Relaties
alle pijlers
Help, ik heb sjans!
woensdag 3 december 2008 om 11:38
Paar weken geleden had ik een man op bezoek waar ik vroeger heel goed mee bevriend was. We verloren elkaar uit het oog, vonden elkaar zo nu en dan weer eens oppervlakkig terug en kwamen zo een aantal maanden geleden in elkaars Hyves terecht waardoor het contact wat intensiveerde.
Pasgeleden hadden we in een vlaag van daadkracht opeens binnen 4 mailtjes van 2 regels een afspraak . Nog voor hij door de voordeur was, leek het wel alsof er geen 15 jaar maar een week tussen onze laatste ontmoeting had gezeten. Het werd een ronduit geweldige avond, en pas tegen een uur of vier ging hij naar huis.
En nu heb ik dus vette sjans
Sms-jes, kleffe mailtjes, leuke mailtjes, mailtjes met een foto d'r bij, mailtjes om de weg vrij te maken voor een volgende afspraak.
Pffff...
Ik vind hem leuk. Echt leuk.
Aantrekkelijk ook, en slim en grappig.
Met een kijk op het leven die erg aansluit bij die van mij.
Een man waar je op kunt bouwen, echt zo'n rots.
Een klein jongentje ook, met een crossmotor, een hobby waar ik niks mee kan maar waar hij lekker veel tijd mee zoet is zodat hij niet dag in dag uit geëntertaind hoeft te worden.
Kortom, hij mag van mij best wat dichterbij komen zodat we kunnen kijken hoe leuk we elkaar vinden nu we in plaats van studenten volwassen mensen zijn.
Mensen met een echte baan en alletwee een niet geslaagd huwelijk achter de rug.
Maar door zijn lawine van aandacht zit ik muurvast in mijn schulp.
Op zijn laatste mail heb ik zelfs niet meer gereageerd.
Wel heb ik inmiddels een lijst met 187 punten geformuleerd waarom het tussen ons toch nooit een succes zal kunnen worden.
Sommige daarvan relevant, de andere 185 voorbarige nonsens.
Iemand een tip hoe ik mezelf de rust kan geven om gewoon te kijken waar het schip strandt?
Pasgeleden hadden we in een vlaag van daadkracht opeens binnen 4 mailtjes van 2 regels een afspraak . Nog voor hij door de voordeur was, leek het wel alsof er geen 15 jaar maar een week tussen onze laatste ontmoeting had gezeten. Het werd een ronduit geweldige avond, en pas tegen een uur of vier ging hij naar huis.
En nu heb ik dus vette sjans
Sms-jes, kleffe mailtjes, leuke mailtjes, mailtjes met een foto d'r bij, mailtjes om de weg vrij te maken voor een volgende afspraak.
Pffff...
Ik vind hem leuk. Echt leuk.
Aantrekkelijk ook, en slim en grappig.
Met een kijk op het leven die erg aansluit bij die van mij.
Een man waar je op kunt bouwen, echt zo'n rots.
Een klein jongentje ook, met een crossmotor, een hobby waar ik niks mee kan maar waar hij lekker veel tijd mee zoet is zodat hij niet dag in dag uit geëntertaind hoeft te worden.
Kortom, hij mag van mij best wat dichterbij komen zodat we kunnen kijken hoe leuk we elkaar vinden nu we in plaats van studenten volwassen mensen zijn.
Mensen met een echte baan en alletwee een niet geslaagd huwelijk achter de rug.
Maar door zijn lawine van aandacht zit ik muurvast in mijn schulp.
Op zijn laatste mail heb ik zelfs niet meer gereageerd.
Wel heb ik inmiddels een lijst met 187 punten geformuleerd waarom het tussen ons toch nooit een succes zal kunnen worden.
Sommige daarvan relevant, de andere 185 voorbarige nonsens.
Iemand een tip hoe ik mezelf de rust kan geven om gewoon te kijken waar het schip strandt?
woensdag 3 december 2008 om 21:43
quote:sprankelend schreef op 03 december 2008 @ 19:18:
[...]
Denk dat daar ook het verschil zit met toen ik jullie Poez en Yaya vanalles op de mouw probeerde te spelden. Jullie wìsten het.Yep, wij hadden het superzuiverhoogalpischkletterklaterbeekjes-achtig duidelijk. Helemaal. Duhuh.
Ow, hoe duidelijk had ik het voor ogen, heb je niet anders gemaild dan dat ik het zoooooo duidelijk had.
