Relaties
alle pijlers
man heeft gevoelens voor een collega. Nog samen op vakantie?
vrijdag 20 juli 2018 om 19:21
Hallo, ik had nooit nooit nooit gedacht dat ik hier een topic over zou openen, omdat het zo'n beetje het allerverste scenario is wat ik in mijn hoofd kon halen als ik denk aan mijn relatie.
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
Mijn man en ik zijn 25 jaar samen, sinds ons 19e en 20e. Wij hebben 2 inmiddels grotere kinderen en vandaag hebben wij elkaar een brief geschreven. Op met name het verzoek van mijn man, omdat hij al een tijdje last heeft van de verzuring binnen onze relatie. En daar wilde hij het over hebben.
Ik heb dus zijn brief gelezen, waarin hij mij bekende al een tijd (anderhalf jaar) de vonk of chemie te zijn verloren voor mij en inmiddels geraakt te zijn door een vrouwelijke collega van hem. Dit viel voor mij precies als een puzzelstukje op z'n plek. Maar tevens wist ik niet wat voor donkere wolk zich zo plotseling en onaangekondigd boven mijn hoofd begaf.
Ik heb gehuild. En geschreeuwd vandaag.
We zijn gaan wandelen en tijdens het wandelen vertelde hij meer. Blijkt dus dat hij denkt niet per se door mij of door hem een crush te zijn gaan voelen voor zijn collega. Maar doordat hij het gevoel heeft al langer niet echt gelukkig te zijn. Hij weet niet waarom, denkt dat het misschien een midlife crisis is. Zegt ook nooit over de schreef te zijn gegaan met zijn collega. Maar ze hebben wel naar elkaar opgebiecht hetzelfde te voelen. Als sinds november dit jaar. Ze hebben intens app contact gehad met elkaar en dat vond ik al die tijd al vreemd. Heb ook wel eens gevraagd of hij meer voelde voor haar. Maar dat werd steeds weggewuifd met natuurlijk niet. En je hoeft nergens onzeker over te zijn.
Blijkt dat ik toch zo gek niet was.
Ik ben zo ontzettend onthutst. Voel me een vreemde in dit verhaal. Heb het gevoel alsof het een slechte grap is en ik in een of andere rare filmscene ben beland. Maar goed, hoe dan ook zouden wij dit weekend samen vertrekken voor een paar dagen weg en ik wil helemaal niks nu. Ik wil niet bij hem zijn, niet door hem getroost worden, niet samen in 1 bed liggen.
Wat doe je in zo'n situatie? Wat mag ik van mijn man verwachten? Wat doe ik hier in godsnaam mee?
dinsdag 31 juli 2018 om 20:15
Ik krijg heel sterk het idee dat je nog steeds de kar trekt: "Maar dat hoeft toch niet te betekenen dat ik niet ook kan kijken naar hoe dingen voor hem zouden hebben kunnen voelen?" schrijf je in je post van 19:01 terwijl hij vooral bezig lijkt te zijn alles voor zichzelf op een rijtje te zetten & sex heeft. Niet alleen laat je dat toe, je gaat er zo ver in mee dat je zelfs in gaat vullen hoe een mogelijke toekomst met de ander zou moeten voelen voor hem.
Misschien heb je dat nodig om het voor jezelf te verwerken, ik weet het niet. Het komt alleen op mij over alsof er feitelijk niet veel is veranderd qua dynamiek binnen jullie relatie. Het zorgen voor je man is van onderwerp veranderd. Het is nu geen depressieve periode, maar vreemdgaan en jij draait weer overuren om de bijkomende problemen op/af te vangen.
Misschien heb je dat nodig om het voor jezelf te verwerken, ik weet het niet. Het komt alleen op mij over alsof er feitelijk niet veel is veranderd qua dynamiek binnen jullie relatie. Het zorgen voor je man is van onderwerp veranderd. Het is nu geen depressieve periode, maar vreemdgaan en jij draait weer overuren om de bijkomende problemen op/af te vangen.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
dinsdag 31 juli 2018 om 20:19
Wat ik niet van dit forum begrijp is dat hier mensen zonder schaamte (geen waardeoordeel, wel een mening), vertellen over hun tweede liefde, minnaar, seksmaatje, weet ik veel wat.
