Relaties
alle pijlers
Moeder heeft overal kritiek op
woensdag 3 juni 2020 00:59
Ik ben 30, woon op mezelf, heb een leuke baan en alles prima op orde. Ik heb nooit in mijn leven schulden gehad en zelfs na het verhuizen in mijn huurappartement nog 4000 euro op de spaarrekening. Ik kom goed rond en kan elke maand 100 a 300 euro sparen.
Toch blijft mijn moeder kritiek leveren elke keer als ik iets uitgeef. Een nieuwe vaas, een broek, een etentje met een vriendin. Ik post weleens wat op Instagram waarna ze daar over begint. Elke zondag ga ik daar eten en dan is het van 'heb je weer een nieuw shirt?' Ik ben een kledingmaat afgevallen dus ik heb veel gekocht, maar ik koop bij doodnormale winkels als Vero Moda dus het zijn geen exorbitante bedragen...
Ik heb mijn moeder zelfs mijn huishoudboekje laten zien met alle lasten en uitgaven die maand. Ik heb nooit om een cent gevraagd in de tijd dat ik op mezelf woon. Toch blijft ze maar zeuren.
Omdat ik pas verhuisd ben is mijn vakantiegeld daar in gaan zitten. Prima, het is nu toch Corona dus geen zin om dit jaar weg te gaan. Maar als ik dan met een vriendin op een terras zit krijg ik weer gezeik.
Ik heb mijn moeder al meermaals aangesproken en haar ook verwijderd als volger, maar ze blijft maar doorgaan. Als ik geldproblemen had gehad op gokschulden had ik het gesnapt, maar ik blijf maar kritiek krijgen en ben het zat. Wat te doen?
P.S contact verbreken vind ik te ver gaan,ook omdat ze heel erg ziek was een aantal jaar terug.
Toch blijft mijn moeder kritiek leveren elke keer als ik iets uitgeef. Een nieuwe vaas, een broek, een etentje met een vriendin. Ik post weleens wat op Instagram waarna ze daar over begint. Elke zondag ga ik daar eten en dan is het van 'heb je weer een nieuw shirt?' Ik ben een kledingmaat afgevallen dus ik heb veel gekocht, maar ik koop bij doodnormale winkels als Vero Moda dus het zijn geen exorbitante bedragen...
Ik heb mijn moeder zelfs mijn huishoudboekje laten zien met alle lasten en uitgaven die maand. Ik heb nooit om een cent gevraagd in de tijd dat ik op mezelf woon. Toch blijft ze maar zeuren.
Omdat ik pas verhuisd ben is mijn vakantiegeld daar in gaan zitten. Prima, het is nu toch Corona dus geen zin om dit jaar weg te gaan. Maar als ik dan met een vriendin op een terras zit krijg ik weer gezeik.
Ik heb mijn moeder al meermaals aangesproken en haar ook verwijderd als volger, maar ze blijft maar doorgaan. Als ik geldproblemen had gehad op gokschulden had ik het gesnapt, maar ik blijf maar kritiek krijgen en ben het zat. Wat te doen?
P.S contact verbreken vind ik te ver gaan,ook omdat ze heel erg ziek was een aantal jaar terug.
woensdag 3 juni 2020 08:10
“Beste moeder,
Ik ben 30 jaar. Ik ben volwassen. Ik werk en verdien mijn eigen geld. Ik bepaal zelf wat ik met mijn geld doe en hoeveel ik uitgeef. Haal je neus uit mijn zaken en bemoei je met je eigen leven. Ik wil hier geen commentaar meer op krijgen en verwacht dat je dit respecteert.”
Tada. Je zou wel gek zijn. Gaat haar geen reet aan. Al steek je je geld in de fik. Dat mag je zelf weten.
Ik ben 30 jaar. Ik ben volwassen. Ik werk en verdien mijn eigen geld. Ik bepaal zelf wat ik met mijn geld doe en hoeveel ik uitgeef. Haal je neus uit mijn zaken en bemoei je met je eigen leven. Ik wil hier geen commentaar meer op krijgen en verwacht dat je dit respecteert.”
Tada. Je zou wel gek zijn. Gaat haar geen reet aan. Al steek je je geld in de fik. Dat mag je zelf weten.
woensdag 3 juni 2020 08:20
Daarmee daag je alleen maar uit tot discussie.gizzmo-returns schreef: ↑03-06-2020 08:03"heb je alweer een nieuw shirt/vaas/etcetc?
Ja mooi, he, ik denk erover om er nog eentje te kopen.
Ik zou vrolijk antwoorden: 'Mooi hè? Ik ben er zó blij mee!'
woensdag 3 juni 2020 08:45
Ik zou er een serieus goed gesprek over beginnen, waarin je vertelt dat je het vervelend vindt dat ze bij alles praat over geld en dat jou dat een rotgevoel geeft. En vragen waarom ze dat doet. Of ze ermee wil stoppen.
Daarna: elke keer als er weer gemekker is over wat jij allemaal over de balk smijt, zeg je: daar hadden we het laatst over, weet je nog mam? Blijft ze doorgaan, dan kun jij je jas en tas pakken en vertrekken. Volgende keer beter.
Daarna: elke keer als er weer gemekker is over wat jij allemaal over de balk smijt, zeg je: daar hadden we het laatst over, weet je nog mam? Blijft ze doorgaan, dan kun jij je jas en tas pakken en vertrekken. Volgende keer beter.
Wat eten we vanavond?
woensdag 3 juni 2020 08:47
woensdag 3 juni 2020 08:49
Is het een idee om gewoon eens benoemen wat je moeder doet, hoeveel negatieve opmerkingen ze maakt, en dat dat niet leuk is om aan te moeten horen?
Het kan best zijn dat zijzelf het als 'bezorgdheid' of 'meeleven' labelt en ze dus anders overkomt dan ze bedoelt.
Je kunt daana bijvooorbeeld antwoorden : okee, dit is kritiek, zeg je nu ook nog iets aardigs?
Sterkte ermee want dit gedrag is vervelend en het zou jammer zijn als het de hele relatie met je moeder verpest.
Het kan best zijn dat zijzelf het als 'bezorgdheid' of 'meeleven' labelt en ze dus anders overkomt dan ze bedoelt.
Je kunt daana bijvooorbeeld antwoorden : okee, dit is kritiek, zeg je nu ook nog iets aardigs?
Sterkte ermee want dit gedrag is vervelend en het zou jammer zijn als het de hele relatie met je moeder verpest.
woensdag 3 juni 2020 08:56
Doorbreek het patroon. Zolang je blijft ingaan op haar kritiek houd je het zelf in stand. Benoem wat gebeurt, bereid je voor op een passive agressieve reactie, maar zit het uit. Het gaat over. Niet voeren met argumenten.
Ik heb het ook gehad met mijn moeder. Over een ander onderwerp, maar zelfde gezeik.
Ik heb het ook gehad met mijn moeder. Over een ander onderwerp, maar zelfde gezeik.
woensdag 3 juni 2020 08:57
woensdag 3 juni 2020 09:11
Mijn moeder heeft ook heel lang kritiek gehad op mijn leven. Ik liet me niet bemoederen en dat vond ze vervelend. Ook jaloezie speelde een rol omdat ik veel zelfstandiger ben dan zij haar hele leven. Ze was ook nooit trots op me, begreep niet dat ik ging studeren, wilde me soms zelfs klein houden. Vroeger liet ik dat toe, tegenwoordig niet meer. Mijn leven, mijn keuzes. Ik vertel haar een stuk minder en laat haar niet zover toe in mijn leven dat ze nog veel kritiek kan leveren. Het contact is nu een stuk oppervlakkiger, maar ik heb nooit echt een diepgaand contact gehad met mijn ouders. Die zijn niet zo van de gevoelens en zo.
Ik snap dat je je ook loyaal voelt naar je moeder vanwege haar ziekte, maar toch staat dat hier volkomen los van. Hoe meer jij het toelaat dat je moeder kritiek levert, hoe meer ze dat ook zal doen. Wees dus duidelijk tegen haar. Praat erover met haar.
Ik snap dat je je ook loyaal voelt naar je moeder vanwege haar ziekte, maar toch staat dat hier volkomen los van. Hoe meer jij het toelaat dat je moeder kritiek levert, hoe meer ze dat ook zal doen. Wees dus duidelijk tegen haar. Praat erover met haar.
woensdag 3 juni 2020 09:12
Er zijn verschillenden strategieën trouwens.
Afkappen en afbakenen ("mam ik vind het vervelend, stop ermee")
Negeren (en dus geluidjes maken die niks betekenen zoals hmm hmm)
Doorvragen ("Wat bedoel je daar precies mee? Wat wil je me precies zeggen? En wat bedoel je daar dan mee?")
Volledig overdrijven tot het punt dat zjj zegt: "maar zo erg is het nou ook weer
niet om eens iets te kopen. "Oh mam ja ik twijfelde zo over dit shirt maar nu heb ik het al gekocht. En ik vind het zo erg want ik had het nooit moeten doen. Ik ben hartstikke bang want straks kom ik in de schuldhulpverlening? Heb jij daar het nummer van? Kan je met me mee? Ik durf niet"
Anders interpreteren ("Ja leuk shirt he? Ik ben er heel blij mee!")
Afkappen en afbakenen ("mam ik vind het vervelend, stop ermee")
Negeren (en dus geluidjes maken die niks betekenen zoals hmm hmm)
Doorvragen ("Wat bedoel je daar precies mee? Wat wil je me precies zeggen? En wat bedoel je daar dan mee?")
Volledig overdrijven tot het punt dat zjj zegt: "maar zo erg is het nou ook weer
niet om eens iets te kopen. "Oh mam ja ik twijfelde zo over dit shirt maar nu heb ik het al gekocht. En ik vind het zo erg want ik had het nooit moeten doen. Ik ben hartstikke bang want straks kom ik in de schuldhulpverlening? Heb jij daar het nummer van? Kan je met me mee? Ik durf niet"
Anders interpreteren ("Ja leuk shirt he? Ik ben er heel blij mee!")
woensdag 3 juni 2020 09:21
Want dat is zo volwassen?captain_hindsight schreef: ↑03-06-2020 09:12Er zijn verschillenden strategieën trouwens.
Afkappen en afbakenen ("mam ik vind het vervelend, stop ermee")
Negeren (en dus geluidjes maken die niks betekenen zoals hmm hmm)
Doorvragen ("Wat bedoel je daar precies mee? Wat wil je me precies zeggen? En wat bedoel je daar dan mee?")
Volledig overdrijven tot het punt dat zjj zegt: "maar zo erg is het nou ook weer
niet om eens iets te kopen. "Oh mam ja ik twijfelde zo over dit shirt maar nu heb ik het al gekocht. En ik vind het zo erg want ik had het nooit moeten doen. Ik ben hartstikke bang want straks kom ik in de schuldhulpverlening? Heb jij daar het nummer van? Kan je met me mee? Ik durf niet"
Anders interpreteren ("Ja leuk shirt he? Ik ben er heel blij mee!")
woensdag 3 juni 2020 09:26
Mijn moeder had ook altijd heel veel kritiek op vanalles en nog wat. Van een relatietherapeut heb ik het advies gekregen om te erkennen dat ik haar hoor, en er daarna niet teveel op in te gaan.
Dus bijvoorbeeld:
- Ik weet dat jij het heel belangrijk vind om niet teveel uit te geven. Maar ik vind het belangrijker om af en toe iets nieuws te kunnen kopen.
- Ik weet dat jij je zorgen maakt dat ik niet genoeg geld overhou, maar laat dat maar aan mij over
Op die manier is er geen discussie meer mogelijk en hopelijk houdt ze ermee op als ze het idee heeft dat jij haar standpunt begrijpt.
Dus bijvoorbeeld:
- Ik weet dat jij het heel belangrijk vind om niet teveel uit te geven. Maar ik vind het belangrijker om af en toe iets nieuws te kunnen kopen.
- Ik weet dat jij je zorgen maakt dat ik niet genoeg geld overhou, maar laat dat maar aan mij over
Op die manier is er geen discussie meer mogelijk en hopelijk houdt ze ermee op als ze het idee heeft dat jij haar standpunt begrijpt.
woensdag 3 juni 2020 09:36
Goed advies, die ga ik even onthouden.mindervanmij schreef: ↑03-06-2020 09:26Mijn moeder had ook altijd heel veel kritiek op vanalles en nog wat. Van een relatietherapeut heb ik het advies gekregen om te erkennen dat ik haar hoor, en er daarna niet teveel op in te gaan.
Dus bijvoorbeeld:
- Ik weet dat jij het heel belangrijk vind om niet teveel uit te geven. Maar ik vind het belangrijker om af en toe iets nieuws te kunnen kopen.
- Ik weet dat jij je zorgen maakt dat ik niet genoeg geld overhou, maar laat dat maar aan mij over
Op die manier is er geen discussie meer mogelijk en hopelijk houdt ze ermee op als ze het idee heeft dat jij haar standpunt begrijpt.
woensdag 3 juni 2020 09:38
woensdag 3 juni 2020 09:48
chocolol schreef: ↑03-06-2020 02:19Maar moet je je per se anders voor doen dan je bent? Als je geërgerd bent door je moeders vragen kun je best zeggen "he mam hou ff op met dat gezeur de hele tijd. Mijn geld, mijn keuzes."
Nep enthousiast zitten doen lijkt mij niet de manier. Maar ieder zijn ding natuurlijk.
Misschien moet je haar eens vragen waarom ze zich zo druk maakt en waarom ze zo weinig vertrouwen in jouw keuzes heeft.
Wat vervelend voor je, TO! Goede moed ermee. Fijn dat er al zoveel goede adviezen zijn gegeven. Ik sluit mij aan bij chocolol. Je hoeft je inderdaad niet te verantwoorden en mag je grenzen gerust bewaken.
Als ze blijft zeuren, zou ik haar erop wijzen dat je als volwassene je eigen keuzes maakt en dat nog goed doet ook. Je hebt namelijk een leuk leven en kan ook nog eens wat sparen zonder problemen. Als ze daarna nog blijft doorgaan, vertrek je consequent met de boodschap: "Jammer dat je het niet kan loslaten en problemen blijft zien waar er geen zijn. Op deze manier vind ik het niet erg gezellig. Daag."
Helaas herkenbaar, zo'n bemoeizuchtige moeder. Ik ben ook al bij mijn ouders vertrokken omdat mijn moeder onredelijk deed. Gelukkig heb je die vrijheid nu wel. Je kan gewoon weggaan als het niet ophoudt. Een andere keer, dan maar.
Antoine de Saint-Exupéry: "Toutes les grandes personnes ont d'abord été des enfants (mais peu d'entre elles s'en souviennent)."
woensdag 3 juni 2020 09:49
Wat heb je aan een advies als dat duidelijk niet ertoe leidt dat TO zich meer als volwassene op kan stellen? Waarom stel je dat dan voor?captain_hindsight schreef: ↑03-06-2020 09:36Ik zei verschillende strategieën. Niet of ze al dan niet volwassen waren. Vrijwel alles is hier al genoemd.
woensdag 3 juni 2020 09:55
Maar dan ga je jezelf min of meer verdedigen, terwijl die opmerking misschien/waarschijnlijk niet eens aanvallend bedoeld is.Andersom schreef: ↑03-06-2020 06:53Mijn zus kan dat ook wel eens zeggen. 'Heb je alweer een nieuw shirt?'
Niet dat ik zo onwijs veel koop maar zij koopt enorm weinig want van zeer goede kwaliteit en doet er dan jaren mee. Ik maak andere keuzes en dat vertel ik haar dan ook. Heb ook wel eens gezegd dat ik die vraag vervelend vind.
Tegenwoordig zeg ik dan vaak dat ik het shirt vorig jaar ook al had. Op de een of andere manier is het gesprek dan klaar. Heeft ze ineens door dat haar vraag niet zo goed viel.
Als je het vervelend vindt is het het meest effectief i.m.o om rustig te zeggen dat je die opmerkingen niet leuk vindt en dat je een volwassen persoon bent die in staat is om haar eigen keuzes te maken.
En bij herhaling zeg je hetzelfde.
(Iemand kan jouw gevoel tenslotte niet ruiken...)
Ik herken het wel hoor, ik heb van mijn vader ook wel eens commentaar gekregen op mijn uitgaven. Vroeger ging ik in discussie maar op het gebied van financieen is mijn vader een genie (Economie gestudeerd) en dat win ik toch niet. (1x geprobeerd, dat doe ik nooit meer...)
Vandaar dat ik tegenwoordig zeg dat ik volwassen ben en mijn eigen keuzes maak. (En dat hij dat lastig vindt is zijn probleem, niet dat van mij)
anoniem_386798 wijzigde dit bericht op 03-06-2020 10:02
22.50% gewijzigd
woensdag 3 juni 2020 09:58
Zoiets kan ze ook zeggen! Iets als: Zeur niet zo, wees eens blij voor mij dat ik alles gewoon goed op de rit heb!poldervrouw schreef: ↑03-06-2020 09:38Niets. Jouw leven jouw keuzes. Ik zou haar zelfs blokken op mijn socials en dit haar melden met “ als je alleen maar commentaar kunt hebben over hoe ik mijn leven leid, dan hoef ik dat niet meer de delen met je “
Waar bemoeit ze zich mee
Ik zou blij zijn dat mijn kind het goed doet
Ik heb ook wel eens gehad dat een collega vond dat ik wel heel veel geld uitgaf aan post (ik postte mijn enveloppen vaak tijdens de wandeling). Op een gegeven moment geirriteerd gezegd, dat ze niet zo moet zeuren, ik had het ook uit kunnen geven aan drugs.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
