Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
zaterdag 22 mei 2021 om 15:27
Dit is gewoon geen oog hebben voor de gevoelens van je partner en ook nog eens structureel, hij verandert zijn gedrag niet. Willens en wetens ook wat mij betreft omdat hun relatie eerst goed was. Dat een zwangerschap van invloed is op de relatie is begrijpelijk, maar je zo verwijderen van je partner en geen begrip tonen geeft aan dat hij niet wil ook vind ik. Deze man klinkt als iemand die vooral oog heeft voor zijn eigen gevoelens.
Persoonlijk zou ik denk ik wel klaar met hem zijn hoewel een scheiding ook voor grote problemen gaat zorgen en verdrietig is. Hoe lang wil je met een slotje op de deur slapen? Wanneer stopt hij met drinken als hij daar vervelend van wordt? ( zelfs nu nog niet! ), wanneer gaat hij aandacht voor jou en zijn gezin hebben? Vooralsnog heeft hij alleen medelijden met zichzelf en krijg jij verwijten.
Persoonlijk zou ik denk ik wel klaar met hem zijn hoewel een scheiding ook voor grote problemen gaat zorgen en verdrietig is. Hoe lang wil je met een slotje op de deur slapen? Wanneer stopt hij met drinken als hij daar vervelend van wordt? ( zelfs nu nog niet! ), wanneer gaat hij aandacht voor jou en zijn gezin hebben? Vooralsnog heeft hij alleen medelijden met zichzelf en krijg jij verwijten.
zaterdag 22 mei 2021 om 15:28
zaterdag 22 mei 2021 om 15:30
Vanochtend ja. "Daarna werd hij steeds bozer en zei hij dat hij rekening met mij wil houden maar niet als hij mijn gevoelens heel onterecht vindt zoals eergisteren."
Veelzeggend inderdaad.
mevrouwjack wijzigde dit bericht op 22-05-2021 15:31
3.44% gewijzigd
Tjezus, wat vals
zaterdag 22 mei 2021 om 15:33
Hij is gisteren naar een vriend gegaan omdat hij rust in zijn hoofd nodig had om na te kunnen denken. Hij is daar ook blijven slapen en ze wist ook dat hij ging drinken, alleen dat al. Hij kwam dus thuis met een kater en heeft gisteren zitten klagen over wat hem aangedaan wordt en waarschijnlijk begrip gevonden. Gesteund door die wetenschap en met een kater heeft hij vanmorgen zijn ware aard laten zien denk ik.
zaterdag 22 mei 2021 om 15:34
Dat was vandaag en sloeg volgens mij op de discussie van eerder in de week, over het huis niet binnen mogen als hij ging drinken bij die vriend.
Ik vind het ook een kwalijke uitspraak van hem, maar ik kan het nog enigszins plaatsen in de situatie waarin ze toen zaten. Ik hoop echter wel dat nu het besef bij hem indaalt (hopelijk!) hoezeer hij over de grenzen van zijn vrouw heen is gegaan, hij ook hier van terug komt.
anoniem_126923 wijzigde dit bericht op 22-05-2021 15:35
0.42% gewijzigd
zaterdag 22 mei 2021 om 15:35
Precies dit viel mij ook al op!MevrouwJack schreef: ↑22-05-2021 15:30Vanochtend ja. "Daarna werd hij steeds bozer en zei hij dat hij rekening met mij wil houden maar niet als hij mijn gevoelens heel onterecht vindt zoals eergisteren."
Veelzeggend inderdaad.
Gevoelens zijn nooit onterecht!
Boos worden ook nog. Kwalijk gedrag.
zaterdag 22 mei 2021 om 15:36
Zandblauwtjes, ik vind het ontzettend naar voor je dat je je weer niet veilig voelt in dit topic, ik hoop dat de ongepaste discussies weer zullen stoppen en er weer ruimte komt voor jou. Voor jouw gevoelens en jouw gedachten, waar je thuis ook al geen ruimte voor krijgt. Het is heel treurig dat je daar hier ook weer geen ruimte voor moet krijgt en bij wijze van spreken voor zou moeten vechten.
Misschien goed voor sommigen om dat even tot zich door te laten dringen, dat er weer ruimte komt voor TO.
