Relaties
alle pijlers
Ik huil....
woensdag 29 juli 2009 om 01:04
Ik huil.
Mijn hart huilt.
Mijn vriend heeft het vanavond uitgemaakt na 4 maanden.
In 4 maanden tijd hebben we heel veel lol gehad samen.
Nu is hij niet meer verliefd.
Het gevoel is weg.
Het ligt niet aan mij zegt hij.
Ik was stapel gek op hem.
Dolgelukkig.
Nog nooit zo verliefd geweest.
We zijn nog geen week terug van vakantie.
Die we samen hebben gevierd samen met zijn beste vriend en mijn beste vriendin.
Die ook een setje zijn.
Oh wat was het gezellig.
Er is maar 1 klein dingetje voor gevallen en dat was dat het hem soms 'allemaal benauwde'.
Daar is over gepraat en dat luchtte hem op.
Toen kon hij er weer helemaal voor gaan.
Maar...
De verliefdheid was toch echt weg,
En nu zit ik hier.
Alleen.
Verscheurd van verdriet.
Van maanden intensief samen zijn.
Een leuke band met zijn ouders opgebouwd en hij met het mijne.
Elkaars vrienden leren kennen.
En dan zegt hij dat alles klopte in de relatie.
Alleen zijn gevoel is weg.
En zonder gevoel geen relatie.
Hij is nu net 3 uurtjes weg.
Beste vriendin is langs geweest.
Ook die huilde tranen met tuiten.
Ruim 4 uur aan de lijn gezeten met ouders en zusje.
Iedereen geschokt.
En ik vooral.
Had dit niet zien aan komen.
Ben totaal mezelf niet.
Ik ga even niet werken.
Mijn hoofd staat er niet naar.
Ik kan het stom weg niet.
Moest het even van mij af schrijven, want slapen lukt me niet.
Aan hem denken helaas wel...
Mijn hart huilt.
Mijn vriend heeft het vanavond uitgemaakt na 4 maanden.
In 4 maanden tijd hebben we heel veel lol gehad samen.
Nu is hij niet meer verliefd.
Het gevoel is weg.
Het ligt niet aan mij zegt hij.
Ik was stapel gek op hem.
Dolgelukkig.
Nog nooit zo verliefd geweest.
We zijn nog geen week terug van vakantie.
Die we samen hebben gevierd samen met zijn beste vriend en mijn beste vriendin.
Die ook een setje zijn.
Oh wat was het gezellig.
Er is maar 1 klein dingetje voor gevallen en dat was dat het hem soms 'allemaal benauwde'.
Daar is over gepraat en dat luchtte hem op.
Toen kon hij er weer helemaal voor gaan.
Maar...
De verliefdheid was toch echt weg,
En nu zit ik hier.
Alleen.
Verscheurd van verdriet.
Van maanden intensief samen zijn.
Een leuke band met zijn ouders opgebouwd en hij met het mijne.
Elkaars vrienden leren kennen.
En dan zegt hij dat alles klopte in de relatie.
Alleen zijn gevoel is weg.
En zonder gevoel geen relatie.
Hij is nu net 3 uurtjes weg.
Beste vriendin is langs geweest.
Ook die huilde tranen met tuiten.
Ruim 4 uur aan de lijn gezeten met ouders en zusje.
Iedereen geschokt.
En ik vooral.
Had dit niet zien aan komen.
Ben totaal mezelf niet.
Ik ga even niet werken.
Mijn hoofd staat er niet naar.
Ik kan het stom weg niet.
Moest het even van mij af schrijven, want slapen lukt me niet.
Aan hem denken helaas wel...
vrijdag 31 juli 2009 om 00:21
quote:Alice22 schreef op 30 juli 2009 @ 18:55:
Toen ben ik overigens wél gaan werken en zeiden collega's of het niet verstandiger was om lekker thuis te blijven omdat ik een toch even wat tranen moest laten nadat iemand vroeg hoe het met mij en mijn vriend ging.Ja, maar dat is wel wat anders dan je bij voorbaat ziek melden he. Ik persoonlijk ben dan inderdaad van proberen (misschien brengt het net wat afleiding) en als het echt niet lukt melden en in principe gewoon vrij nemen tenzij manager zelf zegt dat het ziekteverlof mag worden. Kweek je ook meer goodwill mee.