En dat hielp enorm!
Truttekop!
[...]
Denk dat daar ook het verschil zit met toen ik jullie Poez en Yaya vanalles op de mouw probeerde te spelden. Jullie wìsten het.Yep, wij hadden het superzuiverhoogalpischkletterklaterbeekjes-achtig duidelijk. Helemaal. Duhuh.
Ow, hoe duidelijk had ik het voor ogen, heb je niet anders gemaild dan dat ik het zoooooo duidelijk had.
En dat hielp enorm!
Truttekop!
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 3 december 2008 om 22:39
Leuk, Yasmijn. Verdiend ook, beetje lol en sjans. Ben benieuwd.
Sprankelend, eens met meeste anderen, niet teveel nadenken en gewoon weer een keer afspreken. Ik vond het ook moeilijk, daten, vanwege dochter. Gelukkig kwam ik na 2x al huidige vriend tegen en zijn we inmiddels 9 maanden samen en wonen ook samen. Sexuele match moet je ook gewoon ontdekken. Soms kan iets wat niets lijkt te zullen worden heel goed uitpakken. Hier erg goede match en dat had ik niet perse meteen zo ingeschat.
Sprankelend, eens met meeste anderen, niet teveel nadenken en gewoon weer een keer afspreken. Ik vond het ook moeilijk, daten, vanwege dochter. Gelukkig kwam ik na 2x al huidige vriend tegen en zijn we inmiddels 9 maanden samen en wonen ook samen. Sexuele match moet je ook gewoon ontdekken. Soms kan iets wat niets lijkt te zullen worden heel goed uitpakken. Hier erg goede match en dat had ik niet perse meteen zo ingeschat.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
woensdag 3 december 2008 om 23:40
Thanks, Inad!
Ben er ook heel erg aan toe, gewoon lol en sjans met een leuke man.
En dat is aardig gelukt!
Hij is ook leuk, leuk in de omgang, en lief, geen eisen en/of oordelen, gewoon leuk, prettig gezelschap en veel humor.
Verder geen gedoe als in relaties want daar heb ik toch wel even de buik van vol na een hectisch jaar.
Leuke story, van jou!
Ben er ook heel erg aan toe, gewoon lol en sjans met een leuke man.
En dat is aardig gelukt!
Hij is ook leuk, leuk in de omgang, en lief, geen eisen en/of oordelen, gewoon leuk, prettig gezelschap en veel humor.
Verder geen gedoe als in relaties want daar heb ik toch wel even de buik van vol na een hectisch jaar.
Leuke story, van jou!
Geen bijzonderheden
donderdag 4 december 2008 om 03:08
Sprankje, het hoeft toch ook niet meteen iets te worden met Mister Hyves? Het is toch gewoon lekker om even die aandacht te krijgen, ookal doe je er niets mee? Een van de beste adviezen die ik ooit gekregen heb toen ik een beetje huiverig tegenover de 'dating' scene stond was: ga op zo veel mogelijk dates, dan kan je oefenen hoe je moet reageren als je een keer een ECHT leuke man tegenkomt. Zie mister Hyves gewoon als oefening. Als het dan toch iets echts blijkt te zijn kom je daar vanzelf achter.
(overigens kan ik mijn eigen advies ook gebruiken... ik wil ook niet meer daten... , maar dat komt omdat ik nog helemaal gek ben op mijn ex... ... dus ik ben stommer dan jij... troost dat niet?)
(overigens kan ik mijn eigen advies ook gebruiken... ik wil ook niet meer daten... , maar dat komt omdat ik nog helemaal gek ben op mijn ex... ... dus ik ben stommer dan jij... troost dat niet?)
donderdag 4 december 2008 om 09:22
Echt wel dat je me stom noemt .
En truttekop heb ik ookal voorbij zien komen.
Wat een complimenteuze bedoeling hiero. Joehoeeee, doe eens liev
Ik heb hem gistermiddag netjes gemaild, 's avonds nog op mijn flikker gekregen van Poez en plechtig beloofd dat ik hem vandaag nog een keer iets zou sturen. Maarrr... in deze tijden van technologische vooruitgang ben je daarmee al snel te laat. Dus toen ik vanochtend mijn mailbox opende om tot de beloofde actie over te gaan zat er al een mailtje van hem in. Laatste zin: Try me!
