Ik vind het maar eeenng!

Ok dus ik met mijn grote mond over liefdes en dat soort gedoe, niet aan mij besteed enzo.

Nou ik geloof dat ik het te pakken heb en niet een beetje ook...en geheel overwacht.

Tijdens een van mijn reisjes in Scandinavie op een feestje leuke jongen ontmoet...leuk mee verteld, leuke spanning, veel gelachen, zó leuk. Totdat ik hoorde dat ie 22 is *slik*...ik ben 29. Maar toch die chemie...zo onweerstaanbaar.

Met zijn leeftijd in mijn achterhoofd heb ik die avond netjes met een knuffel (maar da's best normaal daar) afgesloten. En nu sinds 2 weken thuis, we skypen en msnen ons suf!

Ik heb de stoute schoenen aangetrokken, 31 december ga ik terug, alleen, naar zijn appartement, oud en nieuw vieren. Ik weet nog steeds niet wat me overkomen is maar hij zit in mijn hoofd en wil er ook niet meer uit, en het is wederzijds. Ben ik nu vrijgezel nog, ja toch he? Jeetje over een aantal dagen zie ik 'm weer...help! Weet niet waarom ik dit typ maar ik bedacht me net dat het nog maar een aantal dagen is en ik begin 'm best te knijpen nu

Waaaaar is mijn ratio?!

Dus zondag, ik was om 12 uur wakker geworden, hij een uurtje later. Die telefoon was ik nog kwijt dus via via met behulp van zijn telefoon mijn vriendin weten te bereiken die mijn telefoon al had aangetroffen in haar auto en 'm wel even wilde langsbrengen. Wij natuurlijk hop, snel aankleden want in 15 minuten zou ze bij ons op de stoep staan. Wat ook het geval was. Ik had mijn telefoon iig terug. Met een gemist smsje van zaterdag van mijn ex dat kindje niet lekker was en verhoging had, of ik niet wilde langskomen om kindje op te halen. Kutterdekut! Hij zou maandagochtend kind naar school brengen en ik weer ophalen. Baalde dat ik die gemist had en ook hoe moest ik dat met Zweed oplossen?

Afijn ik had ondertussen ook met een vriend van mij afgesproken dat hij een borrel bij ons zou komen doen om 17 uur, alles liep dus een beetje spaak. Ik met ex bellen dat ik kind wel kwam ophalen alhoewel het alweer beter ging. Dus ik eerst mijn vriend opgehaald van het station met Zweed en die thuis afgezet en vervolgens gelijk doorgereden naar ex om kindje op te halen. Daar aangekomen bleek er inderdaad niks aan de hand te zijn, ze had wat pukkeltjes gekregen en die verhoging de dag ervoor heeft er denkelijk mee te maken gehad? (bleek vandaag trouwens een allergische reactie te zijn). Maar goed nu zou het dan toch gebeuren dat kindje met Zweed, gelukkig met goede huisvriend van ons erbij zou ontmoeten. Ik had wel al gelukkig meegedeeld dat Zweed zou komen dus geheel rauw op het dak was 't niet. Maar ik was wel bang hoe Zweed het zou vinden...

Eenmaal thuis ging eigenlijk alles gesmeerd. Ik ging met kindje koken en vriend en Zweed kwamen gezellig bij ons staan in de keuken en onze beide kookkunsten aanschouwen. Ik durfde bijna niet naar Zweed te kijken zo zenuwachtig was ik van de hele situatie. Gelukkig bleek het nergens voor nodig te zijn en was het met kindje ook allemaal in orde. Dus besloot ik ter plekke om kind en huisvriend te laten eten en samen met Zweed naar een tapastentje 10 minuten verderop te gaan. Zo gezegd zo gedaan, kind naar bed gebracht en rond 8en vertrokken wij richting eettentje. In de auto vertelde Zweed mij dat hij inderdaad ertegenop had gezien om mini te ontmoeten maar dat hij het ontzettend schattig vond hoe wij met zijn 2en als een volleerd team zaten te koken en dat de spanning nergens voor nodig was geweest want hij had er eigenlijk helemaal geen moeite mee. Wat hij in eerste instantie wel verwacht had. Het was gewoon goed zo. Ik legde mijn hand op zijn been en hij pakte mijn hand vast, en ik was me toch opgelucht, de spanning viel gewoon bijna letterlijk van mij af.



We hebben tot bijna sluitingstijd lekker zitten eten, drinken en vertellen. Over ons, over onze "to-do" lijst, over hoe hij het hier vind en dat hij het heel fijn vond dat mijn 2 vrienden die hij ontmoet heeft hem eigenlijk gelijk zonder blikken of blozen accepteerden. Heerlijk gezamelijk aan de tortilla´s met knoflooksaus en stokbroodjes kruidenboter gezeten, maakt het uit, gezellig samen uit je giegel stinken



Thuis hebben we nog 2 flessen wijn open getrokken en met zijn 3en (huisvriend bleef ook logeren) een gezellig avond ervan gemaakt, veel anekdotes opgehaald waar we met zijn 3en in een deuk om hebben gelegen. Omstreeks 2 uur besloot ik dat het toch welletjes was en Zweed ging met me mee naar boven, vriend zou beneden wel op het matras slapen. We besloten nog snel een lekkere douche samen te nemen, yum

Snel daarna het bed ingedoken waarna we wederom een ontzettend fijne vrijpartij hebben beleefd. Die ook de laatste van het weekend zou worden dus we namen het er even van, tot pak m beet n uur of 5 haha. Daarna dacht ik even naar beneden te kunnen sluipen om stiekem wat cola te kunnen scoren. Ik trof daar echter vriend aan die nog zat te gamen, met het volume opengedraaid, meer dan normaal haha

Moest er wel om grinniken, ik heb maar niet gevraagd of dat door ons boven kwam ...mijn naam is haas haha.

