Relaties
alle pijlers
Hoe krijg ik "het gevoel" weer terug?
maandag 8 september 2008 om 12:43
Ik zit echt klem. Kennen jullie de film "The bridges of Madison County? Voor mij is die realiteit geworden. Zooo erg.
Ik ben nu 20 jaar met mijn man samen, waarvan 12 jaar getrouwd. Heb twee lieve kindjes. Heb een goed leven. Ik heb met mijn echtgenoot een aantal zware jaren achter de rug, voornamelijk op zakelijk gebied, waarin ik mijn man onvoorwaardelijk gesteund. In dit proces ben ik hem kwijtgeraakt. Ik heb teveel voor hem gezorgd terwijl hij er vanuit ging dat ik het allemaal wel trok. En dat was ook zo. Maar natuurlijk heb ik het wel gemist dat er iemand was die voor mij zorgde. Maar mijn man is een goede man, een lieve man en een geweldige vader voor mijn kinderen. Vorig jaar zomer werd mijn gevoel voor hem minder en ik dacht nog even aanzien, dit gaat wel weer voorbij. In januari kwam aan die zakelijke ellende eindelijk een einde. En ik dacht nu gaat het vast weer beter.
Maar toen ...... meldde zich een oude liefde, mijn echte liefde, mijn zielsverwant. Een liefde die ik 20 jaar geleden voor het laatst gezien had. En prompt begonnen de vlinders in mijn buik te fladderen. Ja, ik heb hem weer gezien en ja, hij is écht de man van mijn leven. Ik heb mijn man verteld van dit contact (niet dat ik hem gezien heb) en dat mijn gevoel voor hem tanende was. Gevolg: enorme onrust en en relatietherapeut. Logisch. Die relatietherapie heeft geholpen om de dingen in het juiste perspectief te plaatsen, maar heeft verder niet echt iets opgeleverd.
We zijn nu 8 maanden verder en ik weet werkelijk niet wat ik moet doen. Ik heb mijn oude liefde gezegd dat ik voorlopig geen contact meer wil. Dat ik uit ga zoeken wat er nog is tussen mijn man en mij. Voor de kinderen. Toen zij geboren zijn, heb ik ze beloofd dat ik ze de gelukkigste kinderen op aarde ga maken, en een scheiding past nou niet bepaald in dat plaatje. Dit is het enige juiste wat ik kan doen, maar ik ben zo ontzettend verdrietig om mijn oude liefde. He kan ik mijn man in hemelsnaam "toelaten" als ik zo verdrietig ben? Je zou zeggen, ga samen iets leuks doen. Maar ik heb zo geen zin om met hem een weekendje weg te gaan ofzo. Prima als de kids erbij zijn, maar zonder hen voel ik een enorme weerzin.
Wat nu? Heeft iemand hier ervaring mee? Tips? Ik voel me zo verscheurd en verdrietig.
Ik ben nu 20 jaar met mijn man samen, waarvan 12 jaar getrouwd. Heb twee lieve kindjes. Heb een goed leven. Ik heb met mijn echtgenoot een aantal zware jaren achter de rug, voornamelijk op zakelijk gebied, waarin ik mijn man onvoorwaardelijk gesteund. In dit proces ben ik hem kwijtgeraakt. Ik heb teveel voor hem gezorgd terwijl hij er vanuit ging dat ik het allemaal wel trok. En dat was ook zo. Maar natuurlijk heb ik het wel gemist dat er iemand was die voor mij zorgde. Maar mijn man is een goede man, een lieve man en een geweldige vader voor mijn kinderen. Vorig jaar zomer werd mijn gevoel voor hem minder en ik dacht nog even aanzien, dit gaat wel weer voorbij. In januari kwam aan die zakelijke ellende eindelijk een einde. En ik dacht nu gaat het vast weer beter.
Maar toen ...... meldde zich een oude liefde, mijn echte liefde, mijn zielsverwant. Een liefde die ik 20 jaar geleden voor het laatst gezien had. En prompt begonnen de vlinders in mijn buik te fladderen. Ja, ik heb hem weer gezien en ja, hij is écht de man van mijn leven. Ik heb mijn man verteld van dit contact (niet dat ik hem gezien heb) en dat mijn gevoel voor hem tanende was. Gevolg: enorme onrust en en relatietherapeut. Logisch. Die relatietherapie heeft geholpen om de dingen in het juiste perspectief te plaatsen, maar heeft verder niet echt iets opgeleverd.
