Relaties
alle pijlers
Loslaten Ouders
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:30
Ik heb een tijd geleden mijn moeder gevraagd of ze van mijn nek af wilde gaan. Ik ben volwassen... wil mijn eigen fouten maken.
Het is wel een andere situatie dan bij jou maar het komt erop neer dat je echt heel duidelijk moet zijn.
Ik heb haar een brief geschreven, die heb ik niet verstuurd maar het hielp me om mijn gevoel onder woorden te brengen.
Toen heb ik gezegd dat ik met haar wilde praten. Heel duidelijk, met respect voor haar heb ik gezegd dat ze moest stoppen met voor mij te denken.
Ze heeft het gelukkig goed opgepakt en we vinden elkaar nog steeds heel lief.
Het is wel een andere situatie dan bij jou maar het komt erop neer dat je echt heel duidelijk moet zijn.
Ik heb haar een brief geschreven, die heb ik niet verstuurd maar het hielp me om mijn gevoel onder woorden te brengen.
Toen heb ik gezegd dat ik met haar wilde praten. Heel duidelijk, met respect voor haar heb ik gezegd dat ze moest stoppen met voor mij te denken.
Ze heeft het gelukkig goed opgepakt en we vinden elkaar nog steeds heel lief.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:31
Ik snap het, heb hetzelfde. Tot voor kort werd ook veel wat ik deed bepaald door de gedachte: "Wat vinden m'n ouders er van." Maar dat komt ook door dat het loslaten van de andere kant niet echt wil vlotten.
Verhuizen is b.v. vinden mijn ouders niet mijn keuze. Of ik m'n auto de deur uit doe, is niet mijn keuze. Beide heb ik toch gedaan ondanks de enorme emotionele druk om het niet te doen. Ze zijn, als ik iets anders doe dan zij willen, teleurgesteld. Willen alleen het beste voor me. Zouden het liefste alles voor me regelen en zijn beledigd als ik dat niet wil.
Mijn moeder heeft ook wel eens gezegd dat ze het jammer vind dat ik niet meer klein ben en niet meer moet doen wat ze zegt. Ik wist even niet wat ik daar op moest antwoorden.
Maar goed, geen tips.
Wat je moet doen is goed nadenken wat je zelf wil en dingen doen omdat je het zelf wil. En dan later maar horen wat je ouders er van vinden.
Daarnaast ben jij niet verantwoordelijk voor het geluk van je ouders. Dat zijn ze zelf.
Verhuizen is b.v. vinden mijn ouders niet mijn keuze. Of ik m'n auto de deur uit doe, is niet mijn keuze. Beide heb ik toch gedaan ondanks de enorme emotionele druk om het niet te doen. Ze zijn, als ik iets anders doe dan zij willen, teleurgesteld. Willen alleen het beste voor me. Zouden het liefste alles voor me regelen en zijn beledigd als ik dat niet wil.
Mijn moeder heeft ook wel eens gezegd dat ze het jammer vind dat ik niet meer klein ben en niet meer moet doen wat ze zegt. Ik wist even niet wat ik daar op moest antwoorden.
Maar goed, geen tips.
Wat je moet doen is goed nadenken wat je zelf wil en dingen doen omdat je het zelf wil. En dan later maar horen wat je ouders er van vinden.
Daarnaast ben jij niet verantwoordelijk voor het geluk van je ouders. Dat zijn ze zelf.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:33
quote:Veldboeket schreef op 20 oktober 2009 @ 13:30:
Mijn moeder zelf vindt dat ze helemaal geen druk legt op haar kinderen, daar vraagt ze ook vaak bevestiging voor: ik laat je toch je eigen leven leiden? Dan zit ik altijd vast, erg lastig om dan iets terug te zeggen.
Die ken ik.
Veel herkenning.
Want als je nee zegt, dan zie je die enorme gekwetstheid. Dan denk ik, laat maar. Ik doe m'n eigen ding en zie wel waar het schip strand.
