens met dochter. O&O hadden ook kunnen vragen of ze en uurtje eerder mogen komen, omdat ze op tijd naar huis willen. Hoeft niet gelijk de tijd van het feestje aangepast te worden.MinkeDeWit schreef: ↑15-02-2019 17:16Ok, nu voel ik me dus schuldig omdat ik het een uurtje heb vervroegd zodat ze nog om 17.00 uur kunnen gaan koken. Dochter was echt gepikeerd, en vond dat ik had moeten zeggen ‘graag of niet’. Mijn ouders komen wel, maar mijn vader vond het nodig om te zeggen dat ze het er eigenlijk niet mee eens zijn. Dochter gaat op verjaardagen namelijk na een tijdje naar haar kamer omdat ze er anders voor spek en bonen bij zit. Ik heb haar wel gezegd dat ze er tijdens het afscheidsfeestje de hele tijd bij moet blijven.
Tja, het zal allemaal niet gaan veranderen, die mensen gaan niet meer veranderen op hun leeftijd. Ik geloof niet dat ik direct therapie nodig heb, maar soms vraag ik me dus wel af of ik nu degene ben die het verkeerd doet. Ik ben ook geen heel betrokken dochter. Ik doe hun administratie en belastingzaken, en mijn zusje is degene die ze af en toe uitnodigt om te komen eten. Ik ga er soms wel langs, maar dat levert mij eigenlijk weinig op qua gezelligheid. Ik drink koffie en hoor ze aan, en ben gestopt met teleurgesteld te zijn over hun gebrek aan interesse. Het is soms ook echt bizar. Mijn jongste doet wel eens een poging om iets te vertellen. Maar zelfs op een ‘ik ga op excursie naar Hier en Daar’, komt geen enkele vraag over het hoe of wat. Hij gaat over tot de orde van de dag, wat zijn rare buurman heeft gedaan of wat de dokter heeft gezegd, of begint over dat hij vroeger ook in Hier en Daar is geweest om iets heel belangrijks te doen voor zijn werk.
vrijdag 15 februari 2019 17:55
Sterker nog. Zou ik ook niet doen. Laat ze maar in hun eentje een uur eerder komen. Of heb je ze liever terwijl ze blenden in de rest van de menigte ipv onder volledige aandacht?
Reik niet naar de hemel - maar haal hem naar je toe, Karin Bloemen.
vrijdag 15 februari 2019 18:08
Ik ben iets ouder dan je dochter en heb ook zo'n grootouder. Nergens in geïnteresseerd en het gaat altijd over die persoon zelf. Ik zou dus zoiets hebben van ik heb de uitgenodigd en ze willen niet omdat ze eerder willen eten, dan hebben ze pech gehad hoor. Zou er niet speciaal voor langsgaan en al helemaal niet het feestje vervroegen.
vrijdag 15 februari 2019 18:11
Het is mij een raadsel waarom je dat dacht.MinkeDeWit schreef: ↑15-02-2019 17:27Nee joh, dat kwam als een volstrekte verrassing. Wij dachten echt dat ze het leuk zouden vinden, een extra middag met kinderen, kleinkinderen, taart en het vervoer geregeld.
vrijdag 15 februari 2019 18:21
Minke, leer hiervan.
Waarom waren dit jouw kastanjes om uit het vuur te halen? Wat maakte dat jij opa's kant koos door eigenhandig het feest van je dochter te vervroegen? Wie wil je te vriend houden? En waarom vond jij dat dit jouw probleem was?
Opa wist precies wie hij moest benaderen om zijn zin te krijgen.
Laat het feest gewoon op dezelfde tijd beginnen en opa en oma komen er voor aan.
Waarom waren dit jouw kastanjes om uit het vuur te halen? Wat maakte dat jij opa's kant koos door eigenhandig het feest van je dochter te vervroegen? Wie wil je te vriend houden? En waarom vond jij dat dit jouw probleem was?
Opa wist precies wie hij moest benaderen om zijn zin te krijgen.
Laat het feest gewoon op dezelfde tijd beginnen en opa en oma komen er voor aan.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