We zijn nu 8 maanden verder en ik weet werkelijk niet wat ik moet doen. Ik heb mijn oude liefde gezegd dat ik voorlopig geen contact meer wil. Dat ik uit ga zoeken wat er nog is tussen mijn man en mij. Voor de kinderen. Toen zij geboren zijn, heb ik ze beloofd dat ik ze de gelukkigste kinderen op aarde ga maken, en een scheiding past nou niet bepaald in dat plaatje. Dit is het enige juiste wat ik kan doen, maar ik ben zo ontzettend verdrietig om mijn oude liefde. He kan ik mijn man in hemelsnaam "toelaten" als ik zo verdrietig ben? Je zou zeggen, ga samen iets leuks doen. Maar ik heb zo geen zin om met hem een weekendje weg te gaan ofzo. Prima als de kids erbij zijn, maar zonder hen voel ik een enorme weerzin.
Wat nu? Heeft iemand hier ervaring mee? Tips? Ik voel me zo verscheurd en verdrietig.
dinsdag 9 september 2008 om 09:54
Goed van je .
Wat bij ons doorslaggevend was, was dat mijn man tot het inzicht kwam dat het probleem niet zozeer in de relatie zat maar in hemzelf. Dat hij bepaalde dingen in zichzelf duidelijk moest krijgen, zelf besluiten moest gaan nemen (en dan niet eens wb de relatie maar gewoon algemene "levenshouding") en daar de verantwoordelijkheid voor moest gaan nemen.
Soms lijkt de relatie zelf het probleem. Terwijl een problematische relatie ook simpelweg een afspiegeling kan zijn van onvrede die 1 van de 2 (of allebei) ervaart in het algemeen. Dan wordt de relatie een probleem maar in feite is het daar niet begonnen.
Ik denk dat voor jou daarom helderheid zo belangrijk kan zijn, vooral ook inzicht in het proces waar je in zit. Wat je oude vlam heeft losgemaakt is niet slecht. Het heeft de boel op zijn kop gezet. Dat kan ook heel positief voor jou en je huwelijk werken als je durft te kijken naar wat het impliceert. Wrs ben je toe aan een geheel nieuwe fase in je leven en dat betekent niet per se dat je man en huwelijk overboord moeten. Maar misschien ook wel, geen idee.
Ik hoop dat die therapeut je kan helpen bij het ontcijferen van je gevoelens en verwarring.
Wat bij ons doorslaggevend was, was dat mijn man tot het inzicht kwam dat het probleem niet zozeer in de relatie zat maar in hemzelf. Dat hij bepaalde dingen in zichzelf duidelijk moest krijgen, zelf besluiten moest gaan nemen (en dan niet eens wb de relatie maar gewoon algemene "levenshouding") en daar de verantwoordelijkheid voor moest gaan nemen.
Soms lijkt de relatie zelf het probleem. Terwijl een problematische relatie ook simpelweg een afspiegeling kan zijn van onvrede die 1 van de 2 (of allebei) ervaart in het algemeen. Dan wordt de relatie een probleem maar in feite is het daar niet begonnen.
Ik denk dat voor jou daarom helderheid zo belangrijk kan zijn, vooral ook inzicht in het proces waar je in zit. Wat je oude vlam heeft losgemaakt is niet slecht. Het heeft de boel op zijn kop gezet. Dat kan ook heel positief voor jou en je huwelijk werken als je durft te kijken naar wat het impliceert. Wrs ben je toe aan een geheel nieuwe fase in je leven en dat betekent niet per se dat je man en huwelijk overboord moeten. Maar misschien ook wel, geen idee.