Mijn moeder zelf vindt dat ze helemaal geen druk legt op haar kinderen, daar vraagt ze ook vaak bevestiging voor: ik laat je toch je eigen leven leiden? Dan zit ik altijd vast, erg lastig om dan iets terug te zeggen.
Die ken ik.
Veel herkenning.
Want als je nee zegt, dan zie je die enorme gekwetstheid. Dan denk ik, laat maar. Ik doe m'n eigen ding en zie wel waar het schip strand.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:35
quote:Veldboeket schreef op 20 oktober 2009 @ 13:30:
Mijn moeder zelf vindt dat ze helemaal geen druk legt op haar kinderen, daar vraagt ze ook vaak bevestiging voor: ik laat je toch je eigen leven leiden? Dan zit ik altijd vast, erg lastig om dan iets terug te zeggen.
Juist als ze dit vraagt kan je haar vertellen dat je het gevoel hebt dat ze jou helemaal niet jouw eigen leven laat leiden. Ze controleert je en ze legt een emotionele druk op je...
Ik ben het wel heel erg eens met één van de reacties hierboven. Dat het voor een groot deel bij jou zelf ligt... in de zin van: dat je je moeder niet kan veranderen, jezelf wel.
Het praktische heb je al aardig onder de knie... nu het emotionele nog.
Waarom voel je je zo schuldig naar je moeder toe? Welke plek neem je in, in het gezin? Was jij de verzorger? Was je moeder afhankelijk van jou?
Mijn moeder zelf vindt dat ze helemaal geen druk legt op haar kinderen, daar vraagt ze ook vaak bevestiging voor: ik laat je toch je eigen leven leiden? Dan zit ik altijd vast, erg lastig om dan iets terug te zeggen.
Juist als ze dit vraagt kan je haar vertellen dat je het gevoel hebt dat ze jou helemaal niet jouw eigen leven laat leiden. Ze controleert je en ze legt een emotionele druk op je...
Ik ben het wel heel erg eens met één van de reacties hierboven. Dat het voor een groot deel bij jou zelf ligt... in de zin van: dat je je moeder niet kan veranderen, jezelf wel.
Het praktische heb je al aardig onder de knie... nu het emotionele nog.
Waarom voel je je zo schuldig naar je moeder toe? Welke plek neem je in, in het gezin? Was jij de verzorger? Was je moeder afhankelijk van jou?
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:36
volhouden, anders ben je direct 55 en je moeder vertelt je nog dat je naar de kapper moet.
En ja ik ben ervaringsdeskundige, helaas.
Ben jij soms de enige single van de broers en zussen?
Dan ben je extra zielig omdat je alles alleen moet doen.En je kunt makkelijker langskomen, want "thuis zit je ook maar alleen".
had ik 25 jaar geleden ook moeten doen
sterkte ermee,
En ja ik ben ervaringsdeskundige, helaas.
Ben jij soms de enige single van de broers en zussen?
Dan ben je extra zielig omdat je alles alleen moet doen.En je kunt makkelijker langskomen, want "thuis zit je ook maar alleen".
had ik 25 jaar geleden ook moeten doen
sterkte ermee,
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:38
Weet je moeder van dat schuldgevoel?
Misschien heb je dat al gedaan, maar ik denk dat het goed werkt om naar je moeder toe heel concreet te benoemen wat je moeilijk vindt aan haar gedrag/jullie contact, wat dat voor jou betekent en hoe je het graag anders zou willen. En dan echt even van te voren goed voorbereiden, desnoods opschrijven als je bang bent halverwege van je apropos te raken.
't Is zijn een beetje standaard communicatieregels, je kunt ze vast wel ergens uitgebreider vinden. Heb er zelf ooit eens uitgebreid mee geoefend tijdens een assertiviteitscursus, veel aan gehad.