Toen ben ik overigens wél gaan werken en zeiden collega's of het niet verstandiger was om lekker thuis te blijven omdat ik een toch even wat tranen moest laten nadat iemand vroeg hoe het met mij en mijn vriend ging.Ja, maar dat is wel wat anders dan je bij voorbaat ziek melden he. Ik persoonlijk ben dan inderdaad van proberen (misschien brengt het net wat afleiding) en als het echt niet lukt melden en in principe gewoon vrij nemen tenzij manager zelf zegt dat het ziekteverlof mag worden. Kweek je ook meer goodwill mee.
vrijdag 31 juli 2009 om 06:17
Nou Alice, ik zou als ik jou was de banden met die man zo snel mogelijk verbreken en hem vooral niet gaan bellen 'als er iets is'. Hij is op dit moment zelfs de laatste die jij moet gaan bellen als er iets is, want hij is namelijk de oorzaak van dat 'iets wat er is'.
Jij bent stapelstraalverliefd op hem en hij niet op jou. Kan gebeuren. Gelukkig dat het al na vier maanden duidelijk werd en dat het niet zo lang geduurd heeft allemaal. Het zal best heftig zijn geweest hoor maar kom op, vier maanden, dat is nou niet bepaald een half leven te noemen.
De 'friendsfase' is voor jou (nog) niet aangebroken en geen contact zorgt er voor dat je eerder over je verdriet heen komt dan dat je hem steeds willens en wetens opzoekt.
Je zoekt afleiding, mooi zo. Beperk het zwelgen zo veel mogelijk. Geef jezelf een bepaalde tijd per dag om met je kont in het zand te gaan zitten en pak jezelf verder gewoon in je nekvel. Met in de put zitten schiet je niks op namelijk en je krijgt die man er ook niet mee terug. Het zat bij hem niet zo diep als bij jou.
Hopelijk een leerpunt voor de volgende relatie; niet al je reserves overboord gooien en je helemaal op iemand storten en binnen een paar maanden iemand als onmisbaar beschouwen maar de kat even wat meer uit de boom kijken.
Blessing: Vier maanden geleden, in maart dus, was je nog single, je kunt je dus nog goed herinneren hoe het was zonder de man. Dat lijkt misschien geen pluspunt maar je hebt geen kersten, nieuwjaren enzovoort samen meegemaakt, je komende kerst vier je dus zonder hem, net als afgelopen jaar. Door zulke dingen te bedenken hou je het allemaal wat overzichtelijker. Je denkt misschien dat ik dit cynisch bedoel maar dat is absoluut niet zo. Een beetje relativeren kan geen kwaad.
Jij bent stapelstraalverliefd op hem en hij niet op jou. Kan gebeuren. Gelukkig dat het al na vier maanden duidelijk werd en dat het niet zo lang geduurd heeft allemaal. Het zal best heftig zijn geweest hoor maar kom op, vier maanden, dat is nou niet bepaald een half leven te noemen.
De 'friendsfase' is voor jou (nog) niet aangebroken en geen contact zorgt er voor dat je eerder over je verdriet heen komt dan dat je hem steeds willens en wetens opzoekt.
Je zoekt afleiding, mooi zo. Beperk het zwelgen zo veel mogelijk. Geef jezelf een bepaalde tijd per dag om met je kont in het zand te gaan zitten en pak jezelf verder gewoon in je nekvel. Met in de put zitten schiet je niks op namelijk en je krijgt die man er ook niet mee terug. Het zat bij hem niet zo diep als bij jou.
Hopelijk een leerpunt voor de volgende relatie; niet al je reserves overboord gooien en je helemaal op iemand storten en binnen een paar maanden iemand als onmisbaar beschouwen maar de kat even wat meer uit de boom kijken.
