Moeder heeft overal kritiek op

03-06-2020 00:59 167 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 30, woon op mezelf, heb een leuke baan en alles prima op orde. Ik heb nooit in mijn leven schulden gehad en zelfs na het verhuizen in mijn huurappartement nog 4000 euro op de spaarrekening. Ik kom goed rond en kan elke maand 100 a 300 euro sparen.


Toch blijft mijn moeder kritiek leveren elke keer als ik iets uitgeef. Een nieuwe vaas, een broek, een etentje met een vriendin. Ik post weleens wat op Instagram waarna ze daar over begint. Elke zondag ga ik daar eten en dan is het van 'heb je weer een nieuw shirt?' Ik ben een kledingmaat afgevallen dus ik heb veel gekocht, maar ik koop bij doodnormale winkels als Vero Moda dus het zijn geen exorbitante bedragen...

Ik heb mijn moeder zelfs mijn huishoudboekje laten zien met alle lasten en uitgaven die maand. Ik heb nooit om een cent gevraagd in de tijd dat ik op mezelf woon. Toch blijft ze maar zeuren.

Omdat ik pas verhuisd ben is mijn vakantiegeld daar in gaan zitten. Prima, het is nu toch Corona dus geen zin om dit jaar weg te gaan. Maar als ik dan met een vriendin op een terras zit krijg ik weer gezeik.

Ik heb mijn moeder al meermaals aangesproken en haar ook verwijderd als volger, maar ze blijft maar doorgaan. Als ik geldproblemen had gehad op gokschulden had ik het gesnapt, maar ik blijf maar kritiek krijgen en ben het zat. Wat te doen?

P.S contact verbreken vind ik te ver gaan,ook omdat ze heel erg ziek was een aantal jaar terug.
Alle reacties Link kopieren
FlurryAC schreef:
03-06-2020 02:24
Ook al gedaan, ze weet geen antwoord denk ik. Ze begint altijd met 'als je schulden krijgt moet je niet bij ons zeuren'. Ik heb haar al tig keer duidelijk gemaakt dat ik die nooit gehad heb en ook gewezen op mijn langstuderende zusje die wel geld van ze krijgt. Doe ik dat, dan hoor ik 'bemoei je niet met haar, het gaat om jou'. De volgende keer stap ik gewoon op.

Bah, dat klinkt niet leuk. Zou haast zeggen: "Als ik geen schulden heb, moet jij niet bij mij zeuren."

Ik hoop dat de relatie verder wel leuk/goed is want op dit punt zou ik op een gegeven moment ook echt genoeg krijgen van steeds hetzelfde commentaar.
Alle reacties Link kopieren
Ja ik ben dus niet zo van het passief aggressief "hmmmmen" wanneer iemand mij voordurend negativiteit toe smijt.

"luister eens goed: Ik ben een volwassen vrouw, Ik werk keihard voor mijn geld, ik leef zelfstandig en heb een leuk sociaal leven. Dat jij denkt dat het gezond is om daar constant negatief commentaar op te leveren is jouw probleem, en niet die van mij. Dat je mijn moeder bent , geeft jouw geen vrijkaart om mij voordurend te belagen met negatief commentaar over uitgaven. En al helemaal niet omdat ik mijn leven niet leef ,zoals jij die graag zou indelen. Ik heb nieuws voor je, je kind is een volwassen vrouw, en die maakt zelf uit hoe ze die indeelt. Ik wil mijn band met jou graag gezond en gezellig houden, en dat lukt niet als ik het gevoel krijg mij constant te moeten verantwoorden, alsof ik jou iets schuldig ben. Ieder mens is uniek, en maakt zijn eigen keuzes. Ik geniet graag van mijn leven, en daar weiger ik mij schuldig over te voelen omdat jij het idee hebt dat je daar constant inzage over hoort te hebben. Dat recht heb je niet. Klaar. Ik hou van je, maar dit is waar ik de grens trek. Laat het los mam, ik ben gelukkig, kun je ook gelukkig voor mij zijn?"