Diyer opent in haar wanhoop iets over haar 25 jarig durende relatie, zij herpakt zich gaandeweg dankzij dit topic en het 'VF' blijft twijfelen over of hij wel de juiste bedoelingen heeft.
Diyer opent in haar wanhoop iets over haar 25 jarig durende relatie, zij herpakt zich gaandeweg dankzij dit topic en het 'VF' blijft twijfelen over of hij wel de juiste bedoelingen heeft.
Hatsjikideee...
dinsdag 31 juli 2018 om 20:27
Wat doet hij nu raar en kinderachtig over die vrouw waar hij verliefd op was/is. Alsof ze opeens lang niet goed genoeg is ofzo? Ik weet niet, het leest alsof hij vooral slachtoffer was van haar grillen ofzo, het leest onaantrekkelijk. Neem dan ook gewoon je verantwoordelijkheid als man, zonder de tekortkomingen van die ander zo opeens overdreven naar voren te schuiven.
Waarom voel jij trouwens zo de behoefte om alle redenen op te noemen waarom ze volgens jou absoluut niet zijn type is? Wat doet het er toe? Wordt jullie relatie beter door haar naar beneden te halen?
Waarom voel jij trouwens zo de behoefte om alle redenen op te noemen waarom ze volgens jou absoluut niet zijn type is? Wat doet het er toe? Wordt jullie relatie beter door haar naar beneden te halen?
dinsdag 31 juli 2018 om 20:55
Klopt, dat kan alleen diyer bepalen.
Ik benoem het alleen omdat ze eerder aangaf de zorg voor haar man / de spreekwoordelijke kar/ te zwaar te vinden, mede omdat haar man zo begriploos reageerde ten opzichte van haar. Veel met jezelf bezig zijn is ook een manier van de ander niet zien staan. En de schijnwerpers staan op hem. Hij zat in de fout, zij wil alle info dus draait het om hoe hij zich voelt, heeft gevoeld, wat hij wel/niet heeft gedaan en waarom..
Het draait nog steeds om hem, alleen is het nu geen depressie. Althans, dat is wat ik uit een groot deel van de reacties van TO haal. En dat geeft verder niks, als dat hun proces is, dan helemaal prima! Ik lees alleen een aantal tegenstrijdigheden tussen het begin van dit topic en nu waarvan ik denk dat het valkuilen kunnen zijn voor TO en tenslotte heeft ze dit topic niet geopend zodat iedereen "Ja, mevrouw." kan knikken.
Whoever said "Out of sight, out of mind" never had a spider disappear in their bedroom.
dinsdag 31 juli 2018 om 20:57
Ik begrijp dat je je man graag wilt geloven en ik gun je ook dat het goedkomt. Toch deel ik de twijfel van anderen hier. Je man beweert dat hij haar eigenlijk helemaal niet zo leuk vindt, naar jou toe, maar ondertussen vindt hij haar al heel lang leuk. Ondanks dat ze een christelijke getrouwde vrouw is. Ik vind het niet geloofwaardig dat hij dan beweert dat hij haar eigenlijk helemaal niet zo leuk vindt. Ik krijg dan het gevoel dat hij dit zegt om de situatie met jou in de hand te houden. Hij zegt wat jij wil horen. Als ik je verhaal lees krijg ik juist het idee dat hij haar heel erg leuk vindt, leuker dan hij jou op dit moment vindt, hoe pijnlijk dit ook is voor jou. Hij wil alleen niet alleen eindigen en weet dat het enige juiste nu is zijn huwelijk redden. Dat is wat hij nu probeert, maar het klinkt alsof hij nog steeds niet helemaal open en eerlijk tegen je is.diyer schreef: ↑31-07-2018 18:20Sorry, maar dit is idioot en bijna lachwekkend. Je kunt van veel mannen waarschijnlijk veel zeggen, maar niet dat die van mij dom is. Een getrouwde christelijke vrouw uit een dorpje zo´n uur bij ons vandaan met twee jonge kindjes is nou niet bepaald de catch van de dag en dat weet mijn man ook echt wel. Kan je er nog wel lekker op los fantaseren, maar hij heeft bepaald geen ambitie om weekend vader te worden van zijn eigen kinderen en overnieuw te beginnen met twee jonge kinderen van een andere man. Hoe ´lekker´ het wijf ook is (en zelfs dat valt nog wel tegen).
