Relaties
alle pijlers
Minnaressenmoraal
donderdag 25 september 2008 om 12:13
Laat ik beginnen met wat quotes uit diverse recente topics.quote:'Ik heb niets uit te leggen, het is toch de man die verantwoordelijk is voor zijn familie.'
Zijn huwelijk is niet perfect, wij zijn beiden dolverliefd op elkaar, en we hebben al een paar keer afgesproken, maar we hebben nog niet gezoend hoor, dus er is niks aan de hand.'
'Dankzij mijn minnaar voel ik me weer op en top vrouw, en ook al weet mijn man van niets, hij heeft er wel profijt van: de sex is met mij is beter dan ooit.'
Ok. Ik kan niet oordelen over het leven van een ander. We doen allemaal ons eigen 'ding', soms gaat het goed, soms maken we fouten. Prima. No problem. Maar keer op keer komen de bovenstaande quotes terug en dan vraag ik me toch echt af: what on earth are they thinking? Geloven ze het zelf?
Ziet de minnares van een getrouwde man niet in dat zij aktief meewerkt aan de destructie van een gezin? Kan zij met een oprecht hart de ogen sluiten voor het verdriet van die kinderen? En niet te vergeten, van zijn vrouw? Hoezo is de man in kwestie alleen verantwoordelijk? Als jij bij een junk een gloednieuwe fiets koopt voor tien euro, ben jij dan niet even goed de dief?
Denkt dat verliefde meisje dat ze meer te bieden heeft dan de vrouw die jaren geinvesteerd heeft in een relatie? En dat ze dus alle recht heeft om dat stel uit elkaar te drijven? (ik zou haast zeggen: neuk nou maar gewoon een keer met hem, dan is de spanning er tenminste af )
En als klap op de vuurpijl, kun je echt uitleggen hoe jouw man ooit blijer wordt van goede sex als hij weet dat het alleen maar komt omdat de buurman er een uur geleden ook overheen is gegaan.
Ik zou er echt geen aandacht aan schenken als deze quotes niet keer op keer terugkomen hier op Viva. Wat is dat toch dat dames (en heren) dit zonder blikken en blozen opschrijven? Is dit normaal? Waar blijft jullie moraal?
Zijn huwelijk is niet perfect, wij zijn beiden dolverliefd op elkaar, en we hebben al een paar keer afgesproken, maar we hebben nog niet gezoend hoor, dus er is niks aan de hand.'
'Dankzij mijn minnaar voel ik me weer op en top vrouw, en ook al weet mijn man van niets, hij heeft er wel profijt van: de sex is met mij is beter dan ooit.'
Ok. Ik kan niet oordelen over het leven van een ander. We doen allemaal ons eigen 'ding', soms gaat het goed, soms maken we fouten. Prima. No problem. Maar keer op keer komen de bovenstaande quotes terug en dan vraag ik me toch echt af: what on earth are they thinking? Geloven ze het zelf?
Ziet de minnares van een getrouwde man niet in dat zij aktief meewerkt aan de destructie van een gezin? Kan zij met een oprecht hart de ogen sluiten voor het verdriet van die kinderen? En niet te vergeten, van zijn vrouw? Hoezo is de man in kwestie alleen verantwoordelijk? Als jij bij een junk een gloednieuwe fiets koopt voor tien euro, ben jij dan niet even goed de dief?
Denkt dat verliefde meisje dat ze meer te bieden heeft dan de vrouw die jaren geinvesteerd heeft in een relatie? En dat ze dus alle recht heeft om dat stel uit elkaar te drijven? (ik zou haast zeggen: neuk nou maar gewoon een keer met hem, dan is de spanning er tenminste af )
En als klap op de vuurpijl, kun je echt uitleggen hoe jouw man ooit blijer wordt van goede sex als hij weet dat het alleen maar komt omdat de buurman er een uur geleden ook overheen is gegaan.
Ik zou er echt geen aandacht aan schenken als deze quotes niet keer op keer terugkomen hier op Viva. Wat is dat toch dat dames (en heren) dit zonder blikken en blozen opschrijven? Is dit normaal? Waar blijft jullie moraal?
donderdag 25 september 2008 om 14:00
Pom, je zegt het zelf: "wanneer ze weer contact hebben". Met andere woorden, de verleiding zoeken ze zelf op. Ook verliefdheid bloedt dood wanneer die niet gevoed wordt. In feite is de remedie simpel. Geen contact zoeken.
En ik weet dat dat moeilijk kan zijn. Maar het is niet onmogelijk.
Verder vind ik je vergelijking met een alcoholcontrole treffend. Die mensen hebben inderdaad ook een probleem. Ik lees bij de desbetreffende topics dezelfde argumentatie als ik hoor van een jeugdkennis die inmiddels helaas aan de coke is. Die denkt ook dat hij gelukkig is. Ja, wanneer hij een trip heeft, is hij gelukkig. Maar je hebt niet altijd een trip en wanneer je gaat plussen en minnen is hij voornamelijk ongelukkig. En toch is hij zelf de enige die daar schuld aan heeft, en de enige die daar wat aan kan doen. Mijn hart bloedt als ik dat zie, maar ik heb er geen begrip of sympathie voor.
En ik weet dat dat moeilijk kan zijn. Maar het is niet onmogelijk.