Ik hoop dat die therapeut je kan helpen bij het ontcijferen van je gevoelens en verwarring.
dinsdag 9 september 2008 om 10:00
Alleen een huwelijk met twee partners dat sterk genoeg is om een scheiding aan te kunnen is sterk genoeg om er een te vermijden. C.Heilbrun
http://users.belgacom.net/citaten/huwelijk.htm
http://users.belgacom.net/citaten/huwelijk.htm
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 9 september 2008 om 10:03
dinsdag 9 september 2008 om 10:22
Mss Feliciaatje, raak je wel de kern van het probleem. Dat ik wat er niet "goed" (om het zo maar even te zeggen) is in mij, wat scheef zit in mij, projecteer op de relatie met mijn man. Ik moet hier over nadenken. Ik kom er nog op terug.
Ik geloof ook sterk dat dit hele gedoe ergens goed voor zal zijn. Alles heeft een reden. Het is ergens goed voor. En ik kom er hoe dan ook weer sterker uit. Ik hoop alleen maar dat ik niet teveel kapot maak onderweg.
Ik geloof ook sterk dat dit hele gedoe ergens goed voor zal zijn. Alles heeft een reden. Het is ergens goed voor. En ik kom er hoe dan ook weer sterker uit. Ik hoop alleen maar dat ik niet teveel kapot maak onderweg.
dinsdag 9 september 2008 om 10:29
Wees vooral niet te arrogant te denken dat jij alleen de keuze maakt. Misschien heeft jouw man nu wel de energie om voor jullie relatie te vechten, maar hij kan er op elk willekeurig moment achter komen dat jij die moeite helemaal niet waard bent. Misschien op het moment dat jij weer volledig voor hem kiest zelfs. Dan is de jacht voorbij en komt hij misschien wel bij zinnen en laat jou zitten.
dinsdag 9 september 2008 om 14:30
Hoewel je eerder zegt dat je je oude vlam niet romantiseert heb ik eerder het gevoel dat je dat wel doet. Hoewel je probeert je man goed neer te zetten, heb ik het gevoel dat je alleen nog maar naar de negatieve kant van de situatie kunt kijken.
Je schreef namelijk dat jou relatie met hem jou is overkomen, maar zoals iemand al eerder opmerkte, overkomt een relatie niet zomaar. Iets overkomt je wanneer je er zelf geen hand in hebt gehad. In dit geval ben je er zelf bij geweest toen je besloot om met hem te trouwen, kinderen te krijgen,etc. 20 jaar relatie overkomt je niet zomaar.
Wat is er nog meer veranderd (afgezien van het herstelde contact met je oude vlam en jouw zorg voor je man) waardoor je gruwelt bij het idee om sex met je man te hebben en aan je huwelijk met hem twijfelt.. Voorheen gruwelde je daar toch ook niet van?
Als je je oude vlam niet was tegengekomen dan hadden jullie waarschijnlijk over alles gepraat en hadden jullie een oplossing gevonden. Maar nu oude vlam in beeld is heb jij bijv. geen zin om met je man dingen te ondernemen, omdat je liever bij OV bent.
N.a.v. jou antwoord op mijn vorige reactie ga ik je nu dan adviseren om al het contact met OV te verbreken en aan je relatie te gaan werken. Als OV werkelijk voor je wil gaan dan zal hij begrijpen dat jij tijd nodig hebt om alles op een rijtje te zetten.
En misschien kun je je man vertellen wat je mist in de relatie zodat hij er ook aan kan werken dat jou gevoel weer terug komt. Het zijn soms die kleine dingen die je het hem doen, een sms-je, bloemetje, lieve woorden. Het moeilijkste zal nog zijn om jezelf over die drempel te tillen om je man weer toe te laten in jouw leven en weer samen met hem dingen te doen.
Probeer echt om tijd voor elkaar vrij te maken, zodat je de dingen die je voorheen in hem waardeerde en waar je van hield weer terug ziet.
Succes
Je schreef namelijk dat jou relatie met hem jou is overkomen, maar zoals iemand al eerder opmerkte, overkomt een relatie niet zomaar. Iets overkomt je wanneer je er zelf geen hand in hebt gehad. In dit geval ben je er zelf bij geweest toen je besloot om met hem te trouwen, kinderen te krijgen,etc. 20 jaar relatie overkomt je niet zomaar.
