Relaties
alle pijlers
onenigheid over seks
vrijdag 18 september 2009 om 20:57
Beste forummers,
Hier een verhaal geschreven door een man en een vrouw samen. We hebben een probleem binnen onze relatie en zouden graag jullie mening en/of advies willen. Het gaat om seks, de frequentie en de verwachtingen die we er beiden van hebben.
De situatie in het kort: we zijn ruim 6 jaar samen, getrouwd en hebben samen drie kinderen (waarvan 2 uit eerdere relaties). Verder gaat het in onze relatie goed, we kunnen lachen om dezelfde dingen, hebben veel dezelfde interesses, zijn van dezelfde leeftijd (eind 30) en hebben het leuk samen. We kunnen goed met elkaar praten over van alles, en houden van elkaar. We willen onze relatie dus ook niet opgeven. In het begin van onze relatie zat het ook qua seks goed tussen ons, maar de laatste jaren hebben we er steeds vaker onenigheid over (niet zozeer ruzie, maar wel dat duidelijk is dat we verschillende verwachtingen hebben en het wil ons maar niet lukken die op één lijn te krijgen).
Visie van de man: in het begin van onze relatie hadden we vaak seks. Niet elke dag, maar wel vaak. Dat vond ik geweldig en dat wil ik graag terug. Maar nu komt het vaak voor, dat ik me erop verheug om lekker te vrijen met mijn vrouw, maar als we dan in bed liggen, is zij te moe of heeft geen zin. Ik voel me dan teleurgesteld en vind het sowieso niet leuk om altijd maar degene te zijn die het initiatief moet nemen. Ik heb best een groot libido, heb seks nodig om me prettig te voelen en vind het moeilijk het dan niet te krijgen. Dat ik me teleurgesteld voel, kan ik niet verbergen voor mijn vrouw, ondanks dat ik het soms wel probeer. Ik heb al geprobeerd me minder te verheugen op seks en minder hoge verwachtingen te hebben, maar dat lukt me eerlijk gezegd niet. Ik vind mijn vrouw erg aantrekkelijk en ook als zij niet eens extra verleidelijk tegen me doet, heb ik gewoon zin in haar. Let wel: in haar, niet in een andere vrouw en ook niet in masturberen. Dat laatste probeer ik wel eens, maar geeft me niet de voldoening die seks met mijn vrouw me wel geeft. Ik blijf me teleurgesteld voelen en zo komt dit probleem steeds terug.
Visie van de vrouw: het klopt dat we in het begin vaker seks hadden dan nu. Ik denk dat dit heel normaal is in een beginnende relatie. Maar zeker na mijn zwangerschap, bevalling, borstvoeding en een baby die best veel (nachtelijke) aandacht van mij nodig had, is er een beetje de klad in gekomen. Dat komt trouwens niet doordat ik mijn man niet meer aantrekkelijk zou vinden. Wat voor mij wel een groot probleem is, en een steeds groter probleem wordt, is dat mijn man zoveel waarde hecht aan ons seksleven. Zijn teleurstelling als hij niet heeft ‘gekregen’ waar hij op had gehoopt, maakt dat ik een bepaalde druk voel om het te ‘moeten’. Seks zou spontaan moeten zijn vind ik, omdat we allebei zin hebben en niet omdat er eentje zin heeft. Grootste probleem is daarbij, dat mijn man één of zelfs meerdere dagen loopt te mokken als we de avond ervoor geen seks hebben gehad en hij dat wel gewild had. Met name dat zorgt ervoor dat ik druk voel om seks te hebben met hem, zo van: ‘laat ik maar zin maken, want anders loopt hij morgen weer de hele dag te mokken’. En als iets ervoor zorgt dat mijn libido afneemt is het dát wel, zo heb ik gemerkt. We praten hier wel over, meestal op mijn initiatief omdat ik merk dat hij mokt en uiteindelijk dan weer uit hem weet te krijgen waarom hij dat doet. Vaak weet ik namelijk helemaal niet dat hij zin had de avond ervoor, hij vindt dan dat ik dat uit aanwijzingen had moeten begrijpen. Vanavond hadden we weer zo’n gesprek en ik merk dat het me hoe langer hoe meer vermoeit om maar in dit cirkeltje te blijven ronddraaien. Afgelopen weekend hebben we best vaak seks gehad, toen hadden we beiden zin en hebben we zo’n vier keer met elkaar gevreeën. Daar hebben we allebei van genoten. Maar vandaag liep hij weer te mokken en bovendien deed hij boos tegen onze kinderen, in mijn ogen om niets. Toen we gelegenheid hadden om te praten, werd al snel duidelijk wat het probleem was: wéér hetzelfde. Tot nu toe werd ik er vooral verdrietig om, maar zo langzamerhand word ik steeds bozer. Hij gaf toe dat hij woensdagavond en donderdagavond (gisteren dus) had willen vrijen en dat dit niet gebeurd was, stelde hem teleur. Ik vind het onbegrijpelijk, als we nou weken niet hadden gevreeën kon ik me er nog iets bij voorstellen, maar 3 dagen!? Het lijkt wel alsof het alleen maar gaat om het bevredigen van zijn behoeften en of ik er wel of geen zin in heb lijkt wel van minder belang. Zo gaat seks me steeds meer tegenstaan en lost dit probleem zich nooit op…
Nou, dat was een heel verhaal. Is er misschien iemand hier die dit probleem herkent en beter nog natuurlijk, enig idee heeft hoe we dit kunnen oplossen?
Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties!
Groeten van man en vrouw.
Hier een verhaal geschreven door een man en een vrouw samen. We hebben een probleem binnen onze relatie en zouden graag jullie mening en/of advies willen. Het gaat om seks, de frequentie en de verwachtingen die we er beiden van hebben.
De situatie in het kort: we zijn ruim 6 jaar samen, getrouwd en hebben samen drie kinderen (waarvan 2 uit eerdere relaties). Verder gaat het in onze relatie goed, we kunnen lachen om dezelfde dingen, hebben veel dezelfde interesses, zijn van dezelfde leeftijd (eind 30) en hebben het leuk samen. We kunnen goed met elkaar praten over van alles, en houden van elkaar. We willen onze relatie dus ook niet opgeven. In het begin van onze relatie zat het ook qua seks goed tussen ons, maar de laatste jaren hebben we er steeds vaker onenigheid over (niet zozeer ruzie, maar wel dat duidelijk is dat we verschillende verwachtingen hebben en het wil ons maar niet lukken die op één lijn te krijgen).
Visie van de man: in het begin van onze relatie hadden we vaak seks. Niet elke dag, maar wel vaak. Dat vond ik geweldig en dat wil ik graag terug. Maar nu komt het vaak voor, dat ik me erop verheug om lekker te vrijen met mijn vrouw, maar als we dan in bed liggen, is zij te moe of heeft geen zin. Ik voel me dan teleurgesteld en vind het sowieso niet leuk om altijd maar degene te zijn die het initiatief moet nemen. Ik heb best een groot libido, heb seks nodig om me prettig te voelen en vind het moeilijk het dan niet te krijgen. Dat ik me teleurgesteld voel, kan ik niet verbergen voor mijn vrouw, ondanks dat ik het soms wel probeer. Ik heb al geprobeerd me minder te verheugen op seks en minder hoge verwachtingen te hebben, maar dat lukt me eerlijk gezegd niet. Ik vind mijn vrouw erg aantrekkelijk en ook als zij niet eens extra verleidelijk tegen me doet, heb ik gewoon zin in haar. Let wel: in haar, niet in een andere vrouw en ook niet in masturberen. Dat laatste probeer ik wel eens, maar geeft me niet de voldoening die seks met mijn vrouw me wel geeft. Ik blijf me teleurgesteld voelen en zo komt dit probleem steeds terug.
Visie van de vrouw: het klopt dat we in het begin vaker seks hadden dan nu. Ik denk dat dit heel normaal is in een beginnende relatie. Maar zeker na mijn zwangerschap, bevalling, borstvoeding en een baby die best veel (nachtelijke) aandacht van mij nodig had, is er een beetje de klad in gekomen. Dat komt trouwens niet doordat ik mijn man niet meer aantrekkelijk zou vinden. Wat voor mij wel een groot probleem is, en een steeds groter probleem wordt, is dat mijn man zoveel waarde hecht aan ons seksleven. Zijn teleurstelling als hij niet heeft ‘gekregen’ waar hij op had gehoopt, maakt dat ik een bepaalde druk voel om het te ‘moeten’. Seks zou spontaan moeten zijn vind ik, omdat we allebei zin hebben en niet omdat er eentje zin heeft. Grootste probleem is daarbij, dat mijn man één of zelfs meerdere dagen loopt te mokken als we de avond ervoor geen seks hebben gehad en hij dat wel gewild had. Met name dat zorgt ervoor dat ik druk voel om seks te hebben met hem, zo van: ‘laat ik maar zin maken, want anders loopt hij morgen weer de hele dag te mokken’. En als iets ervoor zorgt dat mijn libido afneemt is het dát wel, zo heb ik gemerkt. We praten hier wel over, meestal op mijn initiatief omdat ik merk dat hij mokt en uiteindelijk dan weer uit hem weet te krijgen waarom hij dat doet. Vaak weet ik namelijk helemaal niet dat hij zin had de avond ervoor, hij vindt dan dat ik dat uit aanwijzingen had moeten begrijpen. Vanavond hadden we weer zo’n gesprek en ik merk dat het me hoe langer hoe meer vermoeit om maar in dit cirkeltje te blijven ronddraaien. Afgelopen weekend hebben we best vaak seks gehad, toen hadden we beiden zin en hebben we zo’n vier keer met elkaar gevreeën. Daar hebben we allebei van genoten. Maar vandaag liep hij weer te mokken en bovendien deed hij boos tegen onze kinderen, in mijn ogen om niets. Toen we gelegenheid hadden om te praten, werd al snel duidelijk wat het probleem was: wéér hetzelfde. Tot nu toe werd ik er vooral verdrietig om, maar zo langzamerhand word ik steeds bozer. Hij gaf toe dat hij woensdagavond en donderdagavond (gisteren dus) had willen vrijen en dat dit niet gebeurd was, stelde hem teleur. Ik vind het onbegrijpelijk, als we nou weken niet hadden gevreeën kon ik me er nog iets bij voorstellen, maar 3 dagen!? Het lijkt wel alsof het alleen maar gaat om het bevredigen van zijn behoeften en of ik er wel of geen zin in heb lijkt wel van minder belang. Zo gaat seks me steeds meer tegenstaan en lost dit probleem zich nooit op…
Nou, dat was een heel verhaal. Is er misschien iemand hier die dit probleem herkent en beter nog natuurlijk, enig idee heeft hoe we dit kunnen oplossen?