Blessing: Vier maanden geleden, in maart dus, was je nog single, je kunt je dus nog goed herinneren hoe het was zonder de man. Dat lijkt misschien geen pluspunt maar je hebt geen kersten, nieuwjaren enzovoort samen meegemaakt, je komende kerst vier je dus zonder hem, net als afgelopen jaar. Door zulke dingen te bedenken hou je het allemaal wat overzichtelijker. Je denkt misschien dat ik dit cynisch bedoel maar dat is absoluut niet zo. Een beetje relativeren kan geen kwaad.
vrijdag 31 juli 2009 om 06:45
alice,
heb vanaaf... gister nu inmiddels..ook geen relatie meer met mijn lieffie..
gister uitgemaakt om uur of half 6..(pm)
ben nog niet wezen slapen.
heb ook mijn tranen laten lopen
is kloten, het zei zo, je kan er niks aan doen meid,
koppie op.
ik ga dan wel ff uit mijn 'sfeer' strakkies..
want ik ga naar mijn dochter , die zit momenteel in engeland.. miste haar al enorm, maar nu is het gemis nog veel groter..
ik laat me er niet onder krijgen.
vlgd week dinsdag ga ik naar haar toe. mede omdat ik vakantie heb, dus de gelegenheid heb
zoek afleiding, ga niet in hoekie zitten,
onderneem wat.. en mijn part idd je werk..
vorig jaar is me zelfde overkomen , en bn met dikke ogen naar werk gegaan.. ze kijken je 1 keer aan, en das al genoeg...
ze weten dat heus wel hoe je je voelt.
maar laat je niet daarom klein krijgen, ga de uitdagingen aan..en ontwijk niet de standaard dingen die je normaal hebt op werk.
doe het dan gewoon rustig aan..
echt waar, beste medicijn is werken.. je moet er ff los van komen..
je baas snapt heus wel dat je niet alle aandacht hebt van de wereld!!
jank er ff doorheen.. en hou je goed overdag.. daarna weer janken mij part..
maar volgens mij .. en zeg het alleen omdat het mij helpt, en mijn pa met alle ellende die hij al over zich heen heeft gehad..
hij zei tegen mij..
'mijn naam', ga snel weer werken,ga je zinnen verzetten, je zal zien dat het dan veel sneller, veel beter met je zal gaan.
het is waar!!!
het is het proberen waard!!
gewoon doen!!!
dikke knuffel..xx
heb vanaaf... gister nu inmiddels..ook geen relatie meer met mijn lieffie..
gister uitgemaakt om uur of half 6..(pm)
ben nog niet wezen slapen.
heb ook mijn tranen laten lopen
is kloten, het zei zo, je kan er niks aan doen meid,
koppie op.
ik ga dan wel ff uit mijn 'sfeer' strakkies..
want ik ga naar mijn dochter , die zit momenteel in engeland.. miste haar al enorm, maar nu is het gemis nog veel groter..
ik laat me er niet onder krijgen.
vlgd week dinsdag ga ik naar haar toe. mede omdat ik vakantie heb, dus de gelegenheid heb
zoek afleiding, ga niet in hoekie zitten,
onderneem wat.. en mijn part idd je werk..
vorig jaar is me zelfde overkomen , en bn met dikke ogen naar werk gegaan.. ze kijken je 1 keer aan, en das al genoeg...
ze weten dat heus wel hoe je je voelt.
maar laat je niet daarom klein krijgen, ga de uitdagingen aan..en ontwijk niet de standaard dingen die je normaal hebt op werk.
doe het dan gewoon rustig aan..
echt waar, beste medicijn is werken.. je moet er ff los van komen..
je baas snapt heus wel dat je niet alle aandacht hebt van de wereld!!
jank er ff doorheen.. en hou je goed overdag.. daarna weer janken mij part..
maar volgens mij .. en zeg het alleen omdat het mij helpt, en mijn pa met alle ellende die hij al over zich heen heeft gehad..
hij zei tegen mij..
'mijn naam', ga snel weer werken,ga je zinnen verzetten, je zal zien dat het dan veel sneller, veel beter met je zal gaan.
het is waar!!!
het is het proberen waard!!
gewoon doen!!!
dikke knuffel..xx