Pfff... als je dit soort gedoe de ruimte geeft in je buik dan grijpt dat rap om zich heen
Oh, even serieus: qua deze meneer gebruiken als oefenmateriaal, dat zou ik kunnen als het iemand was die ik niet al kende. Maar wij kennen elkaar op den duur al bijna twintig jaar. En ik koester mijn vriendschappen nogal diep.
En truttekop heb ik ookal voorbij zien komen.
Wat een complimenteuze bedoeling hiero. Joehoeeee, doe eens liev
Ik heb hem gistermiddag netjes gemaild, 's avonds nog op mijn flikker gekregen van Poez en plechtig beloofd dat ik hem vandaag nog een keer iets zou sturen. Maarrr... in deze tijden van technologische vooruitgang ben je daarmee al snel te laat. Dus toen ik vanochtend mijn mailbox opende om tot de beloofde actie over te gaan zat er al een mailtje van hem in. Laatste zin: Try me!
Pfff... als je dit soort gedoe de ruimte geeft in je buik dan grijpt dat rap om zich heen
Oh, even serieus: qua deze meneer gebruiken als oefenmateriaal, dat zou ik kunnen als het iemand was die ik niet al kende. Maar wij kennen elkaar op den duur al bijna twintig jaar. En ik koester mijn vriendschappen nogal diep.
donderdag 4 december 2008 om 13:33
Mij heb je toen enorm geholpen, al was het alleen maar omdat ik me ging realiseren dat ik er niet meer op die manier mee om wilde gaan. Dat ik me niet meer zo gespannen wilde voelen. Uiteindelijk heeft dat hele topic voor een aardverschuiving in mijn beleving gezorgd. Met als gevolg dat ik nu een heel prettige en goede relatie met LM heb, waarin we allebei volkomen onszelf kunnen zijn. Ik met mijn hangups, hij met de zijne.
Yasmijns 'gewoon leuk doen' is een uitstekend uitgangspunt, Sprankelend, veel meer is in deze fase niet nodig.
Ik zit trouwens nog een beetje bij te komen van mijn logeerpartijtje gisteren. En besef dat dingen ook vanzelf kunnen komen. LM wil graag binnenkort kennismaken met mijn kind, dat vind ik heel bijzonder. En we hebben het er ook over gehad om in mei (!!!!) samen met vakantie te gaan. Het begon niet bepaald als een over de top romantisch sprookje bij ons, maar langzaam maar zeker begint het er toch op te lijken...
Yasmijns 'gewoon leuk doen' is een uitstekend uitgangspunt, Sprankelend, veel meer is in deze fase niet nodig.
Ik zit trouwens nog een beetje bij te komen van mijn logeerpartijtje gisteren. En besef dat dingen ook vanzelf kunnen komen. LM wil graag binnenkort kennismaken met mijn kind, dat vind ik heel bijzonder. En we hebben het er ook over gehad om in mei (!!!!) samen met vakantie te gaan. Het begon niet bepaald als een over de top romantisch sprookje bij ons, maar langzaam maar zeker begint het er toch op te lijken...
donderdag 4 december 2008 om 13:50
Sprankelend, ik heb toen het topic van Poez gevolgd en mee kunnen lezen met jouw adviezen gegeven aan de anderen. Het zogenaamde buikgevoel, wat al een paar keer ter sprake is geweest hier, en wat je prachtig hebt verwoord toen.
Muts! Doe wat met die buik gerelateerde dingen
Als ik toen niet naar mijn buikdingen had geluisterd, zat ik nu niet op de bank met de meest leuke meneer ever! Dus...... go or it!
Muts! Doe wat met die buik gerelateerde dingen
Als ik toen niet naar mijn buikdingen had geluisterd, zat ik nu niet op de bank met de meest leuke meneer ever! Dus...... go or it!
donderdag 4 december 2008 om 16:04
Bedankt voor alle leuke reactie
Ik heb veel nagedacht over 'gewoon leuk doen'. Dat is absoluut niet mijn sterke kant (haha, viel het op? ). Sowieso eigenlijk al niet, maar nu ik kinderen heb op dit vlak al zéker niet.
Deze meneer kan dat wel. Hij is er zelfs heel goed in. Het is dan ook één van de dingen die ik in hem bewonder. Zò ongelofelijk in het moment kunnen leven, zo bijna blind kunnen zijn voor de wereld om hem heen op het moment dat hij bezig is met Leven. En tòch zijn zaken uitermate prima voor elkaar.