Misschien goed voor sommigen om dat even tot zich door te laten dringen, dat er weer ruimte komt voor TO.
zaterdag 22 mei 2021 om 15:41
Laat hem maar mooi even boven zitten. Hij wordt boos omdat hij jouw gevoel onterecht vindt. Zo kun je geen gesprek voeren over ‘hoe hij over dingen denkt’.Zandblauwtjes schreef: ↑22-05-2021 14:07Mijn man is weer thuis. Ik had een rustige avond achter de rug die me wel goed deed, maar toen mijn man binnen kwam zag ik meteen dat hij het er stevig van genomen had. Hij ging met een duidelijke kater op de bank liggen en ineens knapte er iets in mij.
Ik heb hem gezegd dat ik echt niet wilde die nacht en dat ik niet begrijp wat er gebeurd is en hoe hij gewoon door kon gaan. Dat er nu iets tussen ons in staat en dat ik niet weet hoe ik het weg kan krijgen en dat ik het sowieso echt niet fijn meer vind als hij drinkt. Hij was eerst helemaal stil en daardoor ging ik alleen maar meer praten. Dat ik hem toch gezegd had dat ik er nog niet klaar voor was, dat hij weet dat hij onaangenaam kan worden als hij drinkt, dat ik me vies voel en schaam, ook naar ons kind toe. En zo maar door.
Het werd toen heel naar. Hij zei eerst dat hij zich die nacht ongewenst voelde. Dat hij blij was om me te zien en dat ik chagrijnig deed. Dat hij weet dat hij teveel heeft lopen pushen, dat hij met wat hij wilde bezig was en zich daar heel schuldig en slecht over voelt. Maar dat hij ook sorry heeft gezegd daarvoor en dat ik toen zei dat het goed was. Dat ik al de hele tijd afstandelijk doe en dat hij niet helemaal snapt wat ik nu precies nog van hem wil. Daarna werd hij steeds bozer en zei hij dat hij rekening met mij wil houden maar niet als hij mijn gevoelens heel onterecht vindt zoals eergisteren. Dat hij niet zomaar kan veranderen hoe hij over dingen denkt. Dat hij een fout heeft gemaakt en daar mee zit, maar dat ik nu doe alsof hij een walgelijk iemand is en dat hij niet weet wat hij daar mee moet.
Het was achteraf misschien niet zo slim om dit gesprek toch nog onvoorbereid te voeren terwijl hij een kater heeft... Hij zit nu boven.
Ik steun je op afstand.
zaterdag 22 mei 2021 om 15:58
Je brengt het niet als ervaringsdeskundige. Je brengt het als therapeut.GreenLadyFern schreef: ↑22-05-2021 14:48Ik heb tot nu toe niet gepost omdat ik de discussie niet wil voeden. Ik snap wat je probeert te doen, deze discussie moet gevoerd worden, maar dit is niet de tijd en plek. Dit topic is geen discussie over seksueel geweld binnen een relatie. Dit topic gaat over een uiterst persoonlijke en kwetsbare situatie. Ik weet niet of jij enige ervaring hebt met seksueel geweld - ik hoop van niet - maar heel veel slachtoffers kampen met enorme gevoelens van schuld en schaamte. De periode na zo'n schokkende gebeurtenis is cruciaal voor het verdere verloop. Het (mogelijke) perspectief van haar man belichten kan hierin enorm schadelijk zijn, omdat een brein dat nog in shock zit dat rap kan internaliseren als 'Het is mijn schuld/Mijn gevoelens doen er niet toe/Ik ben slecht want ik geef mijn man een slecht gevoel'.
Ook andersom heb ik hierin een tegengeluid gegeven; bij degenen die al snel 'de messen slepen' zoals jij het noemt, of meteen actie tegen man wilden ondernemen. Maar wat jij doet hier, is potentieel vele malen schadelijker.
Nogmaals, ik snap wat je probeert te doen, partnergeweld in het algemeen is een complexe situatie. Goed en fout in daden is veel zwart-witter dan de daders zelf. Maar dit is écht niet de plaats om die discussie te voeren, als je goede intenties hebt voor TO.
Even wat inzicht van een ervaringsdeskundige.
zaterdag 22 mei 2021 om 16:03
viva-amber schreef: ↑22-05-2021 09:27Het gaat niet om de juridische context.
Het is niet zo dat iets alleen bestaat of is gebeurd omdat het een rechter zegt dat het zo is.
Niemand hier heeft het over de juridische weg. Het is typisch een mannen reactie om te zeggen: wanneer je denkt dat het verkrachting is, bewijs het dan maar bij een rechter. TO hoeft zichzelf niet te bewijzen, tegen over niemand en zeker niet tegen over jou.
zaterdag 22 mei 2021 om 16:11
Zandblauwtjes, wat een ellendige toestand.
Bij die vriend heeft hij zo te lezen nog een extra portie zelfmedelijden opgedaan, in plaats van inzicht in wat er met hem aan de hand is en hoe het verder moet.
Pijnlijk, maar wel nodig dat je man zichzelf omschrijft als een walgelijk iemand en dat hij niet weet wat hij daarmee moet. Je zou denken dat het nu tot hem doordringt wat er is gebeurd, ondanks rare redeneringen over waar hij wel of niet rekening mee wil houden.
Vraag is of hij eerlijk wil zijn of zich blijft verschuilen.
Je kunt dit helemaal niet voorbereiden, het loopt toch altijd anders dan je had gedacht.
Bij die vriend heeft hij zo te lezen nog een extra portie zelfmedelijden opgedaan, in plaats van inzicht in wat er met hem aan de hand is en hoe het verder moet.
Pijnlijk, maar wel nodig dat je man zichzelf omschrijft als een walgelijk iemand en dat hij niet weet wat hij daarmee moet. Je zou denken dat het nu tot hem doordringt wat er is gebeurd, ondanks rare redeneringen over waar hij wel of niet rekening mee wil houden.
Vraag is of hij eerlijk wil zijn of zich blijft verschuilen.
Ik vind het juist enorm krachtig zoals je dit hebt aangepakt.Het was achteraf misschien niet zo slim om dit gesprek toch nog onvoorbereid te voeren terwijl hij een kater heeft... Hij zit nu boven.
Je kunt dit helemaal niet voorbereiden, het loopt toch altijd anders dan je had gedacht.
nounou
zaterdag 22 mei 2021 om 16:17
Wat goed dat je het open hebt gegooid! Ruzie is prima en heel passend. Het was al 3 weken voelbaar dat jullie de situatie anders hebben beleefd. Nu is het verschil zichtbaar en ligt het op tafel. Vanuit hier kan het gesprek verder ontvouwen.
Het zou voor jullie beide fijn zijn als er ruimte ontstaat om elkaars gevoelens te zien en begrijpen.
De belangrijkste vraag zou voor mij zijn of je man zijn verantwoordelijkheid gaat oppakken en daderschap erkent. Dat zou de eerste stap zijn in het herstel van vertrouwen.
Het is vervolgens aan jou of je hiermee verder kunt.
Het zou voor jullie beide fijn zijn als er ruimte ontstaat om elkaars gevoelens te zien en begrijpen.
De belangrijkste vraag zou voor mij zijn of je man zijn verantwoordelijkheid gaat oppakken en daderschap erkent. Dat zou de eerste stap zijn in het herstel van vertrouwen.
Het is vervolgens aan jou of je hiermee verder kunt.
zaterdag 22 mei 2021 om 16:38
Goed, ik ben het eens met wat hierboven geschreven is dat deze discussie al teveel ontspoord is en teveel mensen hun gelijk willen halen. Dus ik laat het hierbij.
Ik hoop dat TO eruitkomt, maar gezien haar man’s reactie lijkt het alsof hij totaal niet begrijpt wat hij aan het aanrichten is. Triest.
zaterdag 22 mei 2021 om 16:41
Roodkapjeendewolf schreef: ↑22-05-2021 16:17Wat goed dat je het open hebt gegooid! Ruzie is prima en heel passend. Het was al 3 weken voelbaar dat jullie de situatie anders hebben beleefd. Nu is het verschil zichtbaar en ligt het op tafel. Vanuit hier kan het gesprek verder ontvouwen.
Het zou voor jullie beide fijn zijn als er ruimte ontstaat om elkaars gevoelens te zien en begrijpen.
De belangrijkste vraag zou voor mij zijn of je man zijn verantwoordelijkheid gaat oppakken en daderschap erkent. Dat zou de eerste stap zijn in het herstel van vertrouwen.
Het is vervolgens aan jou of je hiermee verder kunt.
Het staat en valt nu met of hij zijn verantwoordelijkheid neemt of niet. Maar dat niet alleen.
Er moet ook een restrictie op zijn drankgebruik want dan wordt het een lul.