Verder vind ik je vergelijking met een alcoholcontrole treffend. Die mensen hebben inderdaad ook een probleem. Ik lees bij de desbetreffende topics dezelfde argumentatie als ik hoor van een jeugdkennis die inmiddels helaas aan de coke is. Die denkt ook dat hij gelukkig is. Ja, wanneer hij een trip heeft, is hij gelukkig. Maar je hebt niet altijd een trip en wanneer je gaat plussen en minnen is hij voornamelijk ongelukkig. En toch is hij zelf de enige die daar schuld aan heeft, en de enige die daar wat aan kan doen. Mijn hart bloedt als ik dat zie, maar ik heb er geen begrip of sympathie voor.
donderdag 25 september 2008 om 14:00
quote:liselore schreef op 25 september 2008 @ 13:55:
[...]
hoho, ik zeg nergens dat ik het okay vind in tegendeel zelf.
En over jeuk aan kutten en lullen heb ik het al helemaal niet.
Als jij daarmee je woede kan koelen en denkt dat het helpt voor het verwerken van het verraad, moet jij dat zeker doen.
Aanspreken heeft een doel tot het veranderen van gedrag . Als jij om de bovenstaande met haar, in jouw geval, wilt praten is prima maar je moet niet de illusie hebben dat de persoon zal zijn of haar gedrag zal veranderen.
[...]
hoho, ik zeg nergens dat ik het okay vind in tegendeel zelf.
En over jeuk aan kutten en lullen heb ik het al helemaal niet.
Als jij daarmee je woede kan koelen en denkt dat het helpt voor het verwerken van het verraad, moet jij dat zeker doen.
Aanspreken heeft een doel tot het veranderen van gedrag . Als jij om de bovenstaande met haar, in jouw geval, wilt praten is prima maar je moet niet de illusie hebben dat de persoon zal zijn of haar gedrag zal veranderen.
donderdag 25 september 2008 om 14:00
Mensen verliezen geen zelfbeheersing, dat is een fabeltje, een verhaaltje, een excuus. Mensen laten het gebeuren. Stap voor stap, je bent er zelf bij.
-Ben je getrouwd en heb je vlinders in je buik van een ander, dan heb je altijd de keuze: doe ik er wat mee of niet.
-Doe je er wat mee en blijkt de verliefdheid steeds intenser te worden dan heb je nog steeds de keuze: ga ik ermee door of niet.
-Ga je er mee door, komen de driften los en beland je in zijn echtelijk bed: praat het dan asjeblieft niet goed.
-Ben je getrouwd en heb je vlinders in je buik van een ander, dan heb je altijd de keuze: doe ik er wat mee of niet.
-Doe je er wat mee en blijkt de verliefdheid steeds intenser te worden dan heb je nog steeds de keuze: ga ik ermee door of niet.
-Ga je er mee door, komen de driften los en beland je in zijn echtelijk bed: praat het dan asjeblieft niet goed.
donderdag 25 september 2008 om 14:06
Goh, wie zonder zonden is werpe de eerste steen...
Geen mens is van steen. Sommige huwelijken worden er beter van als 1 van beiden een ander heeft. Sommige stellen houden het tot de kinderen groot zijn met elkaar uit omdat er een derde is die de grootste frustraties wegneemt.
Sommige echtgenotes zijn niet meer geinteresseerd in alles wat met sex te maken heeft, maar owee als echtgenoot dan een oplossing zoekt voor zijn nood... dat mag niet !
Waar ik maar mee wil zeggen dat je veel te zwart wit denkt TO.. er zijn veel nuances en het heeft geen zin het moralistisch te willen bestrijden. Vreemd gaan is zo oud als de wereld en misschien is de mens niet gemaakt voor monogamie. Het leven is niet zwart wit.
Als je het veroordeelt: doe het zelf dan niet zou ik zeggen.
En je zou de eerste niet zijn die het heel absoluut zegt en dan later ooit zelf met opeens heftige gevoelens te maken krijgt voor een GM en er dan wat anders over denkt..
Geen mens is van steen. Sommige huwelijken worden er beter van als 1 van beiden een ander heeft. Sommige stellen houden het tot de kinderen groot zijn met elkaar uit omdat er een derde is die de grootste frustraties wegneemt.
Sommige echtgenotes zijn niet meer geinteresseerd in alles wat met sex te maken heeft, maar owee als echtgenoot dan een oplossing zoekt voor zijn nood... dat mag niet !
Waar ik maar mee wil zeggen dat je veel te zwart wit denkt TO.. er zijn veel nuances en het heeft geen zin het moralistisch te willen bestrijden. Vreemd gaan is zo oud als de wereld en misschien is de mens niet gemaakt voor monogamie. Het leven is niet zwart wit.
Als je het veroordeelt: doe het zelf dan niet zou ik zeggen.
En je zou de eerste niet zijn die het heel absoluut zegt en dan later ooit zelf met opeens heftige gevoelens te maken krijgt voor een GM en er dan wat anders over denkt..
donderdag 25 september 2008 om 14:15
Daar maak je een denkfout die al eerder is gemaakt en die ik probeerde te voorkomen door mijn OP zo goed moeglijk te motiveren.
Het interesseert me werkelijk niet wie wat met wie doet, zoals ik zei, iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Wat ik wel 'veroordeel' is de moraal die sommigen er op los laten, zie de quotes in de OP. Ik verzin ze niet, het zijn letterlijke quotes die keer op keer terugkomen. Hoezo zwart-wit?
Een wezenlijk verschil dus. Als jij mij vertelt, 'shit Johnny, ik ben vreemd gegaan, het is slecht maar het voelt lekker' dan zeg ik: good luck with your mess!
Het interesseert me werkelijk niet wie wat met wie doet, zoals ik zei, iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Wat ik wel 'veroordeel' is de moraal die sommigen er op los laten, zie de quotes in de OP. Ik verzin ze niet, het zijn letterlijke quotes die keer op keer terugkomen. Hoezo zwart-wit?
Een wezenlijk verschil dus. Als jij mij vertelt, 'shit Johnny, ik ben vreemd gegaan, het is slecht maar het voelt lekker' dan zeg ik: good luck with your mess!
donderdag 25 september 2008 om 14:33
quote:JohnnyCake schreef op 25 september 2008 @ 14:15:
Daar maak je een denkfout die al eerder is gemaakt en die ik probeerde te voorkomen door mijn OP zo goed moeglijk te motiveren.
Het interesseert me werkelijk niet wie wat met wie doet, zoals ik zei, iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Wat ik wel 'veroordeel' is de moraal die sommigen er op los laten, zie de quotes in de OP. Ik verzin ze niet, het zijn letterlijke quotes die keer op keer terugkomen. Hoezo zwart-wit?
Een wezenlijk verschil dus. Als jij mij vertelt, 'shit Johnny, ik ben vreemd gegaan, het is slecht maar het voelt lekker' dan zeg ik: good luck with your mess!
Ach, wat is goed, wat is slecht. Allemaal conventie.
Wat jij dus zegt is:
- vreemdgaan is slecht
- als iemand er afwijkende morele opvattingen op nahoudt dan is dat afkeurenswaardig
- als iemand toegeeft dat vreemdgaan slecht is (dus naar mijn eigen waarden) is dat niet zo heel erg verwerpelijk
Met andere woorden: je hebt graag gelijk
Daar maak je een denkfout die al eerder is gemaakt en die ik probeerde te voorkomen door mijn OP zo goed moeglijk te motiveren.
Het interesseert me werkelijk niet wie wat met wie doet, zoals ik zei, iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Wat ik wel 'veroordeel' is de moraal die sommigen er op los laten, zie de quotes in de OP. Ik verzin ze niet, het zijn letterlijke quotes die keer op keer terugkomen. Hoezo zwart-wit?
Een wezenlijk verschil dus. Als jij mij vertelt, 'shit Johnny, ik ben vreemd gegaan, het is slecht maar het voelt lekker' dan zeg ik: good luck with your mess!
Ach, wat is goed, wat is slecht. Allemaal conventie.
Wat jij dus zegt is:
- vreemdgaan is slecht
- als iemand er afwijkende morele opvattingen op nahoudt dan is dat afkeurenswaardig
- als iemand toegeeft dat vreemdgaan slecht is (dus naar mijn eigen waarden) is dat niet zo heel erg verwerpelijk
Met andere woorden: je hebt graag gelijk
donderdag 25 september 2008 om 14:42
Eensch met bitterandsweet. Elke situatie is weer anders en er zitten altijd meerdere kanten aan een verhaal. De minnares als hoofdschuldige aanwijzen vind ik complete onzin, en daarbij ken ik een aantal stellen die inmiddels al jaaaaaaren bij elkaar zijn en die zijn ontstaan uit een affaire. Natuurlijk zijn er k*twijven die er een sport van maken om getrouwde mannen aan de haak te slaan en lopen veel kerels hun pik achterna, alle vreemdgangers/minnaressen over 1 kam scheren gaat me te ver.
donderdag 25 september 2008 om 14:52
Iemand die zijn echtgenote of echtgenoot bedriegt is denk ik de grootste leugenaar tegenover zichzelf. Spanning? Het lijkt me niet prettig om je maatje met een stalen gezicht te vertellen dat je zo heerlijk aan het shoppen bent geweest met een vriendin, of lekker gewandeld met de hond terwijl je met je minnaar in bed lag. Of je moet diep in je geen enkel respect voor je maatje hebben, of er is iets anders aan de hand met je, met je gevoel, je gevoelsleven.
Weet niet of je over normen en waarden kunt spreken. Denk dat er vaak een heel andere oorzaak is wat maakt dat je jezelf zo kunt verloochen.
Liefs Sexxywoman.
Weet niet of je over normen en waarden kunt spreken. Denk dat er vaak een heel andere oorzaak is wat maakt dat je jezelf zo kunt verloochen.
Liefs Sexxywoman.
donderdag 25 september 2008 om 15:03
quote:JohnnyCake schreef op 25 september 2008 @ 13:40:
[...]
Hij is al bezet. Hij is al de grote liefde van zijn vrouw. En zij van hem anders waren ze uit elkaar. ?Dat vind ik nogal naief geredeneerd. Mannen proberen liever eerst de nieuwe schoenen voordat ze de oude weggooien. Mensen zijn vaak gemakzuchtig en kiezen ervoor bij 't oude te blijven ipv weer alleen te gaan wonen. Niet in de laatste plaats door de kosten die dat met zich meebrengt.
[...]
Hij is al bezet. Hij is al de grote liefde van zijn vrouw. En zij van hem anders waren ze uit elkaar. ?Dat vind ik nogal naief geredeneerd. Mannen proberen liever eerst de nieuwe schoenen voordat ze de oude weggooien. Mensen zijn vaak gemakzuchtig en kiezen ervoor bij 't oude te blijven ipv weer alleen te gaan wonen. Niet in de laatste plaats door de kosten die dat met zich meebrengt.
donderdag 25 september 2008 om 15:04
quote:Alba schreef op 25 september 2008 @ 13:10:
[...]
Dit is er ook zo'n misvatting die je constant bij minnaressen tegenkomt: hij blijft bij zijn vrouw uit gemakzucht, lafheid, voor het huis, de kinderen, maar eigenlijk houdt hij van mij. Zelden waar. Mensen scheiden aan de lopende band, en nog wel voor minder.
Verliefdheid is echt niet hetzelfde als houden van, al is het nog zo heftig.
Ben zelf ook regelmatig verliefd geweest tijdens relaties (dat gebeurt gewoon, als je jaren bij elkaar bent) nooit iets mee gedaan. Als de roze wolk was opgetrokken, was ik dolblij dat ik mijn relatie van jaren niet op het spel had gezet voor een paar keer rollebollen met iemand die ik eigenlijk nauwelijks kende, en die bij nadere inspectie meestal toch niet kon tippen aan mijn eigen liefje. De klik blijkt achteraf toch vaak eerder tussen de benen dan in het hart te zitten, en achteraf besef je des te beter wat je eigen partner eigenlijk waard is.
Ik weet zeker dat er heel wat niet betrapte vreemdgangers rondlopen die er terugkijkend net zo over denken.
En dat is het grootste risico voor mensen die iets beginnen met iemand die bezet is, dat ze achteraf niet meer zijn geweest dan een afleiding van en een toetssteen voor de echte relatie van hun minnaar. Op het minnaressentopic is duidelijk te lezen hoeveel pijn dat doet. Nog los van alle morele overwegingen zou je jezelf niet aan dat soort emotionele risico's bloot moeten stellen (tenminste als je verliefd bent en niet alleen maar geil). Loopt te vaak slecht af.
En solidariteit vind ik toch wel iets moois, ja.Denk je? Ik denk dat heel veel mensen echt niet durven te scheiden. Ik spreek niet uit ervaring overigens maar ik zie in mijn kennissenkring een aantal mensen echt worstelen met de vraag wel of niet scheiden. Bij sommigen is er een ander in het spel en is wel of niet kiezen voor die ander echt een big issue.
[...]
Dit is er ook zo'n misvatting die je constant bij minnaressen tegenkomt: hij blijft bij zijn vrouw uit gemakzucht, lafheid, voor het huis, de kinderen, maar eigenlijk houdt hij van mij. Zelden waar. Mensen scheiden aan de lopende band, en nog wel voor minder.
Verliefdheid is echt niet hetzelfde als houden van, al is het nog zo heftig.
Ben zelf ook regelmatig verliefd geweest tijdens relaties (dat gebeurt gewoon, als je jaren bij elkaar bent) nooit iets mee gedaan. Als de roze wolk was opgetrokken, was ik dolblij dat ik mijn relatie van jaren niet op het spel had gezet voor een paar keer rollebollen met iemand die ik eigenlijk nauwelijks kende, en die bij nadere inspectie meestal toch niet kon tippen aan mijn eigen liefje. De klik blijkt achteraf toch vaak eerder tussen de benen dan in het hart te zitten, en achteraf besef je des te beter wat je eigen partner eigenlijk waard is.
Ik weet zeker dat er heel wat niet betrapte vreemdgangers rondlopen die er terugkijkend net zo over denken.
En dat is het grootste risico voor mensen die iets beginnen met iemand die bezet is, dat ze achteraf niet meer zijn geweest dan een afleiding van en een toetssteen voor de echte relatie van hun minnaar. Op het minnaressentopic is duidelijk te lezen hoeveel pijn dat doet. Nog los van alle morele overwegingen zou je jezelf niet aan dat soort emotionele risico's bloot moeten stellen (tenminste als je verliefd bent en niet alleen maar geil). Loopt te vaak slecht af.
En solidariteit vind ik toch wel iets moois, ja.Denk je? Ik denk dat heel veel mensen echt niet durven te scheiden. Ik spreek niet uit ervaring overigens maar ik zie in mijn kennissenkring een aantal mensen echt worstelen met de vraag wel of niet scheiden. Bij sommigen is er een ander in het spel en is wel of niet kiezen voor die ander echt een big issue.
donderdag 25 september 2008 om 15:06
donderdag 25 september 2008 om 15:20
quote:JohnnyCake schreef op 25 september 2008 @ 14:15:
Daar maak je een denkfout die al eerder is gemaakt en die ik probeerde te voorkomen door mijn OP zo goed moeglijk te motiveren.
Het interesseert me werkelijk niet wie wat met wie doet, zoals ik zei, iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Wat ik wel 'veroordeel' is de moraal die sommigen er op los laten, zie de quotes in de OP. Ik verzin ze niet, het zijn letterlijke quotes die keer op keer terugkomen. Hoezo zwart-wit?
Een wezenlijk verschil dus. Als jij mij vertelt, 'shit Johnny, ik ben vreemd gegaan, het is slecht maar het voelt lekker' dan zeg ik: good luck with your mess!Als het je alleen maar gaat om de exuses die mensen al dan niet voor zichzelf of anderen verzinnen, dan snap ik al helemaal niet waar je je druk om maakt.
Daar maak je een denkfout die al eerder is gemaakt en die ik probeerde te voorkomen door mijn OP zo goed moeglijk te motiveren.
Het interesseert me werkelijk niet wie wat met wie doet, zoals ik zei, iedereen moet dat voor zichzelf bepalen. Wat ik wel 'veroordeel' is de moraal die sommigen er op los laten, zie de quotes in de OP. Ik verzin ze niet, het zijn letterlijke quotes die keer op keer terugkomen. Hoezo zwart-wit?
Een wezenlijk verschil dus. Als jij mij vertelt, 'shit Johnny, ik ben vreemd gegaan, het is slecht maar het voelt lekker' dan zeg ik: good luck with your mess!Als het je alleen maar gaat om de exuses die mensen al dan niet voor zichzelf of anderen verzinnen, dan snap ik al helemaal niet waar je je druk om maakt.
donderdag 25 september 2008 om 15:21
quote:JohnnyCake schreef op 25 september 2008 @ 14:00:
Mensen verliezen geen zelfbeheersing, dat is een fabeltje, een verhaaltje, een excuus. Mensen laten het gebeuren. Stap voor stap, je bent er zelf bij.
-Ben je getrouwd en heb je vlinders in je buik van een ander, dan heb je altijd de keuze: doe ik er wat mee of niet.
-Doe je er wat mee en blijkt de verliefdheid steeds intenser te worden dan heb je nog steeds de keuze: ga ik ermee door of niet.
-Ga je er mee door, komen de driften los en beland je in zijn echtelijk bed: praat het dan asjeblieft niet goed.
Waarom open jij een topic met een duidelijke vraag en trek je die gaandeweg het topic weer in? Getuigt van weinig moraal.
Jij wil graag met je vingertje vooral naar minnaressen wijzen zonder ook maar iets van een inlevingsvermogen te hebben wat deze mensen zou kunnen bewegen.
Mensen kunnen wel degelijk hun zelfbeheersing verliezen. Sla de krant maar open en op iedere pagina staan er voorbeelden van te lezen. Bij het verliezen van zelfbeheersing is er geen keuze meer, dat blijkt al uit het woord zelf.
Verliefdheid wordt vergeleken met een psychose en dat houdt toch echt in dat je (in het liefdesleven) voor een bepaalde periode handelingsonbekwaam bent.
En er komt een tijd van bezinning en dan opent een minnares bijv. een topic hier en stopt de relatie. Of de andere partij stopt de relatie en dan is er echt wel sprake van verdriet. Maar dat zijn dingen die van jou allemaal niet mogen.
Waarom open jij eigenlijk een topic waarvan ik dacht dat er een oprechte vraag in stond en wil jij eigenlijk alleen maar alles wat met minnaars en minnaressen te maken heeft affakkelen?
Mensen verliezen geen zelfbeheersing, dat is een fabeltje, een verhaaltje, een excuus. Mensen laten het gebeuren. Stap voor stap, je bent er zelf bij.
-Ben je getrouwd en heb je vlinders in je buik van een ander, dan heb je altijd de keuze: doe ik er wat mee of niet.
-Doe je er wat mee en blijkt de verliefdheid steeds intenser te worden dan heb je nog steeds de keuze: ga ik ermee door of niet.
-Ga je er mee door, komen de driften los en beland je in zijn echtelijk bed: praat het dan asjeblieft niet goed.
Waarom open jij een topic met een duidelijke vraag en trek je die gaandeweg het topic weer in? Getuigt van weinig moraal.
Jij wil graag met je vingertje vooral naar minnaressen wijzen zonder ook maar iets van een inlevingsvermogen te hebben wat deze mensen zou kunnen bewegen.
Mensen kunnen wel degelijk hun zelfbeheersing verliezen. Sla de krant maar open en op iedere pagina staan er voorbeelden van te lezen. Bij het verliezen van zelfbeheersing is er geen keuze meer, dat blijkt al uit het woord zelf.
Verliefdheid wordt vergeleken met een psychose en dat houdt toch echt in dat je (in het liefdesleven) voor een bepaalde periode handelingsonbekwaam bent.
En er komt een tijd van bezinning en dan opent een minnares bijv. een topic hier en stopt de relatie. Of de andere partij stopt de relatie en dan is er echt wel sprake van verdriet. Maar dat zijn dingen die van jou allemaal niet mogen.
Waarom open jij eigenlijk een topic waarvan ik dacht dat er een oprechte vraag in stond en wil jij eigenlijk alleen maar alles wat met minnaars en minnaressen te maken heeft affakkelen?
donderdag 25 september 2008 om 15:22
quote:elninjoo schreef op 25 september 2008 @ 15:03:
[...]
Dat vind ik nogal naief geredeneerd. Mannen proberen liever eerst de nieuwe schoenen voordat ze de oude weggooien. Mensen zijn vaak gemakzuchtig en kiezen ervoor bij 't oude te blijven ipv weer alleen te gaan wonen. Niet in de laatste plaats door de kosten die dat met zich meebrengt.Kort door de bocht, maar wel heel erg waar.
[...]
Dat vind ik nogal naief geredeneerd. Mannen proberen liever eerst de nieuwe schoenen voordat ze de oude weggooien. Mensen zijn vaak gemakzuchtig en kiezen ervoor bij 't oude te blijven ipv weer alleen te gaan wonen. Niet in de laatste plaats door de kosten die dat met zich meebrengt.Kort door de bocht, maar wel heel erg waar.
donderdag 25 september 2008 om 15:41
quote:JohnnyCake schreef op 25 september 2008 @ 13:40:
[...]
Hij is al bezet. Hij is al de grote liefde van zijn vrouw. En zij van hem anders waren ze uit elkaar. Ik zou zeggen, bel de vrouw op en vraag of je hem mag hebben. Met een beetje geluk zegt ze ja.
Ik heb niet alles gelezen, en ik ben erg tegen vreemdgaan, maar de situatie die je hierboven beschrijft is voor mij niet zo vreemd als ze lijkt.
Dat een bezette man de grote liefde is van zijn vrouw, is niet altijd waar. Ik ben 23 jaar getrouwd geweest met iemand die in het begin (dacht ik) mijn grote liefde was, maar al snel gedroeg hij zich zo onaardig (understatement) dat mijn liefde helemaal verdween. Wat overbleef was een soort loyaliteit, waardoor ik toch bij hem bleef. En omdat me was wijsgemaakt dat zo'n huwelijk normaal was.
Als een vrouw me de laatste jaren van dat huwelijk had opgebeld en gevraagd had of ze hem mocht hebben, zou ik gezegd hebben : ja graag ! Want ik wilde niets liever dan alleen zijn, maar durfde dat niet omdat 1) het aanvoelde als in de steek laten 2) ik mijn kinderen geen scheiding wilde aandoen.
Ik zou superblij geweest zijn als mijn toenmalige man een minnares gehad had, en aangegeven had te willen scheiden. Dan hoefde ik zelf het initiatief niet te nemen om tegen mijn kinderen te zeggen: ik wil van jullie vader scheiden!
Je kunt echt niet alle gevallen van vreemdgaan over 1 kam scheren.
Maar ik geef toe dat mijn geval wellicht een behoorlijke uitzondering was. Of zijn hier vrouwen die dit herkennen?
[...]
Hij is al bezet. Hij is al de grote liefde van zijn vrouw. En zij van hem anders waren ze uit elkaar. Ik zou zeggen, bel de vrouw op en vraag of je hem mag hebben. Met een beetje geluk zegt ze ja.
Ik heb niet alles gelezen, en ik ben erg tegen vreemdgaan, maar de situatie die je hierboven beschrijft is voor mij niet zo vreemd als ze lijkt.
Dat een bezette man de grote liefde is van zijn vrouw, is niet altijd waar. Ik ben 23 jaar getrouwd geweest met iemand die in het begin (dacht ik) mijn grote liefde was, maar al snel gedroeg hij zich zo onaardig (understatement) dat mijn liefde helemaal verdween. Wat overbleef was een soort loyaliteit, waardoor ik toch bij hem bleef. En omdat me was wijsgemaakt dat zo'n huwelijk normaal was.
Als een vrouw me de laatste jaren van dat huwelijk had opgebeld en gevraagd had of ze hem mocht hebben, zou ik gezegd hebben : ja graag ! Want ik wilde niets liever dan alleen zijn, maar durfde dat niet omdat 1) het aanvoelde als in de steek laten 2) ik mijn kinderen geen scheiding wilde aandoen.
Ik zou superblij geweest zijn als mijn toenmalige man een minnares gehad had, en aangegeven had te willen scheiden. Dan hoefde ik zelf het initiatief niet te nemen om tegen mijn kinderen te zeggen: ik wil van jullie vader scheiden!
Je kunt echt niet alle gevallen van vreemdgaan over 1 kam scheren.
Maar ik geef toe dat mijn geval wellicht een behoorlijke uitzondering was. Of zijn hier vrouwen die dit herkennen?
donderdag 25 september 2008 om 15:41
Ik ben zo'n minares, al 3,5 jaar. Ik heb een GM getroffen zoals Digitalis die als voorbeeld stelt. Na ettelijke discussies thuis zonder resultaat over het voor hem onbevredigende en zelfs afwezige sexleven is hij het buiten de deur gaan zoeken.
Ik heb geen last van schuldgevoelens en ik probeer hem ook niet los te weken uit zijn huwelijk. En hij is een gezelliger mens thuis en ik geniet van onze tijd samen.
Ik heb dan ook in tegenstelling tot de meeste minaressen geen behoefte om dit te be-eindigen.
Niet echt een stereotype minares. Maar die zijn er dus ook. Alleen hoor je die niet zo vaak omdat ze het prima voor elkaar hebben.
En dit is niet begonnen als een uit de hand gelopen verliefdheid maar voor beide als een bewuste keuze. Dwz ik zocht niet bewust een GM maar ik heb er wel bewust voor gekozen om er mee in zee te gaan.
Ik heb geen last van schuldgevoelens en ik probeer hem ook niet los te weken uit zijn huwelijk. En hij is een gezelliger mens thuis en ik geniet van onze tijd samen.