Wat is er nog meer veranderd (afgezien van het herstelde contact met je oude vlam en jouw zorg voor je man) waardoor je gruwelt bij het idee om sex met je man te hebben en aan je huwelijk met hem twijfelt.. Voorheen gruwelde je daar toch ook niet van?
Als je je oude vlam niet was tegengekomen dan hadden jullie waarschijnlijk over alles gepraat en hadden jullie een oplossing gevonden. Maar nu oude vlam in beeld is heb jij bijv. geen zin om met je man dingen te ondernemen, omdat je liever bij OV bent.
N.a.v. jou antwoord op mijn vorige reactie ga ik je nu dan adviseren om al het contact met OV te verbreken en aan je relatie te gaan werken. Als OV werkelijk voor je wil gaan dan zal hij begrijpen dat jij tijd nodig hebt om alles op een rijtje te zetten.
En misschien kun je je man vertellen wat je mist in de relatie zodat hij er ook aan kan werken dat jou gevoel weer terug komt. Het zijn soms die kleine dingen die je het hem doen, een sms-je, bloemetje, lieve woorden. Het moeilijkste zal nog zijn om jezelf over die drempel te tillen om je man weer toe te laten in jouw leven en weer samen met hem dingen te doen.
Probeer echt om tijd voor elkaar vrij te maken, zodat je de dingen die je voorheen in hem waardeerde en waar je van hield weer terug ziet.
Succes
dinsdag 9 september 2008 om 15:48
Ja weet je Lucifer, ik bedoel met overkomen dat IK heb het laten gebeuren zonder er goed bij na te denken. Willens en wetens hoor, maar verder kabbelen dingen gewoon door. En als je niet weet wat je mist, mis je het ook niet.
Je hebt gelijk als je zegt dat de komst van oude liefde ervoor gezorgd heeft dat het zo verdomde moeilijk is om weer terug te keren naar het goede gevoel van weleer. Als hij niet voorbij was gekomen dan weet ik bijna zeker dat ik weer redelijk gelukkig met man zou zijn. Maar ja, hij is nu eenmaal wel voorbij gekomen.
Ik heb GEEN contact meer met oude liefde, hij vindt dat vreselijk maar berust erin omdat ook hij wil dat ik op een juiste manier de tijd neem om alles in het voor mij juiste persepctief te plaatsen.
Mijn man en ik hebben nooit een geweldig sexleven gehad. Prima hoor, daar niet van, maar echt super, nee, dat kan ik niet zeggen. De laatste tijd waren we wel in een experimentele fase en dat was leuk en bevredigend.
Mijn man en ik hebben de laatste tijd veel gepraat en ik heb bij hem aangegeven dat ik ook wel eens het prinsesje wil zijn. Dat ik ook gekoesterd en verzorgd wil worden. Ook al lijk ik een sterke vrouw, toch heb ik dat gewoon nodig.
Je hebt gelijk als je zegt dat de komst van oude liefde ervoor gezorgd heeft dat het zo verdomde moeilijk is om weer terug te keren naar het goede gevoel van weleer. Als hij niet voorbij was gekomen dan weet ik bijna zeker dat ik weer redelijk gelukkig met man zou zijn. Maar ja, hij is nu eenmaal wel voorbij gekomen.
Ik heb GEEN contact meer met oude liefde, hij vindt dat vreselijk maar berust erin omdat ook hij wil dat ik op een juiste manier de tijd neem om alles in het voor mij juiste persepctief te plaatsen.
Mijn man en ik hebben nooit een geweldig sexleven gehad. Prima hoor, daar niet van, maar echt super, nee, dat kan ik niet zeggen. De laatste tijd waren we wel in een experimentele fase en dat was leuk en bevredigend.
Mijn man en ik hebben de laatste tijd veel gepraat en ik heb bij hem aangegeven dat ik ook wel eens het prinsesje wil zijn. Dat ik ook gekoesterd en verzorgd wil worden. Ook al lijk ik een sterke vrouw, toch heb ik dat gewoon nodig.
dinsdag 9 september 2008 om 16:09
quote:madison02 schreef op 09 september 2008 @ 15:48:
Mijn man en ik hebben de laatste tijd veel gepraat en ik heb bij hem aangegeven dat ik ook wel eens het prinsesje wil zijn. Dat ik ook gekoesterd en verzorgd wil worden. Ook al lijk ik een sterke vrouw, toch heb ik dat gewoon nodig.