En misschien is het dat ook wel gewoon. Dronkaards spreken de waarheid gaat het spreekwoord.
zaterdag 22 mei 2021 om 17:04
Goed dat je hebt gezegd wat je op je hart hebt. Misschien viel het niet zo goed, maar laat dat maar even. Ik hoop dat het aanleiding gaat zijn voor een goed en open gesprek. Dat je man inziet dat dit echt over de grens was en dat hij oprecht oog krijgt voor wat het met jou deed.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
zaterdag 22 mei 2021 om 17:25
Ik vond die zin bijna de allergrootste rode vlag tot nu toe. Het komt op mij over alsof hij denkt dat het allemaal wel meeviel die nacht, en dat hij daar niet zo maar anders over gaat denken...
zondag 23 mei 2021 om 01:03
Hij is je aan het gaslighten. Hij ontkent jou jouw gevoel namelijk door te zeggen dat hij jouw gevoel onterecht vindt.Zandblauwtjes schreef: ↑22-05-2021 14:07Mijn man is weer thuis. Ik had een rustige avond achter de rug die me wel goed deed, maar toen mijn man binnen kwam zag ik meteen dat hij het er stevig van genomen had. Hij ging met een duidelijke kater op de bank liggen en ineens knapte er iets in mij.
Ik heb hem gezegd dat ik echt niet wilde die nacht en dat ik niet begrijp wat er gebeurd is en hoe hij gewoon door kon gaan. Dat er nu iets tussen ons in staat en dat ik niet weet hoe ik het weg kan krijgen en dat ik het sowieso echt niet fijn meer vind als hij drinkt. Hij was eerst helemaal stil en daardoor ging ik alleen maar meer praten. Dat ik hem toch gezegd had dat ik er nog niet klaar voor was, dat hij weet dat hij onaangenaam kan worden als hij drinkt, dat ik me vies voel en schaam, ook naar ons kind toe. En zo maar door.
Het werd toen heel naar. Hij zei eerst dat hij zich die nacht ongewenst voelde. Dat hij blij was om me te zien en dat ik chagrijnig deed. Dat hij weet dat hij teveel heeft lopen pushen, dat hij met wat hij wilde bezig was en zich daar heel schuldig en slecht over voelt. Maar dat hij ook sorry heeft gezegd daarvoor en dat ik toen zei dat het goed was. Dat ik al de hele tijd afstandelijk doe en dat hij niet helemaal snapt wat ik nu precies nog van hem wil. Daarna werd hij steeds bozer en zei hij dat hij rekening met mij wil houden maar niet als hij mijn gevoelens heel onterecht vindt zoals eergisteren. Dat hij niet zomaar kan veranderen hoe hij over dingen denkt. Dat hij een fout heeft gemaakt en daar mee zit, maar dat ik nu doe alsof hij een walgelijk iemand is en dat hij niet weet wat hij daar mee moet.
Het was achteraf misschien niet zo slim om dit gesprek toch nog onvoorbereid te voeren terwijl hij een kater heeft... Hij zit nu boven.
Spijt moet je 'showcasen' door ander gedrag te vertonen. Dat doet hij niet. Hij vindt dat de kous af is met 'sorry'.
Ga jezelf niks kwalijk nemen dat je dit beter zou hebben kunnen gedaan. Je doet het prima! Hij zit fout! Hij moet zich eens gaan voorbereiden om de zaken weer goed te krijgen. Niet jij.
zondag 23 mei 2021 om 01:35
Lieve Zandblauwtjes,
Het is juist goed dat je je uitgesproken hebt. Het zat eraan te komen. Als je dit binnen houdt gaat het alleen maar verder zweren. Dit was gewoon nodig. Je hoeft ook helemaal niet enorm op je woorden te letten zodat het niet zo hard overkomt. Wat hij heeft gedaan is vreselijk en daar mag je in alle denkbare bewoordingen jouw mening en gevoel overbrengen.
Ik vraag mij af of hij nu wel goed door heeft hoe erg het was wat hij gedaan heeft. Hij denkt dat sorry zeggen genoeg is en dan zand erover. Zo gaat dat nu eenmaal niet met gevoelens. Sorry is niet genoeg. En dan helemaal weer naar die vriend gaan, weer drinken en met een kater thuiskomen en dan zeggen dat hij geen rekening met je kan houden als hij het er niet mee eens is. Hoe durft hij. Hij bepaalt niet hoe jij je voelt.
Hij wil het liefst dat je zijn excuses aanvaardt en het er niet meer over hebt, dan hoeft hij er ook niet aan te denken. Als hij dat wel moet doen zal hij pas goed doorkrijgen wat hij heeft gedaan en hoe erg dat voor jou (of elke vrouw is). Het belangrijkst is dat jouw vertrouwen in hem weg is. Kan hij dat vertrouwen terug winnen? Dat zal heel moeilijk worden. Eerst moet de ernst van de situatie tot hem doordringen en dan dat hij er iets mee moet. Hij moet je vertrouwen proberen terug te winnen en dat lukt niet door door te gaan zoals hij nu doet en zelfs opnieuw te gaan drinken. Jullie hebben verdorie net een kleintje samen.