Ik heb dan ook in tegenstelling tot de meeste minaressen geen behoefte om dit te be-eindigen.
Niet echt een stereotype minares. Maar die zijn er dus ook. Alleen hoor je die niet zo vaak omdat ze het prima voor elkaar hebben.
En dit is niet begonnen als een uit de hand gelopen verliefdheid maar voor beide als een bewuste keuze. Dwz ik zocht niet bewust een GM maar ik heb er wel bewust voor gekozen om er mee in zee te gaan.
donderdag 25 september 2008 om 16:17
quote:JohnnyCake schreef op 25 september 2008 @ 12:13:
Ziet de minnares van een getrouwde man niet in dat zij aktief meewerkt aan de destructie van een gezin? Kan zij met een oprecht hart de ogen sluiten voor het verdriet van die kinderen? En niet te vergeten, van zijn vrouw? Hoezo is de man in kwestie alleen verantwoordelijk? Als jij bij een junk een gloednieuwe fiets koopt voor tien euro, ben jij dan niet even goed de dief?
Denkt dat verliefde meisje dat ze meer te bieden heeft dan de vrouw die jaren geinvesteerd heeft in een relatie? En dat ze dus alle recht heeft om dat stel uit elkaar te drijven?
Ik heb jaren de boot afgehouden, geweigerd, hem gewezen op zijn huwelijk. Maar in die jaren ben ik hem ook beter gaan kennen en ik ben er heilig van overtuigd dat als zijn huwelijk echt zo goed is hij niet eens zou kijken buiten de deur. Maar het huwelijk is niet meer zo passievol als dat het was. Is dat mijn schuld? Nee ik weet wel zeker van niet. En toch voel ik me wel eens schuldig tegenover zijn vrouw en haar kinderen. Dan begrijp ik dat hij hun niet verlaat en in de steek laat ook al zou ik nog zo graag willen dat hij iedere dag bij mij kon zijn. Natuurlijk denk ik wel eens aan het verdriet wat ik zijn vrouw en kinderen aan doe als onze relatie uitkomt. Zeker omdat ik ook aan de andere kant heb gestaan.
En toch zou ik nu niet meer kunnen stoppen. Ik houd van hem, weet dat dat wederzijds is. Het klinkt allemaal zo simpel, je zegt toch gewoon nee... Maar zo simpel is het dus niet. Deze relatie duurt nu al een jaar, nooit gedacht dat ik dit zou laten gebeuren, dat het zo lang zou duren maar de tijd verstrijkt en die ene keer samen dronken krijgt een vervolg, de aantrekkingskracht blijkt erg sterk en langzaam word je verliefd en dat groeit uit in houden van en die paar keer dat je ermee probeert te stoppen blijken zoveel pijn te doen aan beidde kanten dat je toch maar weer genoegen neemt met twee avonden in de week en iedere dag een telefoontje. Met af en toe een paar dagen samen weg en het sprankje hoop dat misschien ooit op een dag hij toch bij haar weggaat en daar niet langer uit plichtsgevoel blijft. Maar ik heb het samen met GM wel degelijk over hoe fout het is wat we doen, over hoeveel pijn dit zal veroorzaken als het uitkomt en over of het toch niet echt beter is als we ermee stoppen. Keer op keer gaan we verder, de aantrekkingskracht is te sterk, we houden van elkaar en willen niet meer zonder elkaar.
Als je een fiets koopt van een junk heet dat inderdaad heling en geen diefstal. Het is ook fout, natuurlijk maar niet net zo fout als degene die de fiets heeft gestolen.
En nee ik denk niet dat ik meer te bieden heb als de vrouw die jaren heeft geïnvesteerd in het huwelijk, ik bied wat anders. Ik ben immers iemand anders.
Ziet de minnares van een getrouwde man niet in dat zij aktief meewerkt aan de destructie van een gezin? Kan zij met een oprecht hart de ogen sluiten voor het verdriet van die kinderen? En niet te vergeten, van zijn vrouw? Hoezo is de man in kwestie alleen verantwoordelijk? Als jij bij een junk een gloednieuwe fiets koopt voor tien euro, ben jij dan niet even goed de dief?
Denkt dat verliefde meisje dat ze meer te bieden heeft dan de vrouw die jaren geinvesteerd heeft in een relatie? En dat ze dus alle recht heeft om dat stel uit elkaar te drijven?
Ik heb jaren de boot afgehouden, geweigerd, hem gewezen op zijn huwelijk. Maar in die jaren ben ik hem ook beter gaan kennen en ik ben er heilig van overtuigd dat als zijn huwelijk echt zo goed is hij niet eens zou kijken buiten de deur. Maar het huwelijk is niet meer zo passievol als dat het was. Is dat mijn schuld? Nee ik weet wel zeker van niet. En toch voel ik me wel eens schuldig tegenover zijn vrouw en haar kinderen. Dan begrijp ik dat hij hun niet verlaat en in de steek laat ook al zou ik nog zo graag willen dat hij iedere dag bij mij kon zijn. Natuurlijk denk ik wel eens aan het verdriet wat ik zijn vrouw en kinderen aan doe als onze relatie uitkomt. Zeker omdat ik ook aan de andere kant heb gestaan.
En toch zou ik nu niet meer kunnen stoppen. Ik houd van hem, weet dat dat wederzijds is. Het klinkt allemaal zo simpel, je zegt toch gewoon nee... Maar zo simpel is het dus niet. Deze relatie duurt nu al een jaar, nooit gedacht dat ik dit zou laten gebeuren, dat het zo lang zou duren maar de tijd verstrijkt en die ene keer samen dronken krijgt een vervolg, de aantrekkingskracht blijkt erg sterk en langzaam word je verliefd en dat groeit uit in houden van en die paar keer dat je ermee probeert te stoppen blijken zoveel pijn te doen aan beidde kanten dat je toch maar weer genoegen neemt met twee avonden in de week en iedere dag een telefoontje. Met af en toe een paar dagen samen weg en het sprankje hoop dat misschien ooit op een dag hij toch bij haar weggaat en daar niet langer uit plichtsgevoel blijft. Maar ik heb het samen met GM wel degelijk over hoe fout het is wat we doen, over hoeveel pijn dit zal veroorzaken als het uitkomt en over of het toch niet echt beter is als we ermee stoppen. Keer op keer gaan we verder, de aantrekkingskracht is te sterk, we houden van elkaar en willen niet meer zonder elkaar.
Als je een fiets koopt van een junk heet dat inderdaad heling en geen diefstal. Het is ook fout, natuurlijk maar niet net zo fout als degene die de fiets heeft gestolen.
En nee ik denk niet dat ik meer te bieden heb als de vrouw die jaren heeft geïnvesteerd in het huwelijk, ik bied wat anders. Ik ben immers iemand anders.
donderdag 25 september 2008 om 16:51
Ja, dewit, dat klinkt allemaal heel ontroerend, maar het geeft geen antwoord op de vraag waaróm hij dan niet bij zijn vrouw weggaat als hij zoveel liever bij jou is. Kinderen hebben ook niks aan ouders die niet met elkaar door een deur kunnen, en als de liefde echt groot is, dan is er financieel ook echt wel een mouw aan te passen.
Hij blijft omdat hij wil blijven. Iemand die echt niet meer op zijn plek is die gaat. En als zijn vrouw erachter komt dat hij twee keer per week (!) elders ligt te kezen, dan is de kans groot dat ze hem eruit schopt, en daar moet hij blijkbaar echt niet aan denken.
En waarom zou die man trouwens kiezen? Hij heeft part-time sex en drama bij jou, en dan gaat hij lekker weer naar huis. Niet slecht, zolang het duurt.
Ik geloof van harte dat je denkt dat je oprecht van die man houdt, maar wat is dat voor liefde als je altijd uit het zicht moet blijven. Isolde kiest daarvoor, maar jij wilt eigenlijk heel wat anders, en dat maakt het nog veel treuriger.
Dit is gewoon een sneu verhaal van twee mensen die geen knopen door kunnen hakken en geen keuzes kunnen maken, en daarom vervallen in stiekem gedrag. Zijn vrouw wordt alle keus ontnomen.
Prima als je het niet laten kunt, maar noem het geen echte liefde.
Hij blijft omdat hij wil blijven. Iemand die echt niet meer op zijn plek is die gaat. En als zijn vrouw erachter komt dat hij twee keer per week (!) elders ligt te kezen, dan is de kans groot dat ze hem eruit schopt, en daar moet hij blijkbaar echt niet aan denken.
En waarom zou die man trouwens kiezen? Hij heeft part-time sex en drama bij jou, en dan gaat hij lekker weer naar huis. Niet slecht, zolang het duurt.
Ik geloof van harte dat je denkt dat je oprecht van die man houdt, maar wat is dat voor liefde als je altijd uit het zicht moet blijven. Isolde kiest daarvoor, maar jij wilt eigenlijk heel wat anders, en dat maakt het nog veel treuriger.
Dit is gewoon een sneu verhaal van twee mensen die geen knopen door kunnen hakken en geen keuzes kunnen maken, en daarom vervallen in stiekem gedrag. Zijn vrouw wordt alle keus ontnomen.
Prima als je het niet laten kunt, maar noem het geen echte liefde.
donderdag 25 september 2008 om 17:09
Natuurlijk is dat hartstikke moeilijk. Je gooit niet zomaar een relatie van jaren weg! En dat is ook het punt. De meeste mensen die vreemd gaan, verlaten hun oude partner binnen een maand of drie tot zes (niet toevallig de tijd dat een de fysieke verliefdheidsverschijnselen aanhouden). Degenen die langer blijven, gaan meestal niet meer weg.
Het is blijkbaar best mogelijk om twee redelijk bevredigende relaties tegelijkertijd te onderhouden.
Lullig alleen als dat moet door je vrouw voor te liegen, en je minnares jaren met valse hoop te laten leven.
En statistisch gezien gaat het zeer zelden goed als iemand rechtstreeks van het ene bed naar het andere overstapt. Dat is alleen al een reden om niet aan bezette mannen te beginnen.
Het is blijkbaar best mogelijk om twee redelijk bevredigende relaties tegelijkertijd te onderhouden.
Lullig alleen als dat moet door je vrouw voor te liegen, en je minnares jaren met valse hoop te laten leven.
En statistisch gezien gaat het zeer zelden goed als iemand rechtstreeks van het ene bed naar het andere overstapt. Dat is alleen al een reden om niet aan bezette mannen te beginnen.