dinsdag 31 juli 2018 om 21:07
Ik zie in mijn directe omgeving, heel dichtbij, een soortgelijk iets ontwikkelen. Zij vertelde haar man, en tegen mij ook, dat die andere man totaal niet haar type is. Maar dat is hij wel degelijk en ze zou het liefste met hem verder gaan. Hij is ook getrouwd en al heel lang zo verschrikkelijk verliefd. Maar wil niet zomaar weg gaan, voelt zich verantwoordelijk voor zijn gezin. Net als zij.
Ze worstelen er beide mee. Het is natuurlijk niet exact dezelfde situatie, maar ik herken veel van hun verhaal in wat jij schrijft.
Ze worstelen er beide mee. Het is natuurlijk niet exact dezelfde situatie, maar ik herken veel van hun verhaal in wat jij schrijft.
dinsdag 31 juli 2018 om 21:17
Tja, alles kan. Maar ik richt me toch alleen op mijn eigen gevoel en als dat niet in jullie logica valt, dan niet. Ik schrijf hier niet om jullie tevreden te houden. Dus de vraag waarom ik in godsnaam een topic open, vind ik nogal vreemd. Ik hoef toch niet de dingen te schrijven, zodat de reageerders hier daarmee tevreden kunnen zijn.
Wat ik ondertussen vooral opvallend vind tussen mijzelf en een groot deel (niet allemaal gelukkig) van jullie, is het grote verschil in overtuiging en ik denk dat we ons allemaal een hoop geschrijf kunnen besparen als we elkaar daarin niet gaan willen overtuigen.
Veel van jullie zijn overtuigd van het stiekeme geflikvlooi van man, zijn sterke gevoelens die vele malen sterker zijn dan ikzelf wil geloven, is of speelt vooral slachtoffer om mij zand in de ogen te strooien en ik trap daar met open ogen in, zo vastgeroest als ik zit in mijn kartrekkende karakter. En wie weet krijgen jullie allemaal gelijk.
Maar ik heb geen zin om te blijven lullen en overtuigen, want ik hoor duidelijk niet waarvan jullie mij willen overtuigen en vice versa.
Ik heb dit topic geopend voor mijzelf. Om uit te huilen, om steun te zoeken, om van gedachten te wisselen, om op terug te kunnen vallen en dat heeft het ook voor een deel gedaan. Het was zeker fijn om die eerste 3 a 4 dagen te weten dat ik ergens kon uithuilen. En er een plek was waar ik mijn gedachten in stukjes en beetjes kon ordenen. En daar wil ik jullie oprecht voor bedanken.
Maar als het voor sommigen te frustrerend is om mijn schrijfsels te lezen, dan vraag ik om dit topic gewoon te negeren. Ik heb nl. niet veel zin om mezelf maar te blijven herhalen en te blijven uitleggen. Als je iets niet gelooft, dan moet je dat vooral niet doen. Als iets niet strookt met je eigen ervaringen, dan zal dat ongetwijfeld frustrerend zijn. Maar ik ben ik en niet jou. En mijn man is ook niet jouw (ex)man.
Wat ik ondertussen vooral opvallend vind tussen mijzelf en een groot deel (niet allemaal gelukkig) van jullie, is het grote verschil in overtuiging en ik denk dat we ons allemaal een hoop geschrijf kunnen besparen als we elkaar daarin niet gaan willen overtuigen.
Veel van jullie zijn overtuigd van het stiekeme geflikvlooi van man, zijn sterke gevoelens die vele malen sterker zijn dan ikzelf wil geloven, is of speelt vooral slachtoffer om mij zand in de ogen te strooien en ik trap daar met open ogen in, zo vastgeroest als ik zit in mijn kartrekkende karakter. En wie weet krijgen jullie allemaal gelijk.