Zoiets. Is het dan alsnog " ja maar jij" " Ik ben je moeder" Gewoon herhalen, en ik een volwassen vrouw en geen kind. Wil je een leuke band met mij, dan hou je op. Klaar.

Mijn moeder had hier ook een handje van naar mijn zus, die inderdaad, flink wat uitgeeft. Maar die houdt haar handje ook nooit op, dus daar hebben mijn stiefvader en ik kort werk van gemaakt toen ze weer eens begon. Jij hebt het volle recht om je leven in te delen zoals jij dat graag wil. Al besteed je het aan 350 glitter dildos met ingebouwde radio. Jouw geld, jouw leven. Klaar.
Alle reacties Link kopieren
Goed verwoord Universeinmotion. Die glitter dildo's lijken me een minder goede investering maar verder helemaal mee eens ;)
Je bent pas volwassen als je tegen je moeder standhoud :D
Ze begint altijd met 'als je schulden krijgt moet je niet bij ons zeuren'.
Als ik schulden krijg mag je bij mij zeuren. Tot die tijd graag je mond houden. Dank je.
Alle reacties Link kopieren
Telkens je kritiek krijgt zou ik zeggen 'moeder ik kom niet naar hier om te horen hoe slecht ik het doe maar om even gezellig samen te zijn. Als je het niet kan laten om me een slecht gevoel te geven zie ik geen andere oplossing dan minder lang en frequent langs te komen. Dus niet meer op zondag voor me meekoken. Ik spring wel regelmatig eens binnen en zie dan hoe het loopt.'

En dat dan werkelijk ook doen.
Met een 'ik doen alsof het me niet raakt' reactie bereik je niets want er zijn geen consequenties aan haar gedrag.
Kijk maar hoe ze reageerde toen je haar blokkeerde op de groeps app, je hebt haar toen wakker geschud en ze zag wel in dat ze fout was.
Je moeder doet je onterecht zeer en dat mag je haar duidelijk maken.
Alle reacties Link kopieren
Wat een ellende zeg, ik heb bewondering voor je dat je toch nog steeds elke week daar gaat eten. Ik zou alleen oude zooi aantrekken als je naar je moeder gaat. En je haar verf je zogenaamd met Action haarverf van twee euro.

Wat zeggen je vader en je zus ervan? Als jullie met zijn allen een blok vormen, zal ze toch wel een keer snappen dat ze moet stoppen met haar gezeur?
Creativity is intelligence having fun
Alle reacties Link kopieren
'Mam, ik kan het me prima veroorloven. Ben zelfstandig, heb een baan en een huis. Ik word blij van nieuwe kleren, geniet van een kleurtje in mijn haar en ben gelukkig als ik af en toe gezellig met een vriendin op een terrasje kan zitten. Volgens mij doe ik het prima. Ik ben trots en gelukkig dat dat allemaal kan en ik zou er nog meer van genieten als jij daar ook gewoon blij mee kon zijn'.
SanneH01 schreef:
03-06-2020 01:18
Omg je bent 30...
Mam stop met commentaar leveren over mijn financien. Ik ben 30. Die je het wel dan ga ik naar huis.
Dit.
Ik vind het ook vrij raar dat je moeder dit doet maar waarschijnlijk is ze gewoon bezorgd.
Consequent zo reageren: mam ik vind het niet leuk dat je commentaar hebt over mijn financieen, stop ermee, ik ben een volwassen vrouw en ik maak mijn eigen keuzes.
En als ze doorgaat dan ga je.

Consequent zijn.
Alle reacties Link kopieren
Dat kan een gewoonte zijn en die gewoonte is ontstaan uit bezorgdheid of verveling.

Je zegt dat je je moeder zelfs je huishoudboekje laten zien met alle lasten en uitgaven die maand.
En dat is afhankelijk, voor een volwassen dochter niet-passend gedrag, waarmee je er eigenlijk mee akkoord gaat dat ze er zich mee bemoeit. Dus gaat ze door met het gedrag. Zou ik ook doen.