Ik vind hem heel bijzonder, altijd al gevonden trouwens. Mede hierom, maar ook omdat hij (zelfs toen we erg begin 20 waren al) echt een man 'uit één stuk' is. Simpel in de meer dan goede zin des woords.
Toen hij me met een sms-je liet weten dat hij ging scheiden schoten de tranen in mijn ogen. Ik zat bij mijn vader in de auto, die eigenlijk nooit iets zeg, en al zéker niet over mijn liefdesleven. Toen ik hem zei dat de liefste man die ik kende ging scheiden, moest hij lachen, gaf me een knipoog en zei met een grote grijns "Nou...". Grappig idee wel nu, al gaf ik mijn vader toen bijna een draai om zijn oren .
Ik heb hem inmiddels gemaild dat ik hem uitzonderlijk leuk vind. Via Hyves. Wat ik dus ook nooit meer doe, want nu kan ik zien dat hij na mijn mail online is geweest, mijn mail dus gezien moet hebben en ik heb nog nikis terug. Sommige dingen kun je beter niet weten .
Het is een confronterend gebeuren. Morgenavond is het pakjesavond en heb ik met mijn exGeliefde afgesproken dat we, als onze kinderen ongetwijfeld compleet afgedraaid om zes uur in bed liggen, samen kaasfondueën. Sinterklaasfilm bij uitstek "Alles is Liefde" d'r bij.
Leek allemaal een uitermate goed idee. We kunnen het sinds een half jaar weer erg goed met elkaar vinden. En aangezien ik alle mannen stom was gaan vinden (op basis van massa's voorvallen uit de praktijk, dus onderbouwd ) had ik toch geen interesse meer in 'nieuw'. Onze kinderen gedijen er heel erg goed bij dat we (weer) veel dingen samen doen. En hun blije gezichtjes en vrolijke lach legt met het grootste gemak een dekentje over de scheurtjes en barstjes die ons contact alweer vertoont.
In mijn hart zou ik niets liever doen dan oneindig veel van hem houden en zo snel mogelijk weer ons eigen gezin vormen. Daar ligt mijn lat, een man die een echt gezin wil vormen, die voor de volle 100% van mijn kinderen wil houden. Die trots naar de voetbal wil rijden op zondagochtend en dan met een grijns van oor tot oor klaagt en moppert over het tijdstip en de kou langs de lijn. Maar die me aan het bed vast zou binden als ik aanstalten zou maken om het zelf te doen omdat ik dan zijn pret zou afpakken.
Die lat sluit zo goed als alle mannen uit. Maakt het leven heel overzichtelijk. Maar het maakt ook 'gewoon leuk doen' tot iets dubbels. Want als aan het begin al helder is dat een man niet echt, oprecht en intens van mijn kinderen zal kunnen houden, dan is ook aan het begin al helder dat het dus nooit verder zal komen dan 'gewoon leuk doen'. En 'gewoon leuk doen' doe ik eigenlijk graag 'gewoon met vriendinnen'. En voor het deel waar 'gewoon leuk doen' slaat op 'sex zonder dat daar een relatie bijhoort', wat ik dan persoonlijk juist weer liever niet met vriendinnen doe, daar heb ik al een invulling voor (3x per jaar, dus geen vetpot, maar kwalitatief onovertroffen, dus lekker belangrijk ).
En nu komt hij opeens voorbij. Een man met de mogelijkheden voor het invullen van al mijn eisen die er echt toe doen. Met zelf hier en daar een eis/wens waar ik niet eens over na durf te denken omdat ik ze zo leuk vind. En hij vindt mij gewoon kei leuk...
Maar de mate waarin ik dan voor mezelf zou kiezen...
Pfff...
Ik heb veel nagedacht over 'gewoon leuk doen'. Dat is absoluut niet mijn sterke kant (haha, viel het op? ). Sowieso eigenlijk al niet, maar nu ik kinderen heb op dit vlak al zéker niet.
Deze meneer kan dat wel. Hij is er zelfs heel goed in. Het is dan ook één van de dingen die ik in hem bewonder. Zò ongelofelijk in het moment kunnen leven, zo bijna blind kunnen zijn voor de wereld om hem heen op het moment dat hij bezig is met Leven. En tòch zijn zaken uitermate prima voor elkaar.
Ik vind hem heel bijzonder, altijd al gevonden trouwens. Mede hierom, maar ook omdat hij (zelfs toen we erg begin 20 waren al) echt een man 'uit één stuk' is. Simpel in de meer dan goede zin des woords.