Maar ik heb geen zin om te blijven lullen en overtuigen, want ik hoor duidelijk niet waarvan jullie mij willen overtuigen en vice versa.
Ik heb dit topic geopend voor mijzelf. Om uit te huilen, om steun te zoeken, om van gedachten te wisselen, om op terug te kunnen vallen en dat heeft het ook voor een deel gedaan. Het was zeker fijn om die eerste 3 a 4 dagen te weten dat ik ergens kon uithuilen. En er een plek was waar ik mijn gedachten in stukjes en beetjes kon ordenen. En daar wil ik jullie oprecht voor bedanken.
Maar als het voor sommigen te frustrerend is om mijn schrijfsels te lezen, dan vraag ik om dit topic gewoon te negeren. Ik heb nl. niet veel zin om mezelf maar te blijven herhalen en te blijven uitleggen. Als je iets niet gelooft, dan moet je dat vooral niet doen. Als iets niet strookt met je eigen ervaringen, dan zal dat ongetwijfeld frustrerend zijn. Maar ik ben ik en niet jou. En mijn man is ook niet jouw (ex)man.
dinsdag 31 juli 2018 om 21:30
Je hoeft niet te herhalen en uit te leggen. Je mag geloven wat je wil en schrijven wat je wil. Dat mag ik ook en dat doe ik dus. Want ik ben hier niet om jou naar de mond te praten.
Dat stukje ging niet over mijn man. Het ging over vrienden die heel dicht bij mij staan.
Jouw man is zeker niet de mijne. Mijn man ging gewoon weg en dat was dat.
Ik kreeg in mijn topic ook reacties die mij niet bevielen. Schreef hele lappen tekst om uit te leggen hoe het volgens mij wel zat. Maar ze hadden wel degelijk gelijk, de dames hier.
Dat stukje ging niet over mijn man. Het ging over vrienden die heel dicht bij mij staan.
Jouw man is zeker niet de mijne. Mijn man ging gewoon weg en dat was dat.
Ik kreeg in mijn topic ook reacties die mij niet bevielen. Schreef hele lappen tekst om uit te leggen hoe het volgens mij wel zat. Maar ze hadden wel degelijk gelijk, de dames hier.
anoniem_220327 wijzigde dit bericht op 31-07-2018 21:33
10.56% gewijzigd
dinsdag 31 juli 2018 om 21:32
fijn dat hij dit zegt maar denk je nu echt dat dit het eerlijke verhaal is en niet het sociaal wenselijke verhaal?diyer schreef: ↑31-07-2018 18:54Dat heeft hij zeker uitgesproken. Hij heeft min of meer letterlijk gezegd dat zij nooit een vrouw is waar hij iets mee wil, omdat hij haar situatie onaantrekkelijk vind, omdat hij weinig tot niks deelt met haar qua interesses behalve werk en een crisis op gebied van identiteit/huwelijk en dat hij haar welliswaar een beetje aantrekkelijk vindt, maar niet in vergelijking met mij. Dus hij zou haar vast en zeker kunnen 'doen' (sorry voor mijn platte taalgebruik), maar hij weet van zichzelf dat hij al binnen een aantal maanden zich zou gaan storen aan de grote verschillen tussen hen. En dat geloof ik ook wel, als je zo'n beetje weet dat mijn man een bloedhekel heeft aan alles wat religie heet. Dan is een religieuze vrouw vast nog leuk om naar te kijken, maar zodra je aan haar keukentafel zelf moet gaan bidden, wordt het toch andere koek. En dat beseft hij zich dondersgoed.