Toen ik weer bovenkwam was Zweed nog niet in slaap gevallen, hij was op mij aan het wachten en lekker knuffelend zijn we zo in slaap gevallen.



Tja en toen was het maandag

Kind naar school gebracht, nog even terug in bed gekropen voor 2 uurtjes, want ik was me toch moe haha.

Nadat we samen waren opgestaan wat het ook eigenlijk al gauw tijd om te vertrekken, nog snel was sap drin gegooid en in de auto gesprongen. Op het vliegveld zelf hebben we 'n kwartier lang nog staan knuffelen en kussen, geen van ons beide wilde als eerste weglopen.

Nadat ik hem had weggebracht en het stuk van vliegveld terug naar huis moest in mijn uppie, voelde ik me toch een beetje bedremmeld .

Hij smste nog dat ie goed was aangekomen en dat hij mij eigenlijk al miste vanaf het moment dat ik wegliep.

En zoals ik gister al zei ik ben snel gecrasht na zo'n slopend weekend maar gelukkig staat ons volgend weerzien al gauw gepland, kijk ik nu al naar uit!

Nee Hanneke helaas heb ik het hele tumult net gemist schijnbaar, jammer had het wel willen aanschouwen, dat snap je wel

Zijn dingetje? dus dat was het hompje raar vlees wat ik in de hal zag liggen!

quote:hanneke000 schreef op 01 februari 2011 @ 21:36:

[...]





Dat zou goed kunnen Staat niks van op de site van Televaag, dacht dat die toch wel als eerste zouden smullen van zo'n worst verhaal

Leuk dat je ook even een reactie type Elise!

Het is inderdaad niet de meest ideale situatie nee, maar wél eentje die het allemaal dik en dwars waard is.

Als ik het zo teruglees heb ik ook helemaal niet het gevoel dat het zó geweldig is, het voelt allemaal zo natuurlijk en het gaat allemaal vanzelf en het mooie is nog, ik mag het allemaal zelf meemaken. Stel het is over een tijdje wellicht toch niks, ik ben zo blij dat ik dit gevoel en alles mag beleven, heb me zelden zo "alive" gevoeld als nu dat ik de rest gewoon voor lief neem.

quote:Sorcha_ schreef op 01 februari 2011 @ 21:29:

Klinkt alsof je een leuk weekend hebt gehad Snyggin! Mooi dat het introduceren van je dochtertje goed verliep .Ja ik heb inderdaad een hoop kopzorgen minder nu. En ik ben zo blij dat het zo relaxed ging (ook al was ik van binnen zó zenuwachtig).

Gisteravond tot 4.20 uur samen op Skype rondgehangen, we wilden allebei nog niet gaan slapen alleen

Hij vertelde dat hij een smsje had gehad van "die" ene ex of hij 5 minuten had en dat ie vergeten was om te reageren wat ze wilde. Dat ging ie vandaag dan doen...is het erg als ik eigenlijk best wel benieuwd ben naar wat ze wil? Ze weet dat hij bij mij is geweest en had daar commentaar over, dus eigenlijk ben ik stiekem wel nieuwsgierig...mag wel toch?

Hij heeft haar vanavond telefonisch gesproken en het ging veelal over haar en haar koetjes en kalfjes. Ze wilde eigenlijk niks weten van zijn reis naar mij, vroeg er niet naar en hij heeft dat thema dan ook laten rusten.

Ze hadden elkaar een jaar niet gezien en ze opperde om 'n keer af te spreken maar daar is ie vooralsnog nog niet op ingegaan omdat ie niet wist wat ik ervan zou vinden. Dus.

quote:hanneke000 schreef op 03 februari 2011 @ 08:38:

Snyggin, die Zweed van jou is echt té leuk hoor!!



Ja dát is ook hetgeen waarom ik nu opeens gewoon onzeker word. Ik bedoel, t moet niet gekker worden dat ik onzeker word over een meid die net de pubertijd is ontsproten maar tóch he. En ik weet ook wel dat wat ik er wel of niet van vind, mocht ie wat willen doen, dan heeft hij daar iedere dag de gelegenheid toe, want tja, ik ben er toch niet.

Hij zei dat hij het wel snapte, maar het wel jammer vond dat ik hem nog niet genoeg vertrouwde hierin want stél ze zou iets proberen, het woord "nee" kwam heus wel in zijn vocabulaire voor.



Doh! dat had ik misschien wel beter mogen aanpakken ja.....