Alvast heel erg bedankt voor jullie reacties!
Groeten van man en vrouw.
vrijdag 18 september 2009 om 22:17
quote:Courage schreef op 18 september 2009 @ 22:08:
[...]
Dit is voor jullie misschien wel een hele goede praktische oplossing. Want jullie zijn verder wel helemaal 'on speaking terms' - dus waarom niet?
Het klinkt verder alsof Vrouw een tikje geirriteerd is over man's teleurstelling, terwijl ik vermoed dat Man diezelfde geirriteerdheid niet heeft. De irritatie zou jullie wel eens onnodig in de cirkel kunnen houden. In dat geval is boosheid laten varen, en ja, dus wat toegeeflijker zijn, een optie.
Man; wat is voor jou nu belangrijker of wat frustreert je meer?
De frequentie of dat jij altijd het initiatief moet nemen?
Vrouw schrijft: het klopt dat ik geirriteerd ben over man's teleurstelling, dat wil zeggen, met name over het gemok de dagen erna. En vooral het feit dat hij dan niet alleen tegen mij mokt, maar ook boos doet tegen de kinderen. Daar baal ik van.
Man schrijft: ik ben natuurlijk ook geirriteerd, omdat ik mijn zinnen ergens op gezet en daarom teleurgesteld ben. Daarom mok ik. Was ik niet geirriteerd, dan mokte ik niet.
Verder ben ik over beide dingen gefrustreerd, ik wil vaker, veel vaker dan mijn vrouw. Maar ook vind ik het vervelend dat het initiatief altijd vanuit mij moet komen, omdat ik daarbij het gevoel krijg dat ik aan het pushen ben.
Ook wij zijn overigens wel 'on speaking terms', dit is het enige steeds maar weer terugkerende probleem tussen ons, en we praten erover tot we erbij neervallen (bij wijze van...) en krijgen het maar niet opgelost. Zoals eerder al aangegeven, voor de rest gaat het goed met ons en we willen niet uit elkaar of zo.
[...]
Dit is voor jullie misschien wel een hele goede praktische oplossing. Want jullie zijn verder wel helemaal 'on speaking terms' - dus waarom niet?
Het klinkt verder alsof Vrouw een tikje geirriteerd is over man's teleurstelling, terwijl ik vermoed dat Man diezelfde geirriteerdheid niet heeft. De irritatie zou jullie wel eens onnodig in de cirkel kunnen houden. In dat geval is boosheid laten varen, en ja, dus wat toegeeflijker zijn, een optie.
Man; wat is voor jou nu belangrijker of wat frustreert je meer?
De frequentie of dat jij altijd het initiatief moet nemen?
Vrouw schrijft: het klopt dat ik geirriteerd ben over man's teleurstelling, dat wil zeggen, met name over het gemok de dagen erna. En vooral het feit dat hij dan niet alleen tegen mij mokt, maar ook boos doet tegen de kinderen. Daar baal ik van.
Man schrijft: ik ben natuurlijk ook geirriteerd, omdat ik mijn zinnen ergens op gezet en daarom teleurgesteld ben. Daarom mok ik. Was ik niet geirriteerd, dan mokte ik niet.
Verder ben ik over beide dingen gefrustreerd, ik wil vaker, veel vaker dan mijn vrouw. Maar ook vind ik het vervelend dat het initiatief altijd vanuit mij moet komen, omdat ik daarbij het gevoel krijg dat ik aan het pushen ben.
Ook wij zijn overigens wel 'on speaking terms', dit is het enige steeds maar weer terugkerende probleem tussen ons, en we praten erover tot we erbij neervallen (bij wijze van...) en krijgen het maar niet opgelost. Zoals eerder al aangegeven, voor de rest gaat het goed met ons en we willen niet uit elkaar of zo.
vrijdag 18 september 2009 om 22:20
Hi manenvrouw,
Jullie probleem komt me erg bekend voor. Vind het ook erg vervelend dat mijn man zoveel waarde hecht aan seks, terwijl het om zoveel meer draait in een relatie (vind ik tenminste). Wij zijn trouwens zo'n 10 jaar samen en hebben 1 jong kind. We zijn wel wat jonger, rond de 30. Weet ook niet wat we er aan moeten doen. Vind het soms ook erg deprimerend en voel me dan echt zo'n lustobject. Vraag me ook wel af hoe het kan dat ik nog zo weinig zin heb, heb zelfs wel 'ns overwogen een lustopwekkend middel te proberen, maar dat gaat me dan ook weer te ver. Maar eigenlijk is het toch ook normaal, vind ik, dat je in het begin vaker vrijt. Je bent verliefd, jong en helemaal op elkaar gericht. Er is toch meer in het leven dan seks?! Vind dat het zwaar overgewaardeerd wordt in onze maatschappij. Het lijkt tegenwoordig alleen nog maar om lichamelijke verschijning en seks te gaan, best wel zonde... Kan je dus niet helpen, alleen maar zeggen dat je niet de enige bent met dit probleem.
Jullie probleem komt me erg bekend voor. Vind het ook erg vervelend dat mijn man zoveel waarde hecht aan seks, terwijl het om zoveel meer draait in een relatie (vind ik tenminste). Wij zijn trouwens zo'n 10 jaar samen en hebben 1 jong kind. We zijn wel wat jonger, rond de 30. Weet ook niet wat we er aan moeten doen. Vind het soms ook erg deprimerend en voel me dan echt zo'n lustobject. Vraag me ook wel af hoe het kan dat ik nog zo weinig zin heb, heb zelfs wel 'ns overwogen een lustopwekkend middel te proberen, maar dat gaat me dan ook weer te ver. Maar eigenlijk is het toch ook normaal, vind ik, dat je in het begin vaker vrijt. Je bent verliefd, jong en helemaal op elkaar gericht. Er is toch meer in het leven dan seks?! Vind dat het zwaar overgewaardeerd wordt in onze maatschappij. Het lijkt tegenwoordig alleen nog maar om lichamelijke verschijning en seks te gaan, best wel zonde... Kan je dus niet helpen, alleen maar zeggen dat je niet de enige bent met dit probleem.
vrijdag 18 september 2009 om 22:23
Ik vind het super dat jullie samen in dit topic schrijven. Vaak komt hier de helft van een stel klagen over de ander en dan krijg je geen compleet beeld van de situatie terwijl ik wel een goed beeld van jullie situatie krijg. Het is ook een mooi begin van verbetering dat jullie samen beamen dat er een probleem is en dat jullie samen naar een oplossing zoeken. Petje af!
Verder, wat er hierboven al gezegd is. Investeer in elkaar ipv alleen naar je eigen belangen te luisteren. Ik hoorde ook al eens dat vrouwen vaak meer zin krijgen door het juist meer te doen maar ik kan ook begrijpen dat het gevoel dat je de ander iets verplicht bent je enorm kan remmen in je lustgevoelens. Verder vind ik drie dagen niet lang maar het moet niet in weken veranderen natuurlijk. En vier keer in een weekend? Dat haal ik ook niet dus ik snap niet waar Man over klaagt!
Verder, wat er hierboven al gezegd is. Investeer in elkaar ipv alleen naar je eigen belangen te luisteren. Ik hoorde ook al eens dat vrouwen vaak meer zin krijgen door het juist meer te doen maar ik kan ook begrijpen dat het gevoel dat je de ander iets verplicht bent je enorm kan remmen in je lustgevoelens. Verder vind ik drie dagen niet lang maar het moet niet in weken veranderen natuurlijk. En vier keer in een weekend? Dat haal ik ook niet dus ik snap niet waar Man over klaagt!
vrijdag 18 september 2009 om 22:30
Pffff....wat een gedoe.
Mama, ik wil een ijsje. Nee Jantje, vandaag niet....en vervolgens is Jantje boos, want Jantje weet dat mama het niet leuk vindt als hij boos is en dan uiteindelijk toch dat ijsje maar geeft. En om dat dan dagen vol te houden....knap hoor.
Ik zou mij bijna schamen dat ik een kind man ben.
Mama, ik wil een ijsje. Nee Jantje, vandaag niet....en vervolgens is Jantje boos, want Jantje weet dat mama het niet leuk vindt als hij boos is en dan uiteindelijk toch dat ijsje maar geeft. En om dat dan dagen vol te houden....knap hoor.
Ik zou mij bijna schamen dat ik een kind man ben.
vrijdag 18 september 2009 om 22:38
vrijdag 18 september 2009 om 22:48
quote:elninjoo schreef op 18 september 2009 @ 22:43:
Neem wat vaker 'n oppas of doe de kinderen in 't weekend uit logeren, zodat je qualitytime voor je relatie en dus ook voor de seks hebt.Man schrijft: onze kinderen horen bij ons thuis. We hebben onze kinderen niet gekregen voor de oppas en ook niet om ze in het weekend weg te sturen.
Neem wat vaker 'n oppas of doe de kinderen in 't weekend uit logeren, zodat je qualitytime voor je relatie en dus ook voor de seks hebt.Man schrijft: onze kinderen horen bij ons thuis. We hebben onze kinderen niet gekregen voor de oppas en ook niet om ze in het weekend weg te sturen.
vrijdag 18 september 2009 om 22:52
quote:manenvrouw schreef op 18 september 2009 @ 22:48:
[...]
Man schrijft: onze kinderen horen bij ons thuis. We hebben onze kinderen niet gekregen voor de oppas en ook niet om ze in het weekend weg te sturen.Hier haak ik ff af... Af en toe eens een weekend met z'n tweeën lost volgens mij jullie probleem niet op, maar kan niettemin errug leuk en goed voor je relatie zijn. Dat hoef je echt niet als 'dumpen' te zien, misschien vinden ze het zelf ook leuk?! Maar die discussie hoort ergens anders thuis denk ik ...
[...]
Man schrijft: onze kinderen horen bij ons thuis. We hebben onze kinderen niet gekregen voor de oppas en ook niet om ze in het weekend weg te sturen.Hier haak ik ff af... Af en toe eens een weekend met z'n tweeën lost volgens mij jullie probleem niet op, maar kan niettemin errug leuk en goed voor je relatie zijn. Dat hoef je echt niet als 'dumpen' te zien, misschien vinden ze het zelf ook leuk?! Maar die discussie hoort ergens anders thuis denk ik ...
vrijdag 18 september 2009 om 22:53
quote:manenvrouw schreef op 18 september 2009 @ 22:48:
[...]
Man schrijft: onze kinderen horen bij ons thuis. We hebben onze kinderen niet gekregen voor de oppas en ook niet om ze in het weekend weg te sturen.tja, als je 24/7 met je kids opgescheept wilt zitten dan kun je moeilijk verwachten dat je relatie in de tussentijd nog romantisch of spannend kan blijven... 't is 't één of 't ander, aan jullie de keus
[...]
Man schrijft: onze kinderen horen bij ons thuis. We hebben onze kinderen niet gekregen voor de oppas en ook niet om ze in het weekend weg te sturen.tja, als je 24/7 met je kids opgescheept wilt zitten dan kun je moeilijk verwachten dat je relatie in de tussentijd nog romantisch of spannend kan blijven... 't is 't één of 't ander, aan jullie de keus
vrijdag 18 september 2009 om 22:54
quote:Squirrel schreef op 18 september 2009 @ 22:12:
Ha ha ha ja de frequentie wordt in eerste instantie toch een compromis, daar ontkom je niet aan ... Het was gewoon ordinaire koehandel bij ons maar toen de afspraak eenmaal stond, hebben we ons er echt helemaal aan gehouden. We hadden ook echt afgesproken dat we het niet tussendoor toch zouden doen, want dan ga je toch weer verwachtingen wekken. Er viel zo'n enorme last van mijn schouders! Ik merkte toen pas hoe vreselijk schuldgevoelens (want die had ik continu in die tijd) zijn voor je relatie. Dat ik iedere avond dacht 'Hij zal wel weer...', en hij iedere avond dacht 'Ze zal wel weer niet...'. Pas toen we het hadden uitgesproken en afspraken hadden gemaakt, konden we het er open over hebben. Uitspreken hoe we ons voelden, dat hij zich schuldig voelde omdat hij zich een halve seksmaniak voelde (wat natuurlijk absoluut niet zo was) en ik me altijd schuldig voelde omdat ik mezelf afstandelijk en koel vond (wat net zo min het geval was). We konden gewoon weer knuffelen zonder dat het beladen was... Zoals ik al zei groeiden we vanzelf weer naar elkaar toe en nu gaat het echt goed, maar mede doordat de openheid is gebleven.
Ik hoop dat het voor jullie net zo goed werkt als voor ons, want ook wij hadden en hebben verder echt een geweldig goede relatie maar dit punt zorgde voor zoveel frustraties dat ik me voor het eerst zorgen om 'ons' ging maken...
Vrouw schrijft: je beschrijft precies hoe ik het ervaar! Ik wil heel graag van dat schuldgevoel af, en inderdaad ik ben ook helemaal geen koel iemand, maar voel me zo langzamerhand wel zo door deze situatie. Het gevoel dat ik eigenlijk wel meer zou willen (moeten) geven, meer de vrouw zou willen zijn die hij zich wenst... maar desondanks niet mijn eigen gevoel zomaar aan de kant kan zetten is gewoon vervelend. De irritatie volgt de dag erna, dan ben ik dus geirriteerd dat hij niet gewoon 'gewoon' kan doen.
We hebben inmiddels een compromis (de koehandel is beslecht ) bereikt waar we ons beiden in kunnen vinden. We gaan het gewoon proberen!
Ha ha ha ja de frequentie wordt in eerste instantie toch een compromis, daar ontkom je niet aan ... Het was gewoon ordinaire koehandel bij ons maar toen de afspraak eenmaal stond, hebben we ons er echt helemaal aan gehouden. We hadden ook echt afgesproken dat we het niet tussendoor toch zouden doen, want dan ga je toch weer verwachtingen wekken. Er viel zo'n enorme last van mijn schouders! Ik merkte toen pas hoe vreselijk schuldgevoelens (want die had ik continu in die tijd) zijn voor je relatie. Dat ik iedere avond dacht 'Hij zal wel weer...', en hij iedere avond dacht 'Ze zal wel weer niet...'. Pas toen we het hadden uitgesproken en afspraken hadden gemaakt, konden we het er open over hebben. Uitspreken hoe we ons voelden, dat hij zich schuldig voelde omdat hij zich een halve seksmaniak voelde (wat natuurlijk absoluut niet zo was) en ik me altijd schuldig voelde omdat ik mezelf afstandelijk en koel vond (wat net zo min het geval was). We konden gewoon weer knuffelen zonder dat het beladen was... Zoals ik al zei groeiden we vanzelf weer naar elkaar toe en nu gaat het echt goed, maar mede doordat de openheid is gebleven.
Ik hoop dat het voor jullie net zo goed werkt als voor ons, want ook wij hadden en hebben verder echt een geweldig goede relatie maar dit punt zorgde voor zoveel frustraties dat ik me voor het eerst zorgen om 'ons' ging maken...
Vrouw schrijft: je beschrijft precies hoe ik het ervaar! Ik wil heel graag van dat schuldgevoel af, en inderdaad ik ben ook helemaal geen koel iemand, maar voel me zo langzamerhand wel zo door deze situatie. Het gevoel dat ik eigenlijk wel meer zou willen (moeten) geven, meer de vrouw zou willen zijn die hij zich wenst... maar desondanks niet mijn eigen gevoel zomaar aan de kant kan zetten is gewoon vervelend. De irritatie volgt de dag erna, dan ben ik dus geirriteerd dat hij niet gewoon 'gewoon' kan doen.
We hebben inmiddels een compromis (de koehandel is beslecht ) bereikt waar we ons beiden in kunnen vinden. We gaan het gewoon proberen!
vrijdag 18 september 2009 om 23:00
quote:Squirrel schreef op 18 september 2009 @ 22:52:
[...]
Hier haak ik ff af... Af en toe eens een weekend met z'n tweeën lost volgens mij jullie probleem niet op, maar kan niettemin errug leuk en goed voor je relatie zijn. Dat hoef je echt niet als 'dumpen' te zien, misschien vinden ze het zelf ook leuk?! Maar die discussie hoort ergens anders thuis denk ik ...
Vrouw schrijft: af en toe eens een weekend uit logeren laten gaan, is voor ons gewoon best lastig. Familie woont niet in de buurt en we hebben er dus 3 he... daar zit niet iedereen op te wachten... We laten ze wel eens logeren hoor, maar dan gewoon puur voor de 'leukigheid', eentje apart bij een vriendje of zo. Zo nu en dan gaan we wel eens een avondje uit, dan vragen we wel oppas. Maar sowieso besteden we verder wel genoeg tijd aan elkaar, praten veel samen over van alles, kijken samen een leuke film, luisteren naar muziek... het zit 'm volgens mij niet echt in de aandacht voor elkaar.
Man schrijft: mee eens!
[...]
Hier haak ik ff af... Af en toe eens een weekend met z'n tweeën lost volgens mij jullie probleem niet op, maar kan niettemin errug leuk en goed voor je relatie zijn. Dat hoef je echt niet als 'dumpen' te zien, misschien vinden ze het zelf ook leuk?! Maar die discussie hoort ergens anders thuis denk ik ...
Vrouw schrijft: af en toe eens een weekend uit logeren laten gaan, is voor ons gewoon best lastig. Familie woont niet in de buurt en we hebben er dus 3 he... daar zit niet iedereen op te wachten... We laten ze wel eens logeren hoor, maar dan gewoon puur voor de 'leukigheid', eentje apart bij een vriendje of zo. Zo nu en dan gaan we wel eens een avondje uit, dan vragen we wel oppas. Maar sowieso besteden we verder wel genoeg tijd aan elkaar, praten veel samen over van alles, kijken samen een leuke film, luisteren naar muziek... het zit 'm volgens mij niet echt in de aandacht voor elkaar.
Man schrijft: mee eens!
vrijdag 18 september 2009 om 23:00
Maakt het onderwerp enig verschil?
Of het om een ijsje gaat, de vakantiebestemming, wat er vanavond gegeten wordt, hoe vaak er voetbal of Desperate Houdewives gekeken wordt of sex? Het heeft volgens mij met wederzijds respect te maken, maar om de één of andere reden maakt het feit dat het om sex gaat het allemaal veel zwaarder en belangrijker. Zo zwaar en zo belangrijk dat even wordt vergeten dat 'houden van' en 'respect' onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
Of het om een ijsje gaat, de vakantiebestemming, wat er vanavond gegeten wordt, hoe vaak er voetbal of Desperate Houdewives gekeken wordt of sex? Het heeft volgens mij met wederzijds respect te maken, maar om de één of andere reden maakt het feit dat het om sex gaat het allemaal veel zwaarder en belangrijker. Zo zwaar en zo belangrijk dat even wordt vergeten dat 'houden van' en 'respect' onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
vrijdag 18 september 2009 om 23:02
quote:curlygurly schreef op 18 september 2009 @ 22:54:
@t Vrouw: stoppen met de pil (of andere hormonale anticonceptie) kan enorm helpen je libido op te krikken! Zowel ik als veel van mijn vriendinnen delen absoluut deze mening! Het proberen waard lijkt mij.Vrouw schrijft: Ik gebruik geen hormonale anticonceptie want ben gesteriliseerd. Desondanks dank voor je tip (misschien iets voor een meelezer die met hetzelfde zit).
@t Vrouw: stoppen met de pil (of andere hormonale anticonceptie) kan enorm helpen je libido op te krikken! Zowel ik als veel van mijn vriendinnen delen absoluut deze mening! Het proberen waard lijkt mij.Vrouw schrijft: Ik gebruik geen hormonale anticonceptie want ben gesteriliseerd. Desondanks dank voor je tip (misschien iets voor een meelezer die met hetzelfde zit).
vrijdag 18 september 2009 om 23:08
quote:manenvrouw schreef op 18 september 2009 @ 22:38:
Man schrijft:
@Christiane04, ik zie dat mijn vrouw dit een afknapper vindt, maar het is nu eenmaal mijn gevoel. Maar omdat mijn vrouw mijn houding vervelend vindt wil ik ook graag mijn best doen het op te lossen.
Ik denk dat als het je zou lukken om minder te mokken je vrouw wellicht ook meer zin krijgt. In ieder geval meer zin om zin te maken.
Man schrijft:
@Christiane04, ik zie dat mijn vrouw dit een afknapper vindt, maar het is nu eenmaal mijn gevoel. Maar omdat mijn vrouw mijn houding vervelend vindt wil ik ook graag mijn best doen het op te lossen.
Ik denk dat als het je zou lukken om minder te mokken je vrouw wellicht ook meer zin krijgt. In ieder geval meer zin om zin te maken.
zaterdag 19 september 2009 om 00:18
Het is allemaal natuurlijk ontzettend mooi dat jullie er zo samen, open en vrij over kunnen spreken. Maar dat neemt niet weg dat het nogal kinderachtig is om een of zelfs meerdere dagen te gaan lopen mokken als er geen seks is geweest. Man schrijft: dat is een gevoel. Maar gevoelens komen altijd voort uit gedachten! Dus wat voor gedachten heb jij, man, als je vrouw geen seks wil met jou? Het lijkt me zeer nuttig om daar eens naar te kijken.
En man: als je vrijgezel zou zijn geweest, ga je dan ook dagenlang mokken omdat je geen seks hebt? Ik denk het niet. Dus blijkbaar gebruik je dat mokken om iets te bereiken.
Seks is geen eerste levensbehoefte. Geen eten of drinken, dan ga je dood. Maar eerst krijg je honger en dorst. Dat is onoverkomelijk. Maar van geen seks ga je niet dood. Hoewel je natuurlijk wel heul veel zin kunt hebben. Maar dan nog, als je het niet krijgt, gebeurt er verder niets. Dus ik zie dat mokken van jou, man, niet als iets wat logischerwijs volgt uit het niet hebben van seks.
Dit vind ik nou eens een mooie invalshoek.
En man: als je vrijgezel zou zijn geweest, ga je dan ook dagenlang mokken omdat je geen seks hebt? Ik denk het niet. Dus blijkbaar gebruik je dat mokken om iets te bereiken.
Seks is geen eerste levensbehoefte. Geen eten of drinken, dan ga je dood. Maar eerst krijg je honger en dorst. Dat is onoverkomelijk. Maar van geen seks ga je niet dood. Hoewel je natuurlijk wel heul veel zin kunt hebben. Maar dan nog, als je het niet krijgt, gebeurt er verder niets. Dus ik zie dat mokken van jou, man, niet als iets wat logischerwijs volgt uit het niet hebben van seks.
Dit vind ik nou eens een mooie invalshoek.
zaterdag 19 september 2009 om 07:05
zaterdag 19 september 2009 om 09:11
quote:manenvrouw schreef op 18 september 2009 @ 21:29:
[...]
We begrijpen niet zo goed wat je bedoelt met de eerste zin?
Verder hebben we geen problemen, geen van de dingen die je noemt zijn aan de orde.
Jullie onbevredigend intieme leven lijkt mij niet de oorzaak voor jullie problemen maar eerder een symptoom.
Als beide partners respect kunnen opbrengen voor elkaars gevoelens, standpunten, behoeften en wensen én als beiden hebben geleerd constructief met elkaar te praten dan hoef je geen conflict uit te vechten over de frequentie waarmee je sex hebt. Dan zorg je samen dat het wordt opgelost en voorkom je dat zoiets maar blijft zeuren.
Ik krijg overigens vlekken van 'jullie' taalgebruik en kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit wel degelijk door één en dezelfde persoon geschreven en opgesteld is. Zó overtuigd zijn van het feit dat alles thuis goed geregeld is en dat de vrouw verder niets heeft om over te klagen en je daarom gedragen alsof je om niks wordt gestraft (dagenlang mokken,ergernissen botvieren op de kinderen). Dit gaat over meer dan sex.
[...]
We begrijpen niet zo goed wat je bedoelt met de eerste zin?
Verder hebben we geen problemen, geen van de dingen die je noemt zijn aan de orde.
Jullie onbevredigend intieme leven lijkt mij niet de oorzaak voor jullie problemen maar eerder een symptoom.
Als beide partners respect kunnen opbrengen voor elkaars gevoelens, standpunten, behoeften en wensen én als beiden hebben geleerd constructief met elkaar te praten dan hoef je geen conflict uit te vechten over de frequentie waarmee je sex hebt. Dan zorg je samen dat het wordt opgelost en voorkom je dat zoiets maar blijft zeuren.
Ik krijg overigens vlekken van 'jullie' taalgebruik en kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit wel degelijk door één en dezelfde persoon geschreven en opgesteld is. Zó overtuigd zijn van het feit dat alles thuis goed geregeld is en dat de vrouw verder niets heeft om over te klagen en je daarom gedragen alsof je om niks wordt gestraft (dagenlang mokken,ergernissen botvieren op de kinderen). Dit gaat over meer dan sex.
zaterdag 19 september 2009 om 11:10
quote:wuiles schreef op 19 september 2009 @ 09:11:
[...]
Jullie onbevredigend intieme leven lijkt mij niet de oorzaak voor jullie problemen maar eerder een symptoom.
Als beide partners respect kunnen opbrengen voor elkaars gevoelens, standpunten, behoeften en wensen én als beiden hebben geleerd constructief met elkaar te praten dan hoef je geen conflict uit te vechten over de frequentie waarmee je sex hebt. Dan zorg je samen dat het wordt opgelost en voorkom je dat zoiets maar blijft zeuren.
Ik krijg overigens vlekken van 'jullie' taalgebruik en kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit wel degelijk door één en dezelfde persoon geschreven en opgesteld is. Zó overtuigd zijn van het feit dat alles thuis goed geregeld is en dat de vrouw verder niets heeft om over te klagen en je daarom gedragen alsof je om niks wordt gestraft (dagenlang mokken,ergernissen botvieren op de kinderen). Dit gaat over meer dan sex.
Vrouw schrijft: tja, dat kan, dat je vlekken krijgt van ons taalgebruik, maar je kunt dit topic natuurlijk ook gewoon links laten liggen als je onze schrijfstijl vervelend vindt. Het komt misschien wat raar over dat we dit samen schrijven, ik vind het zelf ook wel raar om 'we' te schrijven hoor, maar naar ons idee was het gewoon vrij zinloos geweest om een topic zoals dit door één van ons te laten openen. In eerste instantie heb ik wel overwogen om het in mijn eentje te doen, maar ik denk dat de reacties dan misschien wat meer in 'mijn straatje' zouden zijn geweest, terwijl het jammer zou zijn dat de visie van man dan helemaal niet gehoord zou worden. En bovendien zou man dan minder waarde hechten aan jullie mening, denk ik. Ik ben best bereid ook zelf mijn aandeel in het ontstaan/laten voortduren van het probleem op me te nemen; zou ik dit topic in mijn eentje hebben geopend, dan is het alsof ik alle schuld bij mijn man leg. En dat is niet zo.
Het zit zo: ik, vrouw, typ, omdat ik het gewoon sneller en foutlozer kan dan man. We hebben elk onze eigen computer, dus we lezen tegelijkertijd de reacties. Als we de reacties hebben gelezen, zeggen we tegen elkaar wat we ervan vinden en ik fabriceer daar een bericht van. Man leest dan even mee, voegt nog wat toe of herformuleert wat, en dan posten we. Het kan zijn dat het formuleren dus wat meer van mijn kant komt.
Man schrijft (of zegt dus, maar vrouw typt het...) terugkomend op je eerste alinea's: zoals jij het brengt, zou het inhouden dat als je respect hebt voor elkaar, dat je dan nooit problemen zou hebben en altijd maar gelukkig bent samen. In mijn ogen werkt dat niet zo. We hebben echt wel respect voor elkaar, houden van elkaar en verdere problemen zijn er niet tussen ons. Maar dit probleem - verschil in libido en het feit dat we dat maar niet op 1 lijn kunnen krijgen - blijft terugkomen. We hebben er echt al heel veel over gepraat, zonder ruzie en verwijten, maar komen er gewoon niet uit. Is het zo raar dat dit het enige is waar we samen niet uitkomen?
[...]
Jullie onbevredigend intieme leven lijkt mij niet de oorzaak voor jullie problemen maar eerder een symptoom.
Als beide partners respect kunnen opbrengen voor elkaars gevoelens, standpunten, behoeften en wensen én als beiden hebben geleerd constructief met elkaar te praten dan hoef je geen conflict uit te vechten over de frequentie waarmee je sex hebt. Dan zorg je samen dat het wordt opgelost en voorkom je dat zoiets maar blijft zeuren.
Ik krijg overigens vlekken van 'jullie' taalgebruik en kan me niet aan de indruk onttrekken dat dit wel degelijk door één en dezelfde persoon geschreven en opgesteld is. Zó overtuigd zijn van het feit dat alles thuis goed geregeld is en dat de vrouw verder niets heeft om over te klagen en je daarom gedragen alsof je om niks wordt gestraft (dagenlang mokken,ergernissen botvieren op de kinderen). Dit gaat over meer dan sex.
Vrouw schrijft: tja, dat kan, dat je vlekken krijgt van ons taalgebruik, maar je kunt dit topic natuurlijk ook gewoon links laten liggen als je onze schrijfstijl vervelend vindt. Het komt misschien wat raar over dat we dit samen schrijven, ik vind het zelf ook wel raar om 'we' te schrijven hoor, maar naar ons idee was het gewoon vrij zinloos geweest om een topic zoals dit door één van ons te laten openen. In eerste instantie heb ik wel overwogen om het in mijn eentje te doen, maar ik denk dat de reacties dan misschien wat meer in 'mijn straatje' zouden zijn geweest, terwijl het jammer zou zijn dat de visie van man dan helemaal niet gehoord zou worden. En bovendien zou man dan minder waarde hechten aan jullie mening, denk ik. Ik ben best bereid ook zelf mijn aandeel in het ontstaan/laten voortduren van het probleem op me te nemen; zou ik dit topic in mijn eentje hebben geopend, dan is het alsof ik alle schuld bij mijn man leg. En dat is niet zo.
Het zit zo: ik, vrouw, typ, omdat ik het gewoon sneller en foutlozer kan dan man. We hebben elk onze eigen computer, dus we lezen tegelijkertijd de reacties. Als we de reacties hebben gelezen, zeggen we tegen elkaar wat we ervan vinden en ik fabriceer daar een bericht van. Man leest dan even mee, voegt nog wat toe of herformuleert wat, en dan posten we. Het kan zijn dat het formuleren dus wat meer van mijn kant komt.
Man schrijft (of zegt dus, maar vrouw typt het...) terugkomend op je eerste alinea's: zoals jij het brengt, zou het inhouden dat als je respect hebt voor elkaar, dat je dan nooit problemen zou hebben en altijd maar gelukkig bent samen. In mijn ogen werkt dat niet zo. We hebben echt wel respect voor elkaar, houden van elkaar en verdere problemen zijn er niet tussen ons. Maar dit probleem - verschil in libido en het feit dat we dat maar niet op 1 lijn kunnen krijgen - blijft terugkomen. We hebben er echt al heel veel over gepraat, zonder ruzie en verwijten, maar komen er gewoon niet uit. Is het zo raar dat dit het enige is waar we samen niet uitkomen?