Jij krijgt komende week gelukkig al wat hulp maar jullie zullen ook samen hulp nodig hebben. “Of jij hem ooit weer kan vertrouwen en (opnieuw?) van hem kan houden en hem ook kan vergeven weet je nu niet. Misschien komt dat nooit meer terug en ga je alleen met je kindje verder. Hij blijft altijd de vader van jullie kindje dus je blijft altijd met hem te maken hebben. Wat de situatie uiteindelijk wordt maakt dus ook niet uit. Jullie hebben beide hulp nodig. Jij om het te verwerken en hij om zich te realiseren wat hij eigenlijk gedaan heeft en om te leren dat dat ene woordje, sorry, niet genoeg is om verder te kunnen gaan.
Jammer dat er soms weer zo’n hele discussie komt waar jij niets aan hebt. Pik er de reacties uit waar jij wel wat aan hebt en kom gerust terug hier op het forum zodat je anoniem kan praten en begrip en steun kan vinden.
Heel veel sterkte en laat je niet door je man vertellen dat je er maar over heen moet stappen. Hij zal alles moeten doen om het goed te maken met jou, of jullie weer verder kunnen gaan of niet, of jij hem ooit nog kan vertrouwen of niet.
Het is juist goed dat je je uitgesproken hebt. Het zat eraan te komen. Als je dit binnen houdt gaat het alleen maar verder zweren. Dit was gewoon nodig. Je hoeft ook helemaal niet enorm op je woorden te letten zodat het niet zo hard overkomt. Wat hij heeft gedaan is vreselijk en daar mag je in alle denkbare bewoordingen jouw mening en gevoel overbrengen.
Ik vraag mij af of hij nu wel goed door heeft hoe erg het was wat hij gedaan heeft. Hij denkt dat sorry zeggen genoeg is en dan zand erover. Zo gaat dat nu eenmaal niet met gevoelens. Sorry is niet genoeg. En dan helemaal weer naar die vriend gaan, weer drinken en met een kater thuiskomen en dan zeggen dat hij geen rekening met je kan houden als hij het er niet mee eens is. Hoe durft hij. Hij bepaalt niet hoe jij je voelt.
Hij wil het liefst dat je zijn excuses aanvaardt en het er niet meer over hebt, dan hoeft hij er ook niet aan te denken. Als hij dat wel moet doen zal hij pas goed doorkrijgen wat hij heeft gedaan en hoe erg dat voor jou (of elke vrouw is). Het belangrijkst is dat jouw vertrouwen in hem weg is. Kan hij dat vertrouwen terug winnen? Dat zal heel moeilijk worden. Eerst moet de ernst van de situatie tot hem doordringen en dan dat hij er iets mee moet. Hij moet je vertrouwen proberen terug te winnen en dat lukt niet door door te gaan zoals hij nu doet en zelfs opnieuw te gaan drinken. Jullie hebben verdorie net een kleintje samen.
Jij krijgt komende week gelukkig al wat hulp maar jullie zullen ook samen hulp nodig hebben. “Of jij hem ooit weer kan vertrouwen en (opnieuw?) van hem kan houden en hem ook kan vergeven weet je nu niet. Misschien komt dat nooit meer terug en ga je alleen met je kindje verder. Hij blijft altijd de vader van jullie kindje dus je blijft altijd met hem te maken hebben. Wat de situatie uiteindelijk wordt maakt dus ook niet uit. Jullie hebben beide hulp nodig. Jij om het te verwerken en hij om zich te realiseren wat hij eigenlijk gedaan heeft en om te leren dat dat ene woordje, sorry, niet genoeg is om verder te kunnen gaan.
Jammer dat er soms weer zo’n hele discussie komt waar jij niets aan hebt. Pik er de reacties uit waar jij wel wat aan hebt en kom gerust terug hier op het forum zodat je anoniem kan praten en begrip en steun kan vinden.
Heel veel sterkte en laat je niet door je man vertellen dat je er maar over heen moet stappen. Hij zal alles moeten doen om het goed te maken met jou, of jullie weer verder kunnen gaan of niet, of jij hem ooit nog kan vertrouwen of niet.