Wil nog altijd niet zeggen dat ik het dan wel voor hem ben en blijf, dat moet hij nog steeds blijvend gaan ontdekken. Maar hij weet iig wel 100% zeker dat hij niks met die andere vrouw wil, behalve dat hij verknocht is geraakt aan het gevoel van vertrouwdheid, heimelijkheid en stiekem een beetje hitsig worden. En dat moet hij dus nu overboord gooien en dat zal werken wel een stukje minder leuk maken vermoed ik zo.
dinsdag 31 juli 2018 om 21:35
dinsdag 31 juli 2018 om 22:13
Waarom heeft hij haar überhaupt gekwetst als dit verder niets voorstelde? Dan had hij het net zo goed voor zich kunnen houden.
dinsdag 31 juli 2018 om 22:14
Nee, dat denk ik niet, omdat dit ook al een groot deel was van wat hij vond toen ze er pas net kwam werken. Het belangrijke wat eraan verandert is, is dat hij haar is gaan leren waarderen, ook al komt ze vanuit een hele andere hoek. Dat is ergens ook wel verfrissend. Maar als je gaat nadenken of iemand werkelijk relatiemateriaal is, dan zijn dit wel belangrijke dingen die je meeneemt. En aangezien sommigen overtuigd zijn van het idee dat hij vast wel met haar verder wil en haar wel errug leuk moet vinden, zeg ik dan toch weer dat de verliefdheid ook weer niet zó hevig is, dat hij al dit soort dingen niet meer "ziet". Maar dat is nogmaals mijn gevoel en zijn woord, tegenover vele meningen van jullie en daarbij zal de tijd het leren als ze weer samen terug op kantoor zijn.
dinsdag 31 juli 2018 om 22:18
Ik hoop zo dat ik ongelijk heb, echt waar. Ik weet natuurlijk niet of hij met haar verder wil. Ik hoop het niet voor jou.diyer schreef: ↑31-07-2018 22:14Nee, dat denk ik niet, omdat dit ook al een groot deel was van wat hij vond toen ze er pas net kwam werken. Het belangrijke wat eraan verandert is, is dat hij haar is gaan leren waarderen, ook al komt ze vanuit een hele andere hoek. Dat is ergens ook wel verfrissend. Maar als je gaat nadenken of iemand werkelijk relatiemateriaal is, dan zijn dit wel belangrijke dingen die je meeneemt. En aangezien sommigen overtuigd zijn van het idee dat hij vast wel met haar verder wil en haar wel errug leuk moet vinden, zeg ik dan toch weer dat de verliefdheid ook weer niet zó hevig is, dat hij al dit soort dingen niet meer "ziet". Maar dat is nogmaals mijn gevoel en zijn woord, tegenover vele meningen van jullie en daarbij zal de tijd het leren als ze weer samen terug op kantoor zijn.
Pas alsjeblieft goed op jezelf.
dinsdag 31 juli 2018 om 22:23
Ik trek de kar niet. Zeker niet. Ik wil namelijk input zien van hem, openingen, meedenken in oplossingen, maar ook in oorzaken. Als hij niet zijn deel doet, ben ik weg, dat kan ik je op een briefje geven. Maar ik juich het wel toe dat hij nu hardop gaat denken met mij erbij. Waar hij eerst in kleine circeltes in zichzelf zat te malen, word ik nu op z'n minst deelgenoot gemaakt. En ik heb op sommige momenten ook het idee dat ik vragen stel waar hij niet mee bezig was, maar die toch een bepaald licht ergens op schijnen. Dus in die zin vind ik het enorm verhelderend om hem te horen denken. En vergeet niet dat ik tegelijkertijd ook hardop met hem meedenk over mijzelf en daar komen dan ook weer vragen uit naar voren. En van sommige vragen denken we een aardig antwoord te hebben gevonden en andere vragen zijn nog helemaal niet uitgedacht.EnglishmaninNewYork schreef: ↑31-07-2018 20:15Ik krijg heel sterk het idee dat je nog steeds de kar trekt (...) terwijl hij vooral bezig lijkt te zijn alles voor zichzelf op een rijtje te zetten & sex heeft.
Dit alles voelt voor mij niet als de kar trekken. Misschien voelt het ook niet erg, omdat we nu zoveel tijd hiervoor hebben wegens de vakantie en het feit dat we niet zijn weggegaan, maar zijn thuisgebleven. Ik heb er in mijn leven geen duim om hoeven verdraaien om die tijd vrij te maken, dus dan benut ik 'm ook graag. Ik vind het erg jammer dat mijn vrienden nu allemaal op vakantie zijn, want dat is een beetje eenzamig in die zin. Mijn man is vanavond bij een vriend en blijft daar slapen. En ik had zoiets ook graag voor mezelf gedaan, maar dat gaat nu eventjes niet. Als iedereen langzaam weer thuiskomt ga ik zeker avondjes wijntjes drinken pfffff.
dinsdag 31 juli 2018 om 22:35
Sterkte diyer,
Heb het allemaal meegelezen maar niet eerder gereageeerd.
Het lijkt me een heftige achtbaan van emoties nu voor je.
Ik snap best hoe je er nu in staat nu jullie wat nader tot elkaar zijn gekomen. Maar ik snap ook wel de reacties van anderen (actievere reageerders) hier.
Iedereen heeft een beeld / mening gevormd en meegeleefd naar aanleiding van jouw verhalen. Dat het verhaal nu 180 graden gedraaid is zag niet iedereen aankomen denk ik. Meningen zijn al gevormd, ervaringen gedeeld. En dan is er (misschien terecht) verontwaardiging als je zegt “mijn man is niet jouw man/ex man”.
Tja, “wij” als mede forummers kunnen alleen maar onze mening geven en ervaringen delen in de hoop dat je er wat aan hebt.
Aan elke toestand zitten twee kanten. Ik hoop echt dat het de juiste uitkomst heeft voor jullie. Niemand wíl dat het verkeerd voor je afloopt, to. Ik denk dat de meesten bezorgd zijn en je willen behoeden. Ik hoop dat je zelf ook op je hoede zult zijn.
Heb het allemaal meegelezen maar niet eerder gereageeerd.
Het lijkt me een heftige achtbaan van emoties nu voor je.
Ik snap best hoe je er nu in staat nu jullie wat nader tot elkaar zijn gekomen. Maar ik snap ook wel de reacties van anderen (actievere reageerders) hier.
Iedereen heeft een beeld / mening gevormd en meegeleefd naar aanleiding van jouw verhalen. Dat het verhaal nu 180 graden gedraaid is zag niet iedereen aankomen denk ik. Meningen zijn al gevormd, ervaringen gedeeld. En dan is er (misschien terecht) verontwaardiging als je zegt “mijn man is niet jouw man/ex man”.
Tja, “wij” als mede forummers kunnen alleen maar onze mening geven en ervaringen delen in de hoop dat je er wat aan hebt.
Aan elke toestand zitten twee kanten. Ik hoop echt dat het de juiste uitkomst heeft voor jullie. Niemand wíl dat het verkeerd voor je afloopt, to. Ik denk dat de meesten bezorgd zijn en je willen behoeden. Ik hoop dat je zelf ook op je hoede zult zijn.
dinsdag 31 juli 2018 om 22:36
ik denk dat je voor jezelf een acceptabel verhaal hebt gereconstrueerd en dat snap ik wel. Maar sluit je ogen niet voor de feitendiyer schreef: ↑31-07-2018 22:14Nee, dat denk ik niet, omdat dit ook al een groot deel was van wat hij vond toen ze er pas net kwam werken. Het belangrijke wat eraan verandert is, is dat hij haar is gaan leren waarderen, ook al komt ze vanuit een hele andere hoek. Dat is ergens ook wel verfrissend. Maar als je gaat nadenken of iemand werkelijk relatiemateriaal is, dan zijn dit wel belangrijke dingen die je meeneemt. En aangezien sommigen overtuigd zijn van het idee dat hij vast wel met haar verder wil en haar wel errug leuk moet vinden, zeg ik dan toch weer dat de verliefdheid ook weer niet zó hevig is, dat hij al dit soort dingen niet meer "ziet". Maar dat is nogmaals mijn gevoel en zijn woord, tegenover vele meningen van jullie en daarbij zal de tijd het leren als ze weer samen terug op kantoor zijn.
dinsdag 31 juli 2018 om 23:06
Beste diyer,
Ik lees ook steeds mee en ook al een paar gepost.
Blijf je alsjeblieft bij jezelf en je onderbuik?
Wat ik veel lees is dat je veel begrip hebt voor man. Dat is natuurlijk super goed, ik sta op dit moment in zn soort gelijke situatie (maar dan vele malen dieper en nog erger ( man is aandachtsverslaafd en minimaal met 4 verschillende vreemd gegaan wat ik pas weet)
De meiden hier hebben wel degelijk in zekere zin gelijk.
We praten ons zelf een gevormd verhaal aan, niet bagatelliseren maar we houden van hen en zien ook nog steeds het goede. Gelukkig anders heeft de relatie geen toekomst.
De maanden voor de uitkomst deed ik er alles aan om het geluksgevoel weer terug te krijgen, weekendjes weg, vakantie met zoon. Het kon niet op. Tot mijn onderbuik sprak en ik meer voelde en dus op onderzoek uit ging.
Doe dat alsjeblieft ook. Ga pijlen en kijken. Alle feiten op een rij zetten. Zeker als ze straks terug is van vakantie. Mijn man had het ook over 1 Truus toen der tijd. Hij kon er zoooooo goed mee werken. Huhu. Tussen de pook en van het ene naar het andere hotel door. En ja ze had het zo zwaar met haar opleiding. Poeh poeh. Ja hij waardeerde haar ook.
Nu 5 jaar later. Hoor ik bij de relatie therapie dat hij er ruim 7mnd een verhouding mee had. En is meer dan een jaar zijn student geweest.... voor al die porno. Gadverdamme. Walgelijk. Maar ik ben er nog steeds. Nog wel. Maar ook dat is 1 groot vraagteken hoe verder.
En nee jou man is niet de mijne maar ze kunnen ons mooi omleiden, in een weg van geloof. Ter goede trouw.
Ik wil je alleen maar goede raad geven en je ogen vanaf de bovenkant laten kijken. Deel het met vriendinnen, wat als hun dit tegen jou zouden vertellen? Over hun man?
Draai het eens om. Misschien helpt het je. Ik wil je alleen "beschermen en behoeden voor meer pijn" kijk met veel verschillende ogen. Ook vanaf de lucht... snap je me?
Veel liefs
Ik lees ook steeds mee en ook al een paar gepost.
Blijf je alsjeblieft bij jezelf en je onderbuik?
Wat ik veel lees is dat je veel begrip hebt voor man. Dat is natuurlijk super goed, ik sta op dit moment in zn soort gelijke situatie (maar dan vele malen dieper en nog erger ( man is aandachtsverslaafd en minimaal met 4 verschillende vreemd gegaan wat ik pas weet)
De meiden hier hebben wel degelijk in zekere zin gelijk.
We praten ons zelf een gevormd verhaal aan, niet bagatelliseren maar we houden van hen en zien ook nog steeds het goede. Gelukkig anders heeft de relatie geen toekomst.
De maanden voor de uitkomst deed ik er alles aan om het geluksgevoel weer terug te krijgen, weekendjes weg, vakantie met zoon. Het kon niet op. Tot mijn onderbuik sprak en ik meer voelde en dus op onderzoek uit ging.
Doe dat alsjeblieft ook. Ga pijlen en kijken. Alle feiten op een rij zetten. Zeker als ze straks terug is van vakantie. Mijn man had het ook over 1 Truus toen der tijd. Hij kon er zoooooo goed mee werken. Huhu. Tussen de pook en van het ene naar het andere hotel door. En ja ze had het zo zwaar met haar opleiding. Poeh poeh. Ja hij waardeerde haar ook.
Nu 5 jaar later. Hoor ik bij de relatie therapie dat hij er ruim 7mnd een verhouding mee had. En is meer dan een jaar zijn student geweest.... voor al die porno. Gadverdamme. Walgelijk. Maar ik ben er nog steeds. Nog wel. Maar ook dat is 1 groot vraagteken hoe verder.
En nee jou man is niet de mijne maar ze kunnen ons mooi omleiden, in een weg van geloof. Ter goede trouw.
Ik wil je alleen maar goede raad geven en je ogen vanaf de bovenkant laten kijken. Deel het met vriendinnen, wat als hun dit tegen jou zouden vertellen? Over hun man?
Draai het eens om. Misschien helpt het je. Ik wil je alleen "beschermen en behoeden voor meer pijn" kijk met veel verschillende ogen. Ook vanaf de lucht... snap je me?
Veel liefs