Misschien heb je dat al gedaan, maar ik denk dat het goed werkt om naar je moeder toe heel concreet te benoemen wat je moeilijk vindt aan haar gedrag/jullie contact, wat dat voor jou betekent en hoe je het graag anders zou willen. En dan echt even van te voren goed voorbereiden, desnoods opschrijven als je bang bent halverwege van je apropos te raken.
't Is zijn een beetje standaard communicatieregels, je kunt ze vast wel ergens uitgebreider vinden. Heb er zelf ooit eens uitgebreid mee geoefend tijdens een assertiviteitscursus, veel aan gehad.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:38
quote:absoluteEinstein schreef op 20 oktober 2009 @ 13:31:
Mijn moeder heeft ook wel eens gezegd dat ze het jammer vind dat ik niet meer klein ben en niet meer moet doen wat ze zegt..Wat eerlijk. Ik denk dat veel ouders dat wel hebben. Ze laten het alleen niet allemaal merken.
Mijn moeder heeft ook wel eens gezegd dat ze het jammer vind dat ik niet meer klein ben en niet meer moet doen wat ze zegt..Wat eerlijk. Ik denk dat veel ouders dat wel hebben. Ze laten het alleen niet allemaal merken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:39
Herkenbaar en ik ben het eens met absoluteEinstein.
De vraag is niet hoe je het je ouders duidelijk kunt maken, je zegt het al in je onderwerp: jij moet ze loslaten. Dat is ook een proces waar je zelf door moet en je moeder zal je er heel schuldig om laten voelen, zo gaat dat nu eenmaal vaak.
Mijn tip is dus ook: onderzoek wat jij zelf voelt en wilt. Je wil je moeder niet op je nek, wat zou je wel van je moeder willen? Maak haar dat duidelijk en neem wat meer de regie over jullie contact. Dat heeft mij heel erg geholpen in elk geval. Als je het van je ouders af laat hangen en als je je laat beinvloeden door je schuldgevoel, zal het nog heel lang zo blijven.
De vraag is niet hoe je het je ouders duidelijk kunt maken, je zegt het al in je onderwerp: jij moet ze loslaten. Dat is ook een proces waar je zelf door moet en je moeder zal je er heel schuldig om laten voelen, zo gaat dat nu eenmaal vaak.
Mijn tip is dus ook: onderzoek wat jij zelf voelt en wilt. Je wil je moeder niet op je nek, wat zou je wel van je moeder willen? Maak haar dat duidelijk en neem wat meer de regie over jullie contact. Dat heeft mij heel erg geholpen in elk geval. Als je het van je ouders af laat hangen en als je je laat beinvloeden door je schuldgevoel, zal het nog heel lang zo blijven.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:44
quote:Veldboeket schreef op 20 oktober 2009 @ 13:38:
Ik ben de oudste thuis en mijn moeder zag me vaak als een verlengstuk, bijvoorbeeld als ik een onvoldoende haalde op school, begon zij te huilen: waar heb ik dit aan verdiend?
Volgens mij heeft ze graag de controle, dat is veilig, of wat de reden ook is.
Dan vind ik het absoluut niet vreemd dat je met een schuldgevoel opgezadeld zit!
Aan jou de schone taak om dit om te buigen en hier goed mee om te gaan... geen heel makkelijke taak denk ik.
Ik ben de oudste thuis en mijn moeder zag me vaak als een verlengstuk, bijvoorbeeld als ik een onvoldoende haalde op school, begon zij te huilen: waar heb ik dit aan verdiend?
Volgens mij heeft ze graag de controle, dat is veilig, of wat de reden ook is.
Dan vind ik het absoluut niet vreemd dat je met een schuldgevoel opgezadeld zit!
Aan jou de schone taak om dit om te buigen en hier goed mee om te gaan... geen heel makkelijke taak denk ik.
dinsdag 20 oktober 2009 om 13:45