Daar moet je dus mee stoppen. Het is niet moeilijk om iemand te ontmoedigen maar dat moet je wél zelf doen anders gaat ze door. Het is niet liefdeloos of respectloos om je eigen regie op te eisen. Het is een kwestie van wennen.
retrostar wijzigde dit bericht op 03-06-2020 07:10
Reden: quote verwijderd
2.77% gewijzigd
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Mijn zus kan dat ook wel eens zeggen. 'Heb je alweer een nieuw shirt?'

Niet dat ik zo onwijs veel koop maar zij koopt enorm weinig want van zeer goede kwaliteit en doet er dan jaren mee. Ik maak andere keuzes en dat vertel ik haar dan ook. Heb ook wel eens gezegd dat ik die vraag vervelend vind.

Tegenwoordig zeg ik dan vaak dat ik het shirt vorig jaar ook al had. Op de een of andere manier is het gesprek dan klaar. Heeft ze ineens door dat haar vraag niet zo goed viel.
Kirby schreef:
03-06-2020 06:38
Wat een ellende zeg, ik heb bewondering voor je dat je toch nog steeds elke week daar gaat eten. Ik zou alleen oude zooi aantrekken als je naar je moeder gaat. En je haar verf je zogenaamd met Action haarverf van twee euro.

Wat zeggen je vader en je zus ervan? Als jullie met zijn allen een blok vormen, zal ze toch wel een keer snappen dat ze moet stoppen met haar gezeur?
Dit vroeg ik me ook meteen af.
Als dat steeds zo gaat, zeggen zij er dan niets van? Al is het maar omdat het samenzijn niet echt gezellig klinkt zo.

Ik sluit me aan bij universeinmotion. En als dat niet helpt, dan moet het misschien maat eens een keer knallen.
Alle reacties Link kopieren
Je bent dertig, je hoeft niet elk weekend te gaan en je hoeft ook niet alles te verantwoorden.

Ik ben het eens met insteek " mam ik kom voor de gezelligheid", en dit vind ik niet gezellig. Fijn dat ze alles ziet wat je doet. Voorbeeld geven hoe ze ook kan reageren op bijvoorbeeld terras bezoek: was het leuk, hoe is het met je vriendin? Nieuw shirt iets aardigs.
Mijn moeder zegt trouwens "als je niks aardigs kan zeggen dan zeg maar niks". Het helpt als je daarna voorbeelden geeft hoe je het wel fijn vind. Als je dat rustig aan kan blijven geven heb je goud in handen.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk overigens dat je het allebei wil: je wil én haar belangstelling/bemoeienis, want dat is lekker veilig en je krijgt dan belangstelling, én toch ook weer niet want zo'n tweede stuurman aan wal is irritant en overbodig.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Je wil eigenlijk dat ze akkoord gaat met jouw gedrag en jou bewondert.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Ja maar die behoefte snap ik wel, er is ook veel om trots op te zijn.

Misschien zoekt moeder naar haar rol van moeder van zelfstandige vrouw en weet ze het zelf nog niet. Ze kan geen huisarrest meer opleggen en ook niet op de kleinkinderen passen nog, hoe kan ze moederen? Ik denk door trots te zijn en dat uit te spreken.
Alle reacties Link kopieren
Phoebemeaculpa schreef:
03-06-2020 06:49
Dit.
Ik vind het ook vrij raar dat je moeder dit doet maar waarschijnlijk is ze gewoon bezorgd.
Consequent zo reageren: mam ik vind het niet leuk dat je commentaar hebt over mijn financieen, stop ermee, ik ben een volwassen vrouw en ik maak mijn eigen keuzes.
En als ze doorgaat dan ga je.

Consequent zijn.