Ik denk dat iedere vrouw dat nodig heeft om af en toe (liefst vaker) dat er voor haar gezorgd wordt. Dan kun je nog zo sterk zijn, het is iets wat we nodig hebben.
Het lijkt me dat je al heel ver bent in het maken van je keuze, ook weet je op dit moment nog niet zeker wat je gaat doen. Een ding moet je niet vergeten. Het gaat in eerste plaats om jouw geluk.
Ik ben benieuwd naar je besluit.
Mijn man en ik hebben de laatste tijd veel gepraat en ik heb bij hem aangegeven dat ik ook wel eens het prinsesje wil zijn. Dat ik ook gekoesterd en verzorgd wil worden. Ook al lijk ik een sterke vrouw, toch heb ik dat gewoon nodig.
Ik denk dat iedere vrouw dat nodig heeft om af en toe (liefst vaker) dat er voor haar gezorgd wordt. Dan kun je nog zo sterk zijn, het is iets wat we nodig hebben.
Het lijkt me dat je al heel ver bent in het maken van je keuze, ook weet je op dit moment nog niet zeker wat je gaat doen. Een ding moet je niet vergeten. Het gaat in eerste plaats om jouw geluk.
Ik ben benieuwd naar je besluit.
dinsdag 9 september 2008 om 16:25
Als ik jou verhaal lees dan ben ik geneigd om meteen zwaar te koesteren wat ik heb want stel dat mijn huwelijk ooit net zo wordt? Moeilijk hoor, je zal je diep ellendig voelen, net als je man.
Ik vraag me af, neem je hem iets kwalijk? Misschien onbewust?
Maak je trouwens geen illusie dat je man niet weet dat je wel contact met die man hebt gehad. Dat zou echt een belediging voor zijn intelligentie zijn. Anders klopt het verhaal gewoon niet. Hij weet het echt wel maar is waarschijnlijk een man van weinig woorden en gaat de confrontatie liever uit de weg.
Ik vraag me af, neem je hem iets kwalijk? Misschien onbewust?
Maak je trouwens geen illusie dat je man niet weet dat je wel contact met die man hebt gehad. Dat zou echt een belediging voor zijn intelligentie zijn. Anders klopt het verhaal gewoon niet. Hij weet het echt wel maar is waarschijnlijk een man van weinig woorden en gaat de confrontatie liever uit de weg.
dinsdag 9 september 2008 om 16:38
Ja doe dat NoYo, koester wat je hebt. Het is zoveel meer dan je denkt.
Ik neem mijn man zeker dingen kwalijk. Bijvoorbeeld dat hij nooit voor mij gezorgd heeft, ook al was het overduidelijk dat ik hem toen hard nodig had. Hij weet dat ook, daar hebben we het al uitvoerig over gehad. Dat wringt nog steeds, maar is wel uitgesproken.
Ja mijn man weet dat ik contact heb gehad. Niet omdat hij daar achter is gekomen, maar omdat ik hem dat verteld heb. Sterker nog, mijn man was degene die de telefoon aannam toen oude liefde mij voor het eerst belde en was superenthousiast voor mij. Achteraf wel heel erg wrang.
Lucifer, dankjewel.
Ik neem mijn man zeker dingen kwalijk. Bijvoorbeeld dat hij nooit voor mij gezorgd heeft, ook al was het overduidelijk dat ik hem toen hard nodig had. Hij weet dat ook, daar hebben we het al uitvoerig over gehad. Dat wringt nog steeds, maar is wel uitgesproken.
Ja mijn man weet dat ik contact heb gehad. Niet omdat hij daar achter is gekomen, maar omdat ik hem dat verteld heb. Sterker nog, mijn man was degene die de telefoon aannam toen oude liefde mij voor het eerst belde en was superenthousiast voor mij. Achteraf wel heel erg wrang.
Lucifer, dankjewel.