Toen hij me met een sms-je liet weten dat hij ging scheiden schoten de tranen in mijn ogen. Ik zat bij mijn vader in de auto, die eigenlijk nooit iets zeg, en al zéker niet over mijn liefdesleven. Toen ik hem zei dat de liefste man die ik kende ging scheiden, moest hij lachen, gaf me een knipoog en zei met een grote grijns "Nou...". Grappig idee wel nu, al gaf ik mijn vader toen bijna een draai om zijn oren .
Ik heb hem inmiddels gemaild dat ik hem uitzonderlijk leuk vind. Via Hyves. Wat ik dus ook nooit meer doe, want nu kan ik zien dat hij na mijn mail online is geweest, mijn mail dus gezien moet hebben en ik heb nog nikis terug. Sommige dingen kun je beter niet weten .
Het is een confronterend gebeuren. Morgenavond is het pakjesavond en heb ik met mijn exGeliefde afgesproken dat we, als onze kinderen ongetwijfeld compleet afgedraaid om zes uur in bed liggen, samen kaasfondueën. Sinterklaasfilm bij uitstek "Alles is Liefde" d'r bij.
Leek allemaal een uitermate goed idee. We kunnen het sinds een half jaar weer erg goed met elkaar vinden. En aangezien ik alle mannen stom was gaan vinden (op basis van massa's voorvallen uit de praktijk, dus onderbouwd ) had ik toch geen interesse meer in 'nieuw'. Onze kinderen gedijen er heel erg goed bij dat we (weer) veel dingen samen doen. En hun blije gezichtjes en vrolijke lach legt met het grootste gemak een dekentje over de scheurtjes en barstjes die ons contact alweer vertoont.
In mijn hart zou ik niets liever doen dan oneindig veel van hem houden en zo snel mogelijk weer ons eigen gezin vormen. Daar ligt mijn lat, een man die een echt gezin wil vormen, die voor de volle 100% van mijn kinderen wil houden. Die trots naar de voetbal wil rijden op zondagochtend en dan met een grijns van oor tot oor klaagt en moppert over het tijdstip en de kou langs de lijn. Maar die me aan het bed vast zou binden als ik aanstalten zou maken om het zelf te doen omdat ik dan zijn pret zou afpakken.
Die lat sluit zo goed als alle mannen uit. Maakt het leven heel overzichtelijk. Maar het maakt ook 'gewoon leuk doen' tot iets dubbels. Want als aan het begin al helder is dat een man niet echt, oprecht en intens van mijn kinderen zal kunnen houden, dan is ook aan het begin al helder dat het dus nooit verder zal komen dan 'gewoon leuk doen'. En 'gewoon leuk doen' doe ik eigenlijk graag 'gewoon met vriendinnen'. En voor het deel waar 'gewoon leuk doen' slaat op 'sex zonder dat daar een relatie bijhoort', wat ik dan persoonlijk juist weer liever niet met vriendinnen doe, daar heb ik al een invulling voor (3x per jaar, dus geen vetpot, maar kwalitatief onovertroffen, dus lekker belangrijk ).
En nu komt hij opeens voorbij. Een man met de mogelijkheden voor het invullen van al mijn eisen die er echt toe doen. Met zelf hier en daar een eis/wens waar ik niet eens over na durf te denken omdat ik ze zo leuk vind. En hij vindt mij gewoon kei leuk...
Maar de mate waarin ik dan voor mezelf zou kiezen...
Pfff...
vrijdag 5 december 2008 om 08:56
Gooooooooooooooooooooodmorning
We hebben een date!
Deze meneer heeft namelijk een tot op heden verborgen talent: hij kan Sprank uit haar schulp pulken (echt, meer pluspunten kùn je gewoon niet halen!). Dus hoe hoogwaardiger mijn reacties zo geformuleerd waren dat ze wel antwoord gaven maar toch vooral niet het achterste (wat zeg ik, nog niet het middelste ) van mijn tong lieten zien, hoe meer hij zijn verlegenheid opzij zette en hoe concreter hij werd.
We spraken elkaar via Hyves in die überkansloze instabiele chatapplicatie (hij heeft geen msn, yay!) . En uiteindelijk zei hij dat hij me die zaterdag eigenlijk graag had willen zoenen (toen viel zijn verbinding weg ) en toen zei ik dat als hij me echt heel leuk vindt dat hij dan blij mag zijn dat hij dat niet heeft gedaan omdat ik dan afstand had genomen en op zeker een muur had opgetrokken. En toen viel mijn verbinding eruit ( ). Lang verhaal kort, een half uur falend internet en een aantal van de zenuwen fout geïnterpreteerde sms-jes later opperde hij dat we misschien ook 'gewoon' even zouden kunnen bellen. In our defence, het was inmiddels half twee 's nachts ofzo, niet echt het uur waarop je nou zo direct aan bellen denkt. Bovendien poepte ik natuurlijk 7 kleuren, maar daar gaan we het niet over hebben .
Onnodig te zeggen dat we veel te lang hebben gepraat. Alletwee toch wel een aantal dingen die we graag uitgesproken wilden hebben voor we een stap zouden zetten kennelijk. Ook gepraat over sex. En zowaar zo goed als het achterste van mijn tong laten zien. Dood eng. Ik kon wel janken van geluk. Zo respectvol, zo zonder oordeel, zo vol nieuwsgierigheid . Geen idee of we gaan klikken op dat vlak. Alleen het idee dat we ooit zouden zoenen is na 20 jaar eigenlijk al tè raar. Maar het is de leukste uitgangspositie die ik ooit heb gehad zo .
Dus.
Tja.
Alletwee een agenda die helemaal afgeladen vol zit.
En alletwee heel veel zin om elkaar nog een keer te zien.
Met een kleine verschuiving en het schofferen van slechts twee mensen kan ik in die van mij een gaatje maken op een zinvol moment.
En dat ga ik nu dus doehoeoen
Ik schop echt serieus kont. En daar had ik zelf slechts... hoeveel reactie heeft dit topic, iets van 20 schoppen tegen die van mij voor nodig .
Dank u dames, dank u
We hebben een date!
Deze meneer heeft namelijk een tot op heden verborgen talent: hij kan Sprank uit haar schulp pulken (echt, meer pluspunten kùn je gewoon niet halen!). Dus hoe hoogwaardiger mijn reacties zo geformuleerd waren dat ze wel antwoord gaven maar toch vooral niet het achterste (wat zeg ik, nog niet het middelste ) van mijn tong lieten zien, hoe meer hij zijn verlegenheid opzij zette en hoe concreter hij werd.
We spraken elkaar via Hyves in die überkansloze instabiele chatapplicatie (hij heeft geen msn, yay!) . En uiteindelijk zei hij dat hij me die zaterdag eigenlijk graag had willen zoenen (toen viel zijn verbinding weg ) en toen zei ik dat als hij me echt heel leuk vindt dat hij dan blij mag zijn dat hij dat niet heeft gedaan omdat ik dan afstand had genomen en op zeker een muur had opgetrokken. En toen viel mijn verbinding eruit ( ). Lang verhaal kort, een half uur falend internet en een aantal van de zenuwen fout geïnterpreteerde sms-jes later opperde hij dat we misschien ook 'gewoon' even zouden kunnen bellen. In our defence, het was inmiddels half twee 's nachts ofzo, niet echt het uur waarop je nou zo direct aan bellen denkt. Bovendien poepte ik natuurlijk 7 kleuren, maar daar gaan we het niet over hebben .
Onnodig te zeggen dat we veel te lang hebben gepraat. Alletwee toch wel een aantal dingen die we graag uitgesproken wilden hebben voor we een stap zouden zetten kennelijk. Ook gepraat over sex. En zowaar zo goed als het achterste van mijn tong laten zien. Dood eng. Ik kon wel janken van geluk. Zo respectvol, zo zonder oordeel, zo vol nieuwsgierigheid . Geen idee of we gaan klikken op dat vlak. Alleen het idee dat we ooit zouden zoenen is na 20 jaar eigenlijk al tè raar. Maar het is de leukste uitgangspositie die ik ooit heb gehad zo .
Dus.
Tja.
Alletwee een agenda die helemaal afgeladen vol zit.
En alletwee heel veel zin om elkaar nog een keer te zien.
Met een kleine verschuiving en het schofferen van slechts twee mensen kan ik in die van mij een gaatje maken op een zinvol moment.
En dat ga ik nu dus doehoeoen
Ik schop echt serieus kont. En daar had ik zelf slechts... hoeveel reactie heeft dit topic, iets van 20 schoppen tegen die van mij voor nodig .
Dank u dames, dank u
vrijdag 5 december 2008 om 10:03