Ik herken het verhaal van TO en bovenstaande werkte bij mijn moeder in ieder geval niet.
Het leverde mij ook teveel negatieve energie op.
Hoe meer ik mij verdedigde, des te meer leek zij te volharden in haar kritiek.
Wat bij bij werkte was er zo laconiek (of zelfs cynisch) mogelijk mee omgaan.
Had ze weer wat te zeuren over een nieuwe broek, dat ik te vaak uit eten ging of zelfs dat ze vond dat ik dom behang en een verkeerd zonnescherm voor teveel geld had gekocht, of dat zij van haar leven nóóit twee honden zou willen zoals ik.
Dan reageerde ik enkel met: "t'is toch wat hè?"
"Wat een toestand!"
Of ik trok enkel een wenkbrauw naar haar op en zei: "hmmhmm" of "tja...'
Dit boekte uiteindelijk echt wel resultaat. Veranderen zal ze niet.
Maar haar tegen een muur aan laten commentaren bleek veel effectiever dan er op in blijven gaan of me verdedigen.
Tot slot even een vraagje aan TO die misschien wat raar overkomt: maar is jouw moeder misschien een beetje jaloers op jou?
Universeinmotion schreef:
03-06-2020 03:09
Ja ik ben dus niet zo van het passief aggressief "hmmmmen" wanneer iemand mij voordurend negativiteit toe smijt.

"luister eens goed: Ik ben een volwassen vrouw, Ik werk keihard voor mijn geld, ik leef zelfstandig en heb een leuk sociaal leven. Dat jij denkt dat het gezond is om daar constant negatief commentaar op te leveren is jouw probleem, en niet die van mij. Dat je mijn moeder bent , geeft jouw geen vrijkaart om mij voordurend te belagen met negatief commentaar over uitgaven. En al helemaal niet omdat ik mijn leven niet leef ,zoals jij die graag zou indelen. Ik heb nieuws voor je, je kind is een volwassen vrouw, en die maakt zelf uit hoe ze die indeelt. Ik wil mijn band met jou graag gezond en gezellig houden, en dat lukt niet als ik het gevoel krijg mij constant te moeten verantwoorden, alsof ik jou iets schuldig ben. Ieder mens is uniek, en maakt zijn eigen keuzes. Ik geniet graag van mijn leven, en daar weiger ik mij schuldig over te voelen omdat jij het idee hebt dat je daar constant inzage over hoort te hebben. Dat recht heb je niet. Klaar. Ik hou van je, maar dit is waar ik de grens trek. Laat het los mam, ik ben gelukkig, kun je ook gelukkig voor mij zijn?"

Zoiets. Is het dan alsnog " ja maar jij" " Ik ben je moeder" Gewoon herhalen, en ik een volwassen vrouw en geen kind. Wil je een leuke band met mij, dan hou je op. Klaar.

Mijn moeder had hier ook een handje van naar mijn zus, die inderdaad, flink wat uitgeeft. Maar die houdt haar handje ook nooit op, dus daar hebben mijn stiefvader en ik kort werk van gemaakt toen ze weer eens begon. Jij hebt het volle recht om je leven in te delen zoals jij dat graag wil. Al besteed je het aan 350 glitter dildos met ingebouwde radio. Jouw geld, jouw leven. Klaar.

Ik ben het met je eens. Bij haar moet je erg duidelijk zijn, anders komt het niet aan. Waarom laat je je zo kwetsen keer op keer?

Tuurlijk, het is heel erg dat ze ziek is geweest, maar dat geeft haar geen vrijbrief om zich zo te gedragen. Ieder mens kan zich normaal gedragen, ziek of niet ziek.
Duidelijk zijn naar haar toe zal je het meeste brengen. Je moet het alleen durven zeggen.
En als ze niet ophoudt, dan stap je op.
Alle reacties Link kopieren
chocolol schreef:
03-06-2020 01:49
Je kunt je moeder niet veranderen, dus dan zul je je eigen acties moeten veranderen. Stop met verantwoording te geven.
Gewoon dit. Je geeft haar veel te veel ruimte. Daar kun je ook mee stoppen. Niet in discussie gaan, geen bedragen noemen, niet zeggen dat het een uitverkoopje was, niet zeggen dat je die kleur schoenen nog niet had. Niets. Vraagt ze zelf door, dan kap je het op een vriendelijke manier af. Dat wordt vanzelf een gewoonte door het gewoon te doen. Zij zal vroeg of laat gas terug nemen omdat jij geen ruimte meer geeft.
Alle reacties Link kopieren
Kirby schreef:
03-06-2020 06:38
Wat een ellende zeg, ik heb bewondering voor je dat je toch nog steeds elke week daar gaat eten. Ik zou alleen oude zooi aantrekken als je naar je moeder gaat. En je haar verf je zogenaamd met Action haarverf van twee euro.
Daar zou ik zelf niet voor kiezen. Ik ga me niet anders voordoen en 'oude zooi' aantrekken omdat mijn moeder ongepaste kritiek heeft. Omgekeerde wereld. Dan pas je je dus aan aan haar normen, terwijl je die zelf helemaal niet deelt.
Alle reacties Link kopieren
FlurryAC schreef:
03-06-2020 02:24
Ook al gedaan, ze weet geen antwoord denk ik. Ze begint altijd met 'als je schulden krijgt moet je niet bij ons zeuren'. Ik heb haar al tig keer duidelijk gemaakt dat ik die nooit gehad heb en ook gewezen op mijn langstuderende zusje die wel geld van ze krijgt. Doe ik dat, dan hoor ik 'bemoei je niet met haar, het gaat om jou'. De volgende keer stap ik gewoon op.
Bah. Wordt jouw zusje niet gewoon voorgetrokken en ben jij de pispaal daar?
Je moeder heeft je wel in de houdgreep, he? En je durft er niet tegenin te gaan, want ze heeft kanker gehad.

Er zijn hier al een boel mooie adviezen gegeven. Niet meer in de verdediging gaan, het gaat zelfs je zielige moeder niet aan waar jij je geld aan uitgeeft. Geen huishoudboekjes meer laten zien.

Grenzen stellen. Eventueel opstaan als ze door blijft zeuren. Niet in "maar ik ben je moeder" trappen. De huistelefoon niet meer opnemen als je haar op social media hebt verwijderd of geblokkeerd.

Veranderen kun je haar niet. Wel kun je de manier veranderen waarop jij er mee omgaat. Niet als onderdanig kind van dertig, maar als volwassen, zelfstandige vrouw die haar moeder geen verantwoording meer schuldig is.

Met haar breken hoef je niet. Maar wel met haar gedrag.

Sterkte!
Kirby schreef:
03-06-2020 06:38
Wat een ellende zeg, ik heb bewondering voor je dat je toch nog steeds elke week daar gaat eten. Ik zou alleen oude zooi aantrekken als je naar je moeder gaat. En je haar verf je zogenaamd met Action haarverf van twee euro.

Wat zeggen je vader en je zus ervan? Als jullie met zijn allen een blok vormen, zal ze toch wel een keer snappen dat ze moet stoppen met haar gezeur?
Geen goed advies. Zo blijf je nog afhankelijk van haar. Nogmaals: je bent haar geen verantwoording schuldig. Ga gerust eten daar, maar accepteer geen gezeur meer en stap desnoods op als ze blijft drammen. Elke keer opnieuw. Of je gaat er wel heen, maar geen etentjes meer, en dan mag je gerust zeggen dat dat is omdat je haar gedram zat bent. Er komt geheid commentaar dat zij je moeder is en niet jouw schulden wil betalen, maar ga daar niet op in, stap eventueel op en ga weg als ze die kaarten gaat spelen.

Jij laat je niet meer ter verantwoording roepen en manipuleren en jij mag gewoon naar de kapper, een terrasje, een uitje en mooie kleding kopen.
Alle reacties Link kopieren
Hmmm... Lastig.
Mijn beide ouders hebben dit een tijdje gedaan. Zo van 'het kan ook niet op he? Waar doen jullie het van?'. En toen waren we een huis aan het bekijken; 'dat kán toch helemaal niet? Dat kunnen jullie nóóit betalen!'.

Nu zijn wij van huis uit niet erg financieel ruim opgevoed. Soms waren er tekorten en die voelden wij als kinderen ook.

Nu doen ze het niet meer. Ik denk dat ze hadden gezien dat het heel goed ging en anders dan zij gewend. Meer financiële ruimte zegmaar... en het Was, hoe ook erg ook dat ik het ging beseffen en het écht zo bleek te zijn; een stukje jaloezie...
"heb je alweer een nieuw shirt/vaas/etcetc?

Ja mooi, he, ik denk erover om er nog eentje te kopen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven